ÅRSMELDING. Dyrebeskyttelsen Norge Avdeling Sogn og Fjordane 2010

Transkript

1 1 ÅRSMELDING Dyrebeskyttelsen Norge Avdeling Sogn og Fjordane 2010 Ida er ein av våre flinke ungdommar frå Naustdal. Ho har laga dette framsidebiletet, og bilde under opning av årsmøte PÅ SIDE 2 FINN DU INNKALLING TIL ÅRSMØTE 19. mars 2011

2 Innkalling til årsmøte 19. mars SAKLISTE 1. GODKJENNING AV INNKALLING OG SAKLISTE 2. VAL AV MØTELEIAR 3. VAL AV REFERENT 4. VAL AV TELLEKOMITÉ 5. VAL AV MEDLEMMAR TIL Å SIGNERE ÅRSMØTEREFERAT 6. ÅRSMELDING 7. ÅRSREKNESKAP SAKER FRÅ STYRET 9. INNKOMNE SAKER 10. BUDSJETTFORSLAG VAL Har du saker du ønskjer å fremme til årsmøtet, er du velkomen å ta kontakt. Møtestaden og tidspunkt vil bli annonsert på vår heimeside.

3 ÅRSMELDING STYRETS SAMANSETTING 2010 Leiar: Ove Myrmel, Sande i Sunnfjord E-post: leiar@dyrebeskyttelsen-sfj.no Nestleiar: Anne Grete Nøttingnes, Førde E-post:: anne.nottingnes@dyrebeskyttelsen-sfj.no Styremedlem: Cecilie Heggelund, Naustdal E-post: cecilie.heggelund@dyrebeskyttelsen-sfj.no Styremedlem: Anja Sægrov, Førde E-post: anja.segrov@dyrebeskyttelsen.no Styremedlem: Kristin Solberg, E-post.: kristin.solberg@dyrebeskyttelsen-sfj.no Styremedlem: Rigmor Haug Silden, Deknepollen E-post: rigmor.haug@dyrebeskyttelsen-sfj.no Styremedlem: Renate Hjortland, E-post: renate.hjortland@dyrebeskyttelsen-sfj.no Varamedlem: Kirstin Nikøy, E-post: kristin.nikoy@dyrebeskyttelsen-sfj.no Varamedlem: Nina Erichsen, E-post.: nina.erichsen@dyrebeskyttelsen-sfj.no Varamedlem: Lillian Kråkenes, Eid E-post: lillian.krakenes@dyrebeskyttelsen-sfj.no Varamedlem: Anita i Lida, Førde E-post: anita.ilida@dyrebeskyttelsen-sfj.no LEIAREN HAR ORDET Kva kan eg og du bidra med? Når eg ser på store naturkatastrofar som rammer tusenar av menneskjer så blir eg ramma av maktesløyse. Eg spør meg sjølv kva eg kan gjere og har det noko betyding? Det same spørsmålet bør vi alle stille oss når det gjeld dyr. I Noreg avlivast det ca 60 millionar dyr kvart år som eit resultat av matproduksjon og anna næringsaktivitet. Det er eit formidabelt antall dyr for eit så lite land. Kor mange blir det då i Norden, Europa eller i verden totalt? Det er då eg igjen blir ramma av maktesløyse, for kva hjelper det at eg bryr meg når talet er så ufatteleg stort? Vi kan alle bidra med litt. Ta for eksempel eit medlemskap i Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane, kva bidrar det med? Det bidrar med pengar frå kontingent til oss som driv med dyrevern her i fylket. Vi er eit fylkeslag i Dyrebeskyttelsen Norge og som medlem bidrar du med at ein liten del av kontingenten går til sentralt dyrevernarbeide. Dyrebeskyttelsen Norge er igjen medlem i Nordisk Dyrebeskyttelsesråd samt verdensomspennende dyrevernorganisasjoner. Det betyr at ditt medlemskap, samen med mange andre medlemmer, får betydning for dyrevernarbeide langt utafor området der du bur. Du kan bidra på ulike måtar, til dømes å hjelpe til som forvert eller sjåfør når eit skadd dyr må til veterinær, med å gje oss av overskuddsvarer som dyr kan nytte, gi en pengegåve til dyrevern eller å stille opp som tillitsvalt i Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane. Som forbrukar kan du vere kritisk til kva produkt du kjøper. Kjøp

4 4 økologiske matvarer, f.eks. økologiske egg i staden for buregg, kjøp fuskepels i staden for ekte pels, kjøp produkt som ikkje testast på dyr, osv. Tidlegare kunne frivillige organisasjonar tene ein god del pengar på spilleautomatar. Vi var aldri med på den pengegaloppen då det var så mange negative sider ved det. Som kompensasjon for at spilleautomatintektane falt bort, så har myndigheitene etablert Grasrotandelen. Her kan alle som spiller via Norsk Tipping som fotball og lotto, sjølv bestemme til kva frivillig organisasjon, 5% av beløpet det spilles for, skal gå til. Kvart år mottar Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane mange tusen kroner via Grasrotandelen. Det betyr at det er mange der ute som har oss i tankane kvar gong det tippes og spilles. Viss vi alle bidrar med litt kvar, på den eine eller annen måte, så får det stor betyding totalt sett. Det finnes mange måtar å bidra til ein beire kvardag for dyra, finn din måte. Til deg, som har denne årsmeldinga i di hand, les den nøye, meldinga gir eit innblikk i litt av det vi arbeider med i løpet av året. Det leggast ned betydeleg frivillig arbeid og eg avsluttar med å rette ein takk til alle dei som har bidratt med sitt i løpet av Ove Myrmel, leiar MEDLEMSKAP OG TESTAMENTARISKE GÅVER Dyrebeskyttelsen Norge, avd. Sogn og Fjordane har hatt mange trofaste og også nye støttemedlemmer i Vi vil takke alle saman for støtta, og ynskjer også alle nye medlemmar hjarteleg velkomne til oss! Vi vil nyte høve til å takke hjertelig for alle pengegåver vi har fått i år også. Til kvart styremøte ser vi igjennom kontoutskrift, og frå tid til annen ser vi gåvebeløp både frå medlemmar og andre. Dette er kjærkomne gåver som gjer at vi kan hjelpe enda fleire dyr i nød. Hjarteleg takk! FOR DEN SOM YNSKJER Å TESTAMENTERE PENGAR ELLER GI GÅVER TIL DYREBESKYTTELSEN NORGE, AVD. SOGN OG FJORDANE Dyrebeskyttelsen Norge, avd. Sogn og Fjordane er avhengig av gåver for å kunne tale dyra si sak. Dersom de ynskjer å testamentere pengar, kan de ta kontakt med leiaren vår, som kan ordne med juridisk hjelp. SKATTEFRÅDRAG VED GÅVER MELLOM 500 og KR Man kan nå få skattefrådrag for gåver mellom 500 og kr. For å få dette, MÅ ein opplyse om namn, adresse og personnummer. Vi har dessverre ikkje tid og kapasitet til å sjekke opp i etterkant. Meir om dette kan de lese her: Støttemedlemskap: - Hovudmedlemskap kr. 350,- pr år - Ungdom / student inntil 26. år kr. 300,- pr år - Born inntil 13 år kr. 150,- pr år - Avtalegiromedlem min. kr. 50,- pr måned Kontonummeret vårt er: NB!!!!! HUGS ALLTID Å PRESISERE PÅ GIROEN KVA BELØPET GJELDER! KONTINGENT GÅVE - BETALING FOR KATT / HUND OSV.

5 5 GRASROTANDELEN Organisasjonsnummer: Vil du gi din støtte til DYREBESKYTTELSEN SOGN OG FJORDANE? Grasrotandelen er en ordning fra Norsk Tipping, hvor du som registrert spiller kan velge ett lag eller én forening som du ønsker å støtte - din Grasrotmottaker. Vi oppfordrer deg til å støtte oss i DYREBESKYTTELSEN SOGN OG FJORDANE! Tenk deg at du kan spille favorittspillene dine - Lotto, Tipping og Joker for eksempel - og samtidig gi noe mer til det laget eller den foreningen du selv ønsker å støtte. Dette er nå mulig via Grasrotandelen. Ved spill hos Norsk Tipping vil 5 % av innsatsen gå direkte til ditt lag eller forening (gjelder ikke Extra og Flax). Merk at Grasrotandelen ikke på noen måte går ut over innsatsen eller premien din - du blir ikke belastet noe for å være grasrotgiver. Du trenger Norsk Tipping Spillerkort for å knytte deg til Grasrotandelen. Spillerkort får du kjøpt hos kommisjonær, eller du kan bestille det på Vi oppfordrer deg til å knytte deg til ordningen allerede i dag, og du gjør det på en av følgende måter: 1. Hos Kommisjonær: Ta med deg strekkoden og ditt spillerkort til en av Norsk Tippings mange kommisjonærer. 2. SMS: GRASROTANDELEN til 2020 (tjenesten er gratis). 3. Internett: grasrotandelen.no eller norsk-tipping.no. 4. Norsk Tipping Mobilspill. Mer informasjon finnes på Her vil du også kunne følge med på hvor mye Grasrotandelene genererer for de enkelte Grasrotmottakerne. Takk for at du støtter oss via Grasrotandelen! ÅRSMØTE I DYREBESKYTTELSEN NORGE Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane er tilslutta Dyrebeskyttelsen Norge (DN). DN har fylkeslag og lokallag rundt om i heile Norge. Disse laga møtes ein gong årleg på Landsmøte. Denne gangen vart Landsmøte avholt på Kongsvinger. Dyrebeskyttelsen Norge og laga som er tilslutta, er demokratisk oppbygt slik at enkeltmedlemmar sine meiningar kan nå fram via deltaking og valg. Det er ingen andre dyrevernorganisasjonar i landet som kan tilby det. På Landsmøte stilte vi med 2 representantar. Planen var å reise fleire, men stor usikkerhet rundt askeskyer frå vulkaner på Island gjorde reisemuligheitene usikre, og flyforbindelser blei kanselerte. Det endte med at vi måtte kjøyre heile vegen til Kongsvinger, det tok sin tid. Landsmøte er og ein arena for læring i organisasjonsarbeide. Det er også mykje å hente ved å treffe andre med same interesser og med det få påfyll med gode idear og mål.

6 6 Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane hadde to store saker oppe til behandling og begge sakene blei vedtatte av Landsmøte. Sakene gjaldt forslag til framtidig organisasjonsmodell for Dyrebeskyttelsen Norge og eit forslag om endringer i finansieringa av Dyrebeskyttelsen Norge sentralt. HUND Vi har i løpet av året 2010 omplassert 18 hundar i alle aldrar og mange ulike raser/raseblandingar. På grunn av begrensa kapasitet tek vi i utgangspunktet berre på oss omplassering der det t.d. er snakk om omsorgssvikt og sjukdom hos eigar. Nokre eksempler er Leika som var forlatt i skogen fastbunden til eit tre, Rex som kom til oss via politiet, Jerry som vart levert på hundepensjonatet men aldri henta, kvalpen som stod i ein garasje utan at nokon tok ansvar, Kvikk sin matfar som døde, og Nikita sin eigar som vart alvorlig sjuk. Ynskjer å takke Steinar, Torbjørg og Grethe med familie som har stilt opp som fòrvert for våre hundar. Det betyr mykje. Det er også godt å ha ein stad på Dyremottaket på Myrmel, det har vi også fått ein del bruk for. MIA Ein av dei hundane vi hugsar aller best frå året er lille Mia. Ho kom til oss via politiet som hadde grepet inn grunna omsorgssvikt. Mia var ei munter lita elghundtispe, veldig glad i alle folk og dyr. Først var ho eit par veker på Dyremottaket på Myrmel, deretter fekk ho vere hos fòrvert Torbjørg på gard i tre veker og heilt til slutt ei veke hos fòrvert Grethe i Førde. Alle likte Mia og ho likte alle. Ikkje redd, berre nysgjerrig og glad på kva dei nye stadene kunne by på. Vi ville helst at ho skulle få ein fast og trygg heim. Den første dagen i juli kom ein mann frå Sørbøvåg og henta Mia heim. Mia sjarmerte seg inn nok ein gong og vi kunne puste ut etter ein vellukka omplasseringsjobb. Trudde vi. Tre veker seinare vakna Mia sin matfar opp til ein ny situasjon på garden. Han måtte nok gni seg ekstra godt i auga for hos Mia var der no 7 nyfødde kvalpar. Vi fekk telefon om at han gjerne ville ha Mia men ikkje sju kvalpar i tillegg. Mia kom dermed tilbake til oss med sine sju små. Ho hadde nemlig ei viktig oppgåve som mor resten av sommaren. Historia kom i lokalavisa: Ein hund blei til åtte. Ikkje visste vi at Mia var drektig. Kanskje visste ingen det. Vi syntes ho var godt i stand men tileigna det hennar modne alder og mogleg usunne matvanar. Mia pleia sine 7 kvalpar på Dyremottaket på Myrmel, og i mellomtida vart det jobba iherdig for anskaffing av nye heimar og ikkje minst å finne ut kven som kunne vere far til kvalpane. Før september var omme hadde alle kvalpane nye heimar og Mia var igjen reiseklar for sin nye heimstad i Sørbøvåg. Denne gong med ein slankare livvidde og kanskje hakket meir klok på livet. Mia bar på 7 hemmelegheiter!!

7 7 Moskoghunden Historia om Moskoghunden er heldigvis litt meir av det uvanlege slaget. Ein dag i Juli kor det regna kraftig med lyn og torden, vart ei ung border collie tispe overlatt til seg sjølv, fastbunden til eit tre i skogen. Det var ein familie på gjennomreise som oppdaga hunden ved ein tilfeldigheit. Parkeringsplassen på Moskog var tom for andre folk og bilar. Med framlabbane hadde ho greve djupe grøfter i terrenget noko som tyda på fleire timar med frustrasjon. Ho hadde heller ikkje tilgang til mat og ly for uværet. Politiet vart oppringt først men dei hadde ikkje anledning til å prioritere denne saka. Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane vart kontakta og vi tok hunden i forvaring. Kor lenge ho eigentleg hadde vore der veit vi ikkje. Heller ikkje kven og kvifor. Vi la att beskjed med kontaktinfo på staden hunden vart funne og etterlyste eigar gjennom artikkel i avisa. Ingen respons. Den lille border collie jenta fekk helsesjekk hos veterinær og alt såg bra ut. Tynn men ikkje altfor tynn og alder stipulert til 1 år. I mangel på fosterheim måtte Moskoghunden tilbringe resten av sommaren på Dyrepensjonatet på Myrmel, og vi byrja jobben med å finne ein ny heim. 7 september fekk Moskogtispa ny heim. Ho heiter i dag Leika og lever godt i lag med sin nye familie. Herunder følgjer eit brev frå Leika si matmor. PS! Ynskjer å takke Torbjørg og Birthe for god hjelp i denne saka. Hundegruppa v/anja Hilsen frå Leika og familien i Sandefjord: En stor takk til dere i Dyrebeskyttelsen for det arbeidet dere gjør. Takk for at dere tok vare på Leika. Umiddelbart etter at vi var tilbake i Sandefjord var vi hos veterinær for vaksine og helsesjekk. Alt var i orden og denne veterinæren mente også at hun var mellom ett og to år. Det har i grunn bare vært positive opplevelser med Leika; god matlyst, sover rolig på plassen sin i gangen om natta, rolig i buret sitt i bilen, glad i andre hunder, elsker å leke og på gården i Lavik har hun god plass der hun går løs med oss. Leika er glad i å utforske, men går ikke fra gården. I Sandeford blir det turer i skog og mark. Er ikke noe problem å ha henne løs da hun lyder rask innkalling. I vinter har vi brukt sele på skiturer. Leika er en hund som trenger mye kjærlighet og mosjon. Det er ingenting som tyder på at Leika har hatt det vondt i sitt " tidligere liv ". Lykke til med det arbeidet dere gjør. Til minne om Birk Den Irske ulvehunden Birk, tilhøyrande familien Ullebø i Høyanger, forsvann hausten 2010 i Høyangerfjella. Familien og andre leita og gjorde alt for å finne Birk, men dessverre blei Birk funne død i eit juv. Han hadde truleg falt utfor ein skrent i dei bratte fjella. Før Birk blei funnen blei det satt i gang ei kronerulling for å få inn pengar til helikoptersøk. Pengane som blei til overs. kr 3400, blei donert til Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane. Det skulle vise seg at pengane etter Birk fort skulle komme til nytte

8 8 Diesel redda ned frå fjellet Jula 2010 vart den Irske setteren Diesel landskjent etter å ha tilbrakt fleire dagar skorfast oppe i fjella i Stryn. Hunden opphaldt seg i svært ulent terreng og det var mange minusgrader. Vi tok kontakt med eigar og fortalte om hunden Birk i Høyanger og pengane som blei gitt til Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane. Vi meinte at disse pengane som var eit resultat av innsamling for å redde Birk burde nyttast i dette tilfellet for å redde Diesel. Det blei gjort fleire mislukka forsøk før det endeleg løyste seg etter at helikopter og redningsmenn blei satt inn. Diesel sin egar var svært glad for engasjementet og hjelpa ho fekk frå mange hold. Siri Sørdal og Diesel FUGL Måsar Vi har i år fått meldingar om rasering av reir og dreping av måseungar. Dette skjer i forbindelse med at bedriftseigarar og byggjeeigarar opplever måsane som truande og til sjenanse for kundar samt at måseskit griser til utstyr og vindauge. Vi skjønar at enkelte ser det på denne måten men det må understrekast at den form for aktivitet er i strid med norsk dyrevernlov og viltlov. Dyrebeskyttelsen meiner at det kan gjerast førebyggande tiltak for å redusere måsanes moglegheit til å bygge reir og at det er det som er rette vegen å gå. Vi har retta ein henvending til Mattilsynet om problemet og bedt dei gå ut med informasjon til publikum, både når det gjeld kva lover som gir fuglane vern, kva bedriftseigarar og byggjeeigarar kan gjere og at dette skjer i god tid før våren kjem med reirbygging og ungar. Vi reknar med at rasering av reir og dreping av måsungar har eit større omfang enn vi kjenne til og ber publikum som kjenne til eller ser slik aktivitet, kontakte Mattilsynet og oss. Andre fuglar Vi får veldig mange henvendelser om fugl i løpet av året, spesielt i den perioden fugleungane er små og faller ut av reder, ut frå tak o.l. Vi får også henvendelser om ulger i piper, svaner utan mat eller fastfrosne i vatten, vadefuglar med fiskereiskap rundt beina, fuglar med brotne vingar eller som er sjuke. I år hadde vi for første gong henvendelse angåande ein fasan. Vi svarer og hjelper på disse henvendelsane så godt vi kan. Viss sakene er for kompliserte, henviser vi til personar med spesiell kompetanse på fugl, som ornitologar. HJORT Trafikk: Sogn og Fjordane er landets største hjortefylke. Det er då naturleg at vi engasjerer oss innafor dei områder som angår hjort. I år som i fjor har det vore mykje søkelys på dyrevernproblema vedrørande påkjørsle av hjort. Det er openbart at mange av påkjørslane som skjer ikkje blir varsla, noko som både er ulovleg, og ikkje minst eit stort dyrevernproblem. Vi har vore fleire gonger i media om problemet. Vi ønskjer at temaet kjem inn som ein del av kjøreundervisinga på kjøreskulane. Rydding langs veier, hjortegjerder, overgangar, skilting m.m. er faktorar som kan bety mykje. Dyrebeskyttelsen Norge avd. Sogn og Fjordane har skrevet 4 brev til Direktoratet for naturforvaltning om forhold som vedrører hjort. Disse breva omhandlar følgjande:

9 9 Jakttider Dei fleste jaktfelta i Sogn og Fjordane har pressa på for å få utvida jakttida på hjort, dette til tross for at dei fleste har nærmast 100% eller 100% avskyting frå før. Dessverre blei jakttida utvida med ein månad, fram til 23 desember. Dette ser vi som uheldig og unødvendig. Hjorten trenger fred seinhaustes med tanke på vinteren og utvida hjortejakt er ikkje omsynsfullt overfor hjorten. Med utvidinga av jakta så jaktast det no hjort i nesten 4 månader. Andre som nyttar naturen på ulike måtar føler seg ofte utrygge og usikre i perioden med hjortejakt. Av omsyn til disse bør ikkje jakttidene vere lengre enn nødvendig. Nattjakt Dyrebeskyttelsen Norge avd Sogn og Fjordane har alltid vore kritisk til nattjakt. Dette har vi igjen tatt opp med Direktoratet og bedt dei innføre eit lovforbud mot nattjakt. Hjortejakt om natta er ein usikker tid å jakte på. Lysforholda kan vere vanskelege å handtere og eventuell ettersøk blir vanskeleg å gjennomføre. Det er også nærmast umulig å etterprøve om lysforholda var gode nok under sjølve jakta. Jakt om natta har så mange minusfortegn at det er rimeleg å kunne legge inn eit forbod mot det. Bruk av kunstig lys i ettersøk Påkjørt hjort på Myrmel Vi har bedt direktoratet endre dagens regelverk vedrørande bruk av kunstig lys i ettersøk av skadeskutt hjortevilt. Direktoratet betraktar ettersøk som ein del av jakta. Når skadeskyting inntreffar så må all jakt i valdet opphøre. Då meiner vi at ettersøk ikkje må sjåast på som ein del av jakta, og med det, få egne regler som gir eit mest mulig effektivt ettersøk. Hovedmålet må vere å finne skadeskotne dyr raskast mulig og mest mulig effektivt og då må alle viktige virkemidlar tas i bruk. Godkjenningsordninga for ettersøkshundar og personell Vi har bedt direktoratet endre regelverket for ettersøkshundar der alle godkjente hundar må ha bestått både fersksporprøve og blodsporprøva. I dag kan ein nytte hundar med kun godkjent fersksporprøve på eigd vald og leid vald. Det betyr at myndigheitene har gradert krava til beståtte prøver avhengig av kor hundane nyttast. Etter vår meining er det like viktig å finne skada dyr uavhengig av kvar disse dyra befinner seg. Vi ber også om at alt ettersøkspersonell gjennomfører vidaregåande kurs for ettersøkspersonell. SAU Tap av sau på beite. I Sogn og Fjordane blir ca sau og lam slepte på beite kvart år, av disse går mellom 5 og 6% tapt. Det betyr at nærmare sau og lam går tap på beite kvart år i Sogn og Fjordane. På landsbasis omkommer over sau og lam på beite årleg. Dette er store tall og representerer eit betydeleg dyrevernproblem, eit problem som må meir fram i lyset slik at nødvendige tiltak kan iverksettast. Årsakene til tapa skyldes rovdyr, sjukdom, giftige planter og at dyra set seg fast eller faller utfor. Mange sauebønder melder frå om betydelege tapstall men det er nærmast ikkje rå å finne dyrekadaver. Enkelte hevder at det må stå tobeinte bak, altså mennesker.

10 10 I Sogn og Fjordane er det områder der tapsprosenten er dobbelt så stor som fylkes -og landssnittet. Disse områda har vore belasta med store tapstall gjennom fleire år. Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane har satt søkelys på tapstalla gjennom media i fylket. Vi har og tatt opp problemet med Dyrebeskyttelsen Norge med tanke på å få organisasjonen sentralt til å arbeide med saka i Spørsmåla vi stille oss er bl.a. om myndigheter og næring har for stort fokus på kor mange lam og kor mange kilo kjøtt det er mulig å produsere pr sau. Ser man kun på produksjonsmål målt i antall avkom og i antall kilo kjøtt, så er det lett å gløyme at sauerasane vi nytter og avler på, tross alt må vere fysisk i stand til å klare seg i norsk natur. Vi stiller og spørsmål om områder med tapstall ut over det normale, over fleire år, bør blir klassifiserte som uegna til sauebeite. Mykje rovdyr og sau i samme område veit alle ikkje går og einaste farbare vei her er at deler av landet blir definert som eigna til denne type beitedyr og at rovdyrbestanden i disse områda holdes under kontroll. Mest mulig tilsyn med beitedyra er også ein sjølvfølge og eit krav. Vi veit alle at krav og tiltak for å få ned tapsstalla vil koste pengar. Dette kan ikkje belastast sauebonden i sin heilheit men må tas av storsamfunnet. Myndighetene og forbrukarane må skjøne at produksjon av mat kostar. Det betyr at forbrukarar av sauekjøtt ikkje berre ser på prislappen i butikken men er villig til å betale for å betre situasjonen for sau og lam på beite. KATT Frå 2010 fekk Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane i stand ei kattegruppe, som hadde som mål å avlaste styret med den hardaste arbeidsbøra, som fortsatt er alle kattane der ute som treng hjelp. Det har vore eit langt og hektisk år for denne gruppa, som har vore over heile fylket for å ta seg av og hjelpe katt i nød. Arbeidsmengda har vore større enn arbeidsevna, for dette har minna om fulltidsjobb, men vi har fått gjort mykje og vi har fått knytt til oss mange hjelparar både private og offentlege dette året. Ca 115 katter har fått nye heimar gjennom oss dette året. 25 er tatt hand om og funne tilbake til eigaren gjennom nettsida vår og ved annonsering i media. Dessverre er talla på så sjuke eller skada katter som ikkje kunne hjelpast også altfor høgt, og det skyldast nok at vi har måtta ta hand om svært mange katter med langtkomen katteaids. Vi ser at enkelte stader i fylket er denne sjukdommen svært utbreidd. Sidan vi har fått dyremottaket på Myrmel og i tillegg svært mange dyktige og stabile forvertar, har vi til ei kvar tid inne ca 30 katter. På det meste var talet over 50. Dette krev sjølvsagt store både menneskelege og økonomiske resursar. Publikum er veldig flinke til å ta kontakt, både når dei ser dyr i nød, eller når familien tenkjer på å skaffe seg katt. At det i dag kostar kr 1200 for å overta ein vaksen og kastrert katt frå oss, er det så å seie ingen som synest er urimeleg. Kattungane vi tek hand om er det ingen problem å finne gode heimar til. Sommaren i år har faktisk ikkje vore så travel som dei andre summarane. Hausten derimot har vore mange gangar meir hektisk, så no er det ingen rolegare periodar i løpet av året. Vi har gjeremål med katt kvar einaste dag. Året starta med ei bøn om hjelp frå Flatraket skule, der det gjekk ein raud hannkatt som trong hus i den kalde vinteren. Katten Flaks har verkeleg levd opp til namnet sitt. Gjennom mange veterinærbesøk og god hjelp av forvert May-Britt, er Flaks no i ein god og trygg heim på Kvalheim i Vågsøy, saman med kompisen Ferdinand.

11 11 Ferdinand vart plukka opp på Hauglandsenteret i sommar, då var han berre skin og bein. Flaks og Ferdinand fekk heim hos ein lærar på Flatraket skule og ungane fekk nesten katten sin tilbake. I sommar tok vi hand om ein hokatt på Skei, den tynnaste vi har sett. Med stor innsats og langvarig pleie kom den på beina att, men då ho vart kastrert forverra situasjonen seg såpass at katten ikkje kunne berge livet. Ho vart då testa for katteaids, og det var altså den sjukdommen som låg bak heile tida. Etter det vert no alle vaksne katter i regi av Dyrebeskyttelsen testa hos veterinær for denne frykta sjukdommen, som det ikkje kan vaksinerast mot. Det beste førebyggjande tiltaket er å la katten sin kastrerast, for smitten vert overført gjennom bitt, og gjerne frå hannkatt til hannkatt. Hokatten frå Skei, svært tynn og sjuk I Høyanger har vi dyktige og praktiske hjelparar, Anne og Bettina svingar seg effektiv rundt når dyr treng hjelp. Høyanger er den plassen vi har hjelpt flest dyr dette året. Utsetting av kattungar i nærleiken av Høyanger er det fortsatt mykje av. Nordfjord og Stryn har kravd mykje ressursar dette året, vi har tatt hand om svært mange dyr derifrå. Fortsatt gjenstår det mange der som treng hjelp. I byrjinga av året kom Tine frå Dale oss til hjelp, og ho har hjelp mange katter dette året. Det har vorte mange turar til Førde på henne. I Florø har det skjedd den mest gledelege hendinga dette året. Dyrebeskyttelsen har fått ei gruppe med dyktige hjelparar, og i samråd med veterinær Hanne, så har dei tatt hand om veldig mange katter, og hjelpt mange tilbake til eigaren sin. Askvoll, Stongfjorden, Florø, Eikefjorden, Jølster, Dale, Leirvik, Vadheim, Vik, Sogndal, Svelgen, Bulandet, Solund, Måløy, Selje, er nokre av plassane vi også har jobba. I haust vart ein katt tatt hand om på Svarthumle, der var den blitt skutt på med salongrifle, og hadde hatt englevakt. Han overlevde, men må nok leve med blyrestar i kroppen. Den har fått ny heim og får vere midtpunktet i ein familie med 3 barn.. Ein kald kveld i novmber vart det funne 3 forkomne kattungar på Vangsnes. Kattemora var nok død, og kattungane var svært svake. Fantastisk å oppleve at nesten ukjende folk svarer ja på bøn om å hjelpe. Kattungane vart henta og med kattemelk frå veterinær i bilen, køyrer May Trude over Vikafjellet seint på kveld. Frå Flåm kjem Heidi køyrande til møtest og etter mykje arbeid berger ho 2 av ungane. NRK tok saka, der vi leitte etter amme, og i Jostedalen låg det ei tispe med masse mjølk. I dag er begge kattungane fått ny heim, den eine i lag med hund og den andre saman med ein kattunge. Vi har mange rare, gode, triste og heilt fantastiske historier å fortelje, hadde vi hatt tid så skulle vi ha laga bok, men vi rekk nok berre å ta hand om desse stakkarane som går ute, utan varme, mat og nokon som steller dei, og den oppgåva går framfor alt. Arbeidssituasjonen vår har aldri vore så god som nå, og vi har aldri hatt så mykje å gjere som nå, men vi treng meir hjelp, det kan vi ikkje få nok av. I skrivande stund har vi 30 kattar inne som treng hjelp til nye heimar, og forvertar får vi aldri nok av. Til sist vil vi rette ein stor takk til alle som har hjelpt oss i året som har gått, vi hadde aldri klart dette åleine. Kattegruppa v/unn Vatsø og Bjørg Bjørgum

12 12 EI DØDSJUK KATTEMORS BØN OM HJELP Tidleg I juni fekk eg tlf frå eit eldre ektepar som hadde fått ein sky katt på tunet som oppførte seg besynderleg. Katten sprang opp og ned trappa til huset med mykje rop og skrik. Dei sette ut litt mat, men katten roa seg ikkje. Den fortsette å springe opp trappa for så å bråsnu nedatt og bort til skogkanten der ho kalla på noko. Tilslutt kom ho tilbake med 2 små kattungar. Dei prøvde å få tak i kattaneungane, men dei var altfor redde så det var uråd utan felle. Eg reiste inn til dei for sjå, og medan vi stod utanfor huset kom katten springande over plenen. Den sprang rett bort til oss mjaua sårt, bråsnudde og for innatt i skogen. Dette gjentok seg fleire gonger så det verka nesten som ho ville at vi skulle følgje etter. Det gjorde vi og fann då fleire små kattungar under ein kvelva båt. Det var 5 kattungar i alt. Kattungane var redde og sprang til skogs før vi fekk tak i dei. Vi hadde ikkje felle tilgjengeleg, men heldigvis er mannen i huset meget nevenyttig. Han rigga til eit hundebur i skogkanten med tau frå døra i buret opp i kjøkenglaset. Vi hadde både boksemat og kokt fisk inn i buret så det tok ikkje lang tid før kattemor kom med 3 små ungar. Ho losa dei inn til maten medan ho sjølv venta utanfor. Vi fekk lukka døra til buret og henta ungane inn. Dei var ihelsvoltne og kalde og altfor svake til å protestere. Vi plasserte dei i ein kasse utstyrt med varmeflaske og pledd og då roa dei seg fort. Seinare på kvelden gjekk kattemora og dei 2 andre kattungane i fella. Då eg då kom heim og vi fekk sjå nærmare på dei viste det seg at Kattungane var fulle av flått og fuglelus. Magane var som trommeskinn og avføringa var kvist og barnåler. Kattemora hadde nok ikkje hatt nok mjølk til dei. Vi fekk plukka ungane reine for utøy og fekk i dei ormekur, flåttmiddel og tarmbakeriar for magane deira. 2 av dei hadde også lungebetennelse og var svake Med medisin, spesialfor og mykje stell og omsorg kom kattungane seg for kvar dag som gjekk. Kattemora var så sjuk at me klarte ikkje hjelpe henne. Alle kattungane vart berga og alle har fått nye gode heimar. Dei er idag store, friske og fantastisk flotte kattar. Dette er ei utruleg rørande historie, som visar, kor omsorgfulle dyra er. Kattemora ba om hjelp då ho var så sjuk at ho ikkje kunne klare å hjelpe ungane sine lenger. Det visar også at det nyttar å hjelpe, ein skal aldri gje opp å prøve. Viktor i dag stor flott og frisk! Kattegruppa v/kristin og Bjørg FÔRING AV KATT - Katten ikkje ein liten hund! Katten er, i motsetnad til hunden, ein rein kjøtetar. Tarmen til ein katt er kort og kompakt, og spesiallaga for å fordøye kjøt. I all god kattemat må det være kjøtprotein av god kvalitet og i rikelige mengder. Katten er og avhengig av ei aminosyre som heiter Taurin, som berre finst i kjøt. Mykje av den rimelige kattematen inneheld protein av dårlig kvalitet. Det betyr at katten må ete meir av eit slikt fôr for å verte mett, og for å få i seg nok protein. Fôr av god kvalitet kostar meir i innkjøp, men katten treng ikkje ete like mykje av det for å verte mett. Eit kvalitetsfôr kostar difor ikkje meir i dagsforbruk enn eit billigfôr. Tørrfôr bør oppbevarast i ein lukka behaldar, porsjonerast ut etter katten sin vekt, og ikkje stå fremme i ei skål heile dagen. Dersom tørrfôr vert ståande vil det ganske snart miste ein del smak og næringsinnhald, og katten vi ikkje ha det.

13 13 Katter er vanedyr. Dei vil ete det same kvar dag, og det er vi som katteeigarar som må sørge for at katten får gode matvanar. Får dei boksemat vil dei ofte vrake tørrfôret. Kattemat på boks er dyrt, feitande og gjer at katten vert kresen på anna fôr. Det klistrar seg på tennene, og er med på å danne plagsam, illeluktande og skadelig tannstein. Skal ein gje boksemat bør det være som tillegg til tørrfôret, og ikkje omvendt. Boksematen må og innehelde kjøtprotein av god kvalitet. Mange katter er glade i fisk, men fisk bør ikkje utgjere hovuddelen av det katten eter. Utan nok kjøt vil katten rett og slett få mangelsjukdommar. Mjølk og kattemjølk kan fungere som godteri for katten, men det er ikkje nødvendig og skal ikkje utgjere hovuddelen av det katten drikker. Mange katter får diaré av mjølk. Eit godt tørrfôr i rett mengde, og fri tilgang på friskt vatn er det beste for katten. Med godt fôr vil katten din få ein blank, fin pels som røyter mindre, få eit sterkt immunforsvar og ikkje minst føle seg mett og nøgd. Husk ormekur minst 3 gangar i året, så fôrer du katten og ikkje ormen! Hanne Kristensen, veterinær i Florø BARNE- OG UNGDOMSENGASJEMENT Dyrebeskyttelsen Norge avd. Sogn og Fjordane er eit fylkeslag der det er store avstander og av den grunn er det vanskeleg å samle større grupper av barn og ungdom samtidig. Vi må av den grunn legge opp til fleire men mindre arrangement der barn og ungdom kan delta. 4H oppgåver I distrikta er organisasjonen 4H ein stor aktør med lokallag i mest kvar ei bygd. Mange av 4H medlemmane har dyr i sine prosjekt. Vi ser at det kan vere gode moglegheiter for at våre barne- og ungdomsmedlemmer, som også er medlemmer i 4H, kan finne interessante oppgåver med dyr og hente ut det beste frå begge medlemskap. Morgan, 14 år (bilete til høgre), som er medlem hos oss valte i 2009/2010 ei spennande oppgåve der Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane dekka deler av kostnadane han hadde. Han skulle arbeide med Dyrebeskyttelsen sine omplasseringsdyr. Hans hovedoppgåve blei Rottweileren Jerry som Dyrebeskyttelsen hadde hatt inne lenge og som var vanskeleg å få omplassert. Morgan skulle trene med Jerry både sosialt og i vanleg lydighetstrening. Morgen under lydighetstrening Som avslutning skulle Morgan presentere Jerry og det han hadde trena på for resten av lokallaget i 4H. Morgan bestod prosjektet sitt og gjorde samstundes ein god jobb med Jerry og for Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane. Bilete: handikap ingen hindring. Ein anna gut, Tobias, hadde sin 4H oppgåve med to kattungar som familien fekk frå Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane. Kattungane var fødde utandørs og hadde behov for god oppfølging i starten. Til tross for at Tobias er handikappa og sitt i rullestol, så har han gjort ein kjempejobb med kattungane og 4H prosjektet sitt. I dag er Tobias og kattungane uadskillige.

14 14 SKULEKLASSE SAMLA INN PENGAR Det å få økonomiske gåver er ikkje noko Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane er godt vande med. Når det skjer, så er det ekstra gledeleg når det er unge som står bak. I Gaupne i Sogn hadde ein skuleklasse ein del aktivitetar som resulterte i litt pengar. Elevane skulle sjølve få bestemme kven som skulle få pengane. Dei valte å gje pengane til Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane. Elevane la stor vekt på at det var viktig å ha omtanke både for menneskjer og dyr. Hjertelig takk til dei alle for støtta! ANNA ANGESJEMENT FRÅ UNGDOM I Naustdal har 3 jenter sitte på Coop samt gått rundt å samla inn pengar til Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane. Dei hjelper og til med ulike gjeremål, som arbeid på pc (sjå til dømes framsidebilete vårt),og dei hjelper til på stand eller på andre område når dei kan. Slike aktivitetar og engasjement set vi meget stor pris på. DYREMOTTAK Ein av dei største utfordringane vi står ovanfor til kvar tid er å få plassere dyr midlertidig i påvente av at vi finner ein ny heim til dei. Vi har eit rimeleg godt utbygt nettverk av forvertar men det er alltid situasjonar og dyr som det ikkje passer å nytte forvertar til. I 2010 fekk vi støtte frå Dyrebeskyttelsen Norge som dekker husleige slik at vi kunne inngå leigeavtale for eit lokale for 1 år av gangen. Det gjer at vi no leiger eit lokale som gir oss tilgang til 7 rom for katter og 2 rom for hund + litt ekstra areal. Kostnaden med dette er 130,- pr døgn. Avtalen gjer oss meir fleksible og gir oss betre muligheit til å ta i mot dyr på kort varsel. Mottaket hadde ved nyttår vore i drift i 6 månader og med ca 1000 overnattingsdøgn. Dyremottaket har og gitt oss ein god muligheit til å ha ein møteplass for andre som ønskjer å hjelpe til med dyra til Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane. Kvar laurdag kjem det ungdommar til mottaket som hjelper til og får opplæring i stell av dyr og generell informasjon om dyrevern. Til sommaren 2011 vil ordninga bli evaluert opp mot nytte og økonomi før vi bestemmer eventuell vidareføring av mottaket. Dyremottak skapar engasjement Det å ha eit lokale til dyr gir større mulighet for å ha ungdommer i aktivitet. Kvar laurdag kjem det som sagt unge som hjelper til med stell og aktivitet for dyr som er komt til dyremottaket. Dette er til stor avlastning for oss faste og det virker som engasjementet blant dei som kjem er stort, frammøteprosenten er i hvert fall meget bra, ingen vil vere den som ikkje kan møte. Dyrebeskyttelsen dekker busspenger mm. Det er ikkje berre arbeidet med dyra som engasjerer, praktiske gjeremål som innredning med hyller, maling og tillaging av klatretre er også arbeidsoppgaver som fenger. Karoline og Malin med 2 av Mia sine kvelpar Med hund i juletreskogen Det å reise i juletreskogen er ein stor ting for dei unge. Å vere i skogen er og ei stor oppleving for dei firebeinte. Då er det ein fin løysing å kombinere det med at vi tar med oss nokre hundar som er inne til omplassering. Å vere på slike turar i naturen gjev ein fin arena for å lære om dyrelivet og spesielt om dyrelivet om vintern og kva omsyn

15 15 og hjelp vi som menneske kan bidra med. Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane bidrog med å holde god mat og varm kakao til dei tobeinte og dei firebeinte fekk skiver med leverpostei. Bilete: skogtur med hund for å finne juletre. Magnus, hunden Dina, Morgan, Sara og Marie. På bilde mangler Øyvin og fotograf Ove samt 2 andre hunder. Ivrig hjelpar Til tider har vi dyreunger inne og det er ei svært resurskrevjande oppgåve å ta vare på dei inntil dei er gamle nok for omplassering. Den sosiale treninga er svært omfattande og då er vi avhengige av hjelp. I 2010 fekk vi hjelp av Susanne som var her annakvar dag i 2 månader der oppgava var å håndtere disse kvelpane slik at dei vart trygge på mennesker og med fungere godt når dei blei omplaserte. Alle som fekk av disse kvelpane har tilbakemelt at kvelpane fungerer heilt fint. Sosialisering av dyreungar - Susanne med eit knippe kvelpar på ca. 3 veker Kursing Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane vil gjennomføre det vil kaller "kursing" i diverse tema innanfor dyr og dyrevern. Dette vil bli knytta opp mot lokala vi leier til mottak av dyr. Tema som står på planen er foring av fugl, heimløse katter og korleis ta hensyn til eller hjelpe ville dyr om vintern. Første temaet som blei gjennomført var foring av fugl. Instruktør var Ove som har lang erfaring i korleis foringa skal gjennomførast. Ove har skrevet artikkel i Dyrenes Forsvarer om emnet. Det var fokus på fortyper, kor i hagen foringa bør skje, beskyttelse mot rovfugl og generell informasjon om fugl. Kurs i foring av fugl: Morgan, Heidi, Malin, Marie, Sara og Karoline FRIFOND Det offentlege har ein støtteordning, Frifond, der dei yter økonomisk bidrag til aktivitetar og tiltak som inkluderer barn og ungdom i norske frivillige organisasjonar. Dette er midler som det må søkes om og vi søker via Dyrebesskyttelsen Norge. Vi ser det som viktig at barn og ungdom kan vere aktive i vår organisasjon og denne støtteordninga gjer det mogleg. Vi håper flest mogleg vil delta på slike aktivitetar og ber alle som det passer for om å ta kontakt med oss. Vi set og stor pris på om våre medlemmer har forslag til aktivitetar som passer for barn og ungdom, ta kontakt om du har ein ide. MEDIA Ideelle organisasjonar er avhengige av at deira arbeide og interesser blir kjent blant publikum, så også for Dyrebeskyttelsen Norge avdeling Sogn og Fjordane. Å informere og opplyse publikum er ein viktig vei å gå i alt dyrevernarbeide. I så måte er det viktig at media, aviser, radio og TV, fattar interesse for vårt arbeide har vore eit veldig bra år for oss med tanke på alle dei muligheiter vi har fått for å vidarebringe våre saker via media. Vi har hatt fleire opptredener i radio og TV her i Sogn og Fjordane og i aviser har vi våre svært mange

16 16 gangar. Vi har fått satt søkelys på heimlause kattar som treng hjelp, omplassering av hundar, ulovleg jakt, tap av sau på beite, påkjørsle av hjort m.m. Vi takker for eit godt samarbeide med journalistar rundt om i fylket! Her er eit lite utdrag av artiklar frå avisa Firda som vedrører katt! Firda 3 januar 2010: Fann kattunge i tunnel Måndag fekk Dyrebeskyttelsen medling om ein 5 månader gamal kattunge som vart etterlaten inne i den 1,7 km lange Vadheimstunnelen. Låg redd og urørlig inntil fjellveggen. Rett etter nyhetsoppslaget melde eigar seg og ville henta katten heim att. Eigar budde like ved tunnelen. Betyr det at kattungen hadde gått frivillig inn i tunnelen på eiga hand? Kva som eigentleg hadde skjedd veit vi ikkje men historia enda med at eigar ikkje ville ha katten sin likevel og den vart til slutt omplassert gjennom Dyrebeskyttelsen. Firda 19 juli 2010: Fast dumpingplass for kattunger. På ein rasteplass ved Vadheimstunnelen fann Oddlaug Underseth fem kattunger, tett ved sterk trafikkert veg med 80 sone. Ho kunne fortelje avisa at dette langt ifrå var første gong, noko som vi i Dyrebeskyttelsen kunne bekrefte.vi har henta inn kattar frå denne staden årleg dei 10 siste åra. Desse fem kattungane fekk til slutt nye heimar gjennom Dyrebeskyttelsen. Firda 6 september 2010: Tre kattunger funne ved industrifylling. Ved den gamle Industrifyllinga ved båthavna i Høyanger vart tre små kattunger funne. Inga kattemor var å sjå i nærleiken. Dei var tamme og veldig svoltne. 2 veker etter nyhetsoppslaget fekk vi inn ei avmagra og sliten kattemor, funne i sentrum av Høyanger. Det viste seg at dette var kattemora til kattungane og desse vart no gjenforent. Både kattemor og kattunger fekk seg nye heimar gjennom Dyrebeskyttelsen. Firda, andre lokalaviser og landsdekkande nyheter på nettet 12 desember Maja har tre øyre - og anlegg for to til Dyrebeskyttelsen sin katt Maja har ekstra øyrer noko som gjer ho veldig spesiell. Ho er ein sunn og frisk katt men som har ein genetisk tilfeldighet som førekjem særs sjeldan. Maja er fortsatt utan heim, og er du interessert i denne heilt spesielle katten, sjå vår heimeside eller ta kontakt pr tlf. EKSTRA TAKK FOR MATEN TIL Zoo Senteret i Førde Dyrebutikken i Sogndal Veterinærkontoret i Førde Dyreklinikken i Flora Det er mange som fortener takk for hjelpa dette året. Vi har trufaste hjelparar som stiller opp år etter år, men det som er litt nytt dette året, og som vi håper vil fortsette, er den hjelpa vi får av dei forretningane og veterinærane som sel for til dyr. I år har vi fått masse flott for frå desse, for som dei av ein eller grunn ikkje kan selge og som dei gir til oss. Foret kan holde på å gå ut på dato, men er like godt, hol på sekker og slike ting, og dette har spara oss for veldig masse pengar. Zoo Senteret i Førde har gitt oss veldig mykje, Dyrebutikken i Sogndal kom med ei stor ladning då lageret vårt var tomt, Veterinærkontoret i Førde kjem ofte med hjelp, og frå Dyreklinikken i Flora likedan. Ein stor takk til faste sponsorane våre, Våpenloftet i Førde og, der vi og medlemmane våre får 10 og 15 % på for og utstyr, og til Felleskjøpet der Dyrebeskyttelsen får 15 % rabatt på mat og sand, som det går store mengder av. Alt dette er til heilt uvurderleg hjelp for den stramme økonomien vår, og gjer til at dyra vi tek hand om får godt for som er ekstra viktig for å få dyr fort friske att. Det er godt å ha slike gode støttespelarar i ryggen.

17 17 SPONSORAR HJARTELEG TAKK TIL ALLE VÅRE SPONSORER! Takk også til veterinærvaktene i fylket som både tit og ofte stiller opp og hjelper oss. Ein spesiell takk til Hanne Kristensen i Florø, Irene Nergård i Førde og Eid veterinærkontor, som har hjelpt oss mykje i 2009 Medlemsrabatt på Våpenloftet: Alle medlemmar i Dyrebeskyttelsen Norge, avd. Sogn og Fjordane får medlemsrabatt på Våpenloftet ved å vise frem gyldig medlemsbevis med kvittering. Takk til Våpenloftet for god samarbeide i 2009 Takk til Coop Mega som velvillig stiller opp og gir gåve til kakelotteri. Takk til vår faste klippe, akupunktør/fysioterapeut Harald Grytten, som stiller med lokale til styremøta våre, samt lar oss få bruke delar av lokala til lageret vårt. Vi set umåtelig stor pris på det! Hjertelig takk til Myrmel Bruk som velvillig stiller opp og gir store rabattar når vi er i krise og treng hjelp! Hjertelig takk til Hundens Feriesenter v. Lillian Kråkenes, som velvillig har stilt opp og gitt store rabattar når vi har trengt hjelp! Takk også til Felleskjøpet, som gir oss rabatt på både mat, sand & utstyr frå butikken i Førde

18 18