Innkalling og sakskart 26.10.15

Besøksadresse Skinnarbu 3661 Rjukan Postadresse Postboks 2603 3702 Skien Kontakt Sentralbord +47 35 58 61 10 Direkte +47 953 00 640 fmtepost@fylkesmannen.no Verneområdestyret for Brattefjell- Vindeggen landskapsvernområde Sakshandsamar Peter C. A. Köller Vår ref. 2015/71-432.2 Dato 13.10.2015 Innkalling og sakskart 26.10.15 Det vert med dette kalla inn til møte i verneområdestyret. Tid: Måndag 02.11.15, kl. 13:30 Stad: Kommunehuset i Hjartdal, Sauland Gje beskjed snarast på 953 00 640 eller pkofmte@fylkesmannen.no om du ikkje kan møte. Då vil vararepresentant bli kalla inn. Sakliste: Sak 2015/26 Sak 2015/27 Sak 2015/28 Sak 2015/29 Godkjenning av innkalling og dagsorden. Underskriving av protokoll. Saksframlegg klagesak: Søknad om ombygging av hytte på gnr. 100 bnr. 20 ved Småtjønn i Seljord Roald Kleivi. Saksframlegg: Søknad om bygging av båthus på gnr. 25 bnr. 1 Reinstaul i Hjartdal Åsmund Øverbø. Sak 2015/30 Saksframlegg: Søknad om tilbygg på hytte på gnr. 21 bnr. 33 Lauvhaug i Hjartdal Agnar Andersen. Sak 2015/31 Sak 2015/32 Sak 2015/33 Sak 2015/34 Saksframlegg: Søknad om tilbygg på hytte på gnr. 100 bnr. 24 ved Småtjønn i Seljord Sigrun Dyrland Eidal og Gudmund Dyrland. Saksframlegg: Søknad om midlertidig oppføring av målestasjon for islast ved Hardingnut/Månelia i Tinn Statnett. Saksframlegg: Søknad om bygging av traktorveg kl. 7 på gnr. 110 bnr. 2 og 3 ved Myklestul i Hjartdal Roar M. Fjeld og Mathias Kleppen. Saksframlegg: Søknad om å sette opp badestamp på gnr. 82 bnr. 8 Smørbrekk i Seljord Morten Olav Dyrud.

Sak 2015/28 SAKSFRAMLEGG KLAGESAK: SØKNAD OM OMBYGGING AV HYTTE PÅ GNR. 100 BNR. 20 VED SMÅTJØNN I SELJORD ROALD KLEIVI Ein syner til vedtak i verneområdestyret 23.06.15 med saksførebuingar, og klage på vedtak frå Roald Kleivi dagsett 10.08.15. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er forvaltningsmyndigheit for verneområdet og skal handsame dispensasjonssaker og eventuelle klager på vedtak, jamfør forvaltningslova 33. Miljødirektoratet er klageinstans. Kort om saka Roald Kleivi søkte 23.03.15, vi Seljord kommune, om løyve til ombygging av hytte på gnr. 100 bnr. 20 ved Småtjønn i Seljord. Tiltaket krevjar dispensasjon etter verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde, så Seljord kommune vidaresendte saka til verneområdestyret 30.03.15. Kleive søkte om å byggje på hytta med eit tilbygg som vil gje ei netto auke på BYA 22 m2. Føremålet er utviding av stova og å få eit nytt soverom. Det blei gjeve avslag på søknaden ved handsaminga i styremøtet 23.06.15. Roald Kleivi kontakta verneområdeforvaltaren 21.07.15 og spurde om utsatt klagefrist til 15.08.15. Det blei gjeve, og verneområdestyre fekk skrifteleg klage 10.08.15. Vedlegg - Klage frå Roald Kleivi dagsett 10.08.15(dok 2015/1522-8). Andre relevante dokument, ikkje vedlagde - Verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. - Naturmangfoldloven. - Forvaltningsloven. - Forvaltningsplan for Brattefjell-vindeggen landskapsvernområde 2010-2014. - Saksframlegg dagsett 15.06.15(dok 2015/1522-5). - Uttale frå villreinnemnda dagsett 17.04.15(dok 2015/1522-4). - Søknad dagsett 23.03.158dok 2015/1522-1). - Diverse bilete. Rettsleg klagemoglegheit Forvaltningsloven 28 seier mellom anna at «Enkeltvedtak kan påklages av en part eller annen med rettslig klageinteresse i saken til det forvaltningsorgan (klageinstansen) som er nærmest overordnet det forvaltningsorgan som har truffet vedtaket (underinstansen)». Det er difor avgjerande å vurdere om den/dei som klager har rettsleg klagemoglegheit. Eit vedtak om rettsleg klagemoglegheit er eit enkeltvedtak i seg sjølv, og kan også bli klaga på. 2

Det kan ofte vere vanskeleg å vurdere om ein person som klagar har rettsleg klagemoglegheit eller ikkje. Det heiter seg at for å ha denne retten, så skal vedkommande være påverka rettslig, praktisk eller økonomisk, og vedkommande blir sterkare påverka enn «alle andre». I denne saka dreier det seg om klage på vedtaket frå søkjarane sjølv. Det er difor ingen tvil om at klagarane har rettsleg klagemoglegheit. Moment i klagen frå Kleivi Det peikast på at netto auke i BYA ikkje blir 34 m2 då mesteparten av arealet ligg innafor det som i dag er ein overbygd veranda. Søkjaren skriv at den reelle auka i BYA ikkje er på meir enn 13 m2. Søkjaren foreslår å rive den frittståande boden for å redusere samla BYA på tomta dersom det blir gjeve løyve til tilbygget. Han foreslår også å rive utepeisen. Han meiner presedensverknaden av dette tiltaket er svært lite relevant. Dette grunngjev han med at hytta ligg heilt i utkanten av verneområdet. Han meiner tiltaket ikkje er i konflikt med verneinteressene. Han er ueinig i at ekstra sengekapasitet vil kunne føre til auke i samla belastning, og seier dette er spekulativt og ikkje målbart. Han syner vidare til at andre hytter like på utsida av vernegrensa i like stor grad vil føre til belastning på området. Han meiner også at hytter som ligg i utkanten av verneområdet ikkje belastar vernet like mykje, sidan det ikkje er naudsynt med same grad av transport gjennom verneområdet som det er til hytter lenger inne. Avslutningsvis påpeikast det at utvidinga av hytta ikkje vil føre til endringar i bruken samanlikna med bruken dei siste 25 åra, og at et avslag i praksis vil føre til mindre bruk enn tidligare. Vurdering I opphavleg saksframlegg er det referert upresise verdiar for areal på hytta før og etter ei eventuell ombygging. Ut frå teikningane vedlagt søknaden er dagens status for BYA - inkludert den delen av verandaen som er overbygd - 85 m2. Med tilbygget, vil hytta bli på BYA 107 m2. Dette gir ei netto auke på 22 m2. Orsaka til manglande presisjon om arealet, er at det er usemje mellom søknadsteksten og teikningane som følgjer med. I dette saksframlegget er det tatt utgangspunkt i teikningane. Å rive bod, utepeis eller eventuell veranda/platting, vil kunne gje reduksjon i samla BYA på tomta. Det vil likevel ikkje ha særleg å seie med omsyn til bruken og det som verneområdeforvaltaren meiner kan påverke samla belastning for området. Ein må si seg einig i at belastninga av denne hytta åleine er marginal, og at hytter på utsida av verneområdet underlagt ei anna forvaltningspraksis av anna forvaltningsmyndigheit kan påverke verneverdiane vel så mykje eller meir. Forvaltaren må også seie seg einig i at ei hytte meir sentralt i landskapsvernområdet per definisjon vil påverke verneverdiane meir(ved same bruk) enn det ei hytte heilt i utkanten av verneområdet vil gjere. Korkje verneforskrifta eller forvaltningsplanen er laga for å differensiere på dette, og verneområdegrensa er absolutt. Med utgangspunkt i forvaltningsplanen vil denne hytta bli meir enn dobbelt så stor som det ein har sagt bygningar i landskapsvernområdet skal vere. Så lenge ein ikkje kan differensiere mellom storleiker avhengig av kor langt inn i verneområdet hytta ligg, så blir det feil å gje dispensasjon til å utvide ei hytte som allereie i dag er på BYA 85 m2, og det er nettopp her forvaltaren meiner søkjaren tek feil kva gjeld presedensverknaden. Hytteigarar meir sentralt i 3

landskapsvernområde kan meine at det ikkje er sagt noko om differensiert hyttestorleik, og at det difor kan argumenterast for at det bør gjevast løyve til større hytter også langt frå vernegrensa. Framlegg til vedtak: Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde kan ikkje sjå at klagen til Roald Kleivi inneheld moment som kan gje grunnlag for å gjere om på vedtaket i verneområdestyret 23.06.15. Vedtaket vert ståande og saka sendt Miljødirektoratet for endeleg avgjerd. Vedtaket vert send Roald Kleivi. Kopi: - Seljord kommune - Fylkesmannen i Telemark - Miljødirektoratet - Statens naturoppsyn Skinnarbu - Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell Kopi av vedtaket vert òg lasta opp i Miljøvedtaksregisteret. 4

Sak 2015/29 SAKSFRAMLEGG: SØKNAD OM BYGGING AV BÅTHUS PÅ GNR. 25 BNR. 1 REINSTAUL I HJARTDAL ÅSMUND ØVERBØ. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er forvaltingsmyndigheit for verneområdet og skal handsame dispensasjonssaker. Kort om saka Åsmund Øverbø søkjer om oppføring av enkelt båthus ved hytte på Langheistulen Reinstul i sørenden av Berutjønn i Hjartdal kommune. Det dreier seg om ein mindre konstruksjon som består av enkelt saltak over ei grop i bakken. Konstruksjonen vil vere om lag 5 meter lang og 2 meter brei. Mønehøgda om lag 1,5 meter over bakkenivå. Føremålet med båthuset er å vinterlagre ein båt. Fram til no har båtar på staden blitt liggande kvelvd i vasskanten gjennom vinteren. Dette har stort sett gått greitt, men mellombels store mengder sno belastar båtane mykje. Søkjarens gamle båt måtte kondemnerast som følgje av det, og det søkast no om løyve til enkelt båthus for å taka betre vare på søkjarens nye båt. Vedlegg - Søknad dagsett 07.05.2015(dok 2015/2527-1). Andre relevante dokument, ikkje vedlagde - Verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. - Naturmangfaldlova (NML). - Forvaltingsplan for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde 2010-2014. - Uttale frå villreinnemnda. - Bilete (framleggas i møtet). Det formelle grunnlaget - verneforskrifta og naturmangfaldlova Verneføremålet i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er å - Taka vare på eit vakkert og eigenarta naturlandskap, med urørt høgfjell og fjellskogområde. - Taka vare på det biologiske mangfaldet i området, med villreinstamme og rikt plante- og dyreliv. - Taka vare på verdifulle kulturlandskap og kulturminne. I verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er oppføring av bygningar og anlegg i utgangspunktet forbode, jf. kap. IV, pkt.1.1. Reglane er ikkje til hinder for drift og vedlikehald av eksisterande anlegg, jf. pkt. 2.2. Etter kap. IV, pkt 3.2 kan forvaltingsstyresmakta, Når verksemda eller tiltaket kan skje utan at det strir mot føremålet med vernet, gje løyve til mindre tilbygg eller ombygging av eksisterande bygningar i området. 5

Verneområdestyret må særleg vurdere konsekvensane av ein dispensasjon i høve til verneføremålet og verneverdiane i området, jf. rundskrivet Forvalting av verneforskrifter frå Direktoratet for naturforvalting. Dette går og fram av 7 i naturmangfaldlova, som seier at prinsippa i 8-12 i lova skal leggjast til grunn som retningsliner ved utøving av offentlig myndigheit. I 8 i lova (om kunnskapsgrunnlaget) går det fram at offentlege avgjerder som rører ved naturmangfaldet skal byggje på vitskapeleg kunnskap om bestandssituasjonen for ulike arter, utbreiing og økologisk tilstand av naturtypar, og effekten av påverknader. Kravet til kunnskapsgrunnlaget skal stå i eit rimelig forhold til sakas karakter og risikoen for å skade naturmangfaldet. Verknadene av eit tiltak skal vurderast ut frå den samla belastinga økosystemet vert utsett for, jf. 10 (om økosystemtilnærming og samla belasting). Dersom det ikkje ligg føre tilstrekkeleg kunnskap om kva for verknader eit tiltak kan ha på naturmiljøet, skal føre-varprinsippet leggjast til grunn, jf. 9, slik at ein ikkje gjer vesentleg skade på naturmangfaldet ved at ein tek ei avgjerd på eit for dårleg kunnskapsgrunnlag. I følgje naturmangfaldlova 11 er det tiltakshavar som skal dekkje kostnadene ved å hindre eller avgrense skade som det tiltaket eventuelt vil gjera på naturmangfaldet, dersom dette ikkje er urimeleg ut frå tiltaket og skaden sin karakter. I tillegg skal det etter naturmangfaldlova 12 takast utgangspunkt i driftsmetodar, teknikkar og lokalisering av tiltaket som ut frå ei samla vurdering av den tidlegare, noverande og framtidige bruken av mangfaldet og økonomiske tilhøve gjev det beste resultatet for samfunnet. Vurdering Langheistulen Reinstul ligg i brukssona (jf. kartvedlegget til forvaltningsplanen). Relevant forvaltingsmål for brukssona er at «Områda skal forvaltas med tanke på å ta vare på områdas art og karakter utan inngrep som vesentleg kan endre landskapets utforming.» Under punktet «Spesielle retningsliner» i planen, står det: - Innanfor sona skal det vere tillatt med naudsynt vedlikehald av eksisterande bygningar. Det kan også gjevast løyve til tilbygg og ombygging av eksisterande bygningar. - Det kan gjevast løyve til oppføring av nye bygningar som er naudsynt i samband med jord- og skogbruksdrift. - Ein kan unntaksvis gje dispensasjon for oppføring av nye bygningar i samband med annan utmarksnæring(etter eigne retningsliner). - Etter verneforskrifta er det forbod mot oppføring av bygningar og anlegg mm. Bestemminga vil òg som hovudregel ramme mindre innretningar både faste og mellombels. Langheistulen Reinstul ligger i eit område som er viktig for villreinen. Plassen er korkje definera som kalvingsområde eller vinterbeiteområde, men både delar førekjem. Så seint som sist vinter var det ein flokk i Blåfjell over lengre tid. Blåfjell ligg rett vest for Berutjørn. Som sumarbeite er området viktig, og det er vanleg å treffe på dyr i området både sumar og haust. Båthuset det er søkt om i denne saka, vil det neppe ha nokon påverknad på villreinen. Korkje direkte eller indirekte. Båthuset i seg sjølv vil ikkje generere meir bruk og/eller menneskeleg aktivitet. Sjølvsagt vil det bli noko meir i samband med bygginga, men neppe etterpå. Det kan tenkast at konstruksjonen ville kunne virke forstyrrande på reinen i kraft av at den ligg der den ligg, men også det vil dyra truleg 6

kunne venje seg til. Villreinnemnda har sett på saken, og heller ikkje dei kan sjå nemneverdige utfordringar for villreinen dersom ein tek tilstrekkeleg omsyn til dyra i samband med transport og bygging. Anna dyreliv vil heller ikkje bli påverka, sjølv om et båthus vil leggje beslag på nokre kvadratmeter i strandkanten. Under synfaring blei det sett storlom i Berutjønn. Denne hekker i strandkanten eller aller helst på små øyer og holmer. Teoretisk sett vil bygging i strandsona redusere mogleg hekkeareal for fuglar, men i dette tilfellet dreier det seg om bygging på ein stad der det allereie er mykje aktivitet og neppe særleg hekking. Utover villrein(særleg stor forvaltningsinteresse), er det ikkje registrert korkje trua eller sårbare dyreeller planteartar på staden. Det er ikkje gjennomført naturtypekartlegging i Brattefjell-Vindeggen. Det er heller ikkje gjennomført kulturminneregistreringar i dette området. Det blei derfor gjennomført synfaring på staden. Det blei ikkje funne noko av spesiell interesse. Utgangspunktet for landskapsvernområdet, er ei restriktiv haldning når det gjeld nybygg. Dette gjeld alt frå enkle installasjonar til større bygningar. Dersom det skal gjevast løyve, skal fordelane vere større enn ulempene og ein skal vere sikker på at tiltaket ikkje verker negativt på verneføremåla. Ein skal òg vurdere moglege presedensverknader. I denne saka dreier det seg om eit mindre bygg. Det er forståeleg at søkjaren finn nytte i båthuset, men sjølv om det er eit lite bygg, er det ei konstruksjon i strandkanten som blir godt synleg. Mellom hytta og vatnet er det flatt og opent, og det er liten tvil om at båthuset vil påverke landskapet. Vidare er det slik ta det ønskjast bygd i strandsona, og det er ønskjeleg å grave ut ei grop i her. Dette er uheldig med tanke på landskapsvernområdet og strir mot verneføreskrifta og forvaltningsplan. Bygging i strandsona vil også krevje dispensasjon frå byggeforbodet etter Plan- og bygningslova(kommunen er forvaltningsmyndigheit). Samla sett, og med utgangspunkt i verneforskrifta og naturmangfoldlova, meiner verneområdeforvaltaren at dei samfunnsmessige ulempene er større enn fordelane. Framlegg til vedtak: Verneområdestyret gjev ikkje Åsmund Øverbø løyve til å byggje båthus ved Berutjønn som søkt i søknaden dagsett 08.05.2015. Avslaget er gjeve med heimel i kap. IV, pkt. 1.1 i verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Det kan klagast på avgjerda til Miljødirektoratet. Klagefristen er tre veker etter at vedtaket er motteke. Klaga rettast til Miljødirektoratet, men sendast til Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Vedtaket vert send Åsmund Øverbø. Kopi: - Hjartdal kommune - Fylkesmannen i Telemark - Miljødirektoratet - Statens naturoppsyn Skinnarbu - Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell 7

Kopi av vedtak blir òg lasta opp i Miljøvedtaksregisteret. 2015/30 SAKSFRAMLEGG: SØKNAD OM TILBYGG PÅ HYTTE PÅ GNR. 21 BNR. 33 LAUVHAUG I HJARTDAL AGNAR ANDERSEN Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er forvaltingsmyndigheit for verneområdet og skal handsame dispensasjonssakar. Kort om saka Agnar Andersen søkjer om løyve til byggjearbeid på hytte, gnr. 21 bnr. 33 i Hjartdal kommune. Arbeidet dreier seg om rive deler av eksisterande bygning og å byggje eit nytt tilbygg. Hytta ligger akkurat på grensa mellom landskapsvernområdet og Flottin fuglefredningsområde, og er på 35 m2. Lauvhaug ligg i brukssona. Formålet med utvidinga er at hytta skal dekkje fleire driftsfunksjonar enn tidligare, mellom anna er det skjerpa krav til tilsyn av beitedyr og ein må difor vere meir i fjellet. Vidare er det slik at Andersen driv vedproduksjon for hyttebuarane i området. Når det skjer er det ofte fleire personar til stades og det er difor behov for utvida kapasitet på hytta. Søkjaren skriv at han reknar med at hytta blir bruka 60% i næring og 40% til rekreasjon. Vedlegg - Søknad dagsett 31.05.2015(dok. 2015/2799 1). Andre relevante dokument, ikkje vedlagde - Verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. - Naturmangfaldlova (NML). - Forvaltingsplan for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde 2010-2014. - Uttale frå villreinnemnda Det formelle grunnlaget - verneforskrifta og naturmangfaldlova Verneføremålet i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er å: - Taka vare på eit vakkert og eigenarta naturlandskap, med urørt høgfjell og fjellskogområde. - Taka vare på det biologiske mangfaldet i området, med villreinstamme og rikt plante- og dyreliv. - Taka vare på verdifulle kulturlandskap og kulturminne. I verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er oppføring av bygningar og anlegg i utgangspunktet forbode, jf. kap. IV, pkt.1.1. Pkt. 2.2 i same kapittel, seier at Reglane i punkt 1 skal ikkje vere til hinder for: drift og vedlikehald av eksisterande bygningar, ( ). Etter kap. IV, pkt 3.2 kan forvaltingsstyresmakta, Når verksemda eller tiltaket kan skje utan at det strir mot føremålet med vernet, gje løyve til mindre tilbygg eller ombygging av eksisterande bygningar i området. 8

Verneområdestyret må særleg vurdere konsekvensane av ein dispensasjon i høve til verneføremålet og verneverdiane i området, jf. rundskrivet Forvalting av verneforskrifter. Dette går og fram av 7 i naturmangfaldlova, som seier at prinsippa i 8-12 skal leggjast til grunn som retningsliner ved utøving av offentlig myndigheit. I NML 8(om kunnskapsgrunnlaget) går det fram at offentlege avgjerder som rører ved naturmangfaldet skal byggje på vitskapeleg kunnskap om bestandssituasjonen for ulike arter, utbreiing og økologisk tilstand av naturtypar, og effekten av påverknader. Kravet til kunnskapsgrunnlaget skal stå i eit rimelig forhold til sakas karakter og risikoen for å skade naturmangfaldet. Verknadene av eit tiltak skal vurderast ut frå den samla belastinga økosystemet vert utsett for, jf. 10(om økosystemtilnærming og samla belasting). Dersom det ikkje ligg føre tilstrekkeleg kunnskap om kva for verknader eit tiltak kan ha på naturmiljøet, skal føre-varprinsippet leggjast til grunn, jf. 9, slik at ein ikkje gjer vesentleg skade på naturmangfaldet ved at ein tek ei avgjerd på eit for dårleg kunnskapsgrunnlag. I følgje naturmangfaldlova 11 er det tiltakshavar som skal dekkje kostnadene ved å hindre eller avgrense skade som tiltaket vil gjera på naturmangfaldet, dersom dette ikkje er urimeleg ut frå tiltaket og skaden sin karakter. I tillegg skal det etter naturmangfaldlova 12 takast utgangspunkt i driftsmetodar, teknikkar og lokalisering av tiltaket som ut frå ei samla vurdering av den tidlegare, noverande og framtidige bruken av mangfaldet og økonomiske tilhøve gjev det samfunnsmessige beste resultatet. Uttale frå villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell Nemnda gav 05.08.15 følgjande uttale: «Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell har ut i fra villreinhensyn ingen spesielle innvendinger til omsøkte tiltak. Man kan anta at aktivitet og ferdsel i forbindelse med omsøkte tiltak ikke vil være nevneverdig negativt for villreinen i det aktuelle området. Vi ber om at det tas hensyn til villreinen ved transport av materialer og under byggeperioden. Villreinnemnda ber om å få informasjon om den videre behandlingen av søknaden.» Vurdering Hytta ligg i brukssona. Relevant forvaltingsmål for brukssona i denne saka er at Områda skal forvaltas med tanke på områdas art og karakter utan inngrep som vesentleg kan endre landskapets utforming. Om bygningar seier forvaltningsplanen følgjande som er spesielt for brukssona: Innanfor sona skal det vere tillét med naudsynt vedlikehald av eksisterande bygningar. Det kan og gjevast løyve til tilbygg og ombygging av eksisterande bygningar. Det er særskilte retningsliner for estetikk og materialbruk. Det kan gjevast løyve til oppføring av nye bygningar som er naudsynt i samband med jord- og skogbruksdrift. Ein kan unntaksvis gje dispensasjon for oppføring av bygningar i samband med annan utmarksnæring. Å gje dispensasjon blir ein vurdering i det einskilde døme. Verneføresegna kap. IV pkt. 3 seier at «Når verksemda eller tiltaket kan skje utan at det strir mot føremålet med vernet, kan forvaltningsstyresmakta på nærare vilkår gje løyve til: 3.2 mindre tilbygg eller ombygging av eksisterande bygningar i området.» 9

Forvaltningsplanen er ikkje tydeleg nok når det gjeld krav til fritidshusvære, men seier for bygningar i samband med landbruk, at tilbygg på inntil 10 kvadratmeter til eksisterande bygningar kan tillatast dersom samla areal ikkje overstiger 50 kvadratmeter. Sjølv om desse tala er retta mot landbruksbygg, har både intensjonen og praksisen vært at man ikkje er meir liberal for fritidshusvære enn for landbruksbygg. Det er også ved fleire høve uttrykt at manglande arealomtale for fritidshusvære i forvaltningsplanen er ein direkte feil. I denne saka søkjast det om eit tilbygg på netto ca. 44 m2. Ut frå teikningane tyder det på at søkjaren visar til bruksareal. Når ein målar ser det ut til at den nye hytta vil ha et areal på BYA 82,1 m2 pluss ein overbygd veranda og inngangspart på til saman BYA 15,5 m2. Hyttas totalareal(bya) vil etter ombygging bli på ca. 97,6 m2. Kunnskapsgrunnlaget for denne saka(jf. NML 8) er basert på Naturbasen, forvaltningsplan, Norsk rødliste for naturtyper, Botaniske registreringar i Brattefjell-Vindeggen, samt registreringar av stølsanlegg og skjøtselsplan for stølsområde. I tillegg kjem all kunnskap om villreinen i området. Villreinnemnda er difor kontakta. Hytta ligger i utkanten av villreinens leveområde. Her er normalt verken kalving eller viktig vinterbeite, men området er likevel eit viktig habitat for reinen i Brattefjell-Vindeggen. Sumar og haust har reinen ein klår preferanse for å bruke lågareliggande område og det er godt kjend at reinen periodevis opphelder seg i Lauvhaugområdet. Området er dominert av myr, fjellbjørk og fjellgranskog. Sjølve Lauvhaug og kringliggande område er tydeleg kulturpåverka. Det er både storfe og sau som beiter her. Når det gjeld kulturminne, er det fleire bygningar og andre kulturhistoriske innretningar i området. Disse vil ikkje bli direkte påverka av tiltaket. I utgangspunktet ikkje flora, eller fauna heller. Det ein likevel skal vere merksam på, er at ei utviding av overnattingskapasitet og/eller tilrettelegging for meir bruk, vil kunne medføre auka belastning i området, mellom anna med negative effektar på både dyreliv, planter og kulturminne. Det er ikkje registrert raudlista naturtypar på staden. Forvaltaren er usikker på om ombygginga vil gje fleire sengeplassar enn det som er tilfelle i dag. Ut frå teikningane kan det sjå ut til at denne kapasiteten i liten grad blir endra, men det er openbart at det leggjast opp til at hytta skal brukast ein god del meir. Dette kjem også fram i søknaden. Teoretisk vil auka bruk føre til auka samla belastning i landskapsvernområdet. Det er ikkje ønskjeleg. Likevel er det slik at området Fyribøen, Lauvhaug, Hundemyr allereie i dag er ein del bruka. Ikkje minst av folk som ikkje har hytte i området. Hundemyr er tross alt ein av hovudinnfartsstadene til Brattefjell-vindeggen landskapsvernområde. Dagens hytta er mindre enn det som er definera som maksimal storleik for bygningar i landskapsvernområdet, men ombygginga vil føre til ei radikal storleiksendring. Forvaltningsplanen seier det kan gjevast løyve til mindre tilbygg eller ombygging. I dette tilfelle dreier det seg om meir enn dobling av arealet med det resultatet at ei ny hytte vil ha eit samla BYA nærare det dobbelte av det som er definera som maks areal i Brattefjell-Vindeggen. Estetikk er spesielt framheva når det gjeld bygningar i landskapsvernområde. Det heiter seg at dei skal ha ei tradisjonell byggestil. I denne saka meiner forvaltaren at hytta etter ombygging vil oppretthalde ei tradisjonell byggestil, men at den blir noko høg og med for store glasflater. Glas vil gi refleksar og det er ikkje ønskjeleg i landskapsvernområdet. 10

Hytta ligger flott til litt høgt i terrenget. Ei stor og høg hytte vil bli godt synleg og påvirke landskapet. Å gje løyve til å auke hyttas areal, er i strid med forvaltningsplanen, både når det gjelder tilbyggets storleik og hyttas totalareal. Vidare er det snakk om ei relativt høg bygning med nokre store glasflatar. Slike sakar skapar presedens, og forvaltaren meiner det å gje løyve til ombygginga som søkt, vil ha ei uheldig presedensverknad. Framlegg til vedtak: Verneområdestyret gjev ikkje Agnar Andersen løyve til byggjearbeid på hytte på Lauvhaug, gnr. 21 bnr. 33 i Hjartdal slik det er søkt jf. søknaden 31.05.2015. Avslaget er gjeve med heimel i kap. IV, pkt. 1.1 i verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Det kan klagast på vedtaket til Miljødirektoratet. Klagefristen er tre veker etter at vedtaket er motteke. Klaga rettast til Miljødirektoratet, men sendast til Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Vedtaket vert send Agnar Andersen. Kopi: - Hjartdal kommune - Miljødirektoratet - Fylkesmannen i Telemark - Statens naturoppsyn Skinnarbu - Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell Kopi av vedtaket vil og bli lasta opp i Miljøvedtaksregisteret. 11

2015/31 SAKSFRAMLEGG: SØKNAD OM TILBYGG PÅ HYTTE PÅ GNR. 100 BNR. 24 VED SMÅTJØNN I SELJORD SIGRUN DYRLAND EIDAL OG GUDMUND DYRLAND. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er forvaltingsmyndigheit for verneområdet og skal handsame dispensasjonssakar. Kort om saka Sigrun Dyrland Eidal og Gudmund Dyrland søkjer om løyve til byggjearbeid på hytte, gnr. 100 bnr. 24 i Seljord kommune. Arbeidet dreier seg om å rive eksisterande inngangsparti og å bygge nytt, skifte tak, byte utgangsdør og glas, samt byte kledning. Hytta ligger i brukssona ved Småtjønn sør i landskapsvernområdet. Hytta er på BYA 40,7 + eit overbygd inngangsparti på BYA 4,6 kvadratmeter, og består av 1 soverom og open kjøkken-stue løysing. Det høyrer med eit lite uthus til hytta. Vedlegg - Søknad dagsett 30.07.2015, motteke 28.08.15.(dok. 2015/3556 1) Andre relevante dokument, ikkje vedlagde - Verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. - Naturmangfaldlova (NML). - Forvaltingsplan for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde 2010-2014. - Uttale frå villreinnemnda Det formelle grunnlaget - verneforskrifta og naturmangfaldlova Verneføremålet i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er å: - Taka vare på eit vakkert og eigenarta naturlandskap, med urørt høgfjell og fjellskogområde. - Taka vare på det biologiske mangfaldet i området, med villreinstamme og rikt plante- og dyreliv. - Taka vare på verdifulle kulturlandskap og kulturminne. I verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er oppføring av bygningar og anlegg i utgangspunktet forbode, jf. kap. IV, pkt.1.1. Pkt. 2.2 i same kapittel, seier at Reglane i punkt 1 skal ikkje vere til hinder for: drift og vedlikehald av eksisterande bygningar, ( ). Etter kap. IV, pkt 3.2 kan forvaltingsstyresmakta, Når verksemda eller tiltaket kan skje utan at det strir mot føremålet med vernet, gje løyve til mindre tilbygg eller ombygging av eksisterande bygningar i området. Verneområdestyret må særleg vurdere konsekvensane av ein dispensasjon i høve til verneføremålet og verneverdiane i området, jf. rundskrivet Forvalting av verneforskrifter frå Direktoratet for naturforvalting. Dette går og fram av 7 i naturmangfaldlova, som seier at prinsippa i 8-12 i lova skal leggjast til grunn som retningsliner ved utøving av offentlig myndigheit. 12

I NML 8(om kunnskapsgrunnlaget) går det fram at offentlege avgjerder som rører ved naturmangfaldet skal byggje på vitskapeleg kunnskap om bestandssituasjonen for ulike arter, utbreiing og økologisk tilstand av naturtypar, og effekten av påverknader. Kravet til kunnskapsgrunnlaget skal stå i eit rimelig forhold til sakas karakter og risikoen for å skade naturmangfaldet. Verknadene av eit tiltak skal vurderast ut frå den samla belastinga økosystemet vert utsett for, jf. 10(om økosystemtilnærming og samla belasting). Dersom det ikkje ligg føre tilstrekkeleg kunnskap om kva for verknader eit tiltak kan ha på naturmiljøet, skal føre-varprinsippet leggjast til grunn, jf. 9, slik at ein ikkje gjer vesentleg skade på naturmangfaldet ved at ein tek ei avgjerd på eit for dårleg kunnskapsgrunnlag. I følgje naturmangfaldlova 11 er det tiltakshavar som skal dekkje kostnadene ved å hindre eller avgrense skade som tiltaket vil gjera på naturmangfaldet, dersom dette ikkje er urimeleg ut frå tiltaket og skaden sin karakter. I tillegg skal det etter naturmangfaldlova 12 takast utgangspunkt i driftsmetodar, teknikkar og lokalisering av tiltaket som ut frå ei samla vurdering av den tidlegare, noverande og framtidige bruken av mangfaldet og økonomiske tilhøve gjev det samfunnsmessige beste resultatet. Uttale frå villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell Nemnda handsama saka i sitt møte 28.09.15. Dei har gitt følgjande uttale: «Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell har ut i fra villreinhensyn ingen innvendinger til omsøkte tiltak, da dette tiltaket ikke vil medføre nevneverdig forstyrrelse av villreinen i dette området. Vi ber om at det blir tatt tilstrekkelig hensyn til villreinen under transport og byggeperiode. Villreinnemnda ber om å få informasjon om den videre behandlingen av søknaden.» Vurdering Hytta ligger i brukssona. Relevant forvaltingsmål for brukssona i denne saka er at Områda skal forvaltas med tanke på områdas art og karakter utan inngrep som vesentleg kan endre landskapets utforming. Om bygningar seier forvaltningsplanen følgjande som er spesielt for brukssona: Innanfor sona skal det vere tillét med naudsynt vedlikehald av eksisterande bygningar. Det kan og gjevast løyve til tilbygg og ombygging av eksisterande bygningar. Det er særskilte retningsliner for estetikk og materialbruk. Det kan gjevast løyve til oppføring av nye bygningar som er naudsynt i samband med jord- og skogbruksdrift. Ein kan unntaksvis gje dispensasjon for oppføring av bygningar i samband med annan utmarksnæring. Å gje dispensasjon blir ein vurdering i det einskilde døme. Verneføresegna kap. IV pkt. 3 seier at «Når verksemda eller tiltaket kan skje utan at det strir mot føremålet med vernet, kan forvaltningsstyresmakta på nærare vilkår gje løyve til: 3.2 mindre tilbygg eller ombygging av eksisterande bygningar i området.» Forvaltningsplanen er ikkje tydeleg nok når det gjeld krav til fritidshusvære, men seier for bygningar i samband med landbruk, at tilbygg på inntil 10 kvadratmeter til eksisterande bygningar kan tillatast dersom samla areal ikkje overstiger 50 kvadratmeter. Sjølv om desse tala er retta mot landbruksbygg, har både intensjonen og praksisen vært at man ikkje er meir liberal for fritidshusvære enn for landbruksbygg. 13

All forvaltning skal vere basera på kunnskap, og i eit verneområde er det viktig med god kunnskap om kva slag verneverdiar ein har og kva som må gjerast for å sikre at tiltak ikkje verker negativt på verneverdiane. Type tiltak vil virke ulikt inn på verneverdiane. Nokre tiltak kan påverke verneverdiane kraftig og over lang tid, eller for alltid. Andre tiltak er enten forbigåande eller så små at dei ikkje vil virke negativt inn på verneføremålet. Større tiltak/inngrep vil normalt stille større krav til kunnskap om effektar på verneverdiar enn små meir ubetydelege. Til dømes er det sannsynleg å anta at utviding av overnattingskapasitet på ei hytte vil kunne medføre meir bruk og auke i samla belastning i et verneområde, enn om same hytta berre endra fasade. Er forvaltningsmyndigheita likevel usikker på kva negative effektar eit tiltak kan medføre for verneområdet, kan dei nytte Naturmangfoldlovens bestemming om «føre-var prinsippet». På den måten har forvaltningsmyndigheita anledning til å seie nei med utgangspunkt i at ein er usikker på om tiltaket vil skade verneføremåla eller ikkje. Kunnskapsgrunnlaget for denne saka(jf. NML 8) er basert på Naturbasen, forvaltningsplan, Norsk rødliste for naturtyper, Botaniske registreringar i Brattefjell-Vindeggen, samt registreringar av stølsanlegg og skjøtselsplan for stølsområde. I tillegg kjem all kunnskap om villreinen i området. Villreinnemnda er difor kontakta. Hytta ligger i utkanten av villreinens leveområde. Her er normalt verken kalving eller viktig vinterbeite, men området er likevel eit viktig habitat for reinen. Sumar og haust har reinen ein klår preferanse for å bruke lågareliggande område og det er godt kjend at reinen periodevis opphelder seg i området. Området er dominert av myr, fjellbjørk og fjellgranskog. Det er nokre kjende kulturminne i område, men desse blir ikkje påverka av tiltaket. Det er ikkje registrert raudlista naturtypar på staden. I denne saka søkjast det om løyve til å gjere diverse byggjearbeid på ei hytte. Den største endringa blir å rive eksisterande inngangsparti og erstatte dette med eit nytt. Dette er tenkt gjort på ein slik måte at taket på hytta forlengast 2 meter og truleg også løftast 30 centimeter. Det nye inngangspartiet vil bestå av ein bod på BYA 4 m2 og et opent overbygd areal på BYA 7 m2. I dag er hytta på BYA 45,3 m2, så det vil bli ei samla auke på 6,2 m2 opp til 51,7 m2 som blir storleiken dersom det byggjast nytt inngangsparti. I tillegg til å bygge nytt inngangsparti, og å heve taket for å kunne isolere betre, er det søkt om å erstatte dagens sinktak med bordtak eller shingel, bytte utgangsdør, sette inn et litt større glas på soverommet, og å bytte store deler av kledningen. Søkjarane ønskjer å sette inn ei utgangsdør med glas for å sleppe meir lys inn i hytta. Dagens dør står nedpå støypegolvet og dørstokken rotnar. Dei har også vanskar med ising om vinteren. Dei ønskjer difor å fjerne støypegolvet ved utgangsdøra og å erstatte det med tregolv. Glaset på soverommet er berre 40x45 cm stort og for lite som rømningsveg ved ein eventuell brann. Det er difor ønske om å erstatte dette med eit større glas. Det er ikkje sagt noko om storleiken. Store deler av kledningsborda ligg nedpå muren og er rotne. Det er difor ønskje om å bytte ut dagens kledning med villmarkspanel. Det dreier det seg ikkje om å utvide hyttas overnattingskapasitet, og det er difor ikkje å anta at dei bygningsmessige endringane vil påverke verneverdiane på nokon måte. Hyttas BYA vil auke noe, og bygget vil etter endringa passere den definera maksgrensa for storleik på BYA 50 m2. Likevel er det slik at 7 m2 av hyttas totalareal på BYA 51,7 m2 er overbygd uteareal. 14

Byte av tak frå sink til bord eller shingel er innafor dei estetisk «normene» som er definera for Brattefjell-Vindeggen. Det same er villmarkspanel og ei utgangsdør med glas. Så lenge glaset på soverommet ikkje blir for stort, er det også uproblematisk. Når ein følgjer forvaltningsplanens reglar om utsjånad om materialval, meiner forvaltaren at endringane ikkje vil påverke opplevinga av landskapet på staden. Endringane vil ikkje føre til relevant auke i bruken, men det kan tenkjast noko auke i trafikk i samband med materialtransport og bygging. Likevel ligg hytta svært vegnært og det er yttarst tvilsamt at denne aktiviteten er av særleg relevans for verneføremåla. Likevel; skulle det stå villrein på staden så bør transport og/eller bygging stanse opp. Alle avgjerder av ein forvaltningsmyndighet vil skape presedens. Så også denne saken. Slik forvaltaren ser det, kan eit positivt vedtak forsvarast også ut frå moglege presedensverknader. Framlegg til vedtak: Verneområdestyret gjev Sigrun Dyrland Eidal og Gudmund Dyrland løyve til riving av gamalt, og oppføring av nytt, inngangsparti på hytte ved Småtjønn, gnr. 100 bnr. 24 i Seljord. Det gjevast også løyve til andre bygningsmessige endringar som det er søkt om, jf. søknaden dagsett 30.07.2015. Løyvet er gjeve med heimel i kap. IV, pkt. 3.2 i verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Det vert sett følgjande vilkår: - Løyvet gjeld tre år frå vedtaksdato. Om arbeidet ikkje er starta opp då, fell løyvet bort. - Restane etter riving og byggjearbeid må fraktas ut av området så skånsamt som mogleg og handsamast etter gjeldande reglar for avfall. - Arbeidet skal dokumenterast ved at minst tre gode fotografi, som syner ferdig hytte frå ulike viklar, sendast verneområdestyret seinast to månader etter at bygget står ferdig. - Det skal takast omsyn til materialbruk og fargeval i samsvar med forvaltningsplanen pkt. 7.4. - Transport og byggeaktivitet skal stanses dersom det observerast villrein i området. Løyvet gjeld berre i høve til verneforskrifta. Handsaming etter plan- og bygningslova vil skje i Seljord kommune. Det kan klagast på vedtaket til Miljødirektoratet. Klagefristen er tre veker etter at vedtaket er motteke. Klaga rettast til Miljødirektoratet, men sendast til Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Vedtaket vert send Sigrun Dyrland Eidal og Gudmund Dyrland. Kopi: - Seljord kommune - Fylkesmannen i Telemark - Miljødirektoratet - Statens naturoppsyn Skinnarbu - Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell 15

Kopi av vedtak blir òg lasta opp i Miljøvedtaksregisteret. 2015/32 SAKSFRAMLEGG: SØKNAD OM MIDLERTIDIG OPPFØRING AV MÅLESTASJON FOR ISLAST HARDINGNUTEN/MÅNELIA I TINN - STATNETT Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er forvaltingsmyndigheit for verneområdet og skal handsame dispensasjonssaker. Kort om saka I samband med forskingsprosjektet FrontLines ønskjer Stanett å setje opp ei målemast på 10 meter for å måle islast på kraftliner. I tilknyting til masta skal det òg vere ein liten container som skal huse teknisk utstyr. Masta er i tre og er instrumentera med kamera og meteorologiske sensorar. Containeren vil innehalde mellom anna eit strømaggregat. Både mast og container vil bli mellombels plassert. Alt vil bli fjerna etter ca. 3 år. Utstyret er tenkt satt like ved Hardingnuten i Månelia i Tinn. Norsk Hydro er grunneigar. På staden gjeng to kraftliner: 420 kilovolt Kvilldal-Rjukan og 300 kilovolt Songa-Vemork. Utstyret vil bli transportera inn og ut med helikopter. Vedlegg - Søknad, bilete og kartvedlegg, dagsett 04.09.15(2015/3690-1) - Synfaringsrapport, dagsett 20.08.15(2015/3690-2) Andre relevante dokument, ikkje vedlagde - Verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. - Naturmangfaldlova (NML). - Forvaltingsplan for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde 2010-2014. Det formelle grunnlaget - verneforskrifta og naturmangfaldlova Verneføremålet i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er å: - Taka vare på eit vakkert og eigenarta naturlandskap, med urørt høgfjell og fjellskogområde. - Taka vare på det biologiske mangfaldet i området, med villreinstamme og rikt plante- og dyreliv. - Taka vare på verdifulle kulturlandskap og kulturminne. I verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er utgangspunktet at Området skal vere verna mot alle inngrep eller tiltak som vesentleg kan endre eller verke inn på landskapet sin art eller karakter. Verneområdestyret må særleg vurdere konsekvensane av ein dispensasjon i høve til verneføremålet og verneverdiane i området, jf. rundskrivet Forvalting av verneforskrifter. Dette går òg fram av 7 i naturmangfaldlova, som seier at prinsippa i 8-12 i lova skal leggjast til grunn som retningsliner ved utøving av offentlig mynde. 16

I 8 i lova går det fram at offentlege avgjerder som rører ved naturmangfaldet skal byggje på vitskapeleg kunnskap om bestandssituasjonen for ulike arter, utbreiing og økologisk tilstand av naturtypar, og effekten av påverknader. Kravet til kunnskapsgrunnlaget skal stå i eit rimelig forhold til sakas karakter og risikoen for å skade naturmangfaldet. Verknadene av eit tiltak skal vurderast ut frå den samla belastinga økosystemet vert utsett for, jf. 10. Dersom det ikkje ligg føre tilstrekkeleg kunnskap om kva for verknader eit tiltak kan ha på naturmiljøet, skal føre-varprinsippet leggjast til grunn, jf. 9, slik at ein ikkje gjer vesentleg skade på naturmangfaldet ved at ein tek ei avgjerd på eit for dårleg kunnskapsgrunnlag. I følgje naturmangfaldlova 11 er det tiltakshavar som skal dekkje kostnadene ved å hindre eller avgrense skade som tiltaket vil gjera på naturmangfaldet, dersom dette ikkje er urimeleg ut frå tiltaket og skaden sin karakter. I tillegg skal det etter naturmangfaldlova 12 takast utgangspunkt i driftsmetodar, teknikkar og lokalisering av tiltaket som ut frå ei samla vurdering av den tidlegare, noverande og framtidige bruken av mangfaldet og økonomiske tilhøve gjev det beste resultatet for samfunnet. Uttale frå villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell Villreinnemnda har sett på søknaden, og har gjeve følgjande uttale: «Villreinnemnda for Brattefjell - Vindeggen, Blefjell og Norefjell Reinsjøfjell kan ut ifra villreinhensyn akseptere omsøkte tiltak, da dette tiltaket mest sannsynlig vil ha lite negativ innvirkning på villreinen i området. Men, vi ber om at det blir tatt tilstrekkelig hensyn til villreinen under transport og byggeperiode. Ved vedlikehold og tilsyn av anlegget spesielt vinterstid, forventes det at tiltakshaver tar kontakt med SNO(Statens Naturoppsyn) i området for å bli orientert om det oppholder seg villrein i nærheten av masta. Motorferdsel i det aktuelle området må unngås så lenge det finnes villrein i nærområdet. Dette for å forhindre unødvendige forstyrrelser av villreinen i forbindelse med tiltaket. Villreinnemnda ber om å få informasjon om den videre behandlingen av søknaden.» Vurdering Staden der ein ønskjer å sette opp masta ligg i vernesona, jf. kartvedlegget til forvaltningsplanen. Relevant forvaltingsmål for vernesona er at «Vernesona skal oppretthaldast som eit urørt naturområde rikt på biologisk mangfald» og at «Bereevna for villrein skal oppretthaldast på dagens nivå ved å taka vare på viktige beite- og kalvingsområde.» Vidare står det at «Ein skal vere særleg restriktiv i høve til å dispensere for nye tiltak/anlegg og motorferdsle i vernesona.» Det søkjast om løyve til å sette opp ein mast i tre som skal ha kamera og meteorologiske instrument montera. Masta er ca. 10 meter høg og vil bli festa i bakken ved hjelp av kamstål og skråstiverar. I tillegg vil det bli eit par stålbardunar som gjeng ca. 45 grader ut, om lag ein meter under toppen. Planen er at masta skal stå i 3 år for så å fjernast heilt. 17

I samband med masta søkjast det om løyve til å sette ein container nokre meter frå masta. Det er ikkje sagt noko om kor langt frå masta containeren vil stå, men ut frå bilete av liknande installasjonar, er det mindre enn 10 meter mellom mast og container. Containeren er på ca. 2x2 meter, og vil bli bardunert fast med jekkestroppar. Høgda er ca. 2 meter og det vil vere ventilasjonsrøyr på taket som vil byggje enda ca. 1,5 meter opp. Containeren vil innehalde ei batteripakke og eit strømaggregat av stillegåande type, merke Mastervolt whisper 6 ultra. Dette har et støynivå på 51 dba på 7 meters avstand. Aggregatet vil starte når spenningsnivået på batteripakken er låg. Ved normal drift betyr det at aggregatet går i snitt 1,5 gonger/døgn, i ca. 1,5 time kvar gang. Planen er at både mast og container skal flygast inn og ut med helikopter. Statnett vurderer ein av to aktuelle lokalitetar. Den eine er ca. 300 meter nordvest for toppen av Hardingnuten, den andre ligger om lag 900 meter vest-sørvest for Hardingnuten. Begge lokalitetane er tett på kraftlinene 420 kv Kvilldal-Rjukan og 300 kv Songa-Vemork, og føremålet med det heile er å måle islast. Statnett har fleire gonger opplevd at leidningsmaster har kollapsa som følgje av mykje is på linene. Det har mellom anna skjedd i området der dei søkjer om å sette opp målemasta. Man må vere trygg på at dei verneverdiane som er synleggjort i verneføremålet ikkje vert skadelidande om det vert gjeve løyve til tiltaket. Man har kjennskap og grei dokumentasjon av verneverdiane i området. Både når det gjelder natur- og kulturverdiar. Kunnskapen er samla i forvaltningsplanen, og er henta i samband med arbeidet med denne. Bland dei viktigaste dokumenta er J. E. Eriksens arbeid om Botaniske registreringar i Brattefjell- Vindeggen, samt H. Norby sitt arbeid om Registrering av støylsanlegg. Kunnskap om naturverdiar, er også henta frå Naturbasen. I tillegg kjem korrespondanse med Statnett og villreinnemnda. Det er ikkje registrert nasjonalt viktig kulturlandskap eller kulturminne på staden. Det er heller ikkje registera raudlista planter eller dyrearter, og det er ikkje gjennomført naturtypekartlegging på staden. Derimot er det godt kjend at villreinen bruker området jamleg, og at området Målibrotet Langvasstødalen er blant dei aller viktigaste vinterbeiteområda i Brattefjell-vindeggen. Kvar einaste vinter observerast dyr i denne delen av villreinområde, og registreringar gjort ved Norsk villreinsenter på Skinnarbu, bekreftar at reinen er her mykje på vinteren. Statnett er sjølv godt kjend med at reinen brukar området mykje. Det har ført til at dei regelmessig kommuniserer med områdeforvaltaren når dei planlegger inspeksjons- eller vedlikehaldsturar til kraftlina, og dei har vore flinke til å taka naudsynt omsyn til reinen. Det at Statnett allereie har ein del turar til området om vinteren betyr at reinen allereie er utsatt for ei viss belastning. Spørsmålet er kor stor denne belastninga er, kor mykje reinen blir påverka, og kor mye større belastninga vil bli dersom det gjevast løyve til å sette opp mast og container som søkt. På spørsmål om installasjonen kommer til å krevja meir ferdsle, svarar Statnett at stasjonen i utgangspunktet er heilautomatisk og fjernstyres via modem, men at dei i løpet av vinteren planlegger en tur for etterfylling av drivstoff. Dersom noko spesielt skulle skje, kan det bli aktuelt med ekstra tilsyn. Uansett er det meininga at tur til målestasjonen skal skje i samband med dei andre rutinemessige turane langs lina. Blir det slik vil neppe belastninga på villreinen bli større enn det den er i dag. Montering og demontering av stasjonen vil gå over 1 2 dagar, og det vil bli brukt helikopter. Det er viktig at det ikkje er villrein i nærleiken når dette arbeidet skjer. 18

Størst usikkerhet med tanke på villreinen, er det om bruk av strømaggregatet vil virke forstyrrande. Det er difor avgjerande at ein får til ei løysing der det blir minst mogleg støy. Statnett oppgir at aggregatet gjev 51 dba på 7 meters avstand. 51 dba tilsvarer lyden frå til dømes regn. Lyden av ein middels støvsuger ligger på ca. 70 dba. Når aggregatet i tillegg plasserast inne i ein container, er det logisk å anta at lyden frå aggregatet berre kan høyrast tett ved containeren på vindstille dagar. Tiltaket er midlertidig, og staden der stasjonen skal monterast blir tilbakeført til opphavleg naturtilstand når forskingsperioden er over. Dersom Statnett tar omsyn til villreinen, slik både villreinnemnda og verneområdestyret meiner er naudsynt, meiner områdeforvaltaren at auka i samla belastning blir marginal, og at tiltaket ikkje vil påverke verneverdiane nemneverdig. Framlegg til vedtak: Verneområdestyret gjev Statnett løyve til å montere målestasjon for registrering av islast på kraftliner i samsvar med søknad og dokumentasjon. Løyve er gjeve med heimel i NML 48. Det vert sett følgjande vilkår: - Stasjonen skal demonterast og fjernast innan 01.11.18. - Observerast villrein i området, skal flyginga i samband med montering og demontering stanses. - Verneområdeforvaltar eller SNO skal varslas om flyginga seinast 2 dagar før det skjer. - Søkjaren er sjølv ansvarleg for å hente inn eventuelt andre løyve. Denne dispensasjonen er berre gjeve etter verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Det kan klages til Miljødirektoratet. Klagefristen er tre veker etter at vedtaket er motteke. Klaga rettast til direktoratet, men sendast til Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Vedtaket vert send Statnett. Kopi: - Tinn kommune - Fylkesmannen i Telemark - Miljødirektoratet - Statens naturoppsyn Skinnarbu - Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell Kopi av vedtaket vil òg bli lasta opp i Miljøvedtaksregisteret. 19

2015/33 SAKSFRAMLEGG: SØKNAD OM BYGGING AV TRAKTORVEG KL. 7 PÅ GNR. 110 BNR. 2 OG 5 VED MYKLESTUL I HJARTDAL ROAR M. FJELD OG MATHIAS KLEPPEN Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er forvaltingsmynde for verneområdet og skal handsame dispensasjonssaker. Kort om saka Tiltakshavarar, Roar M. Fjeld og Mathias Kleppen, søkte sumaren 2012 om løyve til bygging av traktorveg kl. 7 på eigedomen. Det var snakk om traktorveg på ca. 1,2 kilometer, som skulle gje åtkomst til ca. 1200 m3 tømmer i eit skogbestand som ligg vestvendt på austsida av Myklestulvatnet. Verneområdestyret handsama saka i møtet 14.08.12 og gav då løyve til bygging av veg med vilkår. I brev frå dåverande Miljøverndepartementet(no Klima- og miljødepartementet) dagsett 27.09.12, blei det varsla muleg omgjering av verneområdestyrets vedtak samt utsett iverksetjing av tiltaket. 24.09.12 sendte Knut Erik Reisjå ein e-post til dåverande Direktoratet for naturforvaltning(no Miljødirektoratet). Reisjå er ein av dei nærmaste hyttenaboane til eigedomen til Fjeld/Kleppen, og han stilte seg kritisk til tiltaket. Verneområdestyret blei av DN 06.10.12 gjort merksame på Reisjå sitt utspel, men det blei i samråd med DN konkludera at sia saka allereie vart stansa av departementet, så var det ikkje naudsynt å i tillegg gjennomføre ei klagehandsaming i styret. Det blei difor heller ikkje handsama noen sak som vurdera om Reisjå hadde rettsleg klagemoglegheit. 19.11.13 vart ei tilråding skriven ferdig av Miljødirektoratet, og saka blei med det sendt over til departementet for handsaming. Men i staden for handsaming bad Klima- og miljødepartementet i brev dagsett 22.05.14 verneområdestyret ta opp til vurdering om Knut Erik Reisjå har rettsleg moglegheit for å klage i saka, og i så fall handsame saka på nytt som klagesak. Grunngjevinga for dette var at departementet meinte e-posten til Reisjå dagsett 24.09.12 var å anse som klage. I møtet 26.06.14 avviste verneområdestyret Reisjå sin klage med at han ikkje blei meir påverka av vedtaket enn andre. Dette vedtaket blei det ikkje klaga på. Med heimel i forvaltningsloven 35, blei verneområdestyrets vedtak omgjort av Klima- og miljødepartementet 01.09.14. Grunngjevinga var at departementet meinte av styrets vedtak var i strid med verneføreskrifta kapittel IV punkt 3 som seier at det berre kan gjevast løve til veg dersom det ikkje strir mot verneformålet og dersom frakt på vinterføre eller bruk av helikopter ikkje er mogleg. Departementet meinte vidare at saka ikkje var godt nok belyst, og at det slik sett var sakshandsamarfeil i styrets vedtak. Disse feila kan påverke styrets vedtak, noko som gjorde vedtaket 14.08.12 ugyldig. Vedlegg - Omgjøring av vedtak frå Klima- og miljødepartementet dagsett 01.09.14 (dok. 2012/2695-26) 20