Gje beskjed snarast på om du ikkje kan møte. Då vil vararepresentant bli kalla inn.

Transkript

1 Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde SAKSHANDSAMAR: PETER C. A. KÖLLER SAKSNR.: 2012/1951 DATO: INNKALLING OG SAKSKART Det vert med dette kalla inn til møte i verneområdestyret. Tid: Tysdag , kl. 13:00-16:00 Stad: Norsk villreinsenter, Skinnarbu Gje beskjed snarast på om du ikkje kan møte. Då vil vararepresentant bli kalla inn. Saksliste Sak 2012/13 Godkjenning av innkalling og dagsorden. Sak 2012/14 Underskriving av protokoll Sak 2012/15 Sak 2012/16 Sak 2012/17 Sak 2012/18 Sak 2012/19 Sak 2012/20 Referatsaker. Søknad om bygging av traktorveg kl. 7, gnr. 110 bnr. 2 og 5 i Hjartdal kommune. Søknad om motorferdsle til fritidseigedom, gnr. 100 bnr. 15 i Seljord kommune. Søknad om oppføring av driftshytte ved Djupetjønn, gnr. 129 bnr. 2, 5 og 10 i Tinn kommune, klagesak. Søknad om oppføring av sankebu i Gausdalen, gnr. 110, bnr. 2 og 5 i Hjartdal kommune, klagesak. Infotavler om Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Postadresse: Postboks Skien Besøksadresse: Skinnarbu 3661 Rjukan Telefon: Direktenummer: E-post: postmottak@fmte.no Web: Org.nr:

2 Møtedato Saksnummer /15 Referatsakar Miljødepartementets handsaming av klagesak: Vera Tinnes Solaas. Dommen i Agder Lagmannsrett: Tiltak gjennomført i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde og i Flottin fuglefredingsområde. Tiltaksplan. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 2

3 Møtedato Saksnummer /16 SAKSFRAMLEGG: BRATTEFJELL-VINDEGGEN LANDSKAPSVERNOMRÅDE SØKNAD OM BYGGING AV TRAKTORVEG KL. 7 I GAUSDALEN - 110/2 OG 110/5 - HJARTDAL KOMMUNE Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er forvaltingsmynde for verneområdet og skal handsame dispensasjonssaker. Kort om saka Tiltakshavarar, Roar M. Fjeld og Mathias Kleppen, søkjer om løyve til bygging av traktorveg kl. 7 på eigedomen. Det planleggjast traktorveg på ca. 1,2 kilometer, og det skal avverkast ca kbm tømmer. Skogbestandet ligger vestvendt på austsida av Myklestulvatnet. Er grandominert og stort sett fast grunn. Likevel er det stader med myr og bekkesig. Drifta blir administrert av AT Skog. Vedlegg - Søknad, ikkje dagsett(2012/2695-1) - Kartvedlegg, ikkje dagsett(2012/2695-2) - Uttale frå villreinnemnda, dagsett (2012/2695-5) Andre relevante dokument, ikkje vedlagde - Verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. - Naturmangfaldlova (NML). - Forvaltingsplan for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Retningsliner for forvaltning av vernskog i Telemark. - Landbruksdepartementets normaler for landbruksveger. Det formelle grunnlaget - verneforskrifta og naturmangfaldlova Verneføremålet i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er å: - Taka vare på eit vakkert og eigenarta naturlandskap, med urørt høgfjell og fjellskogområde. - Taka vare på det biologiske mangfaldet i området, med villreinstamme og rikt plante- og dyreliv. - Taka vare på verdifulle kulturlandskap og kulturminne. I verneføresegna for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er utgangspunktet at Området skal vere verna mot alle inngrep eller tiltak som vesentleg kan endre eller verke inn på landskapet sin art eller karakter., jmf. pkt 1. Pkt 1.2 seier at For skjøtsel og drift av skogen i området gjeld retningslinene for forvaltning av vernskogen i Telemark. Planting og tekniske inngrep i samband med skogsdrifta, til dømes bygging av skogsog traktorvegar, krev likevel godkjenning av forvaltningsstyresmakta. Verneområdestyret må særleg vurdere konsekvensane av ein dispensasjon i høve til verneføremålet og verneverdiane i området, jf. rundskrivet Forvalting av verneforskrifter frå Direktoratet for naturforvalting. Dette går og fram av 7 i naturmangfaldlova, som seier at prinsippa i 8-12 i lova skal leggjast til grunn som retningsliner ved utøving av offentlig mynde. Naturmangfaldlova trådde i kraft 1. juli I 8 i lova (om kunnskapsgrunnlaget) går det fram at offentlege avgjerder som rører ved naturmangfaldet skal byggje på vitskapeleg kunnskap om bestandssituasjonen for ulike arter, utbreiing og økologisk tilstand av naturtypar, og effekten av påverknader. Kravet til kunnskapsgrunnlaget skal stå i eit rimelig forhold til sakas karakter og risikoen for å skade naturmangfaldet. Verknadene av eit tiltak skal vurderast ut frå den samla belastinga økosystemet vert utsett for, jf. 10 (om økosystemtilnærming og samla belasting). Dersom det ikkje ligg føre tilstrekkeleg kunnskap om kva for verknader eit tiltak kan ha på naturmiljøet, skal føre-varprinsippet leggjast til grunn, jf. 9, slik at ein ikkje gjer vesentleg skade på naturmangfaldet ved at ein tek ei avgjerd på eit for dårleg kunnskapsgrunnlag. I følgje naturmangfaldlova 11 er det tiltakshavar som skal dekkje kostnadene ved å hindre eller avgrense skade som det omsøkte tiltaket vil gjera på naturmangfaldet, dersom dette ikkje er urimeleg ut frå tiltaket og skaden sin karakter. I tillegg skal det etter naturmangfaldlova 12 takast utgangspunkt i driftsmetodar, teknikkar og lokalisering av tiltaket som ut frå ei samla vurdering av den tidlegare, noverande og framtidige bruken av mangfaldet og økonomiske tilhøve gjev det samfunnsmessig beste resultatet. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 3

4 Uttale frå villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell Villreinnemnda hadde ingen kommentarar til søknaden. Vurdering Tiltaket ligg i brukssona i forvaltingsplanen (jf. kartvedlegget til planen). Relevant forvaltingsmål for brukssona i denne saka er at Områda skal forvaltas med tanke på å ta vare på områdas art og karakter utan inngrep som vesentleg kan endre landskapets utforming. Vidare er det sagt at Områda skal kunne nyttast til landbruksdrift for å sikre næringsgrunnlaget til grunneigarane. og at Oppretthalding av drift i utmarka er m.a. viktig for å taka vare på kulturlandskap og plantesamfunn, og derved det biologiske mangfaldet. Det søkjast om ca meter traktorveg kl. 7, såkalla tung traktorveg. Det finnes egen standard for vegklassar. Vegklasse 7 beskrives som veger for transport av landbruksprodukt og tømmer med lastetraktor og landbrukstraktor med henger. Generelt skal disse vegane kunne nyttes til transport heile året unntatt i teleløysninga. Svake område i undergrunnen må forsterkast. Aksellast i brukstida: 13 t på bru og 10 t på veg, så sant ikkje anna framgjeng av prosjekteringsplanen for den einskilde veg. Vegen omtalast med minimumsbredde på 3,5 meter. Vidare kjem det krav til grøfter, fylling, skjering, helling mv. Orsaka til søknad om bygging av traktorveg, er planane om hogst av ca kbm tømmer. Arealet er på daa, og det er krav om at hogsten skjer etter vernskogbestemmelsene (små flater mv.). Man må vere trygg på at dei verneverdiane som er synleggjort i verneføremålet ikkje vert skadelidande om det vert gjeve løyve til tiltaket, jf. NML 8 (kunnskapsgrunnlaget) og 9 (føre-var-prinsippet). Man har kjennskap og grei dokumentasjon av verneverdiane i området. Både når det gjelder natur- og kulturverdiar. Kunnskapen er samla i forvaltningsplanen, og er henta i samband med arbeidet med denne. Bland dei viktigaste dokumenta er J. E. Eriksens arbeid om Botaniske registreringar i Brattefjell-Vindeggen, samt H. Norby sitt arbeid om Registrering av støylsanlegg. Kunnskap om naturverdiar, er også henta frå Naturbasen. I tillegg kjem samtaler med grunneigarane, skogansvarleg i Hjartdal kommune, driftsleiar i AT Skog og eiga synfaring. Det er ikkje registrert nasjonalt viktig kulturlandskap på staden, men i Naturbasen er området registrert som leveområde for villrein, og det er også markert trekkrute søraust for staden der traktorvegen er planlagd. Dei botaniske registreringane syner at området har ein relativ triviell flora, men at det likevel har status som høg botanisk verdi på fylkesnivå. Årsaka er først og fremst at granskogen på staden går opp mot 1000 moh, noko som er sjeldan i regionen. Bygging av traktorveg kl 7, vil bli eit synleg og varig inngrep. Då føremålet med bygginga er å hogge granskogen, er det klårt at ein vil få ein betydeleg landskapsmessig effekt, men og ei botanisk effekt. Sida det i verneførsegn og i forvaltningsplan kjem tydeleg fram at hogst kan skje, under føresetnad av at ein følgjer retningsliner for forvaltning av vernskog i Telemark, vil ikkje effekten av det bli vidare drøfta. Når det gjeld effekten av tiltaket på villreinen, er det eit kjent villreintrekk like sør for tomta. Trekket går aust-vest i Runhellhovet, og må seiast å gå ut av villreinens leveområde. Areala austover er relativt utbygd, og det er mykje aktivitet. Det har medført at reinen truleg ikkje lenger brukar områda. Dersom dyr observerast, må det reknast som streifdyr. Likevel veit ein at reinen kan ta opp gamle trekkruter, og ved ytterligare nedbygging reduserast denne moglegheita. Konsekvensane og påverknaden på verneverdiane ved bygging av traktorveg i område er relativt godt kjent. Det vil bli et varig inngrep, men sjølve hogsten vil påverke landskap og naturverdiane meir ein traktorvegen. Verneområdeforvaltaren vurderar at tiltaket ikkje har ukjende konsekvensar for verneverdiane. Førevarprinsippet i NML 9 får dermed liten betyding i denne saka. Med omsyn til NML 10 om samla belastning, er det liten tvil om at det blir betydeleg auka ferdsle i anleggsperioden og i perioden skogen blir avverka. Bygging av traktorveg kl. 7 vil i praksis kunne nyttast til transport i ettertid også. Både med traktor, høg firehjulstrekkar og ATV. Det som likevel er klart, er at det ikkje er tillete. Lov om motorferdsle i utmark har verknad på skogsveg som er bygd som traktorveg. Dette inneber at dersom skogsdrift er avslutta og det ikkje trengs transport av skogsmaskinar der i samband med næringsføremål i skogbruket, kan vegen berre brukast til næringsføremål i skog- og jordbruk. Samanlikna med i dag, er det å vente at det vil bli ei viss auke i samla belastning. Områdeforvaltar trur likevel det dreier seg om marginal auke. Det gjeng ein turstig langsmed Myklestulvatnet i dag. Bygging av traktorveg vil berre bli ei marginal oppgradering. Samla belastning for økosystema og påverknad av verneverdiane blir liten. Tiltakshavarane har ikkje planar om gjennomføring av avbøtande tiltak, men må byggje traktorvegen etter dei standardkrav som ligg føre. Det betyr at dei må ta omsyn til utfordringar med erosjon oa. Dette er i samsvar med NML 11, om prinsippet med at kostnadar ved skade på miljø skal beres av tiltakshavar. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 4

5 Det følgjer av NML 12 at det skal tas utgangspunkt i miljømessige forsvarlege teknikkar og driftsmetodar for å unngå eller avgrense skade på miljø. Det er difor viktig at traktorvegen leggjast på så godt egna grunn som mogleg og der inngrepa(skjering/fylling) blir så små som mogleg. Erosjon må forhindrast. Når det gjeld sjølve hogsten, gjentas at den må følgje krava til drift av vernskog i Telemark. Det søkjast om ca meter traktorveg. Den nordlege delen av området har svært lite tømmer, og med omsyn til krav om hogst som i vernskog, ser områdeforvaltar det som særdeles lite lønnsamt å bygge traktorveg heilt inn. Man bør difor forsøke å korte inn med ca. 200 meter i nord, jmf. kartvedlegg. Framlegg til vedtak: Verneområdestyret gjev etter verneføresegna pkt. 1.2, Roar M. Fjeld og Mathias Kleppen løyve til å byggje traktorveg kl. 7 i Gausdalen som omsøkt. Traktorvegen skal følgje Landbruksdepartementets normalar for landbruksvegar. Traktorvegen kan berre nyttast i samband med næringsføremål i jord- og skogbruk. Det er ei føresetnad at veggen byggjas slik at skade på miljø og verneverdiar unngåas, og at vegens totale lengde reduserast så mykje som mogleg, men at dette samtidig veies opp mot dei køyreskadar som oppstår i sjølve hogstfeltet. Det er ei føresetnad at hogsten blir gjennomført etter opplegg for drift av vernskog i Telemark. Løyvet gjeld 3 år frå vedtaksdato. Vedtak.. Avgjerda kan påklagas til Miljøverndepartementet. Klagefristen er tre veker etter at vedtaket er motteke. Klaga rettast til Miljøverndepartementet, men sendast til Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Vedtaket vert send til Roar M. Fjeld og Mathias Kleppen Kopimottakarar: - AT Skog v/ Bendik Skeie - Hjartdal kommune - Direktoratet for naturforvalting - Fylkesmannen i Telemark - Statens naturoppsyn Skinnarbu - Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell - Naturvernforbundet i Telemark Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 5

6 Møtedato Saksnummer /17 SAKSFRAMLEGG: BRATTEFJELL-VINDEGGEN LANDSKAPSVERNOMRÅDE SØKNAD OM MOTORFERDSLE TIL FRITIDSEGEDOM, GNR. 100 BNR. 15 I SELJORD KOMMUNE Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er forvaltingsmynde for verneområdet og skal handsame dispensasjonssaker. Kort om saka Kjell Arne Rusti søkjer om løyve til motorferdsle til hytte på gnr. 100 bnr. 15 i Seljord kommune. Det er ønskje om å bruke ATV om sumaren og snøscooter om vinteren. Eventuell kjøring skal følgje ein gamal traktorslepe. Strekninga er om lag 300 meter. Vedlegg - Søknad, dagsett (2012/2532-1) - Kartvedlegg, ikkje dagsett(2012/2532-4) - Uttale frå villreinnemnda, dagsett (2012/2532-6) - Bilete Andre relevante dokument, ikkje vedlagde - Verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. - Naturmangfaldlova (NML). - Forvaltingsplan for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Lov om motorferdsle i utmark og på islagde vatn. Det formelle grunnlaget - verneforskrifta og naturmangfaldlova Verneføremålet i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er å: - Taka vare på eit vakkert og eigenarta naturlandskap, med urørt høgfjell og fjellskogområde. - Taka vare på det biologiske mangfaldet i området, med villreinstamme og rikt plante- og dyreliv. - Taka vare på verdifulle kulturlandskap og kulturminne. I verneføresegna for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er utgangspunktet at Området skal vere verna mot alle inngrep eller tiltak som vesentleg kan endre eller verke inn på landskapet sin art eller karakter., jmf. pkt 1. Pkt 1.4 seier at Motorferdsel skal gå føre seg etter faste ruter som peikast ut av forvaltningsstyresmakta. All motorferdsle skal gå føre seg slik at det ikkje oppstår varig skjemmande markskader, hjulspor ol. Verneområdestyret må særleg vurdere konsekvensane av ein dispensasjon i høve til verneføremålet og verneverdiane i området, jf. rundskrivet Forvalting av verneforskrifter frå Direktoratet for naturforvalting. Dette går og fram av 7 i naturmangfaldlova, som seier at prinsippa i 8-12 i lova skal leggjast til grunn som retningsliner ved utøving av offentlig mynde. Naturmangfaldlova trådde i kraft 1. juli I 8 i lova (om kunnskapsgrunnlaget) går det fram at offentlege avgjerder som rører ved naturmangfaldet skal byggje på vitskapeleg kunnskap om bestandssituasjonen for ulike arter, utbreiing og økologisk tilstand av naturtypar, og effekten av påverknader. Kravet til kunnskapsgrunnlaget skal stå i eit rimelig forhold til sakas karakter og risikoen for å skade naturmangfaldet. Verknadene av eit tiltak skal vurderast ut frå den samla belastinga økosystemet vert utsett for, jf. 10 (om økosystemtilnærming og samla belasting). Dersom det ikkje ligg føre tilstrekkeleg kunnskap om kva for verknader eit tiltak kan ha på naturmiljøet, skal føre-varprinsippet leggjast til grunn, jf. 9, slik at ein ikkje gjer vesentleg skade på naturmangfaldet ved at ein tek ei avgjerd på eit for dårleg kunnskapsgrunnlag. I følgje naturmangfaldlova 11 er det tiltakshavar som skal dekkje kostnadene ved å hindre eller avgrense skade som det omsøkte tiltaket vil gjera på naturmangfaldet, dersom dette ikkje er urimeleg ut frå tiltaket og skaden sin karakter. I tillegg skal det etter naturmangfaldlova 12 takast utgangspunkt i driftsmetodar, teknikkar og lokalisering av tiltaket som ut frå ei samla vurdering av den tidlegare, noverande og framtidige bruken av mangfaldet og økonomiske tilhøve gjev det samfunnsmessig beste resultatet. Uttale frå villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell Villreinnemnda ønskjer spesifisering av tal turar og når på året transport ønskjast gjennomført. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 6

7 Vurdering Tiltaket ligg i brukssona i forvaltingsplanen (jf. kartvedlegget til planen). Relevant forvaltingsmål for brukssona i denne saka er at Områda skal forvaltas med tanke på å ta vare på områdas art og karakter utan inngrep som vesentleg kan endre landskapets utforming. All motorferdsle skal gå føre seg i tråd med lov og føresegner for motorferdsle i utmark og på islagde vatn, med dei avgrensingar som ligg i verneføresegna. Forvaltningsplanen seier at Der det er behov for motorferdsle på barmark, så skal det skje på godkjente sleper utpeika av forvaltningsstyresmakta, Slepene er teikna inn på kartvedlegg til forvaltningsplanen. Det er vidare sagt at Motorferdsla skal ikkje føre til varige markskader. og at Målet er å kanalisere ferdsle for å unngå ei mengde hjulspor i terrenget. Enkle sleper til stuler som er i drift kan tillatast, men berre etter godkjenning av forvaltningsstyresmakta. Det søkjast om motorferdsle med ATV om sumaren og snøscooter om vinteren. Strekning frå parkering ved bilveg(småtjønn), er om lag 300 meter om sumaren. Vegen blir ikkje brøyta om vinteren, så da er avstanden lenger, men det er etablera scooterløype etter vegen og vidare innover i landskapsvernområde. Det betyr at ein avstikkar med snøscooter vil gje om lag 300 meter ny scooterslepe. Grunngjevinga for søknad om motorferdsle, er nyttekjøring i samband med bruk og vedlikehald av eigedomen. Man må vere trygg på at dei verneverdiane som er synleggjort i verneføremålet ikkje vert skadelidande om det vert gjeve løyve til tiltaket, jf. NML 8 (kunnskapsgrunnlaget) og 9 (føre-var-prinsippet). Man har kjennskap og grei dokumentasjon av verneverdiane i området. Både når det gjelder natur- og kulturverdiar. Kunnskapen er samla i forvaltningsplanen, og er henta i samband med arbeidet med denne. Bland dei viktigaste dokumenta er J. E. Eriksens arbeid om Botaniske registreringar i Brattefjell-Vindeggen, samt H. Norby sitt arbeid om registrering av stølsanlegg. Kunnskap om naturverdiar, er også henta frå Naturbasen. Det er ikkje registrert spesielle artsførekomstar eller naturtypar på staden. Svartdalsheiane, der hytta ligger, tilhøyrar noko av det viktigaste stølsmiljøet i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde, men det er ikkje registrert nasjonalt viktig kulturlandskap på staden. Traseen det søkjast om å bruke ligger i eit landskap dominert av myr. Barmarkskjøring vil heilt sikkert gje hjulspor, og truleg også til dels store terrengskadar. Sjølvsagt avhengig av bruk. Bruk av snøscooter vil ikkje skade terrenget på same måte. Felles for både ATV- og snøscooterbruk er støy, og dermed dei ulempene det kan medføre for dyrelivet. Likevel er det slik at det om sumaren gjeng biltrafikk og anna motorisert ferdsle nesten inn til hytta, og at det om vinteren er etablert snøscooterslepe etter vegen, med dei konsekvensane det fører med seg. Konsekvensane og påverknaden på verneverdiane ved å gje løyve er relativt godt kjent(jmf. over), verneområdeforvaltaren vurderar at tiltaket ikkje har ukjende konsekvensar for verneverdiane. Førevarprinsippet i NML 9 får dermed liten betyding i denne saka. Med omsyn til NML 10 om samla belastning, er det truleg at det blir auke i samla belastning. Først og fremst i kraft av motorisera ferdsle i seg sjølv. Men det at det blir lettare å transportere utstyr til hytta, kan og medføre auka bruk. Likevel er det å anta at auka i samla belastning må reknast som marginal, då det allereie er motorisera ferdsle berre 300 meter frå hytta. Samla belastning for økosystema og påverknad av verneverdiane blir liten. Søkjar har ikkje planar om gjennomføring av avbøtande tiltak. Med omsyn til eventuell barmarkskjøring, er det heller ikkje så mye som kan gjerast for å forhindre hjulspor og terrengslitasje. Dersom det vert gjeve løyve til barmarkskjøring med ATV, er det søkjar sjølv som må bere kostnadar ved skade på miljø, jmf. NML 11. Det følgjer av NML 12 at det skal tas utgangspunkt i miljømessige forsvarlege teknikkar og driftsmetodar for å unngå eller avgrense skade på miljø. Det er difor ønskeleg at motorferdsle på generelt grunnlag ikkje gjennomførast på barmark, men at det avgrensast til snøscootertransport på snødekt mark. Samstundes er det slik at ein del dyreartar er meir utsett for stressbelastning om vinteren, og av den grunn krevjar meir ro. Motorferdsle i Brattefjell-Vindeggen skal gå føre seg etter faste ruter. Det er bilveg fram til 300 meter frå hytta på barmark, og det gjeng godkjend scooterslepe 300 meter frå hytta om vinteren. Verneområdeforvaltar vurderer det godt nok til å dekke hytteeigarens fleste behov. Dersom det skulle vere behov for eksempelvis materialtransport ol, vil ein kunne vurdere dette konkret, og då i samband med leigekjøringsløyve gitt for vintertransport. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 7

8 Framlegg til vedtak: Etter verneføresegna pkt. 1.4, gjev ikkje verneområdestyret Kjell Arne Rusti løyve til motorisera ferdsle til hytte på gnr. 100 bnr. 15 i Seljord kommune. Vedtak.. Avgjerda kan påklagas til Miljøverndepartementet. Klagefristen er tre veker etter at vedtaket er motteke. Klaga rettast til Miljøverndepartementet, men sendast til Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Vedtaket vert send til Kjell Arne Rusti Kopimottakarar: - Seljord kommune - Direktoratet for naturforvalting - Fylkesmannen i Telemark - Statens naturoppsyn Skinnarbu - Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell - Naturvernforbundet i Telemark Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 8

9 Møtedato Saksnummer /18 SAKSFRAMLEGG KLAGESAK: VERNEOMRÅDESTYRET I BRATTEFJELL-VINDEGGEN LANDSKAPSVERNOMRÅDE- OPPFØRING AV DRIFTSHYTTE VED DJUPETJØNN, GNR. 129 BNR. 2, 5 OG 10 I TINN KOMMUNE Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er forvaltingsmynde for verneområdet og skal handsame dispensasjonssaker. Kort om saka Norsk Hydro Produksjon AS søkte om løyve til oppføring av ny driftshytte på gnr. 129 bnr. 2, 5 og 10 i Tinn kommune. Søkjaren eiger om lag daa i området. Her utøvast jakt og fiske. Hydro har fleire fiskevatn som driftast med fiskekort og garnfiske. Djupetjønn er eitt av disse, og ute på ei øy her ligger det i dag ei hytte som tidligare vart nytta til overnatting i samband med jakt og fiske. Hytta er no i svært dårleg forfatning, så det søkjast om løyve til å sette opp ei erstatningshytte på fastlandet i austre ende av vatnet. Den gamle hytta skal i så fall rivast. Planlagd bygning har ei grunnflate på 35 m2. I tillegg ønskes utedoen flytta frå øya til fastlandet attmed ei eventuelt ny hytte. Verneområdestyret handsama søknaden i sitt møte Det blei då gitt løyve til oppføring av ny hytte, men med avgrensing i bruk om vinteren, dvs. i perioden 15. november 15. mai mottok verneområdestyret klage på vedtaket frå søkjar. Det blir argumentert med forskjellsbehandling i forhold til andre byggesøknadar som er vedteke dei siste åra, som ikkje har fått avgrensingar i bruk. Søkjaren fortel at dagens hytte er i lite bruk om vinteren, og at det ikkje er meininga å auke bruken om det blir bygd erstatningshytte. Norsk Hydro Produksjon AS fortel at dei har vært svært nøye med ikkje å bruke hytta i kalvingstida for reinen. Hytta på Djupetjønn er den einaste driftshytta på eigedomen, og er viktig med tanke på tilsyn. Avslutningsvis fortel søkjar at dersom verneområdestyret oppretthalder sitt vedtak, vil Hydro i staden ruste opp den gamle hytta og bruke den utan restriksjonar. Søkjar kan innrømme ei avgrensing i bruk frå slutten av april og ut mai. Vedlegg - Klage på vedtak dagsett (2011/736-14) Andre relevante dokument, ikkje vedlagde - Søknad dagsett (2011/736-1) - Uttale frå Villreinnemnda. - Verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. - Naturmangfaldlova (NML). - Forvaltingsplan for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Saksframlegget frå siterast under: Det formelle grunnlaget - verneforskrifta og naturmangfaldlova Verneføremålet i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er å: - Taka vare på eit vakkert og eigenarta naturlandskap, med urørt høgfjell og fjellskogområde. - Taka vare på det biologiske mangfaldet i området, med villreinstamme og rikt plante- og dyreliv. - Taka vare på verdifulle kulturlandskap og kulturminne. I verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er oppføring av bygningar og anlegg i utgangspunktet forbode, jf. Kap. IV, pkt.1.1. Pkt. 2.2 i same kapittel, seier at Reglane i punkt 1 skal ikkje vere til hinder for: drift og vedlikehald av eksisterande bygningar, ( ). Etter kap. IV, pkt 3.1 kan forvaltingsstyresmakta, Når verksemda eller tiltaket kan skje utan at det strir mot føremålet med vernet, gje løyve til tiltak i samband med jord- og skogbruk, så som oppføring av bygningar o.l. Verneområdestyret må særleg vurdere konsekvensane av ein dispensasjon i høve til verneføremålet og verneverdiane i området, jf. rundskrivet Forvalting av verneforskrifter frå Direktoratet for naturforvalting. Dette går og fram av 7 i naturmangfaldlova, som seier at prinsippa i 8-12 i lova skal leggjast til grunn som retningsliner ved utøving av offentlig myndigheit. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 9

10 Naturmangfaldlova trådde i kraft 1. juli I 8 i lova (om kunnskapsgrunnlaget) går det fram at offentlege avgjerder som rører ved naturmangfaldet skal byggje på vitskapeleg kunnskap om bestandssituasjonen for ulike arter, utbreiing og økologisk tilstand av naturtypar, og effekten av påverknader. Kravet til kunnskapsgrunnlaget skal stå i eit rimelig forhold til sakas karakter og risikoen for å skade naturmangfaldet. Verknadene av eit tiltak skal vurderast ut frå den samla belastinga økosystemet vert utsett for, jf. 10 (om økosystemtilnærming og samla belasting). Dersom det ikkje ligg føre tilstrekkeleg kunnskap om kva for verknader eit tiltak kan ha på naturmiljøet, skal føre-var prinsippet leggjast til grunn, jf. 9, slik at ein ikkje gjer vesentleg skade på naturmangfaldet ved at ein tek ei avgjerd på eit for dårleg kunnskapsgrunnlag. I følgje naturmangfaldlova 11 er det tiltakshavar som skal dekkje kostnadene ved å hindre eller avgrense skade som det omsøkte tiltaket vil gjera på naturmangfaldet, dersom dette ikkje er urimeleg ut frå tiltaket og skaden sin karakter. I tillegg skal det etter naturmangfaldlova 12 takast utgangspunkt i driftsmetodar, teknikkar og lokalisering av tiltaket som ut frå ei samla vurdering av den tidlegare, noverande og framtidige bruken av mangfaldet og økonomiske tilhøve gjev det samfunnsmessig beste resultatet. Uttale frå villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell har ingen kommentarar til søknaden om riving og oppføring av ny hytte på ny tomt ved Djupetjønn i Tinn kommune. Vurdering Tiltaket ligg i vernesona i forvaltingsplanen (jf. kartvedlegget til planen). Relevant forvaltingsmål for vernesona i denne saka er at Vernesona skal oppretthaldast som eit urørt naturområde rikt på biologisk mangfald. og at Ein skal vere særleg restriktiv i høve til å dispensere for nye tiltak/anlegg og motorferdsle i Vernesona. I landskapsvernområdet er det i utgangspunktet forbode å føre opp nye bygningar med unnatak i samband med jord- og skogbruksdrift, men drift og vedlikehald av eksisterande bygningar er tillete. I forvaltningsplanen kap Bygningar i samband med jordbruk, skogbruk og utmarksnæring, er det vist til at det kan gjevast dispensasjon til å byggje opp at stulshusvære på gamle tuftar når føremålet er jord- og skogbruk, oppsetjing av nybygg når det ikkje strir mot verneføremålet, tilbygg og uthus. Felles for disse tiltaka er at det gjeld innanfor kulturlandskapssona og brukssona. I denne saka søkjast det om ei erstatningshytte på 35 m2. Forvaltningsplanen seier det kan gjevast løyve til nye bygningar på inntil 50 m2 i samband med jord- og skogbruksdrift dersom det ikkje strir mot verneformålet. Søkjar opplysar at hytta skal nyttast i samband med utmarksnæring. Man må vere trygg på at dei verneverdiane som er synleggjort i verneføremålet ikkje vert skadelidande om det vert gjeve løyve til tiltaket, jf. NML 8 (kunnskapsgrunnlaget) og 9 (føre-var-prinsippet). Kunnskapsgrunnlaget i denne saka er godt, særleg når det gjeld villreinen sin bruk av området. Djupetjønn ligger i villreinens kanskje viktigaste vinterbeiteområde, og det er viktig at man avgrensar faktorar som kan virke forstyrrande for villreinen. Omsøkt tiltak vil nødvendigvis føre til auka ferdsle i anleggsperioden, og sida det er snakk om å erstatte ei gamal hytte med ei ny, vil ein få ei standardheving som igjen vil føre til meir bruk. Det å flytte hytta frå øya til fastlandet, har trulig liten påverknad for villreinen. Det er ei forventa auka bruk som blir utfordringa. Dersom det ikkje alt var ei hytte på staden, ville det ikkje vært grunnlag for ei positiv innstilling, og forventa auka bruk talar også negativt. Likevel; dersom man får til ei ordning som sikrar at hytta ikkje blir bruka i vintermånadene, bør ei erstatningshytte ikkje medføre meir belastning for naturmangfaldet generelt og villreinen spesielt. Framlegg til vedtak: Verneområdestyret godkjenner etter NML 48 søknad om erstatningshytte ved Djupetjønn i Tinn kommune under føresetnad at hytta ikkje blir bruka i perioden til Det er ein føresetnad at utforming av tilbygget følgjer forvaltningsplanens retningsliner for estetikk og materialbruk. Løyvet gjeld tre år frå vedtaksdato. Om arbeidet ikkje er starta opp då, fell løyvet bort. Den gamle hytta skal rives. Restar frå riving og bygningsmateriale som ikkje kan nyttast til ved, må fraktas ut av området så skånsamt som mogleg og handsamast etter gjeldande regelverk for handtering av ulike slag avfall. Arbeidet skal dokumenterast ved at gode fotografi som viser tiltaket sendast verneområdestyret, seinast to månader etter at tiltaket er utført. Iverksetjing av tiltaket kan ikkje skje før klagefrist på 3 veker er ute og saka er handsama i kommunen etter Plan- og bygningslova. Løyvet gjeld berre i høve til verneforskrifta. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 10

11 Vedtak Verneområdestyret godkjenner etter NML 48 søknad om erstatningshytte ved Djupetjønn i Tinn kommune under føresetnad at hytta ikkje blir bruka i perioden til Det er ein føresetnad at utforming av bygget følgjer forvaltningsplanens retningsliner for estetikk og materialbruk i samsvar med forvaltningsplanen pkt Løyvet gjeld tre år frå vedtaksdato. Om arbeidet ikkje er starta opp då, fell løyvet bort. Den gamle hytta skal rives. Restar frå riving og bygningsmateriale som ikkje kan nyttast til ved, må fraktas ut av området så skånsamt som mogleg og handsamast etter gjeldande regelverk for handtering av ulike slag avfall. Arbeidet skal dokumenterast ved at minst 3 gode fotografi, som viser den nye bygningen frå ulike vinklar, sendast verneområdestyret seinast to månader etter at bygget står ferdig. Iverksetjing av tiltaket kan ikkje skje før klagefrist på 3 veker er ute og saka er handsama i kommunen etter Plan- og bygningslova. Løyvet gjeld berre i høve til verneforskrifta. Sitat slutt. Verneområdeforvaltars vurderingar Verneområdeforvaltar meiner saka er godt nok opplyst og at klagen kan handsamast. Verneområdestyret kan treffe nytt vedtak, eller sende klagesaka til Miljøverndepartementet for endeleg handsaming og vedtak. I medhald av Forvaltningslova 28, kan enkeltvedtak påklagast av ein part eller anna rettsleg klageinteresse. Søkjar er naturlig nok part i saka. Søkjaren hevder det er forskjellshandsaming når det vedtas ei avgrensing i brukstid ved bygging av ny hytte, og viser til at slikt ikkje er gjort i liknande byggesaker dei siste åra. Det er nok rett, men forhold som endringar i forvaltningsmynde og at byggeløyver eksempelvis er gitt i brukssona eller kulturlandskapssona, kan vere forklaringa. Hytta det søkes om er lokalisera til vernesona, og ligg i tillegg i eit av dei aller viktigaste vinterbeiteområda for villreinen i Brattefjell-Vindeggen. Forvaltningsplanen er svært klår i den samanheng, der det å taka vare på viktige beite- og kalvingsområde er særskilt nemnt. I utgangspunktet ville det ikkje blitt ei positiv innstilling om å bygge ny hytte i dette område, men her dreier det seg om ei erstatningshytte for eit bygg som allereie står der. Det er forståeleg at grunneigar trenger eit husvære for drift og tilsyn av eigedomen, og at eit husvære er naudsynt i samband med utøving av jakt og fiske. Dersom verneområdestyret opprettheld sitt vedtak frå , vil søkjar velje å ruste opp den gamle hytta, noko som betyr at det ikkje vil vere restriksjonar i bruk. Resultatet er meir aktivitet enn om det byggjast ny hytte med bruksrestriksjonar på våren. Villreinfagleg opprettheld verneområdeforvaltaren sin haldning til at det beste ville vere å ikkje bruke hytta i vinterbeiteperioden, men med tanke på alternativet, er det betre med ei restriksjon frå slutten av april til 1. juni. Når det gjeld vurdering av saka etter Naturmangfaldlova 8-12, samt anna vurdering, vises det til vurderinga i opphavleg saksutgreiing. Jmf. sitering over. Framlegg til vedtak Klaga frå Norsk Hydro Produksjon tas til følgje. Verneområdestyret godkjenner etter NML 48 søknad om erstatningshytte ved Djupetjønn i Tinn kommune under føresetnad at hytta ikkje blir bruka i perioden til Det er ein føresetnad at utforming av bygget følgjer forvaltningsplanens retningsliner for estetikk og materialbruk i samsvar med forvaltningsplanen pkt Løyvet gjeld tre år frå vedtaksdato. Om arbeidet ikkje er starta opp då, fell løyvet bort. Den gamle hytta skal rives. Restar frå riving og bygningsmateriale som ikkje kan nyttast til ved, må fraktas ut av området så skånsamt som mogleg og handsamast etter gjeldande regelverk for handtering av ulike slag avfall. Arbeidet skal dokumenterast ved at minst 3 gode fotografi, som viser den nye bygningen frå ulike vinklar, sendast verneområdestyret seinast to månader etter at bygget står ferdig. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 11

12 Iverksetjing av tiltaket kan ikkje skje før klagefrist på 3 veker er ute og saka er handsama i kommunen etter Plan- og bygningslova. Løyvet gjeld berre i høve til verneforskrifta. Vedtaket vert send Norsk Hydro Produksjon AS Kopimottakarar: - Tinn kommune - Direktoratet for naturforvalting - Fylkesmannen i Telemark - Statens naturoppsyn Skinnarbu - Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell - Naturvernforbundet i Telemark Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 12

13 Møtedato Saksnummer /19 SAKSFRAMLEGG KLAGESAK: BRATTEFJELL-VINDEGGEN LANDSKAPSVERNOMRÅDE - OPPFØRING AV SANKEBU I GAUSDALEN - 110/2 OG 110/5 - HJARTDAL KOMMUNE Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er forvaltingsmynde for verneområdet og skal handsame dispensasjonssaker. Kort om saka Aase og Roar M. Fjeld søkte om løyve til oppføring av sankebu på gnr. 110 bnr. 2 og 5 i Hjartdal kommune. Bruket har sauer på beite i Gausdalen, og det er her dei ønskjer å sette opp bygningen. Tomta, som ligger aust for Myklestulvatnet og vest for Gaustaråen, ligger i brukssona. Lokaliteten ligger mellom ein skogsbilveg(ca. 50 m) og ei kraftline(ca. 100 m). Eigarane har etablert sankefelle på staden. Planlagd bygning har ei grunnflate på 50 m2. Bygget skal ha kjeller. Verneområdestyret handsama søknaden i sitt møte Det blei då gitt løyve til oppføring av bygget som omsøkt mottok verneområdestyret klage frå Hilde Reisjå på vedtaket. Reisjå er nabo, og verneområdestyret vurderte etter forvaltningslova 28 at ho hadde klagerett i saka. Søkjarane blei varsla om at verneområdestyret hadde vedtatt utsett iverksetjing etter forvaltningslova 42. Vidare blei søkjarane varsla av Miljødepartementet om vurdering av omgjøring av verneområdestyrets vedtak. Brevet er dagsett Kopi vart sendt verneområdestyret. Vedlegg - Brev frå Hilde Reisjå dagsett (2011/5870-7) - Kopi av brev frå MD til Fjeld dagsett (2011/5870-8) Andre relevante dokument, ikkje vedlagde - Søknad dagsett (2011/5870-1) - Verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. - Naturmangfaldlova (NML). - Forvaltingsplan for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Saksframlegget frå siterast under: Det formelle grunnlaget - verneforskrifta og naturmangfaldlova Verneføremålet i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er å: - Taka vare på eit vakkert og eigenarta naturlandskap, med urørt høgfjell og fjellskogområde. - Taka vare på det biologiske mangfaldet i området, med villreinstamme og rikt plante- og dyreliv. - Taka vare på verdifulle kulturlandskap og kulturminne. I verneforskrifta for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde er oppføring av bygningar og anlegg i utgangspunktet forbode, jf. Kap. IV, pkt.1.1. Pkt. 2.2 i same kapittel, seier at Reglane i punkt 1 skal ikkje vere til hinder for: drift og vedlikehald av eksisterande bygningar, ( ). Etter kap. IV, pkt 3.1 kan forvaltingsstyresmakta, Når verksemda eller tiltaket kan skje utan at det strir mot føremålet med vernet, gje løyve til tiltak i samband med jord- og skogbruk, så som oppføring av bygningar o.l. Verneområdestyret må særleg vurdere konsekvensane av ein dispensasjon i høve til verneføremålet og verneverdiane i området, jf. rundskrivet Forvalting av verneforskrifter frå Direktoratet for naturforvalting. Dette går og fram av 7 i naturmangfaldlova, som seier at prinsippa i 8-12 i lova skal leggjast til grunn som retningsliner ved utøving av offentlig myndigheit. Naturmangfaldlova trådde i kraft 1. juli I 8 i lova (om kunnskapsgrunnlaget) går det fram at offentlege avgjerder som rører ved naturmangfaldet skal byggje på vitskapeleg kunnskap om bestandssituasjonen for ulike arter, utbreiing og økologisk tilstand av naturtypar, og effekten av påverknader. Kravet til kunnskapsgrunnlaget skal stå i eit rimelig forhold til sakas karakter og risikoen for å skade naturmangfaldet. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 13

14 Verknadene av eit tiltak skal vurderast ut frå den samla belastinga økosystemet vert utsett for, jf. 10 (om økosystemtilnærming og samla belasting). Dersom det ikkje ligg føre tilstrekkeleg kunnskap om kva for verknader eit tiltak kan ha på naturmiljøet, skal føre-varprinsippet leggjast til grunn, jf. 9, slik at ein ikkje gjer vesentleg skade på naturmangfaldet ved at ein tek ei avgjerd på eit for dårleg kunnskapsgrunnlag. I følgje naturmangfaldlova 11 er det tiltakshavar som skal dekkje kostnadene ved å hindre eller avgrense skade som det omsøkte tiltaket vil gjera på naturmangfaldet, dersom dette ikkje er urimeleg ut frå tiltaket og skaden sin karakter. I tillegg skal det etter naturmangfaldlova 12 takast utgangspunkt i driftsmetodar, teknikkar og lokalisering av tiltaket som ut frå ei samla vurdering av den tidlegare, noverande og framtidige bruken av mangfaldet og økonomiske tilhøve gjev det samfunnsmessig beste resultatet. Uttale frå villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell Villreinnemnda hadde ingen kommentarar til søknaden. Vurdering Tiltaket ligg i brukssona i forvaltingsplanen (jf. kartvedlegget til planen). Relevant forvaltingsmål for brukssona i denne saka er at Områda skal forvaltas med tanke på å ta vare på områdas art og karakter utan inngrep som vesentleg kan endre landskapets utforming. Vidare er det sagt at Områda skal kunne nyttast til landbruksdrift for å sikre næringsgrunnlaget til grunneigarane. og at Oppretthalding av drift i utmarka er m.a. viktig for å taka vare på kulturlandskap og plantesamfunn, og derved det biologiske mangfaldet. Innanfor sona skal det vere tillate med naudsynt vedlikehald av eksisterande bygningar. Det kan også gjevast løyve til oppføring av nye bygningar som er naudsynt i samband med jord- og skogbruksdrift. I denne saka søkjast det om ei sankebu på 50 m2 + kjeller. Forvaltningsplanen seier det kan gjevast løyve til nye bygningar på inntil 50 m2 i samband med jord- og skogbruksdrift dersom det ikkje strir mot verneformålet. Det er ikkje sagt noko om bruksareal, og tolkinga med omsyn til bygningens areal, må vere bebygd areal. Søkjer har opplyst(pers. med) at bua skal nyttast i samband med tilsyn og sanking av sau vedkomande har i området. Garden, og søkjaranes bustad, ligger i Sauland om lag 40 km unna, og ei sankebu på staden vil lette dette arbeidet. Ut frå teikningar, er det liten tvil om at sankebua vil kunne ha dei funksjonane søkjarane treng for å gjere ei god jobb med sauehaldet, men det er liten tvil om at ei bygning med 3 bad, 3 soverom og badstue sannsynlegvis vil bli nytta som fritidsbustad i tillegg. Forvaltningsplanen seier at ein ved nybygg må vurdere om det er naudsynt(jfr. pkt s. 29). Det er ikkje veldig langt frå garden til staden for sankebua, og det er bilveg heilt fram. For bygningar i samband med anna utmarksnæring, seier forvaltningsplanen at det som retningsgjevande bør vere minimum 3 km/1 time gangavstand/gangtid for at man skal vurdere å tillete nybygg. Likevel kan man skjønne at ei sankebu vil lette og effektivisere arbeidet med sauehaldet. Man må vere trygg på at dei verneverdiane som er synleggjort i verneføremålet ikkje vert skadelidande om det vert gjeve løyve til tiltaket, jf. NML 8 (kunnskapsgrunnlaget) og 9 (føre-var-prinsippet). Kunnskapsgrunnlaget i denne saka er godt, særleg når det gjeld villreinen sin bruk av området. Bygningen ligg i kanten av det ein definerar som villreinens leveområde i Brattefjell-Vindeggen. Det er eit kjent villreintrekk like sør for tomta. Trekket går aust-vest i Runhellhovet, og må seiast å gå ut av villreinens leveområde. Areala austover er relativt utbygd, og det er mykje aktivitet. Det har medført at reinen truleg ikkje lenger brukar områda. Dersom dyr observerast, må det reknast som streifdyr. Likevel veit ein at reinen kan ta opp gamle trekkruter, og ved ytterligare nedbygging reduserast denne muligheita. Likevel er det å si at sankebua er tenkt bygd mellom veg/sankeanlegg og kraftline, slik at inngrepsgrad allereie er stor. Omsøkt tiltak vil nødvendigvis føre til auka ferdsle i anleggsperioden. Det at søkjarane har moglegheit til å bli i området i samband med arbeid med sau, gjer at det truleg vil vere meir aktivitet. Likevel er staden allereie mye bruka til friluftsliv oa., og overnattingsmoglegheit vil redusere tal turar med bil. Ut frå søknad må ein i tillegg diskutere om det må forventes at bygnaden vil bli bruka som fritidsbustad, og at det vil medføre auka ferdsle. I følgje forvaltningsplanen er det ikkje anledning til å byggje nye fritidsbustader i verneområdet berre driftsbygg, og sankebua slik det søkjast, ber preg av å vere meir ei fritidsbustad enn eit driftsbygg. Framlegg til vedtak: Verneområdestyret avslår etter verneforskrifta kap. IV pkt. 1.1, søknad frå Aase og Roar M. Fjeld om bygging av sankebu som omsøkt. Vedtak Verneområdestyret gjorde følgjande samrøystes vedtak då saka blei handsama: Verneområdestyret gjev, etter verneforskrifta pkt. 3.1, Aase og Roar M Fjeld løyve til å byggje sankebu på inntil 50 m2 bebygd areal i Gausdalen. Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 14

15 Det er ein føresetnad at utforming av tilbygget følgjer forvaltningsplanens retningsliner for estetikk og materialbruk i samsvar med forvaltningsplanen pkt Løyvet gjeld tre år frå vedtaksdato. Om arbeidet ikkje er starta opp då, fell løyvet bort. Restar frå bygningsmateriale som ikkje kan nyttast til ved, må fraktas ut av området så skånsamt som mogleg og handsamast etter gjeldande regelverk for handtering av ulike slag avfall. Arbeidet skal dokumenterast ved at minst 3 gode fotografi, som viser den nye bygningen frå ulike vinklar, sendast verneområdestyret seinast to månader etter at bygget står ferdig. Iverksetjing av tiltaket kan ikkje skje før klagefrist på 3 veker er ute og saka er handsama i kommunen etter Plan- og bygningslova. Løyvet gjeld berre i høve til verneforskrifta. Sitat slutt. Verneområdeforvaltars vurderingar Verneområdeforvaltar meiner saka er tilstrekkeleg opplyst og at klagen kan handsamast. Verneområdestyret kan treffe nytt vedtak, eller sende klagesaka til Miljøverndepartementet for endeleg handsaming og vedtak. Klagar i saka, Hilde Reisjå, er nabo til Aase og Roar M. Fjeld. Ho meiner omsøkt bygg ikkje kan reknast som ei sankebu, men som ei fritidsbustad. I tillegg fortel ho at Fjeld eig ei hytte på Myklestul, nokre få hundre meter unna staden der sankebua er planlagd oppført. Hytta eiges saman med Mathias Kleppen, og Reisjå hevder denne er fysisk delt i to med inngang på kvar side. Reisjå meiner denne, med noko oppgradering, bør kunne dekke behovet som sankebu. Det er rett at det står ei hytte på Myklestul, og at denne har behov for oppgradering. Det er derimot ikkje rett at hytta er fysisk avdelt. Hytta er synfart. Vidare fortel Fjeld at dei ikkje disponerer denne hytta, men at Kleppen har den åleine. Når det gjeld vurdering av saka etter Naturmangfaldlova 8-12, samt anna vurdering, vises det til vurderinga frå opphavlig saksutgreiing. Jmf. sitering over. Framlegg til vedtak: Klaga frå Hilde Reisjå tas til følgje. Verneområdestyret avslår etter verneforskrifta kap. IV pkt. 1.1, søknad frå Aase og Roar M. Fjeld om bygging av sankebu som omsøkt. Vedtaket vert send til Aase og Roar M. Fjeld. Kopimottakarar: - Hilde Reisjå - Hjartdal kommune - Direktoratet for naturforvalting - Fylkesmannen i Telemark - Statens naturoppsyn Skinnarbu - Villreinnemnda for Brattefjell-Vindeggen, Blefjell og Norefjell-Reinsjøfjell - Naturvernforbundet i Telemark Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 15

16 Møtedato Saksnummer /20 Infotavler i Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Områdeforvaltar vil vise bilete i møtet. Saka leggast fram utan framlegg til vedtak. Kort om saka Det er utarbeidd nye informasjonstavler for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde. Disse er tiltekt satt opp på Gaustaråen, Nord Bondal, Kvambekk, Angre, Veisvik og ved Rauland skisenter, og skal supplere tavlene som blei satt opp i I tillegg skal tidligare oppsette tavler byttes ut. Dei nye stadene er synfare og koordinatfesta. Det same er nokre av stadene med gamle tavler. Områdeforvaltar har avtale med leverandør av tavlestativ og avtale med SNO om bistand med oppsett. Likevel er det slik at vi har fått ein del kritikk for utforming og utsjånad av dei nye tavlene, der mellom anna bildebruk og tekstmengde er det folk reagerer mest negativt på. Vurdering Informasjonsskilt kan vere viktig ved rett utsjånad og rett plassering, men samtidig feil ved det motsette. Dei nye skilta som blei produsert for BV, har stor sett mottatt negativ omtale, der den store og dominerande mengde med tekst er hovudorsaka. I faglitteratur er det og lese, og blant fagfolk er det å høyre, at ein bør vere svært varsam med å bruke for mye tekst, og at bilete og eventuelt enkle kart bør dominere. Prosjektet Vidda Vinn bruker ein mal frå New Zeeland, der mellom anna maksimum tal ord på ein frittståande plakat, bør vere på mellom 50 og 200 ord. Å lage nye infotavler, medførar sjølvsagt kostnader utover budsjett. Likevel er det slik at midlane som til nå har stått på bundne fond i Seljord og Hjartdal, er midlar som i etableringsfasen blei øyremerka informasjonstiltak. Det dreier seg om ca kr. Saka bør drøftast opent i styret. Framlegg til vedtak Verneområdestyret for Brattefjell-Vindeggen landskapsvernområde Side 16