STUDENTRAPPORT. NAVN PÅ VERTSINSTITUSJON: Santa Maria Hospital, Escola Superior de Saude, Red Cross.

Transkript

1 STUDENTRAPPORT NAVN PÅ VERTSINSTITUSJON: Santa Maria Hospital, Escola Superior de Saude, Red Cross. BY: Lisboa LAND: Portugal UTVEKSLINGSPERIODE: EVENTUELL FERIEPERIODE I LØPET AV UTVEKSLINGEN: Nei. DITT STUDIEPROGRAM VED UIS: Bachelor, Sjukepleie. HVILKET SEMESTER I STUDIET VED UIS REISTE DU UT? 5. semester 1. Fortell om ankomsten (orienteringsdager/uker, registrering, møte med Internasjonalt kontor og andre instanser) Eg hadde min praksis på Santa Maria Hospital. Der var det også ein anna student frå Uis. Me var ikkje på same avdeling, og me hadde ulike typar praksis, medisinsk og kirurgisk, men me hadde praksis i regi av den same skulen. Den fyrste dagen møtte me kontaktlæraren vår utanfor sjukehuset. Ho tok oss godt imot og tok oss med på ein omvisning inne på sjukehuset. Me såg avdelingane våre og snakka med sjukepleiarar og sjefar me skulle samarbeida med etterkvart. Den andre dagen møtte me på skulen for å få omvisning der av vår kontaktlærar. Kjekt å sjå korleis skulen er organisert her. Mykje likt, men og ein del ulikt frå UiS. På skulen denne dagen fekk me utlevert eit skriv som me kunne bruka dersom me var interesserte i å kjøpa månadskortet som kunne brukast på metro og buss i Lisboa. Me fekk også utlevert ID-kort med namn, bilde og namn på skulen, som me skal nytta i vår praksis på sjukehuset som viser at me er sjukepleiar studentar. Ein dag nokre veker ut i praksis forslo min avdelingssjukepleiar at me skulle bruka ein dag av praksisen vår på å reisa til den Norske ambassaden og registrera oss der. Dette gjore me og dei som jobba på ambassaden tykte det var kjekt at me stakk innom.

2 Sidan eg var på utveksling gjennom Erasmus prosjektet var eg også innom Erasmuskontoret i starten av perioden for å registrera meg der. Der kjøpte eg eit medlemskort som seinare gav meg tilgang på ulike arrangement og ulike rabattar gjennom opphaldet. Dette kontoret var veldig lite og det var ikkje lett å finna, men leitar du med kart medan du går i gatene gjekk det fint. Her fekk eg og utdelt portugisisk telefon nummer viss eg ønskte det. Veldig god ordning, der me ringte gratis mellom alle andre som hadde denne ordninga. Kvar 15. dag måtte telefonen ladast med 5 Euro for at den kunne brukast. Dette var ein grei ordning også økonomisk. Heim til Noreg var det mest praktisk å kommunisera via mail, Skype eller Facebook. 1. Fortell om de praktiske forholdene ved vertsinstitusjonen (Størrelsen/atmosfæren på campus, antall studenter/internasjonale studenter, fasiliteter på campus og i nærheten). Sidan eg var i praksis på eit sjukehus fekk eg ikkje så veldig stort inntrykk av skulen, men noko sit eg likevel igjen med. Eg var innom skulen ein dag i tillegg til den fyrste dagen då me hadde omvising. Den dagen hadde eg heimeoppgåve som eg sat på biblioteket på skulen å jobba med. For at eg skulle få internett tilgang der måtte eg ha passord og dei andre studentane som var der var veldig behjelpelege med å hjelpa meg med dette. I tillegg fekk eg kontakt med nokon andre studentar frå skulen som hadde praksis på same avdeling som meg ein kort periode. Dei var for eksempel veldig behjelpelege med å oversetta til engelsk om det var noko sjukepleiarane ikkje klarte å forklara til meg. Fekk elles ingen kontakt med noko klasse eller skulen. Sidan eg heller ikkje budde på Campus eller liknande fekk eg ikkje oppleva dette samhaldet saman med andre studentar i eit anna land.

3 2. Fortell om de akademiske forholdene ved vertsinstitusjonen (Hvilke fag du tok og kvaliteten på disse, hvordan undervisningen ble lagt opp, kontakt med forelesere og medstudenter, hvilke evalueringsmetoder ble brukt, andre tips og råd angående fag) Dei akademiske forholda på den avdelinga eg var på sjukehuset var ikkje alltid like optimale. Eg hadde ikkje nokon fast kontaktsjukepleiar, det var berre avdelingssjukepleiaren som var min kontakt. Dette førte til at eg kvar dag blei plasserte med ulike sjukepleiarar. Det varierte veldig frå dei som ikkje snakka eit ord engelsk til dei som forklarte stort sett alt i den minste detalj. I følgje avdelingssjukepleiaren var dette ein observasjonspraksis, så det hadde ikkje så veldig stor betyding meinte ho til tider. Dette førte til at eg enkelte dagar ikkje gjore noko, men berre hengte på som ein skygge og observerte. Andre dagar fekk eg delta på store delar av det som skjedde. Så det var veldig opp og ned. Det hendte også ofte at eg ikkje visste kva diagnosar pasientane hadde, så det måtte eg spørja meg fram til. Nokre gonger var det faktisk berre flaks at eg fekk vita at dei hadde HIV, MRSA osv.. 3. Fortell om dine boforhold (Hvordan fant du bolig, bodde du på campus eller privat, bodde du alene eller delte du med andre, hvilket område bodde du i og vil du anbefale dette til andre, fasiliteter i nærheten av boligen, andre tips og råd i forhold til bolig) Når eg kom ned til Lisboa hadde eg ikkje noko bustad. Dei fyrste dagane budde eg saman med ein av dei andre studentane som hadde fått seg ein bustad privat. Medan eg budde der søkte eg på internett og fann ulike aktuelle bustadar ikkje så langt frå sjukehuset der eg skulle ha praksis. Deretter gjekk eg på visning og enda opp med ein som låg i gå avstand om lag min til sjukehuset. Det var også berre min å gå til Metroen som var eit mykje brukt transportmiddel rundt i byen. Dette var ikkje verdens beste bustad, men greitt nok for berre 3 månadar. Det var f.eks kaldare inne enn ute når det nærma seg november, men dette gjekk greitt. Her budde eg saman med to andre gutar. Den eine var Erasmus student frå Korea, og den andre var frå Porto, nord i Portugal, og jobba i ein bank i nærleiken. Det var ingen problem å bu saman med desse to. Prisen for dette var eigentleg 300 Euro/månad, men sidan eg berre skulle bu der i under tre månadar blei det 320 Euro/månad. Dette løyste eg og huseigaren på den måten at eg betalte 320 Euro for dei to fyrste månadane, deretter per dag dei siste dagane sidan eg budde der

4 under tre månadar. Totalt følte eg dette var ein grei avtale. I denne leiga var straum, internett, tv og vaskedama ein gang i veka inkludert! 4. Fortell om det generelle kostnadsnivået (Var støtten fra lånekassen tilstrekkelig, andre tips og råd i forhold til kostnadsnivået) Portugal er for tida i ei økonomisk krise, derfor var det meste betydeleg billigare enn i Norge. Når eg var der var også euroen svak, så me fekk ein del for pengane. Til dømes var det billig å kjøp mat på ein matbutikk å laga mat heime. 1 liter mjølk fekk me kjøpt for 4-5 norske kroner. Brød var derimot litt dyrare, årsaken til dette var at i Portugal åt dei nesten ikkje brød. Kjøpte me mat på restaurant kunne me også eta mykje mat og drikke for Euro ( norske kroner). Det var generelt billig også i andre butikkar. Berre synd me ikkje kunne handla så veldig masse sidan det meste gjekk i overvekt i bagasjen vår på flyet heim. Som student i Portugal var støtta frå Lånekassen og Erasmus ok, men veldig dumt at dei dette semesteret klarte å betala oss ut feil. Dette måtte betalast tilbake når me kom til Noreg att. Dette følte jo til at eg trudde eg hadde meir pengar enn eg hadde under utvekslinga. Det kan derfor vera greitt å ha spart opp litt før avreise. Det går alltid pengar til alt! 5. Fortell om hvordan du ordnet praktiske ting som bankkonto, telefon (andre praktiske tips og råd). Under opphaldet mitt brukte eg berre min norske bankkonto. Det dukka opp mange alternativ for å skaffa seg ein portugisisk, men eg følte ikkje behovet for dette ettersom eg berre var der i tre månadar. Eg hadde også med eit mastercard frå Norge, for sikkerheitsskuld, men dette nytta eg ikkje. Det var mange minibankar overalt, så det var ikkje vanskeleg å skaffa kontantar. Veldig greitt å ha kontantar då dei ikkje tok kort overalt. Det meste me kunne ta ut var 200 Euro på ein gang (1600 NOK). Veldig greitt å berre ta ut det slik at du slapp å betala gebyr for kvart uttak av små summar. Dumt å ha med seg masse kontantar overalt, men greitt å oppbevara der eg budde og ta med etter behov. Veldig greitt med VISA-kort om eg skulle betala litt større summar i ein butikk sidan det er gratis, utan gebyr, å bruka kortet så lenge eg ikkje tok ut noko ekstra. 6. Fortell litt om klima, klær og hva det kan være lurt å ta med fra Norge (og hva man like gjerne kan kjøpe ute) Når me kom til Portugal midt i september var det veldig godt vær og god temperatur! Finare og varmare enn ein Norsk sommar. Då var det slik at me følte me ikkje hadde med oss nok sommarklede. Når me hadde fridagar då gjekk det stort sett i å besøka ulike strender og nyta sommaren. Det andre me ville oppleva tenkte me at me kunne ta når dei blei kaldare i været. Etter kvart blei det kaldare og det var lettare å sova om natta. Likevel var dette ein fantastisk haust! Lokalbefolkninga her sa at det ikkje hadde vore liknande vær og temperatur sidan 70 år tilbake. Så me var nok heldige med val av år til utveksling! Etter kvart vart det kaldare og meir haust i Lisboa og. Då kledde dei lokale seg med vinterklede og

5 støvlettar med ein gang! Eg følte framleis det var god temperatur ute. Husa i Portugal er av mur, så det største problemet i forhold til temperaturen var faktisk at det var kaldare inne enn ute! I slutten av perioden i november, desember følte me at me ikkje hadde med oss nok vinterklede. Så då måtte me kjøpa litt av det, men det var berre kjekt å handla litt! Sidan Lisboa er på kysten varierte eigentleg været veldig til tider. Me hadde også veldig gråe dagar med mykje regn, lyn og torde! Veldig vanskeleg å pakka før eg reiste for alle årstider, klede og sko, samt også litt «fest-klede». Alt frå 30 sommargrader til rundt 5-10 haust grader. Føler fort at du skulle hatt meir enn berre ein koffert! 7. Fortell om mulighetene til å engasjere seg sosialt (studentorganisasjoner og aktiviteter, andre praktiske tips og råd til hvordan bli kjent på et nytt sted!) Erasmus systemet hadde ei internett sida der dei la ut om det skjedde noko. Nokre gonger deltok me på nokon av desse aktivitetane. I sentrum hadde Erasmus også ein bar som blei kalla «Erasmus-corner». Her var det også lett å bli kjent med andre erasmus studentar om me var interessert i dette. Frå Norge og UiS var det også to andre sjukepleiarstudentar. Dei budde på ein residens med mange andre studentar. Nokre av desse studentane var me også ein del saman med på fritida. I tillegg var sjukepleiarane på min avdeling veldig sosiale så enkelte gonger tok dei meg med på f.eks middag og ein by tur etterpå. Den eine sjukepleiaren brukte faktisk ein laurdag og viste meg hennar heimby, samt at ho guida meg rundt i andre små-byar vest i landet nord for Lisboa. Godt jobba! 8. Fortell om helhetsinntrykket så langt. Kort oppsummert var det ein bra utvekslingsperiode, men eg mista litt motivasjonen i praksis til tider. Det var verkeleg nok med 12 veker på same avdeling når eg berre gjekk dagvakter og stort sett opplevde det same kvardag. Portugal som land er veldig bra! Folk er hjelpsame og hyggelege til tross for at berre eit fåtal snakkar engelsk. Det var ikkje noko problem å ta feil buss eller metro ein gang eller tre for folk var alltid hjelpsame så godt dei kunne. Landet er og lite, så det var enkelt å reisa frå nord til sør og oppleva det me ynskte å oppleva! Det var også forholdsvis billig å reisa med kollektivtrafikk. Det var veldig verdt å komma seg ut av Lisboa for å oppleva andre deler av Portugal også. Lisboa er berre ein storby og gir ikkje så veldig godt heilheits inntrykk av kva Portugal eigentleg er.

6 9. Andre kommentarer 10. Legg gjerne ved bilder og linker til blogger etc!