FYLKESMANNEN I ROGALAND Miljøvernavdelinga Rogaland fylkeskommune v/prosjektleiar John Jastrey Sentrum Postboks 130 4001 Stavanger Vår ref.: 2007/8436 Dykkar ref: Arkivnr.: 421.2 Vår dato: 15.12.2009 Uttale til planprogram for regional plan for Setesdal vesthei/ryfylkeheiane og Setesdal Austhei Syner til oversending, mottatt 05.10.09. Fylkeskommunane i Vest-Agder, Aust-Agder, Telemark, Hordaland og Rogaland varslar oppstart av regional plan for fjellområda Setesdal Aust og Setesdal/Ryfylkeheiane etter PBL 8-3. Føremålet er å sikre villreinen på lang sikt og legge til rette for lokalsamfunna sine behov for nærings og bygdeutvikling. Utgangspunktet er brev frå MD, dagsett 12.04.07, Fylkesdelplaner for bruk og vern av prioriterte fjellområder fastsetting av nasjonale villreinområder. I brevet gjev MD ein del føringar for det vidare arbeidet. PBL 4-1 slår fast at mellom anna alle regionale planar skal utarbeida planprogram som del av varsling av planoppstart. Planprogrammet skal gjøre rede for formålet med planarbeidet, planprosessen med frister og deltakere, opplegget for medvirkning, spesielt for grupper som antas å bli særlig berørt, hvilke alternativer som vil bli vurdert og behovet for utredninger. Forslag til planprogram sendes på høring og legges ut til offentlig ettersyn samtidig med varsling av planoppstart. Planprogrammet fastsettes ordinært av planmyndigheten. Vi vil med dette som utgangspunkt kommentere forslaget som er lagt ut på høyring. Føremålet med planarbeidet Denne delen kan med fordel kortast inn til å gjengi dei mest sentrale delane av MD sitt bestillingsbrev av 12.04.07. Eventuelt kan ein legga til spesielle utfordringar som gjeld dette planområdet. Oppgåva med å tilpassa ulik plan- og kunnskapsstatus mellom aust og vest i planområdet kan vere døme på det. Det er og naturleg at ein seier noko om planavgrensinga mot eksisterande verneområde sentralt i området og tilpassing til dette. Omsynet til villreinen som grunnleggande føremål for planarbeidet kjem for dårleg fram. Hovudføremålet med denne planen er å ta vare på eitt av dei siste og største leveområda for villrein i Europa. I historisk og geografisk perspektiv har denne arten hatt svært stor verdi for menneske si busetting og kulturutvikling, og har det framleis i store delar av Noreg. Vi saknar dette overordna perspektivet i planprogrammet. Postadresse: Besøksadresse: Telefon: 51568700 e-post: postmottak@fmro.no Landbruksavd. Lagårdsv. 80 Postboks 59 Lagårdsv. 78 Telefaks: Hjemmeside: Postboks 59 4001 Stavanger Stavanger 51568811 www.fylkesmannen.no/rogaland 4001 Stavanger Telefon: 51568700 Telefaks: 51568811
Side 2 av 5 Føringar for planarbeidet Omsyn til biologisk mangfald utover villrein er så langt vi kan sjå ikkje nemnd mellom dei interessene planen skal taka vare på. Trass i at naturvern og biologisk mangfald står øvst på lista over tema som MD meiner er naturleg at planane tar opp til vurdering. Fjellområda representerar store verdiar i form av naturtypar og leveområde for plantar, sopp og dyr. Omsynet til naturverdiane må takast inn som viktige føresetnader for planlegginga. Vi ser og at heiområda si rolle som arena for friluftsliv stort sett er avgrensa til fritidsbustader. Den ikkje-kommersielle bruken av fjellområda til tradisjonelt friluftsliv som fjellturar, bærplukking, jakt og fiske er viktige bruksområde i dag, og som må sikrast for framtida. Dette må gjerast tydelig som del av føringane for planen. Vi kan ikkje sjå at energi er nemnd som viktig premissleverandør for det vidare arbeidet. Villrein er ei overordna årsak til bestillinga av fylkesdelplanane for dei nasjonale villreinområda frå MD. Leveområda skal sikrast, inkludert utveksling internt og mot naboområde. Brevet frå MD inneheld ein del konkrete føringar om dette, som med fordel kan leggast inn i dette kapittelet. Ut frå tyngdepunktet i dette kapittelet kan det sjå ut for at dei sterkaste føringane ligg på auka satsing på næringsutvikling. Det er ikkje rett. Næringsutvikling er eitt viktig element som skal takast omsyn til og tilpassast til villreinen sine langsiktige behov. Planen skal ikkje styra forvaltinga i verneområda sentralt i planområdet, men fylkesdelplanen skal vere eit viktig verkemiddel for å sikre verneføremåla. Villrein er sentral i dei fleste verneføremåla. Kap. 2.4 seier noko om dette, mellom anna må dei takast omsyn til i planarbeidet for å trygge at ein lagar strategiar for arealbruk og arealforvalting som ikkje øydelegg, men forsterkar kvalitetane deira, jf grunnlaget for verdiskaping. Dette er vel og bra, men ein kan få inntrykk av at fokus her er på kommersiell verdiskaping framfor naturverdiar. Særleg når ein på side 16 finn grunn til å utheva at forsøket med lokal forvalting av SVR har endra fokus frå vern til vern gjennom bruk. Bruk treng ikkje vere i konflikt med vernet dersom bruken er tilpassa verneføremålet, og tilrettelegging for bruk skaper større legitimitet for vern lokalt. Det er likevel slik at med mindre verneføremåla er avhengig av bruk i form av ei eller anna form for aktiv skjøtsel, så vil verneverdiane bestå utan bruk og inngrep. Det gjeld for det alt overvegande arealet. Til forskjell frå vern og bruk gjev vern gjennom bruk uklårt signal til allmenta om utfordringane knytt til fleirbruk i dei fleste verneområda. Det er viktig å vere tydeleg på kva føringar som gjeld i verneforskriftene - og for denne fylkesplanen. Forslag til planområde Vi er samd i at planområdet må famna breitt, og at det ikkje kan bli særleg mindre enn forslaget. Tematisk avgrensing og kunnskapsgrunnlag Avsnittet om villrein handlar om at det skal utarbeidas eit naturfagleg kart over leveområde som i planprosessen skal vektast opp mot andre interesser før endeleg grense for nasjonalt villreinområde blir fastsett. Det må gå klårt fram at innafor denne grensa bør det ikkje gå føre seg ny utbygging. I brevet frå MD er det og lagt føringar på å skilja randområdet frå bygdenære område.
Side 3 av 5 Til skilnad frå andre tema er det merkeleg nok ikkje foreslått kunnskapsoppbygging eller tiltak i høve til villrein eller andre naturlege naturverdiar i planområdet. NINA vil summera opp kunnskapen som er samla opp gjennom merkeprosjektet på villrein om kort tid. Truleg vil den kunne seie ein del om krava simlene har til habitat i dei ulike årstidene. Kva som er viktige areal for bukkar vår og sommar er truleg meir uvisst. Heilt sentralt er å få meir kunnskap om heiområda som beiteområde for villrein sommar og vinter. Universitetet i Oslo v/atle Mysterud har i fleire år sett på tilhøvet mellom sauebeite og økologiske effektar på høgfjellet, mellom anna i Sirdal. Vidare har Skog og Landskap v/rekdal og Angeloff i 2007 utarbeidd ein rapport om vegetasjon og beite for sau i Setesdal vesthei. Desse rapportane indikerar eit høgt beitetrykk av sau i delar av området. SatNatprosjektet i regi av Norsk Romsenter v/leif Kastdalen har produsert satelittkart i 2007 over delar av det aktuelle fjellområde som inneheld viktig informasjon mellom anna om beitekvalitet. Ein best mogleg kunnskap om villreinen sine livsvilkår vil vere avgjerande premiss for planen sine føringar for dei aktuelle bruksinteressane i planområdet. Til dømes vil prosjekta over gje tilgjengeleg kunnskap som bør tilretteleggast for å oppdatere kunnskapen om beitetilstanden for villrein og andre viltlevande planteetarar. Både i geografisk storleik og kvalitetsmessig. Tilhøvet mellom intensiteten av sauebeite og påverknad på det biologiske mangfaldet, inkludert villrein, må belysast. Det må vere eit viktig tiltak å legge til rette for eit beitetrykk som sikrar kvaliteten på det biologiske mangfaldet, langsiktig beiteområde for villrein i villreinområdet og eit akseptabelt husdyrhald. Kva hindrar reinen å nytte heile området? Planprogrammet bør hjelpa til med å finne svar på dette spørsmålet, i form av oversikt over fysiske hindringar, bestandsmessige årsaker eller andre faktorar. Avsnittet om reiseliv tar stor plass, med mange forslag om behov for kunnskap og tiltak. Ein del av desse kan med fordel takast ut frå ein plan for nasjonalt villreinområde. Til dømes er det ikkje tvil om dei miljømessige konsekvensane av å gjere Brokke-Suleskardvegen om til heilårsveg. Dei er svært negative for villreinen. Dessutan er dette del av verneforskrifta for landskapsvernområdet, og på det viset utanfor mandatet til planarbeidet. På den andre sida manglar det forslag til prosjekt som har til føremål å blinka ut reiselivstema som eignar seg godt i randområda, som styrkar villreininteressene på sikt og som er lite i konflikt med det biologiske mangfaldet. Kap 4.3 om friluftsliv har ikkje rekna med viktige brukargrupper som jegerar og fiskarar. Jakt og fiske har lange tradisjonar i desse fjellområda, og er framleis svært viktige interesser. Villreinjakta er dessutan utan samanlikning viktigaste verkemiddel i forvaltinga av villrein. Fellingstal, tal på jegerar/fiskarar, eventuell kartlegging av viktige område er døme på data som bør synleggjerast og som må leggast til grunn for analyse og vekting opp mot andre behov. Motorferdsel er ikkje tatt inn som tema. Dette er svært viktig, konfliktfylt, og sentralt i høve til friluftsliv, næringsverksemd og ikkje minst villrein. Motorferdsel i utmark bør greiast ut som eige tema.
Side 4 av 5 Når det gjeld landbruk, syner vi til vårt innspel om beite over. Det aller meste av området er nytta til sauebeite. Snarare enn fastsetting av prioriterte beiteområde, er det viktigare å fastsette geografisk differensierte beitetrykk. Bruk av tilskot er viktige verkemiddel her. Tilhøvet til verneområda og verneområdeforvaltinga er ikkje omtala i dette kapittelet, trass i at føremålet for planområdet er nært knytt opp mot dei sentrale verneområda. Funksjonaliteten opp mot dei ulike verneområda bør analyserast nærare som tema i planprogrammet. Eitt utgangspunkt her er eksisterande forvaltingsplanar. Naturvern og biologisk mangfald må inn i programmet som sjølvstendig tema. Organisering og medverknad Det går ikkje klårt fram kven som skal godkjenna planprogrammet. Etter PBL 8-3 er det regional planmynde som skal fastsette planprogrammet, dvs. fylkestinga. MD føreset at fylkesmennene og villreinnemndene blir trekte aktivt med i planprosessen. I forslaget til organisasjonmodell for planarbeidet er dei statlege institusjonane plasserte i ei referansegruppe, men ikkje i styringsgruppa. Vi har ikkje innvendingar til å ikkje sitje i styringsgruppa, men meiner statlege institusjonar bør knytast tettare opp mot prosjektet gjennom ei planfagleg nettverksgruppe. Marginalisering av statleg regional deltaking i prosessen stiller store krav til at styringsgruppa tar sjølvstendig ansvar for dei samfunnsinteressene villreinnemnda og fylkesmennene skal sikra for å gjennomføre planprosessen. Konklusjon I sum skisserer planprogrammet omrisset av ein plan med større vekt på tiltak og verksemd enn på naturverdiane, inkludert villrein. Villreinen blir underforstått ein bremsekloss i høve til eit tenkt potensiale for økonomisk utnytting av heia. Eit slikt fokus er ikkje er i samsvar med MD sitt bestillingsbrev. Fokuset må dreie mot å sikre villreinen og det biologiske mangfaldet. I sin tur er dette dei grunnleggande ressursane for vidareføring av friluftslivet, tradisjonell bruk og utleige av jakt og fiske, - og ny naturbasert næringsverksemd. Med helsing May Britt Jensen fylkesmiljøvernsjef Per Terje Haaland seksjonsleiar Saksbehandlar: Anders T. Braa Saksbehandlars telefon: 51 56 89 14 E-post: anders.braa@fmro.no
Side 5 av 5 Kopi til: Fylkesmannen i Vest-Agder Serviceboks 513 4605 Kristiansand S Aust-Agder fylkeskommune Fylkesmannen i Aust-Agder Serviceboks 606 4809 Arendal Direktoratet for naturforvaltning Tungasletta 2 7485 Trondheim v/vemund Jaren Telemark fylkeskommune Fylkesmannen i Hordaland Postboks 7310 5020 Bergen Vest-Agder fylkeskommune Hordaland fylkeskommune Fylkesmannen i Telemark Statens Hus Gjerpensgt. 1 3708 Skien