EID KOMMUNE Samfunnsutviklingsutvalet Møteinnkalling Møtedato: 02.10.2014 Møtestad: Kommunestyresalen Møtetid: Kl. 09:00 Sakliste Sak nr. Saktittel 035/14 Godkjenning av innkalling og saksliste 036/14 Godkjenning av møteprotokoll 037/14 Referatsaker 038/14 Orienteringssaker Samfunnsutviklingsutvalet 039/14 Forslag til lokal forskrift om utvida bandtvang for hund i Eid kommune 040/14 Klage på vedtak om konsesjon på vilkår - Gnr 114 bnr 1 - Eikås Den som har lovleg forfall, eller er ugild i nokon av sakene, må melda frå så snart råd til post@eid.kommune.no eller tlf. 57 88 58 00, slik at varamedlem kan bli innkalla. Varamedlemer møter etter nærare innkalling. Dokument som ikkje er tilsende, kan du få kopi av på rådhuset. Dokument som ikkje er offentlege, vil bli utleverte i møtet. Dersom medlemene på førehand ønskjer å gjere seg kjent med innhaldet i desse dokumenta, er dei tilgjengelege på rådhuset. Eid kommune 25.09.2014 Ole Petter Henden leiar
EID KOMMUNE Møtebok SAKSGANG Styre, utval, komite m.m. Møtedato Saksnr Saksansv. Samfunnsutviklingsutvalet 02.10.2014 035/14 JEA Avgjerd av: Saksansv.: Janne Endal Andersson Arkiv: Namn-, Namn- Objekt: Arkivsaknr 14/1665 GODKJENNING AV INNKALLING OG SAKSLISTE RÅDMANNEN SI TILRÅDING: Godkjenning av innkalling og sakliste 02.10.2014 vert godkjent.
EID KOMMUNE Møtebok SAKSGANG Styre, utval, komite m.m. Møtedato Saksnr Saksansv. Samfunnsutviklingsutvalet 02.10.2014 036/14 JEA Avgjerd av: Saksansv.: Janne Endal Andersson Arkiv: Namn-, Namn- Objekt: Arkivsaknr 14/1666 GODKJENNING AV MØTEPROTOKOLL RÅDMANNEN SI TILRÅDING: Møteprotokollen frå møte 11.09.2014 vert godkjent.
EID KOMMUNE Møtebok SAKSGANG Styre, utval, komite m.m. Møtedato Saksnr Saksansv. Samfunnsutviklingsutvalet 02.10.2014 037/14 JEA Avgjerd av: Saksansv.: Janne Endal Andersson REFERATSAKER Arkiv: Namn-, Namn- Objekt: Arkivsaknr 14/1664 Nr Dok.ID T Dok.dato Avsendar/Mottakar Tittel 1 14/9849 I 02.09.2014 Sogn og Fjordane fylkeskommune 2 14/8746 U 14.08.2014 Samfunnsutviklingsut valet Kurs/workshop i søknadsskriving til Norsk kulturminnefond 2014 Oppfølging av vedtak i samfunnsutviklingsutvalet 2012-2015 til møte 02.10.2014 3 14/10747 U 25.09.2014 Kommunestyret Investeringsprosjekt - rapport andre tertial 2014 RÅDMANNEN SI TILRÅDING: Refererte saker vert tekne til etterretning slik dei ligg føre.
EID KOMMUNE Møtebok SAKSGANG Styre, utval, komite m.m. Møtedato Saksnr Saksansv. Samfunnsutviklingsutvalet 02.10.2014 038/14 ELE Avgjerd av: Saksbehandler: Elin Leikanger Arkiv: 049 Objekt: Arkivsaknr 13/1469 Orienteringssaker Samfunnsutviklingsutvalet Saksutgreiing: Det vert orientert om arbeidet med kulturminneplanen. RÅDMANNEN SI TILRÅDING: Orienteringa vert teken til vitande Elin Leikanger -konst.rådmann-
EID KOMMUNE Møtebok SAKSGANG Styre, utval, komite m.m. Møtedato Saksnr Saksansv. Samfunnsutviklingsutvalet 02.10.2014 039/14 KDA Avgjerd av: Samfunnsutviklingsutvalet Saksbehandler: Kristine Dahl Arkiv: Objekt: K44 Arkivsaknr 14/824 Forslag til lokal forskrift om utvida bandtvang for hund i Eid kommune Prenta vedlegg: 1. Lov om hundehold 2. E-post sendt frå Erhard Martin 3. Brev frå beite- og sankelag og faglag 4. Brev frå Eid hundeklubb 5. Lokal forskrift om utvida bandtvang for hund i Eid kommune Aktuelle lover, forskrifter, avtalar m.m.: Lov om hundehold (hundelova) Kva saka gjeld: Utlegging til offentleg ettersyn - forslag til lokal forskrift om utvida bandtvang for hund i Eid kommune. Bakgrunn for saka: Samfunnsutviklingsutvalet gjorde i møte den 11. september 2014, referatsak SU-026/14, vedtak om at det skulle utarbeidast eit forslag til lokal forskrift om utvida bandtvang for hund i Eid kommune. I referatsaka vart det vist til to innkomne innspel om bandtvang i Eid kommune: I e-post av 27. april 2014 kjem Erhard Martin med eit innspel til samfunnsutviklingsutvalet om bandtvang i kommunen. Han støttar opp om bandtvang heile året, men ber om at ein tek omsyn til bruken av hund i fjellet under jakt og sanking av dyr. Den 22. august 2014 mottok Eid kommune eit fellesbrev frå Eid bondelag, Eid sau og geit, Solsida beitelag, Haugen og Dalen beitelag, Heggjabygda beitelag, Stårheim beitelag, Lote og Henden bondelag og Kjølsdalen bondelag. Laga meiner at den generelle bandtvangen som er
mellom 1. april og 20. august er alt for kort. Laga viser til at det er beitedyr i utmarka til ut oktober og at det ferdast turfolk i fjellet heile året. På denne bakgrunn meiner laga at bandtvangen må gjelde heile året. Rådmannen har på oppdrag frå samfunnsutviklingsutvalet utarbeidd eit forslag til lokal forskrift om utvida bandtvang i Eid kommune. Saksutgreiing: Hundelova gjev reglar for korleis hundehaldet skal utøvast av den enkelte, for å ivareta omsynet til sikkerheit, tryggleik og alminneleg ro og orden, jf. hundelova 1 om Det sivile samfunns ansvar, lovens formål og forholdet til annen lovgivning. Generell regel om sikring av hund I hundelova 6 er det gjeve ein eigen regel om bandtvang, som seier følgjande: I tiden fra og med 1. april til og med 20. august skal en hund bli holdt i bånd eller forsvarlig inngjerdet eller innestengt, slik at ikke den kan jage eller skade storfe, sau, geit, fjærfe, rein, hest eller vilt, herunder viltets egg, reir og bo. Føresegna set med dette krav om at ein hund skal vere halden i band eller forsvarleg inngjerda/innestengd frå og med 1. april til og med 20. august. Føremålet med dette er å sikre at hundar ikkje jagar eller skadar beitedyr mv. Nærare reglar om sikring av hund ved bandtvang m.m. må utover dette fastsetjast i lokale forskrifter i den enkelte kommune, innanfor dei rammene som hundelova gjev. Økonomiske konsekvensar: Ingen. Vurdering: Den enkelte kommune må sjølv avgjere i kva grad det er naudsynt å regulere sikring av hund ved bandtvang m.m. utover det som allereie følgjer av lova sin generelle reglar. Eid hundeklubb kom i brev av 7. september 2014 med innspel til referatsaka om bandtvang. Hundeklubben kan ikkje sjå at heilårsbandtvang er naudsynt., då ein allereie har hundelova å halde seg til. Hundeklubben legg ved Norsk Kennel Klubb sin rettleiar for lokale forskrifter om hundehald, og rådmannen har lagt denne ved til orientering. Rådmannen viser elles brevet frå hundeklubben i sin heilskap. I ei lokal forskrift om bandtvang kan kommunen berre fastsetje reglar som har heimel i hundelova. Etter hundelova kan kommunen bestemme at hundar skal haldast i band eller forsvarleg innestengd eller inngjerda i eitt eller fleire av følgjande område: a) i og i tilknytning til boligområder og handleområder, b) i parker, på gravplasser, på og ved skoler, barnehager og anlegg for lek, idrett, sport eller rekreasjon, c) på og ved bestemt/angitte turstier, turveier, merkede skiløyper, leir- og rasteplasser, d) i bestemt angitte andre områder på land, i vann eller sjø som er allment benyttet som tur- og rekreasjonsområder,
e) i hele eller deler av kommunen i bestemt angitt tidsrom når storfe, sau, geit eller hest normalt går ute, eller f) under ekstraordinære forhold som gjør båndtvang påkrevd for å beskytte viltet. Samfunnsutviklingsutvalet har i sitt vedtak ikkje gjeve føringar for kva slags område i kommunen det eventuelt skal innførast utvida bandtvang gjennom forskrift. Rådmannen vil difor, av omsyn til saka si opplysning, presentere dei rammer som gjeld for innhaldet i lokale forskrifter her. Bandtvang i og i tilknyting til bustadområde og handleområde Hundelova 6 andre ledd bokstav a gjev kommunen moglegheit for å innføre bandtvang i og nær bustadområde og handleområde. Rådmannen har i sitt forslag til forskrift ikkje funne grunnlag for å krevje utvida bandtvang i desse områda i kommunen. Etter rådmannen sitt syn, så vil krava i hundelova 3 og 4 ivareta dei ulike brukarinteressene i desse områda på ein tilstrekkeleg måte. Hundelova 3 set krav om at hundehaldar skal vise aktsemd for å unngå at hunden valdar skade eller er til urimeleg ulempe for folk, miljø eller andre interesser. Etter 4 skal hundehaldar sjå til at hunden ikkje går mot, hoppar på, forfølgjer eller stiller seg i vegen for folk som ikkje godtek dette. Bandtvang til vern av spesielle område i byar og tettstadar Hundelova 6 andre ledd bokstav b gjev kommunen heimel for å innføre bandtvang i parker, på gravplassar, på og ved skuler, barnehagar og anlegg for leik, idrett, sport eller rekreasjon. I tillegg til krav om bandtvang i desse områda, kan kommunen i forskrift forby hundar tilgang i barnehagar, skulegardar eller gravplassar. Kor vidt det skal setjast krav om bandtvang på ein eller fleire av dei nemnde stadane må avgjerast ut frå ei vurdering av fordelar og ulemper ved ein slik regel. Tilsvarande vurdering må gjerast dersom ein skal setje totalforbod for hundar å opphalde seg i barnehagar, skulegardar eller gravplassar. Rådmannen er ikkje kjend med at det er eit utbredt problem med lause hundar på desse omtalte stadane, og har difor ikkje kome med framlegg til slik bandtvang eller eit slikt forbod. Samfunnsutviklingsutvalet må vurdere om det er ynskjeleg å utarbeide reglar for hundehald i desse områda. Bandtvang på bestemte turstiar og tur- og rekreasjonsområde for ålmenta Tilsvarande kan kommunen i forskrift setje krav om bandtvang på og ved bestemt/angjevne turstiar, turvegar, merka skiløyper, leir- og rasteplasser, jf. hundelova 6 andre ledd bokstav c. Etter hundelova 6 andre ledd bokstav d kan kommunen vidare setje krav om bandtvang i bestemt angjevne andre områder på land, i vatn eller sjø som er ålment nytta som tur- og rekreasjonsområde.
Rådmannen har ikkje funne grunnlag for å utarbeide reglar for bandtvang i område som ovannemnde. Dersom forskrifta vert lagt ut til offentleg ettersyn, så er det mogleg for ålmenta å kome med innspel på dette. Samfunnsutviklingsutvalet må elles også vurdere spørsmålet. Bandtvang til vern av beitedyr Hundelova 6 andre ledd bokstav e gjev kommunen heimel til å innføre bandtvang «i hele eller deler av kommunen i bestemt angitt tidsrom når storfe, sau, geit eller hest normalt går ute». Det går fram av 6 tredje ledd at ved «fastsettelse av båndtvang etter bokstav e og f kan båndtvang bare innføres i de områder av kommunen hvor husdyr har rett til å beite og faktisk beiter, eller hvor vilt man ønsker å beskytte har sitt leveområde». Eit eventuelt krav om bandtvang etter 6 andre ledd bokstav e vil såleis berre gjelde: i beitesesongen i område der husdyr faktisk beitar i område der husdyr har rett til å beite Alle desse tre føresetnadane må vere til stades for at kommunen kan setje krav om bandtvang i eit beiteområde. Det er såleis ikkje slik at kommunen utan vidare kan setje eit generelt krav om bandtvang i kommunen heile året gjennom. Føresegna gjev heimel til å innføre bandtvang i beiteområda utover det som er fastsett i hundelova 6, som set krav om at ein hund skal vere halden i band eller forsvarleg inngjerda/innestengd frå og med 1. april til og med 20. august. Føremålet med dette er å sikre at hundar ikkje jagar eller skadar beitedyr mv. Eit utvida krav om bandtvang kan utover dette ikkje setje til side dei generelle reglane om bruk av hund i jakt, redningsaksjonar mv, jf. hundelova 9 som seier følgjande: Båndtvang fastsatt i eller i medhold av 4, 6 og 7 gjelder ikke for a) hund når den brukes i reindrift, b) dressert bufehund når den brukes til å vokte storfe, sau eller geit, c) hund i aktiv politi-, toll-, militær- og redningstjeneste eller under trening eller prøving for slik tjeneste, d) hund i aktiv bruk som ettersøkshund etter såret eller sykt vilt, e) særlige bruksformål, avgrensede områder eller nærmere angitte hunderaser eller hundetyper eller for hunder som har særskilt trening, når dette er fastsatt av kommunen ved forskrift eller enkeltvedtak. Ved dette kan kommunen bl.a. legge ut et område som dressurområde for hunder, dersom samtykke som nevnt i 8 første ledd foreligger, f) hund når den brukes for jakt, jakthundtrening og jaktprøver mellom 20. august og 1. april eller når båndtvang er fastsatt i medhold av 6 annet ledd bokstavene c, d og e. Hund som nevnt i første ledd bokstav a til d eller i bestemmelse som gjelder særlige bruksformål etter bokstav e, kan på en aktsom måte slippes slik det er naturlig ut fra bruksformålet. En hund som nyttes som jakthund eller er under trening eller prøve for dette, kan slippes på en aktsom måte slik det er naturlig ut fra bruksformålet, når dette ikke er i strid med viltloven,
naturmangfoldloven eller regler om båndtvang. Det samme gjelder for trening og prøving av ettersøkshunder. Rådmannen har i vedlagt forskrift utarbeidd følgjande føresegn om utvida bandtvang i kommunen: Eigar eller innehavar av hund skal halde hunden i band eller forsvarleg innestengd eller inngjerda i dei områda der husdyr har rett til å beite og faktisk beitar i tida frå 1. april til og med 1. oktober. Bandtvangen i beiteområda for dyr vert med dette utvida frå 20. august til og med 1. oktober. Bandtvangen gjeld for områda der dyr faktisk også beitar. Samfunnsutviklings-utvalet må vurdere om forslaget til lokal forskrift om bandtvang skal leggjast ut til offentleg ettersyn med dette innhaldet. I dei normale sesongane startar bøndene med å hente dyra ned frå utmarksbeite kring 15. september og arbeidet med sanking held fram i minimum 2 veker. Det er såleis nokså klart at dyra på utmarksbeite i Eid kommune beitar lenger enn fastsett tidsrom for bandtvang i hundelova 6, som er 20. august. Sett hen til at det utvida forbodet om bandtvang har same føremål som hundelova 6, å sikre at hundar ikkje jagar eller skadar dyr på beite, kan rådmannen ikkje sjå at det er urimeleg eller lite skjønnsamt å fastsetje eit utvida tidsrom for bandtvang. Vidare saksgang Ei eventuell lokal forskrift om bandtvang må vedtakast av kommunestyre. Før forskrifta vert vedteke, må den sendast på høyring og leggjast ut på offentleg ettersyn i samsvar med forvaltningslova 37. Samfunnsutviklingsutvalet har fått delegert mynde til dette. Når forskrifta har vore på høyring og lege ute til offentleg ettersyn, så vil samfunnsutviklingsutvalet få saka tilbake for vurdering, før den eventuelt vert sendt vidare til kommunestyret for godkjenning. RÅDMANNEN SI TILRÅDING: I medhald av forvaltningslova 37 vert forslag til lokal forskrift om hundehald sendt på høyring og lagt ut til offentleg ettersyn i samsvar med rådmannen sitt forslag. Elin Leikanger -konst.rådmann-
EID KOMMUNE Møtebok SAKSGANG Styre, utval, komite m.m. Møtedato Saksnr Saksansv. Samfunnsutviklingsutvalet 02.10.2014 040/14 GFB Avgjerd av: Saksbehandler: Kristine Dahl Arkiv: Objekt: 114/1 Arkivsaknr 13/1186 Klage på vedtak om konsesjon på vilkår - Gnr 114 bnr 1 - Eikås Prenta vedlegg: 1. Administrativt vedtak av 15. mai 2014 2. Brev datert 8. juni 2014 frå Jens Eikås 3. Brev datert 8. september 2014 4. Bilete frå synfaring Aktuelle lover, forskrifter, avtalar m.m.: Lov om konsesjon ved erverv av fast eigedom (konsesjonslova) Kva saka gjeld: Saka gjeld klage på vedtak om konsesjon på vilkår for overtaking av gnr. 114 bnr. 1 i Eid kommune. Bakgrunn for saka: Eid kommune ved plan- og utviklingsavdelinga gav i vedtak datert 15. mai 2014, sak 018/14, Jens Eikås konsesjon på vilkår for overtaking av gnr. 114 bnr. 1. Vedtaket lyd som følgjer: «I medhald av konsesjonslova 2 og 5 vert det gjeve konsesjon til Jens Eikås for overtaking av gnr. 114 bnr. 1 i Eid kommune. Det vert sett som vilkår at eigedomen vert brukt som heilårsbustad i den tida Jens Eikås eig han. Våningshuset må leigast ut dersom Eikås sjølv ikkje flytter til eigedomen. Dersom huset ikkje vert leigt ut, må Eikås innan 1. juni 2015, flytte til eigedomen, og sjølv bu på garden og ha eigedomen som sin reelle bustad i minst fem år».
Jens Eikås har i brev av 8. juni 2014 klaga på vedtaket. Samfunnsutviklingsutvalett må ta stilling til klagen. Saksutgreiing: Jens Eikås overtok eigedomen etter foreldra sine i 1982, og konsesjonssaka har difor ein lang historikk. Av omsyn til saka si opplysning, finn rådmannen grunn til å gjere kort greie for denne her. Det går fram av saksdokumenta knytt til gnr. 114 bnr. 1 at Jens Eikås tok over eigedomen etter foreldra sine i 1982. Han hadde då vore brukar av eigedomen i 3 år. Etter at han overtok eigedomen formelt sett, dreiv han garden i 2 år. Han søkte deretter om fritak frå bu- og driveplikta og starta på vidareutdanning. I første omgang fekk han fritak frå bu- og driveplikta i 5 år til 1988. Siste vedtak om fritak frå bu- og driveplikt vart gjeve av teknisk styre i møte den 10. februar 2004, sak 008/04, der Jens Eikås fekk fritak frå buplikta i 10 år. Jens Eikås søkte på nytt om konsesjon i 2013, og fekk i 2014 konsesjon på vilkår av at eigedomen vert brukt som heilårsbustad den tida Jens Eikås eig han. Våningshuset må leigast ut dersom Eikås sjølv ikkje flytter til eigedomen. Dersom huset ikkje vert leigt ut, må Eikås innan 1. juni 2015, flytte til eigedomen, og sjølv bu på garden og ha eigedomen som sin reelle bustad i minst fem år. Dette vedtaket er no klaga på av Eikås. Som eit ledd i saksutgreiinga kan det kommenterast at reglane for konsesjon vart endra frå 1. juli 2009. Etter dette tidspunkt vart det ikkje lenger mogleg å søkje om utsetjing av buplikta. Odelsrettshavarar og nære slektningar som ikkje kan eller vil oppfylle buplikta må søkje om konsesjon. Kommunen kan, som her, setje vilkår for konsesjonen. Økonomiske konsekvensar: Saka får ingen økonomiske konsekvensar for kommunen. Vurdering: Som det går fram under, tilrår rådmannen at klagen frå Eikås vert teken til følgje, og at vilkåret om buplikt vert oppheva. Etter forvaltningslova (fvl.) 33 kan den instansen som trefte vedtaket som er klaga på også endre dette dersom instansen finn grunnlag for dette. Plan- og utviklingsavdelinga som har gjeve konsesjon på vilkår kan såleis endre vedtaket til gunst for klagar. Fordi saka tidlegare har vore oppe til politisk handsaming, finn rådmannen det riktig å leggje saka fram for politisk vurdering. Konsesjonslova set i visse høve krav om konsesjon ved erverv av fast eigedom, og eit erverv av landbrukseigedomen gnr. 114 bnr.1 på Eikås i Kjølsdalen krev i utgangspunktet slik konsesjon, jf. konsesjonslova 2 og 5. Jens Eikås overtok i 1982 etter foreldra sine. Det følgjer av konsesjonslova 5 nr.1 at når ein overtek ein konsesjonspliktig eigedomen som følgje av nært slektsskap, så treng ervervet ikkje konsesjon dersom ervervar buset seg på eigedomen innan eitt år og bur der i minst 5 år. Den som ikkje kan eller vil busetje seg på eigedomen må følgjeleg søkje om konsesjon. Då Eikås har ikkje oppfylt lova sitt krav om buplikt, må han søkje om konsesjon på vanleg måte for ervervet av eigedomen på Eikås.
Ved konsesjonsvurderinga skal det takast utgangspunkt i søkjar sitt føremål med ervervet. Dette føremålet skal vurderast i forhold til dei relevante samfunnsinteressene som gjer seg gjeldande i saka, jf. konsesjonslova sitt føremål som går fram av konsesjonslova 1. Kor vidt konsesjon skal gjevast eller ikkje må elles avgjerast ut frå ei konkret og individuell vurdering. Ingen har krav på konsesjon, men konsesjon skal gjevast med mindre det er sakleg grunn til å avslå, jf. side 22 i rundskriv M-2/2009 om konsesjon og buplikt. I gjeldande sak har plan- og utviklingsavdelinga funne grunnlag for å gje konsesjon. I saksutgreiinga vert det vist til at føremålet med overtakinga er å fortsette bruken slik den har vore sidan 1984. Jorda vert halden i hevd gjennom leigeavtale med næraste nabo, bygningane vert haldne i stand og skogen vert skjøtta. Når plan- og utviklingsavdelinga fann å knyte vilkår til konsesjonen, så vart dette gjeve ut frå omsynet til busetjing. Vilkåret lyd som følgjer: «Det vert sett som vilkår at eigedomen vert brukt som heilårsbustad i den tida Jens Eikås eig han. Våningshuset må leigast ut dersom Eikås sjølv ikkje flytter til eigedomen. Dersom huset ikkje vert leigt ut, må Eikås innan 1. juni 2015, flytte til eigedomen, og sjølv bu på garden og ha eigedomen som sin reelle bustad i minst fem år». Følgjande grunngjeving vart gjeve for å setje dette vilkåret: «Kommunen har eit ønskje om at det skal bu folk i alle bygdelag. I området Kjølsdalen har det frå 2001 til 2011 vore nedgong i folketalet i følgje www.ssb.no. Eikås har no hatt fritak i om lag 30 år, og det kan sjå ut for at han ikkje har tenkt å flytte attende med første. Eit alternativ til å bu sjølv er å leige ut huset. Det kan og vere aktuelt å selje garden, for å la andre bu og drive eigedomen. Det har ikkje vore aktuelt for Eikås til no. Alternativt kan det vere ei løysing å skilje frå våningshuset med ei høveleg tomt for og avhende landbrukseigedomen som tilleggsgjord til nokon som vil drive jorda». Eikås har klaga på vilkåret, og spørsmålet er då om vilkåret skal oppretthaldast, endrast eller opphevast. Vedtaket om konsesjon kan derimot ikkje endrast til skade for Eikås, jf. reglane i fvl. 34 tredje ledd. Vilkåret i saka er gjeve for å ivareta omsynet til busetjinga i området, som er eitt av fleire moment som ein skal leggje vekt på i vurderinga av om konsesjon skal gjevast. Når nær slekt søkjer om konsesjon fordi dei ikkje skal oppfylle buplikta, er det fleire moment som ein skal leggje vekt på i konsesjonsvurderinga. Etter konsesjonslova 9 skal ein i slike tilfelle også leggje vekt på «eiendommens størrelse, avkastningsevne og husforhold. Søkerens tilknytning til eiendommen og søkerens livssituasjon kan tillegges vekt som et korrigerende moment». Spørsmål i gjeldande sak vert om søkjar sin tilknyting til eigedomen og livssituasjonen hans må veg tyngre enn omsynet til busetjing i denne saka. Slik at konsesjon kan gjevast utan vilkår om buplikt. Eikås har i sine brev av 8. juni 2014 og 8. september 2014 grunngjeve klagen og gjort greie for både livssituasjon og tilknyting til eigedomen.
Eikås viser til at eigedomen har vore i familien sitt eige og blitt driven av familien sidan 1600- talet. Han viser til at han overtok som brukar i 1979 og allereie då hadde drive garden sjølvstendig eit par år. Eikås gjekk i 1979-1980 på agronomlinja på Langvin jordbruks-skule, med det føremål å drive og leve av gardsbruket. Fram til 1985 dreiv han mellom anna med oppal av storfe til slakt og sal av drektige kviger og fekk nydyrka nærare 20 mål slåttemark m.m. Når det gjeld bygningane på garden, viser han til at desse har vore svært forfalne og at restaureringa held på for fullt. Til no er stabbur, driftsbygning og naust restaurert og Eikås er i full gang med å byggje opp att våningshuset. Han viser til at huset er i så dårleg stand at dei har kjøpt seg ei campingvogn for å bu i medan dei er der. Eikås skriv at intensjonen heile tida har vore å opparbeide og forbetre bruket, og familien ynskjer å nytte eigedomen så mykje som dei har høve til. Når det gjeld bustadsituasjonen i Kjølsdalen, viser Eikås til at fleire bueiningar står tome i Kjølsdalen trass i at eigarane ynskjer desse både selde og leigde ut. Eikås kan såleis ikkje sjå at eit krav om utleige på denne eigedomen kan løyse problemet med nedgang i folketalet i Kjølsdalen. Rådmannen viser elles til dei vedlagde breva i sin heilskap. Administrasjonen har vore på synfaring i samband med klagesaka, og vart der gjort kjend med alt arbeidet som er gjort med bygningane dei siste åra etter at mor til søkjar flytta ut. Vedlagt saka følgjer bilete frå synfaringa, som viser bygningane på garden. Nokre bilete viser korleis bustaden ser ut innvending i dag. Rådmannen finn, ut frå ei totalvurdering av saka, å opphebe vilkåret i konsesjonsvedtaket og ta klagen til følgje. Saka er spesiell, og vil ikkje utan vidare kunne danne presedens i liknande sakar. Saka har som nemnt ein lang historikk. Eigedomen har vore i familien sitt eige i lang tid, Eikås har drive garden over fleire år før han avslutta drifta og flytta til Bergen, garden har fram til seinare tid vore bebudd av mor til Eikås og han har starta eit omfattande arbeid med å setje i stand bygningane på garden til dagens standard. Jorda er leigd ut til næraste nabo og skogen vert skjøtt. Ut frå ei totalvurdering finn rådmannen at omsynet til søkjar sin livssituasjon og tilknyting til eigedomen må tilleggast korrigerande vekt i denne saka, og i ein slik grad at omsynet til busetjing må vike. Rådmannen meiner difor at vilkåret i konsesjonssaka må opphevast, og at konsesjon bør gjevast utan vilkår til Eikås. RÅDMANNEN SI TILRÅDING: Vilkåret i plan- og utviklingsavdelinga sitt administrative vedtak av 15. mai 2014, sak 018/14, vert oppheva. I medhald av konsesjonslova 2 jf. 9 får Jens Eikås konsesjon for overtaking av gnr. 114 bnr. 1 i Eid kommune Elin Leikanger -konst.rådmann-
Side 1 av16