Carl Frode Tiller Kven er redd? Skodespel

Transkript

1

2 Carl Frode Tiller Kven er redd? Skodespel

3 Om forfatteren: Carl Frode Tiller (f. 1970) debuterte i 2001 med romanen Skråninga, som han fekk Tarjei Vesaas debutantpris og P2- lyttaranes romanpris for. For Innsirkling (2007) fekk han Brageprisen, Sultprisen og Kritikarprisen og vart nominert til Nordisk Råds Litteraturpris. For Innsirkling 2 vart han òg nominert til Nordisk Råds Litteraturpris, fekk P2-lyttaranes romanpris og ikkje minst sensasjonelt gode kritikkar. I 2009 vart han tildelt The European Union Prize for Literature, som første nordmann nokosinne. Vegard Eggen

4 Om boka: Bjørn, ein middels god skodespelar midt i livet, står overfor den største oppgåva hittil i karrieren: Han skal spele hovudrolla som George i Kven er redd for Virginia Wolf?. Mens han førebur seg til det nokså triste og dramatiske livet til den store rollekarakteren, begynner hans eige liv å fortone seg stadig meir problematisk. Han viklar seg inn i ein vond spiral av frykt og mistru til både seg sjølv og familien. Kva er Bjørn redd for, og kven er han eigentleg? Kven er redd? er òg eit svært morosamt stykke med uforglømmelege scenar, mellom anna når Bjørn lèt alle hemningar fare og skjeller ut svigerforeldra over middagen, eller med tenåringsdottera som dusjar og dusjar.

5 Tilbakemeldinger vedrørende denne boken kan sendes til 2015 H. Aschehoug & Co. (W. Nygaard), Oslo Tilrettelagt for ebok av Type-it AS, Trondheim 2015 ISBN Bibliotekutgave - kun til utlån gjennom bibliotekene

6 1. scene BJØRN, INGVILD, ODIN, SARA og TORGEIR er heime hos BJØRN og INGVILD, SARA står i dusjen, TORGEIR er på eit toalett nr. 2, ODIN sitt inne på stua, og BJØRN og INGVILD står inne på kjøkkenet, BJØRN rører i sausen e.l., resten av maten står klar inne i komfyren, INGVILD er i ferd med å rydde etter matlaginga. BJØRN: (mens han rører: syng på gjennomgangsmelodien i Edward Albees «Kven er redd for Virginia Woolf») «Kven er redd for Virginia Woolf, Virginia Woolf, Virginia Woolf?» Står Sara i dusjen enno? INGVILD: Ja. BJØRN ristar på hovudet, men seier ikkje noko, han nynnar på den same melodien. BJØRN: Var det meir kaffi? INGVILD: Trur det. BJØRN gjespar idet han grip kaffikanna, han fyller i ein kopp, tar ein slurk, ODIN kjem for å hente øretelefonar til telefonen sin. ODIN: Kva er det til middag? BJØRN: Det er kortreist alt saman, Odin. Slapp av. Og grønsakene er økologiske.

7 ODIN går inn på stua igjen, sett seg til å høre musikk, BJØRN drikk kaffi, ser mot badet, er tydeleg irritert og ristar på hovudet igjen, tar ein slurk til av kaffien og begynner å gå mot badet. BJØRN: (til seg sjølv) Er det muleg? (stoppar framfor baderomsdøra, skrur av lyset) SARA: (inne frå badet) Skru på lyset! BJØRN: Når du skrur av dusjen, så skal eg skru på lyset. SARA: Pappa! Skru på lyset! BJØRN: Nei. No er det nok. Det blir jo fan meg fuktskadar på både deg og badet, så lenge som du dusjar. SARA: Skru på lyset! BJØRN: Nei. INGVILD: (kjem) Bjørn, da. Ikkje ver barnsleg. BJØRN: Ho har brukt meir varmvatn enn eg bruker på sju, åtte dusjar, er du klar over det? INGVILD: Jo, jo. Men du rekk jo ikkje å bli blaut eingong før du skrur av dusjen. BJØRN: Eg er rask i dusjen fordi eg veit at det er tre andre som også skal ha varmvatn, Ingvild. Dessutan veit eg kor dyrt det er.

8 INGVILD: Vi er ikkje fattige, Bjørn. BJØRN: Det er vel ingen grunn til å sløse. INGVILD: Nei da. Men skru på lyset no. BJØRN skrur motvillig på lyset, dei går mot kjøkkenet. BJØRN: Eg skal kjøpe ein sånn automat som dei har på campingplassar, der ein må smette på ti kroner for kvar dusj. (kort pause) Ja, men eg meiner det. Eg skal gå inn på nettet og bestille ein i kveld allereie. INGVILD: Ja, ja, ja. Gjer det, du Bjørn. (ventar litt) Ho er seksten år. BJØRN: Og så? Sist eg sjekka, kosta varmvatnet like mykje for den som er seksten, som for den som er førti. Og er du klar over at levetida til norske bad har vorte dramatisk forkorta i dei siste tjue åra? INGVILD: Nei, du, det var eg ikkje klar over. BJØRN: Og det trass i at kvaliteten på dei same bada har vorte betydeleg betre. INGVILD: Bjørn. Slapp av no. BJØRN: Men det er sant. Tidlegare dusja folk ein til to gongar i veka, men no dusjar dei ein til to gongar per dag. Og om ein ikkje passar på, blir det fuktskadar av slikt.

9 INGVILD: Ja da, ja da. BJØRN: Ja da, ja da? Er du klar over at badet er det dyraste rommet i eit hus? kroner kostar det for eit nytt bad. Og i tillegg seier alle hudlegar at det å dusje så mykje gjer oss sårbare for hudsjukdommar. (kort pause igjen) Men pytt, pytt kroner for å pådra seg ein hudsjukdom er vel ingenting. INGVILD: Herregud. BJØRN: Eg prøver berre å bruke sunn fornuft, Ingvild. INGVILD: Den trur eg du har brukt opp for lenge sidan. (ristar på hovudet, og ser inn i stua, der ODIN sitt) Når sa du møtet begynte igjen? ODIN: Halv sju. INGVILD: Oi. (til BJØRN) Da må vi begynne å ete no, elles blir han for sein. BJØRN: Men vi må jo vente på pappa og Sara? INGVILD: Dei kjem da snart. BJØRN: Ja, det er jo sikkert tomt for varmvatn kvart augeblikk no, så. INGVILD: Næ, men gi deg med det der, no da. BJØRN: Kor er pappa, forresten, er han på dass igjen?

10 INGVILD: Kvifor seier du dass og ikkje do eller toalett, slik du bruker å gjere? BJØRN: Kva fan spør du om det for? INGVILD: Og så all denne banninga! (ho går bort til toalett nr. 2, bankar på døra) Korleis går det med deg der inne, Torgeir? TORGEIR: Korleis det går? Kva meiner du med det? Eg sitt og skit. Eg held da ikkje på med sjølvmeldinga. INGVILD lukkar auga og må liksom ta seg saman for ikkje å bli sint, seier ikkje noko, går inn på stua igjen. BJØRN: Kva sa han? INGVILD: Han sa at han kjem snart. BJØRN: Han må vere litt mindre hissig på sviskegrauten, det er i alle fall bra sikkert. (ser på INGVILD) Kva er det? INGVILD: Ingen verdas ting. (ventar litt) Eg blir berre så BJØRN: Ingvild, da. INGVILD: Men eg føler meg ikkje vel når folk snakkar slik han gjer. Og Odin liker det ikkje, han heller, han synest det er pinleg. For ikkje å snakke om når du legg om og begynner å snakke på same måten, det synest han i alle fall er pinleg.