Eikevolltjønnmyra naturreservat forslag til forvaltingsplan

Transkript

1 forslag til forvaltingsplan Miljøfaglig Utredning Rapport 2005:xx

2 FORSLAG TIL FORVALTINGSPLAN Miljøfaglig Utredning Rapport 2005:xx

3 Miljøfaglig Utredning AS Rapport 2005:xx Utførande institusjon: Miljøfaglig Utredning AS Prosjektansvarleg: Naturforvaltningskandidat Geir Gaarder Kontaktperson: Helge Fjeldstad Finansiert av: Fylkesmannen i Sogn og Fjordane, miljøvernavdelinga ISBN-nummer: 82-xxxxxx År: 2005 Referanse: Fjeldstad, H & Gaarder G i Flora kommune. Forslag til forvaltingsplan. Miljøfaglig Utredning, rapport 2005:xx. xx s. Referat: Miljøfaglig Utredning har utarbeidd forslag til forvaltingsplan for i Flora kommune, Sogn og Fjordane. Reservatet er oppretta for å ta vare på eit låglandsmyrkompleks med eit mangfald av myr- og vegetasjonstypar med tilhøyrande naturleg plante- og dyreliv. Området femnar om både ei velutvikla høgmyr, fattige og intermediære flatmyrar, og ulike habitat knytte til vassig og tjørner. 4 emneord: Skjøtselsplan Biologisk mangfald Myr Naturreservat

4 Forord blei formelt oppretta ved kongeleg resolusjon av 18. juni 2004 gjennom ein tematisk verneplan for 20 myrreservat i Sogn og Fjordane. Miljøfaglig Utredning as v/ Helge Fjeldstad har, på oppdrag frå Fylkesmannen i Sogn og Fjordane, miljøvernavdelinga, utarbeidd eit forslag til ein forvaltingsplan for i Flora kommune. Grunneigarane Rune Sigve Eikevoll og Marianne Stegane har gitt verdfulle opplysingar m.a. om brukshistoria i området. Etter 6 i verneforskrifta kan forvaltingsstyresmakta, eller den forvaltingsstyresmakta gjev fullmakt, gjennomføre skjøtselstiltak for å fremje fredingsføremålet. Det kan utarbeidast forvaltingsplan, som kan innehalde nærare retningsliner for gjennomføring av skjøtsel. Føremålet med eventuelle skjøtselsforslag er med andre ord å foreslå tiltak som primært fremjar verneføremålet. Samtidig er det opna for at den einskilde grunneigaren kan søkje om dispensasjon frå fredingsføremålet til dømes for uttak av ved til eige bruk. Fylkesmannen i Sogn og Fjordane er, inntil anna eventuelt blir fastlagt, forvaltingsstyremakt for området. Kontaktperson hos oppdragsgivar har vori førstekonsulent Johannes Anonby. Utkast til forvaltingsplan blei sendt ut på høyring xx.2005, og.(eventuelle endringar som følgje av høyringa).. Med utgangspunkt i dette høyringsforslaget (og eventuelle merknader/tilleggsvurderingar etc.) blei forvaltingsplanen for godkjend av fylkesmannen månad 20xx. Den godkjende planen er tilgjengelig m.a. på nettadresse: Oslo, Helge Fjeldstad Geir Gaarder

5 Innhald FORORD...4 INNHALD INNLEIING METODE Naturfaglege registreringar en Skoglege data Forvaltning av naturverdier på og ved myr RESULTAT Naturfaglege verdiar Generelle naturforhold Tidlegare bruk/ utvikling Mogelege trugsmål og trong for skjøtsel Planformål Naturfagleg samandrag RETNINGSLINER VED BRUK AV EIN DEL AV VERNEFORSKRIFTA Generelle retningsliner Bestandsvise retningsliner ved praktisering av ein del av verneforskrifta KJELDER Skriftlige kjelder Munnlige kjelder...16

6 1 Innleiing Formålet med vernevedtaket for, slik det er skrive i 2 i verneforskifta, er: å ta vare på eit låglandsmyrkompleks med et mangfald av myr- og vegetasjonstypar med tilhørande naturleg plante- og dyreliv. Området femnar om både ei velutvikla høgmyr, fattige og intermediære flatmyrar, og ulike habitat knytte til vassig og tjørner. Reservatet er på ca 135 dekar, og omfattar eit myrområde vest for Storelva kring Eikevolltjørna, rett vest av Storebru i Flora kommune. Det ligg jordbruksareal vest og aust for reservatet, sjå vedlegg 2. Verneforskrifta (sjå vedlegg 1) gir ramma for forvaltingsplanen. I verneforskrifta kjem det fram kva som er forbode, kva som utan vidare er tillate og kva som krev løyve frå forvaltingsstyremakta for å kunne gjennomførast. I kapittel 3.2 i denne planen er retningsliner for praktisering av ein del av verneforskrifta oppgitt. Planen vil mellom anna bli lagt til grunn i erstatningsoppgjeret. Sentralt i erstatningsoppgjeret er 5, punkt 3 og 4 i verneforskrifta som opnar for hogst. Eit eventuell løyve til hogst i reservatet kan ikkje gå ut over dei rammene som er gitt i verneforskrifta. Av omsyn til framdrifta i erstatningssakene, er det ikkje sett av tid og ressursar til at denne forvaltingsplanen kan ta opp utfordringar som informasjon, trong for ressursar til framtidig forvalting, forsking, tilrettelegging for allmenta, bruk i undervisning og liknande. Dette er difor noko fylkesmannen bør kome attende til seinare, eventuelt i samband med revisjon av forvaltingsplanen. Revisjon av forvaltingsplanen bør skje når tilhøva i reservatet krev det, med grunnlag i røynsler og vurderingar av konsekvensar av utførte skjøtselstiltak i reservatet. Bilete 1 6

7 2 Metode 2.1 Naturfaglege registreringar Kunnskapen om dei biologiske verdiane innafor lokaliteten er i hovudsak basert på fire kjelder: - Fylkesmannen i Sogn og Fjordane sitt framlegg til verneplan for myr (Anonby 2001). - Flatberg (1976) si registreringsrapport med omtale av lokaliteten - Singsaas & Moen (1985) sin siste registreringsrapport om verneverdige myrar i Sogn og Fjordane - Isdal (1999) si kartlegging av biologisk mangfald i Flora kommune - eigne (H. Fjeldstad, G. Gaarder) synfaringar i området (5. og ) I denne rapporten er det hovudsakleg Fylkesmannen i Sogn og Fjordane (2001), og resultat frå eigne synfaringar som er nytta som grunnlag. I tillegg er det utarbeidd skogtakst for området av Sogn og Fjordane skogeigarlag (pers. meld. Dag Aamot) og deira inndeling av reservatet i ulike skogbestand er også lagt til grunn i denne rapporten. Ved eiga synfaring blei det lagt vekt på å registrere følgjande tilhøve: - raudlisteartar og mogelege signalartar - vegetasjonstypar - naturtilstand (suksesjonsfasar m.m.) - inngrep - innførte artar Det blir ikkje gjort nærare greie for kjelder og kartleggingsmetodar, t.d. for utvalet av raudlisteartar, signalartar eller vegetasjonstypar. Vanleg nytta litteraturkjelder og metodar er brukt. 2.2 Forvaltingsplanen Forvaltingsplanen er bygd opp trinnvis, på bakgrunn av; - planprinsipp (ut frå verneformål og andre retningsliner frå forvaltingsstyremakta) - retningsliner (utleidde av prinsippa, i kombinasjon med generell kunnskap om naturverdiane som finst i reservatet, og korleis desse bør takast vare på) - generelle forslag til tiltak (konkrete reglar for forvaltinga av reservatet, ut frå på retningslinene) - bestandsvise forslag til tiltak (konkrete reglar for dei einskilde bestanda innafor reservatet) Det blir i denne forvaltingsplanen ikkje gjort nærare greie for eller gitt referansar som grunngjev forslaga til tiltak, ut over det som kjem fram andre stader i planen. Forutan å bli nytta som rettesnor ved framtidig forvalting av reservatet, vil den godkjende forvaltingsplanen også bli lagt til grunn ved erstatningsoppgjeret for vernevedtaket. Dette gjeld særleg løyve for hogst av bjørk og gran etter søknad. 7

8 2.3 Skoglege data Skogtakst for naturreservatet er utarbeidd av Sogn og Fjordane skogeigarlag v/dag Aamot. Hans inndeling av reservatet i ulike skogbestand er lagt til grunn i planen. Frå bestandsoversikta kan det trekkjast fram følgjande nøkkeltal, sjå tabell 1. Tabell 1. Utdrag frå bestandsoversikt for, utarbeidd av Dag Aamot sommaren Volum og tilvekst er oppgitt i m 3 og areal i dekar. Bestandsnummer 0,41 er skrap og bestandsnummer 0.45 er andre markslag. Gnr= gardsnummer, Bnr = bruksnummer og Tnr=teignummer. Areal Gnr. Bnr. Tnr Bestand Bonitet H.kl Alder Volum Tilvekst ,45 87,6 Andre , , , , , , , , , , , ,45 27,5 Andre , , , ,6 2.4 Forvalting av naturverdiar på og ved myr Variasjonsbreidda og artsmangfald på myr, og myr som økosystem, er grundig handsama av Anonby (2001). Det er grunn til å peike spesielt på årsaka til myrdanning der hovudårsaka er at det vert tilført meir vatn enn det som fordampar. Ein får da mange stader eit høgt grunnvassnivå som gir grunnlag for spesielle levetilhøve og i neste omgang spesielle økosystem med sine særeigne artar. Alle typar tiltak som påverkar mengd eller kvalitet på tilført vatn vil kunne få store verknader på økosystemet, og myrar er difor svært sårbare for endringar av vasstilførselen. Særleg har myrar vore utsette for grøfting, anten det er medvetne gravearbeid tilknytte jordbruksdrift eller vegbygging, eller meir tilfeldig og lokal utgrøfting som følgje av terrengtransport av skogsvirke eller vassdragssenkinger. Det er grunn til å understreke at for myra er det den samla verknaden av eit inngrep som er viktig, ikkje om tiltaket skjer medvete eller ikkje, direkte eller indirekte. Ein god forvaltingsplan må difor ha som hovudmål å tryggje den naturlege vasstilførselen til myra. Kvaliteten på vatnet har også mykje å seie. Ei nedbørsmyr skal berre ha tilført vatn via nedbør, og for slik myr vil mineralrikt vatn frå terrenget rundt øydeleggje myrtypen. Det same gjeld sjølvsagt om lausmassar, jord, ulike typar næringsstoff m.m. vert tilført myra. Forvaltingsplanen må difor sikre at det ikkje kjem meir næring til nedbørsmyrane enn det som vert tilført frå regnet. Slike myrar vil også vera sårbare for luftureining, ikkje minst tilføring av nitrogen, men dette er det lite ein kan gjera noko med lokalt. Jordvassmyrar er noko mindre sårbare for tilført mineralmateriale, men også desse kan bli 8

9 øydelagde eller få sterkt redusert verdi t.d. når næringsrikt sigevatn frå jordbruk eller kloakk kjem ut på myra. Slike myrar er i tillegg utsette for avskjering av naturleg mineralrikt sigevatn frå landskapet rundt, t.d. ved grøfting av vasshaldig skogsmark eller bygging av veger. I forvaltingsplanen bør ein difor søkje å hindre tiltak inntil myra som kan føre til at næringsinnhaldet og kvaliteten på vatnet som kjem inn på myra vert endra. Myr har i lang tid vore brukt til ulike formål av folk. Døme på slik bruk er jernutvinning, torvtekt, slått og beite. Fleire av desse gamle, tradisjonelle bruksmåtane reknar vi i dag som verneverdige, og det kan i ein forvaltingsplan vere ønskjeleg å sikre bruken, sjølv om dette kanskje fører til at myra som økosystem blir noko forstyrra samanlikna med kva som hadde vori naturleg. Av spesiell interesse er myrslåtten, som stort sett tok slutt for minst 50 år sida. Saman med m.a. uttak av ved førte dette til at myrane vart meir opne, samtidig som ein tok ut næringsstoff frå myra. Fleire småvaksne planter knytte til rikmyr tente truleg på dette, og har i nyare tid vore i tilbakegang som følgje av opphør av myrslåtten. Også mange våtmarksfuglar var tente med dette, sidan dei ofte trivst best i opne landskap med lågvaksen vegetasjon. Oppattaking av tradisjonell slått og rydding av buskar og tre kan difor vere ei aktuell problemstilling i forvaltingsplanar for fleire myrreservat. Det same gjeld husdyrbeite, men der må ein vege mogelege positive verknader av beitet på vegetasjonen opp mot det som kan vere meir negative verknader i form av trakkskadar og tilføring av næring frå husdyrgjødsla. Skog som står ute på eller i kanten av myrar er ei spesielt stor utfordring for forvaltinga, ikkje berre fordi skogsdrifta kan gje skadar på marka og på den måten gå ut over myrverdiane. Det kan også vere sjølvstendige miljøverdiar knytte til skogen. Dette gjeld ikkje minst der ein har fuktig skog, som myrskog og sumpskog, med sine spesielle naturtilhøve og artsmangfald. Ikkje minst har mangfaldet i rike sumpskogar vist seg sterkt truga av skogsdrift i nyare tid, der både flatehogst og grøfting har øydelagt svært mange miljø. Lenger aust i Norden er det kjent at skogsholmar ute på store myrar kan ha eit spesielt verdifullt mangfald som følgje av lite skogbrann og/eller vanskeleg tilgjenge for skogsdrift, men dette er nok ei lite aktuell problemstilling i Sogn og Fjordane. Derimot kan det ikkje utelukkast at det finst t.d. insektartar som trivst spesielt godt i soleksponerte, seintvaksande eller daude tre som står i kanten eller ute på myr. Dette er nok spesielt aktuelt der ein har innslag av gammal furumyrskog. Ei langsiktig, miljøvenleg forvalting av naturverdiane på og inntil myr inneber både at ein kjenner verdiane godt, og tek omsyn til dei. Verdiane vil skifte ut i frå ulike miljøtilhøve og historisk bruk, og omsyna må difor tilpassast kvart einskilt område. 9

10 3 Resultat 3.1 Naturfaglege verdiar Generelle naturforhold utgjer eit våtmarksområde med vatn, vassig og myrar på nordsida av Storelva rett vest for Storebru i Flora kommune. Reservatet er avgrensa av dyrka mark i vest og aust, veg i sør og ein ås med riksveg i nord. Vest for Eikevolltjønna ligg ei velutvikla altantisk høgmyr, medan det i nord, aust og langs utløpsbekken i sør ligg flatemyrar. Tjørnahogen søraust for tjørna er fastmark med furuskog, og i lia nord for reservatet er det planta noko gran. Bilete 2 Velutvikla høgmyr i nordvest Anonby (2001) skildrar området slik: Vest for Eikvolltjørna er ei velutvikla høgmyr som i sør og nord har utvikla svak lagg, men som i vest går direkte over i fastmark (innmark). Høgmyra har markerte formasjonar av store tuer og eit uregelmessig nettverk av erosjons- høljer, og har med det stor spennvidde i ulike veksemiljø knytt til nedbørsmyr, med ulike artssamfunn. Tuene er dominerte av røsslyng, med spreidde furutre, og har botnsjikt av heigråmose, med blåmose som eit interessant innslag. Resten av området har fattig og intermediær flatmyr, for det meste av mjukmatte- og lausbotnkarakter, og sump og vassplantesamfunn i tilknyting til tjørner og vassløp. Desse jordvassmyrane og vassførekomstane er floristisk interessante, med førekomst av uvanlege artar som blystorr, brunmyrak, nøkkesiv og smalsoldogg. Reservatet er dominert av fattige myrtypar. Av karplantar blei det registrert artar som bukkeblad, flaskestorr, grøftesoleie, pors, trådstorr, gul nøkkerose, blåtopp, myrhatt, bekkeblom, vendelrot, myrklegg, elvesnelle, flekkmarihand, klokkelyng, bjønnskjegg, sumpmaure, gråstorr, torvmyrull og engkarse. På 10

11 blautbotnpartiar nordvest for tjørna blei det registrert blystorr og myrkråkefot. I nordaust er det ei fukteng som held på å gro att m.a. med bjørk. Furuskogen som står i utkantane av reservatet har eit feltsjikt med blåbær, blokkebær og røsslyng, og attmed grøfta som er graven i søraust er det ung bjørkeskog med rogn og selje. Strandsnipe blei sett ved tjørna aust for reservatet. Bilete 3 Kanal som leier ut av vatnet mot sør Tidlegare bruk/ utvikling Grunneigar Rune Sigve Eikevoll (pers. meld. ) kunne fortelje at området blei drenert for om lag år sidan, men at dette truleg ikkje er nok for marka som ligg ned mot tjørna. Frå gamalt av har det vore beite nede ved tjørna, men dette tok slutt for ca. 20 år sidan. Gran blei planta nord for tjørna for om lag 30 år sidan. Ved har vore tatt frå området og det er framleis interessant å ta ut ved frå Tjørnahaugen. Frå Tjørnahaugen er det og tatt sand og grus. Grunneigar Marianne Stegane (pers.meld.), som driv med sau, seier at dei ønskjer betre drenering frå innmarka og vil helst kunne grave ut bekken som renn inn i Eikevolltjørna. Området er lite bruka slik det ligg no. Singsaas og Moen (1985) skriv at det sommaren 1984 blei oppdaga at gamle grøfter var utvida og at det var laga ein kanal direkte ut i elva. Dei skriv at vasstanden i Eikevolltjørna ikkje blei forandra etter dette siste tiltaket Mogelege trugsmål og trong for skjøtsel Området har vore utsett for grøfting og ein kunne sjå tendensar til attgroing med lauvtre som bjørk på flatemyra. Dette gjeld særleg i vest. I aust ligg det og ei fukteng som ikkje har vore skjøtta på fleire år, og denne tek og til å gro att med lauvtre. I nord er det planta gran i kanten av reservatet og denne bør fjernast i løpet av kort tid (3-5 år) før den vert for stor og tek til med frøspreiing. 11

12 Dei viktigaste naturverdiane som høgmyra og blautbotnpartia med dei uvanlege plantane ser ikkje ut til å vere truga av denne utviklinga. Vi ser difor ikkje at området har noko stort behov for skjøtsel unntatt eventuelt slått/beite av fuktenga i aust og eingongsinngrep som fjerning av gran. 3.2 Forvaltingsplan Planformål Formålet med fredinga er å ta vare på ei særs velutvikla utforming av atlantisk høgmyr, og flatmyrar og ulike habitat knytte til vassig og tjørner. Andre aktuelle bruksmåtar er friluftsliv, husdyrbeite og skogbruk. Ambisjonar og ressursar til skjøtsel og andre aktive, kostnadskrevjande tiltak for å fremje verneformålet vert her sett på eit lite nivå, d.v.s. ingen faste, årlege tiltak og ein gjennomsnittleg innsats som ligg ned mot 1-2 dagsverk pr. år Naturfagleg samandrag 1. Generelt vurderer vi kulturlandskapsverdiane som små. 2. Verdiane i reservatet er knytte til dei ulike myrtypane. Dokumenterte botaniske verdiar er særleg knytte til karplantefloraen, men også i nokon grad til mosefloraen. 3. Det er generelt naturverdiar knytte til sumpskog aust og sør for vatnet. Bilete 4 Fukteng i nordaust 12

13 4 Retningsliner ved bruk av ein del av verneforskrifta 4.1 Generelle retningsliner 1. All hogst føreset eigen søknad, og kan berre godkjennast under føresetnad av at han ikkje gir større skadar på markvegetasjonen. Det må ikkje køyrast i reservatet, og virket må vinsjast ut. Unntak frå dette kan gjelde i samband med uttak av større granbestand. 2. Vernereglane er ikkje til hinder for beite, jfr 4 punkt 5, men Direktoratet for naturforvaltning kan av omsyn til verneføremålet ved forskrift regulere beitetrykket i heile eller delar av naturreservatet. Dette vert aktuelt om det skulle oppstå klare teikn på trakkskadar eller hard nedbeiting av verdfull vegetasjon. 3. Innførte artar som gran bør hoggast ned innafor heile området. Dette gjeld utan nærare restriksjonar ut over dei som er oppgitt i punkt Daude tre skal ikkje ryddast vekk, men berre få liggje i ro på staden. 5. Grøfting og senking av vasstanden er forbode, inkludert hogst som lagar permanente køyrespor. 6. Ved hogst skal ikkje standarden setjast lågare enn den som gjeld etter Levande skog med revisjonar. Etter dagens regelverk inneber dette m.a. at det vert sett av kantsoner m mot vassdrag og myr. Lukka hogstar må nyttast ved hogst i overgangssona mot fastmark. Det er generelt forbode å hogge i sumpskog. Ved avverking i furuskog skal det praktiserast naturleg forynging, og generelt skal det alltid setjast att minst 5-10 livsløpstre pr ha. Livsløpstrea skal veljast blant dei eldste trea i bestandet, sjå vidare på 7. Reservatet skal synfarast av biolog minst kvart 10. år for å sjekke m.a. tilstanden på myra inkludert eventuell attgroing av tjørna og myra, og utbreiinga av intermediær lausbotnmyr, og tilstanden for eventuelt andre miljøverdiar, og det skal setjast i verk tiltak viss det oppstår fare for øydelegging av verneverdiane. 13

14 4.2 Bestandsvise retningsliner ved praktisering av ein del av verneforskrifta Bestandsvise forslag til tiltak følgjer eigedomar og bestandsinndeling utarbeidd av Sogn og Fjordane skogeigarlag v/dag Aamot, vist på kartet i vedlegg 2, jfr. også tabell på side 8. Føresetnadane for at tiltak nemnde i dette kapitlet skal kunne gjennomførast, er at retningslinene i kapittel 4.1 blir følgde opp. Generelt vert det opna for noko hogst i vest der hogsten ikkje føreset drift over myr. Det vert ikkje tillate hogst i furumyrskogen i nordvest då ein ønskjer å ta vare på den naturlege gradienten mellom fastmark, kantskog og myr. Maksimalt uttak er sett til om lag tilveksten i bestandet med fråtrekk av kantsone mot myra. Gnr./Bnr./Tnr. 60/1/1 Bestand 0,45: Ingen uttak, med eventuelt unntak av tiltak som nemnde i kapittel 4.1 punkt 1 og 3. Bestand 1: Ingen uttak, med eventuelt unntak av tiltak som nemnde i kapittel 4.1 punkt 1 og 3. Grana i bestandet bør takast ut i løpet av 3-5 år. Av omsyn til skade på marka må dette skje på frosen mark eller at virket vert vinsja ut. Bestand 2: Ingen uttak, med eventuelt unntak av tiltak som nemnde i kapittel 4.1 punkt 1 og 3. Grana i bestandet bør takast ut i løpet av 3-5 år. Av omsyn til transporttilhøva bør dette skje på frosen mark. Bestand 3: Bestandet ligg i nordaustre del av reservatet lett tilgjengeleg frå dyrkamarka. Etter Levande skog- standarden skal det setjast av ei kantsone på minst 15 m. Hogst av ved vert tillate etter søknad, under følgjande føresetnader (strekpunkt 1-5): - Hogsten skal ikkje gje større skadar på markvegetasjonen, jfr. kapittel 4.1 punkt 1. - Hogst av stadeigne treslag vert tillate først etter at innførte artar som gran er hogde. - Hogst av eldre lauvtre (diameter over 30 cm i stubbeavskjer) vert ikkje tillate. - Det må nyttast lukka hogst og attsettjing av minst 30 tre pr daa. - Maksimalt uttak er 5 m 3 for ein tiårs-periode (i gjennomsnitt 0,5 m 3 i året). Bestand 4: Ingen uttak, med eventuelt unntak av tiltak som nemnde i kapittel 4.1 punkt 1 og 3. Bestand 5: Ingen uttak, med eventuelt unntak av tiltak som nemnde i kapittel 4.1 punkt 1 og 3. Bestandet har ungskog og kan med tida bli aktuell for hogst, og då kan ein ta ut eit volum tilsvarande 50 % av tilveksten. Bestand 6: Ingen uttak, med eventuelt unntak av tiltak som nemnde i kapittel 4.1 punkt 1 og 3. Gnr./Bnr./Tnr. 60/5/2 Bestand 0,45: Ingen uttak, med eventuelt unntak av tiltak som nemnde i kapittel 4.1 punkt 1 og 3. Bestand 1: Bestandet ligg lett tilgjengeleg frå dyrkamarka i vest. Etter Levande skog- standarden skal det setjast av ei kantsone på minst 15 m. Hogst av furu og lauv vert tillate etter søknad, på den delen av bestandet som ligg sør for kraftlinja, under følgjande føresetnader (strekpunkt 1-5): - Hogsten skal ikkje gje større skader på markvegetasjonen jfr. kapittel 4.1 punkt 1. - Hogst av stadeigne treslag vert tillate først etter at innførte artar som gran er hogde. - Hogst av eldre lauvtre (diameter over 30 cm i stubbeavskjer) vert ikkje tillate. - Det må nyttast lukka hogst og attsettjing av minst 30 tre pr daa. - Maksimalt uttak er 2 m 3 for ein tiårs-periode (i gjennomsnitt 0,2 m 3 i året). Bestand 2: Ingen uttak, med eventuelt unntak av tiltak som nemnde i kapittel 4.1 punkt 1 og 3. 14

15 Figur 1 Bestandskart over området med område der lukka hogstformar kan skje. 15

16 5 Kjelder 5.1 Skriftlege kjelder Anonby J Framlegg til verneplan for myr i Sogn og Fjordane, rapport 4, 2001 Fylkesmannen i Sogn og Fjordane. Fylkesmannen i Sogn og Fjordane Verneplan for myr i Sogn og Fjordane, fylkesmannen si saksutgreiing og tilråding Isdal K Kartegging av biologisk mangfald i Flora kommune. Flatberg, K.I Myrundersøkelser i Sogn og Fjordane og Hordaland i forbindelse med den norske myrreservatplanen. K. norske Vidensk. Selsk. Mus. Rapp. bot. Ser : Singsaas & Moen 1985 Regionale studier og vern av myr i Sogn og Fjordane. K. norske Vidensk. Selsk. Mus. Rapp. bot. Ser : Munnlege kjelder Rune Sigve Eikevoll, grunneigar Marianne Stegane, grunneigar 16

17 Vedlegg 1 FORSKRIFT OM VERNEPLAN FOR MYR I SOGN OG FJORDANE. FREDING AV EIKEVOLLTJØNNMYRA NATURRESERVAT I FLORA KOMMUNE, SOGN OG FJORDANE FYLKE. Fastsett ved Kongelig resolusjon 18. juni 2004 i medhald av lov av 19. juni 1970 nr. 63 om naturvern 8, jf 10 og 21, 22 og 23. Fremma av Miljøverndepartementet. 1 Avgrensing Reservatet gjeld følgjande gnr./bnr.: 60/1, 60/5, 60/9 i Flora kommune. Reservatet dekkjer eit totalareal på 135 dekar. Grensene for naturreservatet går fram av kart i målestokk 1: dagsett Miljøverndepartementet juni Dei nøyaktige grensene for reservatet skal avmerkast i marka. Knekkpunkta skal koordinatfestast. Kartet og fredingsforskrifta er tilgjengeleg i Flora kommune, hjå Fylkesmannen i Sogn og Fjordane fylke, i Direktoratet for naturforvaltning og i Miljøverndepartementet. 2 Føremål Føremålet med fredinga er å ta vare på eit låglandsmyrkompleks med et mangfald av myr- og vegetasjonstypar med tilhørande naturleg plante- og dyreliv. Området femnar om både ei velutvikla høgmyr, fattige og intermediære flatmyrar, og ulike habitat knytte til vassig og tjørner. 3 Vernereglar For reservatet gjeld følgjande reglar: 1. Vegetasjon, medrekna daude buskar og tre, er freda mot skade og øydelegging. Det er forbode å fjerne planter eller plantedelar frå reservatet. Nye planteartar må ikkje førast inn. Planting eller såing er ikkje tillate. 2. Dyrelivet, medrekna reirplassar og hiområde, er freda mot skade og øydelegging. Nye dyreartar må ikkje førast inn. 3. Det må ikkje setjast i verk tiltak som kan endre naturmiljøet, som t.d. oppføring av bygningar, anlegg og varige og midlertidige innretningar, parkering av campingvogner, brakker o.l., opplag av båtar, framføring av luftleidningar, gjerde, jordkablar eller kloakkleidningar, bygging av vegar, drenering og anna form for tørrlegging, uttak, oppfylling, planering og lagring av masse, utføring av kloakk eller andre konsentrerte ureiningar, tømming av avfall, gjødsling, kalking og bruk av kjemiske middel. Forsøpling er forbode. Opplistinga er ikkje uttømmande. 4. Motorisert ferdsel på land og på vatn er forbode, medrekna start og landing med luftfartøy. 5. Bruk av reservatet til teltleirar, idrettsarrangement eller andre større arrangement er forbode. Direktoratet for naturforvaltning kan av omsyn til verneføremålet ved forskrift forby eller regulere ferdsla i heile eller delar av naturreservatet. 6. Bruk av sykkel, hest og kjerre og riding utanom eksisterande vegar er forbode. 7. Bålbrenning er forbode. 4 Generelle unntak Reglane i 3 er ikkje til hinder for : 1. Gjennomføring av militær operativ verksemd og tiltak i ambulanse-, politi-, brannvern-, rednings- og oppsynsærend, samt gjennomføring av skjøtsels- og 17

18 forvaltningsoppgåver bestemt av forvaltningsstyresmakta. Øvingskøyring i samband med slike føremål krev særskilt løyve. Reglane i 3 pkt. 1-3 er ikkje til hinder for: 2. Sanking av bær og matsopp. 3. Jakt i samsvar med viltlova. 4. Fiske i samsvar med lakse- og innlandsfisklova. 5. Beiting. Direktoratet for naturforvaltning kan av omsyn til verneføremålet ved forskrift regulere beitetrykket i heile eller delar av naturreservatet. 6. Vedlikehald av bygningar og anlegg som er i bruk på fredingstidspunktet. 7. a. Drift og vedlikehald av eksisterande energi- og kraftanlegg. Bruk av motorisert transport krev særskilt løyve jf. 5 nr 1. b. Naudsynt istandsetting ved akutt utfall. Ved bruk av motorisert transport skal det i ettertid sendast melding til forvaltningsstyresmakta. c. Oppgradering/fornying av kraftliner for heving av spenningsnivå og auking av linetverrsnitt når dette ikkje fører til vesentlege fysiske endringar i høve til verneformålet. 5 Eventuelle unntak etter søknad Forvaltingsstyresmakta kan etter søknad gje løyve til: 1. Naudsynt motorferdsel i samband med aktivitetar nemnde i 4 nummer 3, 6 og 7 a og c. 2. Merking, rydding og vedlikehald av eksisterande stiar, løyper og gamle ferdselsvegar. 3. Hogst, og naudsynt motorferdsel i samband med dette. 4. Avgrensa bruk av reservatet som nemnt i 3 nummer Opplag av båtar. 6. Vedlikehald og skjøtsel av kulturminne. 7. Vedlikehald av grøfter som drenerer eksisterande dyrka mark. 8. Vedlikehald av utløp frå Eikevolltjørna og vassløp mellom tjørnene for å oppretthalde stabilt vassnivå i tjørnene. 9. Oppgradering/fornying av kraftleidningar som ikkje fell inn under 4 nr 7 bokstav c. 6 Skjøtsel Forvaltingsstyresmakta, eller den forvaltingsstyresmakta gjev fullmakt, kan gjennomføre skjøtselstiltak for å fremje fredingsføremålet. Det kan utarbeidast forvaltingsplan, som kan innehalde nærare retningsliner for gjennomføring av skjøtsel. 7 Generelle dispensasjonsreglar Forvaltingsstyresmakta kan gjere unntak frå forskrifta når føremålet med fredinga krev det, for vitskaplege undersøkingar, arbeid av vesentleg verdi for samfunnet og i spesielle tilfelle dersom det ikkje strir mot føremålet med fredinga. 8 Forvaltningsmynde Direktoratet for naturforvaltning fastset kven som skal ha forvaltingsmynde etter denne forskrifta. 9 Iverksetjing Denne forskrifta tek til å gjelde straks. 18

19 Vedlegg 2