Eikevolltjønnmyra naturreservat i Flora - dispensasjon for framføring av 420 kv-kraftline

Transkript

1 Sakshandsamar: Johannes Anonby Vår dato Vår referanse Telefon: / E-post: Dykkar dato Dykkar referanse Statnett SF Husebybakken 28B 0379 OSLO Eikevolltjønnmyra naturreservat i Flora - dispensasjon for framføring av 420 kv-kraftline Vi viser til søknad frå Statnett SF og til møte hjå Fylkesmannen i førekant av søknaden. Statnett SF får dispensasjon for ny 420 kv-line gjennom Eikevolltjønnmyra naturreservat. Lina vil gå over reservatet, utan at det vert sett opp master innanfor reservatet. Lina vil difor ikkje direkte påverke verneverdiane. I staden kan etableringa av lina bidra positivt ved at uønskt gran vert fjerna. Fylkesmannen har sett vilkår for å kunne gjere tiltak dersom det kjem ny kunnskap om at lina påverkar fuglelivet. Tilhøvet til konsesjonssøknaden etter energilova Olje- og energidepartementet (OED) si endelege avgjerd i klagesaka om linetrasé for ny 420 kv-kraftline mellom Ørskog og Sogndal, er ein konsesjon etter energilova. Sidan delar av den vedtekne traseen går gjennom Eikevolltjønnmyra naturreservat, er avgjerda avhengig av at tiltaket får dispensasjon frå verneforskrifta for naturreservatet. Det vil seie at fysiske tiltak ikkje kan gjennomførast i naturreservatet utan at det også ligg føre ein dispensasjon etter naturmangfaldlova. For søknaden etter energilova er det Norges vassdrags- og energidirektorat (NVE) som er avgjerdsorgan, med OED som klageinstans, medan det for søknaden etter naturmangfaldlova er Fylkesmannen som er avgjerdsorgan, med Direktoratet for naturforvaltning (DN) som klageinstans. Naturmangfaldlova 48 (om dispensasjon frå vernevedtak), tredje ledd, seier: «Trenger et tiltak tillatelse både etter verneforskriften og etter annet lovverk, kan tiltakshaver velge å søke om tillatelse parallelt. Vedtak skal i slike tilfeller først fattes etter verneforskriften, dersom ikke annet følger av verneforskriften eller forvaltningsmyndighetens samtykke.» Fylkesmannen som forvaltningsstyresmakt for Eikevolltjønnmyra naturreservat har i denne saka ikkje gjeve noko slikt førehandssamtykke, eller fått spørsmål om å gje dette. Statnett søkte i konsesjonssaka om fleire alternative trasear. Konsesjonsvedtaket til NVE gjekk utanom Eikevolltjønnmyra og andre verneområde, og NVE har difor neppe sett grunn til å be om handsaming etter verneforskrifta for Eikevolltjønnmyra før dei gjorde vedtaket sitt. Såleis var det truleg først i klagehandsaminga til OED at dette vart eit aktuelt spørsmål, og det kan ha vorte oversett at naturmangfaldlova av 2009 har nye reglar for sakshandsaming av tiltak som treng løyve etter fleire lovverk. Fylkesmannen har ikkje grunnlag for å påstå at avviket frå naturmangfaldlova 48 er ein sakshandsamingsfeil som har innverknad på utfallet av saka, når vi legg til grunn at Hovudkontor Landbruksavdelinga E-post: Njøsavegen 2, 6863 Leikanger Fjellvegen 11, 6800 Førde fmsfpost@fylkesmannen.no Telefon: Postboks 14, 6801 Førde Internett: Telefaks: Telefon: Org.nr Telefaks:

2 2/9 miljøvernstyresmaktene i alle tilfelle må vurdere søknaden ut frå verneforskrifta og prinsippa i naturmangfaldlova, uavhengig av vedtaket etter energilova. Då har det mindre å seie for sluttresultatet kva vedtak som kom først. Søknaden etter naturmangfaldlova kva tiltaket går ut på Den nye 420 kv-lina mellom Ørskog og Sogndal er viktig for å gjere kraftforsyninga til Midt- Noreg, og særleg Møre og Romsdal, sikrare. Ho er også viktig for fornybar vind- og vasskraftproduksjon i regionen, medrekna Sogn og Fjordane. Dette er gjort greie for i konsesjonssaka. Strekninga som lina vil gå gjennom Eikevolltjønnmyra naturreservat er så kort (om lag 200 meter) at det ikkje trengst noka mast i naturreservatet. Inngrep i verna område avgrensar seg såleis til luftlinene som framandelement, rydding av vegetasjon under leidningane, og eventuell skade eller uroing knytt til oppsetjing eller seinare bruk og vedlikehald av anlegget. Statnett reknar med at vegetasjonsryddinga i naturreservatet først og fremst vil gjelde felling av 4-5 grantre som er del av eit gran-plantefelt i nordkanten av reservatet. Trea er tenkt felte manuelt, og fjerna med helikopter. Av tryggingsgrunnar er det også aktuelt å felle tre på utsida inn i reservatet. Med unntak av helikopteret som opererer i lufta vil det ikkje vere trong for motorisert ferdsel i reservatet. I figuren nedanfor har Statnett synt korleis leidningane vil gå, og kva areal de ser som aktuelt å hogge.

3 3/9 Heimelsgrunnlag Føremålet med fredinga av Eikevolltjønnmyra naturreservat, slik det går fram av 2 i verneforskrifta av , er «å ta vare på eit låglandsmyrkompleks med et mangfald av myr- og vegetasjonstypar med tilhørande naturleg plante- og dyreliv. Området femnar om både ei velutvikla høgmyr, fattige og intermediære flatmyrar, og ulike habitat knytte til vassig og tjørner». Det er i denne saka underpkt. 1-4 i forbodsreglane i 3 i forskrifta som er mest relevante: «1. Vegetasjon, medrekna daude buskar og tre, er freda mot skade og øydelegging. Det er forbode å fjerne planter eller plantedelar frå reservatet. Nye planteartar må ikkje førast inn. Planting eller såing er ikkje tillate. 2. Dyrelivet, medrekna reirplassar og hiområde, er freda mot skade og øydelegging. Nye dyreartar må ikkje førast inn. 3. Det må ikkje setjast i verk tiltak som kan endre naturmiljøet, som t.d. oppføring av bygningar, anlegg og varige og midlertidige innretningar, parkering av campingvogner, brakker o.l., opplag av båtar, framføring av luftleidningar, gjerde, jordkablar eller kloakkleidningar, bygging av vegar, drenering og anna form for tørrlegging, uttak, oppfylling, planering og lagring av masse, utføring av kloakk eller andre konsentrerte ureiningar, tømming av avfall, gjødsling, kalking og bruk av kjemiske middel. Forsøpling er forbode. Opplistinga er ikkje uttømmande. 4. Motorisert ferdsel på land og på vatn er forbode, medrekna start og landing med luftfartøy.» Verneforskrifta har i 4 pkt. 7 nokre unntak for «eksisterande energi- og kraftanlegg», medrekna eit underpunkt c): «Oppgradering/fornying av kraftliner for heving av spenningsnivå og auking av linetverrsnitt når dette ikkje fører til vesentlege fysiske endringar i høve til verneformålet.» Søknaden frå Statnett fell ikkje inn under dette, og må difor vurderast direkte etter naturmangfaldlova 48, som erstattar dei generelle dispensasjonsreglane i 7 i verneforskrifta. Som alle andre saker som vedkjem naturmangfald, må søknaden også vurderast etter naturmangfaldlova Ifølgje naturmangfaldlova 7 må desse vurderingane gå fram av avgjerda. Naturmangfaldlova 48, første ledd seier at: «Forvaltningsmyndigheten kan gjøre unntak fra et vernevedtak dersom det ikke strider mot vernevedtakets formål og ikke kan påvirke verneverdiene nevneverdig, eller dersom sikkerhetshensyn eller hensynet til vesentlige samfunnsinteresser gjør det nødvendig. Fylkesmannen vil handsame søknaden etter heimelen «dersom det ikke strider mot vernevedtakets formål og ikke kan påvirke verneverdiene nevneverdig». Den alternative heimelen «hensynet til vesentlige samfunnsinteresser gjør det nødvendig» er neppe aktuell her. Sjølv om kraftlina mellom Ørskog og Fardal representerer ei vesentleg samfunnsinteresse, er det ikkje naudsynt å velje traseen over Eikevolltjønnmyra. Fylkesmannen har fått merknader til søknaden (jf. forvaltingslova 16) i e-post datert frå Kjell Albert Tonheim, som nyleg har vorte eigar av gbnr. 60/1. Dette vil bli kommentert nærare som del av kunnskapsgrunnlaget.

4 4/9 Fylkesmannen si vurdering etter naturmangfaldlova 48, jf. verneforskrifta 2 og naturmangfaldlova (nml) 8-12 Kunnskapsgrunnlaget (kunnskap om verneverdiar, og verknader av tiltaket, nml 8) Kunnskap om naturmangfaldet i dette naturreservat er å finne i desse skriftlege kjeldene, som til dels byggjer på kvarandre: - Flatberg (1976) sin registreringsrapport med omtale av lokaliteten - Singsaas & Moen (1985) sin registreringsrapport om verneverdige myrar i Sogn og Fjordane - Isdal (1999) si kartlegging av biologisk mangfald i Flora kommune - Fylkesmannen i Sogn og Fjordane sitt framlegg til verneplan for myr (2001). - Framlegg til forvaltingsplan for Eikevolltjønnmyra naturreservat (utarbeidd av Miljøfaglig Utredning v/h. Fjeldstad og G. Gaarder, som vitja området 5. og ). Det er først og fremst myrtypar (myrformtypar), vegetasjonstypar og planteartar (karplantar og mosar) som er tema i dei nemnde rapportane. Forvaltingsplan-framlegget frå Fjeldstad og Gaarder inneheld også viktige vurderingar kring trevegetasjon og trong for skjøtsel, noko som er svært relevant for å vurdere korleis dei omsøkte tiltaka vil verke på planteliv og myrtypar På desse fagområda reknar vi difor at kunnskapen er god nok. Vestre delar av reservatet er dominert av høgmyr, medan nordaustre delen, der kraftlina er planlagd, har fattig til intermediær (dvs. mellomting mellom rik og fattig) jordvassmyr. Verdien av høgmyra er særleg knytt til dei spesielle torvformene, med karakteristisk, naturleg dreneringssystem og overgang mot fastmark. Verdien av jordvassmyra er på si side særleg knytt til førekomsten av fleire planteartar som er uvanlege i regionen, slik som blystorr og brunmyrak, og vegetasjonssamfunna dei er del av. Felles for myrtypane er at terrenginngrep er uheldig, ved å kunne påverke naturlege vassrørsler og/eller torvformene og korleis dei veks og utviklar seg. Eit svært vesentleg moment i denne saka er difor at tiltaket ikkje krev fysiske installasjonar eller andre terrenginngrep i naturreservatet. Dette står i kontrast til eksisterande kraftliner i naturreservatet, som har lågare spenningsnivå, men som utgjer direkte inngrep i form av stolpar i reservatet, også i myr. Skog på myr er eit omdiskutert tema. Ein viss tresetnad er ein naturleg del av dei fleste myrar, og særleg på høgmyrar er det viktig å ta vare på den karakteristiske måten trea i naturtilstanden fordeler seg på ulike delar av myra. Det næringsfattige miljøet på nedbørsmyr gjer at skogen normalt har låg konkurransekraft. Jordvassmyrar under skoggrensa, og særleg dei litt rikare, vil derimot i mange tilfelle venteleg vere utsette for naturleg attgroing som kan endre vegetasjonssamfunnet betydeleg. Jordvassmyra nordaust i dette naturreservatet er truleg gammal slåttemyr, der ein no ser byrjande attgroing med tre som følgje av at tidlegare bruksmåtar har teke slutt. Dersom trevoksteren på myr blir for tett (slik det kan skje der næringstilgangen er god) vil torvmosane kunne bli kjøvde av strøfallet frå trea, slik at torva ikkje lenger kan vekse. For å ta vare på det tradisjonelle preget på jordvassmyrane i naturreservatet, med dei interessante plantane som veks her, vil det difor neppe vere ønskjeleg å late skog gro opp her. Rydding av trevegetasjon under kraftlinene harmonerer såleis godt med det vi ut frå noverande kunnskap ser som god forvalting av denne jordvassmyra, når ein passar på at trea blir fjerna på ein måte som ikkje set spor eller øydelegg på andre måtar. Dersom det i framtida syner seg mest ønskjeleg ut frå verneføremålet å kunne differensiere skjøtselsmåla, t.d. at delar får gro att med skog medan anna blir halde kunstig ope, vil også dette vere lett å sameine med trefjerning i kraftlinetraseen, då denne utgjer berre ein del av jordvassmyra. For å unngå gjødselverknad, eller at myrplantane vert kjøvde av kvist eller strø, reknar Fylkesmannen med at alt som vert

5 5/9 hausta bør takast vekk, og ikkje leggjast til rotning på stader der ein kan få avrenning av nitrogen. Trea som må fjernast ved etablering av den omsøkte kraftlina er først og fremst grantre i nordkanten av reservatet. Granplantingane er eit framandelement som det også miljøfagleg er ønskjeleg å fjerne, og Statnett si linerydding kan såleis vere direkte positiv for verneområdet, så sant det blir gjort på måtar som ikkje gjer skade på andre verneverdiar. Fylkesmannen meiner dette kan ivaretakast ved å stille naudsynte vilkår. Rett nok kan det innvendast at fjerning av framande artar i naturreservat formelt er miljøvernstyresmaktene sitt ansvar, og noko som bør finansierast og gjennomførast uavhengig av hjelp frå kraftselskap eller andre. Problemet med framande artar, særleg gamle plantefelt av gran, har derimot eit slikt omfang i så mange verneområde at det er vanskeleg å gjennomføre så raskt som ønskjeleg. I røynda vil difor ei fjerning av gran i samband med linerydding i Eikevolltjønnmyra kunne bidra til oppfylling av verneføremålet på dette punktet raskare enn det som elles er realistisk å rekne med. Kunnskapen om dyrelivet er langt meir mangelfull. I det prenta framlegget til verneplan for våtmark i Sogn og Fjordane (Fylkesmannen, 1985) er Eikevolltjønnmyra rekna som lokalt verneverdig (dvs. prioritet 4), basert på fugleobservasjonar noterte av Gunnar Godø, og verdien var særleg knytt til funksjonen som hekkeområde. Korkje i «Artsobservasjonar» (på Artsdatabanken sine Internett-sider) eller andre kjelder finn vi derimot meir enn anekdotiske opplysningar om t.d. funn av nordpadde (= padde) og strandsnipe. Fylkesmannen veit elles frå eigne observasjonar at Osenvassdraget er viktig for trekkjande og overvintrande songsvaner, og at arten bruker tjørnene i naturreservatet. Kjell Albert Tonheim skriv at han har funne ein enkeltbekkasin død på bøen, utan klar dødsårsak. Om dette kan tilskrivast kollisjon med kraftliner, skal ikkje vere sagt. Det er i alle høve velkjent at kollisjon med kraftliner er ein betydeleg dødsårsak for mange fugleartar, og at lommar og svaner (som begge finst i vassdraget) er blant risikogruppene. Negative effektar av elektromagnetiske felt kring kraftliner har vore så omstridd at Fylkesmannen i liten grad har vektlagt det i spørsmål om konflikt mellom kraftliner og dyreliv til no. Ein artikkel som Tonheim har sendt Fylkesmannen tilseier derimot at også dette er eit moment som må vurderast, sjå %7Cfelo%7Ccontent%7Cdownload%7C2331%7C20971%7Cfile%7CEMF%20og%20fuglers %20reproduksjon.pdf.pdf. Denne artikkelen (Fernie & Reynolds, 2005) er ei samanstilling av forsking som er gjort på verknader av elektromagnetiske felt (EMF) på fugl, m.a. fugl som hekkar i kraftmaster. Kort oppsummert syner dei fleste undersøkingane at EMF gjev endringar i åtferd, hekkesuksess, vokster og utvikling, hormonaktivitet eller oksidativt stress, hjå fuglane. Ikkje alle endringane er negative, rett nok. Forfattarane peiker på at det trengst meir forsking på mekanismane, og at det som gjeld fugl også kan vere relevant for andre virveldyr, menneske medrekna. Det verkar såleis klart at det pr. i dag ikkje er god nok kunnskap om korleis tiltaket vil verke på dyrelivet i Eikevolltjønnmyra naturreservat. Difor må det leggjast vekt på føre-varprinsippet (naturmangfaldlova 9) for å unngå vesentleg skade på denne delen av naturmangfaldet og verneføremålet. Økosystemtilnærming og samla belastning (naturmangfaldlova 10)

6 6/9 Dei mest sentrale vernemotiva i dette naturreservata, nemleg høgmyr, og låglandsmyrar meir generelt, er naturtypar som har vore under sterkt press over lang tid. Dei omsøkte tiltaka i Eikevolltjønnmyra naturreservat utgjer derimot ikkje noko nytt trugsmål mot desse verdiane. Tvert om vil fjerning av gran i kanten mot myrane vere direkte positivt. For dyrelivet stiller det seg annleis. Naturreservatet har i dag fleire kraftliner med lågare spenningsnivå, og som venteleg utgjer kollisjonsfare, utan at det er forsøkt kvantifisert. Det omsøkte tiltaket vil altså bidra negativt til eit allereie eksisterande problem. Verknadene kan vere ulike, i og med at linene går i ulike høgder. Truleg vil kombinasjonen av liner i ulike høgder kunne auke risikoen for kollisjonar, ved at flygande fugl møter eit meir uryddig «bilete» der det er vanskelegare å manøvrere unna. For nokre grupper av fugl, slik som lommar og svaner, vil den nye kraftlina venteleg bidra til å forsterke eit allereie eksisterande trugsmål. Dette er derimot artar med aktivitetsområde langt større enn Eikevolltjønnmyra naturreservat, og den negative verknaden er ikkje utan vidare knytt til om linene går over Eikevolltjønnmyra, eller kryssar vassdraget/vassdraga andre stader. Det er elles ikkje grunn til å vente at dette naturreservatet huser spesielt sjeldsynte eller truga fugleartar, då lokaliteten er liten samanlikna med andre myrar i regionen. Dette er likevel ikkje undersøkt nærare. Kostnadene ved miljøforringing skal berast av tiltakshavar (naturmangfaldlova 11) Tiltaket inneber nye trugsmål og farar for fuglelivet i Eikevolltjønnmyra, i tillegg til dei som dei eksisterande kraftlinene representerer. Pr. i dag har vi derimot for lite kunnskap, både om kor alvorlege desse faremomenta er, og korleis linene alternativt kunne ha vore lagde for å redusere problemet. Eit viktig moment er også at eksisterande kraftliner kan vere vel så skadelege som den omsøkte 420 kv-lina. Dette gjeld i alle høve dei eksisterande stolpane, som i motsetnad til det omsøkte tiltaket utgjer fysiske inngrep i myroverflata, altså i sentrale verneverdiar. Såleis er det mogleg at det vil vere betre for reservatet om eksisterande liner vert fjerna enn at 420 kv-lina vert trekt utanfor reservatet. Dette har vi for lite kunnskap om i dag, men vilkår om å koste undersøkingar, og eventuelle omleggingar om resultata skulle gje grunn til det, framstår som gode måtar å kompensere for miljøforringing ved det omsøkte tiltaket. Miljøforsvarlege teknikkar og driftsmetodar (naturmangfaldlova 12) Ut frå rapporten frå Miljøfaglig Utredning (2008:4, s. 23) i konsesjonssaka kan det verke som traseen (som går utanom Eikevolltjønnmyra naturreservat) i NVEvedtaket er ei litt betre løysing når det gjeld å redusere konflikten med lom (utanfor Eikevolltjønnmyra). Fylkesmannen oppfattar likevel desse skilnadene som små, og ser verdien av å følgje eksisterande liner så lenge ein unngår nye inngrep i verneområde. Som høyringspart i konsesjonssaka tilrådde Fylkesmannen såleis det opphavlege alternativ 1.0 «dersom linja kan justerast noko for unngå for tett linjeføring i høve busetnaden langs dette alternativet.» Når ein unngår uheldige, fysiske inngrep i naturreservatet, er det andre ting som må avgjere kva som er samfunnsøkonomisk beste traséen, og dette høyrer heime i konsesjonssaka. Fylkesmannen tek såleis avgjerda i OED til vitande. Det er difor først og fremst gjennom å setje eigna vilkår at Fylkesmannen vil ivareta prinsippet i naturmangfaldlova 12. Oppsummerande konklusjon

7 7/9 For dei mest sentrale verneverdiane, dvs. dei som først og fremst låg til grunn for opprettinga av naturreservatet (myrtypar og myrvegetasjon), er Fylkesmannen trygg på at tiltaket ikkje vil vere til skade. Uvissa er i staden knytt til verknader på dyrelivet, særleg fuglelivet, men pr. i dag har vi neppe tilstrekkeleg kunnskap til å seie kvar lina vil gjere minst skade. Å leggje lina andre stader kan i verste fall gjere vondt verre. Eksisterande granfelt er på si side eit (tidlegare) menneskeleg inngrep som vi veit er uheldig for verneføremålet, og som det vil vere positivt å få fjerna. Samla sett, og med dei vilkåra Fylkesmannen set for å vege opp for manglar i kunnskapsgrunnlaget, meiner vi at tiltaket «ikke strider mot vernevedtakets formål og ikke kan påvirke verneverdiene nevneverdig». Avgjerd Statnett SF får med dette dispensasjon frå verneforskrifta av , til framføring av 420 kv-luftline i Eikevolltjønnmyra naturreservat, og seinare drift og vedlikehald av denne, i samsvar med søknaden. Dispensasjonen er gjeven på følgjande vilkår: 1. Det skal ikkje gjerast terrenginngrep eller setjast fysiske innretningar i naturreservatet. 2. Av omsyn til hekkande fugl skal anleggsarbeid eller vegetasjonsrydding ikkje føregå i tida 15. april 15. juli. 3. Det er ikkje høve til å bruke motorkøyretøy, eller lande med luftfartøy, i naturreservatet utan nærare godkjenning frå Fylkesmannen (sjå punkta nedanfor). 4. All gran som står i naturreservatet aust for dei to eksisterande, paralleltgåande kraftlinene (sjå pil på kart nedanfor) skal fjernast frå naturreservatet i samband med rydding av linetraseen. Bar og kvist skal ikkje liggje att i naturreservatet, eller på stader der det kan gje påviseleg gjødselverknad på naturreservatet. 5. Når Statnett planlegg arbeid i naturreservatet, skal Fylkesmannen og grunneigaren få melding seinast 2 veker før, med informasjon om korleis Statnett tenkjer å gjennomføre arbeidet. 6. Fylkesmannen kan etter samråd med Statnett og grunneigaren setje nærare krav til korleis arbeidet skal skje, for å unngå skade på terreng og vegetasjon, eller uroing av dyreliv. Om ikkje anna er sagt, skal all vegetasjon som vert fjerna, takast ut av naturreservatet. 7. Dei nye leidningane i naturreservatet skal merkjast eller målast på ein måte som ut frå dagens kunnskap verkar effektivt for å førebyggje at fuglar kolliderer. Fylkesmannen kan setje nærare krav som utfyller konsesjonspålegg på dette punktet, dersom det er grunnlag for det. 8. Fylkesmannen kan påleggje Statnett å registrere omfanget av eventuell fugledød som følgje av kraftlinene i naturreservatet, både den nye og dei eksisterande, på ein eigna måte. 9. Dersom nærare registreringar av fugledød og/eller meir kunnskap om verknader av elektromagnetiske felt syner at kraftlinene i Eikevolltjønnmyra er til skade for dyreliv, kan Fylkesmannen påleggje Statnett å gjennomføre eigna tiltak for å redusere eller fjerne denne påverknaden, til dømes ved å koste fjerning av eksisterande liner og stolpar på ein måte som ikkje gjer skade. 10. Fylkesmannen kan gje nærare pålegg om istandsetjing dersom det skulle oppstå skadar i naturreservatet som følgje av Statnett sitt arbeid.

8 8/9 Klagerett m.m. Denne avgjerda kan klagast inn for Direktoratet for naturforvaltning (DN) av partar i saka eller andre som har rettsleg klageinteresse, med ein frist på tre veker. Eventuell klage skal sendast til Fylkesmannen, som også kan gje nærare opplysningar om klagerett og rett til å sjå saksdokument. Litt informasjon til slutt Eit framlegg til forvaltingsplan for Eikevolltjønnmyra naturreservat (og som kartskissa ovanfor er henta frå) vart utarbeidd av Miljøfaglig Utredning i Av kapasitetsgrunnar har arbeidet sidan stoppa opp. Fylkesmannen ønskjer å gjere forvaltingsplanen ferdig i år, det vil seie at noverande framlegg blir utvida med nokre fleire tema før ei ny høyring, og til slutt endeleg godkjenning av Fylkesmannen. Vi ser det som naturleg at Statnett får tilsendt framlegg, og får høve til å delta i prosessen i det omfanget som de finn ønskjeleg. Fylkesmannen er merksam på at Statnett ikkje eig dei andre linene i naturreservatet, og såleis ikkje har råderett over dei. Etter vår oppfatning treng likevel ikkje dette hindre at netteigarane samarbeider, og om naudsynt finn løysingar på problem som kan vere knytte til den samla effekten av desse inngrepa. Fylkesmannen legg til grunn at pålegg med heimel i vilkåra ovanfor formelt sett vil vere å rekne som einskildvedtak etter forvaltingslova.

9 9/9 Med helsing Nils Erling Yndesdal fylkesmiljøvernsjef Johannes Anonby seniorrådgjevar Brevet er elektronisk godkjent og er utan underskrift Kopi: Marianne og Gunnvald Stegane, 6940 EIKEFJORD Albert Eikevoll, 6940 EIKEFJORD Kopi på e-post: Direktoratet for naturforvaltning Miljøverndepartementet Olje- og energidepartementet SFE Nett Kjell Albert Tonheim (eigaren av 60/1, dvs. der 420 kv-lina vil krysse reservatet) Flora kommune Sverre Knapstad