oppasser m. (mil.hist.) (hestepasser) ιπποκόµος, ο [Ǥ ipǥkǥmǥs] # (dagl.) ορντινάντσα, η [i

1 opp adv. (opp i luften, høyt opp) ψηλά [psila] # στα ψηλά [sta psila] # (dagl.) τ' αψήλου [tapsilu] # προς τα πάνω [prǥs ta panǥ] / det er opp- og avgjort (det er over, det er ute av verden) έγινε κι απόγινε [εjinε ki apǥjinε] / dra/dytte/flytte/heise/ løfte/rulle/sette/skyve/ta/trekke opp ανεβάζω [anεvazǥ] / helt opp (til randen) έως /ώς επάνω [εǥs/ǥs εpanǥ] : fyll det (glasset etc.) helt opp γεµίσε το ώς επάνω [jεmisε tǥ Ǥs εpǥnǥ] / opp ad dage (helt lik) : han er sin far opp ad dage είναι ίδιος κι απαράλλακτος ο πατέρας του [inε iðiǥs ki aparalaktǥs Ǥ patεras tu] : hun er sin mor opp ad dage (hun er sin mors uttrykte bilde) είναι πιστό αντίγραϕο της µητέρας της [inε pistǥ andiDžrafǥ tiz mitεras tis] # είναι ατόϕια η µητέρα της [inε atǥfja i mitεra tis] / opp gjennom tidene δια µέσου των αιώνων [ðia mεsu tǥn εǥnǥn] / opp med deg! (kom deg på beina!) (σήκω) όρθιος! [(sikǥ) ǤrϑiǤs] / opp med humøret/hodet, kamerat/min venn! θάρρος /κουράγιο, ϕίλε! [ϑarǥs/kurajǥ filε] / opp ned (snudd på hodet, helt forfjamset) άνω κάτω [anǥ katǥ] # άνω κάτω [anǥ katǥ] # (omvendt, på hodet) ανάποδα [anapǥða] # ανάστροϕος [anastrǥfǥs] : hele verden er snudd opp ned γύρισε ο κόσµος ανάποδα [jirisε Ǥ kǥzmǥs anapǥða] : henge et bilde opp ned κρεµάω έναν πίνακα ανάποδα [krεmaǥ εnam pinaka anapǥða] / (om bevegelse:) opp og ned (til og fra, fram og tilbake) πάνω κάτω [panǥ-katǥ] : gå opp og ned på golvet (gå fram og tilbake) βηµατίζω πάνω κάτω [vimatizǥ panǥkatǥ] oppadgående adj. (stigende, for oppadgående) ανιών [anjǥn ] # ανοδικός [anǥðikǥs] # ανερχόµενος [anεrχǥmεnǥs] # που αναβαίνει [pu anavεni] # ανατιµητικός [anatimitikǥs] # αυξητικός [afksitikǥs] # (oppstigende, anabatisk, hovedsakelig om sykdom, men også om vind:) αναβατικός [anavatikǥs] / en oppadgående luftstrøm ανοδικό ρεύµα αέρα [anǥðikǥ rεvma aεra] / en oppadgående tendens ανατιµητική τάση, η [i anatimitiki tasi] : vise en oppadgående tendens (vise tegn til oppgang) παρουσιάζω αυξητικές τάσεις [parusiazǥ afksitikεs tasis] / en oppadgående trend i markedet ανοδικό ρεύµα στην αγορά [anǥðikǥ rεvma stin aDžǥra] oppakning f.m. (bagasje) αποσκευή, η [i apǥskεvi] # (mil. oppakning, utstyr, mundering, bandolær med skulderreim) εξάρτιση, η [i εksartisi] # εξάρτυση, η [i εksartisi] / lett oppakning ελαϕρές αποσκευές [εlεfrεs apǥskεvεs] oppankret adj. (liggende ved kai/i havn, fortøyd) ελληµενισµένος [εlimεnizmεnǥs] oppankring f.m. (fortøyning, forankring) άραγµα, το [tǥ araDžma] # (fortøyning) ελλιµενισµός, ο [Ǥ εlimεnizmǥs] opparbeide seg v. (skaffe seg) αποκτώ [apǥktǥ] / opparbeide seg et rykte αποκτώ ϕήµη [apǥktǥ fimi] oppasser m. (mil.hist.) (hestepasser) ιπποκόµος, ο [Ǥ ipǥkǥmǥs] # (dagl.) ορντινάντσα, η [i Ǥrdinandza] # (vakt, eksamensvakt, inspektør, kontrollør) επιτηρητής, ο [Ǥ εpitiritis] # f. επιτηρήτρια, η [i εpitiritria] oppbevare v. (holde, vedlikeholde, bevare) διατηρώ [ðiatirǥ] # (deponere) καταθέτω [kataϑεtǥ] / oppbevar det på et svalt/kjølig sted διατηρείστε το σε δροσερό µέρος [ðiatiristε tǥ sε ðrǥsεrǥ mεrǥs] / oppbevare sine verdigjenstander i banken καταθέτω

2 τα τιµαλϕή µου σε τράπεζα [kataϑεtǥ ta timalfi mu sε trapεza] / oppbevares utilgjengelig for barn κρατάτε/κρατήστε µακριά από τα παιδιά [kratatε/ kratistε makria apǥ ta pεðja] oppbevaring f.m. (forvaring) διατήρηση, η [i ðiatirisi] # (deponering, lagring) εναπόθεση, η [i εnapǥϑεsi] # (reisegodsoppbevaring, oppbevaringsrom på jernbanestasjon) γραϕείο αποσκευών, το [tǥ DžrafiǤ apǥskεvǥn] oppbevaringsboks m. θυρίδα ϕύλαξης, η [i ϑiriða filaksis] # ασϕαλιστική θυρίδα, η [i asfalistiki ϑiriða] # θαλαµίσκος, ο [Ǥ ϑalamiskǥs] / er det oppbevaringsbokser her? υπάρχουν ασϕαλιστικές θυρίδες; [iparχun asfalistikεs ϑiriðεs] oppbevaringsrom n. (lagerplass, magasin) χώρος αποθήκευσης, ο [Ǥ ΧǤrǤs apǥϑikεfsis] (bagasjeoppbevaring, rom for oppbevaring av reisegods) χώρος προσωρινής ϕύλαξης αποσκευών, ο [Ǥ ΧǤrǤs prǥsǥrinis filaksis apǥskεvǥn] # γραϕείο αποσκευών, το [tǥ DžrafiǤ apǥskεvǥn] oppbevaringssted n. (lager, lagerhus) αποθήκη, η [i apǥϑiki] / veska hennes er oppbevaringssted for alle slags ting η τσάντα της είναι αποθήκη παντός είδους πραγµάτων [i tsanda tis inε apǥϑiki pantǥs iðus praDžmatǥn] oppblomstring f.m. (utfoldelse) ανθοβολία, η [i anϑǥvǥlia] oppblussing f.m. (oppflamming, antennelse) ανάϕλεξη, η [i anaflεksi] # λαµπάδιασµα, το [tǥ lambaðjazma] oppbløtt adj. (gjennomvåt, bløt, myk) µαλακός [malakǥs] / bakken var oppbløtt av/etter regnet το έδαϕος ήταν µαλακό από τη βροχή [tǥ εðafǥs itan malakǥ apǥ ti vrǥçi] oppblåsing f.m. (oppsperring, utbuling, utvidelse) διαστολή, η [i ðiastǥli] # (utbuling, hevelse, økning) εξόγκωση, η [i εksǥŋgǥsi] oppblåst adj. στοµϕώδης [stǥmfǥðis] # (innbilsk, arrogant) αλαζονικός [alazǥnikǥs] # υπερϕίαλος [ipεrfialǥs] # κεϕάλας [kefalas] / en oppblåst/innbilsk person κεϕάλας, ο [Ǥ kefalas] / føle seg oppblåst i magen βαρυστοµαχιάζω [varistǥmçazǥ] oppblåsthet f.m. στόµϕος, ο [Ǥ stǥmfǥs] oppbrakt adj. (sint, sjokkert, forskrekket) ανάστατος [anastatǥs] / han ble oppbrakt over ryktene ανησύχουσε µε τις διαδόσεις [anisiχusε mε tis ðiaðǥsis] oppbrakthet f.m. (uro, ergrelse) αναστάτωση, η [i anastatǥsi] oppbud n. (mønstring, rekke, serie) σειρά, η [i sira] / et oppbud av verktøy (verktøysamling, verktøyserie) σειρά εργαλείων, η [i sira εrDžaliǥn] oppbygge v. (oppmuntre, oppløfte, virke oppløftende eller oppbyggende) εξευγενίζω [εksεvjεnizǥ] # (heve, høyne, oppløfte) εξυψώνω [εksipsǥnǥ] oppbyggelig adj. (konstruktiv) εποικοδοµητικός [εpikǥðǥmitikǥs] # (som løfter sinnet) που ανυψώνει το νου [pu anipsǥni tǥ nu] # (oppløftende, oppbyggende) εξευγενιστικός [εksεvjεnistikǥs] # ηθοπλαστικός [iϑǥplastikǥs] / ei oppbyggelig bok βιβλίο που ανυψώνει το νου [vivliǥ pu anipsǥni tǥ nu] : oppbyggelige bøker βιβλία που εξυψώνουν ηθικά τον άνθρωπο [vivlia pu εksipsǥnun iϑika tǥn anϑrǥpǥ] # εποικοδοµητικά βιβλία [εpikǥðǥmitika vivlia] / oppbyggelige eksempler εποικοδοµητικά παραδείγµατα [εpikǥðǥmitika paraðiDžmata] oppbyggelse m. (oppløftelse, løftet stemning, hevning, høyning) ανάταση, η [i anatasi] #

3 εξύψωση, η [i εksipsǥsi] # (foredling, adling, rensing, forbedring) εξευγενισµός, ο [Ǥ εksεvjεnizmǥs] / moralsk og åndelig oppbyggelse ηθική και πνευµατική εξύψωση [iϑiki kε pnεvmatiki εksipsǥsi] oppbyggende adj. (oppløftende, adlende, foredlende, rensende) εξευγενιστικός [εksεvjεnistikǥs] / bøker som er/virker åndelig og moralsk opppbyggende βιβλία που εξευγενίζουν πνευµατικά και ηθικά τον άνθρωπο [vivlia pu εksεvjenizun pnεvmatika kε iϑika tǥn anϑrǥpǥ] oppbygging f.m. (skaping, skapelse) οικοδόµηση, η [i ikǥðǥmisi] oppbygning m. (struktur) δοµή, η [i ðǥmi] oppdage v. (avdekke, avsløre, finne) ανακαλύπτω [anakaliptǥ] # βρίσκω [vriskǥ] # (fastslå, konstatere) διαπιστώνω [ðiapistǥnǥ] # (få oppleve) γνωρίζω [DžnǤrizǤ] # (finne, spore, detektere) ανιχνεύω [aniχnεvǥ] # επισµαίνω [εpisimεnǥ] # (lokalisere) εντοπίζω [andǥpizǥ] # (se, skjelne, få øye på, kunne høre) διακρίνω [ðiakrinǥ] # κιαλάρω [kialarǥ] # (se, høre, legge merke til, bli klar over) κοιτάζω [kitazǥ] # νιώθω [njǥϑǥ] / da han oppdaget feilen sin, var det for seint όταν ένιωσε το σϕάλµα του ήταν αργά [Ǥtan εnjǥsε tǥ sfalma tu itan arDža] / da jeg oppdaget faren όταν ένιωσα τον κίνδυνο [Ǥtan εnjǥsa tǥŋ kindinǥ] / han hoppet inn (gjennom vinduet, i huset/hagen etc.) for å stjele epler, men de oppdaget han πήδηξε µέσα να κλέψει µήλα, αλλά τον πήραν είδηση [piðiksε mεsa na klεpsi mila ala tǥm biran iðisi] / hvem oppdaget Amerika? ποιος ανακάλυψε/βρήκε την Αµερική; [piǥs anakalipsε/vrikε tin amεriki] / jeg oppdaget at lommeboka mi var borte διαπίστωσα οτι έλλειπε το πορτοϕόλι µου [ðiapistǥsa Ǥti εlipε tǥ pǥrtǥfǥli mu] / oppdage/finne en feil på en motor/motorsykkel επισηµαίνω ένα ελάττωµα σε µια µηχανή [εpisimεnǥ εna εlatǥma sε mja miχani] / oppdage sannheten διακρίνω την αλήθεια [ðiakrinǥ tin aliϑia] # (finne sannheten) βρίσκω την αλήθεια [vriskǥ tin aliϑia] / radarsystemet vårt oppdaget fiendtlige fly (fiendtlige fly kom inn på radaren vår) τα ραντάρ µας εντόπισαν εχθρικά αεροπλάνα [ta randar mas εndǥpisan εχϑrika aεrǥplana] / sammen skal vi oppdage livet µαζί θα γνωρίσουµε τη ζωή [mazi ϑa DžnǤrisumε ti zǥï] oppdagelse m. (avsløring, oppfinnelse, nykommer) ανακάλυψη, η [i anakalipsi] # ανεύρεση, η [i anεvrεsi] # (avsløring, påvisning, ettersporing) ανίχνευση, η [i aniχnεfsi] # (konstatering, resultat av en undersøkelse) διαπίστωση, η [i ðiapistǥsi] (utpønsking, utforsking, det å finne ut/tenke ut noe) εξεύρεση, η [i εksεvrεsi] / den unge kunstneren var årets oppdagelse αυτός ο νεαρός ζωγράϕος ήταν η αποκάλυψη της χρονιάς [aftǥs Ǥ nεarǥz zǥDžrafǥs itan i apǥkalipsi tis ΧrǤnjas] / gjøre en oppdagelse (konstatere, finne ut, fastslå) κάνω µια διαπίστωση [kanǥ mia ðiapistǥsi] / hver eneste nye vitenskapelige oppdagelse κάθε νέα επιστηµονική ανακάλυψη [kaϑε nεa εpistimǥniki anakalipsi] / nyere oppdagelser µεταγενέστερες /πρόσϕατες ανακαλύψεις [mεtajεnεstεrεs/prǥsfatεs anakalipsis] / oppdagelsen av en ny metode η εξεύρεση µιας νέας µεθόδου [i εksεvrεsi mjaz nεaz mεϑǥðu] / oppdagelsen av kongegravene i Vergina/av liket η ανεύρεση των βασίλικων τάϕων στη Βεργίνα/

4 του πτώµατος [i anεvrεsi tǥn vasilikǥn tafǥn sti vεrjina/tu ptǥmatǥs] / oppdagelsen av nye land η ανακάλυψη νέων χωρών [i anakalipsi nεǥn ΧǤrǤn] / overraskende oppdagelser εκπληκτικές ανακαλύψεις [εkpliktikεs anakalipsis] oppdagelsesferd f.m. (oppdagelsesreise, forskningsekspedisjon) εξερευνητική αποστολή, η [i εksεrεvnitiki apǥstǥli] # (til sjøs) εξερευνητικός πλους, ο [Ǥ εksεrεvnitikǥs plus] oppdagelsesreisende m. εξερευνητής, ο [Ǥ εksεrεvnitis] # f. εξερευνήτρια, η [i εksεrεvnitria] oppdager m. (oppsporer, spaner, etterforsker) εξιχνιαστής, ο [Ǥ εksiχniastis] oppdatere v. (bringe à jour, underrette, orientere) ενηµερώνω [εnimεrǥnǥ] # κατατοπίζω [katatǥpizǥ] # (ajourføre, reinskrive) γράϕω καθαρά [DžrafǤ kaϑara] # (modernisere, fornye) εκσυγχρονίζω [εksiŋχrǥnizǥ] # µοντερνίζω [mǥdεrnizǥ] / oppdatere dagboka si ενηµνερώνω το ηµερολόγιό µου [εnimεrǥnǥ tǥ imεrǥlǥjǥ mu] / oppdatere ei ordbok/et oppslagsverk ενηµερώνω ένα λεξικό/µια ενκυκλοπαίδεια [εnimεrǥnǥ εna lεksikǥ/mja εŋgiklǥpεðia] / oppdatere undervisningsmetoder εκουγχρονίζω διδακτικές µεθόδους [εkuŋχrǥnizǥ ðiðaktikεz mεϑǥðus] oppdatering f.m. (modernisering) εκσυγχρονισµός, ο [Ǥ εksiŋχrǥnizmǥs] # (informering, informasjon, brifing, ajourføring) ενηµέρωση, η [i εnimεrǥsi] # κατατόπιση, η [i katatǥpisi] oppdatert adj. (à jour, ajourført, informert, klar over, bevisst på) πληροϕορηµένος [plirǥfǥrimεnǥs] # ενήµερος (σε/ + gen.) [εnimεrǥs (sε)] / er du oppdatert på (klar over/orientert om) den seneste utviklingen? είσαι ενήµερος των τελευταίων εξελίξεων; [isε εnimεrǥs tǥn tεlεftεǥn εksεliksεǥn] / er regnskapsbøkene dine oppdaterte? είναι τα εµπορικά σας βιβλία ενηµερωµένα; [inε ta εmbǥrika saz vivlia εnimεrǥmεna] / skal du være oppdatert innen medisin, må du lese mye για να είσαι ενηµερωµένος στα ιατρική, πρέπει να διαβάζεις πολύ [ja na isε εnimεrǥmεnǥs sta jatriki prεpi na ðiavazis pǥli] oppdeling f.m. (inndeling, atskillelse, separasjon, avsondring) διαχώριση, η [i ðiaχǥrisi] # (utparsellering, fradeling, oppdeling, tranchering) κατατεµαχισµός, ο [Ǥ katatεmaçizmǥs] # κατάµηση, η [i katatmisi] oppdemming f. (sperring, avskjæring, avgrens(n)ing) ανάσχεση, η [i anasçεsi] / USAs oppdemmingspolitikk (den oppdemmingspolitikken som USA fører) η πολιτική ανάσχεσης που ακολουθούν οι ΗΠΑ [i pǥlitiki anasçεsis pu akǥluϑun i inǥmεnes pǥlitiεs] oppdiktet adj. πλαστός [plastǥs] / oppdiktet navn (psevdonym, dekknavn) ψευδώνυµο, το [tǥ psεvðǥnimǥ] # πλαστό όνοµα, το [tǥ plastǥ ǤnǤma] oppdra v. (fostre, oppfostre) αναθρέϕω [anaϑrεfǥ] # ανατρέϕω [anatrεfǥ] # ανασταίνω [anastεnǥ] # µεγαλώνω [mεDžalǥnǥ] # (oppfostre, gi næring til) θρέϕω [ϑrεfǥ] # τρέϕω [trεfǥ] # (temme, få under kontroll, få noen til å bli så snill som et lam) κάνω κάποιον αρνάκι [kanǥ kapiǥn arnaki] # (skolere, utdanne, indoktrinere) διαπαιδαγωγώ [ðiapεðaDžǥDžǥ] / oppdra barn µεγαλώνω παιδιά [mεDžalǥnǥ pεðja] : oppdra et fremmed barn (være fosterforeldre for...) αναθρέϕω ένα ξένο παιδί [anaϑrεfǥ εna ksεnǥ pεði] / jeg ble oppdratt av min bestemor (jeg vokste opp hos min bestemor) µ' ανάστησε η γιαγιά µου [manastisε i jaja mu]

5 oppdrag n. (tokt) αποστολή, η [i apǥstǥli] # εντολή, η [i εndǥli] # (oppgave, arbeid) δουιλιά, η [i ðulja] # (ordre) εντολή, η [i εndǥli] # παραγγελία, η [i paraŋgεlia] / dra ut på oppdrag πηγαίνω σε αποστολή [pijεnǥ sε apǥstǥli] / et farlig oppdrag επικίνδυνη αποστολή [εpikinðini apǥstǥli] : et oppdrag fullt av vanskeligheter/ farer αποστολή γεµάτη κινδύνους/δυσκολίες [apǥstǥli jεmati kinðinus/ðiskǥliεs] / fullføre et oppdrag εκτελώ εντολή [εktεlǥ εndǥli] # ϕέρω σε πέρας την αποστολή µου [fεrǥ sε pεras tin apǥstǥli mu] / gi noen i oppdrag å gjøre noe (pålegge noen en oppgave/et arbeid, sette noen til å gjøre noe ) αναθέτω µια δουλειά σε κάποιον [anaϑεtǥ mja ðulja sε kapiǥn] : de ga meg i oppdrag å arrangere et møte µου ανάθεσαν να κανονίζω µια συνάντηση [mu anaϑεsan na kanǥnizǥ mja sinandisi] : jeg ga han i oppdrag å kjøpe to malerier til meg ον επιϕόρτισα να µου αγοράσει δυο πίνακες [tǥn εpifǥrtisa na mu aDžǥrasi ðiǥ pinakεs] / han ble betrodd et viktig oppdrag (han fikk/ble pålagt et viktig oppdrag) τον επιϕόρτισαν µε µια σηµαντική αποστολή [tǥn εpifǥrtisan mε mja simandiki apǥstǥli] / han fikk i oppdrag å skrivet et oratorium του έδωσαν παραγγελία για ένα ορατόριο [tu εðǥsan paraŋgεlia ja εna ǤratǤriǤ] / jeg fikk i oppdrag/oppdraget med å meddele henne den sørgelig nyheten µου ανατέθηκε το καθήκον να της πω τα θλιβερά νέα [mu anatεϑikε tǥ kaϑikǥn na tis pǥ ta ϑlivεra nεa] / - jeg har ganske mange oppdrag, sa skulptøren έχω αρκετές παραγγελίες, είπε ο γλύπτης [εχǥ arkεtεs paraŋgεliεs ipε Ǥ Džliptis] / oppdraget var vellykket! (oppdrag utført!) η αποστολή έληξε µε ευτυχία! [i apǥstǥli εliksε mε εftiçia] / sende noen ut på oppdrag στέλνω κάποιον σε αποσατολή [stεlnǥ kapiǥn sε apǥstǥli] / utføre et oppdrag ϕέρω σε πέρας την αποστολή µου [fεrǥ sε pεras tin apǥstǥli mu] # (utføre(en) ordre) εκτελώ εντολή [εktεlǥ εndǥli] : utføre et vanskelig oppdrag διεκπεραιώνω µια δύσκολη αποστολή [ðiεkpεrǥnǥ mja ðiskǥli apǥstǥli] oppdragelse m. (utdannelse, dannelse, kultur) αγωγή, η [i aDžǥji] # ανατροϕή, η [i anatrǥfi] # (oppfostring) ανάθρεµµα, το [tǥ anaϑrεma] # µεγάλωµα, το [tǥ mεDžalǥma] # ανατροϕή, η [i anatrǥfi] # (manerer, skolering) διαπαιδαώγηση, η [i ðiapεðaDžǥjisi] / gi et barn dårlig el. mangelfull oppdragelse αναθεωρώ ένα παιδί όπως όπως [anaϑεǥrǥ εna pεði ǤpǤs ǤpǤs] / gi sine barn en moralsk oppdragelse αναθεωρώ τα παιδιά µου ηθικά [anaϑεǥrǥ ta pεðja mu iϑika] / han har dårlig oppdragelse (han eier ikke manerer, han er en uoppdragen person) είναι άνθρωπος χωρίς ανατροϕή [inε anϑrǥpǥs ΧǤris anatrǥfi] # δεν έχει διαπαιδαώγηση [ðεn εçi ðiapεðaDžǥjisi] / han har god oppdragelse (han er veloppdragen) έχει καλή ανατροϕή [εçi kali anatrǥfi] / hennes barns oppdragelse η αγωγή των παιδιών της [i aDžǥji tǥm pεðjǥn dis] / mangle oppdragelse (vise en skammelig oppførsel) κάνω αίσχη [kanǥ εsçi] oppdragelsesanstalt m. (ungdomsfengsel, forbedringsanstalt) αναµορηωτήριο, το [tǥ anamǥrfǥtiriǥ] oppdrager m. (lærer, pedagog) εκπαιδευτικός, ο [Ǥ εkpεðεftikǥs] oppdragsgiver m. (fullmaktsgiver, mandant, kommittent) εντολέας, ο [Ǥ εndǥlεas] # (kjøper, kunde) παραγγελιοδότης, ο [Ǥ aparaŋgεliǥðǥtis] # f. παραγγελιοδότρια, η [i paraŋgεliǥðǥtria] oppdrett m. εκτροϕείο, το [tǥ εktrǥfiǥ] # (fiskeoppdrett) ιχθυοτρϕία, η [i iχϑiǥtrǥfia]

6 oppdrette v. (ale opp) αναθρέϕω [anaϑrεfǥ] oppdrettsanlegg n. ιχθυοτροϕείο, το [tǥ iχϑiǥtrǥfiǥ] oppdrive v. (skaffe til veie, få tak i) βρίσκω [vriskǥ] / oppdrive en lege/penger/kapital βρίσκω ένα γιατρό/χρήµατα/κεϕάλαιο [vriskǥ εna jatrǥ/χrimata/kεfalεǥ] / det å oppdrive den nødvendige kapital er ei vanskelig oppgave η εξεύρεση των αναγκαίων κεϕαλαίων είναι δύσκολη υπόθεση [i εksεvrεsi tǥn anaŋgεǥn kεfalεǥn inε ðiskǥli ipǥϑεsi] oppdyrking f.m. (rydding (av land), tørrlegging) εκχέρσωση, η [i εkçεrsǥsi] oppe adv. επάνω [εpanǥ] # απάνω [apanǥ] # πάνω [panǥ] # (på beina) στο πόδι [stǥ pǥði] / der oppe εκεί πάνω [εki panǥ] : hvem er der oppe? ποιος είναι εκεί πάνω; [piǥs inε εki panǥ] / ikke hold barna oppe så seint! µην κρατάς τα παιδιά τόσο αργά [min kratas ta pεðja tǥsǥ arDža] / jeg er alltid oppe før kl. 07.00 είµαι πάντα στο πόδι πριν από τις 7 η ώρα [imε panda stǥ pǥði prin apǥ tis εpta i Ǥra] / oppe på (på toppen av) επί [εpi] # πάνω [panǥ] # αποπάνω [apǥpanǥ] oppegående adj. που βαδίζει [pu vaðizi] / han er oppegående βαδίζει [vaðizi] / oppgående pasient (mann) περιπατητικός ασθενής ο [Ǥ pεripatitikǥs asϑεnis] # (kvinne) περιπατητική ασθενής η [Ǥ pεripatitiki asϑεnis] oppesen adj. (selvsikker, flott, livlig) αλέγρος [alεDžrǥs] oppfarende adj. (heftig, voldsom, kraftig, voldelig) βίαιος [viεǥs] # ακάθεκτος [akaϑεktǥs] # ακράτητος [akratitǥs] # απερίσκεπτος [apεriskεptǥs] # απερίσκεϕτος [apεriskεftǥs] # ασυλλόγιστος [asilǥjistǥs] # ορµητικός [ǤrmitikǤs] # (hissig, ilter, irritabel) ευέξαπτος [εvεksaptǥs] # ευερέθιστος [εvεrεϑistǥs] # (irritabel, gretten) αψίθυµος [apsiϑimǥs] # (hissig, lidenskapelig, varmblodig) θερµόαιµος [ϑεrmǥεmǥs] # (hissig, bråsint) θυµώδης [ϑimǥðis] / en oppfarende person/ karakter ορµητικός άνθρωπος/χαρακτήρας [ǤrmitikǤs anϑrǥpǥs/χaraktiras] oppfarenhet f.m. (hissighet, sinne) αψιθυµία, η [i apsiϑimia] oppfatning f.m. (moral, moralsk standpunkt) ϕρόνηµα, το [tǥ frǥnima] # (persepsjon, sansning, forestilling, oppfatning) αντίληψη, η [i andilipsi] # (syn, synsvinkel, tanke, synspunkt, mening, tenkemåte) άποψη, η [i apǥpsi] # γνώµη, η [i DžnǤmi] # (tolkning, forklaring) ερµηνεία, η [i εrminia] # (idé, forstilling, tanke) ιδέα, η [i iðεa] / danne seg en oppfatning av (vurdere) εκτιµώ [εktimǥ] : danne seg en oppfatning av situasjonen εκτιµώ την κατάσταση [εktimǥ tiŋ gatastasi] / den vanlige oppfatningen blant folk er at (den rådende oppfatning er at ) η άποψη που επικρατεί είναι ότι... [i apǥpsi pu εpikrati inε Ǥti] / det er en vanlig oppfatning (blant folk) at είναι κοινή πεποίθηση ότι... [inε kini pεpiϑisi Ǥti] / det er ulike oppfatninger (av det) (det er motstridende synspunkter (på det)) υπάρχει κάποια διαϕορά γνωµών [iparçi kapia ðiafǥra DžnǤmǤn] / divergerende oppfatninger (ulikhet i synspunkter) διάσταση απόψεων [ðjastasi apǥpsεǥn] / en feilaktig oppfatning (misoppfatning, misforståelse, feiltakelse) λαθεµένη αντίληψη, η [i laϑεmεni andilipsi] / en utbredt oppfatning (et vanlig inntrykk) µια πολύ δια(δε)δοµένη εντύπωση [mia pǥli ðia(ðε)ðǥmεni εndipǥsi] / etter min oppfatning (etter min mening, etter mitt syn) κατά την αντίληψή µου [kata tin andilipsi mu] # κατά τη γνώµη µου [kata ti DžnǤmi mu] / formulere/gi uttrykk for

7 en oppfatning σχηµατίζω/διατυπώνω µια κρίση [sçimatizǥ/ðiatipǥnǥ mja krisi] / gammeldagse oppfatninger τη γνώµη µου [kata ti DžnǤmi mu] / gammeldagse oppfatninger αναχρονιστικές αντιλήψεις [anaχrǥnistikεs andilipsis] / gi uttrykk for en oppfatning/et syn εκϕέρω/εκϕράζω µια γνώµη [εkfεrǥ/εkfrazǥ mja DžnǤmi] / ha den oppfatningen at/være av den mening at έχω τη γνώµη/είµαι της γνώµης ότι [εχǥ ti DžnǤmi Ǥti/imε tiz DžnǤmis Ǥti] / ha en klar oppfatning av noe έχω σαϕή ιδέα για κάτι [εχǥ safi iðεa ja kati] : jeg har en klar oppfatning av problemet (jeg er fullt klar over problemet) έχω σάϕη αντίληψη του προβλήµατος [εχǥ safi andilipsi tu prǥvlimatǥs] / hans oppfatning har tyngde (hans mening er viktig (for meg)) η γνώµη του έχει βάρος (σε µένα) [i DžnǤmi tu εçi varǥs (sε mεna)] / helle til den oppfatning at τείνω να πιστεύω ότι [tinǥ na pistεvǥ Ǥti] / hva er bakgrunnen for din oppfatning? ποια είναι η βάση της γνώµης του; [pja inε i vasi tiz DžnǤmis tu] / hva slags oppfatning har du av avslaget/holdningen hans? (hvordan oppfatter du avslaget/ holdningen hans) τι ερµηνεία δίνεις στην άρνησή του/στη στάση του; [ti εrminia ðinis stin arnisi tu/sti stasi tu] / hva slags oppfatning har du av meg? ποια είναι η γνώµη σου για µένα; [pja inε i DžnǤmi su ja mεna] / treg i oppfatningen αργονόητος [arDžǥnǥitǥs] / være av en annen oppfatning (ha en annen mening, tenke annerledes) αντιϕρονώ [andifrǥnǥ] / være rask/treg i oppfatningen έχω γρήγορη/βραδεία αντίληψη [εχǥ DžriDžǤri/vraðia andilipsi] : han/hun er rask/treg i oppfatningen έχει γρήγορη/βραδεία αντίληψη [εçi DžriDžǤri/vraðia andilipsi] / vi er alle av samme oppfatning (vi har alle det samme syn) έχουµε όλι την ίδια γνώµη [εχumε Ǥli tin iðia DžnǤmi] / være rask/treg i oppfatningen (ta/ikke ta et hint) µπαίνω µε την πρώτη/ δεν µπαίνω εύκολα [bεnǥ mε tim prǥti/ðεn bεnǥ εfkǥla] oppfatningsevne f.m. (iakttagelsesevne, innsikt) αντίληψη, η [i andilipsi] / han har god oppfatningsevne (han viser god forståelse) έχει µεγάλη αντιληψή [εçi mεDžali andilipsi] oppfatte v. (innse, forstå, begripe) αντιλαµβάνοµαι [andilamvanǥmε] # κατανοώ [katanǥǥ] # (tolke, forklare, oversette) ερµηνεύω [εrminεvǥ] # (få tak i, forstå) καταλαβαίνω [katalavεnǥ] / jeg hadde ikke oppfattet at... δεν είχα αντιληϕθεί ότι... [ðεn iχa andilifϑi Ǥti] / jeg oppfattet ikke hva han sa/navnet hans δεν κατάλαβα τι είπε/τ' όνοµά του [ðεŋ katalava ti ipε/tǥnǥma tu] / ordene hans ble oppfattet feil τα λόγια του ερµηνεύτηκαν λάθος [ta lǥja tu εrminεftikan laϑǥs] oppfattelse m. (forståelse, oppfatning) αντίληψη, η [i andilipsi] / være rask/treg i oppfattelsen έχω γρήγορη/βραδεία αντίληψη [εχǥ DžriDžǤri/vraðia andilipsi] : han/ hun er rask/treg i oppfattelsen έχει γρήγορη/βραδεία αντίληψη [εçi DžriDžǤri/vraðia andilipsi] oppfinne v. εϕευρίσκω [εfεvriskǥ] # ανακλύπτω [anakaliptǥ] # βρίσκω [vriskǥ] # (tenke ut) επινοώ [εpinǥǥ] / hvem oppfant dampmaskinen? ποιος βρήκε/εϕεύρε την ατµοµηχανή; [piǥz vrikε/εfεvrε tin atmǥmiχani] / hvem oppfant grammofonen? ποιος επινόησε το γραµµόϕονο; [piǥs εpinǥïsε tǥ DžramǤfǤnǤ] / hvem oppfant telefonen? ποιος ανακάλυψε το τηλέϕωνο; [piǥs anakalipsε tǥ tilεfǥnǥ] oppfinnelse m. εϕεύρεση, η [i εfεvrεsi] # (oppfinnelse, funn, gjenfinning) εύρεση, η [i εvrεsi] # (oppdagelse) ανακάλυψη, η [i anakalipsi] / dampmaskinen var en

8 stor oppfinnelse η ατµοµηχανή ήταν µεγάλη ανακάλυψη [i atmǥmiχani itan mεDžali anakalipsi] / de snakker/det snakkes om en ny oppfinnelse µιλάνε για µια νέα ανακάλυψη [milanε ja mja nεa anakalipsi] / en ny oppfinnelse µια καινούργια εϕεύρεση [mja kεnurja εfεvrεsi] / oppfinnelsen av dampmaskinen/telefonen η επινόηση/εϕεύρεση της ατµοµηχανής /του τηλεϕώνου [i εpinǥisi/εfεvrεsi tis atmǥmiχanis/tu tilεfǥnu] oppfinner m. εϕευρέτης, το [tǥ εfεvrεtis] # (opphavsmann, initiativtaker) δηµιουργός, ο [Ǥ ðimiurDžǥs] # επινοητής, ο [Ǥ εpinǥitis] / oppfinneren av et spill ο δηµιουργός ενός παιχνιδιού [Ǥ ðimiurDžǥs εnǥs pεχniðju] oppfinnsom adj. (nyskapende, kreativ) δηµιουργικός [ðimiurjikǥs] # εϕευρετικός [εfεvrεtikǥs] # (genial, idérik, raffinert) έντεχνος [εndεχnǥs] # επινοητικός [εpinǥitikǥs] # (fantasifull, fantasirik) υϕάνταστος [εfandastǥs] # (smart, oppvakt, intelligent) έξυπνος [εksipnǥs] / barn er oppfinnsomme τα παιδιά είναι ευϕάνταστα [ta pεðja inε εfandasta] / en oppfinnsom hjerne (en genial begavelse) εϕευρετικό µυαλό [εfεvrεtikǥ mialǥ] oppfinnsomhet f.m. εϕευρετικότητα, η [i εfεvrεtikǥtita] # επινοητικότητα, η [i εpinǥitikǥtita] # (skaperevne, kreativitet) δηµιουργός, ο [Ǥ ðimiurDžǥs] oppflamming f.m. (oppblussing) ανάϕλεξη, η [i anaflεksi] oppfordre v. (drive, egge, anspore, oppvigle) υποκινώ [ipǥkinǥ] # προτρέπω [prǥtrεpǥ] # παροτρυνώ [parǥtrinǥ] # ξεσηκώνω [ksεsikǥnǥ] # (oppmuntre, anspore, stimulere) ενθαρρύνω [εnϑarinǥ] # εξεγείρω [εksεjirǥ] / oppfordre arbeiderne til streik εξεγείρω/παροτρύνω τους εργάτες σε ανεργία/να απεργήσουν [εksεjirǥ/paratrinǥ tus εrDžatεs sε apεrjia/na apεrjisun] / oppfordre sterkt (formane, be inntrengende, bønnfalle) εξορκίζω [εksǥrkizǥ] oppfordrende adj. (oppmuntrende, stimulerende) ενθαρρυντικός [εnϑarindikǥs] oppfordring f.m. (anmodning, krav, begjæring) προτροπή, η [i prǥtrǥpi] # (oppmuntring, ansporing, stimulering) ενθάρρυνση [εnϑarinsi] # παρότρυνση, η [i parǥtrinsi] / billett forevises på oppfordring δείχνει κανείς το εισιτήριο σταν του ζητηθεί [ðiχni kanis tǥ isitiriǥ stan du zitiϑi] / en oppfordring til nasjonan samling προτροπή για εθνική ενότητα [prǥtrǥpi ja εϑniki εnǥtita] / på noens oppfordring µε την παρότρυνση κάποιου [mε tim barǥtrinsi kapiu] oppfostre v. (oppdra) αναθρέϕω [anaϑrεfǥ] # ανατρέϕω [anatrεfå] # (innprente, innprege, innpode) γαλουχώ (µε) [DžaluΧǤ] # (mate, fôre, gi næring til, underholde, brødfø) θρέϕω [ϑrεfǥ] # τρέϕω [trεfǥ] / han ble oppfostret i en atmosfære av patriotisk glød γαλουχήθηκε µέσα σε µια ατµόσϕαιρα πατριοτικής έξαρσης [Džaluçiϑikε mεsa sε mja atmǥsfεra patriǥtikis εksarsis] oppfostring f.m. (oppdragelse) ανάθρεµµα, το [tǥ anaϑrεma] # ανατροϕή, η [i anatrǥfi] oppfrisking f.m. (gjenoppfrisking, bokst. fjerning av rust) ξεσκούριασµα, το [tu ksεskuriazma] oppfylle v. πληρώ [plirǥ] # (nå, holde, innfri) εκπληρώνω [εkplirǥnǥ] # (foregripe, komme i forkjøpet) προλαµβάνω [prǥlamvanǥ] # (stille, tilfredsstille) κατασιγάζω [katasiDžazǥ] # (stemme (overens) med, oppfylle, tilfredsstille) ανταποκρίνοµαι µε [andapǥkrinǥmε mε] / alle mine ambisjoner er oppfylt όλες µου οι ϕιλοδοξίες

9 έχουν εκπληρωθεί [Ǥlεz mu i filǥdǥksiεs εχun εkplirǥϑi] / dine kvalifikasjoner oppfyller ikke våre krav τα προσόντα σου δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις µας [ta prǥsǥnda su ðεn andapǥkrinǥndε stis apεtisiz mas] / et gammelt ønske/et ønske jeg har hatt lenge, ble oppfylt da µια παλιά µου επιθυµία εκπληρώθηκε όταν... [mja palja mu εpiϑimia εkplirǥϑikε Ǥtan] / oppfylle en (moralsk) forpliktelse εξοϕλώ ένα (ηθικό) χρέος [εksǥflǥ εna (iϑikǥ) ΧrεǤs] / oppfylle en kontrakt εκτελώ µια σύµβαση [εktεlǥ mja simvasi] / oppfylle en målsetting (nå et mål) εκπληρωνώ ένα σκοπό [εkplirǥnǥ εna skǥpǥ] : ikke før våre målsettinger er oppfylt όχι πριν εκπληρωθούν οί σκοποι µας [Ǥçi prin εkplirǥϑun i skǥpi mas] / oppfylle/holde et løfte εκπληρώνω µια υπόσχεση [εkplirǥnǥ mja ipǥsçεsi] / oppfylle/innfri noens krav ικανοποιώ τα αιτήµατα κάποιου [ikanǥpiǥ ta εtimata kapiu] / oppfylle noens ønske ικανοποιώ την επιθυµία κάποιου [ikanǥpiǥ tin εpiϑimia kapiu] / oppfylle noens ønsker ανταποκρίνοµαι στις επιθυµίες κάποιου [andapǥkrinǥmε stis εpiϑimiεs kapiu] # κατασιγάζω τις επιθυµίες κάποιου [katasiDžazǥ tis εpiϑimiεs kapiu] : oppfylle ønskene til en avdød εκπληρώνω τις επιθυµίες ενός νεκρού [εkplirǥnǥ tis εpiϑimiεs εnǥs nεkru] : oppfylle noens ønsker før de er uttalt προλαµβάνω/ικανοποιώ τις επιθυµίες κάπιου [prǥlamvanǥ /ikanǥpiǥ tis εpiϑimiεs kapiu] / oppfylle sine forpliktelser εκπληρώνω/κανονίζω τις υποχρεώσεις µου [εkplirǥnǥ /kanǥnizǥ tis ipǥχrεǥsiz mu] # ανταποκρίνοµαι στις υποχρεώσεις µου [andapǥkrinǥmε stis ipǥχrεǥsiz mu] oppfyllelse m. εκπλήρωση, η [i εkplirǥsi] # πραγµατοποίηση, η [i praDžmatǥpiisi] # (oppfylling,innfrielse) εξόϕληση, η [i εksǥflisi] # (bekreftelse, verifisering) επαλήθευση, η [i εpaliϑεfsi] # (fullbyrdelse, fullføring, realisering) επιτέλεση, η [i εpitεlεsi] / gå i oppfyllelse (innfris) εκπληρώνοµαι [εkplirǥnǥmε] / oppfyllelsen av ens drømmer η πραγµατοποίηση/επαλήθευση των ονείρων µου [i praDžmatǥpiisi/ εpaliϑεfsi tǥn ǤnirǤn mu] / oppfyllelse av et løfte η εξόϕληση υπόσχεσης [i εksǥflisi ipǥsçεsis] oppfylling f. (utfylling, avlasting, lossing) απογέµισµα, το [tǥ apǥjεmizma] oppfylt adj. (full) γεµάτος [jεmatǥs] # γιοµάτος [jiǥmatǥs] oppfølging m. (fortsettelse, oppfølger) εκµετάλλευση, η [i εkmεtalεfsi] # (videreføring, fortsettelse, gjenopptakelse) εξακολούθηση, η [i εksakǥluϑisi] oppføre v. (bygge) κτίζω [ktizǥ] # (bygge, opprette, grunnlegge) ιδρύω [idriǥ] oppføre seg v. συµπεριϕέροµαι [simbεrifεrǥmε] # ϕέρνοµαι [fεrǥmε] # ϕέροµαι [fεǥmε] # (om ulike systemer, etc: fungere, virke) συµπεριϕέροµαι [simbεrifεrǥmε] / det går bare ikke an å oppføre seg sånn! (oppførselen hans er utålelig!) το ϕέρσιµό του είναι ανυπόϕορο [tǥ fεrsimǥ tu inε anipǥfǥrǥ] / han oppførers seg som et barn συµπεριϕέρεται σαν παιδί [simbεrifεrεtε sam bεði] / han oppfører seg som om... συµπεριϕέροµαι λες και... [simbεrifεrǥmε lεs kε] / hvordan oppfører motoren seg? πώς συµπεριϕέρεται ο κινητήρας; [pǥs simbεrifεrεtε Ǥ kinitiras] / oppføre seg dårlig (være slem eller ulydig, lage bråk) ατακτώ [ataktǥ] / oppføre seg egenrådig (opptre egenrådig) συµπεριϕέροµαι δεσποτικά [simbεrifεrǥmε ðεspǥtika] # oppføre seg lumpent mot noen (gjøre noen et pek) κάνω λάδι σε κάποιον [kanǥ laði sε kapiǥn]

10 / oppføre seg naturlig συµπεριϕέροµαι µε ϕυσικότητα [simbεrifεrǥmε mε fisikǥtita] / oppføre seg normalt ϕέρνοµαι ϕυσιολογικά [fεrnǥmε fisiǥlǥjika] / oppføre seg pent (ikke gjøre ugagn, ikke finne på noe tull) δεν κάνω αταξίες [ðεŋ ganǥ ataksiεs] : (føre seg på en fin måte) ϕέροµαι ευπρεπώς /καθωσπρέπει [fεrǥmε εfprεpǥs/kaϑǥsprεpi] # (ikke gjøre ugagn, ikke finne på noe tull) δεν κάνω αταξίες [ðεŋ ganǥ ataksiεs] : si til dem at de skal oppføre seg pent mens jeg er borte πες τους να µην κάνουν αταξίες όσο λείπω [pεs tus na miŋ ganun ataksiεs ǤsǤ lipǥ] : oppfør deg pent! για ϕρονιµέψου! [ja frǥnimεpsu] : hvis du kommer, må du oppføre deg pent! αν έρθεις, πρέπει να κάτσης ϕρόνιµος [an εrϑis, prεpi na katsis frǥnimǥs] / oppføre seg på en hederlig måte ϕέρνοµαι έντιµα [fεrnǥmε εndima] / oppføre seg rettferdig (helt greit) mot ϕέρνοµαι ακριβοδίκαια [fεrnǥmε akrivǥðikεa] : han oppførte seg helt greit mot oss (han behandlet oss på en helt rettferdig måte) µας ϕέρθηκε ακριβοδίκαια [mas fεrϑikε akrivǥðikεa] / oppføre seg simpelt (nedverdige seg selv) εξευτελίζοµαι [εksεftεlizǥmε] : ikke oppfør det så simpelt! µην εξευτελίζεσαι έτσι [min εksεftεlizεsε εtsi] / oppføre seg som en gentleman ϕέρνοµαι σαν κύριος [fεrnǥmε saŋ giriǥs] / oppføre seg som en gris (spise som en gris etc.) ϕέρνοµαι σα γουρούνι/γίνοµαι γουρούνι [fεrnǥmε sa Džuruni/jinǤmε Džuruni] : ikke oppfør deg som en gris!/ikke vær gris! (ikke spis som en gris! etc.) µη ϕέρνεσαι σα γουρούνι/µη γίνεσαι γουρούνι! [mi fεrnεsε sa Džuruni/mi jinεsε Džuruni] / oppføre seg som en guttunge αγοροϕέρνω [aDžǥrǥfεrnǥ] / oppføre seg som en idiot/tosk (dumme seg ut) παρασταίνω το βλάκα [parastεnǥ tǥ vlaka] (være en tøysekopp, fjolle omkring) παρασταίνω τον τρέλλο [parastεnǥ tǥn drεlǥ] / oppføre seg som en kristen ϕέρνοµαι χριστιανικά [fεrnǥmε Χristianika] / oppføre seg som en tosk κάνω αηδίες [kanǥ aiðiεs] # ανοηταίνω [anǥitεnǥ] : ikke oppfør deg som en tosk! (ikke vær sånn en tosk/dust!) µην είσαι βλάκας! [min isε vlakas] / oppføre seg som et svin συµπεριϕέροµαι σα γουρούνι [simbεrifεrǥmε sa Džuruni] / oppføre seg som et voksent menneske ϕέρνοµαι κατά που πρέπει στην ηλικία µου [fεrnǥmε kata pu prεpi stin ilikia mu] / oppføre seg stygt mot noen (være slem med noen) ϕέρνοµαι µε κακία σε κάποιον [fεrnǥmε mε kakia sε kapiǥn] / oppføre seg tåpelig (være fjollete) ανοηταίνω [anǥitεnǥ] / oppføre seg udannet /uhøflig συµπεριϕέροµαι αγενώς [simbεrifεrǥmε ajεnǥs] / oppføre seg uklanderlig συµπεριϕέροµαι άψογα [simbεrifεrǥmε apsǥDža] / oppføre seg ukorrekt ϕέρνοµαι απρεπώς [fεrnǥmε aprεpǥs] / oppføre seg uanstendig/uoppdragent/utilbørlig διαπράττω απρέπειες [ðiapratǥ aprεpiεs] / oppføre seg ydmykt overfor noen (krype/smiske for noen) ϕέρνοµαι µε δουλικότητα σε κάποιον [fεrnǥmε mε ðulikǥtita sε kapiǥn] / sånn som han oppfører seg, έτσι όπως ϕέρεται [εtsi ǤpǤs fεrεtε] oppførelse f.m. (framføring av teaterstykke o.l.) παράσταση, η [i parastasi] oppførelsesrettigheter m.pl. δικαιώµατα εκτέλεσης (ενός έργου) [ðikεǥmata εktεlεsis εnǥs εrDžu] oppføring f.m. (innskriving) αναγραϕή, η [i anaDžrafi] # (reising, bygging, konstruksjon) ανέγερση, η [i anεjεrsi] # (oppbygging, oppføring, grunnleggelse) κτίση, η [i ktisi] / under oppføring υπό ανέγερση [ipǥ anεjεrsi] : være under oppføring βρίσκοµαι

11 υπό ανέγερση/κατασκευή [vriskǥmε ipǥ anεrjεsi/kataskεvi] oppførsel m. (atferd, fremtreden) συµπεριϕορά, η [i simbεrifǥra] # ϕέρσιµο, το [tǥ fεrsimǥ] # (i karakterboka) διαγωγή, η [i ðiaDžǥji] # (væremåte, måte) τρόπος, ο [Ǥ trǥpǥs] / anstendig (ordentlig/pen) oppførsel ανθρωπινό ϕέρσιµο [anϑrǥpinǥ fεrsimǥ] # ευπρεπής /κόσµια συµπεριϕορά [εfprεpis/kǥzmia simbεrifǥra] / barbarisk (avskyelig) oppførsel βάρβαρη συµπεριϕορά, η [i varvari simbεrifǥra] / bedre/rette på oppførselen sin κανονίζω τη συµπεριϕορά µου [kanǥnizǥ ti simbεrifǥra mu] / bestialsk oppførsel (umenneskelig oppførsel) ζωώδης συµπεριϕορά [zǥǥðis simbεrifǥra] / fin (=svært god/ utmerket) oppførsel κοσµιότατη διαγωγή [kǥzmjǥtati ðiaDžǥji] / frekk oppførsel ασύστολη διαγωγή [asistǥli ðiaDžǥji] # (uhøflighet) αγένεια, η [i ajεnia] / frastøtende/vemmelig oppførsel αηδής συµπεριϕορά [aiðis simbεrifǥra] # απαράδεκτη συµπεριϕορά [aparaðεkti simbεrifǥra] # απεχθής διαγωγή [apεχϑis ðiaDžǥji] # (dagl.) αναγούλες [anaDžulεs] / god oppførsel καλή διαγωγή [kali ðiaDžǥji] : få en pris for god oppførsel παίρνω βραβείο καλής διαγωγής [pεrnǥ vraviǥ kalis ðiaDžǥjis] / grov oppførsel άγριοα συµπεριϕορά [aDžria simbεrifǥra] / hvordan kan du finne deg i slik oppførsel? πως ανέχεσαι αυτό το ϕέρσιµο; [pǥs anεçεsε aftǥ tǥ fεrsimǥ] / idiotisk oppførsel παράλογη συµπεριϕορά [paralǥji simbεrifǥra] / irriterende/provoserende oppførsel εξερεθιστική συµπεριϕορά [εksεrεϑisitki simbεrifǥra] / jeg ble sjokkert over den frekke oppførselen hans µου έκανε κατάπληξη η αγένειά του [mu εkanε katapliksi i agεnja tu] / jeg støtter ikke/akseptere ikke sånn oppførsel δεν εγκρίνω τέτοιο ϕέρσιµο [ðεn εŋgrinǥ tεtiǥ fεrsimǥ] / klanderverdig oppførsel επίµεµπτη διαγωγή [εpimεmpti ðiaDžǥji] / med dårlig oppførsel (uskikkelig) κακής διαγωγής [kakis ðiaDžǥjis] / merkelig oppførsel (eiendommelig måte å være på) ξενόϕερτοι τρόποι [ksεnǥfεrti trǥpi] / oppførselen hans ble omtalt (på bygda) (det ble folkesnakk) η συµπεριϕορά του σχολιάστηκε [i imbεrifǥra tu sχǥljastikε] / oppførselen hans er utålelig! (det går bare ikke an å oppføre seg sånn!) το ϕέρσιµό του είναι ανυπόϕορο [tǥ fεrsimǥ tu inε anipǥfǥrǥ] / oppførselen hans er veldig god/er slett ikke god η διαγωγή του είναι πολύ /δεν είναι καθόλου ικανοποιητική [i ðiaDžǥji tu inε pǥli/ðεn inε kaϑǥlu ikanǥpiitiki] / oppførselen hans gjør meg kvalm µου ϕέρνει ναυτία το ϕέρσιµό του [mu fεrni naftia tǥ fεrsimǥ tu] / oppførselen hennes irriterte meg veldig/gjorde meg rasende µ' ερέθισε το ϕέρσιµό της [mεrεϑisε tǥ fεrsimǥ tis] / regler for god oppførsel/for skikk og bruk οι νόµοι της καλής αυµπεριϕοράς [i nǥmi tis kalis simbεrifǥras] / simpel/tarvelig oppførsel γυϕτικό ϕέρσιµο [jiftikǥ fεrsimǥ] / skammelig oppførsel ατιµωτική διαγωγή [atimǥtiki ðiaDžǥji] / skandaløs oppførsel αποτρόπαιη συµπεριϕορά [apǥtrǥpεi simbεrifǥra] / skremmende oppførsel απαίσια συµπεριϕορά [apεsia simbεrifǥra] / slett oppførsel (uhøflighet, dårlige manerer) αγένεια, η [i ajεnia] # (ynkverdig oppførsel) θλιβερή συµπεριϕορά [ϑlivεri simbεrifǥra] / sørgelig oppførsel αξιοδάκρυτη διαγωγή [aksiǥðakriti ðiaDžǥji] / tankeløs oppførsel (lettsindig/fjollete oppførsel) επιπόλαιη συµπεριϕορά [εpipǥlεi simbεrifǥra] / tarvelig oppførsel (sjofel oppførsel) άθλια συµπεριϕορά [aϑlia simbεrifǥra] # άτιµο ϕέρσιµο [atimǥ fεrsimǥ] / uangripelig oppførsel άµεµπτη

12 διαγωγή, η [i amεmpti ðiaDžǥji] / uansvarlig (tøysete, fjollete) oppførsel αλλοπρόαλλη συµπεριϕορά [i alǥprǥsali simbεrifǥra] / ubehøvlet oppførsel (vulgær/bøllete oppførsel) βάναυση συµπεριϕοράα [vanafsi simbεrifǥra] / upassende oppførsel (uting, upassende oppførsel, uanstendighet) απρέπεια, η [i aprεpia] / utilbørlig oppførsel άπρεπη συµπεριϕορά [aprεpi simbεrifǥra] # άτιµο ϕέρσιµο [atimǥ fεrsimǥ] # αταίριαστοι τρόποι [atεriasti trǥpi] / utilgivelig oppførsel ασυγχώρητη συµπεριϕορά [asiŋχǥritǥ simbεrifǥra] / utålelig oppførsel ανυπόϕορη διαγωγή [anipǥfǥri ðiaDžǥji] / vise en skammelig oppførsel (mangle oppdragelse) κάνω αίσχη [kanǥ εsçi] / vise god/dårlig oppførsel δείχνω καλή/ κακή διαγωγή [ðiχnǥ kali/kaki ðiaDžǥji] oppgang n. (mus.) άρση, η [i arsi] # (oppadgående skala) ανιούσα κλίµακα, η [i anjusa klimaka] # (oppgang, oppstigning, motbakke) ανάβαση, η [i anavasi] # (oppgang, stigning) ανέβασµα, το [tǥ anεvazma] # (gjenreising) ανόρθωση, η [i anǥrϑǥsi] # (økning, stigning, forsterkning, pålegg, tillegg) αύξηση, η [i afksisi] # (gang, trappeoppgang) διάδροµος, ο [Ǥ ðjaðrǥmǥs] / ikke sett (igjen) sykkelen din i oppgangen µην αϕήνεις το ποδήλατο σου στο διάδροµο [min afinis tǥ pǥðilatǥ su stǥ ðjaðrǥmǥ] / økonomisk oppgang (bedring i økonomien) οικονοµική ανόρθωση [ikǥnǥmiki anǥrϑǥsi] oppgave f.m. (arbeid, arbeidsoppgave) δουλειά, η [i ðulja] # (arbeid, yrke, sysselsetting)) ασχολία, η [i asχǥlia] # (oppgaver, skolearbeid) σχολαστική γιορτή [sχǥlastiki jiǥrti] # (øvelse, øving, drill) γύµνασµα, το [tǥ jimnazma] / det ser ut til å være et vrient oppdrag/en ouverkommelig oppgave (det virker uoverkommelig/tungt og vanskelig) ϕαίνεται βουνό [fεnεtε vunǥ] / en krevende oppgave (et krevende arbeid) απαιτητική δουλειά [apεtitiki ðulja] / en vanskelig oppgave (en besværlig oppgave) βαρύ έργο [vari εrDžǥ] # (ei brysom oppgave, en vanskelig sak) δύσκολη υπόθεση [ðiskǥli ipǥϑεsi] # (en slitsom jobb, en ordentlig sjau, et vanskelig oppdrag) δύσκολη/ ζόρικη δουλειά [ðiskǥli/zǥriki ðulja] / gi/tildele noen en (arbeids)oppgave δίνω σε κάποιον να κάνει µια δουλειά [ðinǥ sε kapiǥn na kani mia ðulja] / gjøre oppgaver (gjøre øvelser) κάνω ασκήσεις [kanǥ askisis] / jeg har mange oppgaver å ta meg av έχω πολλές δουλειές να επιµεληθώ [εχǥ pǥlεz ðuljεz na εpimεliϑǥ] / han fikk den utakknemlige oppgaven å... του ανάθεσαν το άχαρο καθήκον να... [tu anaϑεsan tǥ aχarǥ kaϑikǥn na] / oppgavene til en dommer (en dommers plikter) τα καθήκοντα ενός δικαστής [ta kaϑikǥnda εnǥz ðikastis] oppgi v. (gi opp, forlate) εγκαταλείπω [εŋgatalipǥ] # απαρνιέµαι [aparnjεmε] # εκτρέπω από [εktrεpǥ apǥ] # παραδίδω [paraðiðǥ] # (frafalle, avstå fra, gi avkall på) παραιτούµαι από [parεtumε apǥ] # αποκηρύσσω [apǥkirisǥ] # απορρίπτω [apǥriptǥ] # (si fra seg, forlate) παρατώ [paratǥ] # (angi, meddele) αναϕέρω [anafεrǥ] # δηλώνω [ðilǥnǥ] # (operere med, angi) αναγράϕω [anaDžrafǥ] # (gå bort fra, forlate, fravike) εκτρέπω από [εktrεpǥ apǥ] / ingenting kan få meg til å oppgi målet mitt/endre målsettingen min τίποτα δεν µπορεί να µε εκτρέψει από τον σκοπό µου [tipǥta ðεm bǥri na mε εktrεpsi apǥ tǥn skǥpǥ mu] / jeg prøvde å få han til å oppgi den planen/forsettet sitt προσπάθησα να τον αποτρέψω απ' αυτό το σχέδιο

13 [prǥspaϑisa na tǥn apǥtrεpsǥ apaftǥ tǥ sçεðiǥ] / oppgi alle tanker om hevn απορρίπτω/ διώχνω κάθε σκέψη εκδίκησης [apǥriptǥ/ðjǥχnǥ kaϑε skεpsi εkðikisis] / oppgi/miste alt håp εγκαταλείπω/χάνω κάθε ελπίδα [εŋgatalipǥ/χanǥ kaϑε εlpiða] / oppgi et forsøk εγκαταλείπω µια προσπάθεια [εŋgatalipǥ mja prǥspaϑia] / oppgi et/ethvert håp εγκαταλείπω µια/κάθε ελπίδα [εŋgatalipǥ mja/kaϑε εlpiða] / oppgi for lav inntekt δηλώνω µειωµένο εισόδηµα [ ðilǥnǥ miǥmεnǥ isǥðima] / oppgi jobben sin (slutte i jobben) παρατάω τη δουλειά µου [parataǥ ti ðulja mu] / oppgi noe for lavt δηλώνω λιγότερο από το πραγµατικό [ðilǥnǥ liDžǥtεrǥ apǥ tǥ praDžmatikǥ] : oppgi for lav alder δηλώνω λιγότερη ηλικία [ðilǥnǥ liDžǥtεri ilikia] / oppgi navn og adresse! ανάϕερε όνοµα και διεύθυνση! [anafεrε ǤnǤma kε ðjεfϑinsi] / oppgi noen som håpløs/noe som håpløst απελπίζοµαι από κάποιον/κάτι και τα παρατάω [apεlpizǥmε apǥ kapiǥn/kati kε ta parataǥ] / oppgi sine posisjoner (trekke seg tilbake, gjøre retrett) εγκαταλείπω τις θέσεις µου [εŋgatalipǥ tis ϑεsiz mu] / oppgi sine prinsipper (gå bort fra, forkaste sine prinsipper) απαρνιέµαι τις αρχές µου [aparnjεmε tis arçεz mu] / oppgi som grunn αναϕέρω σαν αιτία [anafεrǥ san εtia] : som grunn oppga han at han hadde vært syk σαν αιτία ανέϕερε ότι ήταν άρρωστος [san εtia anεfεre Ǥti itan arǥstǥs] / oppgi studiene (kutte ut studiene) παρατάω τις σπουδές µου [parataǥ tis spuðεz mu] / oppgi ånden παραδίδω το πνεύµα [paraðiðiǥ tǥ pnεvma] / prisene som oppgis i brevet Deses... οι τιµές που αναγράϕονται στο γράµµα σας... [i timεs pu anaDžrafǥndε stǥ Džrama sas] oppgitt adj. (trøtt, lei) απαυδισµένος [apavðizmεnǥs] / hun hadde et oppgitt (ansikts-) uttrykk (hun så oppgitt ut) είχε ύϕος απαυδισµένο [içε ifǥs apavðizmεnǥ] oppgitt adv. (fortvilet, desperat) απελπισµένα [apεlpizmεna] oppgivelse m. (frafall) παραίτηση, η [i parεtisi] # (fraskrivelse, frafall) παραίτηση, η [i parεtisi] # αποκήρυξη, η [i apǥkiriksi] / oppgivelse av krav/fordring παραίτηση από απαίτηση, η [i parεtisi apǥ apεtisi] oppgjør n. (betaling, tilbakebataling) εξόϕληση, η [i εksǥflisi] # (avregning, innfrielse, tilbakebetaling) ξεχρέωµα, το [tǥ ksεχrεǥma] # ξεκαθάρισµα, το [tǥ ksεkaϑarizma] # (krangel) σύρραξη, η [i siraksi] # (krangel, episode eller scene) καβγάς, ο [Ǥ kavDžas] # (mil./pol. konfrontasjon, avgjørende oppgjør) αναµέτρηση, η [i anamεtrisi] / de hadde et realt oppgjør/en skikkelig krangel αρπαχτήκανε για καλά [arpaχtikanε ja kala] / en sjekk til fullt oppgjør (en sjekk som oppgjør en gang for alle) επιταγή προς πλήρη διακανονισµό [εpitaji prǥs pliri ðiakanǥnizmǥ] / et ordentlig oppgjør el. sammenstøt µια γενική σύρραξη [mja jεniki siraksi] / en voldsom krangel, scene el. episode γενικός καβγάς ο [Ǥ jεnikǥs kavDžas] / fullt oppgjør (full betaling) ολική εξόϕληση [Ǥliki εksǥflisi] / ha et oppgjør (ryke i tottene på hverandre) αρπάζοµαι [arpazǥmε] / hvis det kommer til et oppgjør... αν η υπόθεση καταλήξει σε αναµέτρηση... [an i ipǥϑεsi kataliksi sε anamεtrisi] / kontant oppgjør (omgående betaling) αµέση εξόϕληση [amεsi εksǥflisi] / oppgjør etter havari (i sjøforsikring: dispasjering) διακανονισµός αβαρίας [ðiakanǥnizmǥs avarias] / ta et oppgjør med noen (snakke ut med noen, forklare seg for noen) εξηγούµαι µε κάποιον [εksiDžumε mε kapiǥn]

14 oppgjørsdokument n. (kvittering) εξοϕλητήριο, το [tǥ εksǥflitiriǥ] # εξοϕλητικό, το [tǥ εksǥflitikǥ] # εξοϕλητική απόδειξη, η [i εksǥflitiki apǥðiksi] oppglødd adj. (oppildnet, opphisset, opptrekt) κουρντισµένος [kurdizmεnǥs] oppgradere v. αναβαθµίζω [anavaϑmizǥ] oppgraving f.m. (oppriving, rasering) ανασκαϕή, η [i anaskafi] # (det å åpne ei grav, ekshumasjon) εκταϕή, η [i εktafi] # (åpning av grav, avdekking) ξέθαµµα, το [tǥ ksεϑama] # ξεθάψιµο, το [tǥ ksεϑapsimǥ] opphav n. (far, avler) γενήτορας, ο [Ǥ jεnitǥras] # (avstamning) γενεαλογία η, [i jεnεalǥjia] # (slektstre, røtter) γενεαλογικό δένδρο, το [tǥ jεnεalikǥ ðεnðrǥ] # (om tekst: opprinnelse; farskap) πατρότητα, η [i patrǥtita] opphavsmann m. (initiativtaker, oppfinner) δηµιουργός, ο [Ǥ ðimiurDžǥs] # επινοητής, ο [Ǥ εpinǥitis] / han er opphavsmannen til virksomhetsplanen (aktivitetsplanens far) είναι ο δηµιουργός σχεδίου δράσης [inε Ǥ ðimiurDžǥs sçεðiu ðrasis] / opphavsmannen til et spill ο δηµιουργός ενός παιχνιδιού [Ǥ ðimiurDžǥs εnǥs pεχniðju] opphavsrett m. (copyright, opphavsretten til et åndsverk) δικαίωµα πνευµατικής ιδιοκτησίας, το [tǥ ðikεǥma pnεvmatikis iðiǥktisias] oppheng n. (også: hjuloppheng) ανάρτηση, η [i anartisi] opphengt adj. (hengt) κρεµασµένος [krεmazmεnǥs] # (bundet, fastlåst) δεµένος [ðεmεnǥs] / opphengt i overtro (veldig overtroisk) δεµένος στις προλήψεις [ðεmεnǥs stis prǥlipsis] opphetet adj. (varm, heftig, hissig) θερµός [ϑεrmǥs] # ζωηρός [zǥirǥs] # ξαναµµένος [ksanamεnǥs] # οργισµένος [ǤrjizmεnǤs] / en opphetet diskusjon θερµή/ζωηρή/ ξαναµµένη συζήτηση [ϑεrmi/zǥiri/ksanamεni/ǥrizmεni sizitisi] # (ordkrig) ζωηρή λογοµαχία [zǥiri lǥDžǥmaçia] oppheve v. (jur.)(annullere, avskaffe) καταργώ [katarDžǥ] # ακυρώνω [akirǥnǥ] # εξαλείϕω [εksalifǥ] # ερηµοδικώ [εrimǥðikǥ] # (stryke, slette, annullere, tilbakekalle) διαγράϕω [ðiaDžrafǥ] # καταγγέλλω [kataŋgεlǥ] # (jur.) (tilsidesette, omstøte) απορρίπτω [apǥriptǥ] # απαγορεύω [apaDžǥrεvǥ] # (tilbakekalle, trekke tilbake) ανακαλώ [anakalǥ] # αίρω [εrǥ] # αναιρώ [anεrǥ] # (slippe fri, sette fri) αποδεσµεύω [apǥðεzmεvǥ] / ikke opphevet (ikke avskaffet) ακατάργητος [akatarjitǥs] / oppheve en lov καταργώ νόµο [katarDžǥ nǥmǥ] # ακυρώνω ένα νόµο [akirǥnǥ εna nǥmǥ] # ανακαλώ ένα νόµο [anakalǥ εna nǥmǥ] / oppheve forbudet (av noe) αίρω την απαγόρευση(σε/για κάτι) [εrǥ tin apaDžǥrεfsi (sε/ja kati)] / oppheve portforbudet αίρω την απαγόρευση της κυκλοϕορίας [εrǥ tin apaDžǥrεfsi tis kiklǥfǥrias] / oppheve priskontrollen αποδεσµεύω τις τιµές [apǥðesmεvǥ tis timεs] opphevelse m. (avskaffelse) κατάργηση, η [i katarjisi] # κατάλυση, η [i katalisi] # ακύρωση, η [i akirǥsi] # εξάλειψη, η [i εksalipsi] # (heving, fjerning, ettergivelse) άρση, η [i arsi] # (opphør, avbrudd, opphold, ende, utgang) κατάπαυση, η [i katapafsi] / kommitéen foreslår opphevelse av forbudet η επιτροπή εισηγείται την άρση της απαγόρευσης [i εpitrǥpi isijitε tin arsi tis apaDžǥrεfsis] / opphevelse av en lov κατάργηση νόµου [katarjisi nǥmu] / opphevelsen av beleiringen/blokaden η άρση της πολιορκίας /του αποκλεισµού [i arsi tis pǥliǥrkias/tu apǥklizmu]

15 opphisse v. (gjøre vill) εξαγριώνω [εksaDžriǥnǥ] # (gjøre sint) εξοργίζω [εksǥrjizǥ] # (forarge, ergre) κεντρίζω [kεndrizǥ] # (egge, vekke opp) ξυπνώ [ksipnǥ] # διεγείρω [ðiεjirǥ] # (oppildne, spore, anspore, egge) ξεσηκώνω [ksεsikǥnǥ] / opphisse noen seksuelt ξυπνώ σαρκικές επιθυµίες [ksipnǥ sarkikεs εpiϑimiεs] / jeg var veldig opphisset ήµουν καταταραγµένος [imun katataraDžmεnǥs] opphisselse m. (sinnsopprør) έξαψη, η [i εksapsi] # άναµµα, το [tǥ anama] # εκνευρισµός, ο [Ǥ εknεvrizmǥs] # (ανα)τάραση, η [i (ana)tarasi] # αναβρασµός, ο [Ǥ anavrazmǥs] # αναστάτωση, η [i anastatǥsi] # αναστάτωµα, η [i anastatǥma] # συγκίνηση, η [i siŋginisi] # (kraftig opphisselse, delirium) ϕρενιτίδα, η [i frεnitiða] # (raseri, sinnsbevegelse, heftighet) βουρλισιά, η [i vurlisia] # (oppstemthet, begeistring, pirring, stimulering) έγερση, η [i εjεrsi] # διέγερση, η [i ðjεjεrsi] # ερεθισµός, ο [Ǥ εrεϑizmǥs] / jeg følte en sterk opphisselse ήµουν καταταραγµένος [imun katataraDžmεnǥs] / skape opphisselse (hisse opp stemningen) δηµιουργώ έξαψη [ðimiurDžǥ εksapsi] opphissende adj. (stimulerende, pirrende) διεγερτικός [ðiεjεrtikǥs] # ερεθιστικός [εrεϑistikǥs] # (fengende, oppkvikkende, nervepirrende) ενθουσιαστικός [εnϑusiastikǥs] opphisset adj. (sint, ilter) οξύθυµος [ǤksiϑimǤs] # ευέξαπτος [εvεksaptǥs] # οργισµένος [ǤrjizmεnǤs] # εξοργισµένος [εksǥrjizmεnǥs] # ξαναµµένος [ksanamεnǥs] # (forstyrret, nervøs, opprørt, rystet) ανάστατος [anastatǥs] # αναστατωµένος [anastatǥmεnǥs] # νευριασµένος [nεvriazmεnǥs] # (opprørt, oppkavet) ξεσηκωµένος [ksεsikǥmεnǥs] / en opphisset (sint) folkemengde οργισµένος όχλος, ο [Ǥ ǤrjizmεnǤs ǤΧlǤs] # ξαναµµένο πλήρος, το [tǥ ksanamεnǥ plirǥs] / folk var opphisset (stemningen blant folk var opphetet) ο κόσµος ήταν ξαναµµένος [Ǥ kǥzmǥs itan ksanamεnǥs] / hun var veldig opphisset/opprørt ήταν σε µεγάλη αναστάτωση [itan sε mεDžali anastatǥsi] / hvorfor er han så opphisset (hva er det han har hisset seg sånn opp over) γιατί έχει ανάψει έτσι; [jati εçi anapsi εtsi] # γιατί είναι τόσο νευριασµένος; [jati inε tǥsǥ nεvriazmεnǥs] / være opphisset over έχω αγωνία για [εχǥ aDžǥnia ja] opphold n. (det å oppholde seg midlertidig på et sted) διαµονή, η [i ðiamǥni] # ενδηµία, η [i εnðimia] # (besøk) παραµονή, η [i paramǥni] # (stans) ανέσχεση, η [i anεsçεsi] # (utsettelse) αναβολή, η [i anavǥli] # (avbrudd, avbrytelse, stans, pause) διακοπή, η [i ðiakǥpi] # σταµάτηµα, το [tǥ stamatima] # κατάπαυση, η [i katapafsi] # (stans, pause, pusterom, utsettelse) αναπαµός, ο [Ǥ anapamǥs] # ανάπαυλα, η [i anapavla] / er De fornøyd med oppholdet? είσθε ευχαριστηµένος από τη διαµονή σας; [isϑε εfχaristimεnǥs apǥ ti ðiamǥni sas] / et kort opphold (et kortvarig opphold) βραχυχρόνια παραµονή [vraçiχrǥnia paramǥni] # (på buss-/togreise) σύντοµη αποκοπή (ταξιδιού) [sindǥmi apǥkǥpi (taksiðju)] / et midlertidig opphold παρεπιδηµία, η [i parεpiðimia] / et tremåneders opphold τρίµηνη παραµονή [trimini paramǥni] / et ufrivillig opphold µια αναγκαστική παραµονή [mja anaŋgastiki paramǥni] / gjøre et opphold (ta en pause) κάνω µια ανάπαυλα [kanǥ mja anapavla] / hans opphold i London η παραµονή του στο Λονδίνο [i

16 parmǥni tu stǥ lǥnðinǥ] / oppholdet var meget hyggelig η διαµονή ήταν πολύ ευχάριστη [i ðiamǥni itan pǥli εfχaristi] / under mitt opphold κατά τη διαµονή µου [kata ti ðiarki mu] / uten opphold (omgående) χωρίς αναβολή [ΧǤris anavǥli] oppholde v. (oppta, beskjeftige, legge beslag på) απασχολώ [apasχǥlǥ] # (hefte) αργοπορώ [arDžǥpǥrǥ] # καθυστερώ [kaϑistεrǥ] / dette spørsmålet trenger ikke å oppholde oss lenge (vi trenger ikke å bruke mye tid på/dvele lenge ved dette spørsmålet) δεν χρειάζεται να µας απασχολήσει πολύ αυτό το θέµα [ðεŋ Χriazεtε na mas apasχǥlisi pǥli aftǥ tǥ ϑεma] / hva oppholdt deg så lenge? (hvorfor ble du så lenge?) τι σε αργοπόρησε τόσο; [ti sε arDžǥpǥrisε tǥsǥ] / jeg skal ikke oppholde dere lenge δεν θα σας απασχολήσω πολύ [ðεn ϑa sas apasχǥlisǥ pǥli] / opphold han (du) med snakk så jeg får tid til å... απασχόλησε τον εσύ µε την κουβέντα για να βρω χρόνο να... [apasχǥlisε tǥn εsi mε kuvεnda ja na vrǥ ΧrǤnǤ na] / oppholde seg (bo) διαµένω [ðiamεnǥ] # παραµένω [paramεnǥ] # (være bosatt, ha bopel) ενοικώ* [εnikǥ] : oppholde seg i utlandet/på ei øy διαµένω στο εξωτερικό/σε νησί [ðiamεnǥ stǥ εksǥtεrikǥ/sε nisi] : han oppholdt seg i utlandet i seks år παρέµεινε στο εξωτερικό έξι χρόνια [parεminε stǥ εksǥtεrikǥ εksi ΧrǤnja] oppholdssted n. (tilholdssted) διαµονή, η [i ðiamǥni] / hans oppholdssted er ukjent (ingen vet hvor han holder til) η διαµονή του είναι άγνωστη [i ðiamǥni tu inε aDžnǥsti] oppholdstillatelse m. διαµονητήριο, το [tǥ ðiamǥnitiriǥ] # άδεια παραµονής, η [i aðia paramǥnis] opphopende adj. (kumulativ) (συσ)σωρευτικός [sisǥreftikǥs] # αθροιστικός [aϑristikǥs] opphopet adj. (hardpakket, sammenpakket t) συσσωρευµένος [sisǥrεvmεnǥs] opphopning f.m. (akkumulasjon) επαύξηση, η [i εpafksisi] # συσσώρευση, η [i sisǥrεfsi] # επισώρευση, η [i εpisǥrεfsi] # σύµϕυρµα, το [tǥ simfirma] # (hamstring, lagring, bevaring (i minnet)) αποθησαύριση [aspǥϑisavrisi] / opphopning av rikdom συσσώρευση πλούτου [sisǥrεfsi plutu] / opphopning av skitt επισώρευση η [i εpisǥrεfsi] / opphopning (aggregat) av mineralpartikler σύµϕυρµα ορυκτών σωµατιδίων [simfirma ǤriktǤn sǥmatiðiǥn] opphøre v. (forfalle (til betaling), utløpe, ta slutt) λήγω [liDžǥ] opphørssalg n. (restsalg) υπολοίπων εκποίηση, η [i ipǥlipǥn εkpiisi] # γενική εκποίηση, η [i jεniki εkpiisi] # εκπτώσεις (καταστήµατος), η [i εkptǥsis (katastimatǥs)] opphøyd adj. (opphøyet, majestetisk, fryktinngytende) αξιοσέβαστος [aksiǥsεvastǥs] # (edel) επιβλητικός [εpivlitikǥs] # ευγενής [εvjεnis] # υψηλόϕρων [ipsilǥfrǥn] opphøydhet m. (fornemhet, høyhet) ευγένεια, η [i εvjεnia] opphøye v. υψώνω [ipsǥnǥ] # (rense, foredle, sublimere) εξαγνίζω [εksaDžnizǥ] / opphøye i tredje potens (måle i kubikk) κυβίζω [kivizǥ] : opphøye et tall i tredje potens κυβίζω έναν αριθµό [kivizǥ εnan ariϑmǥ] / opphøye fem i tredje potens υψώνω το 5 στην τρίτη δύναµη [ipsǥnǥ tǥ pεndε stin driti ðinami] opphøyelse m. (renselse, sublimering) εξαγνισµός, ο [Ǥ εksaDžnizmǥs] # εξάγνιση, η [i εksaDžnisi] # (heving, oppmuntring, ros, lovord, oppstemthet) εξύψωση, η [i εksipsǥsi] oppildne v. κινητοποιώ [kinitǥpjǥ] # ξεσηκώνω [ksεsikǥnǥ] # (begeistre, elektrisere)

17 γαλβανίζω [galvanizǥ] # (elektrisere, fjetre, fascinere, begeistre, henføre) ηλεκτρίζω [ilεktrizǥ] # (hisse opp, stimulere, egge, pirre, vekke) διεγείρω* [ðiεjirǥ] # εξεγείρω [εksεjirǥ] # (anspore, sette mot i, oppmuntre, animere) εµψυχώνω [εmpsiχǥnǥ] / han oppildnet dem til å streike τους ξεσήκωσε να απεργήσουν [tus ksεsikǥsε na apεrjisun] / oppildne massene γαλβανίζω τα πλήθη [DžalvanizǤ ta pliϑi] # διεγείρω/ εξεγείρω/ξεσηκώνω τις µάζες [ðiεjirǥ/εksεjirǥ/ksεsikǥnǥ tiz mazεs] / oppildne sine supportere κινητοποιώ του οπαδούς µου [kinitǥpjǥ tu Ǥpaðuz mu] / oppildne soldatene (til kamp) (sette mot i soldatene) εµψυχώνω τους στρατιώτες [εmpsiχǥnǥ tus stratjǥtεs] / talene hans oppildnet folket οι λόγοι του ξεσήκωσαν τον κόσµο [i lǥji tu ksεsikǥsan tǥn kǥzmǥ] / taler som oppildner folk/rører ved folkesjela λόγοι που διεγείρουν τα πνεύµατα του κόσµου [lǥji pu ðiεjirun ta pnεvmata tu kǥzmu] oppildnende adj. (opphissende, eggende, provoserende) ερεθιστικός [εrεϑistikǥs] oppildnet adj. (oppglødd, opphisset, opptrekt) κουρντισµένος [kurdizmεnǥs] oppjaget adj. (under tidspress) βιαστικός [viastikǥs] / jeg er oppjaget (jeg har veldig liten tid) είµαι πολύ βιαστικός. [imε pǥli viastikǥs] oppjustere v. (øke gradvis, sette opp gradvid, trappe opp) αυξάνω κλιµακωτά [afksanǥ klimakǥta] # (heve) εξισώνω προς τα πάνω [εrksisǥnǥ prǥs ta panǥ] oppkalle v. (døpe, kalle, titulere, betegne som, gi økenavn/tilnavn/klengenavn) βαπτίζω [vaptizǥ] # βαϕτίζω [vaftizǥ] / de oppkalte han etter bestefaren του δώσανε τ' όνοµα του παπού του [tu ðǥsanε tǥnǥma tu papu tu] / gata var oppkalt etter Venizelos βάϕτισαν το δρόµο µε τ' όνοµα του Βενιζέλου [vaftisan tǥ drǥmǥ mε tǥnǥma tu vεnizεlu] oppkaste seg v. (oppnevne/utpeke seg selv) αυτοδιορίζοµαι [aftǥðiǥrizǥmε] / han oppkastet seg til dommer over min oppførsel αυτοδιορίστηκε κρίτης της διαγωγής µου [aftǥðiǥristikε kritis tis ðiaDžǥjiz mu] oppkavet adj. (oppøst, snudd på hodet, opp ned, helt forfjamset) άνω κάτω [anǥ katǥ] # άνω κάτω [anǥ katǥ] # (opprørt, oppøst) ξεσηκωµένος [ksεsikǥmεnǥs] / hun var helt oppkavet ήταν άνω κάτω [itan anǥ katǥ] / hvorfor er ungene så oppkavet? γιατί είναι έτσι ξεσηκωµένα τα παιδιά; [jati inε εtsi ksεsikǥmεna ta pεðja] / jeg var så oppkavet at είχα ένα τέτοιο µπέρδεµα στο κεϕάλι µου που [iχa εna tεtiǥ bεrðεma stǥ kεfali mu pu] oppkjørsel m. (kjørevei fram til et sted, inngang, inngangsparti) είσοδος, η [i isǥðǥs] / han satte fra seg bilen i oppkjørselen til palasset άϕησε το αυτοκίνητό του στην είσοδο του παλατιού [afisε tǥ aftǥkinitǥ tu stin isǥðǥ tu palatju] oppklare v. ξεδιαλύνω [ksεðialinǥ] # (rydde opp, oppklare, avklare) ξεκαθαρίζω [ksεkaϑarizǥ] # καθαρίζω [kaϑarizǥ] # ξεκαθαρίζω [ksεkaϑarizǥ] # (finne ut av, avdekke, komme til bunns i) διαλευκαίνω [ðialεfkεnǥ] # εξιχνιάζω [εksiχnjazǥ] # ξακρίζω [ksakrizǥ] # (belyse, kaste lys over) διαϕωτίζω [ðiafǥtizǥ] # (gjøre rede for, forklare, fortolke) εξηγώ [εksiDžǥ] / oppklare en misforståelse διαλευκαίνω µια παρεξήγηση [ðialεfkεnǥ mia parεksijisi] / oppklare en sak/et spørsmål καθαρίζω ένα ζήτηµα [kaϑarizǥ εna zitima] / oppklare en tvetydighet/uklarhet ξεκαθαρίζω µια αοριστία/ασάϕεια [ksεkaϑarizǥ mja aǥristia/ asafia] / oppklare/

18 kaste lys over et mysterium διαϕωτίζω/εξιχνιάζω/ξεδιαλύνω ένα µυστήριο [ðiafǥtizǥ/εksiχnjazǥ/ksεðialinǥ εna mistiriǥ] oppklarende adj. (klargjørende, illustrerende) διασαϕητικός [ðiasafitikǥs] # εξηγητικός [εksijitikǥs] oppklaring f.m. (avklaring, klargjøring, tydeliggjøring) αποσαϕήνιση, η [i apǥsafinisi] # ξάκρισµα, το [tǥ ksakrizma] # ξεκαθάρισµα [ksεkaϑarizma] # (løsning, forklaring, avdekking) διαλεύκανση, η [i ðialεfkansi] # (etterforskning, tilbakesporing, oppsporing, løsning) εξιχνίαση, η [i εksiχniasi] # (undervisning, opplysning, belysning) διαϕώτηση, η [i ðiafǥtisi] # (forklaring, klargjøring, tolkning) εξήγηση, η [i εksijisi] / her er det nødvendig med en ytterligere oppklaring (dette krever en nærmere forklaring) χρειάζεται κάποια εξήγηση ακόµη [Χriaszεtε kapia εksijisi akǥmi] / oppklaring av en misforståelse ξεκαθάρισµα παρεξήγησης [ksεkaϑarizma parεksijisis] oppklarings- pref. (forklarings-) εξηγητικός [εksijitikǥs] oppklarning m. (om været) ξάνοιγµα, το [tǥ ksaniDžma] # ξαστέρωµα, το [tǥ ksastεrǥma] oppklistring f.m. (påklistring, påliming) επικόλληση, η [i εpikǥlisi] oppkobling f.m. (telefon) (omkobling, ny tilkobling) ανασύνδεση, η [i anasinðεsi] oppkok n. (neds. oppgulp) αναµάσηµα, το [tǥ anamasima] / den andre boka hans var et oppkok av den første το δεύτερο βιβλίο του ήταν αναµάσηµα του πρώτου [tǥ ðεftεrǥ vivliǥ tu itan anamasima tu prǥtu] / lage et oppkok av (koke suppe på) αναµασώ [anamasǥ] oppkomling m. (streber, statusjeger) αριβίστας, ο [Ǥ arivistas] # (m.) αριβιστής, ο [Ǥ arivistis] # (f.) αριβίστρια, η [i arivistria] oppkomme n. (kilde) πηγή, η [i piji] # (ile, vannkilde, oppkomme) βρύση, η [i vrisi] / et lite oppkomme (ei lita ile/olle) βρυσούλα, η [i vrisula] / et oppkomme i skogen βρύση στο δάσος [vrisi stǥ ðasǥs] # være et oppkommme av idéer (få mange idéer) γεννοβολώ ιδέες [jεnǥvǥlǥ iðεεs] oppkrever m. (innsamler, konduktør) εισπράκτορας, ο [Ǥ ispraktǥras] # εισπράχτορας, ο [Ǥ ispraχtǥras] oppkvikke v. (kvikke opp, styrke, virke oppkvikkende; bli oppkvikket) αναστηλώνω [anastilǥnǥ] # ζωγονώ [zǥǥDžǥnǥ] # ζωοποιώ [zǥǥpiǥ] # (fornye(s), gjenføde(s), forynge(s)) αναγεννώ [anajεnǥ] / den reine lufta i landsbyen vil oppkvikke deg/gjøre deg godt ο καθαρός αέρας του χωριού θα σ' αναγεννήσει [Ǥ kaϑarǥs aεras tu ΧǤriu ϑa sanajεnisi] oppkvikkende adj. (rekreerende, underholdende) αναδηµουργικός [anaðimiurjikǥs] # (styrkende, intensiverende, forsterkende) δυναµωτικός [ðinamǥtikǥs] # (livgivende, styrkende) ζωογόνος [zǥǥDžǥnǥs] # (fengende, opphissende, nervepirrende) ενθουσιαστικός [εnϑusiastikǥs] / oppkvikkende musikk (glad musikk, musikk som løfter sinnet ) µουσική που ανυψώνει το νου [musiki pu anipsǥmε tǥ nu] / oppkvikkende søvn ζωογόνος ύπνος [zǥǥDžǥnǥs ipnǥs] oppkvikket adj. δυναµωµένος [ðinamǥmεnǥs] / jeg følte meg oppkvikket etter dusjen/ morgenturen ένιωσα δυναµωµένος ύστερα από το ντους/τον πρωινό περίπατο [εniǥsa ðinamǥmεnǥs istεra apǥ tǥ dos/tǥm brǥïnǥ pεripatǥ]

19 opplag n. (opptrykk, reproduksjon) ανατύπωση, η [i anatipǥsi] # εκτύπωση, η [i εktipǥsi] # (utgave, utgivelse) έκδοση, η [i εkðǥsi] # (varebeholdning) απόθεµα, το [tǥ apǥϑεma] / andre utgave, femte opplag δεύτερη έκδοση, πέµπτη εκτύπωση [ðεftεri εkðǥsi pεmpti εktipǥsi] / nytt opplag (nytrykk, opptrykk) ξανατύπωµα, το [tǥ ksanatipǥma] opplagssted n. (oppbevaringssted, lagringsplass) αποθήκη, η [i apǥϑiki] opplagt adj. ευδιάθετος [εvðjaϑεtǥs] # (åpenbar, tydelig) καταϕανής [katafanis] # απτός [aptǥs] # εµϕανής [εmfanis] / en opplagt feil ένα απτό/καταϕανές λάθος [εna aptǥ/katafanεz laϑǥs] / ikke opplagt til å arbeide (lite lysten på å arbeide) απρόθυµος για δουλειά [aprǥϑimǥs ja ðulja] opplagt adv. (helt opplagt, bestemt, sikkert) ασϕαλώς [asfalǥs] / være opplagt til (å gjøre) noe (være i humør til (å gjøre) noe, ha lyst til (å gjøre) noe) έχω κέϕι (να κάνω) κάτι [εχǥ kεfi na kanǥ kǥti] : jeg er ikke opplagt til å ta imot besøk δεν έχω κέϕι για επισκέπτες [ðεn εχǥ kεfi ja εpiskεptεs] opplesning f.m. (resitasjon, deklamering, deklamasjon, framføring) απαγγελία, η [i apaŋgεlia] / opplesning av dikt απαγγελία ποιήµατος [apaŋgεlia piimatǥs] oppleve v. (møte, stå overfor) αντιµετωπίζω [andimεtǥpizǥ] # (komme ut for, være ute for) απαντώ [apandǥ] # (erfare, gjennomleve, føle (noe) på kroppen) γνωρίζω [DžnǤrizǤ] (tåle, gjennomgå, gjennomleve) υποϕέρω [ipǥfεrǥ] # δοκιµάζω [ðǥkimazǥ] # ζω [zǥ] / få oppleve (oppdage, finne) γνωρίζω [DžnǤrizǤ] : da hun fikk oppleve kjærligheten/hva kjærlighet var όταν γνώρισε τον έρωτα [Ǥtan DžnǤrisε tǥn εrǥta] / han har opplevd to kriger έζησε δυο πολέµους [εzisε ðiǥ pǥlεmus] / jeg har opplevd fattigdom (jeg vet hva det vil si å være fattig) έχω γνωρίσει τη ϕτώχεια [εχǥ DžnǤrisi ti ftǥçia] / oppleve en bitter skuffelse δοκιµάζω πικρή απογοήτευση [ðǥkimazǥ pikri apǥDžǥïtεfsi] / oppleve vanskeligheter αντιµετωπίζω δυσκολίες [andimεtǥpizǥ ðiskǥliεs] # δοκιµάζω µεγάλες δυσκολίες [ðǥkimazǥ mεDžalεs ðiskǥliεs] opplevelse m. (erfaring, hendelse) βίωµα, το [tǥ viǥma] # εµπειρία, η [i εmbiria] # (eventyr, kjærlighetshistorie) περιπέτια, η [i pεripεtia] / det er en (stor) opplevelse å se han danse/å høre henne synge είναι το κάτι άλλο να τον βλέπεις να χορεύει/να την ακούς να τραγουδάει [inε tǥ kati alǥ na tǥm vlεpiz na ΧǤrεvi/na tin akuz na traDžuðaï] / en ubehagelig opplevelse δυσάρεστο βίωµα [ðisarεstǥ viǥma] / en uforglemmelig/smertelig/ubehagelig opplevelse µια αξέχαστη/οδυνηρή/δυσάρεστη εµπειρία [mja aksεχasti/ǥðiniri/ðisarεsti εmbiria] / eventyrlige/fantastiske opplevelser µυτώδεις περιπέτειες [miϑǥðis pεripεtiεs] / gode og dårlige opplevelser (hyggelige og mindre hyggelige opplevelser) ευχάριστα και δυσάρεστα βιώµατα [εfχarista kε ðisarεsta vjǥmata] / vi har hatt en forferdelig pplevelse ζήσαµε κάτι ϕοβερό [zisamε kati fǥvεrǥ] opplive v. (gjøre levende, våkne opp/til live, friskne til) ζωντανεύω [zǥndanεvǥ] oppliving f.m. (levendegjøring) ζωντάνεµα, το [tǥ zǥndanεma] opplyse v. (lyse opp, belyse) ϕωτίζω [fǥtizǥ] # ϕέγγω [fεŋgǥ] # (informere) γνωρίζω [DžnǤrizǤ] # γνωστοποιώ [DžnǤstǤpiǤ] # πληροϕορώ [plirǥfǥrǥ] # (opplyse ved hjelp av elektrisitet) ηλεκτροϕωτίζω [ilεktrǥfǥtizǥ] / lyskasterne opplyste fasaden

20 οι προβαλείς ϕωτίζουν την πρόσοψη [i prǥvalis fǥtizun tim brǥsǥpsi] / opplyste gater ηλεκτροϕωτισµένοι δρόµοι [ilεktrǥfǥtizmεni ðrǥmi] / vennligst la meg få vite den nøyaktige datoen (la meg få beskjed om den nøyaktige datoen, er De snill) παρακαλώ γνωρίστε µου την ακριβή ηµεροµηνία [parakalǥ DžnǤristε mu tin akrivi imεrǥminia] opplysende adj. (belysende, klargjørende) διαϕωτιστικός [ðiafǥtistikǥs] # (informativ, lærerik) ενηµερωτικός [εnimεrǥtikǥs] # κατατοπιστικός [katatǥpistikǥs] opplysning f.m. (informasjon) πληροϕορία, η [i plirǥfǥria] # (oppklaring, klargjøring, belysning, propaganda) διαϕώτηση, η [i ðiafǥtisi] # (innsikt) διαϕωτισµός, ο [Ǥ ðiafǥtizmǥs] / bekreftet du opplysningen επαλήθευσες την πληροϕορία; [εpaliϑεfsεs tim blirǥfǥria] / et vell av opplysninger (store mengder opplyasninger) αϕθονία πληροϕοριών [afϑǥnia plirǥfǥriǥn] / fortrolige opplysninger απόρρητες πληροϕορίες [εχǥ pǥritεs plirǥfǥriεs] / framskaffe opplysninger αποκτώ πληροϕορίες [apǥktǥ plirǥfǥriεs] (snuse opp, skaffe seg opplysninger) ξετρυπώνω πληροϕορίες [ksεtripǥnǥ plirǥfǥriεs] / få/motta opplysninger λαµβάνω πληροϕορίες [lamvanǥ plirǥfǥriεs] / hale opplysninger ut av noen αποσπώ πληροϕορίες από κάποιον [apǥspǥ plirǥfǥriεs apǥ kapiǥn] / komme med opplysninger (gi opplysninger) δίνω πληροϕορίες [ðinǥ plirǥfǥriεs] : han kom med opplysninger uoppfordret έδωσε αυθόρµητα πληροϕορίες [εðǥsε afϑǥrmita plirǥfǥriεs] / motstridende opplysninger αλληλοσυγκρουόµενες πληροϕορίες [alilǥsiŋgruǥmεnεs plirǥfǥriεs] / nøyaktige opplysninger (nøyaktig informasjon) ακριβείς πληροϕορίες [akrivis plirǥfǥriεs] / politiske/økonomiske opplysninger πολιτικές/οικονοµικές ειδήσεις [pǥlitikεs/ikǥnǥmikεs iðisis] / presse opplysninger ut av noen αποσπώ µε απειλές πληροϕορίες από κάποιον [apǥspǥ mε apilεs plirǥfǥriεs apǥ kapiǥn] / samle opplysninger µαζεύω ειδήσεις [mazεvǥ iðisis] / sikre opplysninger (sikker informasjon) θετικές πληροϕορίες [ϑεtikεs plirǥfǥriεs] / sjekke/få bekreftet en opplysning επαληθεύω µια πληροϕορία [εpaliϑεvǥ mja plirǥfǥria] / tilbakeholdelse av opplysninger η κράτηση πληροϕοριών [i kratisi plirǥfǥriǥn] opplysningskontor n. (informasjonsbyrå, informasjon ) γραϕείο πληροϕοριών, το [tǥ DžrafiǤ plirǥfǥriǥn] opplysningstida f.m. εποχή του ιαϕωτισµού, η [i εpǥçi tu ðiafǥtizmu] # ο Αιώνας του ιαϕωτισµού [Ǥ εǥnas tu ðiafǥtizmu] opplyst adj. διάϕωτος [ðjafǥtǥs] # καταϕώτιστος [katafǥtistǥs] # (tent, med påslått lys) αναϕτός [anaftǥs] # (informert) ϕωτισµένος [fǥtizmεnǥs] / en opplyst enevoldshersker (hersker i et opplyste enevelde) ϕωτισµένος δικτάτορας [fǥtizmεnǥs ðiktatǥras] / gata var fullt/godt opplyst (gata var et lyshav/flommet av lys) ο δρόµος έλαµπε από τα ϕώτα [Ǥ ðrǥmǥs εlambe apǥ ta fǥta] # ο δρόµος ήταν ολόϕωτος [Ǥ ðrǥmǥs itan ǤlǤfǤtǤs] / huset var fullt opplyst το σπίτι ήταν ολόϕωτο [tǥ spiti itan ǤlǤfǤtǤ] opplæring f.m. (undervisning, utdanning) µάθηση, η [i maϑisi] # εκµάθηση, η [i εkmaϑisi] # η εκπαίδευση, η [i εkpεðεfsi] # (skolering, utdannelse) διαπαιδαγώγηση, η [i ðiapεðaDžǥjisi] / de unge må få opplæring/bli skolert i demokrati οι νέοι πρέπει να