Sungið í skógarsal Háabjalla 2017

Transkript

1 Sungið í skógarsal Háabjalla 2017 Sumarkvöldstemming - og norrænt efni Kvæðið um fuglana (Dm) Atli Heimir Sveinsson / Davíð Stefánsson Frjálst er í fjallasal (D) Lag: Friedrich Külan. Texti: Steingrímur Thorsteinsson Frjálst er í fjallasal, fagurt í skógardal, heilnæmt er heiðloftið tæra. Hátt yfir hamrakór himinninn blár og stór lyftist með ljóshvolfið skæra. Hér uppi í hamraþröng hefjum vér morgunsöng glatt yfir góðvætta hörgum: Viður vor vökuljóð vakna þú, sofin þjóð. Björt ljómar sól yfir björgum. Snert hörpu mína, himinborna dís, svo hlusti englar guðs í paradís. Við götu mína fann ég fjalarstúf og festi á hann streng og rauðan skúf. Úr furutré, sem fann ég út við sjó, ég fugla skar og líka úr smiðjumó. Í huganum til himins oft ég svíf og hlýt að geta sungið í þá líf. Þeir geta sumir synt á læk og tjörn, og sumir verða alltaf lítil börn. En sólin gyllir sund og bláan fjörð og sameinar með töfrum loft og jörð. Er oss sem ómi mót Íslands frá hjartarót bergmálsins blíðuróma strengir; söngbylgjan hlíð úr hlíð hljómandi, sigurblíð les sig og endalaust lengir. Ég heyri í fjarska villtan vængjaþyt. Um varpann leikur draumsins perluglit. Snert hörpu mína himinborna dís, og hlustið, englar guðs í paradís. Ágústnótt Nú sefur jörðin (A) Lag: Oddgeir Kristjánsson. Texti Árni úr Eyjum Lag: Trangquillo. Ljóð: Davíð Stefánsson Undurfagra ævintýr ágústnóttin hljóð, um þig syngur æskan hýr öll sín bestu ljóð. Ljósin kvikna, brennur bál bjarma slær á grund. Ennþá fagnar sérhver sál sælum endurfund. litrandi vín og víf veita mér stundar frið. Hlæjandi ljúfa líf, ljáðu mér ennþá bið. Undurfagra æfintýr ágústnóttin hljóð hjá þér ljómar ljúf og hýr lífsins töfraglóð. Nú sefur jörðin sumargræn. Nú sér hún rætast hverja bæn og dregur andann djúpt og rótt um draumabláa júlínótt. Þýtur í laufi Vertu til... (Dm) Þýtur í laufi, bálið brennur blærinn hvíslar: sofðu rótt. Hljóður í hafið röðull rennur roðnar og býður góðanótt. Vaka þá ennþá vinir saman varðeldi hjá í fögrum dal. Lífið er söngur, glaumur, gaman, gleðin hún býr í fjallasal. Vertu til er vorið kalla á þig. Við ystu hafsbrún sefur sól, og sofið er í hverjum hól. Í sefi blunda svanabörn og silungur í læk og tjörn. Á túni sefur bóndabær, og bjarma á þil og glugga slær. Við móðurbrjóstin börnin fá þá bestu gjöf, sem lífið á. Í hafi speglast himinn blár. Sinn himin á hvert daggartár. Í hverju blómi sefur sál, hvert sandkorn á sitt leyndarmál. Nú dreymir allt um dýrð og frið við dagsins þögla sálarhlið, og allt er kyrrt um fjöll og fjörð og friður drottins yfir jörð.

2 Blátt lítið blóm eitt er (D) Lag: F. W. Kücken Texti W.V. hezy. Þýðandi ókunnur. Blátt lítið blóm eitt er, ber nafnið; gleymdu ei mér. Væri ég fleygur fugl, flyg i ég til þín. Svo mína sálu nú sigraða hefur þú, engu ég unna má öðru en þér. Hvem kan segla (Dm) Þjóðlag frá Álandseyjum, þekktast meðal sænskumælandi Finna. Vem kan segla förutan vind, vem kan ro utan åror, vem kan skiljas från vännen sin utan att fälla tårar? Jag kan segla förutan vind, jag kan ro utan åror, men ej skiljas från vännen min utan att fälla tårar. Íslenskur texti, einn af mörgum: Kvöldvísur (Hm) Íslenskt þjóðlag og alþýðuvísur Kvölda tekur sest er sól, sígur þoka á dalinn. Komið er heim á kvíaból kýrnar féð og smalinn. sést á norðurtindum, lítur á þennan dýrðardag; drottinn stýri vindum. Sést á norðurheiðum, líður á þennan dýrðardag; drottinn stýri leiðum. sést á norðurhnjúkum, líður á þennan dýrðardag; drottinn hjálpi sjúkum. sést á norðurfjöllum, líður á þennan dýrðardag; drottinn hjálpi oss öllum. sendi oss drottinn friðinn, og svo gefi annan dag eftir þennan liðinn ull og perlur. Texti: Hjálmar Freysteinsson ulli og perlum að safna sér sumir endalaust reyna. Vita ekki að vináttan er verðmætust eðalsteina. ull á ég ekki að gefa þér og gimsteina ekki neina. En viltu muna að vináttan er verðmætust eðalsteina. Ef þig langar að syngja (Dm) Ljóð og lag: B. Ahlfors Íslensk þýðing: Heimir Pálsson Ef þig langar að syngja þinn söng, er söngvastundin að renna upp núna. Enginn syngur þann söng í þinn stað. Á morgun er orðið til söngs of seint, við syrgjum þau ljóð sem í þögnina dóu. Svo settu nú ekki þinn söng á frest, heldur syngdu hann nú! Það er best. Ef þú, vinur, átt örlitla ást, er ástarstundin að renna upp núna og enginn mun elska í þinn stað. Að elska á morgun er allt of seint og ónýt hver löngun sem fékk ekki að rætast. Svo sláðu því ást þinni ekki á frest, heldur elskaðu nú! Það er best. Ef þig langar að njóta þíns lífs, eru lífsins stundir að renna upp núna. Enginn lifir því lífi í þinn stað. Að lifa á morgun er löngu of seint, menn láta sér fátt þótt þú ætlir og viljir. Svo láttu ekki slá þínu lífi á frest, heldur lifðu því nú! Það er best.

3 Du skal få en dag i mårå Norskt. Ljóð: Alf Prøysen Lag: Otto Nielsen Det var en liten gutt som gikk og gret og var så lei, hæin skulte tegna Babylon, men lærer'n hæin sa nei. Hæin ød'la hele arket, hæin var tufsete og dom, men så hørte hæin et sus som over furukrona kom. Du ska få en dag i mårå som rein og ubrukt står, med blanke ark og farjestifter tel. Og da kæin du rette oppatt æille feil ifrå igår og da får du det så godt i mårå kvell. Og om du itte greie det og æilt er like trist så ska du høre suset over furua som sist. Du ska få en dag i mårå som rein og ubrukt står og med blanke ark og farjestifter tel. Og så vart gutten vaksin og hæin gikk og var så lei, han hadde fridd åt jinta si, men jinta hu sa nei. Og hæin gret i ville skauen: Detti blir min siste dag men da kom det over furua det såmmå linne drag: Du ska få en dag i mårå Og nå er gutten gift og går og slit som folk gjør flest med småbruk oppi Åsmarken der kjærringa er hest. Og hæin syns det blir for lite gjort og streve titt og trutt og trøste seg med furusus nå dagen blir for stutt. Du ska få en dag i mårå Á morgun kemur dagur Þýðing: unnar uttormsson, des Frá skólanum gekk Tóti litli tárvotur á kinn hann teikna vildi Babílon, því reiddist kennarinn. Þá reif hann sundur blaðið því að refsingu hann kveið en í runni heyrð ann mjúkan klið sem var á þessa leið: Á morgun kemur dagur sem óskrifaður er með auðum blöðum, krít og litafjöld og úr mistökunum frá í gær þá muntu geta bætt og þá mun þér líða betur annað kvöld. En takist þér það ekki og ef allt þér önugt finnst þá ættirð u að hlusta vel á raddir skógarins. Á morgun kemur dagur sem óskrifaður er með auðum blöðum, krít og litafjöld. Og snáðinn óx úr grasi en hann ugg í brjósti bar hann beðið hafði stúlku en klárt nei var hennar svar. Hann grét og hélt til skógar, sagði: Nú er komið nóg; en er nóttin kom ein falleg björk á gamla strengi sló. Á morgun kemur dagur En nú er stráksi kvæntur og hann púlar manna mest á meðalbú í Dölunum og konu, börn og hest. En hægt onum finnst miða þótt hann hamist dag og nótt en við haustkliðinn í birkilundi verður honum rótt. Á morgun kemur dagur Svantes lykkelige dag Danskt. Lag og texti: Benny Andersen Se, hvilken morgenstund! Solen er rød og rund. Nina er gået i bad. Jeg' spiser ostemad. Livet er ikke det værste man har Blomsterne blomstrer op. Der går en edderkop. Fuglene flyver i flok når de er mange nok. Lykken er ikke det værste man har ræsset er grønt og vådt, Bierne har det godt. Lungerne frådser i luft. Åh, hvilken snerleduft! læden er ikke det værste man har Sang under brusebad. Hun må vist være glad. Himlen er temmelig blå. Det ka jeg godt forstå. Lykken er ikke det værste man har Nu kommer Nina ud, nøgen, med fugtig hud, kysser mig kærligt og går ind for at re' sit hår. Livet er ikke det værste man har

4 Det var en lørdag aften (D) Ack, Värmeland, du sköna () Danskt þjóðlag og þjóðvísa Sænsk þjóðvísa. Texti Fryxell og Dahlgren 1822, úr leikriti. Det var en lørdag aften, jeg sad og vented dig, det var en lørdag aften, jeg sad og vented dig, du loved mig at komme vist, men du kom ej til mig! du loved mig at komme vist, men du kom ej til mig! Ack, Värmeland, du sköna, du härliga land! Du krona för Svea rikes länder! Ja, om jag komme mitt i det förlovade land, till Värmland jag ändå återvänder. Ja, där vill jag leva, ja, där vill jag dö. Om en gång ifrån Värmland jag tager mig en mö, så vet jag att aldrig jag mig ångrar... Jeg lagde mig på sengen og græd så bitterlig, jeg lagde mig på sengen og græd så bitterlig, og hver en gang, at døren gik, jeg troede, det var dig, og hver en gang, at døren gik, jeg troede, det var dig!... Jeg ville roser plukke, jeg plukker ingen fler, jeg ville roser plukke, jeg plukker ingen fler. Jeg elsked dig så inderlig, jeg elsker ingen mer, jeg elsked dig så inderlig, jeg elsker ingen mer. Den första gång... (D) Sænskt. Text och musik: Birger Sjöberg Den första gång jag såg dig, det var en sommardag på förmiddan, då solen lyste klar, och ängens alla blommor av många hundra slag, de stodo bugande i par vid par. Och vinden drog så saktelig, och nere invid stranden, där smög en bölja kärleksfullt till snäckan uti sanden. Den första gång jag såg dig, det var en sommardag, den första gång jag tog dig uti handen. Den första gång jag såg dig, då glänste sommarskyn, så bländande som svanen i sin skrud. Då kom det ifrån skogen, från skogens gröna bryn liksom ett jubel utav fåglars ljud. Då ljöd en sång från himmelen, så skön som inga flera; det var den lilla lärkan grå, så svår att observera. Den första gång jag såg dig, då glänste sommarskyn så bländande och grann som aldrig mera... Ég vil fá mér kærustu.. Ack, Värmeland, ísl. texti: Jónas Jónasson frá Hrafnagili F Ég vil fá mér kærustu sem allra allra fyrst. Dm H En ekki verður gott að finna hana, F því hún skal hafa kinnar eins og hrútaber á kvist Dm og hvarmaljósin björt sem demantana Hún skal vera fallegust af öllum innan lands F og iðin við að spinna og léttan stíga dans Dm E og hún skal kunna að haga sér hið besta. Þær eru flestar góðar meðan unnustinn er nær en oss þær eru vissar til að blekkja en ég vil fá mér eina þá sem ei við öðrum hlær sem elskar mig og bara mig vill þekkja og hún skal líka finna beztu hugarró hjá mér ef húsi mínu færir hún iðni og dyggð með sér og stóra, fulla kistu beztu klæða. Sóló Og ef ég svo í eina næ jafnt alveg sem ég vil þá óðara til brullups skal ég feta og sveitafólk mitt veislu fær sem vantar ekkert til og vín og hrokafylli sína að éta og þar skal vera dans og drykkja daga þrjá í röð hin dýra ást oss gjörir í hjörtunum svo glöð en til þess verður ofurlitlu að ey

5 Það blundar þrá ABBA: I have a dream. Texti: uðmundur Kr. Sigurðsson (2002) Å den som var en løvetann Það blundar þrá í brjósti mér er bjarta snót í faðmi ber. Blómin björt í ljóma breiða skart um jörð. Hlýjar raddir hljóma, hrífa þakkargjörð. Látum sönginn óma, sólargeislar brosa gegnum ský. Hefjum gleðihljóma, hjartað öðlast frið og ró á ný við fagran hljóm með friðaróm. Sóló Við óm af söng er sefa nær þá svefninn verður undur vær. Söngur sælu vekur sífellt tær og nýr. Harma frá oss hrekur, hryggðin burtu flýr. Látum sönginn óma, sólargeisli brosir undur hlýr. Birta bjartra hljóma berst um svið, svo unaðs tær og skýr við kærleiksljóð í kvöldsins glóð. Norskt. Melodi: Alf ranner Text: Alf Pröysen Ég er kominn heim Så gikk du inn og vrengte kjolen, vasket hender, hals og kinn for solens hete brann. Din omsorg er som kvinners flest, du hentet det jeg trengte mest; et eggeglass med vann. Så får jeg plass ved sengen din og ser på at du sovner inn. Og utenfor er natten blå, en løvetann kan lykken nå, så over all forstand. Lag:Emmerich Kálmán. Texti Jón Sigurðsson Er völlur grær og vetur flýr og vermir sólin grund. Þá kem ég heim og hitti þig verð hjá þér alla stund. Við byggjum saman bæ í sveit, sem brosir móti sól. Þar ungu lífi landi mitt mun ljá og veita skjól. :;: Sól slær silfri á voga. Sjáðu jökulinn loga. Allt er bjart yfir okkur tveim því ég er kominn heim. Að ferðalokum finn ég þig sem mér fagnar höndum tveim. Ég er kominn heim. Já ég er kominn heim. :;: Å den som var en løvetann som sto i skitt og sølevann i Bispegata tre; den aller første løvetann som blusset bak et søplespann i Bispegata tre, så noen kunne plukke meg, og "noen" skulle være deg. Du festet meg ved blusen din og trippet ut i sol og vind, og jeg fikk være med. Jeg skulle føle kroppen din bak utsalgsstoff av musselin da vi gikk gaten ned, og tro jeg var en diamant mot blusens tynne blondekant, og alle skulle se. Din lange travle arbeidsdag så hørte jeg ditt hjerteslag, om kvelden gikk du trette skritt i trappen opp til rommet ditt, og jeg fikk være med.

6 amli Nói (35ti söngur Fredmans) (D) Flöytelåd Lag og texti: arl Michael Bellman, þýðing: Sigurður Þórarinsson Norskt. Lag: eirr Tveitt. Texti Jakob Sande amli Nói, gamli Nói gæðamaður var. óðri úr örk þá gekk hann góða hugmynd fékk hann. nægðir víns, já gnægðir víns hann gróðusetti þar. Selja stod saftgrönn og sefjemjuk, kvistfri og ferdig til flöytebruk for hage smågutte hender. Hann það vissi, hann það vissi að hefur skepna hver þorfina áþekka þörfina á að drekka. Þrúguvínið, þrúguvínið þorstans lækning er. Kellu Nóa, kellu Nóa kalla væna má. Aldrei vöngum velti víni í karl sinn helti. Þannig konu, þannig konu þyrfti ég að fá. Aldrei sagð ún, aldrei sagð ún: ekki meira nú. Of mikið sér á þér ég tek staupið frá þér. Áfram skenkti, áfram skenkti öðlingskvinna sú. Kallinn Nói, kallinn Nói í kinnum rjóður var. Hárbrúsk hafði hann þéttan hökutoppinn nettan. Krús að tæma, krús að tæma kall var ávalt snar. ott var þá, já gott var þá og glaðvært mannlífið. Kátir veislu kallar hvergi fýludallar sátu edrú, sátu edrú súrir við manns hlið. Þá var aldrei, þá var aldrei aðeins dreypt á veig. Svekktu þá ei sveina sermoníur neinar. Sérhvern drykk, já sérhvern drykk menn drukku í einum teyg. (Dm) Tonen kjem smygande, mjuk og var, aukar i kraft og få döyvde svar langt borte frå andre grender.... Småfuglen tagnar i skogen då, undrande sit han og lyder på og glöymer seg lange stunder. Barnet som stabbar i garden ler, undrar seg på kva vel dette er for spelande blankt vedunder. Frostvår på tun står ein gamal mann, minnes den gongen då også han sprang berrfött i fjell og finne. Tonane leikar i hugen hans, augo står fjerre med dimslörd glans mot barndomens bleike minne. Danse mi vise, gråte mi sang () Norskt. Lag: Torild oksöyr. Testi Einar Skjæråsen Vinden blæs synna, og vinden blæs norda lyset og skuggen er systkjen på jorda. Sommarn er stutt, og vinter n er lang. Innunder yta glir moldmörke årer. Blåveisen blömer i gråbleke vårer. Livstrua bryt gjennom tela og tvang. Friarar er vi om vona er lita. Nynn om a Berit, så får du a Brita. Dröm på din sten at du sit på et fang. Somme er fattige, somme er rika. Bare tel slutt er vi jamsi s og like. Vegen er lystig, og vegen er vrang.