SAMANTEKT Á EIGINLEIKUMLYFS 1. HEITI LYFS Noritren 10, 25, eða 50 mg filmuhúðaðar töflur. 2. INNIHALDSLÝSING Nortriptýlín 10, 25 eða 50 mg á formi nortriptýlín hýdróklóríðs. Hjálparefni með þekkta verkun: Noritren 10 mg innihalda 17,3 mg laktósa. Noritren 25 mg innihalda 18,1 mg laktósa. Noritren 50 mg innihalda 17,7 mg laktósa. Sjá lista yfir öll hjálparefni í kafla 6.1. 3. LYFJAFORM Filmuhúðuð tafla. 10 mg: Kringlóttar, hvítar, lítillega tvíkúptar, filmuhúðaðar töflur með flatan topp, merktar NL á annarri hliðinni. 25 mg: Kringlóttar, hvítar, lítillega tvíkúptar, filmuhúðaðar töflur með flatan topp, merktar NO á annarri hliðinni. 50 mg: Kringlóttar, hvítar, lítillega tvíkúptar, filmuhúðaðar töflur með flatan topp, merktar NS á annarri hliðinni. 4. KLÍNÍSKAR UPPLÝSINGAR 4.1 Ábendingar Innlægt þunglyndi og aðrir þunglyndissjúkdómar. 4.2 Skammtar og lyfjagjöf Fullorðnir: Í upphafi 25 mg tvisvar á dag, skammtur er aukinn um 25 mg annan hvern dag í 150 mg dagsskammt sem gefinn er í 1 eða 2 skömmtum á dag, þar til klínísk einkenni lagast. Aldraðir: Í upphafi 10 mg tvisvar á dag, skammtur er smám saman aukinn í 75 mg dagsskammt sem gefinn er í 1 eða 2 skömmtum á dag. Börn og unglingar (<18 ára): Noritren á ekki að nota fyrir börn yngri en 18 ára þar sem ekki liggja fyrir upplýsingar um öryggi og virkni (sjá kafla 4.4). Skert nýrnastarfsemi: Má gefa í venjulegum skömmtum þegar nýrnastarfsemi er skert. Skert lifrarstarfsemi: Skammtist með varúð og ef mögulegt er á að mæla þéttni lyfsins í sermi. 1/10
Meðferðarlengd: Verkun lyfsins gegn þunglyndi kemur venjulega fram 2 4 vikum eftir að meðferð er hafin. Meðferð með þunglyndislyfjum er einkennameðferð og á því að standa yfir í nægjanlega langan tíma, venjulega í 6 mánuði eða lengur til að fyrirbyggja bakslag. Meðferð hætt: Draga skal smám saman úr lyfjagjöf þegar meðferð er hætt þar sem annars geta komið fram meðferðarrofseinkenni eins og höfuðverkur, svefntruflanir, pirringur og almenn vanlíðan. Þessi einkenni eru ekki merki um ávanabindingu. 4.3 Frábendingar Ofnæmi fyrir nortriptýlíni eða einhverju hjálparefnanna. Nýlegt hjartadrep. Öll stig gáttasleglarofs, hjartsláttaróregla og kransæðasjúkdómar. Samhliða eða nýleg meðferð með MAO-hemlum (mónóamín oxidasa hemlum) er frábending (sjá kafla 4.5). 4.4 Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun Aukin hætta á óæskilegum aukaverkunum frá hjarta- og æðakerfi fylgir notkun Noritren hjá öllum aldurshópum. Óreglulegur hjartsláttur getur komið fram við háa skammta og hjá sjúklingum sem eru með hjartasjúkdóma fyrir og taka venjulega skammta. Noritren á að nota með varúð hjá sjúklingum með þvagtregðu, blöðruhálskirtilsstækkun, einkenni um vænisýki (paranoia) og langt gengna lifrar- eða hjarta/æðakerfissjúkdóma. Noritren á að nota með mikilli varúð hjá sjúklingum með krampasjúkdóma þar sem nortriptýlín getur lækkað krampaþröskuld. Sjálfsvíg/sjálfsvígshugsanir eða klínísk versun Þunglyndi tengist aukinni hættu á sjálfsvígshugsunum, sjálfsskaða og sjálfsvígi (sjálfsvísgstengdum atburðum). Hættan er viðvarandi þar til marktækur bati hefur náðst. Þar sem ekki er víst að bati komi fram í upphafi eða á fyrstu vikum meðferðar, skal fylgjast sérstaklega vel með sjúklingum þar til batamerki sjást. Almenn klínísk reynsla sýnir að hætta á sjálfsvígum getur aukist í upphafi bata. Vitað er að sjúklingar með sögu um sjálfsvígstengda atburði eða þeir sem sýna greinilegar sjálfsvígshugmyndir áður en meðferð er hafin, eru í meiri áhættu á að hugleiða sjálfvíg eða reyna sjálfvíg og skulu því vera undir sérstöku eftirliti á meðan meðferð stendur. Í safngreiningu (meta analysis) á lyfleysustýrðum klínískum rannsóknum á þunglyndislyfjum hjá fullorðnum sjúklingum með geðtruflanir, kom fram aukin hætta á sjálfsvígshegðun hjá þeim sem tóku þunglyndislyf umfram þá sem fengu lyfleysu hjá sjúklingum yngri en 25 ára. Fylgjast skal náið með sjúklingum á lyfjameðferð og þá sérstaklega þeim sem eru í verulegri áhættu, einkum í upphafi meðferðar og við skammtabreytingar. Benda skal sjúklingum (og þeim sem annast þá) á þörfina á að fylgjast með öllum tilvikum um klíníska versnun, sjálfsvígshegðun eða -hugsanir og óvenjulegar breytingar á hegðun og að leita skuli læknis þegar í stað verði þeirra vart. Gæta skal mikillar varúðar við gjöf nortriptýlíns hjá sjúklingum með ofstarfsemi skjaldkirtils eða sem eru á meðferð með skjaldkirtilslyfjum, þar sem hjartsláttartruflanir geta komið fram. Öldruðum sjúklingum hættir mjög til að fá réttstöðublóðþrýstingsfall og verður að fylgjast mjög vel með þeim. Hjá sjúklingum með geðhvarfasýki geta líkur á geðhæðarlotum aukist. Stöðva skal meðferð með Noritren ef sjúklingur stefnir í geðhæðarlotu. 2/10
Sjúklingum með geðklofa á einungis að gefa Noritren ásamt geðrofslyfjum, þar sem geðrofseinkenni geta versnað sé það ekki gert. Brátt glákukast sem kemur vegna stækkunar ljósops getur orðið hjá þeim fáu, sem hafa grunnt forhólf (anterior chamber) og þröngt litu- og glæruhorn og þarf því að gefa þeim Noritren með varúð. Þegar deyfilyf, hvort sem um er að ræða til staðdeyfingar eða almennrar deyfingar, eru gefin sjúklingum á þrí/fjórhringlaga þunglyndislyfjum, geta þau aukið hættuna á hjartsláttartruflunum og lágþrýstingi. Ef mögulegt er á að hætta Noritren gjöf fyrir skurðaðgerðir. Upplýsa ber svæfingarlækninn um að sjúklingurinn sé á meðferð með Noritren, ef bráðaaðgerð er óumflýjanleg (sjá kafla 4.5). Noritren getur haft áhrif á svörun insúlíns og glúkósu og gert þannig aðlögun sykursýkismeðferðar hjá sykursýkissjúklingum nauðsynlega. Auk þess getur þunglyndið sjálft haft áhrif á sykurjafnvægi sjúklingsins. Samtímis gjöf annarra andkólínvirkra lyfja getur aukið andkólínvirk áhrif lyfsins (sjá kafla 4.5). Eftir langvarandi meðferð með Noritren, verður að hætta gjöf lyfsins í áföngum til að draga úr meðferðarrofseinkennum eins og höfuðverk, vanlíðan, svefnleysi og pirringi. Þessi einkenni eru ekki merki um ávanabindingu. Hjálparefni Noritren inniheldur laktósa. Sjúklingar með galaktósaóþol, laktasaþurrð (Lapp lactase deficiency) eða glúkósa-galaktósa vanfrásog sem eru sjaldgæfir arfgengir kvillar skulu ekki taka lyfið. 4.5 Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir Þríhringlaga þunglyndislyf að nortriptýlíni meðtöldu, umbrotna fyrir tilstilli cýtókróm P450 í lifur, ísóensímsins CYP2D6. CYP2D6 er margmynda (polymorphic) hjá mönnum. Ýmis geðlyf og önnur lyf geta hamlað CYP2D6 ísóensíminu. Þar má telja geðrofslyf, serótónín endurupptökuhemla að cítalóprami undanskildu (sem er mjög veikur hemill), betablokka og nýrri lyf við hjartsláttaróreglu. Þessi lyf geta dregið verulega úr umbrotum þríhringlaga þunglyndislyfja og valdið umtalsverðri aukningu á styrk þeirra í plasma. Milliverkanir tengdar lyfhrifum Samsetningar, sem eru frábendingar: Samtímis meðferð með MAO-hemlum er frábending vegna aukinnar hættu á serótónín heilkenni sem einkennist af vöðvakippum, æsingi með krömpum, óráði, og meðvitundarleysi (sjá kafla 4.3). Noritren meðferð getur hafist 14 dögum eftir að meðferð með óafturkræfum, ósérhæfðum MAO-hemli hefur verið hætt og minnst einum degi eftir að meðferð með afturkræfa MAO-hemlinum móklóbemíði hefur verið hætt. Meðhöndlun með MAO-hemli má hefja 14 dögum eftir að töku Noritren hefur verið hætt. Í báðum tilvikum á í upphafi að gefa Noritren eða MAO-hemilinn í litlum skömmtum sem auknir eru smám saman og fylgst skal með áhrifunum (sjá kafla 4.3). Samsetningar, sem eru óráðlegar: Adrenvirk lyf: Nortriptýlín getur aukið virkni adrenalíns, efedríns, ísóprenalíns, noradrenalíns og fenýlefríns á hjarta- og æðakerfi, t.d. í deyfilyfjum til staðdeyfingar og almennrar deyfingar sem og nefdropum. Adrenvirkir viðtakablokkar: Þríhringlaga þunglyndislyf geta dregið úr blóðþrýstingslækkandi verkun klónidíns og metýldópa. Mælt er með því að endurmeta háþrýstingsmeðferðina við meðferð með þunglyndislyfjum. 3/10
Andkólínvirk lyf: Þríhringlaga þunglyndislyf geta aukið verkun þessara lyfja (t.d. fentíazín, lyf við Parkinsonssjúkdómi, andhistamín, atrópín og bíperidín) á augu, miðtaugakerfi, þarma og gallblöðru (sjá kafla 4.4). Forðast skal samtímis notkun þessara lyfja vegna aukinnar hættu á þarmalömun, ofurhita o.fl. Lyf sem lengja QT-bil: Til þeirra teljast lyf við hjartsláttartruflunum eins og kínidín, andhistamínlyf eins og terfenadín, nokkur geðrofslyf (einkum pímózíð og sertindól) og sótalól. Þessi lyf geta aukið líkur á slegilstakttruflunum, séu þau tekin með þríhringlaga þunglyndislyfjum. Sveppalyf eins og flúkónazól og terbínafín auka styrk þríhringlaga þunglyndislyfja í sermi og þar með eiturhrif þeirra. Yfirlið og torsade de pointes hafa einnig sést. Samsetningar, sem krefjast varúðar við notkun: Lyf sem bæla miðtaugakerfið: Nortriptýlín getur aukið slævandi áhrif annarra efna sem bæla miðtaugakerfið eins og áfengis, svefnlyfja, róandi lyfja eða sterkra verkjalyfja. Milliverkanir tengdar lyfjahvörfum Áhrif annarra lyfja á lyfjahvörf þríhringlaga þunglyndislyfja: Barbitúröt og önnur efni sem örva ensímvirkni eins og rífampicín, og karbamazepín geta aukið umbrot þríhringlaga þunglyndislyfja og geta leitt til lækkunar á plasmastyrk þríhringlaga þunglyndislyfja og dregið þannig úr verkun gegn þunglyndi. Címetidín, metýlfenidat og kalsíumgangalokar hækka plasmastyrk þríhringlaga þunglyndislyfja, sem getur haft í för með sér aukin eitrunarárhrif. Þríhringlaga þunglyndislyf og geðrofslyf hamla umbrotum hvors annars. Þetta getur leitt til lækkaðs krampaþröskuldar og valdið krömpum. Nauðsynlegt getur reynst að aðlaga skammta þessara lyfja. Tilkynnt hefur verið að sveppalyf eins og flúkónazól og terbínafín geti hækkað styrk amitriptýlíns og nortriptýlíns í sermi og þar með aukið eitrunaráhrifin. Valpróat leiðir til hækkunar plasmastyrks amitriptýlíns um 31% og nortriptýlíns um 55% vegna blokkunar á umbrotum nortriptýlíns við fyrstu umferð í lifur. Nauðsynlegt getur verið að aðlaga skammta nortriptýlíns eftir niðurstöðum mælinga á áhrifum/styrk. Jóhannesarjurt (jónsmessurunni, St. John s Wort, Hypericum perforatum) minnkar AUC (0-12 klst.) og C max fyrir nortriptýlín um u.þ.b. 40% með því að virkja umbrot nortriptýlíns með CYP3A4 í lifur. Óhætt er að nota þessa samsetningu með því að aðlaga skammta nortriptýlíns eftir niðurstöðum mælinga á áhrifum/styrk. 4.6 Meðganga og brjóstagjöf Meðganga: Noritren má nota á meðgöngu þegar kostirnir fyrir móðurina við að nota lyfið eru meiri en hugsanleg áhætta fyrir fóstrið. Notist eingöngu ef brýna nauðsyn ber til á síðasta þriðjungi meðgöngu. Notkun hárra skammta þríhringlaga þunglyndislyfja á síðasta þriðjungi meðgöngu getur haft í för með sér áhrif eins og taugaatferlisraskanir (neurobehavioral disturbances) hjá nýburanum. Skýrt hefur verið frá tilvikum um svefnhöfga hjá nýburum mæðra sem hafa verið á amitriptýlínmeðferð fram að fæðingu og um þvagteppu hjá nýburum mæðra sem hafa verið á nortriptýlínmeðferð (umbrotsefni amitriptýlíns) fram að fæðingu. Brjóstagjöf: 4/10
Noritren notist eingöngu ef brýna nauðsyn ber til meðan barn er á brjósti og mælt er með því að fylgst sé náið með barninu, einkum fyrstu 4 vikurnar eftir fæðingu. Nortriptýlín skilst út í brjóstamjólk í það lágum styrk að ekki er talið líklegt að það hafi áhrif á barnið við notkun lækningalegra skammta. 4.7 Áhrif á hæfni til akstur og notkunar véla Engin varúðarmerking. Noritren getur haft lítil eða miðlungs áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla, einkum í upphafi notkunar og þegar skammtur er aukinn. 4.8 Aukaverkanir Sumar neðangreindra aukaverkana eins og höfuðverkur, skjálfti, einbeitingarörðugleikar, munnþurrkur, hægðatregða og minnkuð kynlífslöngun geta einnig verið einkenni þunglyndis og hverfa því oftast eftir því sem dregur úr þunglyndinu. Aukaverkanir eru flokkaðar hér að neðan eftir MedDRA flokkun eftir líffærum og tíðniflokkun. Mjög algengar ( 1/10); algengar ( 1/100 til <1/10); sjaldgæfar ( 1/1.000 til <1/100); mjög sjaldgæfar ; örsjaldan koma fyrir (<1/10.000), Tíðni ekki þekkt (ekki hægt að áætla tíðni út frá fyrirliggjandi gögnum) MedDRA flokkun eftir líffærum Rannsóknaniðurstöður Hjarta Blóð og eitlar Taugakerfi Tíðni Mjög algengar ( 1/10) Algengar ( 1/100 til <1/10) Mjög algengar ( 1/10) Algengar ( 1/100 til <1/10) Mjög algengar ( 1/10) Algengar ( 1/100 til <1/10) Aukaverkanir Þyngdaraukning, Breytingar á hjartarafriti, lenging á QTbili hjartarafrits, lenging á QRSkomplex hjartarafrits. Aukinn þrýstingur í auga. Þyngdartap, breytingar á lifrarprófunum, hækkun alkalískra fosfatasa í blóði, hækkun transamínasa. Hjartsláttarónot, hraðtaktur. Gáttasleglarof, greinrof. Hjartsláttartruflun. Beinmergsbæling, kyrningahrap, hvítfrumnafæð, eósínfíklager, blóðflagnafæð. Skjálfti, sundl, höfuðverkur, svefnhöfgi. Einbeitingarörðugleikar, truflanir á bragðskyni, náladofi, hreyfiglöp. Krampar. Augu Mjög algengar ( 1/10) Sjónstillingarörðugleikar. 5/10
Algengar ( 1/100 til <1/10) Ljósopsstæring. Eyru og völundarhús Eyrnasuð. Meltingarfæri Mjög algengar (>1/10) Munnþurrkur, hægðatregða, ógleði. Niðurgangur, uppköst, tungubjúgur. Stækkun munnvatnskirtla, þarmalömun. Nýru og þvagfæri Þvagtregða. Húð og undirhúð Innkirtlar Efnaskipti og næring Æðar Almennar aukaverkanir og aukaverkanir á íkomustað Lifur og gall Æxlunarfæri og brjóst Mjög algengar ( 1/10) Tíðni ekki þekkt (ekki hægt að áætla tíðni út frá fyrirliggjandi gögnum) Mjög algengar ( 1/10) Algengar ( 1/100 til <1/10) Algengar ( 1/100 til <1/10) Ofsviti. Útbrot, ofsakláði. Skalli, ljósnæmi. Óeðlileg seyting þvagstemmuvaka (SIADH). Minnkuð matarlyst. Réttstöðuþrýstingsfall. Háþrýstingur. Þreyta. Andlitsbjúgur. Sótthiti. Gula. Ristruflanir. Brjóstastækkun hjá körlum. Geðræn vandamál Algengar ( 1/100 til <1/10) Tíðni ekki þekkt (ekki hægt að áætla tíðni út frá fyrirliggjandi Ringl, minnkuð kynlífslöngun. Ólmhugur, oflæti, kvíði, svefnleysi, martraðir. Óráð (hjá öldruðum), ofskynjanir (hjá geðklofa sjúklingum). Sjálfsvígshugmyndir, sjálfsvígshegðun 1. 6/10
gögnum) 1 Tilkynnt hefur verið um tilvik sjálfsvígshugmynda og sjálfsvígshegðunar meðan á nortriptýlín meðferð stendur eða fljótlega eftir að meðferð hefur verið hætt (sjá kafla 4.4). Áhrif tengd lyfjaflokki Í faraldsfræðilegum rannsóknum, sem einkum náðu til sjúklinga 50 ára og eldri, kemur fram aukin hætta á beinbrotum hjá sjúklingum sem fá SSRI lyf og þríhringlaga þunglyndislyf. Verkunarmátinn sem veldur þessu er óþekktur. Tilkynning aukaverkana sem grunur er um að tengist lyfinu Eftir að lyf hefur fengið markaðsleyfi er mikilvægt að tilkynna aukaverkanir sem grunur er um að tengist því. Þannig er hægt að fylgjast stöðugt með sambandinu milli ávinnings og áhættu af notkun lyfsins. Heilbrigðisstarfsmenn eru hvattir til að tilkynna allar aukaverkanir sem grunur er um að tengist lyfinu samkvæmt fyrirkomulagi sem gildir í hverju landi fyrir sig, sjá Appendix V. 4.9 Ofskömmtun Verulegur einstaklingsbundinn munur er á svörun við ofskömmtun. Börn eru sérlega næm fyrir eitrunaráhrifum á hjarta og krömpum. Hjá fullorðnum hefur inntaka á meira en 500 mg valdið meðal til alvarlegri eitrun og minna en 1000 mg verið banvæn. Einkenni: Einkennin geta birst hægt og lúmskt eða hratt og óvænt. Fyrstu klukkustundirnar er um ákafa svefnþörf að ræða eða örvun, óróleika og ofskynjanir. Andkólínerg einkenni: Ljósopsstæring, hraðtaktur, þvagtregða, slímhúðaþurrkur, minnkaðar þarmahreyfingar. Krampar og sótthiti. Seinna getur komið fram skyndileg miðtaugakerfisbæling, minnkuð meðvitund sem leiðir til meðvitundarleysis með öndunarbilun. Einkenni frá hjarta: hjartsláttaróregla (sleglahraðsláttarglöp, torsade de pointes, sleglaflökt). Hjartarafrit sýnir einkennandi lengingu á PR-bili, breikkun á QRS-komplex, lengingu á QT-bili, T-bylgjan útflött eða viðsnúin, ST-bils lækkun og hjartabilun á ýmsum stigum sem getur þróast í hjartastopp. Breikkunin á QRS-komlexi er venjulega í samræmi við hversu alvarleg eitrunin er eftir bráða ofskömmtun. Hjartabilun, lágþrýstingur, hjartalost, efnaskiptablóðsýring og kalíumskortur. Við vöknun geta aftur sést ringl, óróleiki, ofskynjanir og hreyfiglöp. Meðferð: Innlögn á sjúkrahús (gjörgæsludeild). Meðferðin er einkenna- og stoðmeðferð. Magatæming jafnvel þó nokkuð langt sé um liðið eftir inntöku um munn og meðferð með lyfjakolum. Nákvæmt eftirlit jafnvel við tilvik sem virðast einföld. Fylgjast skal með meðvitundarstigi, púls, blóðþrýstingi og öndun. Tíðar athuganir á blóðsöltum og blóðgösum. Ef þörf krefur er öndunarvegi haldið opnum með barkaþræðingu. Mælt er með meðferð í öndunarvél til að fyrirbyggja mögulega öndunarstöðvun. Fylgst skal stöðugt með hjartastarfsemi í 3-5 daga með hjartarafriti. Mögulegt getur verið að komast hjá breikkun QRS-bils, hjartabilun og sleglasláttarglöpum með því að gera blóðið basískara (bíkarbónat eða miðlungs oföndun) og hröðu innrennsli yfirþrýstins natríumklóríðs (100-200 mmól Na + ). Nota má hefðbundin lyf við hjartsláttartruflunum, t.d. lídókaín í æð við sleglasláttarglöpum, 50 100 mg (1 1,5 mg/kg), síðan 1-3 mg/mín. með innrennsli í æð. Rafstuð er gefið ef þörf krefur til að fá aftur eðlilegan hjartslátt (cardioversion). Blóðrásarbilun á að meðhöndla með blóðþenslulyfjum og erfiðari tilvik með dóbútamíninnrennsli 2-3 míkróg/kg/mín. í upphafi með vaxandi styrk eftir svörun. Óróleika og krampa má meðhöndla með díazepami. 5. LYFJAFRÆÐILEGAR UPPLÝSINGAR 7/10
5.1 Lyfhrif Flokkun eftir verkun: Þunglyndislyf Ósérhæfðir mónóamín endurupptöku hemlar (þríhringlaga þunglyndislyf). ATC flokkur: N 06 AA 10. Nortriptýlín er þríhringlaga þunglyndislyf. Nortriptýlín, sem er amín afleiða, er kröftugra, in vivo, en amitriptýlín til hindrunar á endurupptöku noradrenalíns á presýnaptískum taugamótum, en hefur einnig einhver áhrif til hindrunar á endurupptöku serótóníns þó þau áhrif séu vægari en af amitriptýlíni. Róandi og andkólínvirkir eiginleikar eru minni en af amitriptýlíni en örvandi eiginleikar á miðtaugakerfi eru meiri. Andhistamín eiginleikar eru eins og af dífenhýdramíni. Nortriptýlín eykur verkun katekólamína líkt og önnur þríhringlaga þunglyndislyf. Noritren léttir á sjúklegu þunglyndi; besta verkun næst í meðferð á innlægu og ekki dæmigerðu þunglyndi en lyfið verkar einnig á annars konar þunglyndi. Vegna örvandi áhrifa á miðtaugakerfið hentar Noritren sérlega vel til meðferðar á þunglyndi sem einkennist af sinnuleysi, kvíða og hömlun. Verkun gegn þunglyndi kemur venjulega fram á 2 4 vikum. Örvandi verkun sést fyrr. Vegna þess hversu vægir andkólínvirku eiginleikarnir eru og Noritren, veldur einungis mjög vægu stöðuháðu blóðþrýstingsfalli, í samanburði við önnur þríhringlaga þunglyndislyf, hentar það oft umfram önnur þríhringlaga lyf til meðferðar aldraðra. 5.2 Lyfjahvörf Frásog Hámarks plasmaþéttni (T max ) eftir inntöku lyfsins fæst eftir u.þ.b. 5 klst.. Aðgengi eftir inntöku er u.þ.b. 51%. Dreifing Sýnilegt dreifirúmmál (Vd) ß er u.þ.b. 18 l/kg. Plasmapróteinbinding er u.þ.b. 92%. Nortriptýlín fer yfir í fylgju. Umbrot Umbrot nortriptýlíns eru aðallega með afmetýleringu og hýdroxýleringu, síðan verður samtenging við glúkúrónsýru. Sýnt hefur verið fram á erfðafræðilegan fjölbreytileika. Aðalumbrotsefnið er 10-hýdroxýnortriptýlín, sem kemur fyrir í cis og trans formum. Það hefur sömu lyfjafræðilega eiginleika og nortriptýlín en mun vægari. Brotthvarf Helmingunartími í plasma meðan á brotthvarfi stendur (T ½ ß ) er u.þ.b. 31 (±13) klst.; heildarúthreinsun (Cl s ) er u.þ.b. 0,5 l/mín. Útskilnaður verður aðallega með þvagi. Brotthvarf óbreytts nortriptýlíns um nýru er óverulegt (u.þ.b. 2%). Nortriptýlín skilst út í brjóstamjólk; hlutfallsleg þéttni í brjóstamjólk/plasma hjá konum er u.þ.b. 1:1. Stöðug plasmaþéttni nortriptýlíns næst á 7 10 dögum hjá flestum sjúklingum. Lækningafræðileg plasmaþéttni til meðhöndlunar á innlægu þunglyndi er 230-570 nmól/l (60-170 ng/ml). Aukin hætta á leiðslutruflunum í hjarta (lenging á QRS-mynd eða AV- blokkun) fylgir hærri gildum en 200 ng/ml. Aldraðir (> 65 ára) Lengri helmingunartími og skert úthreinsunargildi, sem orsakast af hægum umbrotum, hafa sést meðal aldraðra. Skert nýrnastarfsemi Skert nýrnastarfsemi hefur tæpast áhrif á lyfjahvörf nortriptýlíns en útskilnaður umbrotsefna verður hægari. 8/10
Skert lifrarstarfsemi Umbrot og brotthvarf þríhringlaga þunglyndislyfja eru hægari hjá sjúklingum með skerta lifrarstarfsemi. 5.3 Forklínískar upplýsingar Bráð eitrunaráhrif af þríhringlaga þunglyndislyfjum eru mikil. Á þeim rúmlega fjörutíu árum sem lyfið hefur verið notað hefur ekki verið sýnt fram á algengar, alvarlegar eða einkennandi vanskapanir við notkun á meðgöngu. 6. LYFJAGERÐARFRÆÐILEGAR UPPLÝSINGAR 6.1 Hjálparefni Töflukjarni: Maíssterkja, laktósaeinhýdrat, kópóvídón, glýceról 85%, örkristölluð sellulósa, talkúm, magnesíumsterat, Töfluhúð: Hýprómellósa 5, makrógól 6000. Litarefni: Títan tvíoxíð (E 171). 6.2 Ósamrýmanleiki Á ekki við. 6.3 Geymsluþol 5 ár. 6.4 Sérstakar varúðarreglur við geymslu Engin sérstök fyrirmæli eru um geymsluaðstæður lyfsins. 6.5 Gerð íláts og innihald Háþéttni pólýetýlen (HDPE) töfluílát. 6.6 Sérstakar varúðarráðstafanir við förgun og önnur meðhöndlun Farga skal öllum lyfjaleifum og/eða úrgangi í samræmi við gildandi reglur. 7. MARKAÐSLEYFISHAFI H. Lundbeck A/S Ottiliavej 9 2500 Valby Danmörk 8. MARKAÐSLEYFISNÚMER 10 mg: MTnr 640253 (IS) 25 mg: MTnr 843329 (IS) 50 mg: MTnr 843330 (IS) 9/10
9. DAGSETNING FYRSTU ÚTGÁFU MARKAÐSLEYFIS/ENDURNÝJUNAR MARKAÐSLEYFIS 10 mg: 1.01.1985 25 mg: 1.01.1985 50 mg: 1.07.1992 Nýjasta dagsetning endurnýjunar markaðsleyfis fyrir 10, 25 og 50 mg: 16. janúar 2007. 10. DAGSETNING ENDURSKOÐUNAR TEXTANS 11. júní 2014. 10/10