Møteinnkalling. Breheimen nasjonalparkstyre. Utvalg: Møtested: Avgjerd pr. e-post Dato: Tidspunkt: 12:00

Transkript

1 Møteinnkalling Breheimen nasjonalparkstyre Utvalg: Møtested: Avgjerd pr. e-post Dato: Tidspunkt: 12:00 Eventuelt forfall må meldes snarest på tlf Meld attende på

2 Saksliste Utvalgssaksnr ST 24/16 Innhold Lukket Arkivsaksnr Godkjenning av innkalling og sakliste - val av to medlemmar til å skrive under protokoll saman med styreleiar ST 25/16 Sakl - Mørkridsdalen landskapsvernområde Bruk av helikopter - Kartlegging av store fjellskred og ustabile fjellområder - Norges Geologiske undersøkelse. 2003/ /5246

3 BREHEIMEN NASJONALPARKSTYRE Sak Arkivsaksnr: 2016/ Sakshandsamar: Bjørn Dalen Dato: Utval Utvalssak Møtedato Breheimen nasjonalparkstyre 25/ Sak - Mørkridsdalen landskapsvernområde Bruk av helikopter - Kartlegging av store fjellskred og ustabile fjellområder - Norges Geologiske undersøkelse. Forvaltar si innstilling Med heimel i verneforskrift for Mørkridsdalen landskapsvernområde, 4 j.f. naturmangfaldlova 48 gjev Breheimen nasjonalparkstyre dispensasjon til Norges geologiske undersøkelse (NGU). Dispensasjonen gjeld bruk av helikopter til lågtflyging og landing på to plassar på Tussen i Mørkridsdalen landskapsvernområde. Dispensasjon gjeld i samband med kartlegging av fjellskred og ustabile fjellområde. Vilkår: 1. Dispensasjon gjeld for inntil 2 landingar i løpet av august og september For kvar flyging skal NGU ta kontakt med lokalt SNO v/liv Byrkjeland, mob: , og informere om opplegget for flyginga. 3. Løyvet gjeld i tidsrommet Under helikoptertransporten skal det takast omsyn til dyreliv og folk på tur i området slik at ein så langt som mogleg unngår å uroe desse 5. Det skal førast køyrebok, som skal fyllast ut på førehand og vera med i køyretøyet under transporten. Kopi av køyreboka skal sendast nasjonalparkforvaltninga innan Vi gjer merksam på at helikoptertransporten og landing må avklarast med grunneigar og Luster kommune, jf. «Lov om motorferdsel i utmark». Saksopplysningar Dokument i saken: - Søknad frå NGU v/anne Liima Dehls, Søknaden:

4 Norges Geologiske undersøkelse (NGU) søkjer om løyve til 2 landingar med helikopter på Svarttinden, Flatmark og Børa i Reinheimen nasjonalpark og Romsdalen landskapsvernområde. Helikoptertransporten er i samband med periodiske målingar for ustabile fjellsider, og er ein del av eit landsomfattande kartleggingsarbeid for å førebyggje skredulykker. NGU utførar kartlegginga på oppdrag frå Norges vassdrag- og energidirektorat (NVE), som har det overordna og statlege ansvaret innan førebygging av skredulykker. Landingane er planlagt ved Tussen, 1233 m.o.h. Søknaden blir vurdert etter: Naturmangfaldlova, dagsett Verneforskrift for Mørkridsdalen landskapsvernområde dagsett Vurdering Forvaltningsplan for Breheimen nasjonalpark og tilgrensande verneområde. Retningslinjer ved behandling av søknader om lavtflyging i verneområder i forbindelse med geofysisk kartlegging i regi av NGU. Klima- og miljødep., dagsett

5 Lågtflyging under 300 meter er forbode i Mørkridsdalen landskapsvernområde. Føremålet med transporten er heller ikkje teke inn i verneforskrifta 3 pkt. 6.2 og 6.3. Søknaden må derfor behandlast etter den generelle dispensasjonsparagrafen i verneforskrift, 4 jf. 48 i naturmangfaldlova (NML). 4 Generelle dispensasjonsparagrafen: Forvaltningsstyresmakta kan gjere unntak frå forskrifta dersom det ikkje strir mot føremålet med vernevedtaket og ikkje kan påverke verneverdiane nemneverdig, eller dersom omsynet til tryggleik eller omsynet til vesentlige samfunnsinteresser gjer det naudsynt, jf.naturmangfaldlova 48. Det fyrste ein må vurdere er om vilkåra i 4 fyrste alternativ er oppfylt. Vilkåra føreset at aktiviteten ikkje strir mot føremålet med vernevedtaket og ikkje påverkar verneverdiane nemnande. Det er gjort greie for tiltaket det er søkt om. Ordet nemnande inneber at det skal vera ein ganske snever inngang til å gje løyve, og at det berre skal skje i dei tilfelle tiltaket vil ha avgrensa verknad for verneverdiane. I brev frå Klima og miljødepartementet dagsett , er det lagt vekt på følgjande: Forvaltningsmyndigheten skal legge til grunn at gjennomføring av geofysisk kartlegging av landarealet, der også verneområdene inngår, er å anse som en vesentlig samfunnsinteresse. Det er en vesentlig samfunnsinteresse at det gjennomføres en mest mulig fullstendig geologisk og geofysisk kartlegging av det norske fastlandsarealet, der også verneområdene kartlegges. Inkludering av verneområdene i kartleggingen er nødvendig for at kartgrunnlaget skal bli fullstendig. NGUs flatedekkende kartlegging av Norges fastland inngår i de nasjonale forpliktelser Norge har til å levere data og kunnskap på europeisk nivå i tråd med INSPIRE-direktivet. Videre har Norge et utstrakt samarbeid med Sverige, Finland og Russland om felles forståelse av regional geologi og felles ressursforvaltning av bl.a. grunnvann. Dersom det ikke åpnes for kartlegging inne i verneområdene blir kvaliteten på det norske kartgrunnlaget vesentlig dårligere også utenfor verneområdene. NGUs geofysiske kartlegging gir kunnskap om eventuell radonfare fra uranholdige bergarter i tillegg til eventuelt radioaktivt nedfall. Dette er opplysninger som er viktige for miljøovervåkingen. Kartleggingen gir økt kunnskap om det geologiske naturmangfoldet, og kan dermed styrke kunnskapen om verneområdene som kan være av betydning for forvaltningen. Departementet gjer merksam på at tiltaket er å sjå på som ei «vesentleg samfunnsinteresse». To turar med helikopter i dette området er i utgangspunktet lite. No har det vore ein svært intens aktivitet i området med utbygging av naudnett like ved, den siste tida. Denne aktiviteten har generert svært mykje helikoptertrafikk. I forhold til dette tiltaket er to turar-returar lite. Det som kan tala for å gje løyve er at båe aktivitetane er av forbigåande art. Det må gjerast ei konkret vurdering om ein skal gje dispensasjon frå verneforskrifta, der fordelar og ulemper skal vektast mot kvarandre. I ei konkret skjønnsmessig vurdering skal ein sjå på omfanget av miljøverknaden og kor nødvendig tiltaket det er søkte om er, og dei omsyn som positivt talar for tiltaket det er søkt om. I tillegg skal det vurderast om det vil stri mot verneverdiane om tilsvarande dispensasjonssøknader som dette ville fått løyve i framtida (presedensverknad). Det som talar for å gje dispensasjon er fyrst og fremst at dette er eit fysisk tiltak som ikkje set spor. Tiltaket må gjennomførast her på denne lokaliteten sidan det er her det er aktuelt å kartleggje. Det er såleis ikkje eit tiltak som kan gjennomførast andre stader utanfor verneområdet. Det som kan mot å gje dispensasjon er fyrst og fremst støy. Når det gjeld presedensverknad av tiltaket i forhold til framtidige liknande tiltak så ser ein ikkje for seg at det vil vera noko mange slike. Det vil ikkje vera andre som kan vise til at dette tiltaket for å få løyve. Denne «vesentlege samfunnsinteressa» er spesiell og styremaktene har gjort det klart gjennom ei eigen retningsline at tiltaket skal prioriterast innanfor naturmangfaldlova sine reglar. Det går fram av naturmangfaldlova at i offentlege avgjerder som gjeld naturmangfald, så skal ein

6 langt det er rimeleg byggje på vitskapleg og erfaringsbasert kunnskap om naturmangfaldet,samt effekten av aktuelle påverknader. Dei miljørettslege vilkåra er vurdert slik: Kunnskapen om naturmangfaldet i området er henta frå verneplan for Breheimen, Naturbase, og erfaring og kjennskap til området. Det er vurdert at sjølve transporten ikkje vil føre til inngrep i landskapet av nokon art. Undersøkinga vil heller ikkje setja spor. Forvaltningsstyresmakta har vurdert omsynet til verneverdiane i området, jf. verneforskriftene 2, og meiner tiltaket med dei vilkåra som er sette i løyvet for eit avgrensa område og tidsrom ikkje vil kome i strid med verneformålet. Bruk av helikopter kan vera kontroversielt. i forhold til støy. Det er ikkje kjente forhold som kan bli stadelidane i området denne tida på året. Ved å snevre inn bruken geografisk i utstrekning til det minimale vil ikkje helikopter føre til skade på kjente naturforhold. Sjølv om tiltaket isolert sett i liten grad vil påverke natur- og kulturlandskapet, må søknaden vurderast etter prinsippet om samla belastning. Mørksridsdalen landskapsvernområde er verna gjennom verneplan for Breheimen, saman Høydalen landskapsvernområde lvo med Mysubytta lvo, Strynefjellet lvo, Vigdalen lvo og Høyrokampen naturreservat. Ved vurderinga av samla belastning må desse verneområda sjåast i samanheng. Eksisterande påverknad i det totale området er liten. Nasjonalparkforvaltaren ser ikkje at aktiviteten vil føre til auka slitasje i området. Med dei vilkåra som er sette meiner nasjonalparkforvaltaren at den samla belastninga av denne aktiviteten vil vere akseptabel. Etter nasjonalparkforvaltaren si vurdering føreligg det tilstrekkeleg kunnskap om naturmangfaldet og kva effektar tiltaket vil ha på naturmangfaldet her. Føre-var-prinsippet vert difor ikkje vektlagt i saka. Det er ikkje aktuelt å stille fordyrande vilkår. Etter ei konkret vurdering der nasjonalparkforvaltaren, særleg har vektlagt at tiltaket ikkje strir mot verneformålet, og at tiltaket er av forbigåande art, så er konklusjonen at tiltaket kan gjennomførast.