Lokal grunnordning Gloppen Tilråding til vedtak i dei ulike sokna GUDSTENSTEREFORMA I GLOPPEN. Innstilling frå gudstensteutvalet

Transkript

1 GUDSTENSTEREFORMA I GLOPPEN Innstilling frå gudstensteutvalet Hausten 2012 vedtok sokneråda i Gloppen ei lokal grunnordning for hovudgudstenesta som i hovudtrekk er lik i alle sokn. Det var stor vilje til at det skulle vere likt i alle sokn. Vedtaket skulle gjelde for to år, og no er det tid for evaluering og eventuelle justeringar. Hausten 2014 gjennomførte gudstenesteutvalet ei spørjeundersøking i alle sokn, og medliturggruppene i Vereide sokn vart også spurt om korleis dei opplevde si deltaking. Desse spørjeundersøkingane ligg m.a. til grunn for evalueringa i gudstenesteutvalet. Bruken av medliturgar i gudstenesta er jamt over godt omtykt. Dei fleste set også pris på info-delen før gudstenesta tek til og at ein står under første og siste salme. Eit klart fleirtal vil helst ha nattverd på «gamlemåten» ved altaret, og skepsisen til intinksjon er stor. Vi anar ein viss skepsis til evangelieprosesjon, men er også litt i tvil om dette spørsmålet er blitt rett oppfatta av dei som svarar. Endå vanskelegare er det å tolke svara om den nye liturgiske musikken. Her skulle folk gje «karakter» frå 1-6 for kvar melodi. Det er stort sett, og naturleg nok, folk frå Vereide sokn som har svart, og svara varierer frå det begeistra (6) til avvisande (1), samt alt i mellom. Enkelte har også gjeve melodiane kvart sitt tal frå 1-5 (eller 6), slik at vi kan tru at informanten trudde han skulle rangere melodiane innbyrdes. Nokre har berre sett eit kryss i ruta for enkelte av melodiane. Undersøkinga blant medliturgane i Vereide sokn tyder på at auka og systematisert bruk av medliturgar er blant dei mest positive sidene ved reforma. Det er små justeringar som trengs, og jamt over gjev denne tenesta positive opplevingar for medliturgane sjølve. Kyrkjelydane i Gloppen må no gjere nye val/vedtak som skal gjelde fram til Då har Kyrkjerådet varsla ei evaluering. Det er også mykje som tyder på at det då vert full gjennomgang av den liturgiske musikken, og truleg ei innstramming i mangfaldet. Når det gjeld den liturgiske musikken (bokstav G) har gudstensteutvalet valt å gje ei delt innstilling. Av praktiske grunnar er musikken omhandla i eit avsnitt etter resten av grunnordninga. Dei to første altenativa (alternativ A og B) inkludert innleiinga, er framsett av Mariel E. Koren og Anders Rinde. Det tredje alternativet (alternativ C) er frå Elin Villung. Det vart ikkje stemt over desse alternativa i gudstenesteutvalet. Lokal grunnordning Gloppen Tilråding til vedtak i dei ulike sokna Gangen i Gudstenesta 1. Førebuing: Kyrkjerommet er ope 30 min før gudstenesta. Kristuslyset i globen er tent, og det er høve til å tenne lys, sitje stille i ettertanke og bøn. Samanringinga er ferdig når gudstenesta skal byrje, og ein medlitug les som hovudregel ein kort informasjon om gudstenesta, førebudd av presten. Informasjonen blir avslutta med: «Lat oss vera stille for Gud» og ei kort stille(ca 20 sek), og tre bøneslag med kyrkjeklokka. Plasering av syndsvedkjenning: Syndsvedkjenninga er plassert i

2 I. SAMLING. Unntaket er når gudstenesta særleg har fokus på trusopplæringa og deltaking av mindre born. Då er syndsvedkjenninga plassert i III FORBØN, med mindre ein gjer bruk av den kombinerte samlingsbøna og syndsvedkjenninga (samlingsbøn 6) Dåpens plassering i hovudgudstnesta: Dåp er plassert etter ledd 7 Lovsong Ledd 8: Dagens bøn Dagens bøn vert vanlegvis ikkje brukt som eige ledd. Dagens bøn kan bli brukt som Ledd 4 Samlingsbøn, særleg på juledag, påskedag og pinsedag, evt i omarbeidd form. Ledd 16: Kunngjeringar: Informasjon i innleiinga vil vanlegvis vere nok. Kunngjeringar i tillegg kjem som Ledd 16. Plassering av eventuelle helsingar, vitnemål og forbønsønskje i gudstenesta: Slike innslag blir evt. plassert som avslutning på ledd 16 Kunngjeringar Vi minnest dei døde og ber for dei sørgjande: Forbøna blir vanlegvis avslutta med at kyrkjelyden minnest dei som det er halde gravferd for sidan sist gudsteneste. Etter innleiingsorda, og namnet/namna er nemnde og ei kort stille, seier liturgen (evt ein medliturg): Lær oss å telje våre dagar, så vi kan få visdom i hjartet (Sal 90,12) Deretter bed ein: Miskunsame Gud, trøyst dei sørgjande og ver dei nær i tida som kjem. Etter bøna følgjer kyrkjelydssvaret som ein brukte i førbøna. Plassering av kyrkjelydens takkoffer: Offeret kan bli lagt på alteret eller bli samla inn i benkane under ledd 18. Når det er nattverd kan offeret bli samla inn i benkane under salmen før nattverden. I særlege tilfelle kan offeret takast opp ved utgongen. Under Ledd 20 Takkseiing og bøn. Etter innstiftingsorda seier liturgen; Mysteriet i trua er stort, og alle kan halde fram: Kristus døydde. Kristus stod opp. Kristus skal koma att. Han vere ære for kjærleiken som er sterkare enn døden. Under Ledd 21 Nattverdmåltidet Den meir utførleg fredshelsinga kan brukast. Etter den faste helsinga: L: Guds fred vere med dykk. K: Guds fred vere med deg, kan liturgen eller ein medliturg seie: Lat oss helsa kvarandre med eit teikn på fred. Kyrkjelyden helsar deretter kvarandre med handtrykk og kan seie: Guds fred, eller liknande ord. Det alternative leddet Brødsbryting kan brukast, særleg når det blir brukt større brød eller lokalt baka brød. Liturgen seier: Kom, for alt er gjort ferdig etter Du Guds Lam (AGNUS DEI) C. Dei enkelte ledda Ledd 4 Samlingsbøn Liturgen vel samlingsbøn, gjerne i samråd med medliturgane for dagen. Alle samlingsbønene kan brukast.

3 På høgtidsdagane kan vi bruke dagens bøn som samlingsbøn, og på særmerkte kyrkjeårsdagar, eller ved særlege gudstenester (t.d. konfirmasjon) blir liturgen tilskunda til å forme samlingsbøn i samsvar med nr. 9 t.d: For julaftan: Kjære Gud, du som bur i eit lys dit ingen kan kome, du kom til oss då Jesus vart fødd i Betlehem. No skin ditt lys i verda! Difor vil vi lovprise deg i lag med englane og alle dine born, Kom til oss! Lat opp våre hjarte så vi tek imot ditt lys.fyll jula med liv og lys og glede frå deg. Vi bed i Jesu namn. K: Amen Ledd 5 Syndsvedkjenning Liturgen vel syndsvedkjennning, helst i samråd med medliturgane for dagen. Alle syndsvedkjenningane kan brukast. På gudstenester med born og trusopplæring i fokus brukar vi helst nr 3. Syndsvedkjenninga blir ofte, men ikkje kvar gong, innleia med det dobble kjærleiksbodet. Ledd 6 Bønerop KYRIE Hovudforma er: Kyrie eleison. Gud Fader, miskunna deg. Kriste eleison, Herre Krist, miskunna deg Kyrie eleison, Heilag Ande, miskunna deg. Ledd 7 Lovsong GLORIA Hovudforma er det korte alternativet: Ære vere Gud... Gud har glede i. På høgtidsdagane brukar vi gjerne Laudamus, eller det eine verset Vi lovar deg, vi takkar deg (altenativ 2; 2.42) som tillegg. Ved gudstenester særleg tilrettelagt for born brukar vi det korte alternativet: Ære vere Gud... og deretter salmen Måne og sol, (alternativ 3; 2.42) Leddet fell bort i fastetida og på bots og bønedagen. Ledd 12 Evangelium Halleluja/salme Hovudforma er at vi syng eit hallelujaomkvede før og etter evangelielesing ved predikanten frå preikestolen. Ved særlege høve kan det vere evangelieprosesjon. Ved særlege høve kan ein (kort) salme kome i staden for hallelujaomkvede. På høgtidsdagar kan allelujaomkvedet falle bort. Vi brukar då den innarbeidde ordninga; (kort) salme før preika, innleingsdel, høgtidsvers, evangelielesing, preike. Ledd 14 Truvedkjenninga CREDO Hovudforma er Den apostoliske truvedkjenninga, som blir leia av liturgen rett etter preika Når det er dåp fell truvedkjenninga bort på denne plassen. Den nikenske truvedkjenninga kan også brukast, t.d. på høgtidsdagar. Ledd 17 Forbøn Forbøna blir helst leia av ein medliturg, frå lesepulten, eventuelt frå fremste kyrkjebenken. Liturgen har hovudansvaret for utforminga av forbøna. Medliturgar har ansvar for å formidle forbøns-ønskje. Alle forbønsmodellane kan brukast. I fastetida brukar vi Litaniet (2.62), Fredslitaniet (2.61) eller eit

4 anna Kyrielitani. Kyrkjelydssvar til førbøn: Vi brukar det innarbeidde kyrkjelydssvaret: Herre, høyr vår bøn men gjer også bruk av Å Gud, høyr vår bøn og høvelege salmar (forbønsmodell 3; 2.50). Liturg og organist kan legge tilrette for utprøving av andre høvelege kyrkjelydssvar. Vi brukar leddet Vi minnest våre døde som avslutning på forbøna, også når vi brukar eit litani. Forbøna blir avslutta med Fadervår når det ikkje er dåp eller nattverd. Ledd 20 Takkseiing og bøn Herrens bøn blir brukt i ny omsetjing (alternativ A). Unntaket kan vere gudsteneste særleg tilrettelagt for eldre, og gudstenester på ein av institusjonane. Ledd 22 Avslutning av måltidet Takkebøna blir vanlegvis bedt av liturgen, som sjølv vel alternativ Ved særlege høve kan ein medliturg be bøna. Ledd 24 Velsigning Vi brukar vanlegvis det første alternativet: Lovprising BENEDICAMUS. Ledd 25 Utsending Hovudforma er: Gå i fred. Ten Herren med glede, men liturgen kan gjerne velje ei anna. D. Kyrkjelydens deltaking i svar og bøner Amen etter Samlingsbøn (ledd 4): Kyrkjelyden svarar; Amen etter Samlingsbøna. Medliturgen leier kyrkjelyden i kyrkjelydssvaret. Den avsluttande delen av bønene for takkoffer, ledd 18 og 19: Kyrkjelyden deltek i avslutningsorda i bøna; Ta imot oss og gåvene våre i Jesu namn.amen. Liturgen leier kyrkjelyden i kyrkjelydssvaret. Den avsluttande delen av tilseiingsordet etter utdelinga, ledd 21; Kyrkjelyden deltek i avslutningsorda i bøna: Han styrkje oss og halde oss oppe i ei sann tru til det evige livet. Liturgen leier kyrkjelyden i kyrkjelydssvaret. E. Nattverd Vin og brød: Det blir brukt avalkoholisert raud druevin (tradisjonell type), og glutenfritt nattverdbrød (oblatar). Større oblatar, som skal brytast, kan brukast. Ved særlege høve kan det brukast lokalt baka usyra og glutenfritt brød. Utdelingsmåte, inkludert form og plassering: Utdelinga skjer vanlegvis ved altarringen, kan skje i kontinuerleg form, men kan også skje i koropninga. Medliturg deler vanlegvis ut vinen. Nattverdgjester som treng å sitje ved utdelinga, får plass på den fremste kyrkjebenken. Nattverdgjester som ynskjer det, kan knele ved alterringen etter å ha motteke brød og vin. Intinksjon kan og nyttast.

5 F. Dåp Ein medliturg skal vere til praktisk hjelp for dåpsfølgjet. Dåpsfølgjet har reserverte plassar på dei fremste benkane Ein frå kvart dåpsfølgje er saman med den som ber barnet, og er klar til inngangsprosesjon bakerst i kyrkja under samanringinga. Representantar for dåpssfølgje (fadrar, foreldre, søsken, familiemedlemmer) kan gjerne vere medliturgar og medverke under dåpen med dei to lesingane frå NT, og takkebøna, og kan delta ved å bere prosesjonskors, dåpsmugge, hjelpe til med å tørke barnet etter dåpen, song (solo eller ved fleire) Dåpsbarnet blir presentert rett etter tilseiingsordet og blir løfta fram av liturgen eller den som ber barnet, medan liturgen seier: Dette er NN, som er døypt inn i Kristi kyrkje og vår kyrkjelyd. Dåpslys blir tent for kvart dåpsbarn like etter dåpen ved at ein frå dåpsfølgjet tenner eit lys og set det i ein eigen stake. Liturgen seier: Dåpslyset er tent for NN. Som innleiing til til tredje hovuddel: LIVET I DÅPEN, seier liturgn: Jesus seier: Eg er lyset i verda. Den som følgjer meg, skal ikkje vandra i mørkret, men ha livsens lys. Dåpsbarnets/dåpskandidatens fulle namn skal vanlegvis nemnast i informasjonen i innleiinga av gudstenesta, eller alternativt i inngangshelsinga ved dåpen. Utfrå kyrkjelydens storleik og gudstenestefrekvens er det ikkje fastsett kor ofte det kan vere dåp eller kor mange dåpsborn/dåpskandidatar det kan vere i ei gudsteneste. Det er likevel ikkje ønkjeleg at det er dåp følgjande dagar: Julaftan, Skjærtorsdag, Langfredag, Bots- og bønedag Ved særlege høve kan det vere dåp i eiga gudsteneste. H. Medliturgar Generelt om bruk av medliturgar: Ved ei gudsteneste vil vi bruke medliturgar til følgande oppgåver: Kyrkjevert(ar) Dåpsvert Informasjon (ledd 1, skrive av L) Samlingsbøn Første og andre lesing Evangelium (evt v/l) Kunngjeringar Forbøn (delansvar saman med L) Innsamling av takkoffer i benkane Oppteljing av offeret Nattverdsmedhjelpar Ein medliturg kan ha fleire oppgåver i gudstensta. Soknerådet har ansvar for å gjere avtale med og fordele ansvaret på medliturgane. Liturgen har ansvar for å førebu, informere og evt øve med medliturgane, som generelt følgjer retningslinjene i Rutinar for medliturgar. Det skal leggast tilrette for deltaking av konfirmantar i gudstenestene som ein del av konfirmantåret. Når medliturg skal brukast er det markert med ML/L eller L/ML: Ledd 7: Når liturgen ikkje syng, kan kantor eller ein medliturg synge: Ære vere Gud i det høgste. Ledd 9: Medliturgen som les første lesinga innleier med å seie: lat oss høyre Herrens ord.

6 Ledd 12: Når medliturg les evangeliet, innleier medliturgen sjølv lesinga med å seie: Det står skrive i evangeliet etter... og avsluttar med: Slik lyder det heilage evangeliet. Ledd 14: Truvedkjenninga blir vanlegvis innleia av liturgen, men ved særlege høve kan det gjerast av ein medliturg. Ledd 17: Når medliturg deltek under forbøna, har liturgen ansvaret for avslutningsleddet: Vi reiser oss og minnest dei i kyrkjelyden vår som det er halde gravferd for sidan sist vi var samla, osb ledd 22: Liturgen har vanlegvis ansvaret for takkebøna, men ved særlege høve kan ein medliturg be bøna. Ledd 24: når liturgen ikkje syng, kan kantor eller ein annan medliturg synge: Lat oss prisa Herren. Ledd 25: Liturgen har vanlegvis ansvaret for utsendingsordet, men men ved særlege høve kan ein medliturg ha det. Plan for korleis medliturgane sin medverknad utvidast: Ordninga for medliturgane må evaluerast ved jamne høve. Konfirmantane si deltaking skal planleggast som ein del av konfirmantåret. Bibelgrupper, lag og organisasjonar vil bli utfordra til å ta ansvar som medliturgar. I. Rørsler og handlingar Om kyrkjelyden skal stå eller sitje under salmar: Kyrkjelyden står under inngangs- og utgangssalmen, men alle som treng det kan sjølvsagt sitje. Prosesjon og resesjon: Ved prosesjonar blir prosesjonskrossen boren fremst av ein medliturg. Ved dåp er det alltid prosesjon. Det kan også vere resesjon. Dåpsmugga kan berast av ein frå dåpsfølgjet. Ved konfirmasjon er det alltid både prosesjon og resesjon. Ved gudstenester som har spesielt fokus på trusopplæringa er det helst prosesjon og evt resesjon. Ved festgudstenester (td jubileum) er det helst prosesjon og evt resesjon. Evangelieprosesjon: Det blir gitt rom for å utvikle bruk av Evangelieprosesjon, evt med prosesjonslys, ved deltaking av barn som ein del av trusopplæringa, inkludert konfirmantar. Høve til lystenning: Før gudstenesta tek til er det høve til lystenning i lysgloben. Under gudstenesta er det høve til lystenning samtidig med takkofferet og under nattverdsutdelinga. Frambering av brød og vin: Kalk med vin, brødøskje og disk er vanlegvis plassert på altaret før gudstenesta tek til. Ein kan også plassere dei på eit lite bord i koropninga før gudstenesta tek til, og ein medliturg ber dei fram til liturgen under ledd 19. Bruk av kyrkjeklokke:

7 Dei innarbeidde ringeskikkane blir ført vidare, som m.a. inneber innringing av alle dei tre kyrkjefestane jul, påske, pinse. Samanringing (5 min) er ferdig når gudstenesta skal byrje. Etter innleiingsinformasjon og ei kort stille (ca 20 sek) følgjer tre bøneslag med kyrkjeklokka. Kyrkjeklokka slår 3 x 3 slag etter ledd 24 Velsigning. LITURGISK MUSIKK/ORDINARIELEDDA Saksutgreiing frå Mariel E. Koren og Anders Rinde Før reforma brukte alle sokna i Gloppen, så nær som Hyen, alle seriane: Almenn, fest og faste Hyen brukte den almenne serien året rundt. Dette innebar at kyrkjelyden måtte lære/kunne tre kyrie-melodiar, tre sanctus-melodiar og tre Agnus Dei- melodiar. Gloria-leddet hadde same melodi året rundt, men blir utelatt i fastetida og på bots og bønedagen. «Småledda» og Vår Far har også hatt same melodi året rundt. Denne vekslinga vart først introdusert i Prøveliturgien i 1969, men då med endå større variasjon. I 1978 vart kyrkjeåret delt etter dei tre hovudtidene almenn, fest og faste. Vi trur det er verdifullt med ei slik veksling, på same måte som vi vekslar fargane på ymse tekstilar i kyrkja etter årstida. Musikken er ofte i like stor grad i stand til å setje «farge» på dei ulike dagane. Unntaket er små kyrkjelydar (som Hyen, med 17 gudstenester i året) der det bør vurderast i det minste å ha same melodi til nattverdledda Sanctus og Agnus Dei året rundt. Det blir krevande å bruke ein særskildt melodi i festtida, når det attpå til er sjeldan nattverd, kanskje berre ein til tre gonger i året. Dette er vel også noko av grunnen til at Hyen hittil berre har brukt almenn serie. For to år sidan gjorde alle sokna vedtak om å prøve ut melodiane av Tore W Aas. Men det er berre Vereide sokneråd som har følgt tilrådinga om å fatte eit særskildt vedtak om omfanget av denne utprøvinga. Før jul i 2012 vedtok soknerådet å bruke T. Aas (kyrie, gloria, sanctus og agnus dei) som almenn serie. Det gjer at desse melodiane etter måten er godt kjende i Vereide sokn. Dei som ikkje har lært dei no, har truleg gått for lite til kyrkje. I dei andre sokna derimot, er melodiane berre sporadisk brukte og dermed lite kjende. Om vi blir samde om å nytte tre seriar, må følgjande spørsmål drøftast: Skal T.W. Aas framleis brukast? Og skal alt brukast? I tilfelle ja: Skal T.W.Aas brukast i den almenne tida eller heller til andre tider? Kva skal brukast når T.W.Aas ikkje blir brukt? Musikken til 78-liturgien deler kan delast i tre: Melodiar som vi gjerne vil ta vare på å halde fram med å bruke Melodiar som vi vil byte ut Melodiar som vi ikkje har noko bestemt meining om Til den første kategorien høyrer Kyrie, Gloria, Sanctus og Agnus Dei frå almenn serie, og Kyrie og Agnus Dei frå fest-seien. Til den andre kategorien høyrer Sanctus frå fest-serien. Resten kjem i tredje kategori. Evaluering av T.W.Aas: Kyrie og Gloria:

8 Kyrie har relativ lav tessitura og gloria tilsvarande høg. Det gjer at det er lite rom for transponering. Gloria ligg allereie i maks høgd og kyrie lavt. Vi har brukt ei litt modifisert utgåve av kyriemelodien (forkorta pausar i den greske delen). Melodien er enkel å lære. Innvendinga har vore at teksten er ordna ulikt i høve til dei andre kyriealternativa der den norske teksten kjem rett etter den tilsvarande setninga på gresk. Dermed vil også teksten endre seg litt på dei søndagane TAas ikkje er i bruk. I 78-liturgien var/er det berre ein gloria-melodi (gloria blir sløyfa i fastetida). Slik kan det gjerne vere i framtida også. Variasjon kan vi få ved i tillegg til å sløyfe gloria heilt i fastetida, også brukar Laudamus i ei eller anna utvida form i festtidene. Problemet med T.W.Aas-gloria er at det ikkje utan vidare kan brukast saman med fest-kyrie, pga tonearten, og det nyttar ikkje å transponere. I gjeldande vedtak om grunnordninga står det at vi på høgtidsdagar gjerne kan bruke nokre vers av salmen Gud, einast Gud i himmehøgd som Laudamus Dette er lettare sagt enn gjort. Salmen må kunne syngast utan modulasjon og utan forspel attacca gloria. Det går ikkje i dette tilfelle. Derimot er salmen lett å synge i flukt med 78-gloria (som kanskje er komponert med tanke på ei slik løysing?) Derfor er Gloria frå 1978 eit betre alternativ enn T. Aas. Prefasjon T.W Aas har laga ein melodi til prefasjonen, som vi ikkje brukar. Fordi vi har fleire prefasjonar (7-8) som vekslar med kyrjeåret (tekst), har det vore vanleg at presten (liturgen) syng dette på ein formel. T.W.Aas har ingen formel, men ein gjennomkomponert prefasjon til ein prefasjonstekst. Med litt strev kan vi kanskje tilpasse melodien også til dei andre tekstane, men vi må kunne sei at det er vesentleg enklare å bruke formlane som mange prestar er vande med. Det er heller ikkje så lett å skjønne at eit sokneråd skal vedta kva melodi presten skal bruke på noko han syng heilt åleine. Men for at prefasjonen skal høve med etterfølgjande Sanctus, er dialogen før prefasjonen lagt ned til Ass og Sanctus transponert opp ein halv tone. Sanctus Dette er etter vårt skjønn den melodien som er vanskelegast å lære. Originalen startar med 4 takter i C-dur, deretter 4 takter i F-dur, så 4 takter notert i Dess-dur med modulering til Ass-dur. Så skjer det eit nokså brått hopp tilbake til C-dur frå det første Hosianna. Originalen har den første setninga to gonger. Vi sløyfer den første og startar i Fiss (transponert versjon). Etter dei fire «modulasjonstaktene» som endar i ein A-dur akkord, held vi fram med Hosianna i D-dur. Forholdet mellom tekst og melodi er vanskeleg. I alle fall samanlikna med korleis denne teksten tradisjonelt er tonesett. I Aas sitt forslag går tekstinnhaldet på bekostning av naturleg tempoval for melodien. Melodien høver best i ei frisk todeling av takta. Dette er ikkje dumt i seg sjølv, men gjer det vanskeleg å både synge og oppfatte teksten. Alle satsane til Tore Aas er opprinneleg komponert som ei kor-messe («Credo»). Det var ikkje urimeleg å tru at messa hadde blitt litt omarbeidd og tilpassa kyrkjelydsbruk (dvs allsong), men det viser seg å ikkje vere tilfelle. Og som i dei fleste (alle?) kor-messer er teksten ofte oppatt-teken, ofte setning for setning, slik: orginal: Heilag, heilag, heilag er Herren Sebaot Aas: Heilag, heilag, heilag er Herren Sebaot All jorda er full av din herlegdom Heilag, heilag, heilag er Herren Sebaot Hosianna i det høgste. All jorda er full av din herlegdom, Vesigna vere han som kjem i Herrens namn all jorda er full av din herlegdom Hosianna i det høgste. Hosianna, hosianna i det høgste. Vesigna vere han som kjem i Herrens namn Hosianna, hosianna i det høgste. I ei kormesse er ei slik oppatt-taking heilt uproblematisk, men når kyrkjelyden skal synge dette, er

9 det ein unødig kompliserande faktor. Vi vil derfor tilrå at Sanctus-leddet til Tore Aas ikkje blir innført som fast ledd. Agnus Dei Vi brukar den høge utgåva, men bør kanskje vurdere endå ein tone høgre, sidan både tessitura og starttonen i dei to første setningane er svært lav. Framlegg til vedtak: ALTERNATIV A: Ny almenn serie: Ny fasteserie: framlegg frå Mariel E, Koren og Anders Rinde Kyrie frå almenn serie 1978 (T. Kverno) Gloria frå 1978 (Rolf Karlsen) Sanctus frå almenn serie 1978 Agnus Dei frå almenn serie 1978 (T. Kverno) Kyrie av T.Aas Gloria utelatt Sanctus frå fasteserien 1978 Agnus Dei av Tore Aas Ny Festserie: Kyrie frå festserien 1978 Gloria frå 1978 Sanctus frå almenn serie 1978 Agnus Dei frå festserien 1978 ALTERNATIV B Ny almenn serie: Ny fasteserie: framlegg frå Mariel E. Koren og Anders Rinde Kyrie av Tore Aas Gloria av Tore Aas Sanctus fra almenn serie 1978 Agnus Dei frå almenn serie 1978 (T. Kverno) Kyrie frå almenn serie 1978 (T. Kverno) Gloria utelatt Sanctus frå fasteserien 1978 Agnus Dei av T. Aas Ny festserie: Kyrie frå festserien 1978 Gloria av T.Aas Sanctus frå almenn serie 1978 Agnus Dei frå festserien 1978 ALTERNATIV C framlegg frå Elin Villung: Ny almenn serie: Kyrie av T. Aas Gloria av T. Aas Sanctus av T. Aas Agnus Dei av T. Aas Ny fasteserie: Kyrie frå almenn serie 1978

10 Gloria utelatt Sanctus frå almenn serie 1978 Agnus Dei frå almenn serie 1978 Ny festserie: Kyrie frå festserien 1978 Gloria frå 1978 Sanctus frå almenn serie 1978 Agnus Dei frå festserien 1978 eller T.Aas.