Avlsprogrammet for fjellrev

Transkript

1 Avlsprogrammet for fjellrev Årsrapport 2010 Arild Landa Mari Tovmo Roger Meås Nina E. Eide Øystein Flagstad Roy Andersen 603

2 NINAs publikasjoner NINA Rapport Dette er en elektronisk serie fra 2005 som erstatter de tidligere seriene NINA Fagrapport, NINA Oppdragsmelding og NINA Project Report. Normalt er dette NINAs rapportering til oppdragsgiver etter gjennomført forsknings-, overvåkings- eller utredningsarbeid. I tillegg vil serien favne mye av instituttets øvrige rapportering, for eksempel fra seminarer og konferanser, resultater av eget forsknings- og utredningsarbeid og litteraturstudier. NINA Rapport kan også utgis på annet språk når det er hensiktsmessig. NINA Temahefte Som navnet angir behandler temaheftene spesielle emner. Heftene utarbeides etter behov og serien favner svært vidt; fra systematiske bestemmelsesnøkler til informasjon om viktige problemstillinger i samfunnet. NINA Temahefte gis vanligvis en populærvitenskapelig form med mer vekt på illustrasjoner enn NINA Rapport. NINA Fakta Faktaarkene har som mål å gjøre NINAs forskningsresultater raskt og enkelt tilgjengelig for et større publikum. De sendes til presse, ideelle organisasjoner, naturforvaltningen på ulike nivå, politikere og andre spesielt interesserte. Faktaarkene gir en kort framstilling av noen av våre viktigste forskningstema. Annen publisering I tillegg til rapporteringen i NINAs egne serier publiserer instituttets ansatte en stor del av sine vitenskapelige resultater i internasjonale journaler, populærfaglige bøker og tidsskrifter.

3 Norsk institutt for naturforskning Avlsprogrammet for fjellrev Årsrapport 2010 Arild Landa Mari Tovmo Roger Meås Nina E. Eide Øystein Flagstad Roy Andersen

4 NINA Rapport 603 Landa, A., Tovmo, M., Meås, R., Eide, N. E., Flagstad, Ø. & Andersen, R Avlsprogrammet for fjellrev. Årsrapport NINA Rapport s. Trondheim, juni 2011 ISSN: ISBN: RETTIGHETSHAVER Norsk institutt for naturforskning Publikasjonen kan siteres fritt med kildeangivelse TILGJENGELIGHET Open PUBLISERINGSTYPE Digitalt dokument (pdf) REDAKSJON Mari Tovmo KVALITETSSIKRET AV Inga E. Bruteig ANSVARLIG SIGNATUR Forskningssjef Inga E. Bruteig (sign.) OPPDRAGSGIVER(E) Direktoratet for naturforvaltning KONTAKTPERSON(ER) HOS OPPDRAGSGIVER Jan Paul Bolstad FORSIDEBILDE Avlsprogrammet for fjellrev, NINA NØKKELORD Fjellrev i Noreg, Alopex lagopus, avlsprosjektet KEY WORDS Arctic fox in Norway, Alopex lagopus, captive breeding programme KONTAKTOPPLYSNINGER NINA hovedkontor Postboks 5685 Sluppen 7485 Trondheim Telefon: Telefaks: NINA Oslo Gaustadalléen Oslo Telefon: Telefaks: NINA Tromsø Polarmiljøsenteret 9296 Tromsø Telefon: Telefaks: NINA Lillehammer Fakkelgården 2624 Lillehammer Telefon: Telefaks:

5 NINA Rapport 603 Samandrag Landa, A., Tovmo, M., Meås, R., Eide, N. E., Flagstad, Ø & Andersen, R Avlsprogrammet for fjellrev. Årsrapport NINA Rapport s. Avlsprogrammet for fjellrev starta i den nåverande forma i 2005 på avlsstasjonen på Sæterfjellet (Oppdal). Her er avlsprogrammet basert på maksimering av trivsel for dyra, med store innhegningar i naturleg fjellrevhabitat og minst mogleg handtering av avlsdyr. Prosjektet byggjer på innfanga kvalpar frå naturen, med ei geografisk spreiing som speglar den genetiske variasjonen som er att i Noreg og Sverige. Det er henta inn totalt 23 viltfanga kvalpar til programmet (inklusiv 4 som viste seg å ha farmrevopphav). Hausten 2009 var stasjonen full, med 8 par i stasjonen samt eit par i Langedrag Naturpark. Alle para i programmet fekk kvalpekull våren 2010, og det vart fødd totalt 72 kvalpar. I åra er det fødd 26 kull i avlsprogrammet, med totalt 176 kvalpar. I perioden er det sett ut totalt 87 dyr frå avlsprogrammet. Av desse har ein funne att 56 dyr ein eller fleire gonger i datamaterialet det første året etter utsetjing. I datamaterialet for 2010 er 32 av desse dyra funne att. Av dei 38 dyra som vart sett ut i 2009 er 26 funne att i materialet for To av desse er bekrefta døde, noko som gir ei minimumsoverleving første år på 63%. Vinteren 2010/2011 vart det sett ut 72 nye kvalpar på Dovre, på Finse og i Junkeren (Rana). På Dovrefjell vart det i 2010 registrert fem ynglingar i det fri som har sin basis i utsette dyr, med til saman minimum 39 kvalpar. Alle dei fire genetiske linjene i avlsprogrammet er representert i desse ynglingane. Arild Landa (arild.landa@nina.no), Mari Tovmo, Roger Meås, Nina E. Eide, Øystein Flagstad, Roy Andersen. Norsk institutt for naturforskning, Postboks 5685 Sluppen, 7485 Trondheim 3

6 NINA Rapport 603 Abstract Landa, A., Tovmo, M., Meås, R., Eide, N. E., Flagstad, Ø. & Andersen, R Arctic fox captive breeding programme Annual report NINA Report pp. The captive breeding programme for Arctic fox was established in its current form in 2005, when the breeding station at Sæterfjellet (Oppdal) was opened. The philosophy behind the captive breeding programme is to maximize the well being of the animals within large enclosures in natural arctic fox habitat combined with a minimum of handling of the breeding stock. The breeding stock is based on cubs captured from the wild, and it represents the remaining genetic variation in the Norwegian and Swedish population. In autumn 2009 there were 9 breeding couples in the programme, which is the full capacity of the station. In spring 2010 all the couples in the programme bred and 72 cubs were born. During the years litters have been born, with a total of 176 cubs. During the years a total of 87 animals have been released. 56 of these animals were found in the collected data within the first year after release, and 32 of these remained in the data collected during of the 38 animals released in 2009 were found in the data collected in Two of the recaptured animals are confirmed dead. In the winter of 2010/ new cubs were released in the Dovre, Junkeren and Finse mountain plateaus. In 2010 five reproductions were confirmed in the re-established Dovre population. A minimum of 39 cubs were counted. All four genetic lineages in the breeding programme are represented in these litters. Arild Landa (arild.landa@nina.no), Mari Tovmo, Roger Meås, Nina E. Eide, Øystein Flagstad, Roy Andersen. Norwegian Institute for Nature Research, P.O.Box 5685 Sluppen, NO-7485 Trondheim 4

7 NINA Rapport 603 Innhald Samandrag... 3 Abstract... 4 Innhald... 5 Forord Innleiing Metodar Avlsstasjon og innhegningar Dagleg røkt, fôring og dyrevelferd Videoovervaking Fôrautomat Utbetringar innhegningar Godkjenningar Utsetjingar frå avlsprogrammet støttetiltak oppfølging Stambok for fjellrev i avlsprogrammet Oversikt over dyr henta inn til avlsprogrammet Genetiske linjer i avlsprogrammet Resultat Parsamansetjing og yngling 2009/ Produksjon av fjellrevkvalpar i avlsprogrammet Fjellrevar sett ut frå avlsprogrammet Fjellrevar sett ut Yngling på Dovre Oppsummering/Konklusjon Referansar Vedlegg Vedlegg A: Oppsett av fjellrev i avlsprogrammet Vedlegg B: Utsetjingar av fjellrev frå avlsprogrammet Vedlegg C. Avkom frå utsette dyr fødd i det fri og registrert

8 NINA Rapport 603 Forord Denne rapporten er laga som årsrapport til Direktoratet for naturforvaltning (DN), som er oppdragsgjevar for prosjektet. Rapporten gjev eit oversyn over viktige hendingar og framgang i avlsprogrammet frå oppstart til dags dato. Det er òg lagt vekt på å belyse kva delar av programmet som kan gi utfordringar og naudsynlege tiltak/endringar frametter. Avlsprogrammet i si nåverande form starta i Prosjektet var ei vidareføring av eit prosjekt som opphavleg starta i Då vart ville fjellrevkvalpar fanga inn og sett i eit ordinært farmrevoppsett ved Noregs Veterinærhøgskule sin forsøksgard ved Dal i Asker. Her lukkast ein ikkje med å få kvalpar på dyra fordi tispene ikkje kom i brunst. Dette skuldast truleg at dyra trivdest dårleg. Driftsform og metodar i dagens farmrevindustri er eit resultat av meir enn 80 års systematisk avl og utval. Metodane er såleis lite egna for ville fjellrevar. Avlsprogrammet hadde derfor to store hovudutfordringar: 1) Få til avl i fangenskap, og 2) Finna gode metodar for tilbakeføring til naturen. Etter at avlsstasjonen på Sæterfjellet vart bygd synte det seg allereie første året at det var mogleg å få kvalpar i fangenskap. I 2006 vart det første kullet med 6 kvalpar fødd. I påfølgjande år har antal kull og kvalpar auka år for år til ein førebels topp i Då yngla alle ni avlspara og det vart totalt avla fram 72 kvalpar. I åra 2006 til 2009 er det sett ut meir enn 90 (87+5 fødd i hegn 9) kvalpar frå programmet. Dei første åra var det ein stor overvekt av hannkvalpar, men i 2008 vart det òg mange hodyr for utsetjing. Det var såleis først i 2010 at vi hadde forventning om ynglingar i det fri frå utsette dyr då viltlevande fjellrevar i regelen først ynglar som 2-åringar. I 2010 vart det registrert minst 5 ynglingar med minimum 39 kvalpar av utsette dyr i Dovre. Ein kan såleis seie at metodane som er valt for utsetjing har vist seg å fungere og at prosjektet så langt har vore ein suksess. Suksessen har ikkje kome av seg sjølv. Dei strenge vintrane ved avlsstasjonen har gitt store tekniske utfordringar med å drifte avlsstasjonen. Det har vore mykje snø og dårleg vêr både ved stasjonen og i fjellet generelt. Dette har sett store krav til dei som har sytt for at dyra vert røkta, at hi og fôrautomatar har kome på plass og har hatt regelmessig tilsyn samt etterfylling av fôr, tapping av dataloggarar, utskifting av batteri mm. På den faglege sida har prosjektet si referansegruppe følgt prosjektet med interesse og rådgjeving. Suksessen er såleis eit resultatet av innsatsen til ei rekkje dedikerte personar, både prosjekttilknytte, lokale fjelloppsyn, bygdeallmenningstilsette, Statens naturoppsyn (SNO) og referansegruppa. Avlsprogrammet for fjellrev er basert på kvalpar som er fanga inn frå dei spreidde førekomstane som framleis finst i Skandinavia. Det har frå ulike hald vore uttrykt stor skepsis til å satse på avl og utsetjing basert på å ta kvalpar frå utrydningstruga bestandar. Dette har i periodar generert stort mediefokus. Det er derfor godt å kunne seie at vi har lukkast med målsetjingane og har vist at dette er eit prosjekt som har potensiale til å styrkje fåtallige bestandar og reetablere bestandar der arten har døydd ut. Sæbøvik, juni 2011 Arild Landa Prosjektleiar 6

9 NINA Rapport Innleiing Fjellreven i Noreg er karakterisert som kritisk truga (Kålås m. fl. 2010). Den vart freda i 1930, men trass i 80 år med freding har bestanden av fjellrev vore i stadig tilbakegang. På Dovrefjell og Hardangervidda har fjellreven forsvunne i løpet av dei siste ti åra (Direktoratet for naturforvaltning 2003, Linnell m. fl. 1999). Bestandsoverslag tyder på at det i dag er omlag 50 vaksne fjellrev i Noreg, og om lag 120 individ totalt i Noreg, Sverige og Finland (Angerbjörn m. fl. 1999, Angerbjörn m. fl. 2002, Kaikusalo m. fl. 2000, Linnell m. fl. 1999). Genetiske analysar viser at fjellrevbestanden i Fennoskandia har tapt om lag 25 % av den genetiske variasjonen i løpet av dei siste 100 åra, og dei attverande revane må i dag betraktast som fem isolerte delbestandar (Dalén m. fl. 2006, Nyström m. fl. 2006). Avlsprogrammet for fjellrev er eit forskingsprosjekt der målet er å finne fram til effektive tiltak for avl og utsetjing av fjellrev til område der fjellrevbestanden anten har vorte borte eller er liten. Programmet er grunnlagt på målsetjingar om å utvikle tiltak som kan nyttast til å reetablere, styrke og knytte saman delbestandar, samt auke genetisk utveksling og motverke genetisk isolasjon (Eide m. fl. 2009, Landa m. fl. 2006, Linnell m. fl. 2004). I tillegg er avlsprogrammet i seg sjølv ein buffer mot tap av genetisk variasjon. Prosjektet omfattar drift og vedlikehald av ein avlsstasjon, samt forsking og utviklingsarbeid knytt til stasjonen og utsetjing av fjellrev. Forsøk på innfanging og avl av fjellrev i fangenskap vart starta i 1999, då basert på ein ordinær farmsituasjon. Dei første kvalpane vart fanga inn og sett i Veterinærinstituttet sin forskingsstasjon på Dal i Asker i Dette gav ingen reproduksjonar. Avlsprogrammet vart etablert i den noverande forma i 2005, og er no basert på avlsstasjonen på Sæterfjellet i Oppdal (opna i oktober 2005). Her er avlsprogrammet basert på maksimering av trivsel for dyra store innhegningar i naturleg fjellrevhabitat og minst mogleg handtering av avlsdyr. Prosjektet byggjer på innfanga kvalpar frå naturen, med ei geografisk spreiing som speglar den genetiske variasjonen som er att i Noreg og Sverige. 7

10 NINA Rapport Metodar 2.1 Avlsstasjon og innhegningar Avlsstasjonen på Sæterfjellet i Oppdal ligg i naturleg fjellrevterreng i høgfjellet (1380 moh.). På avlsstasjonen er det 8 innhegningar på 50 m x 50 m (2,5 daa). I kvar av desse er det to kunstige hi og fleire kunstig oppbygde steinurer for skjul og klatremoglegheitar. I tillegg til desse hegna er det eit lite hegn på 20 m x 20 m som nyttast til mjuk utsetjing og eit bygg (kalla arresten ). Dette bygget har kapasitet til oppbevaring av inntil seks par, og vert nytta i tilfelle der det er behov for å fange inn dyr og halde dei under kontrollerte tilhøve (sjukdom, fare for rømming e.l.). Det samlar seg mykje snø rundt stasjonen, og om vinteren kan det vere fleire meter snø i innhegningane. Hegna er gjerda inn med 4,5 m høgt gjerde med 40 cm netting vinkla 45 innover i hegna på toppen. Bak stasjonsbygningen er det sett opp 70 m snøskjerm for å hindre opphoping av snø rundt gjerda i avlsstasjonen. I tillegg er det ein driftsbygning med videoovervakingssystem, opphaldsrom, soverom, lagerrom og toalett. Figur 1. Avlsstasjonen sett frå lufta. Driftsbygningen oppe til høgre. 3 hegn på rekka til høgre og 5 hegn på rekka til venstre, og eit lite utsetjingshegn nedst. Foto: Arild Landa, NINA Dagleg røkt, fôring og dyrevelferd Dyra vert fôra med standard revefôr levert frå Oppdal fôrkjøkken AS. I tillegg vert det regelmessig gjeve fallvilt av moskusokse, reinsdyr, elg, hjort og rådyr. Om sommaren vert dyra fôra dagleg, medan dei om vinteren vert fôra minimum 5 gonger i veka og dagleg dersom vêret tillet røktaren å kome seg opp til stasjonen. I kvar innhegning er det montert ein fôrautomat med Troll Elite hundefôr, samt at det i periodar vert fôra med frysetørka kuvom i pelletsform. Dette for at dyra skal ha tilgang til mat i tilfelle det vert lengre periodar med dårleg vêr og vanskar med å kome seg opp til stasjonen. Fôrautomatane i hegna tener òg som tilvenning for kvalpar som skal setjast ut, der dei då får tilgang til mat via same type fôrautomat på utsetjingsstaden. Dyra på stasjonen vert i dag ikkje vaksinert, då eigna vaksine for fjellrev ikkje er tilgjengeleg i marknaden. Behov for vaksinasjon av stamdyr og dyr for utsetjing, og evt. substituttvaksinar (utvikla for andre artar) vurderast av ansvarleg veterinær. Dyra vert regelmessig behandla for innvollsorm ved at Panacur vert tilsett i fôret. Fram til no er dette gjort av fôrkjøkkenet samstundes som dyr i pelsindustrien på Oppdal får behandling. 8

11 NINA Rapport 603 Dyra og helsetilstanden deira vert overvaka via åtferd, og røktaren følgjer med på kor mykje dei et av utdelt fôr. I tillegg vert revane overvaka av videokamera som er montert inne i hikassene. Ved kvar røkting vert det ført protokoll for sette dyr, fôrmengde gjeve og fôrmengde som eventuelt ligg att frå tidlegare. Det vert teke øyrevoksprøver frå kvalpar med tanke på å avdekkje evt. øyremidd. Det har til no ikkje vorte oppdaga problem med øyremidd. Figur 2. Nysgjerrig fjellrevkvalp i innhegninga på avlsstasjonen. I bakgrunnen ser vi to søsken og det kunstige hiet. Foto: Roger Meås, NINA Videoovervaking Det er etablert eit videoovervakingssystem i avlsstasjonen for å kunne følgje åtferd og trivsel hjå dyra, samt eit kamera for å overvake stasjonsområdet. I 2006 vart det etablert videoovervaking i kvart av dei kunstige hia i innhegningane, og sommaren 2008 vart heile videonettet (kabling og koplingar) lagt i pvc-røyr for å hindre gnaging og generelle øydeleggingar frå revar som oppheld seg rundt stasjonen. Det er framleis nokre problem med videosignal frå enkelte kamera lengst vekk frå stasjonsbygningen, grunna lange kabelstrekk og inntrenging av vatn i kamera og koplingsboksar. Opptak av alle operative kamera vert kontinuerleg lagra med 1 bilete pr 1 2 sekund. Alle kamera er tilgjengelege for prosjektpersonell via eit trådlaust parabolsamband til VitNett, Oppdal. Publikum har tilgang til fire kamera gjennom nettet ( Fôrautomat Fôrautomaten består av fôrkammer med ein inngang (Ø=150 mm), matkammer og dispenser. Den er sett saman av tre stk 120 liter Jelsafat i polyester. Inngangspartiet består av eit liggande fat med eitt inngangsrøyr. Inngangspartiet er festa til eit ståande fat som tener som fôrkammer. Fôrkammeret er kjeda til fat nr. 3 som tener som fôrdispenser. Alle samankoplingar er avstiva med 6 og 15 mm vassfast finer. Det er bora ein serie med 8 mm hol i botnen for at kondens og snø som smelter skal renne ut. Inngangspartiet har ei utforming som skal hindre at raudrev og kråkefuglar utnyttar fôret. Ved utplassering har det nokre stader vorte mura opp ekstra forlenging av inngangar med torv og naturstein. I samband med utprøving av fôrautomatar og utsetjing av dyr er automatiske kamera teke i bruk. Kamera er montert utanfor fôrautomatane. Det vert sett ut to fôrautomatar ved kvar utsetjingsstad/hi. I tillegg er det under utvik- 9

12 NINA Rapport 603 ling ein transponderlesar tilknytt ein Trovan-dataloggar som lagrar tid og stad, samt identitet via microchipen revane er merkt med. Denne lesaren gjer det mogleg å følgje tilhald av dei enkelte individa på dei ulike fôrplassane gjennom året. Figur 3. Illustrasjon på design av fôrautomat Utbetringar innhegningar I september 2009 vart det lagt inn fast straum til stasjonen for å erstatte dieselaggregat og batteribank. Med stabil tilførsel av straum ser det ut til at videoovervakinga er betre rusta mot driftsfeil og utkopling. Sesongen var det lite skader på innhegningane, og såleis ikkje behov for større utbetringar. Det vart drive ein del vedlikehaldsarbeid som å utbetre tettingar og stable stein rundt dei kunstige hia og hiinngangane slik at desse ikkje fyller seg med fokksnø. Årsaka til dette problemet er graveaktivitet av kvalpane Godkjenningar Avlsstasjonen vart godkjent som forsøkseining for fire nye år etter inspeksjon av forsøksdyrutvalet i juni Som eit ledd i etableringa av avlsstasjonen og godkjenning som forsøkseining er det etablert protokollar for dagleg røkt/tilsyn, handtering av dyr, videoovervaking og merking. 2.2 Utsetjingar frå avlsprogrammet støttetiltak oppfølging Kvalpar som skal setjast ut vert merkt i båe øyra med Dalton rototag (unike fargekombinasjonar som er samkøyrt med alle merkingar i Noreg og Sverige) og mikrochip i nakkeskinnet. For kontroll av overleving og leveområde vert det nytta DNA-markørar frå vevsprøver og innsamla ekskrement, chipavlesing (Trovan), foto og observasjonar av øyremerkekombinasjonar. Det nasjonale overvakingsprogrammet på fjellrev samlar rutinemessig inn ekskrement frå alle hi med aktivitet og ved sporing på snø. Identifiserte dyr rapporterast tilbake til avlsprogrammet. Ved eventuelle gjenfangstar vert det målt vekt og dyra vert så sleppte. Dersom det vert oppdaga sår eller ytre teikn til skader vert dyra halde under observasjon i arresten ved stasjonen eller ved andre eigna stader. Dyra som vart sette ut i 2007 og 2008 fekk påmontert VHFsendar, men grunna særs variable resultat vart det ikkje montert radiohalsband på dyr sett ut i 2009 og Dei utsette fjellrevane får med seg eit kunstig hi, fôr og to fôrautomatar av same type som dei er vande til i avlsstasjonen. Ved utsetjing vert dyra stengt inne i det kunstige hiet i nokre timar før det opnast slik at revane kan gå ut. Dette vert gjort for at dei såleis får høve til å roe seg ned og verte trygge i hiet/omgivnadene. 10

13 NINA Rapport 603 Ved kvar fôrautomat er det montert eit automatisk kamera med rørslesensor. Dette tek fargebilete om dagen samt ir-bilete eller fargebilete ved hjelp av innebygd blits ved lite lys (om natta). På denne måten får ein god oversikt over bruk av automaten, og i nokon grad òg kva individ som nyttar seg av automaten (nokre få av bileta er eigna for å lese av øyremerkekombinasjon). For å sikre best mogleg kvalitet på bileta og gjere det mogleg å lese av øyremerkekombinasjon vert det gått meir og meir over til kamera som tek fargebilete heile døgnet (blits). I tillegg er det lagt opp til at det skal vere ein Trovanlesar i ein av fôrautomatane ved kvar utsetjingsstad. Avleste chipresultat (Trovan) og bilete for same periode vert samanstilt. I hegn 9 (mjuk utsetjing) ved avlsstasjonen er det montert ein Trovanlesar som inngang til hegnet. Denne er montert for å sjå kva individ som nyttar seg av fôrtilbodet i hegnet, samt nyttar det som buplass/dagleie. I tillegg til lesaren er det montert eit kamera som tek bilete av aktivitet inn og ut av hegnet. Figur 4. Fôrautomat på Sletthø, med ein av dei utsette revane utanfor. Foto: Avlsprogrammet, NINA Stambok for fjellrev i avlsprogrammet Avlsprogrammet for fjellrev baserer seg på avlsdyr innhenta frå naturen. Det er ei målsetjing at avlsdyra representerer den genetiske variasjonen som framleis finst i Skandinavia. Dyr som går inn i avlsprogrammet hentast inn som kvalpar. I dei siste åra er avlsdyr som hovudregel fornya/rekruttert frå dyr som er fødd i fangenskap (avhengig av behov og tilgjengelege avlslinjer). Kvart individ i avlsprogrammet har eit unikt AF-nummer som følgjer dyret heile livet. Alle hendingar kring individet vert loggført i stamboka (fødd kvar og når, foreldre, vekt ved ulike tidspunkt, ankomst, flytting, partnarar, suksess i reproduksjon, antal kvalpar, overleving/dødelegheit, VHF-sendarfrekvens, øyremerkekombinasjon med meir. Kvart individ er merkt med Trovan-transponder (mikrochip). I tillegg er kvart individ påsett øyremerke i unike fargekombinasjonar som er koordinert med øyremerkingar utførte i Sverige. Det vert teke DNA-prøve for individprofil av kvart individ Oversikt over dyr henta inn til avlsprogrammet Dyra i Avlsprogrammet for fjellrev stammar frå fjellrevkvalpar henta inn frå ulike område i Noreg og Sverige. Det har vore henta inn totalt 23 fjellrevkvalpar (inkludert 4 frå Finse). Tabell 1 gir ei fullstendig oversikt over fjellrev som er henta inn til prosjektet både utanfrå og frå eigen 11

14 NINA Rapport 603 avl, og statusen dei har i prosjektet i dag. Fjellrevkvalpane som vart fanga på Finse vart teke ut av avlsprogrammet i 2006, då det vart konstatert at desse opphavleg var farmrev (Landa m. fl. 2006). Med dei to fjellrevkvalpane som vart henta frå Helags, Sverige i 2008 representerer avlsdyra i stasjonen heile den Fennoskandiske fjellrevbestanden. Tabell 1. Fjellrevkvalpar nytta til avl , og deira status i avlsprogrammet. År Opphav Kjønn IDnr Status Område Hending Dato 2001 Saltfjellet AF0005 Avl Langedrag 2002 Finnmark AF0008 Avl Langedrag 2004 Børgefjell AF0012 Avl Avlsstasjon 2005 Børgefjell AF0021 Avl Avlsstasjon 2005 Saltfjellet AF0022 Avl Avlsstasjon 2005 Dividalen AF0023 Avl Avlsstasjon 2006 Avlsstasjon AF0028 Avl Avlsstasjon 2007 Finnmark AF0031 Avl Avlsstasjon 2007 Finnmark AF0032 Avl Avlsstasjon 2007 Langedrag AF0033 Avl Avlsstasjon 2007 Langedrag AF0034 Avl Avlsstasjon 2007 Avlsstasjon AF0041 Avl Avlsstasjon Sett ut haust 07, klatra inn i H Avlsstasjon blå AF0046 Avl Avlsstasjon 2007 Saltfjellet AF0052 Avl Avlsstasjon 2008 Helags AF0082 Avl Avlsstasjon 2008 Helags AF0084 Avl Avlsstasjon 2009 Langedrag AF0117 Avl Avlsstasjon 2010 Avlsstasjon AF0140 Avl Avlsstasjon 2006 Avlsstasjon AF0027 Sett ut F-NST-123 (Hegn 9) Avlsstasjon AF0029 Sett ut F-NOP Avlsstasjon AF0045 Sett ut F-NST-123 (Hegn 9) Avlsstasjon AF0049 Sett ut F-NST-123 (Hegn 9) Saltfjellet AF0004 ** Kristiansand Børgefjell AF0011 Rømt Avlsstasjon Rømt Børgefjell blå AF0020 Rømt Avlsstasjon Snø, uvêr Finnmark blå AF0024 Rømt Avlsstasjon Snø, uvêr Avlsstasjon AF0030 Rømt Avlsstasjon Snø, uvêr Finse AF0002 Død Dal Forsøksgard Død Børgefjell AF0006 Død Avlsstasjon Død Finnmark AF0009 Død Oppdal revefarm Funne død i dyrestall 3 år Lierne blå AF0010 Død Avlsstasjon Avliva grunna kreft Børgefjell AF0013 Død Namsskogan Sakna, drepe av ørn? Finse* AF0001 H9 Oppdal revefarm Død, sjukdom Finse* AF0003 H9 ** Avlsstasjon Rømt ved uvêr Finse* AF0007 H9 Namsskogan Død mai 2010 * Alle dyra merkt Finse viste seg å vere innblanda med farmrev. Dei vart difor teke ut av avlsprogrammet. ** Desse to dyra har vore forveksla i oppsett frå Asker. 12

15 NINA Rapport Genetiske linjer i avlsprogrammet I eit avlsprogram er det to kriterium som bør vere oppfylt for å unngå problem med innavl på sikt. For det første bør det vere størst mogleg genetisk variasjon blant grunnleggjarane av bestanden (founderar), dvs. ubeslekta individ som inngår i avlen. Dette kriteriet er teke hand om på ein god måte i prosjektet, då alle fjellområde er representert og alle har bidrege med avkom. For det andre bør ein unngå slektskap innanfor parsamansetjingar. Dette er førebels ikkje noko problem, sidan ingen av dei som står saman er i slekt. På sikt kan det bli ei aktuell problemstilling, når eventuelle avkom frå kryssa linjer skal inn i programmet. Førebels ligg avlsprogrammet godt an i høve til denne problemstillinga i og med at det er grunnlagt på 11 founderar, fordelt på fire heilt eller delvis uavhengige genetiske linjer (Figur 5). Eit søskenpar reknast som 1,5 founder fordi dei deler 50 % av det genetiske materialet. Den genetiske samansetjinga av kvart einskild individ er også loggført i detalj i stamboka (angitt som andel genetisk materiale frå ulike fjellområde). Figur 5. Oppsett av fjellrev i avlsprogrammet før vinteren 2009/2010 og den genetiske strukturen som eit resultat av parsamansetjingane og geografisk opphav. Firkant = hanndyr, sirkel = hodyr. He = Helags, Li = Lierne, Bø = Børgefjell, Sa = Saltfjellet, Di = Dividalen, Fi = Finnmark. 13

16 NINA Rapport Resultat 3.1 Parsamansetjing og yngling 2009/2010 Hausten 2009 var stasjonen full, og det var sett opp 8 par i stasjonen samt eit par på Langedrag (Tabell 2). Ein kvalp frå avlsprogrammet (AF0117 Langedrag 2009) vart sett inn som erstatning for ei tispe (AF0024 Finnmark 2005) som rømte frå avlsstasjonen i april Tabell 2. Oppsett av fjellrev i avlsprogrammet før vinteren 2009/2010. IDnr markert med blått syner blårev. Idnr Opphav Kjønn Fødd år Hegn nr Resultat AF0046 Avlsstasjon kvalpar AF0034 Avlsstasjon 2007 AF0082 Helgas 2008 AF0033 Avlsstasjon kvalpar AF0010 Lierne 2004 AF0084 Helags kvalpar AF0012 Børgefjell 2004 AF0023 Dividal kvalpar AF0028 Avlsstasjon 2006 AF0021 Børgefjell kvalpar AF0031 Finnmark 2007 AF0052 Saltfjellet kvalpar AF0117 Langedrag 2009 AF0032 Finnmark kvalpar AF0022 Saltfjellet 2005 AF0041 Avlsstasjon kvalpar AF0005 Saltfjellet 2001 AF0008 Finnmark 2002 Langedrag 2 kvalpar 14

17 NINA Rapport Produksjon av fjellrevkvalpar i avlsprogrammet I perioden etter etableringa av avlsstasjonen på Oppdal er det fødd 26 kull i avlsprogrammet og totalt 176 kvalpar (Tabell 3). Av desse har vi mista 1 kvalp i eitt kull (2007) og to kull med 5 kvalpar i kvar (2008). I 2010 fekk alle dyra i programmet kvalpekull, og totalt vart det fødd 72 kvalpar. Tabell 3. Fjellrevkull fødd i avlsprogrammet. Tal i parantes inkluderer døde kvalpar. År Hegn Antal kvalpar Tisper Hannar Kommentar Totalt kvalpar til utsetjing, 4 inn i avl (7) 3 3 Ein kvalp død Langedrag Totalt 19 (20) kvalpar til utsetjing, 4 inn i avl (5) Alle kvalpar døde (5) Alle kvalpar døde Langedrag Totalt 28 (38) kvalpar til utsetjing Langdrag kvalp står att på Langedrag grunna feil med framføtene Totalt kvalpar til utsetjing, 1 inn i avl Langedrag Totalt kvalpar til utsetjing, 1 inn i avl 15

18 NINA Rapport Fjellrevar sett ut frå avlsprogrammet Det er totalt sett ut 87 kvalpar frå avlsprogrammet i perioden , og vinteren 2010/2011 er 71 kvalpar sett ut fordelt på 3 ulike område (Tabell 4). Tabell 4. Kvalpar til utsetjing vinteren 2010/2011 fordelt på utsetjingsområde. Utsetjingsområde Antal kvalpar Tisper Hannar Fødd Dovre Hegn 1, 2 og 5 Junkeren (Rana) Hegn 4 og 7 Finse Hegn 3, 6, 8 og Langedrag Fjellrevar sett ut Tabell 5 syner ei oversikt over antal fjellrev som er sett ut, fordelt på område, og gjenfunn av revane i påfølgjande år. Det er nytta avlesingar frå Trovanlesarane, resultat frå DNA-analyser, VHF-peiling (2007, 2008), foto og synsobservasjonar. Tabell 5. Gjenfunn av fjellrevkvalpar sett ut frå avlsprogrammet, samanstilt frå alle kjelder (Trovan, VHF-peiling, DNA, foto, observasjonar). Tala inkluderer dyr som har døydd det året. Tal i feit skrift er antal kvalpar sett ut det året. Sjå tabellar i vedlegg for detaljar om enkeltindivid. Minimum overleving frå utsetjingsår til år n+1, n+2, inntil n+3 (utsetjing 2008) er i % kursiv for kvart utsetjingsår. Utsetjingsområde Saltfjellet Overleving utsetjing % 0% 0% 0% Snøhetta - 10 a Hegn 9-6 b 5 c 2 1 a Eitt dyr teke inn att i avl same haust b Eitt dyr teke inn att i avl same haust c 1 død i februar Overleving utsetjing % 38% 19% Junkeren (Rana) Sylane Knutshø d 0 Snøhetta e 1 Hegn Overleving utsetjing % 10 % d 1 død i mars e 4 døde, april juli Junkeren (Rana) Snøhetta Hegn Finse f f 2 døde mars Overleving utsetjing % Av dei 87 dyra som er sett ut frå har ein funne att 56 dyr ein eller fleire gonger i datamaterialet for det første året etter utsetjing. I datamaterialet for 2010 har ein funne att 32 av desse dyra. Detaljar rundt gjenfunn av dei ulike individa står i tabellar i vedlegg B. Av dei 38 dyra som vart sett ut i 2009 er 26 funne att i materialet for 2010, to av desse er bekrefta døde. I Dovrefjell vart det sett ut 18 (15+3) dyr og 16 av desse er funne att i materialet for På Finse vart det sett ut 16 dyr. Ti av desse er funne att i 2010-materialet, og to av 16

19 NINA Rapport 603 desse er bekrefta døde (påkøyrt av toget og gått i minkfelle). Ingen av dyra sett ut i Junkeren (Rana) har vore funne att i datamaterialet i Av dei 31 dyra som vart sett ut i 2008 var det tre som vart funne att i materialet for To av desse var registrert på Dovrefjell. Den tredje vart fotografert av eit kamera tilknytt ein fôrautomat på Finse. I dei ulike Trovanlesarane er det registrert 52 ulike individ (Tabell 6). Av desse er 19 dyr registrert ved meir enn ein lesar. Grunna problem med å få dei utsette Trovanlesarane til å fungere skikkeleg har det vore lange periodar der dyr ikkje har vorte registrert. Tabell 6. Antal registreringar i dei ulike Trovanlesarane. Tabellen inkluderer dyr fødd i det fri og merkt med Trovanchip av avlsprogrammet. Sjå tabellar i vedlegg B for detaljar om enkeltindivid. Antal registreringar Antal ulike individ Stad Alle år Alle år F-NOP F-NST F-NST Snøskjerm, Sæterfjellet F-NST-123 (Hegn 9) F-NOP F-NST F-NHO Alle lesarar

20 NINA Rapport Yngling på Dovre 2010 På Dovrefjell vart det i 2010 registrert fem ynglingar frå utsette dyr, med til saman minimum 39 kvalpar. Tabell 7 syner ein oversikt over registrerte ynglingar frå utsette dyr og kva dyr som er registrert som foreldre. Tre av tispene som yngla i det fri i 2010 var eittåringar (sett ut i 2009). Figur 6 viser representasjonen til dei ulike genetiske linjene i avlsprogrammet i ynglingane i det fri. Alle dei fire genetiske linjene i avlsprogrammet er representert her. Tabell 7. Fjellrevkull fødd i det fri med opphav i avlsprogrammet. F-Nxx-xxx viser til hinummer i Rovbase. År Hi Antal kvalpar Tisper Hannar Foreldre (, ) Kommentar 2008 F-NST AF0041, AF av 5 kvalpar merkte Totalt F-NST AF0118, AF0104 F-NOP AF0090, AF0121 F-NST AF0037, AF kvalpar ikkje merkt, funne gjennom DNA-analyse av innsamla ekskrement F-NST AF0040, AF0119 F-NST AF0049, AF kvalp kjønn via DNA Totalt Figur 6. Dei genetiske linjene i avlsprogrammet for dei fem ynglingane i det fri i He = Helags, Li = Lierne, Bø = Børgefjell, Sa = Saltfjellet, Di = Dividalen, Fi = Finnmark. 18

21 NINA Rapport Oppsummering/Konklusjon Sidan etableringa av avlsstasjonen i oktober 2005 har antal suksessfulle ynglingar auka kvart år. I 2010 hadde alle para i programmet kull. Det er stor variasjon i kullstorleik. Det eldste paret som står i Langedrag familiepark (viltfanga 2001 og 2002) hadde det minste kullet med 2 kvalpar. I avlsstasjonen på Sæterfjellet varierte kullstorleiken frå 5 til 14 med eit gjennomsnitt på 8,7 kvalpar, som er svært bra og omlag det dobbelte av gjennomsnittet for farmrevindustrien. Avlsdyra representer alle attverande fjellrevområde i Skandinavia, og parsamansetjinga gir fire heilt eller delvis ubeslekta avlslinjer. Dette gir eit godt grunnlag for vidare avl ved stasjonen. Det er mange faktorar som kan verke inn på kullstorleiken hjå fjellrev, og det er difor vanskeleg å vite på førehand kor mange dyr som kan produserast i stasjonen frå år til år. I naturen er det vist til at førekomst av smågnagarar og mattilgang er viktige faktorar (Tannerfeldt & Angerbjorn 1998), men variablar som trivsel, alder, kondisjon og status til tispene er òg viktige faktorar. Dette vil verta mogleg å belysa nærare etter nokre år med avl i avlsstasjonen. Foreløpige analyser frå SEFALO+ syner at kullstorleik (Tomas Meijer et al. in prep.) såvel som overlevnad (Anders Angerbjörn et al. in prep.) kan påverkast gjennom tiltak som fôring. Det vil truleg vera vanskeleg å nå særleg høgare antal enn dei 72 kvalpane som vart fødd i 2010 i avlsstasjonen. Vinteren 2009/2010 var det lite snø og såleis vart det ikkje behov for å handtere dyr ved fare for rømming slik det til dømes var i Tidspunkt for rømmingsfare fell saman med paringstida i mars/april. Dersom det kjem mykje snø vil dette kunne påverke trivnad og reproduksjon ved at dyra må fangast inn ved fare for rømming. Det er såleis naudsynt å få på plass manglande snøskjerming dersom ein skal unngå handtering av dyr i den viktigaste perioden for suksessfull reproduksjon. Etter kvart som produksjonsdyra når ein høg alder kan ein kan forvente redusert produksjon, og det vil bli opphald i produksjonen i hegn der nye par må etablerast når dei som står der vert for gamle vart òg eit merkeår med omsyn til suksessfull reproduksjon hjå utsette dyr. Det vart registrert heile 5 ynglingar i Dovrefjell med til saman minimum 39 kvalpar (gjennomsnittleg kullstorleik 7,8). Tre av dei registrerte ynglingane i Dovrefjell var på gamle fjellrevhilokalitetar der kvalpar var sett ut i perioden Dei to siste ynglingane var i nærområdet til avlsstasjonen. Dette syner at tilgang på mat og truleg òg sosiale faktorar spelar ei viktig rolle, og at det er mogleg å etablere ynglingar sjølv om ein ikkje har tilgang på gamle fjellrevhi. Det var imidlertid svært overraskande at heile tre av tispene som yngla i det fri var eittåringar som var sett ut i desember Fleire faktorar kan vera medverkande til dette; 1) utsetjingstidspunkt, 2) smågnagarstatus i fjellet, 3) kunstig fôringsregime på dei ulike hia, 4) sosiale faktorar og 5) arv (eigenskapar i avlslina/foreldre). Etter fleire år med data vil det verte mogleg å belyse dette nærare slik at tiltaka kan spissast mot å oppnå ein enda høgare grad av etablering og ynglesuksess. At alle dei fire genetiske linjene i avlsprogrammet er representert i ynglingane i Dovrefjell (Figur 6) gir eit svært godt utgangspunkt for vidare reetablering av bestanden der. Det vart ikkje registrert ynglingar av utsette dyr i Finse, Junkeren (Rana) eller Sylane, der det òg er sett ut kvalpar frå Avlsprogrammet. Det er dokumentert fleire lange utvandringar av utsette dyr. To brør utsett i Dovrefjell 2009 vandra austover og vart registrerte på automatiske kamera i Helags, Sverige, og ei tispe utsett i Dovrefjell 2008 vandra via Sognefjell i 2009 og vart registrert på eit kamera i Finseområdet i april Dette syner at dei utsette dyra har stor vandrekapasitet og har potensiale til å oppnå suksessfulle etableringar òg i andre fjellrevområde enn der dei er sett ut. Den registrerte overlevnaden hos utsette kvalpar varierar sterkt frå år til år. I Tabell 5 er det sett opp prosenttal for overlevnad rekna ut på bakgrunn av kontakt med dei einskilde dyra i kalenderåret, anten via Trovanlesing, automatiske kamera, synsobservasjonar, DNA frå ekskrement eller anna. Desse tala syner såleis ikkje reell overlevnad då det kan inkludere dyr som berre er registrert på vårvinteren og ikkje etter 1. juni som er omtrentleg fødselstidspunkt hjå fjellrev. Motsvarande er det truleg også eit antal dyr i live, men som ikkje vert registrert i eit gitt år. Sjølv om det er nytta mange teknikkar til å registrere korvidt utsette dyr overlever, er det 19

22 NINA Rapport 603 heilt klart vanskeleg å få gode tal på overlevnad då det her er tale om relativt små dyr som har tilhald i vidstrakte og ekstreme fjellområde, og som i tillegg har stor vandrekapasitet. Tal for overlevnad vil bli betre når vi får fleire år med datagrunnlag. Fangst/gjenfangsmodellar vil etter kvart kunne gil minimumstal på antal dyr som ikkje vert registrert eit gitt år. Miljøvariablar som mattilgang (antal smågnagarar) i dei ulike fjellområda vil også klart påverke overlevnad. Sjølv om dei utsette dyra har tilgang til mat via fôrautomatar, kan det tenkjast at både predasjonstrykk og stress frå andre predatorar kan variere frå år til år og såleis virke inn på antal fjellrevar som vert drepne eller som vandrar ut av området. Tett oppfølging av utsette dyr er ein av hovudutfordringane i programmet. Grad av oppfølging i det fri er ein balanse mellom tilgjengelege tekniske metodar og økonomi. Høgste prioritet ved alle utsetjingar er at det alltid er tilgjengeleg fôr i automatane. Med omsyn til å halde oversikt over utsette dyr fungerar automatiske kamera godt, men desse gjev sjeldan bilete som syner kva individ som nyttar automaten. Trovansystemet der individ, tid og stad vert registrert har hatt mykje tekniske feil og utfordringar i praktisk bruk. Dels skuldast dette at systemet for nedtapping av data er komplisert og må forenklast slik at personell som utfører dette kan gjere det ved hjelp av enkle prosedyrar. Vi prøver difor å bygge om systemet slik at datalagring og tapping kan skje etter same metode som for tapping av bilete frå automatiske kamera. Det er også lagt opp til å nytte solcellelading av straum slik at krava til logistikk og transport av tunge batteri vert forenkla. DNA-registrering via innsamling av ekskrement er etablert som metode og nyttast av det nasjonale overvakingsprogrammet for fjellrev som òg sjekkar aktuelle hilokalitetar for ynglingar. Denne metoden gjev ein forseinka datatilgang, men eventuelle etableringar og suksessfulle ynglingar der utsette dyr er involvert vil i regelen bli registrert. Denne forma for oppfølging krev gode rutinar for innsamling samt eit godt samarbeid og innsamlingar på svensk side i alle område der utsette dyr potensielt kan utvandre til (til dømes på svensk side av Saltfjellet/Junkeren). Den største svakheita med dagens system for oppfølging av utsette dyr der vi nyttar automatiske kamera, Trovan og DNA-analyser, er at vi ikkje registrerer når dyr døyr og årsakene til dette, og tilfeller der dyr vandrar ut til område der det ikkje er DNA-registreringar via ekskrementinnsamlingar. I 2007 og 2008 vart det i Dovrefjell nytta VHF radiohalsband med ein funksjon som gav eit eige signal når dyr døydde. Resultata var variable og svært ressurskrevjande å samle inn, men ein del dødsårsaker vart registrert. Derimot må vi forvente at avgang og dødsårsaker vil variere mellom år og område. Det vil såleis vera naudsynt å kontinuerleg vurdere behovet for å etablere metodar for overvaking av dødsårsaker og alternative metodar til oppfølging av utvandrarar i og ved dei ulike utsetjingsområda. 20

23 NINA Rapport Referansar Angerbjörn, A., Tannerfeldt, M. & Henttonen, H Bevarande av fjällräv Alopex lagopus i Sverige och Finland. - Upublisert rapport frå Stockholm Universitet Angerbjörn, A., Tannerfeldt, M., Henttonen, H., Elmhagen, B. & Dalén, L Bevarande av fjällräv Alopex lagopus i Sverige og Finland. Slutrapport for SEFALO. Stockholms Universitet, Stockholm. 37 s Dalén, L., Kvaløy, K., Linnell, J. D. C., Elmhagen, B., Strand, O., Tannerfeldt, M., Henttonen, H., Fuglei, E., Landa, A. & Angerbjörn, A Population structure in a critically endangered arctic fox population: does genetics matter? - Molecular Ecology Direktoratet for naturforvaltning Handlingsplan for fjellrev. - Rapport. Rapport Direktoratet for naturforvaltning. 34 s Eide, N. E., Landa, A., Flagstad, Ø., Andersen, R., Dijk, J. V., Meås, R., Berntsen, F. E. & Bruteig, I. E Bevaringsbiologi fjellrev , framdriftsrapport NINA Rapport s Kaikusalo, A., Mela, M. & Henttonen, H Will the arctic fox become extinct in Finland? - Suomen Riista Kålås, J. A., Viken, Å., Henriksen, S. & Skjelseth, S., red Norsk rødliste for arter Artsdatabanken, Norge. Landa, A., Eide, N. E., Flagstad, Ø., Herfindal, I., Strand, O., Andersen, R., van Dijk, J., Kvaløy, K. & Linnell, J. D. C Bevaringsbiologi - Fjellrev i NINA. NINA Rapport s Linnell, J. D. C., Landa, A., Andersen, R., Strand, O., Eide, N. E., van Dijk, J. & May, R Captive breeding population supplementation and reintroduction as tools to conserve endangered arctic fox populations in Norway: Detailed proposal and progress NINA Oppdragsmelding s Linnell, J. D. C., Strand, O., Loison, A., Solberg, E. J. & Jordhøy, P Har fjellreven en framtid i Norge? Statusrapport og forslag til forvaltningsplan. NINA Oppdragsmelding s Nyström, V., Angerbjörn, A. & Dalén, L Genetic consequeses of a demographic bottleneck in the Scandinavian arctic fox. - Oikos Tannerfeldt, M. & Angerbjorn, A Fluctuating resources and the evolution of litter size in the arctic fox. - Oikos

24 6 Vedlegg Vedlegg A: Oppsett av fjellrev i avlsprogrammet Vedlegg A-2005/2006. Oppsett av fjellrev i avlsprogrammet før vinteren 2005/2006. IDnr markert med blått syner blårev. IDnr Opphav Kjønn Fødd år Hegn nr Resultat AF0001 Finse 2001 AF0003 Finse AF0012 Børgefjell 2004 AF0023 Dividalen kvalpar AF0021 Børgefjell AF0024 Finnmark 2005 AF0010 Lierne AF0022 Saltfjellet AF0005 Saltfjellet 2001 AF0008 Finnmark 2002 Langedrag Vedlegg A-2006/2007. Oppsett av fjellrev i avlsprogrammet før vinteren 2006/2007. IDnr markert med blått syner blårev. IDnr Opphav Kjønn Fødd år Hegn nr Resultat AF0001 Finse 2001 AF0003 Finse AF0012 Børgefjell 2004 AF0023 Dividalen kvalpar AF0028 Avlsstasjon 2006 AF0021 Børgefjell kvalpar AF0024 Finnmark 2005 AF0010 Lierne 2004 AF0027 Avlsstasjon (6) kvalpar AF0029 Avlsstasjon 2006 AF0022 Saltfjellet AF0005 Saltfjellet 2001 AF0008 Finnmark 2002 Langedrag 2 kvalpar

25 Vedlegg A-2007/2008. Oppsett av fjellrev i avlsprogrammet før vinteren 2007/2008. IDnr markert med blått syner blårev. IDnr Opphav Kjønn Fødd år Hegn nr Resultat AF0046 Avlsstasjon 2007 AF0034 Avlsstasjon 2007 AF0029 Avlsstasjon 2006 AF0033 Avlsstasjon 2007 AF0024 Finnmark 2005 AF0049 Avlsstasjon 2007 AF0012 Børgefjell 2004 AF0023 Dividalen 2005 AF0028 Avlsstasjon 2006 AF0021 Børgefjell 2005 AF0031 Finnmark 2007 AF0052 Saltfjellet 2007 AF0010 Lierne 2004 AF0032 Finnmark 2007 AF0022 Saltfjellet 2005 AF0041 Avlsstasjon 2007 AF0045 Avlsstasjon 2007 AF0027 Avlsstasjon 2006 AF0041 Avlsstasjon 2007 AF0005 Saltfjellet 2001 AF0008 Finnmark kvalpar 2 (5 kvalpar) kvalpar 5 11 kvalpar (5 kvalpar) 9 5 kvalpar Langedrag 2 kvalpar Vedlegg A-2008/2009. Oppsett av fjellrev i avlsprogrammet før vinteren 2008/2009. IDnr markert med blått syner blårev. IDnr Opphav Kjønn Fødd år Hegn nr Resultat AF0046 Avlsstasjon 2007 AF0034 Avlsstasjon 2007 AF0082 Helags 2008 AF0033 Avlsstasjon 2007 AF0024 Finnmark 2005 AF0084 Helags 2008 AF0012 Børgefjell 2004 AF0023 Dividalen 2005 AF0028 Avlsstasjon 2006 AF0021 Børgefjell 2005 AF0031 Finnmark 2007 AF0052 Saltfjellet 2007 AF0010 Lierne 2004 AF0032 Finnmark 2007 AF0022 Saltfjellet 2005 AF0041 Avlsstasjon 2007 AF0005 Saltfjellet 2001 AF0008 Finnmark kvalpar kvalpar 5 7 kvalpar 6 8 kvalpar kvalpar Langedrag 4 kvalpar

26 Vedlegg B: Utsetjingar av fjellrev frå avlsprogrammet Vedlegg B Fjellrev sett ut hausten F-Nxx-xxx viser til hinummer i Rovbase. DNA V+S20xx viser til gjenfunn av individet i DNA-analyser av ekskrement frå hhv. vinter- og sommarmaterialet det året. IDnr Kjønn Fødd Utsetjingslokalitet Kommentar AF0025 H4 F-NNO-057 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0026 H4 F-NNO-057 F-NNO-041 DNA S2007

27 Vedlegg B Fjellrev sett ut hausten F-Nxx-xxx viser til hinummer i Rovbase. DNA V+S20xx viser til gjenfunn av individet i DNA-analyser av ekskrement frå hhv. Vinter- og sommarmaterialet det året. TR viser til Trovanregistreringar. Døme: F-NST-009 TR 32reg/5 datoar tyder at dette dyret er registrert på lokalitet F-NST gonger fordelt på 5 ulike datoar i perioden Peila angir område og kor mange gonger dyret er peila før denne datoen. IDnr Kjønn Fødd Utsetjingslokalitet Kommentar AF0036 H4 F-NST-002 ingen kontakt sidan utsetjing AF0037 H4 F-NST-002 AF0040 H4 F-NST-002 AF0047 H7 F-NST-002 Snøhetta peila 2g reg/før reg/før F-NST-002 DNA V+S2008 F-NST Snøhetta DNA V2008 F-NST-009 TR 148reg/før F- NST -XX1 TR 13reg/2 datoar Snøhetta peila 20g F-NST-009 TR 6reg/før F-NST Gjenfangst Snøhetta peila 13g F-NST-002 DNA V+S2009 F-NST-009 TR 32reg/5 datoar F-NST-002 TR 112reg/12 datoar F-NST-009 TR 123reg/15 datoar F-NST-002 TR 569reg/28 datoar F-NST-002 TR 17reg/mars 10 F-NST-001 DNA V2010 F-NST-002 DNA V2010 Snøskjerm TR 11reg/3 datoar F-NST-002 TR 615reg/mars 10 F-NST-002 DNA V2010 F-NST-001 Kvalpekull 2010 F-NST-002 Kvalpekull 2010

28 AF0053 H4 F-NST-002 F-NST-002 peila 12g F-NST-002 DNA S reg/10 datoar AF0035 H4 F-NST-009 Avlsstasjon peila 5g Mista sender Nytt halsband F-NST-002 DNA V2008 AF0043 H5 F-NST-009 Snøhetta DNA V2008 Avlsstasjon peila 3g AF0049 H7 F-NST-009 Avlsstasjon peila 3g Teke inn att i avl haust Sett ut att 2008, sjå vidare kommentarar der. AF0050 H7 F-NST-009 Sletthø peila 3g reg/før F-NST-009 TR 149reg/før F-NOP-006 DNA V+S2008 F-NOP-006 DNA S2009 F-NST-009 TR 263reg/før AF0051 H7 F-NST reg/før reg/24.03 Knutshø peila 8g F-NST-009 DNA S2008 AF0038 H4 F-NST-123 3reg/før Fokstua peila 11g Påkøyrt Fokstua Død AF0039 H4 F-NST-123 3reg/før Avlsstasjon peila 13g 26.02

29 AF0041 H4 F-NST-123 1reg/før Avlsstasjon peila 34g reg/10 datoar reg/6 datoar reg/10 datoar Avl. Teke inn i avlsprogrammet att same haust F-NST-123 Kvalpekull 2008 AF0042 H4 F-NST-123 Sletthø TR 1 reg/16.05 Avlsstasjon peila 32g F-NST-009 TR 53reg/4 datoar AF0044 H5 F-NST-123 2reg/før F-NST-002 DNA V2008 F-NST-002 peila 9g AF0045 H7 F-NST reg/før reg/16 datoar Avlsstasjon peila 26g reg/20 datoar Snøskjerm TR 372reg/24 datoar F-NST-002 TR 4reg F-NST-002 DNA S reg/15 datoar Avlsstasjon DNA V2010 Snøskjerm TR 29reg/12 datoar F-NST-123 Kvalpekull 2008 F-NST-127 Kvalpekull 2010

30 Vedlegg B Fjellrev sett ut hausten F-Nxx-xxx viser til hinummer i Rovbase. DNA V+S20xx viser til gjenfunn av individet i DNA-analyser av ekskrement frå hhv. vinter- og sommarmaterialet det året. TR viser til Trovanregistreringar. Døme: F-NST-009 TR 32reg/5 datoar tyder at dette dyret er registrert på lokalitet F-NST gonger fordelt på 5 ulike datoar i perioden Peila angir område og kor mange gonger dyret er peila før denne datoen. IDnr Kjønn Fødd Utsetjingslokalitet Status AF0060 H4 F-NST-089 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0067 H4 F-NST-089 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0069 H5 F-NST-089 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0073 H5 F-NST-089 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0076 H5 F-NST-089 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0061 H4 F-NST-027 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0065 H4 F-NST-027 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0079 H1 F-NST-027 Høggia, Folldal Funne død Død AF0087 H1 F-NST-027 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0058 H4 F-NOP-022 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0063 H4 F-NOP-022 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0081 H1 F-NOP-022 Skamsdalen, Lesja Funne død Død AF0088 H1 F-NOP-022 F-NOP-021 DNA V2009 AF0029 H F-NOP-021 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0072 H5 F-NOP-021 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0077 H5 F-NOP-021 Vangsbua Funne død Død AF0078 H5 F-NOP-021 Ingen kontakt sidan utsetjing AF0059 H4 F-NOP-023 2reg/2 datoar Snøskjerm 7 TRreg/30.03