monogami m. (engifte) µονογαµία, η [i mǥnǥDžamia] monografi m. µονογραϕία, η [i mǥnǥDžrafia]

Transkript

1 1 mon v (mon tro, skal tro, jeg lurer på, (jeg) gadd vite) (konj.:) άραγε [arajε] / mon tro hvem han kan være? (jeg lurer på hvem han er) άραγε ποιος να 'ναι; [arajε pjǥs nanε] : mon tro hvor mange som kommer? (jeg lurer på hvor mange som kommer) πόσοι θα 'ρθουν άραγε; [pǥsi ϑarϑun arajε] / mon tro om han er hjemme? (kan han være hjemme? muligens er han hjemme?) µήπως είναι σπίτι; [mipǥs inε spiti] Monaco geo. Μονακό, το [tǥ mǥnakǥ] monark m. µονάρχης, ο [Ǥ mǥnarçis] # (hersker, prins, potentat) άρχοντας, ο [Ǥ arχǥndas] / eneveldig monark (enevoldskonge) ανεξέλεγκτος µονάρχης [anεksεlεŋktǥz mǥnarçis] monarki n. µοναρχία, η i mǥnarçia] # (kongedømme, kongemakt, regjering) βαιλεία, η [i vasilia] / eneveldig monarki (uinnskrenket monarki, enevelde) απολυτή µοναρχία [apǥliti mǥnarçia] monden adj. (fasjonabel, aristokratisk) κοσµικός [kǥzmikǥs] monetær adj. (mynt-, penge-) νοµισµατικός [nǥmizmatikǥs] / monetær reform (pengereform) νοµισµατική µεταρρύθµηση, η [nǥmizmatiki mεtariϑmisi] mongol m. Μογγόλος, ο [Ǥ mǥŋgǥlǥs] Mongolia geo. Μογγολία, η [i mǥŋgǥlia] mongolisme m. (Downs syndrom) µογγολισµός, ο [Ǥ mǥŋgǥlizmǥs] mongoloid adj. (om en som har Downs syndrome) µονγολικός [mǥŋgǥlikǥs] mongolsk adj. µογγολικός [mǥŋgǥlikǥs] monisme m. (filos.) µονισµός, ο [Ǥ mǥnizmǥs] # (teol. unitarisme) ενισµός, ο [Ǥ εnizmǥs] monist m. (filos.) µονιστής, ο [Ǥ mǥnistis] monn n. (hjelp, gagn) βοήθεια, η [i vǥiϑia] # (mengde) ποσότητα, η [i pǥsǥtita] / i rikt monn (i tilstrekkelig grad, til overmål,) µε το παραπάνω [mε tǥ parapanǥ] # (ofte neds.: mer enn nok) αρκετά [arkεta] monogam adj. µονογαµικός [mǥnǥDžamikǥs] monogami m. (engifte) µονογαµία, η [i mǥnǥDžamia] monografi m. µονογραϕία, η [i mǥnǥDžrafia] monogram n. µονόγραµµα, το [tǥ mǥnǥDžrama] monokkel m. µονόκλ, το [tǥ mǥnǥkl] # µονύελο, το [tǥ mǥniεlǥ] monoksid n. (kjem.) µονοξείδιο, το [tǥ mǥnǥksiðjǥ] monolog m. (teater: avsides replikk) µονόλογος, ο [Ǥ mǥnǥlǥDžǥs] / (litt.) indre monolog εσωτερικός µονόλογος [εsǥtεrikǥz mǥnǥlǥDžǥs] monoplan n. (luftfart: endekker) µονοπλάνο, το [tǥ mǥnǥplanǥ] monopol n. µονοπώλιο, το [tǥ mǥnǥpǥliǥ] # (eksklusive retter, enerett) αποκλειστικά δικαιώµατα [apǥklistika ðikεǥmata] / kastorianerne har tilnærmet monopol på skinnvarer (k. er nesten enerådende innen pelshandelen) οι Καστοριανοί έχουν σχεδόν το µονοπώλιο της γούνας [i kastǥriani εχun sçεðǥn tǥ mǥnǥpǥliǥ tiz Džunas] monopolisere v. (få/ha enerett til/monopol på, kontrollere, dominere) µονοπωλώ [mǥnǥpǥlǥ] / monopolisere samtalen µονοπωλώ τη συζήτηση [mǥnǥpǥlǥ ti sizitisi] monopolisering f.m. µονοπώληση, η [i mǥnǥpǥlisi] monopolistisk adj. (monopolaktig) µονοπωλιακός [mǥnǥpǥliakǥs]

2 2 monorail m. (enskinnebane) µονή σιδηροτροχιά, η [i mǥni siðirǥtrǥça] monoteisme m. µονοθεϊσµός, ο [Ǥ mǥnǥϑεïzmǥs] monoteist m. µονοθεϊστής, ο [Ǥ mǥnǥϑεïstis] monoteistisk adj. µονοθεϊστικός, ο [Ǥ mǥnǥϑεïstikǥs] monoton adj. (ensformig, trist, grå, kjedelig, tam) ανιαρός [aniarǥs] # (stadig, uendelig, endeløs) ατέλειωτος [atεliǥtǥs] # ατελείωτος [atεliǥtǥs] # (om stemme: messende, syngende) καλαϊδιστός [kalaïðistǥs] / et monotont arbeid µονότονη δουλειά [mǥnǥtǥni ðulja] / et monotont landskap µονότονο τοπείο [mǥnǥtǥnǥ tǥpiǥ] / prestens monotone messing το µονότονο µουρµουριτό του παπά [tǥ mǥnǥtǥnǥ murmuritǥ tu papa] monotoni m. (ensformighet, langtekkelighet) µονοτονία, η [i mǥnǥtǥnia] monotont adv. µονότονα [mǥnǥtǥna] / snakke monotont (messe) µιλώ µονότονα [milǥ mǥnǥtǥna] monster n. (misfoster, monstrum, vanskapning) έκτρωµα, το [tǥ εktrǥma] monstrans m. (i den rom.-katolske kirke et skrin som nattverdbrødet oppbevares i) αρτοϕόριο, το [tǥ artǥfǥriǥ] monstrum n. (misfoster, monster, vanskapning) έκτρωµα, το [tǥ εktrǥma] # εξάµβλωµα, το [tǥ εksamvlǥma] monstrøs adj. (abnorm, misdannet, uhyrlig) εκτρωµατικός [εktrǥmatikǥs] monsun m. µουσόνας, ο [Ǥ musǥnas] Mont Blanc geo. το Λευκό 'Ορος [tǥ lεfkǥ ǤrǤs] montasje m. (film, radio, forgrafering) µοντάζ, το [tǥ mǥndaz] montasjerom n. (monteringshall) αίθουσα συναθροίσεων, η [i εϑusa sinaϑrisεǥn] Monte Carlo geo. Μοντεκάρλο, το [tǥ mǥndεkarlǥ] montere v. (mek.)(sette sammen) συναρµολογώ [sinarmǥlǥDžǥ] # µοντάρω [mǥndarǥ] # (sette på) βάζω [vazǥ] / denne bilen ble montert i utlandet αυτό το αυτοκίνητο συναρµολογήθηκε σε ξένη χώρα [aftǥ tǥ aftǥkinitǥ sinarmǥlǥjiϑikε sε ksεni ΧǤra] / montere delene συναρµολογώ τα κοµµάτια [sinarmǥlǥDžǥ ta kǥmatia] / montere lås på/i ei dør βάζω κλειδαριά σε µια πόρτα [vazǥ kliðaria sε mja pǥrta] montering f.m. (mek.)(sammensetting) συναρµολόγηση, η [i sinarmǥlǥjisi] # µοντάρισµα, το [tǥ mǥndarizma] / de gikk videre til monteringen av flyet προχώρησαν στη αυναρµολόγηση του αεροσκάϕους [prǥχǥrisan sti sinarmǥlǥjisi tu skafu] / montering av rør n. (rørinstallasjon, hydraulisk installasjon) υδραυλική εγκατάσταση, η [i iðravliki εŋgatastasi] monteringshall m. (montasjerom) αίθουσα συναθροίσεων, η [i εϑusa sinaϑrisεǥn] montert adj. (innbygd) κτιστός [ktistǥs] møntør m. (installatør, mekaniker) µηχανουργός, ο [Ǥ miχanurDžǥs] # µονταδόρος, ο [Ǥ mǥndaðǥrǥs] monument n. (minnesmerke) µνηµείο, το [tǥ mnimiǥ] monumental adj. (arkit.) µνηµειακός [mnimiakǥs] # µνηµειώδης [mnimiǥðis] monumentalarkitektur m. µνηµειώδης αρχιτεκτονική, η [i mnimiǥðis arçitεktǥniki] moped m. µηχανάκι, το [tǥ miχanaki] # µοτοσακό, το [tǥ mǥtǥsakǥ] # µοτοποδήλατο,

3 3 το [tǥ mǥtǥpǥðilatǥ] # (egentl. andunge) παπάκι, το [tǥ papaki] mops m. (hunderase) µικρό µπουλντόγκ, το [tǥ mikrǥ buldǥg] mor f.m. µητέρα, η [i mitεra] # µάνα, η [i mana] # µάννα, το [tǥ mana] / bli mor γίνοµαι µητέρα [jinǥmε mitεra] / ei ugift mor ανύπαντρη µητέρα [anipandri mitεra] / hun er mor til fem barn είναι µητέρα πέντε παιδιών [inε mitεra pεndε pεðjǥn] / hun var som ei mor for meg µου στάθηκε σαν µητέρα [mu staϑikε san mitεra] # ήταν µητέρα για µένα [itan mitεra ja mεna] moral m. (moralsk standpunkt, oppfatning) ϕρόνηµα, το [tǥ frǥnima] # (kampmoral, kampånd) ηθικό, η [i iϑikǥ] # (oppfatning av hva som er rett og galt, lære, lærestoff) δίδαγµα, το [tǥ ðiðaDžma] # επιµύθιο, το [tǥ εpimiϑiǥ] # (sedvane, etos, moral, moralsk ryggrad) ήθος, το [tǥ iϑǥs] # (budskap) µήνυµα, το [tǥ minima] / anstendig moral χρηστά ήθη, η [i Χrista iϑi] / det bryter med anstendig moral αντιβαίνει στα χρηστά ήθη [andivεni sta Χrista iϑi] / ei historie med en moral ιστορία µε επιµύθιο/ (ηθικό) δίδαγµα [istǥria mε εpimiϑiǥ/(iϑikǥ) ðiðaDžma] # ηθοπλαστική ιστορία [iϑǥplastiki istǥria] / ei kvinne med slett moral (ei løsaktig kvinne) γυναίκα ελαϕρών ηθών [jinεka εlafrǥn iϑǥn] # γυναίκα ύποπτης ηθικής [jinεka ipǥptis iϑikis] # γυναίκα κακής διαγωγής [jinεka kakiz ðiaDžǥjis] / en mann uten moral/moralsk ryggrad (et ryggesløst menneske) άνθρωπος χωρίς ήθος [anϑrǥpǥs ΧǤris iϑǥs] / et teaterstykke med tvilsom moral έργο αµϕίβολης ηθικής [εrDžǥ amfivǥlis iϑikis] / hva er moralen i dette stykket/skuespillet? ποιο είναι το δίδαγµα/µήνυµα αυτού του εργού; [piǥ inε tǥ ðiðaDžma aftu tu εrDžu] / høy/lav moral ψυλό/πεσµένο ηθικό [psilǥ/pεzmεnǥ iϑikǥ] / høyne noens moral/kampmoral ανυψώνω το ηθικό κάποιου [anipsǥnǥ tǥ iϑikǥ kapiu] / mangel på moral (moralsk fordervelse/oppløsning, demoralisering) έκλυση ηθών, η [i εklisi iϑǥn] / moralen i hæren er høy (våre hærstyrker har en høy kampmoral) τα στρατεύµατά µας έχουν ακµαίο ηθικό [ta stratεvmata mas εχun akmεǥ iϑikǥ] / poesi/kunst med (en) moral/med et budskap ποίηση/τέχνη µε µήνυµα [piisi/tεhni mε minima] / slapp/løs/ tvilsom moral (letterdighet) χαλαρά ήθη [Χalara iϑi] moralbegrep n. (moralfølelse) ηθικό συναίσθηµα, το [tǥ iϑikǥ sinεsϑima] moralfilosofi m. ηθική ϕιλοσοϕία, η [i iϑiki filǥsǥfia] moralgrunnlag n. (etikkgrunnlaget) βάση της ηθικής, η [i vasi tis iϑikis] moralisere v. (gi en moralpreken, belære) ηθικολογώ [iϑikǥlǥDžǥ] moraliserende adj. (belærende, undervisende) διδακτικός [ðiðaktikǥs] # (moralistisk) ηθικολογικός [iϑikǥlǥjikǥs] / en moraliserende stil/tone/måte διδακτικό ύϕος [ðiðaktikǥ ifǥs] moralisering f.m. (moralpreken, preken) ηθικολογία, η [i iϑikǥlǥjia] moralist m. (moralpredikant, puritaner) ηθικολόγος, ο [Ǥ iϑikǥlǥDžǥs] moralistisk adj. (moraliserende) ηθικολογικός [iϑikǥlǥjikǥs] moralitet m. (dydighet) ηθικότητια, η [i iϑikǥtita] # (middelaldersk allegorisk skuespill) ηθοπλαστικό έργο, το [tǥ iϑǥplastikǥ εrDžǥ] moralkodeks m. (akseptert moralsystem) ηθικός κώδικας, ο [Ǥ iϑikǥs kǥðikas] morallov m. ηθικός νόµος, ο [Ǥ iϑikǥz nǥmǥs]

4 4 morallære f.m. (moralsk formaning, lærepenge) ηθοπλαστική δίδαγµα, το [tǥ iϑǥplastiki ðiðaDžma] moralpredikant m. (predikant) κήρυκας, ο [Ǥ kirikas] moralpreken m. (skjennepreken) κήρυγµα, το [tǥ kiriDžma] / jeg har fått nok av/er lei av moralpreknene hans βαρέθηκα τα κηρύγµατά του [varεϑika ta kiriDžmata tu] moralregel m. (moralbud) ηθική επιταγή, η [i iϑiki εpitaji] moralsk adj. (etisk, dydig, meget anstendig) ηθικός [iϑikǥs] / det er et moralsk spørsmål (det er et spørsmål av etisk karakter) είναι θέµα ηθικής τάξεως [inε ϑεma iϑikis taksεǥs] / en moralsk seier ηθική νίκη [iϑiki niki] / et moralsk standpunkt (en moralsk overbervisning/ oppfatning) ϕρόνηµα, το [tǥ frǥnima] / leve et moralsk/anstendig liv κάνω ηθική ζωή [kanǥ iϑiki zǥï] / mennesket er et moralsk vesen άνθρωπος είναι ηθικό ον [Ǥ anϑrǥpǥs inε iϑikǥ Ǥn] / moralsk fordervelse/oppløsning (mangel på moral, demoralisering) έκλυση ηθών, η [i εklisi iϑǥn] / moralsk oppbyggelse (et moralsk løft) ηθική ανάταση [iϑiki anatasi] / moralsk oppbyggelse ηθικοποίηση, η [i iϑikǥpiisi] / moralsk opprustning ηθικός εξοπλισµός, ο [Ǥ iϑikǥs εksǥplizmǥs] / moralsk overlegenhet/overtak ηθική ανωτερότητα, η [iϑiki anǥtεrǥtita] / moralsk riktig (meget anstendig, ærbar) καλοήθης [kalǥiϑis] / moralsk støtte ηθική υποστήριξη [iϑiki ipǥstiriksi] / moralske prinsipper (etikk) ηθηκή, η [i iϑiki] : en mann uten moralske prinsipper/uten moral άνθρωπος χωρίς ηθηκή [anϑrǥpǥs ΧǤris iϑiki] : mot mine moralske prinsipper αντίθετα προς την ηθηκή µου [andiϑεta prǥs tin iϑiki mu] / moralske verdier ηθικές αξίες [iϑikεs aksiεs] / uten moralsk ballast/moralske prinsipper χωρίς ηθικό έρµα [ΧǤris iϑikǥ εrma] moralsk adv. (på moralsk grunnlag) ηθικά [iϑika] morass n. (sump, myr, hengemyr, gjørme) βάλτος, ο [Ǥ valtǥs] # (myr, våtmark, morass) έλος, το [tǥ εlǥs] moratorium n. (betalingshenstand, betalingsutsettelse) δικαιοστάσιο, το [tǥ ðikεǥstasiǥ] # µορατόριο, το [tǥ mǥratǥriǥ] morbær n. µούρο, το [tǥ murǥ] morbærtre n. µουριά, η [i moria] mord n. (drap) ϕόνος, ο [Ǥ fǥnǥs] # δολοϕονία, η [i ðǥlǥfǥnia] # ανθρωποκτόνος, το [tǥ anϑrǥpǥktǥnǥs] # (mord, drap, mannedrap) ανθρωποκτονία, η [i aϑrǥpǥktǥnia] # (massakre, blodbad) ϕονικό, το [tǥ fǥnikǥ] # (drap, pest) θανατικό, το [tǥ ϑanatikǥ] / det var reinspikka mord ήταν καθαρή δολοϕονία [itan kaϑari ðǥlǥfǥnia] / han er uskyldig i mordet/massakren είναι αναίτιος για το ϕονικό [inε anεtiǥz ja tǥ fǥnikǥ] / mord fra bakhold (snikmord) ϕόνος εξ ενέδρας, ο [Ǥ fǥnǥs εks εnεðras] / mordet på president Kennedy η δολοϕονία του Προέδρου Κέννεντυ [i ðǥlǥfǥnia tu prǥεðru kεnεdi] / mordet på tusener av uskyldige η δολοϕονία χιλιάδων αθώων [i ðǥlǥfǥnia çiljaðǥn aϑǥǥn] / politisk mord πολιτική δολοϕονία [pǥlitiki ðǥlǥfǥnia] mord- (draps-, morderisk) ανθρωποκτόνος [anϑrǥpǥktǥnǥs] morder m. (snikmorder, attentatmann, attentatkvinne) δολοϕόνος ο/η [Ǥ/i ðǥlǥfǥnǥs] # (mannlig) ϕονιάς, ο [Ǥ fǥnjas] # (kvinnelig) ϕόνισσα, η [i fǥnisa] / jakta på morderen η αναζήτηση του δολοϕόνου [i anazitisi tu ðǥlǥfǥnu]

5 5 morderisk adj. ανθρωποκτόνος [anϑrǥpǥktǥnǥs] # (blodtørstig) αιµοδιψής* [εmǥðipsis] # αιµοσταγής [εmǥstajis] # δολοϕονικός [ðǥlǥfǥnikǥs] # (tilintetgjørende, dødelig, drepende) εξοντωτικός [εksǥndǥtikǥs] # (hensynsløs, knusende, drepende) εξουθενωτικός [εksuϑεnǥtikǥs] / et morderisk angrep εξοντωτική επίθεση [εksǥndǥtiki εpiϑεsi] / morderiske tendenser ανθρωποκτόνες τάσεις [anϑrǥpǥktǥnεs tasis] mordforsøk n. (attentatforsøk) απόπειρα ϕόνου/δολοϕονίας, η [i apǥpira fǥnu/ðǥlǥfǥnias] # (et forsøk på å ta livet av meg) επιβουλή κατά της ζωής µου [εpivuli kata tiz zǥiz mu] mordkommisjon m. (utrykningspatrulje) άµεση δράση, η [i amεsi ðrasi] mordplaner m.pl. δολοϕονικοί σκοποί [ðǥlǥfǥniki skǥpi] / ha mordplaner έχω δολοϕονικούς σκοπούς [εχǥ ðǥlǥfǥnikus skǥpus] more v. (atsprede, underholde) διασκεδάζω [ðiaskεðazǥ] # ψυχαγωγώ [psiχaDžǥDžǥ] # αναδηµιουργώ [anaðimiurDžǥ] / more seg (ha det hyggelig, feste, rangle) γλεντώ [DžlεndǤ] # (ha det moro, slå seg løs, slå hælene i taket) το διασκεδάζω [tǥ ðiaskεðaszǥ] (være/bli lystig) µερακλώνω [mεraklǥnǥ] # (koble av, slappe av) ξεσκάω [ksεskaǥ] # ξεσκάζω [ksεskazǥ] / barna moret seg med å tegne/lage karikaturer τα παιδιά διασκέδασαν ϕτιάχνοντας καρικατούρες [ta pεðja ðiaskεðasan ftjaχnǥndas karikaturεs] : det skader ikke om vi morer oss litt av og til δε βλάπτει να γλεντάµε πότε πότε [ðε vlapti na Džlεndamε pǥtε pǥtε] : jeg moret meg da jeg fikk høre at... (det var fornøyelig/pussig å høre at...) διασκέδασα µαθαίνοντας ότι... [ðiaskεðasa maϑεnǥndas Ǥti] : jeg moret meg kostelig (jeg hadde det kjempeartig) γλέντησα µε την ψυχή µου [glεndisa mε tim psiçi mu] : vi moret oss over vitsene/triksene hans διασκεδάσαµε µε τ' αστεία του/τα κόλπα του [ðiaskεðasamε mε tastia tu/ta kǥlpa tu] / more seg med (atsprede seg med) ψυχαγωγούµαι µε.. [psiχaDžǥDžumε mε] # διασκεδάζω µε [ðiaskεðazǥ mε] morfar m. (bestefar på morssida) παππούς (από τη µητέρα µου), ο [Ǥ papus (apǥ ti mitεra mu)] morfem n. (språkvit.) µόρϕηµα, το [tǥ mǥrfima] Morfeus (gr. myt. drømmens gud, søvnen) Μόρϕευς*, ο [Ǥ mǥrfεfs] morfin m.n. µορϕίνη, η [i mǥrfini] morfindråper m.pl. (med.)( opiumsdråper) λάβδανο, το [tǥ lavðanǥ] morfinisme m. (morfinavhengighet) f.m. µορϕινοµανία, η [i mǥrfinǥmania] morfinist m. µορϕινοµανής, ο [Ǥ mǥrfinǥmanis] morfologi m. µορϕολογία, η [i mǥrfǥlǥjia] morfologisk adj. µορϕολογικός [mǥrfǥlǥjikǥs] morgen m. πρωί, το [tǥ prǥï] # (overf. begynnelse) καταβολή, η [i katavǥli] / fra morgen til kveld από το πρωί µέχρι το βράδυ [apǥ tǥ prǥï mεχri tǥ vraði] / fra tidenes morgen από καταβολής κόσµου [apǥ katavǥlis kǥzmu] / god morgen! καληµέρα! [kalimεra] / hver morgen κάθε πρωί [kaϑε prǥï] / i morgen αύριο [avriǥ] / i morgen kveld αύριο το βράδυ [avriǥ tǥ vraði] / i morgen tidlig (αύριο) το πρωί [avriǥ tǥ prǥï] / tidlig om/på morgenen αποταξύ [apǥtaksi] morgen- pref. εωθινός [εǥϑinǥs] # (demrings-) αυγινός [avjinǥs]

6 6 morgenandakt f.m. (morgenbønn) πρωϊνή προσευχή, η [i prǥini prǥsεfçi] # (fromesse) όρθρος, ο [Ǥ ǤrϑrǤs] morgenavis f.m. (morgenutgave) πρωϊνή εϕηµερίδα, η [i prǥini εfimεriða] / morgenaviser πρωϊνές εϕηµερίδες [i prǥinεs εfimεriðεs] morgenbønn f.m. (morgenandakt) πρωϊνή προσευχή, η [i prǥini prǥsεfçi] morgendagen m. (også: morgendagens nyheter) αυριανή, η [i avriani] / hvem vet hva morgendagen bringer! ποιος ξέρει τι µας ϕυλάει το αύριο! [piǥs ksεri ti mas filai tǥ avriǥ] morgendagens adj. αυριανός [avrianǥs] # (framtids-, for framtida) µελλοντικός [mεlǥndikǥs] / morgendagens avis η αυριανή εϕηµερίδα [i avriani εfεmεriða] / morgendagens verden (framtidssamfunnet) ο αυρινός κόσµος [Ǥ avrinǥs kǥzmǥs] morgenfugl m. (person som liker å stå tidlig opp om morgenen) άτοµο που ξυπνάει νωρίς το πρωί [atǥmǥ pu ksipnai nǥris tǥ prǥï] / være (en) morgenfugl (stå opp med sola) σηκώνοµαι µε τα κοκόρια [sikǥnǥmε mε ta kǥkǥria] morgengudstjeneste f.m. πρωϊνή ακολουθία, η [i prǥïni akǥluϑia] morgenkjole m. ρόµπα, η [i rǥba] morgenkåpe f.m. ρόµπα (σπιτιού), η [i rǥba (spitju)] # (slåbrok, badekåpe) πενιουάρ, το [tǥ pεnjεar] / hun slengte på seg morgenkåpa/badekåpa og løp ut έβαλε γρήγορα τη ρόµπα της κι έτρεξε έξω [εvalε DžriDžǤra ti rǥma tis ki εtrεksε εksǥ] morgenlys n. (morgensol) το πρωϊνό ϕως [tǥ prǥïnǥ fǥs] / morgenlyset smøg seg inn gjennom vindusskoddene το πρωϊνό ϕως γλιστρούσε µέσα από τα παντζούρια [tǥ prǥïnǥ fǥz Džlistrusε mεsa apǥ ta pandzuria] morgennyheter m. (morgensending) αυγή, η [i avji] morgenrush n. πρωϊνή κίνηση, η [i prǥïni kinisi] / morgenrushet på veiene η πρωϊνή κίνηση στους δρόµους [i prǥïni kinisi stuz ðrǥmus] morgenrøde m. αλπικό ϕως ανατολής του ήλιου, το [tǥ alpikǥ fǥs antǥlis tu iliu] morgensang m. πρωϊνή σερενάτα, η [i prǥini sεrεnata] # (aubade: en trubadursang som beskriver hvordan morgenlyset skiller de elskende) εωθινόν άσµα, το [tǥ εǥϑinǥn azma] morgenstjerne f.m. αυγερινός, ο [Ǥ avjεrinǥs] morgenté m. (på senga) εωθινό τσάι (στο κρεβάτι), το [tǥ εǥsinǥ tsai (stǥ krεvati)] morgentur m. πρωϊνός περίπατος, ο [Ǥ prǥïnǥs pεripatǥs] / morgenturen kvikket meg opp ο πρωϊνός περίπατος µε αναζωογόνησε [Ǥ prǥïnǥs pεripatǥz mε anazǥǥDžǥnisε] morian m. (eldre betegnelse for neger, mor; neds. svarting) αράπακας, ο [Ǥ arapakas] # (βροµο)αραπίνα, η [i (vrǥmǥ)arapina] # (βροµο)νέγρα, η [i (vrǥmǥ)nεDžra] morløs adj. (morlaus) ορϕανός από µητέρα [ǤrfanǤs apǥ mitεra] mormoner m. Μορµόνος, ο [Ǥ mǥrmǥnǥs] mormor f.m. γιαγιά (από τη µητέρα µου), η [i jaja (apǥ ti mitεra mu)] moro f.m. (atspredelse, fornøyelse) διασκέδαση, η [i ðiaskεðasi] # αναψυχή, η [i anapsiçi] / for moro skyld για γούστο [ja DžustǤ] # (på spøk) στ' αστεία [stastia] # (som en spøk, på spøk, på tull) για καλαµπούρι [ja kalamburi] : gjøre noe for moro skyld/for fornøyelsens skyld κάνω κάτι για διασκέδαση [kanǥ kati ja ðiaskεðasi] : vi spiller ikke kort for pengenes skyld, men for moro skyld δεν παίζοµε χαρτιά

7 7 για λεϕτά αλλά για γούστο [ðεm bεzǥmε Χartia ja lεfta ala ja DžustǤ] / la moroa begynne! βαράτε βιολιτζήδες! [varatε viǥlidziðεs] / krangelen ødela moroa/dagen for meg (krangelen satte meg i dårlig humør) µου χάλασε το γούστο ο καυγάς [mu Χalasε tǥ DžustǤ Ǥ kavDžas] moro adj. (hyggelig, morsom s.d.) : det er ikke moro å være aleine δεν έχει γούστο να είσαι µόνος [ðεn εçi DžustǤ na isε mǥnǥs] mors- pref. (moderlig) µητρικός [mitrikǥs] Morse (oppfant morsealfabetet) Μορς, ο [Ǥ mǥrs] morsealfabet n. κώδικας Μορς, ο [Ǥ kǥðikaz mǥrs] morselskap n. (handel, jur.) (moderselskap, holdingselskap/-kompani) µητρική εταιρ(ε)ία, η [i mitriki εtεria] morsinstinkt n. µητρικό ένστικτο/ένστιχτο, το [tǥ mitrikǥ εnstiktǥ/εnstiχtǥ] morsk adj. (bisk, gretten, sur, brysk, uforskammet) απότοµος [apǥtǥmǥs] # (om mine etc.: krigersk, stridbar) αρειµάνιος [arimaniǥs] # (hard, barsk, stram) αυστηρός [afstirǥs] / en morsk mine αρειµάνιο ύϕος [arimaniǥ ifǥs] / et morskt ansikt αυστηρό πρόσωπο [afstirǥ prǥsǥpǥ] / se morsk ut (ha et morskt/skummelt utseendet) έχω αυστηρή όψη [εχǥ afstiri Ǥpsi] morskap m. (fornøyelse, munterhet, fest, jubalong) γλέντι, το [tǥ Džlεndi] morskap n. (moderskap, det å være mor) µητρότητα, η [i mitrǥtita] morskjærlighet f.m. µητρική αγάπη, η [i mitriki aDžapi] # (en mors kjærlighet til sine barn) η λατρεία µιας µητέρας για τα παιδιά της [i latria mjaz mitεraz ja ta pεða tis] morsmål n. µητρική (γλώσσα), η [i mitriki (DžlǤsa)] # λαλούµενη, η [i lalumεni] # (språk, målføre, dialkekt) διάλεκτος, η [i ðjalεktǥs] / jeg forstår bare morsmålet mitt καταλαβαίνω µόνο τη µητρική µου [katalavεnǥ mǥnǥ ti mitriki mu] / morsmålet vårt η µητρική µας γλώσσα [i mitriki maz DžlǤsa] morsom adj. (underholdende) διασκεδαστικός [ðiaskεðastikǥs] # (fornøyelig, vittig, herlig) απολαυστικός [apǥlafstikǥs] # ευτράπελος [εftrapεlǥs] # (latterlig, vittig) αστείος [astiǥs] # (munter, vittig, litt spydig) ευϕυολόγος [εfiǥlǥDžǥs] # (pussig, artig) γουστοζικός [DžustǤzikǤs] # (munter, glad, lystig) εύθυµος [εfϑimǥs] / det er slett ikke/alt annet enn morsomt δεν είναι καθόλου αστείο [ðεn inε kaϑǥlu astiǥ] / det var ubeskrivelig morsomt δε λέγεται πόσο αστείο ήταν [ðε lεjεtε pǥsǥ astiǥ itan] / en morsom hendelse el. omstendighet διασκεδαστικό περιστατικό [ðiaskεðastikǥ pεristatikǥ] / en morsom/underholdende historie διασκεδαστική ιστορία, η [i ðiaskεðastiki istǥria] : morsomme/artige historier αστείες /ευτράπελες ιστορίες [astiεs/εftrapεlεs istǥriεs] / en morsom vits απολαυστικό αστείο [apǥlafstikǥ astiǥ] # διασκεδαστικό ανέκδοτο [ðiaskεðastikǥ anεkdǥtǥ] / han får sagt det på en sånn morsom måte! γουστόζικος που τα λέει! [DžustǤzikǤs pu ta lεi] / jeg ser ikke det morsomme i det/hva som er så morsomt med det! δεν βλέπω που είναι το αστείο [ðεn vlεpǥ pu inε tǥ astiǥ] # δεν καταλαβαίνω που βρίσκεται το αστείο [ðεn katalavεnǥ pu vriskεtε tu astiǥ] / prøve å være morsom/vittig πουλάω εξυπνάδες [pulaǥ εksipnaðεs] # κάνω τον έξυπνο [kanǥ tǥn εksipnǥ] / synes det er veldig morsomt å.(nyte å..) ηδονίζοµαι [iðǥnizǥmε]

8 8 morsomhet m. (vittighet, spøk) εξυπνάδα, η [i εksipnaða] # ευϕυολόγηµα, το [tǥ εfiǥlǥjima] # ευϕυολογία, η [εfiǥlǥjia] # (småerting, skjemting) αστειολόγηµα, το [tǥ astiǥlǥjima] # αστεϊσµός, ο [Ǥ astεïzmǥs] # αστειότητα, η [i astiǥtita] # (en spøkefull bemerkning, en morsomhet) µια αστεία παρατήρηση [mja astia paratirisi] / klassen lo av lærerens morsomheter η τάξη γέλασε από τους αστεϊσµούς του δασκάλου [i taksi jεlasε apǥ tus astεïzmus tu ðaskalu] / komme med en morsomhet (slå en vits) καλαµπουρίζω [kalamburizǥ] morsomt adv. (på en morsom, underholdende måte) διασκεδαστικά [ðiaskεðastika] # τερπνά [tεrpna] morstrygd f.m. επίδοµα µητρότητας, το [tǥ εpiðǥma mitrǥtitas] morter m. γουδί, το [tǥ Džuði] # κοπανιστήρι, το [tǥ kǥpanistiri] / morter og støter γουδί και γουδοχέρι [Džuði kε DžuðǤçεri] / støte hvitløk i morter κοπανίζω σκόρδο σε γουδί [kǥpanizǥ skǥrðǥ sε Džuði] mos m. (grøt, velling, røre) κουρκούτι, το [tǥ kurkuti] # (masse, grøt) λιώµα, το [tǥ liǥma] mosaikk m. µωσαϊκό, το [tǥ mǥsaïkǥ] mosaikk- pref. µωσαικός [mǥsaïkǥs] mosaikkfliser m.pl. µωσαικές πλάκες [mǥsaïkεs plakεs] mosaisk adj. (rel.) µωσαικός [mǥsaïkǥs] Mosambik geo. Μοζαµβίκη, η [i mǥzamviki] mose m. (bot.) βρύο, το [tǥ vriǥ] # µούσκλια, η [i musklia] / mosedekte steiner (klipper)/ tak/trestammer βράχια/σκεπές/κορµοί δέντρων σκεπασµένοι µε µούσκλια [vraça/skεpεs/kǥrmi ðεndrǥn skεpazmεni mε musklia] mose v. (knuse) κάνω λιώµα [kanǥ liǥma] # λιώνω [liǥnǥ] / mose noen/ei flue κάνω λιώµα κάποιον/µια µύγα [kanǥ liǥma kapiǥn/mja miDža] / mose poteter (lage potetmos) κάνω λιώµα πατάτες [kanǥ liǥma patatεs] # λιώνω πατάτες [liǥnǥ patates] Mosel (fr. elv) Μοζέλας, ο [Ǥ mǥzεlas] Moseloven (etter Moses) ο Μωσαϊκός Νόµος [Ǥ masaïkǥz nǥmǥs] Moses (navn i Bibelen) Μωυσής, ο [ mǥisis] mosing f.m. (knusing, oppløsning) λιώσιµο, το [tǥ liǥsimǥ] mosjonere v. (trene, trimme) ασκώ [askǥ] mosjonsgymnastikk m. ασκήσεις για τη διατήρηση της σιλουέτας, οι [i askisiz jia ti ðiatirisi tis siluεtas] moské m. τζαµί, το [tǥ dzami] Moskva geo. Μόσχα, η [i mǥsχa] moskovitt m. Μοσχοβίτης, ο [Ǥ mǥsχǥvitis] most m. (særlig av druer) µούστος, ο [Ǥ mustǥs] mot n. (tapperhet) θάρρος, ο [Ǥ ϑarǥs] # κουράγιο, το [tǥ kurajiǥ] # αλκή, η [i alki] # ανδραγαθία, η [i anðraDžaϑia] # ανδρεία, η [i anðria] # γενναιότητα, η [i jεnεǥtita] # (vågemot, dristighet) ευψυχία, η [i εfpsiçia] # (tapperhet, høysinn, storsinn) γενναιοψυχία, η [i jεnεǥpsiçia] # (mandighet, rankhet, edelmot, høysinn, djervhet) λεβεντιά, η [i lεvεndja] / alle mine soldater viste beundringsverdig mot όλοι µου οι στρατιώτες έδειξαν αξιοθαύµαστο θάρρος [Ǥli mu i stratjǥtεs εðiksan

9 9 aksiǥϑavmastǥ ϑarǥs] / fatte mot (ta mot til seg, bli modigere) παίρνω θάρρος [pεrnǥ ϑarǥs] / fatte nytt mot (få motet tilbake) ανακτώ το θάρρος µου [anaktǥ tǥ ϑarǥz mu] # κάνω κουράγιο [kanǥ kurajǥ] # κάνω καρδιά [kanǥ karðja] # (lyse opp, få opp humøret) αλεγράρω [alεDžrarǥ] # αναθαρρεύω [anaϑarεvǥ] # ξεθαρρεύω [ksεϑarεvǥ] # ξεθαρρεύοµαι [ksεϑarεvǥmε] : jeg fattet nytt mot da jeg hørte legen si det ξεθάρρεψα όταν άκουσα το γιατρό να το λέει [ksεϑarεpsa Ǥtan akusa tǥ jatrǥ na tǥ lεi] / forbløffende (fantastisk) mot ξιοθαύµαστο θάρρος [aksiǥϑavmastǥ ϑarǥs] / gi noen mot (fylle noen med mot, sette mot i) εµπνέω θάρρος σε κάποιον [εmbnεǥ ϑarǥs sε kapiǥn] # (oppmuntre noen) ενθαρρύνω κάποιον [εnϑarinǥ kapiǥn] : smilet hennes ga meg mot til å snakke το χαµόγελό της µ' ενθάρρυνε να µιλήσω [tǥ ΧamǤjεlǤ tis mεnϑarinε na milisǥ] / ha mot (være modig) έχω κουράγιο [εχǥ kurajǥ] / ha sine meningers mot έχω ηθικό θάρρος/το θάρρος της γνώµης µου [εχǥ iϑikǥ ϑarǥs/tǥ ϑarǥs tiz DžnǤmiz mu] # έχω παρρησία [εχǥ parisia] / holde motet oppe διατηρώ το θάρρος µου [ðiatirǥ tǥ ϑarǥz mu] : han holdt motet oppe i all motgangen (han taklet all motgang tappert) αντιµετώπισε όλες τις ατυχίες µε πολύ κουράγιο [andimεtǥpisε Ǥlεs tis atiçiεz mε pǥli kurajǥ] : hold motet oppe! (ikke mist motet!) µη χάνεις το θάρρος σου! [mi Χanis tǥ ϑarǥs su] / med stort mot (med ubøyelig mot) µε ακλόνητο θάρρος [mε aklǥnitǥ ϑarǥs] # µε αλύγιστο θάρρος [mε alijistǥ ϑarǥs] / med sviktende mot ελλιπής σε θάρρος [εlipis sε ϑarǥs] / miste motet χάνω το θάρρος µου [ΧanǤ tǥ ǤarǤz mu] (bli motløs, gi opp håpet) απελπίζοµαι [apεlpizǥmε] # λιγοψυχώ [liDžǥpsiχǥ] # λιποψυχώ [lipǥpsiχǥ] # ποθαρρύνοµαι [apǥϑarinǥmε] # (rygge tilbake, være/bli feig) δειλιάζω [ðiljazǥ] : de begynte å miste motet το θάρρος τους άρχισε να τους εγκαταλείπει [tǥ ϑarǥs tus arçisε na tus εŋgatalipi] : hvis du mister motet, har du tapt/er du fortapt αν δειλιάσεις, χάθηκες [an ðiljasis Χaϑikεs] / ikke mist motet! µη χάνεις το θάρρος /κουράγιο σου! [mi Χanis tǥ ϑarǥs/tǥ kurajǥ su] : jeg mister ikke så lett motet δεν απογοητεύοµαι εύκολα [ðεn apǥDžǥitεvǥmε εfkǥla] : jeg mistet motet (motet sviktet meg) δείλιασε η καρδιά µου [ðiliasε i karðja mu] : mist ikke motet! (fortvil ikke! gi ikke opp! hold ut!) µην απελπίζεσαι! [min apεlpizεsε] / motet sviktet meg το θάρρος µου µ' εγκατέλειψε [tǥ ϑarǥz mu mεŋgatεlipsε] / samle alt sitt mot (mobilsere alle sine krefter) συγκεντρώνω όλο µου το θάρρος [siŋgεndrǥnǥ ǤlǤ mu tǥ ϑarǥs] / samle mot til å gjøre noe (våge å gjøre noe) βρίσκω το κουράγιο να κάµω κάτι [vriskǥ tǥ kurajiǥ na kamǥ kati] / sette mot i noen (gi noen mot) δίνω θάρρος σε κάποιον [ðinǥ ϑarǥs sε kapiǥn] # θερµαίνω κάποιον [ϑεrmεnǥ kapiǥn] : sette mot i soldatene νσταλάζω θάρρος στους στρατιώτες [εnstalazǥ ϑarǥs stus stratjǥtεs] : sette nytt mot i soldatene (fylle soldatene med nytt mot) γεµίζω τους στρατιώτες µε νέο θάρρος [jεmizǥ tus stratjǥtεz mε nεǥ ϑarǥs] / ta mot til seg πέρνω κουράγιο [pεrnǥ kurajǥ] # επιστρατεύω το κουράγιο µου [εpistratεvǥ tǥ kurajǥ mu] # (stålsette seg) ατσαλώνω [atsalǥnǥ] # (driste seg til å, tillate seg å, være så fri å) λαµβάνω το θάρρος να [lamvanǥ tǥ ϑarǥz na] : han tok mot til seg for å gå inn å be

10 10 om lønnspålegg ατσαλώθηκε να πάει και να ζητήσει αύξηση [atsalǥϑikε na pai kε na zitisi afksisi] : han tok mot til seg og fortalte meg at... έλαβε το θάρρος να µου πει [εlavε tǥ ϑarǥz na mu pi] / ta motet fra (gjøre en motløs, kue, skremme) αποθαρρύνω [apǥϑarinǥ] # αποκαρδιώνω [apǥkarðjǥnǥ] # κάνω νκάποιον να χάσει το θάρρος του [kanǥ kapiǥn na Χasi tǥ ϑarǥs tu] : nesten ta motet fra noen κλονίζω το θάρριος κάποιου [klǥnizǥ tǥ ϑarǥs kapiu] : ikke la et nedelag ta motet fra deg µην αϕήνεις να σε αποθαρρύνει µια αποτυχία [min afiniz na sε apǥϑarini mja apǥtiçia] mot prep. ενατίον [εnandiǥn] (imot) παρά [para] # (i retning av, henimot, som antyder) κατά [kata] # adv. ενάντια [εnandia] # αντίθετα προς [andiϑεta prǥs] # κοντρά σε [kǥndra sε] # (overfor, vis-à-vis, til gjengjeld for, sammenlignet med) έναντι [εnandi] # (på den andre siden) απέναντι [apεnandi] # (i kontrast med, som kontrast til) σε αντίθεση µε [sε andiϑεsi mε] # (sammenlignet med) σε σύνκριση µε [sε siŋgrisi mε] / Arsenal mot Ajax 'Αρσεναλ εναντίον της 'Αγιαξ [arsεnal εnandiǥn dis ajaks] / det er ingenting mot det jeg så her om dagen αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση µε αυτό που είδα τις προάλλες [aftǥ ðεn inε tipǥta sε siŋgrisi mε aftǥ pu iða tis prǥalεs] / en kampanje mot røyking εκστρατεία κατά του καπνίσµατος [i εkstratia kata tu kapnizmatǥs] / handle mot noens ønsker ενεργώ ενέντια στις επιθυµίες κέποιου [εnεrDžǥ εnandia stis εpiϑimiεs kapiu] / mot all forventning (helt uventet) παρ' ελπίδα [par εlpiða] / mot bedre vitende παρά τις προθέσεις /τις υπαγορεύσεις της λογικής µου [para tis prǥϑεsis / tis ipaDžǥrεfsis) tiz lǥjikiz mu] : gjøre noe mot bedre vitedne κάνω κάτι παρά τις επιϕυλάξεις µου [kanǥ kati para tis εpifilaksiz mu] : handle mot bedre vitende ενεργώ κακόπιστα [εnεrDžǥ kakǥpista] / mot betaling έναντι πληρωµής [εnandi plirǥmis] / mot/i retning av elva/skolen κατά το ποτάµι/ σχολείο [kata tǥ pǥtami/sχǥliǥ] / mot et lite vederlag έναντι µικράς αµοιβής [εnandi mikras amivis] / mot klokka (mot urviserne, venstredreiende) αριστερόστροϕος [aristεrǥstrǥfǥs] # (mot urviserne, mot sola) ανάδροµος [anadrǥmǥs] # (i kamp med klokka) µε αντίπαλο το ρολόι [mε andipalǥ tǥ rǥlǥï] # µε πιεστικές προθεσµίες [mε piεstikεs prǥϑεzmiεs] / mot kveld(en) κατά το βραδάκι [kata tǥ vraðaki] / mot min vilje ενάντια στη θέλησή µου [εnandia sti ϑεlisi mu] # παρά τη θέληση µου [para ti ϑεlisi mu] / mot nord κατά το βοριά [kata tǥ vǥria] / mot/henimot påske κατά το Πάσχα [kata tǥ pasχa] / mot reglene ενάνδια στον κανονισµό [εnandia stǥŋ kanǥnizmǥ] / mot slutten av krigen κατά το τέλος του πολέµου [kata tǥ tεlǥs tu pǥlεmu] / mot sola (andsøles, vendt mot sola) ανθωρολογιακός [anϑǥrǥlǥjakǥs] # (mot klokka) ανάδροµος [anadrǥmǥs] / mot strømmen ενάντια/κόντρα στο ρεύµα [εnandia/kǥndra stǥ rεvma] / mot sør κατά το νότο [kata tǥ nǥtǥ] / mot venstre (i retning fra høyre mot venstre, vendt mot venstre) αριστερόστροϕος [aristεrǥstrǥfǥs] / mot vest/øst κατά τη δύση/τη ανατολή [kata ti ðisi/ti anatǥli] / mot vinden (med vinden i ansiktet) ενάντια/κόντρα στον άνεµο [εnandia/kǥndra stǥn anεmǥ] : vi gikk mot vinden προχωρούσαµε αντίθετα προς τον άνεµο [prǥχǥrusamε andiϑεta prǥs tǥn anεmǥ] / rødt mot/som kontrast til grønt κόκκινο σε αντίθεση µε το πράσινο [kǥkinǥ sε andiϑεsi mε tǥ prasinǥ] / vi kjempet mot tyskerne πολεµήσαµε ενάντια

11 11 στους Γερµανούς [pǥlεmisamε εnandia stuz jεrmanikus] / vi må kjempe mot fienden πρέπει να πολεµήσουµε εναντίον τον εχθρού [prεpi na pǥlεmisumε εnandiǥn dǥn εχϑru] / være mot noens natur (by noen imot) πάω κόντρα στο χαρακτήρα κάποιου [paǥ kǥndra stǥ Χaraktira kapiu] mot- pref. (anti-, som virker mot) αντι [andi] # αντί [andi] motaksjon m. αντίδραση, η [i andiðrasi] motangrep n. αντίθεση, η [i andiϑεsi] / gå til motangrep αντιτίθεµαι* [anditiϑεmε] motarbeide v. (motvirke, gjøre motstand, reagere mot) αντενεργώ [andεnεrDžǥ] # (reagere på/mot) αντιδρώ σε [anðiðrǥ sε] # (gå imot, sperre, blokkere, hindre, stikke kjepper i hjulene for) εµποδίζω [εmbǥðizǥ] # (opponere mot, gå/være imot) εναντιώνοµαι (σε) [εnandjǥnǥmε sε] # (imøtegå, motsi, motarbeide) κοντράρω [kǥndrarǥ] / hvis du ikke slutter å motarbeide meg αν δεν πάψεις να µου εναντιώνεσαι [an ðεn papsiz na mu εnandjǥnεsε] / motarbeide noen (prøve å svekke/redusere noens innflytelse) αντιδρώ στην επιρροή κάποιου [andiðrǥ stin εpirǥï kapiu] / motarbeide/reagere på noens planer αντιδρώ στα σχέδια κάποιου [andiðrǥ sta sçεðia kapiu] motarbeidelse m. (protest, innvending, motstand,opposisjon) εναντίωση, η [i εnandiǥsi] motargument n. (imøtegåelse, protest, uenighet) αµϕισβήτηση, η [i amfizvitisi] motbakke m. (oppstigning, klatretur) ανηϕοριά, η [i anifǥrja] # ανήϕορος, ο [Ǥ anifǥrǥs] # ανιϕόρα, η [i anifǥra] # ανωϕέρεια, η [i anǥfεria] # γκρεµός, ο [Ǥ grεmǥs] / det var en bratt motbakke på det punktet (akkurat der) υπήρχε µια απότοµη ανωϕέρεια σε εκείνο το σηµείο [ipirçε mja apǥtǥmi anǥfεria sε εkinǥ tǥ simiǥ] / jeg kan ikke gå fort i motbakke δεν µπορώ να πάω γρήγορα στην αναϕοριά/στον ανήϕορο [ðεm bǥrǥ na paǥ DžriDžǤra stin anafǥria/stǥn anifǥrǥ] motbeskyldning m. αλληλοκατηγορία, η [i alilǥkatiDžǥria] # αντέγκληση, η [i andεŋglisi] motbevis n. (gjendrivelse, imøtegåelse) ανατροπή, η [i anatrǥpi] # (jur.) ανταπόδειξη, η [i andapǥðiksi] motbevise v. (gjendrive, trekke i tvil, imøtegå) αναιρώ [anεrǥ] # ανασκευάζω [anaskεvazǥ] # αποσείω [apǥsiǥ] # (avsanne, dementere) διαψεύδω [ðiapsεvðǥ] / motbevise en teori διαψεύδω θεωρία [ðiapsεvðǥ ϑεǥria] / som kan motbevises αναιρέσιµος [anεrεsimǥs] motbydelig adj. αηδιαστικός [aiðiastikǥs] # γλοιώδης [DžliǤðis] # (forbannet, ekkel, plagsom, bestialsk) αναθετισµένος [anaϑεtizmεnǥs] # (heslig, fæl, stygg, reddsom, redselsfull) απαίσιος [apεsiǥs] # (sjenerende, plagsom) ενοχλητικός [εnǥχlitikǥs] # (frastøtende, vemmelig, ubehagelig) αντιπαθητικός [andipaϑitikǥs] # αποτροπιστικός [apǥtrǥpiastikǥs] # απωστικός [apǥstikǥs] # µπελαλίδικος [bεlaliðikǥs] # άσεµνος [asεmnǥs] # µυσαρός [misarǥs] # (dårlig, ubehagelig, irriterende) δυσάρεστος [ðisarεstǥs] # (avskyelig, grusom) αποτρόπαιος [apǥtrǥpεǥs] # απωθητικός [apǥϑitikǥs] # (avskyelig, vederstyggelig, redelsfull, forferdelig) βδελυρός [vðεlirǥs] # ειδεχθής* [iðεχϑis] # (ekkel, nederdrektig, gemen) άσχηµος [asçimǥs] # άσκηµος [askimǥs] # (tarvelig, simpel, ussel) ελεεινός [εlεinǥs] # αχρείος [aχriǥs] # (om person: ufordragelig, frastøtende) αχώνευτος [aχǥnεftǥs] / du er motbydelig (du gjør meg kvalm) µου ϕέρνιες/προκάλεις αηδία [mu fεrnis/

12 12 prǥkalis aiðia] / ei motbydelig lukt ενοχλητική µυρουδιά [εnǥχlitiki miruðja] # απωθητική εµϕάνηση [apǥϑitiki εmfanisi] / en motbydelig type αποτόµαιος τύπος [apǥtǥmεǥs tipǥs] / et motbydelig arbeid (en skitjobb) αντιπαθητική/µπελαλίδικη δουλειά [andipaϑitiki/bεlaliðiki ðulja] / et motbydelig/irriterende menneske δυσάρεστος άνθρωπος [ðisarεstǥs anϑrǥpǥs] / et motbydelig syn απωθητικό θέαµα [apǥϑitikǥ ϑεama] / et botbydelig vær (stygt vær, dårlig vær) δυσάρεστος καιρός [ðisarεstǥs kεrǥs] / motbydelig mat αντιπαθητική τροϕή [andipaϑitiki trǥfi] / motbydelig oppførsel αηδής /κτηνώδης συµπεριϕορά [aiðis/ktinǥðis simbεrifǥra] # αντιπαθητική/αποτρόπαιη συµπεριϕορά [andipaϑitiki/apǥtrǥpεi simbεrifǥra] motbydelig adv. αηδιαστικά [aiðiastika] # (vemmelig, ekkel, avskyelig) αξιοµίσητος [aksiǥmisitǥs] # απεχθής [apεχϑis] # αποκρουστικός [apǥkrustikǥs] # (kvalmende, vemmelig) εµετικός [εmεtikǥs] / et motbydelig syn εµετικό θέαµα [εmεtikǥ ϑεama] motbydelighet f.m. (vemmelse, avsky, aversjon) αποστροϕή, η [i apǥstrǥfi] motdemonstrasjon m. αντιδιαδήλωση, η [i andiðiaðilǥsi] mote m. µόδα, η [i mǥða] # (nyhet) νεωτερισµός, ο [Ǥ nεǥtεrizmǥs] / bestemme moten (være toneangivende (i motebransjen)) λανσάρω τη µόδα [lansarð ti mǥða] : det er Paris - ikke Roma - som er toneangivende i motebransjen το Παρίσι κι όχι η Ρώµη λανσάρει τη µόδα [tǥ parisi ki Ǥçi i rǥmi lansari ti mǥða] / de siste motene fra Paris οι τελευταίοι νεωτερισµοί από το Παρίσι [i tεlεftεi nεǥtεrizmi apǥ tǥ parisi] / en nyskapende/epokegjørende mote έξαλλη µόδα [εksali mǥða] / en uortodoks (ukonvensjonell, annerledes) mote µια αλλιώτικη µόδα [mja aljǥtiki mǥða] / følge moten ακολουθώ τη µόδα [akǥluϑǥ ti mǥða] : følge moten slavisk (være moteslave) ακολουθώ τη µόδα δουλικά [akǥluϑǥ ti mǥða ðulika] / gjenoppfriske en mote ανανεώνω µια µόδα [ananεǥnǥ mja mǥða] / ha gått av moten (være umoderne) είναι εκτός µόδας [inε εktǥz mǥðas] / kledd etter siste mote ντυµένος µε την τελευταία λέξη της µόδας [dimεnǥz mε tin dεlεftεa lεksi tiz mǥðas] / komme på moten γίνοµαι της µόδας [jinǥmε tiz mǥðas] : når kom miniskjørt på moten? πότε έγινε της µόδας το µίνι; [pǥtε εjinε tiz mǥðas tǥ mini] : komme på moten igjen ξαναγίνοµαι της µόδας [ksanajinǥmε tiz mǥðas] / motens krav οι νόµοι της µόδας [i nǥmi tiz mǥðas] / motens luner οι ιδιοτροπίες /λόξες της µόδας [i iðiǥtrǥpiεs/ lǥksεs tiz mǥðas] / siste mote (siste skrik) η καινούργια µόδα [i kεnurja mǥða] : siste mote/det siste innen hatter η τελευταία µόδα στα καπέλα [i tεlεftεa mǥða sta kapεla] / være på moten είµαι της µόδας [imε tiz mǥðas] # χαλώ κόσµο [ΧalǤ kǥzmǥ] / være siste/høyeste/topp mote (være siste skrik) είµαι η τελευταία λέξη της µόδας [imε i tεlεftεa lεksi tiz mǥðas] : miniskjørt er høyeste mote i år/er siste skrik το µίνι χαλάει κόσµο ϕέτος [tǥ mini Χalai kǥzmǥ fεtǥs] : minskjørt var høyeste mote på den tida µεσουρανούσε τότε η µίνι ϕούστα [uranusε tǥtε i mini-fusta] : svarte hatter er topp mote i sommer τα µαύρα καπέλα είναι η τελευταία λέξη της µόδας ϕέτος το καλοκαίρι [ta mavra kapεla inε i tεlεftεa lεksi tiz mǥðas fεtǥs tǥ kalǥkεri] motebevisst adj. (klesbevisst) κοκέτης /κοκέτα (στο ντύσιµο) [kǥkεtis/kǥkεta (stǥ disimǥ)] #

13 13 (smart, elegant kledd, flørtende) κοκέτικος [kǥkεtikǥs] moteblad n. περιοδικό µόδας, το [tǥ pεriǥðikǥ mǥðas] motedesigner m. (motetegner) ενδυµατολόγος, ο [Ǥ εnðimatǥlǥDžǥs] motedommer m. (klesdommer, haute couture-ekspert) κριτικός της υψηλής ραπτικής, ο [Ǥ kritikǥs tis ipsiliz raptikis] motell n. (i veikanten) (παρόδιος) µοτέλ, το [tǥ (parǥðiǥz) mǥtεl] # (veikro, veikafé) µοτέλ στην άκρη του δρόµου, το [mǥtεl stin akri tu ðrǥmu] # (veikro) ξενοδοχείο πάνω στο δρόµο [ksεnǥðǥçiǥ panǥ stǥ ðrǥmǥ] moteløve f.m. (snobb, dandy) δανδής, ο [Ǥ ðanðis] moteoppvisning m. (moteshow) επίδειξη µόδας, η [i εpiðiksi mǥðas] motepress n. (motens tyranni) η καταδυνάστευση της µόδας [i kataðinastεfsi tiz mǥðas] motett m. (mus.) µοτέτο, το [tǥ mǥtεtǥ] moteutstilling f.m. έκθεση µόδας, η [i εkϑεsi mǥðas] # (av pels-/skinnvarer) έκθεση γούνας, η [i εkϑεsi Džunas] motetegner m. (motedesigner) ενδυµατολόγος, ο [Ǥ εnðimatǥlǥDžǥs] motfallen adj. (slukøret) µε πεσµένα αυτιά [mε pεzmεna aftja] # (nedslått, motløs, fortvilet) βαριόθυµος [variǥϑimǥs] # βαρύθυµος [variϑimǥs] # βαρύκαρδος [varikarðǥs] # δύσθυµος [ðisϑimǥs] # λιπόψυχος [lipǥpsiχǥs] motforestilling m. (innsigelse, innvending, bebreidelse) διαµαρτυρία, η [i ðiamartiria] # (skruppel, hemning, betenkelighet) ενδοιασµός, ο [Ǥ εnðiazmǥs] / de hadde (sterke) motforestillinger mot å arbeide på søndag είχαν ενδοιασµούς στο να δουλέψουν την Κυριακή [iχan εnðiazmus stǥ na ðulεpsi tiŋ giriaki] motforslag n. αντεισήγηση, η [i andisijisi] # αντιπρόταση, η [i andiprǥtasi] / komme med motforslag (foreslå isteden) αντιπροτείνω [andiprǥtinǥ] motgang m. (påkjenning, uflaks) κακοτυχία, η [i kakǥtiçia] # αναποδία, η [i anapǥðia] # # (uhell, uflaks, motgang, mindre nederlag) ατυχία, η [i atiçia] # γκίνια, η [i ginia] # (vanskjebne, ulykker)(pl.) ατυχίες [atiçiεz] # (trengsel, lidelse, pine, plage) βάσανο, το [tǥ vasanǥ] # (motgang, prøvelser) δεινά, τα [ta ðina] # κακοπάθεια, η [i kakǥpaϑia] # (ulykke, elendighet, gjenvordighet) εναντιότητα, η [i εnandjǥtita] / ha motgang (ha uflaks) ατυχώ [atiχǥ] # µε δέρνει ατυχία [mε ðεrni atiçia] : ha mye motgang έχω πολλές ατιχίες [εχǥ pǥlεs atiçiεs] # (sitte hardt i det, sitte i uhell) έχω γκίνια [εχε ginia] / motgang i livet (livets gjenvordigheter) οι ενοντιότητες της ζωής [i εnǥndiǥtitεs tiz zǥïs] / være tapper i motgang είµαι γενναίος στις κακοτυχιές [imε jεnεǥs stis kakǥtiçεs] motgift f.m. # (med.)(antitoksin) αντιτοξίνη, η [i anditǥksini] # (som medisin el. middel mot noe) αντίδοτο, το [tǥ andiðǥtǥ] / motgift mot slangebitt αντίδοτο σε δάγκωµα ϕιδιών [andiðǥtǥ sε ðaŋgǥma fiðjǥn] motgifts- (med.) αντίδοτος [andiðǥtǥs] # (som tjener som motgift) που χορηγείται ως αντίδοτο [pu ΧǤrijitε Ǥs andiðǥtǥ] motgående adj. εναντίος [εnandiǥs] mothake m. (på pil, fiskekrok etc., brodd) ακίδι, το [tǥ akiði] motindikasjon m. (med.: kontraindikasjon) αντένδειξη, η [i andεnðiksi]

14 14 motinnlegg n. (jur.) ανταπάντηση, η [i andapandisi] / komme med motinnlegg ανταπαντώ [andapandǥ] motiv n. (påskudd, årsak, grunn) αϕορµή, η [i afǥrmi] # (drivkraft, motivasjon) ελατήριο, το [tǥ εlatiriǥ] # (incitament, stimulans, beveggrunn) κίνητρο, το [tǥ kinitrǥ] # ορµητήριο, το [tǥ ǤrmitiriǤ] # (litt., kunst, mus.: tema, utsmykn.: mønster) µοτίβο, το [tǥ mǥtivǥ] / egoisme er motivet for politikken hans ορµητήριο της πολιτικής του είναι η ιδιοτέλεια [ǤrmitiriǤ tis pǥlitikis tu inε i iðiǥtεlia] / egoistiske motiver/ beveggrunner ιδιοτελή κίνητρα [iðiǥtεli kinitra] / motivet for en forbrytelse η αϕορµή ενός εγκλήµατος [i afǥrmi εnǥs εŋglimatǥs] / ut fra edle/politiske motiver από ευγενή/πολιτικά κίνητρα [apǥ εvjεni/pǥlitika kinitra] / uærlige motiver (simple/ tarvelige motiver) ευτελή κίνητρα [εftεli kinitra] motivasjon f.m. (drivkraft) ελατήριο, το [tǥ εlatiriǥ] # (stimulus, incentiv) κίνητρο, το [tǥ kinitrǥ] / motivasjon er en viktig faktor i (all) læring το κίνητρο είναι σηµαντικός παράγοντας στη µάθηση [tǥ kinitrǥ inε simandikǥs paraDžǥndas sti maϑisi] / motivasjonen til et barn som lærer engelsk τα ελατήρια ενός παιδιού που µαθαίνει Αγγλικά [ta εlatiria εnǥs pεðju pu maϑεni aŋglika] motivasjonsmiddel n. (stimulans, stimulus, spore, incitament) ερέθισµα, το [tǥ εrεϑizma] / med ros som motivasjonsmiddel (under påvirkning av ros) µε τον έπαινο σαν ερέθισµα [mε tǥn εpεnǥ san εrεϑizma] motivering f.m. ((logisk) begrunnelse, rettferdiggjøring, forsvar) αιτιολόγηση, η [i εtiǥlǥjisi] motkandidat m. (motstander) αντίπαλος, ο [Ǥ andipalǥs] / ha noen som motkandidat (ha noen som motstander, stille (opp) mot) έχω κάποιον ως αντίπαλο [εχǥ kapiǥn Ǥs andipalǥ] motkraft f.m. (motstand, reaksjon) αντενέργεια, η [i andεnεrjia] motkrav n. (jur.)(kontrafordring) ανταπαίτηση, η [i andapεtisi] / komme med et motkrav ανταπαιτώ [andapεtǥ] motlys n. (sollys som skinner rett mot en) αντηλιά, η [i andilja] motløs adj. (fortvilet, nedslått) άθυµος [aϑimǥs] # αποθαρρυµένος [apǥϑarimεnǥs] # αποκαρδιωµένος [apǥkarðiǥmεnǥs] # βαριόθυµος [variǥϑimǥs] # βαρύθυµος [variϑimǥs] # βαρύκαρδος [varikarðǥs] # (mismodig) δύσθυµος [ðisϑimǥs] # κατηϕής [katifis] # λιπόψυχος [lipǥpsiχǥs] # (forsagt, feig, engstelig, uten tæl) άψυχος [apsiχǥs] # αψύχωτος [apsiχǥtǥs] motløshet f.m. (skuffelse) αποθάρρυνση, η [i apǥϑarinsi] # απογοήτευση, η [i apǥDžǥitεfsi] # (likegladhet) αθυµία, η [i aϑimia] # (apati, likegladhet) ανορεξία, η [i anǥrεksia] # (nedslåtthet, mismot) δυσθυµία, η [i ðisϑimia] # λιποψυχία, η lipǥpsiçia] / bli grepet av/gripes av motløshet/fortvilelse µε πιάνει αποθάρρυνση [mε pjani apǥϑarinsi] : jeg ble grepet av fortvilelse/håpløshet/motløshet (jeg ble helt fortvilet) µ' έπιασε απελπισία [mεpiasε apεlpisia] motmæle n. (polemisk gjensvar, svar på tiltale) ανταπάντηση, η [i andapandisi] # (replikk, gjensvar, jus.: duplikk) δευτερολογία, η [i ðεftεrǥlǥjia] / ta til motmæle ανταπαντώ [andapandǥ] # (ta til motmæle mot, motsi) αντιστέκοµαι σε [andistεkǥme sε] # αντιµιλώ [andimilǥ] : han tør ikke ta til motmæle mot sin kone δεν τολµάει ν'

15 15 αντισταθεί στη γυναίκα του [ðεn dǥlmaï nandistaϑi sti jinεka tu] motor m. (drivverk) κινητήρας, ο [Ǥ kinitira] # µοτέρ, το [tǥ mǥtεr] # (maskin) µηχανή, η [i miχani] / det er noe galt med motoren µε τον κινητήρα κάτι δεν πάει καλά [mε tǥŋ ginitira kati ðεm pai kala] / en elektrisk motor ηλεκτρικός κινητήρας [ilεktrikǥs kinitiras] / en luftavkjølt motor αερόψυκτος κινητήρας [aεrǥpsiktǥs kinitiras] / en roterende motor περιστροϕικός κινητήρας [pεristrǥfikǥs kinitiras] / en vannavkjølt motor υδρόψυκτος κινητήρας [iðrǥpsiktǥs kinitiras] / mens/når motoren er i gang όταν η µηχανή είναι σε λειτουργία [Ǥtan i miχani inε sε liturjia] / motoren streiket τα κακάρωσε η µηχανή [ta kakarǥsε i miχani] / primus motor (ildsjel, initiativtaker, oppfinner, opphavsmann) δηµιουργός, ο [Ǥ ðimiurDžǥs] motorbåt m. (større motorbåt, motorbarkasse) βενζινάκατος, η [i vεnzinakatǥs] motordel m µέρος της µηχανής, ο [Ǥ mεrǥs tiz miχanis] / motordelene τα µέρα της µηχανής, ο [ta mεra tiz miχanis] motorfartøy n. βενζινόπλοιο, το [tǥ vεnzinǥpliǥ] motorferdsel f.m. (vogntrafikk) κυκλοϕορία οχηµάτων, η [i kiklǥfǥria ǤçimatǤn] / motorferdsel forbudt! απαγορεύεται η κυκλοϕορία οχηµάτων! [apaDžǥrεvεtε i kiklǥfǥria ǤçimatǤn] motorisering f.m. (mekanisering) µηχανοκρατία, η [i miχanǥkratia] motorisert adj. µηχανοκίνητος [miχanǥkinitǥs] / (mil.) motoriserte styrker µηχανοκίνητες δυνάµεις [miχanǥkinitεz ðinamis] motormagasin n. (bilblad, biltidsskrift) περιοδικό αυτοκινήτων, το [tǥ pεriǥðikǥ aftǥkinitǥn] motorolje m. λάδι µηχανής, το [tǥ laði miχanis] # µηχανέλαιο, το [tǥ miχanεlεǥ] motorordonnans m. (kurér) εποχούµενος, ο [Ǥ εpǥχumεnǥs] # (rytterordonnans) έϕιππος, ο [Ǥ εfipǥs] motorpanser n. (motorkasse) καπό, το [tǥ kapǥ] motorsag f.m. (kjedesag) αλυσοπρίονο, το [tǥ alisǥpriǥnǥ] motorstige m. ανεµόσκαλα, η [i anεmǥskala] motorstopp m. αβαρία η [i avaria] # βλάβη κινητήρα, η [i vlavi kinitira] / få motorstopp χαλάω [ΧalaǤ] : bilen fikk motorstopp το αυτοκίνητο έπαθε βλάβη [tǥ aftǥkinitǥ εpaϑε vlavi] : jeg har fått motorstopp ved... έπαθα µια βλάβη στο... [εpaϑa mja vlavi stǥ..] # έπαθα αβαρία στο [εpaϑa avaria stǥ] motorsykkel m. µοτοσυκλέτα, η [i mǥtǥsiklεta] # µηχανή, η [i miχani] / motorsykkel med sidevogn µοτοσυκλέτα µε καλάθι [mǥtǥsiklεta mε kalaϑi] / slenge seg på sykkelen/motosykkelen πηδώ στο ποδήλατο/στη µοτοσυκλέτα µου [piðǥ stǥ pǥðilatǥ/sti mǥtǥsiklεta mu] : han slengte seg på motorsykkelen og forsvant som et lyn πήδηξε στη µοτοσυκλέτα του κι έϕυγε αστραπιαία/σαν αστραπή [piðiksε sti mǥtǥsiklεta tu ki εfijε astrapjεa/san astrapi] / vil du kjøpe en motorsykkel til meg, pappa? θα µου πάρεις µια µηχανή, πατέρα; [ϑa mu pariz mja miχani patεra] motorsykkelordonnans m. µοτοσυκλετιστής αγγελιοϕόρος, ο [Ǥ mǥtǥsiklεtistis aŋgεliǥfǥrǥs] motorsykkeltorg n. αγόρα της µοτοσυκλέτας, η [i aDžǥra tiz mǥtǥsiklεtas] motorsyklist m. µοτοσυκλετιστής, ο [Ǥ mǥtǥsiklεtistis] # (dagl.) µηχανόβιος, ο

16 16 [Ǥ miχanǥviǥs] motortrøbbel n. (fusking i motoren) ανωµαλία κινητήρα, η [i anǥmalia kinitira] motorvei m. αµαξιτός δρόµος, ο [Ǥ amaksitǥz ðrǥmǥs] # (bilvei) αυτοκινητόδροµος, ο [Ǥ aftǥkinitǥðrǥmǥs] motorytelse m. απόδοση κινητήρα, η [i apǥðǥsi kinitira] motpart m. (jur.) αντίδικος, ο [Ǥ andiðikǥs] motpave m. (rel.) αντιπάπας, ο [Ǥ andipapas] motpol m. (fys.) αντίπολο(ς), ο[ǥ andipǥlǥs] motprosjekt n. αντισχέδιο, το [tǥ andisçεðiǥ] motreformasjon m. αντιµεταρρύθµιση, η [i andimεtariϑmisi] motrevolusjon m. (kontrarevolusjon) αντεπανάσταση, η [i andεpanastasi] motrevolusjonær m. (kontrarevolusjonær) αντεπαναστάτης, ο [Ǥ andεpanastatis] motrevolusjonær adj. (kontrarevolusjonær) αντεπαναστατικός [andεpanastatikǥs] motsatt adj. αντιθετικός [andiϑεtikǥs] # της αντίθεσης [tis andiϑεsis] # ανάποδος [anapǥðǥs] # αντίρροπος [andirǥpǥs] # (omvendt, i motsatt retning, gjensidig) αντίστροϕος [andistrǥfǥs] # (som går imot, motsatt) αντίθετος [andiϑεtǥs] # που αντιβαίνει [pu andivεni] # (på den andre siden) αντικρινός [andikrinǥs] # αντίθετος [andiϑεtǥs] / akkurat det motsatte (den rake motsetning) το ακριβώς αντίθετο [tǥ akrivǥs andiϑεtǥ] / denne utviklingen går imot mine interesser αυτή η εξέλιξη είναι αντίθετη µε τα συµϕέροντά µου [afti i εksεliksi inε andiϑεti mε ta simfεrǥnda mu] / det er akkurat motsatt/det mosatte συµβαίνει ακριβώς το αντίθετο [simvεni akrivǥs tǥ andiϑεtǥ] / det annet kjønn (det motsatte kjønn) το αντίθετο ϕύλο [tǥ andiϑεtǥ filǥ] / det motsatte το αντίθετο [Ǥ andiϑεtǥ] : dette er det motsatte av det du sa i går (dette stemmer ikke med/er stikk i stid med det du sa i går) αυτό βρίσκεται σε αντίθεση µ' αυτά που είπες χτες [aftǥ vriskεtε sε andiϑεsi mafta pu ipεs Χtεs] : hva er det motsatte av dårlig? ποιο είναι το αντίθετο του [pjǥ inε tǥ andiϑεtǥ tu kakǥs] : jeg har bevis på det motsatte έχω αποδείξεις ; κακός περί του εναντίου [εχǥ apǥðiksis pεri tu εnandiu] / det stikk motsatte (den direkte motsetning) ο αντίποδας [Ǥ andipǥðas] # το αντίστροϕο [tǥ andistrǥfǥ] : han gjorde det stikk motsatte av det de forventet av han έκανε το αντίστροϕο απ' ό,τι περιµέναν [εkanε tǥ andistrǥfǥ ap Ǥ ti pεrimεnan] : han gjorde det stikk motsatte av det jeg sa til han έκανε το ανάποδο απ' ό,τι του είπα [εkanε tǥ anapǥðǥ ap Ǥ ti tu ipa] / diametralt motsatt διαµετρικά αντίθετος [ðiamεtrika andiϑεtǥs] / i motsatt rekkefølge κατ' αντίστροϕη σειρά [kat andistrǥfi sira] / i motsatt retning στην αντίστροϕη κατεύθυνση [stin andistrǥfi katεfϑinsi] / (gramm.) med motsatt betydning αντώνυµος [andǥnimǥs] / motsatte krefter αντίρροπες δυνάµεις [andirǥpεz ðinamis] / motsatt kurs/retning η αντίθετη πορεία/κατεύθυνση [i andiϑεti pǥria/katεfϑinsi] / motsatt side (i bok) η αντικρινή σελίδα [i andikrini sεliða] / motsatt virkning/effekt το αντίστροϕο αποτέλεσµα [tǥ andistrǥfǥ apǥtεlεzma] : medisinen hadde den motsatte virkning το ϕάρµακο είχε το αντίστροϕο αποτέλεσµα [tǥ farmakǥ içε tǥ andistrǥfǥ apǥtεlεzma] / stikk motsatt (diametralt motsatt) άκρως αντίθετος [akrǥs andiϑεtǥs] : det stikk motsatte av το άκρο

17 17 αντίθετο του [tǥ akrǥ andiϑεtǥ tu] / til det motsatte er bevist αν δεν ϕέρεις απόδειξη για το αντίθετο [an ðεn fεris apǥðiksi ja tǥ andiϑεtǥ] / være det motsatte av (stå skarpt mot hverandre, stå i opposisjon til) αντιστρατεύοµαι [andistratεvǥmε] : fascisme er det motsatte av frihet ο ϕασισµός αντιστρατεύεται την ελευθερία [Ǥ fasizmǥs andistratεvεtε tin εlεfϑεria] / være motsatt (være imot) αντιβαινω* [andivεnǥ] # αντίκειµαι* [andikimε] motsatt adv. (på tvers, tvers over, på den andre siden, rett overfor) αγνάντι(α) [aDžnandi(a)] # (vis-a-vis) αντίκριστα [andikrista] # (omvendt, vice versa) αντίστροϕα [andistrǥfa] # αντιστρόϕως* [andistrǥfǥs] # εναντιωµατικός [εnandiǥmatikǥs] / på motsatt side (vis-à-vis, på den andre sida, rett imot, på motsatt side) έναντι [εnandi] / stikk motsatt av det vi håpet på αντίθετα απ' ό,τι ελπίζαµε [andiϑεta ap Ǥ ti εlpizamε] motsetning m. αντίθεση, η [Ǥ andiϑεsi] # (uoverensstemmelse, manglende samsvar) ανακολουθία, η [i anakǥluϑia] # ασυνέπεια, η [i asinεpia] # (uenighet, dissens, tvist, konflikt) διαϕωνία, η [i ðiafǥnia] # (det motsatte) εναντίον*, το [tǥ εnandiǥn] # ενάντιο, το [tǥ εnandiǥ] # (forskjell, divergens) διαϕορά, η [i ðiafǥra] # (ord med motsatt betydning, antonym) αντώνυµο(ν), το [tǥ andǥnimǥ(n)] # (skjelning, det å skille, det å skjelne - ved bruk av kontrast) αντιδιαστολή, η [i andiðiastǥli] / den direkte motsetning (det stikk motsatte) αντίποδας, ο [Ǥ andipǥðas] / den rake motsetning το ακριβό αντίθετο [tǥ akrivǥ andiϑεtǥ] # den rake motsetningen til το άκρο αντίθετο του [tǥ akrǥ andiϑεtǥ tu] : han er sin brors rake motsetning είναι το άκρο/ακριβώς αντίθετο του αδελϕού του [inε tǥ akrǥ andiϑεtǥ tu aðεlfu tu] / i motsetning til σε αντίθεση µε [sε andiϑεsi mε] # σε αντιδιαστολή µε [sε andiðiastǥli mε] : i motsetning til meg røyker ikke Jon αντίθετο από µένα, ο Γιάννης δεν καπνίζει [andiϑεtǥ apǥ mεna Ǥ janiz ðεŋ gapnizi] : livet på landet er, i motsetning til bylivet,... η ζωή στο ύπαιθρο, σε αντίθεση µε τι ζωή στην πόλη, είναι... [i zǥï stǥ ipεϑrǥ sε andiϑεsi mε ti zǥï stim bǥli inε] : kunst(en), i motsetning til vitenskap(en), er... η τέχνη, σε αντιδιαστολή µε την επιστήµη, είναι... [i tεχni sε andiðiastǥli mε tin εpistimi inε] / motsetningen mellom... η αντίθεση µεταξύ... [i andiϑεsi mεtaksi] # (mangel på samsvar mellom) ασυνέπεια µεταξύ... [asinεpia mεtaksi] : motsetning mellom ord og handling συνέπεια µεταξύ έργων και λόγων [asinεpia mεtaksi εrDžǥn kε lǥDžǥn] : motsetningen mellom liv og død η αντίθεση µεταξύ ζωής και ϑανάτου [i andiϑεsi mεtaksi zǥïs kε ϑanatu] / som består av to motsetninger που αποτελείται από δύο αντίθετα [pu apǥtεlitε apǥ ðiǥ andiϑεta] / stå i motsetning til βρίσκοµαι σε αντίθεση µε [vriskǥmε sε andiϑεsi mε] : dette står i motsetning til det du sa i går (dette stemmer ikke med/ er det motsatte av det du sa i går) αυτό βρίσκεται σε αντίθεση µ' αυτά που είπες χτες [aftǥ vriskεtε sε andiϑεsi mafta pu ipεs Χtεs] motsetnings- (motsettende) αντιθετικός [andiϑεtikǥs] motsetningsforhold n. (antagonisme, fiendskap, fiendtlig holdning, uvennskap) αντίθεση, η [i andiϑεsi] / deres motsetningsforhold skyldes misunnelse η αντίθεση µεταχύ τους προέρχεται από ϕθόνο [i andiϑεsi mεtaksi tus pruεrçεtε apǥ fϑǥnǥ] motsette seg v. (være negativt innstilt til, motarbeide, opponerer mot) εναντιώνοµαι (σε)