SAKSFRAMLEGG. Sakshandsamar: Haakon Stauri Begby Arkiv: MTR 137/2/2 Arkivsaksnr.: 16/406

Transkript

1 SAKSFRAMLEGG Sakshandsamar: Haakon Stauri Begby Arkiv: MTR 137/2/2 Arkivsaksnr.: 16/406 Klagehandsaming - vedtak om dispensasjon frå kommuneplanen sin arealdel for oppføring av tilbygg til fritidsbustad - Hafslo - gbfnr 137/2/2 Rådmannen si tilråding: Med heimel i forvaltningslova 33 andre ledd tek plan- og forvaltningsstyret klagen frå Fylkesmannen i Sogn og Fjordane til følgje og omgjer vedtaket av , sak 58/15.

2 Saksutgreiing: Prenta vedlegg: Klage frå Fylkesmannen i Sogn og Fjordane dagsett Uprenta vedlegg: Ingen Samandrag: Fylkesmannen i Sogn og Fjordane v. miljøvernavdelinga har klaga på vedtaket i plan- og forvaltningsstyret fatta i møte Det vart der gjeve dispensasjon frå LNF-føremålet i kommuneplanen for oppføring av tilbygg til eksisterande hytte ved Straumane ved Hafslovatnet mot rådmannen si tilråding. Fylkesmannen gjer gjeldande at det vil vere klårt uheldig for interessene som LNF-føremålet er meint å ivareta dersom kommunane har ein liberal dispensasjonspraksis i saker om tilbygg på hytter nær vassdrag. Det vert elles gjort gjeldande at større hytter vil kunne gje negative verknader for både allmenne friluftsinteresser og landskap, spesielt om tilbygget er plassert nærare/mot vassdraget. Fylkesmannen peikar også på at dersom det vert gjeve dispensasjon i denne saka vil det kunne skape uheldige presedensverknadar i seinare saker knytt til same område. Klagen frå fylkesmannen inneheld i det vesentlege dei same merknadane som høyringsfråsegna av Etter å ha vurdert klagen finn rådmannen ikkje grunn til å endre sin tidlegare oppfatning av saka. Rådmannen tilrår difor at klagen frå fylkesmannen vert teken til følgje og at søknaden vert avslegen. Relevante lovar og avtalar mv. - Plan- og bygningslova (pbl.) av nr Lov om behandlingsmåten i forvaltningssaker (fvl.) av Utval som har vedtaksmynde: Plan- og forvaltningsstyret. Mynde til utvalet er gjeve i politisk delegeringsreglement. Fakta: Saka gjeld: Saka gjeld Fylkesmannen i Sogn og Fjordane si klage på plan- og forvaltningsstyret sitt vedtak av , sak 58/15. Det vart der gjeve dispensasjon frå kommuneplanen sin arealdel for oppføring av tilbygg på om lag 50 m 2 til eksisterande fritidsbustad på gbfnr. 137/2/2 ved Straumane på Hafslo. Vedtaket var i mot rådmannen si tilråding. Klagefrist: Vedtaket er fatta Klagen frå fylkesmannen er dagsett og sendt elektronisk. På grunn av ein feil ved det elektroniske oversendingsopplegget, jf ny ESA, mottok ikkje Luster kommune klagen før Klagefristen er 3 veker, jf. fvl. 29.

3 Rådmannen legg til grunn datoen i klagen frå fylkesmannen. Det er difor klaga innafor fristen og vilkåra for å handsame klagen er soleis oppfylt. Bakgrunn for saka: Arkitektkontoret 4b har på vegne av eigarane av eigedomen søkt om rammeløyve for riving av eksisterande takoverbygg og utviding av eksisterande hytte på eigedomen. Arealet som skal rivast er oppgjeve å ha eit BYA på 14,7. Eksisterande hytte har eit BYA på 64,7, mens tilbygget har eit BYA på 62 m 2. Tiltaket inneber at arealet på hytta vert auka frå BYA 64,7 m 2 til BYA 117 m 2. Plan- og forvaltningsstyret fatta i møte vedtak om å gje dispensasjon mot rådmannen si tilråding. Vedtaket hadde følgjande ordlyd: «Plan- og forvaltningsstyret viser til 19-2 i plan- og bygningslova, og gir dispensasjon frå arealdelen av kommuneplanen for oppføring av det omsøkte tilbygget/utviding av hytte på gnr. 137, bnr. 2, feste 2, på Urodden ved Hafslovatnet/Straumane. Vedtaket blir grunngjeve med at omsyn som ligg til grunn for utforming av arealdelen ikkje vert sett til sides, jf. vilkår sette i ledd, i plan- og bygningslova. Sjølv om byggjeavstand til strandlinja vert noko redusert så vil ikkje det vere til noko hinder for den frie ferdsla i strandområdet. Utvalet legg og til grunn at tiltaket er avgrensa til utbygging av den eksisterande fritidsbustaden slik at det framleis blir berre ei hytteeining på tomten.» Fylkesmannen i Sogn og Fjordane v. miljøvernavdelinga har klaga på dette vedtaket i brev av som nemnt ovanfor mottok ikkje Luster kommune klagen før på grunn av feil. Ansvarleg søkjar har fått tilsendt klagen pr. e-post og der gjeve høve til å uttale seg, jf. kravet i fvl. 33 tredje ledd. Ansvarleg søkjar har fått melding om at saka vert sendt ut til plan- og forvaltningsstyret for handsaming i ekstra møte Ev uttale vil verte lagt på saka, men det er ved utsending ikkje motteke svar frå ansvarleg søkjar. Om klagen: Fylkesmannen påklagar vedtaket og ber om at vedtaket i plan- og forvaltningsstyret av vert omgjort og søknaden avslegen. Klagen er grunngjeve med følgjande: - Sjølv om det ikkje er direkte forbod mot tiltak langs vassdrag slik det er i 100-meters belte langs sjø er omsynet til vassdrag også vektlagt i pbl. 1-8, jf. I første ledd heiter det: «I 100-meters belte langs sjø skal det tas særlig hensyn til natur- og kulturmiljø, friluftsliv, landskap og andre allmenne interesser.» - Tilbygget er plassert slik at hytta kjem enda nærmare strandkanten enn den er i dag. Utvidingar av hytter i nærsona til vassdrag er ikkje kurant. Mange stader ligg det eldre små hytter heilt ned mot vassdrag som ikkje ville vorte godkjende med same plassering i dag. Det vil difor vere klart uheldig for interessene som LNF-føremålet skal ivareta, med tilhøyrande føresegner/retningsliner knytt til vassdragsbeltet, om kommunane hadde ein liberal dispensasjonspraksis i saker som gjaldt tilbygg på hytter nær vassdrag. - Større hytter vil kunne gje negative verknader for både allmenne friluftsinteresser og landskap, spesielt om tilbygget er plassert nærare/mot vassdraget. Fylkesmannen ser det som viktig at kommunane har ein restriktiv praksis i slike saker.

4 - Tilbygget si plassering på vestsida av dagens bygning inneber at hytta kjem 10 meter nærmare Hafslovatnet og fuglefredingsområdet enn i dag, men det er usikkert i kor stor grad tilbygget og ein eventuell auka bruk av hytta, vil påverke fuglelivet. - Fylkesmannen gjer elles gjeldande at ei vesentleg større hytte på 112 m 2 med ein minsteavstand til vatnet på berre 14 meter, vil føre til meirprivatisering av strandkanten på Urodden. Allmenne friluftsinteresser vil soleis verte negativt påverka av tiltaket. Omsynet til vassdragsnatur og landskap (spesielt sett frå vatnet) talar også mot storleiken og plasseringa av tilbygget på hytta. - Ut i frå dette meiner fylkesmannen at allmenne interesser og omsyn som kommuneplanen ønskjer å sikre gjennom bruk av LNF-føremål og føringar i kommuneplanen og bygging langs vassdrag, vert skadelidande. Fylkesmannen meiner difor at vilkåra for å gje dispensasjon etter pbl ikkje er oppfylt. Rådmannen vise elles til klagen i sin heilskap. Rådmannen sine vurderingar: Rådmannen gjer merksam på at klagen frå fylkesmannen i det vesentlege inneheld dei same momenta som kom fram i høringsfråsegna av Rådmannen gjer også merksam på at søknaden må handsamast med utgangspunkt plansituasjonen på søknadstidspunktet, dvs. arealdelen frå Her er området synt som LNF-område sone 1 der spreidd utbygging ikkje er tillate. I føresegn 3 A til arealdelen heiter det følgjande om dette: «I desse områda er det ikkje tillate med ny, eller vesentleg utviding av bygningar som skal nyttast til bustad-, nærings- eller fritidsføremål, eller frådeling til slike føremål. Forbodet gjeld ikkje utbygging som er knytt til stadbunden næring.» Utgangspunktet er etter dette at «vesentleg utviding» av eksisterande bygningar er forbode med mindre det er tale om stadbunden næring. Rådmannen har ikkje opplysningar om at det er tale om stadbunden næring i denne saka. Det søkt om utviding av BYA frå 64,7 til 117 m 2, dvs. om lag ei dobling av arealet. Rådmannen finn det ikkje tvilsamt at det omsøkte tilbygget inneber ei vesentleg utviding av eksisterande bygningsmasse. Eit positivt vedtak om oppføring av tilbygget krev difor dispensasjon frå overordna plan. Spørsmålet er etter dette om dispensasjon frå kommuneplanen sin arealdel gjer at omsyna bak føresegna vert vesentleg sett til side, jf. pbl I tillegg må fordelane med å dispensere etter ei samla vurdering vere klart større enn ulempene. Dette er kumulative vilkår, noko som betyr at begge vilkåra må vere oppfylt for at dispensasjon skal kunne gjevast. Fordelen må vere tilstrekkeleg spesifisert og klart angjeve og den må ligge innafor rammene som plan- og bygningslova set. Formuleringa «klart større enn ulempene» inneber at interesseovervekta må vere kvalifisert. Dette inneber at det må vere ei overvekt av omsyn som talar for å gje dispensasjon. Vurderinga av om vilkåra for å dispensere er oppfylt er eit rettsleg vurderingstema og ikkje underlagt kommunalt skjønn. Det går også fram av pbl fjerde ledd at kommunen ikkje bør gje dispensasjon når ein

5 «direkte berørt statlig eller regional myndighet har uttalt seg negativt om søknaden». I det følgjande vert vilkåra for dispensasjon vurdert. Vurdering av om omsyna bak føresegna vert vesentleg sett til side dersom dispensasjon vert gjeve i denne saka. Hovedomsyna bak byggeforbodet i LNF-området er omsynet til ålmenta sine interesser og også å hindre at tilgangen til omkringliggjande naturområde vert redusert. Som utgangspunkt skal det leggjast stor vekt på arealplanar. Desse er utarbeidd etter ein grundig og demokratisk prosess kor partar og andre som har interesser i område har hatt sjansen til å uttale seg om planen. Kommuneplanen er vedteken av kommunen sitt øvste folkevalde organ, kommunestyret. Det er difor viktig å vise varsemd med å dispensere frå planar slik at dei ikkje vert undergrava som informasjons- og styringsverkty. Spørsmålet er etter dette om omsyna bak føresegna vert vesentleg sett til side dersom det vert gjeve dispensasjon i denne saka. Det trekk i retning å av gje dispensasjon at område allereie er bygd ut med fleire eldre fritidsbustadar. Mot dispensasjon taler det forhold at det omsøkte tilbygget vil føre til at hytta og tilbygget etter det opplyste får ein avstand på 14 meter på det minste frå Hafslovatnet og fuglefredingsområdet. Slik saka er opplyst for rådmannen inneber dette at hytta kjem om lag 10 meter nærare fuglefredingsområdet og Hafslovatnet enn i dag. Det går fram av høyringsfråsegna til tenesteeining landbruk- og naturforvaltning av at: «Det er ikkje tvil om at byggjetiltaket vil påverka verneverdiane negativt; på kort sikt i byggjeperioden med auka trafikk og støy, men også i ettertid, med auka menneskeleg aktivitet og mogleg øydelagde reir- eller nærings-lokalitetar for fuglane.» Rådmannen legg dette til grunn. Rådmannen vurderer det elles slik at oppføring av tiltaket vil verke privatiserande og noko hindrande for ferdsel langs vasskanten. Rådmannen er soleis samd med fylkesmannen på dette punkt. Fylkesmannen har også peika på at dersom det vert gjeve løyve til dispensasjon for oppføring av eit stort tilbygg på Urodden i denne saka vil det kunne skape uheldig presedens for seinare handsaming av søknadar om tilbygg langs vassdraget. I sitt høyringsfråsegn peiker fylkesmannen også på at eit positivt vedtak i denne saka vil gjere det vanskeleg å avslå tilsvarande søknadar i dette og andre område kring Hafslovatnet ut i frå prinsippet om likehandsaming. Rådmannen er samd i denne vurderinga. Rådmannen vise elles til at pbl fjerde ledd om at det ikkje bør gjevast dispensasjon i dei tilfella kor ein statleg etat har uttalt seg negativt om søknaden. I fråsegn av uttalte fylkesmannen seg negativt om søknaden. Fylkesmannen meinte mellom anna at: «allmenne interesser og omsyn, som kommuneplanen ønskjer å sikre gjennom bruk av LNFføremål og byggjegrenser langs vassdrag, vert skadelidande. Vi tenkjer då først og fremst på friluftsliv. Men også omsyn til vassdragsnatur og landskap talar mot storleiken og plasseringa av tilbygget.» Rådmannen er samd med fylkesmannen i dette og at allmenne interesser og omsyn som kommuneplanen og LNF-føremålet skal ivareta vil verte vesentleg sett til side dersom det vert gjeve dispensasjon i denne saka.

6 Etter dette er det rådmannen si vurdering at omsyna bak føresegna vert vesentleg sett til side dersom det vert gjeve dispensasjon i denne saka. Rådmannen meiner etter dette at klagen frå Fylkesmannen i Sogn og Fjordane må takast til følgje og vedtaket omgjerast. Avsluttande merknadar: Dersom plan- og forvaltningsstyret skulle kome til eit anna resultat enn rådmannen må utvalet grunngje sin avvikande oppfatning. Kravet til innhaldet av grunngjevinga følgjer av fvl. 25. Manglande grunngjeving er ein sakshandsamingsfeil som kan føre til at vedtaket vert omgjort i klageomgangen hos fylkesmannen, jf. prinsippet i fvl. 41. Rådmannen gjer elles merksam på at sidan det er ei fagavdeling hos Fylkesmannen i Sogn og Fjordane som har klaga må saka avgjerast av setjefylkesmann dersom plan- og forvaltningsstyret held fast på sitt tidlegare vedtak. Dato: Jarle Skartun Arne Ingjald Lerum rådmann Plansjef Særutskrift skal sendast: m/kopi til: