NATUR ALI-S" - : METHOD() 'SCIENTI-Echï - '. гекткастатад * \ `.Ч -.. мы PRIOR, '_.~ ~. i QUA. _.. ЕХТЗ ТЕЫПА ЕТ ATTRIBUTA.

Transkript

1 А NATUR ALI-S" - : METHOD() 'SCIENTI-Echï - '. гекткастатад * \ `.Ч -.. мы PRIOR, '_.~ {ШТЕСЖПМ SYSTEM-A1; COMPLECTENSLÁ- '. ~. i QUA. _.. ЕХТЗ ТЕЫПА ЕТ ATTRIBUTA - Ш емжзжзш <. АптокЬ. Ы 'l' CHRISTIAN@ Фото; _ ACADEMIE _ 1;. т. гкожестонв MARBURGENSIS. y.. v@jamo NOVA этом EME1\IDA"1 10 R Y ì` CUM PRIVILEc-zns; -- C; r e - Y тяжел/л Т1 в: твид _M11@CMX/Jr.V.. APROSTAT IN OFFICINA LIBRARIA RENGERIANA.- ` -. \.. _ v i.. ъ. ' ' ` \ l L n í l и ` 1 l ' п - l. '. A f' á ` -_»ï" '.. О д ` `_. ; 4A41L 4 д._4_1 _4

2 . днищ а... f ï W9»_»È тнноьосш NATU-l -iralis PROLEGOMENA.. I. > beoloäâ'a naturali: eff: fcientia eorum, qua: Мод рег eum poílìbxha fum, hoc eû, eo- шит/1, rum, quae ipíì infunr, & per ea, qua: iplì мушка. -infunt, ñeripofïe inrelligumur.. ì Deñnìńonem haue Theologîœ mtu ralis dedimus in Difcurfu Prœlími nari Logicœ prœmìíïo (. $7.) ibídem qucjam reddidimus rationem, cur can dem ita dcŕînire volucrimus. Vuìgo ' дебгйшг per fcìentiam de Deo rebusque divinìs ex príncipiìs rationis acquífîtam. Nec hfabet hœc definido, quod fît а по ůra diverfum. Rcs enim divinœ Шт fungquœ ideo Pofïibiles concipiuntur, quod detur Deus ipíîque talia iníïnt attributa.` Et quamvis a nobisnon addatur, fcìentíam'ißam- ope Prínci ( Wolfi Theol.Naturah'f А ` Pio s

3 ' Тнвоъовш ЫАтпмыз Ркоысомвм: Piorum rationis aut, ut alii loqui amant, fólo пани-22 lumine effe acquirendam, reŕlo nimirum ufu ficulmtum animar, quae Per папы-ат ipfi infum; id ramen per fe intelligitur. Theo~ logiam enim naturalem traêìamus tanquam Partem Philofo Рыж. Omni autem Phiiofophize hoc proprium eff, y'quod folo naturœ lumine, hoc ей, re'eìo u'fu Eicultatum ammg,quœ ipfi Per naturam infunt, acquii-atur ad eam {Peûans Pombi lium cognitio. Qiodv igitur de omni Philo ophia intelligi tur, id ur iu deŕinirione Partis ejusdem exprimatur opuá non ^ eff. In Difcuríii 'aurcm Prœliminari jam' oůendir'nus'theo logiam natur- lem elfe Philofophiae ракет. In vulgus Porro norum ей Theologiam naturalem ita dici iroppoßtioiie ad revelatam чип: de _Deo rebusque divinis agit quarenus perl revelationem divinam nobis innotefcunt. Pars illa philofo~ phix, часе de Deo agit, in fcholis 'gentilium, unde vocabu lum решит, Нтр11с1сег Theologie dicebatur, cum revelarione divina, qua: nobis gli, deíiituerentur. Enimvero рой: quam vocabuium in fcholas Chrifiianorum receptum ad de notandam cognitionem Dei rerumquc divińai'úih ex illis li bris, quos divinitus autoribus fuis infpiratos Еде firma tene mus, hauriendam; neceífe omnino erat, ut ea diíiingueretur а cognitione Dei rei'umque divinarum шпате luminc acqui~ rend-a. Unde vocibulum Theologiœ gencralein accepit fi-l gniíicarum, quod nempe Б: fcicntia de Deo, & dividi cccpit in naturalem ö( fupei-mruralcm feu revelatam, quarum illa паёк, quede Deo ex lumine rationis feu narurœ cognofci pof-~ funt,hœcveroe~.i,quœ luminereveiationis de eodem nobis inno tributum tefcunr. ейerhoc Theologiœ nomen, ita quidem ut folitarie revelar-x Pofitum Per non cminenrìam accipizi-l tur nifi dc revelata, ac Theologi nomen rem-inferir folum iis, qui in Theologia revelata aliis prœfiantiores hubentur; eociem-` vero non decorentur philofophi, qui паштет Dei cognitionei cxceilunr, utut oiim rehclaéîantio de ira Dei c.n. &Áugußz'fzo de смше Dei lib. 18. ç. I4. Theoiogi ШЕЕ fuerim non modo philo' Горы ob Theologiam naturalem,verum ipfimet Poeta: ob fabu lofíim, quam Profitebaritur, Theologi'im. Gentiles himirurn Tbeologiam dińingueb-.mr Ain jkl/nehm, mmm/em & ciw/em. ~ ` Ша l i «J_1 i*

4 Тнвоъосш NATUR/ius PRULBGoMnNA. - l Illa Poëtarum, ea Philol'ophorum,y hœc PrinciPum civitatis eraf. Illa nomme Varrone ad thearrum, ea ad типам), hœc ad шьет maximeaccommodata eraf. Illa compleêlebatur Poetarum de Diis commenta, quœ M_ytßo/ogz'œ nomine hodie inlîgniuntur ; ea Deum exhibebat tanquam caufzm Prim-am ref rum conringentinr'n, quœ in mundo hoc adf cílabili obfer vantur; «hœc ex naturali & fabulofa compofräa a civibus & Sacerdoribus in urbibus colebarur. Et civilcm quidam `theo х logi-.im a Politieis Facilius coërcendx multitudinis caula inven (ат elfe haud obfcure docet Анион! MetaPh. lib. 12. сар.8. ubi theologiam fabulofam feu mythicam & civileni tanquam fpuriam rejicit & folam naturalem Probar. Per impieratem vero theologiam naturalem cum civili confundunt athei, dum theologiam omnem Pro figmento Politicorum habenr. Cete- ~ rum cum civilis genrilium theologia fpuria ellet, nec veri Dei cognitionem EPhef. П. 12. traderet;~ Gentiles ab Apollolo athel dicunrur i _ g о 2 ' _Qns in Theologie naturali Миши? demonßrandaßnt. Сиг. n Theologie naruralis leientia elle debe: (. 1.). (Llamobrem cum fciemia 111 habitus demonûrandi, quod aflìrmamus, vel ne gamus (. 594 Log.) ; quœin Theologie naturali падшим, urique demomtranda '1Mo/agie natura/i тушит tm deman fumamus tlreologiam natur-elem ЛИКИ/зет, Hœc ita eonfequuntur, 11 fcientiam 'elle debera, quemadrnodum vulgo l'umirur : num reële fumatur ex propolitione fequente Pater, an vero fumi Poil'it, ex ipfrtraelitionc conílabit. Nobis enim propofitnm ell,` quae de Deo mile docentur, telle fcriptura fiera, cx ргш cìpiis rationis demonflrare, quatcnus> telle Apollnlo Rom. zo, Dei attributa innotefcunt. per contemplationem hujus univerii nobis. 3. QH' Tbtûlûgiâ вшита]: ßude, стат _da De@ dvquirit Cw' ТЬео i А 2 cogni- [ogm паш

5 f. - 4, Tunotocim NArunAn'ts Baumann-NA. ' rali: шт. enim theologian naturali fiudet, is чих de ziaeßëd'e- Deo cognofci ротик demonfirare difcit (. hat, cum propolitio aliqua nobis certa fit, quam [ive стае live indireéie demonflrare valemus ( ) ; qui theologian: naturaliñudetcertam dedeo eognitionem acquirit. Расе: igitur ratio, cur in deŕinitione theologiœ naturalis fumatur, eam fcientiam effe dcbere. Certam enim de Deo cognitionem intendimus : quamobrem cum {ine demoniira~ tione non Perveniatur ad cognitionem сенат согит, quze fub fenfus minime садит; quœ de Deo docentur, demon ilranda utique fum, confcquenter reéie fumitur theologiam natur-.11cm effe fcientiam (.594. objicias vul gum demoníirationes non игрек, immo eruditorum Pluri mos hac in parte non altius apere vulgo, confequemer prœ ' Нате ut alia, quam demonflrativa methodo traíictur theolo gia naturalis ; haud dihicilis ей refponfio. Theologia enim naturalis non vulgì gratia, fed eruditorum caufa traditur. Et, ii qui inter'eruditos aut eos, qui literis operan) navant, he betioris Гит ingenii, quam ut demonilrationes capere poi; fint; nec i fi eam ad fe Pertinere exiiiiment. Necefï'e autcm ei): ut coniglatur ceteris, qui certum ab incerto difiinguere valent; ne incertitudine ad atheifmum ducantur. Ceteris fatisŕ'acit cognitio minus скатам, qui iibi certi videntur, cum non Гит ~ р, malo. In Theologia naturali демон/[гама exißenn'a Dei: demon~ уплатит ИМИ? guagua e/ì, quenam ш conveniam 5 quienam per ea 1,' уитгат ßen ред? mrc/ligamur. Etenim Theologia naturalis agit de дети. Deo, quem non videmus ( L). Qmmobrem cum in ea af жид, firmetur, Deum exifiere, cum alias nulla effet Theologie na turalis, nili exifieret Deus ; exiliemia Dei demonfiranda ей (ß. 2.). _Q «od erat unum. Cum Deus iit ens (. l`34. Ourol.), neceß'e ей ipii con veniant determinationes quzdam eiïentiales ( & 43. Oraal.)

6 Tn'aotocm нищих: Рко'ъ'ва'бмвм. '5 * * Ouml.) & attributa ( cum in l ` Theologia naturali десен debeant садах Deo conveniunt,& quznam per ea,quz ipliinfunt,ñeri ротик (5. 1.); in eadem utique demonßrandum ей, quaznam iplì conveniaut & quznam per ea, qua: ipli infunt, fieri polie intelligantur. Душ ста: allcrum., ~ Atque adeo pater, definitione nofira Theologiœ naturali: comprehendi ea, quœ in eadem doceri debent, ut adeo veren~ - dum non fit, ne eidem iniîfiendo condamus Theologiam na~ turalem, in qua deliderantur, quœ apprime in eadem traden да. Etenirn vi ejusdem agendum erit de exilìenria & attribu tis divinis atque de dependentia rerum finit- rum contingenter _ exilientium a Deo confequenter de creatione & confervatione hujus univerfi. Ea vero funt, de quibus in Theologia natu ` rali agitur. Equidem communiter in e-.adem quoque de culru Dei.traduntur, чаге beneficio rationis de eodcm cognofcun tur. (bioniam ramen de eodem agemus, quando injure naturœ oŕhcia hominis erga Deum demonfiraturi fumus ', arf gumenrum hoc in eadem non attingemus. О In Theologie naturali jîapponenda е]! aliqua lkßnitío Dei Сиг'а'фпд nominalis. In ea enim demonßranda ep( exiñentia Dei (. 4,) tio Dez' а. Enimvero lì demonñrare volueris, Deum ezdûeremeceiïe eil mim/ f in ut fupponas, quidnam hocrvocabuloindigitarivelis. Бетон. Пед/0354 Шапэ nimirum exiñentiam Dei oßendis, exiñereißiusmodi amm/i ena, quale Deum vocas. Ubi vero furnis, quidnam per voca» [итена а bulum Dei intellígi velis, etlì per ea,quz fumis, non apparent,~.» eu! ißiusmodi effe pombile, definitioncm nominalem condis (S Log). (Lamobrem exißentíam Dei demonßraturus, confequenter in Theologia naturali, deñnitionem quandam Dei nominalem fupponere debes. Definitiones nominales Dei plures formati poii'unt, ad oque in arbitrio noíbo pofitu'm eli, quamnam eligere veli А 3 r ` mus..

7 \-<: UnJe attri 11u,v a' dívínd exтешит Dei, deducenda guoquc jim: дуги: áttributa. Ро дедщеиа'а. в Тивоъоаш ЫАтщмшз Ркоъвсомвм. Ё mus. Non lramen Perinde ей, quamnam eiigimus, cum Pro diveríitate definitionis nominalis фут-га Prodeit exiůen tiœ divinœ demonfiratio : demoníh'andum enim ens iiiiusmo di exifiere, quale Deum vocas. Definitio itaque nomiixaiis ea»feligenda, qualem requirit demonitratio, quam dare decre in Geometria ilublimiori verfati methodi leges ipfo ufu perfpexere; nihil hic aiiirm-ari norunt, quod quid infolitì habeat. Dabimus autem Poíthac ipfunet oculatam Едет. Q. 6. Ex дед/ритма nominali, qua utimur ad >demonßranaïam namus aliquem in demoniìranda exiñentia Dei hac uti дейт tione,quod iìt ens, ín quo cominctur ratiov fuŕñciens exifìcnriz ` contingenris huius univerii, feu, quod eodem redit, qui ей саига ешсйспз futiiciens mundi hujus adfpeůixbilis, aut, В ma vis,quod creavitcœlum & terram. Ubi demonßraveris Deum> exiûere 5 non aliud demoniiraíìi, quam exißere aliquod ens,in quo conrinetur. ratio l'ufïiciens exißentìœ contingentis hujus ' univerli', feu quod cœlum & rerram creavir. ' (bamobrem cum de Deo, quem exifiere evicifìi, non aliud confier, quam quod de eo fumßíii, & quod iniìar determinationum efïentia lium confideras ( ;y Ourol.) ; eidem quoque tribuere nequis, nìíi quod vi hnjus шашист, valuti in понга cafu ideo, quod razionem fuŕlìciemem exifientiœ contingentis univeríì in fe continer, feu quod cœlum & terram crcauir, eidem conve nire inrelligimr, confequemer cnjus ratio fuñiciens in definì-` tione Ша continetur. ( ). Ех definizione itaque nominali, чих in gratiam demonürandœ exiñentiœ divina fumi~ tun-,deducenda quoque fum ipiius attribura feu cetera, quae dem conveniunt. ` ui clementa Geometriœ primis labris deguůarunt, ab ~mide Perflàiciunt, fieri/deben quod hic Prœcipitur, ubi cer ` tam yl; к!,w *rv _ 1v»»v f! -4» ne. -_ Lf 'L' i_. Qv-îr< [д is',. 'f Др;._.fb 1. l," :_Á.'- «_. д и

8 «e Мс юг и: д. _THEOLOGUE NATURALIS PARS I. QUA. EXISTENTIA ЕТ ATTRI BUTA DIVINA A POST-E RIORI DEMONSTRAN-l ТUR. VCAPUT I; De Exiüentia Dei öl Attributîs independentibus,, П _.; -_. :gxiylit en: necqßàrium. Anima humanä Ешй ед exiliic ( 41. ijlcbol. спурт), feu nos {wm-z' ai' "Í, if exiñimus (5.14. P/jcbol. трёп). Q10-ßen, niam nihil ей line ratione fufiiciente, ' _ cur porius iìr,quam non В: ( Оп _ tol.) ; ratio [uñìciens detur neceíïe eil, cur anima пота exiflar, feu cur nos ' exifiamus. Haze adeo ratioautinnobis metipñs continetur, aut in ente quodam alio a nobis diverfo l Ото]. Ii pones nos razionem Щепа; ha (штатах. мим) D Ьеге

9 l 26 Par: I. Ck). I. i. bere in ente,.quoddenuo rationem стает: fuzîn alio haben non pervenietur ad rationem fuñicientem, mii tandem in ente aliquo liiblilias, quod exiíientizfuz rationem [птенчик-т in fe ipfo haber. Aut igítur nosmetipli fumus ens neceíïarium, aut datur ens necciïarium aliud a nobis divetliun(.309` стад), eonfequenter ens neceíïarium exiliit. НаЕЪепаз non evicimus nifi exilientiam anima: пойти contra Materialillas (5.21. Pfycbol. wir. & 47. Pß/cbnl. na), quorum hypothelin de materialitate animar evertimus (. 50, P/jcb, ran). Quoniam ramen iidem non ncgant nos exiíiere, quatenus nobis noliri fumus confcii, confequenter exiflentiam animtanquam entis fui ipfius confçii admittere tenentur; exifientiam quoque entis песета-11 vi ìll'dinnis Pfiffemís ad mittere tenentur., Et quoniam Idealiliœ nonnifi animarum rca# lem exifientiam concedunt, согрешит) vero neg-ant ( _ 36, Pß/ú. ran), qui autem Dualismum proñtemur, exifientiam anime: immffterìalis admittimus (j. 39. Pß/cb. nt.) ;_ exifien». и? ` Пат entis neceffarii ex animar пойте exilienti-.a ill-.itam & Idea ' admitterè tenentur, 8: Dualifia admittere tenemur.'i Przfentis adeo-propolitionis demonliratio ab omni hypotheñ philofophoruñiindependens: id quod neceíïario requiritur, Íiquidem univerfalis effe debet, lit, non obliantibus {ententia rum divortiis,.4 affenfum cuiuslibet cxtorque-it. Neque скит Per faltum Proeedit demonfiratio, inferendo quod ex alliutr. to.infetti minime ратей, quemadmodum {дыши illi, qui er со, quod ante certum quendim annorum numerum in utero materno geniti fuerint, colligunt animfm tum cœpifie, con {equenter non femper extitiíle: quo admillb, evidcns foret ens neceliiirium diverfum elle debere ab anima понга, cum nos idem adhuc in dubio relinquamus. Etenim certum eil, animam a parentibus cum cor ore generati non poile ( Pßwb. rat.) etíi Matcriililïz idem aflerere teneantur in gritif-.m hypothcfeos {не ( Pfycb. т: ), & [altem maxiv me probliile e m prœexiliere ante Formationem fœtus in ате го ( Р3ус 6.тг.). (Q1-1mobrem ex e0, quod non ha- ` bcamus _memoriam _alicujus Ratus ante шугают. muito тё i n а `.lg ggg

10 rg De exi/fendu да: 81 Агт бягй ùdependemůuf. e 27 aus ante generationem corporis in utero, inferre haud qua quam d uur, nos ante formitionem corporis in utero mater no minime extitifle. Cante igitur ac provide incedimus, ne in demonflrationes, quas validas elle volumus, tacite irrepant errores vel controverliœ dihicillime definiendœ, exceptionibul iocum Prœbiturz, 11 attenta mente Perveiligentur Probationel. Eadem cautione etiam utemur in fequentibus.. 25'. En: штатах non infliger vx' enti: влети ad exi/yendum. Ад и 4/2 Ens enìm neceffarium rationem fuflicientem exißentia: fua: 111 fe d HW habet ( ) adeoque in ente nullo a fe diverfo, пах. Exißit igitur, etiamñ ens aliud ab 1р1`о divert'um nullum exi неге ponatur (6.118.Опго1.), confequenter vi entis alterius ad exiñendum non indiget, Idem ctiam lic oñenditur. Ponamus ens neceíi'arium indigere vientis alterius ad exíñendum. Per ea igitur, qua: iplî. t , nondum intelligitur, cur exiůere potins debeat, quam ` non exiíltre : utenim intelligatur, requirìtur etiam vis entis _alterius ab ipfo divcrß. Quoniam adeo ratio fuñiciens exiñen dz in ipñus ellentia non continetur ( ); non erit ens невежи ( Omo/J: quod cum hypothelin ever ш, abfurdum eil. ` Щошат en: necfßìwìum non indiget vi alterius ad exi- Садит) ßendum ( L 25.), vipropria exi/ìit,fcußbimez nßf14úîmiad exißaf. трещит. ` quid vi propria exillat, diflinile explicare mi nime valemus. Quomodo quid exiflat vi alterius2 abunde in- t relligitur: quotidie enim experimur caufarum ehicientium in eŕïeflus influxum, quo ad aelualitarem Perducitur, quod an tea non crat. Arque hìnc magia negante, quam ajente l'enfu от quodpiam a'nobis dicitur vi Pronria enllere, rta ut idem р z ' fonct

11 Emi; aß _exi/felina. Рт I. Cap; В ` fonct ac non exìllere vi alterius Nimirum quando intelligi mus, quid fit exiflere vi alteriusp ea removemus ab ente, quod propria vi exigere Ponirur Ens illud, quod vi propria скат: fed quod non-indiget ~ Ewa/ê y ab alio vientis alterius ut exiflat, dicitur En: a fe. quod veroindigec. vi alterius ut exiflar, En: ab alio appellatur. gum/mm Nimirum hic quoqueinotandum ell, Ens a fc a nobis dici dicatum negante magis, quam ajcnte fenfu, ut a fe elle ротных, quod non elle ab alio intelligitur Äfez'tar Afeitat ell independencia exißentïœ ab ente alio.' Terminus hic cum fir in Theologia naturali receptus.eu111 quid fr. ut explicaremus confultum duximus batur em ajê. Ens enim a fe non indiget vi entis alte riugutexiftac (6. 27.), adeoque per ea, qua: iplì infunt intelligi poteft, cul-potius exißac, quam non exiûar, confequemer rationem exifiemiz Гит fuñìciemem in feipfo habet (5.56. Onto/J, Quamobrem cum lit ens neceiïarium ( g. 309, Ол 201.), ens vero necetfatium exißat а feu detur (9. 24); ens a fc дашь. - Hanc propofîtionem ideo addimus, quod Deum definitu ri paulo poll in definitione nominali loco generis робкий fu mus ens a fe. Antequ-.im vero id Hat, evincendum nobis ell, ens а fe non elle animam подл ат, nec elle mundum hunc marerialcm, fi ejus exiflenriam realem admitras, quemadmo dum admittimus, qui Dualismum profitemury admittunt et iam qui Materialifmo addiíli fum. Etenim quam primum conflabit, ens а fe elle ab anima & mundo materiali divcrf'um, ipfa ncceflitas poflulabita ut ipfum peculiari quodam nomine infîgniamus. Diverfirarem igitur adílruûuri inquirerc tene mur in attributa cutis a fe, ex afcitate deducenda, ut apparear, num I l

12 h: De вшитадаетминимумами. 29 num eadem auimabus noßris, num corporibus,adeoque mundo. huic materiali repugnent. Anima'dverfa enim repugnantia im ter attributa cntis a fe& anímam arque corpora Palam erít, '11 ' lud ab his elfe diverfum. 9. во; En: аjê independent e/l. Ens enîm a fe non indigetvi дышит. entis alterius, ut exiñat (. 27), adeoque cxiñerc реки, ладит а ctiamli prœteripf'um ens aliud non cumfe, effentia non minus ( Onto/J, quam attributs & modo rum pombilitates proxima: immutabilia lint (.313. Опгод), ut adeo ens fine determinatione aiiqua cífentiali vc! quodam attributo exíßcre ncqueat ; nihil datur in ente а fe, quod ra-. xìonem fui habeat in emo alio. Ens igitura Гс independens ей ( I. Стад). Terminus independentiœ'philofophicus efr, neque in Scri~ ршга Гасга occurrit. Infunt ramen ea, quœ cx independentìa Ниши, & сит eadcm ncccfïarìo connexa fum, ita ut his роб tis ponatur quoque independentia tum in cffendo, 4tum in ищете, шт in operando, quemadmodum loquuntur fcholœ: id quod fuis locis annotaturì fumus En! a/e razionem cxi/iemiie in файл/да haber. Et- ( Ы/ела : :nim ensafe independens ей аь omni ente alio (. 30. ), con- ß: ехтт. fcquenter & exifìentiz Газ: rationcm in alio non haber (.85I. ш ipßuf. Omni.) Habetigitur eaudem in fe ( шо1.). anxnobrcm cumin efi'entía contineatur ratio машет, cur quid eidem vel зап inñt,vel Япет: poíïit( Ourol); ratio exiñcntíz entis l fein echtia ipíius contineri debet. Hint: & en: a fe hoc ipfo diůinguitur ab emibus ceterís,` qua fum ab alìo, quod exifìentia ipfîus Huat ex effentia ejus dem, cum in emibus cetcris idem non` 8: nu a fc definiti potcrar per дина, quodrańonem cxiíìcnítiœ uae

13 ,a f rw'r. op. t f f ` *..._..._ - ' 'w ' [uz quicientem in efi'entia [на habet : unde pater eins curl ' ente neceiiario identitas ( ). Quodli vorbis magia communibus idem efferre libuerit; dicendum crit : ens а fc. die illud, ex cujus clienti-a neceifario ŕluit eiriiifmtia1 ut feilicet concipi non рот: nifi exifiens, quam Primum animo obfer vantur determinatioucs iplius effentiales. Singularis hic cha~ raeier ей entis a fe, qui Probe notandus & qui conducit tum ad ens a fe agnofcendum, tum ad cavendum, ne Pro talibu: nobis obtrudantur, qu: non Гит. Запе ubi entis ortus noa later, & in eum inquirentes inmem operam fumimus, facile delabimur ad Przcipitandum judicium, ipfum non cccpiife & hinc ipfì tribuimus neceflitatcm in exiflendo, quafi vera exi«ßentiœ ratio fufiiciens allegati Pofiitucceíiitas. Exifientia in genere confiderata neceiiaria non eil; adeoque-neceffe ept detur ratio fufiiciens, cur in ente aliquo otius neceffario Í-it, quam contingens. Ratio continetur in мать ( Ourol), adeo que Per determinationes eifenriales entis intelligitur, cur exi~ ßentia Potius uccellaria fit, quam,contingens, confcquemer ha: ipfa: determinationes eílentiales Гипс ratio exiíieutiœ necef Сапе. Nempe per determinationes qua tales intelligitur, cur enti сотрем: exiiientia: ex eo vero, quod determinationes Ша eiientiales funt, fluit exiiientiœ necefiitas tanquam ex fon te neceffariorum ( Oraal.) Ut idem evidentius patear, non piget ex propoiitione Prœfente ulterius deduòere, qu: ad hunc [сорит conducunt. Utile enim ей ut in argumento tam arduo nihil Prater-mittatur, quod eidem lucem aliquam аецпдеге pofiit. anlif fr. 52. (Moniam ens neceffario шт: reins exiûentia abfolute «Xl/ enfiß neceffarxa ept, fi hujua ratio fuñiciens in effentia ipíius contine шт efe. мг ( Ото!.) 5 т: afs тафта cxx/ht Y :jur ext/fendt: ab/òlute necejßaria ед. Apparet adeo nexus necefiarius inter afeitatem & cxifiem tiam necelfariam, quem cum die, ut'uno робко ponatur et~ iam alterum, propofitio [cquens cum corollario prafente probar. 5 ЗЗ'

14 . i ФёНОНЁФ r 1_ ŕ* Y г. *M_ тот 1115 OPERIS. ' %е010312:пашга1ь Рго1с30тепа; 9 Pug. ц. ~ P А R S Í. an exiñentia ex attributa divina a pofteriori детищами; С АРUТ 1. р: exifientîa Dei dc Attributi: independcntibua, «5 САР UT п..de Intelleůu Dei, & Attribuxis inde pendentìbul, [I4 ` САРUT III. De Potencia 6c voluntate Dei,,n ' CAPUT IV.4 ` _ De Sapienńal ac Bonitate Dei. 563 САРПТ "У. De creatione & Providemia divina. 727 y v capup VI. De jure Dei in` creaturas. 929 CAPUТ VII. De Attributis divinis, quæ per anteriora demonßrantur FINIS GONSPEGTUS. _(Wvb'íi.'1`b ol.natur.) Sss sss INDEX `