forgape seg m. (bli forelsket) ξετρελαίνοµαι [ksεtrεlεnǥmε] / han er helt forgapt i henne ξετρελάθηκε µε δαύτη [ksεtrεlaϑikε mε ðafti] forgapt adj.

Transkript

1 1 forgape seg m. (bli forelsket) ξετρελαίνοµαι [ksεtrεlεnǥmε] / han er helt forgapt i henne ξετρελάθηκε µε δαύτη [ksεtrεlaϑikε mε ðafti] forgapt adj. (forelsket, helt betatt) ξεµυαλισµένος [ksεmjalizmεnǥs] # ξετρελαµένος [ksεtrεlamεnǥs] / forgapt i ξεµυαλισµένος µε [ksεmjalizmεnǥz mε] : han er forgapt i den tøyta είναι ξεµυαλισµένος µ' αυτή την τσούλα [inε ksεmjalizmεnǥs mafti tin dzula] forgasse v. (omdanne til gass) αεροποιώ [aεrǥpjǥ] forgasser m. εξαερωτήρας, ο [Ǥ εksaεrǥtiras] # καρµπιρατέρ, το [tǥ karbiratεr] # καρµπυρατέρ, το [tǥ karbiratεr] / det skyldes rusk/(funksjons)feil i forgasseren οϕείλεται σε κακή λειτουργία του καρµπυρατέρ [Ǥfilεtε sε kaki liturjia tu karbiratεr] / ha noen problemer med forgasseren έχω κάτι µπελάδες µε το καρµπυρατέρ [εχǥ kati bεlaðεz mε tǥ karbiratεr] forgifte v. (bruke gass, gasse (i hjel), også overf. forgifte, forbitre) δηλητηριάζω [ðilitiriazǥ] # (overf. bedrøve, forbitre) ϕαρµακώνω [farmakǥnǥ] / forgifte en katt/en brønn/noens sinn δηλητηριάζω µια γάτα/ένα πηγάδι/το µυαλό κάποιου [ðilitiriazǥ mja Džata/εna piDžaði/tǥ mjalǥ kapiu] / forgifte miljøet/samtalene δηλητηριάζω την ατµόσϕαιρα/ τις συζητήσεις [ðilitiriazǥ tin atmǥsfεra/tis sizitisis] forgiftet adj. (overf. forbitret, bedrøvet) ϕαρµακωµένος [farmakǥmεnǥs] forgiftning m. (forbitrelse, bitterhet) δηλητηρίαση, η [i ðilitiriasi] / dø av forgiftning (eg. dø av gift) πεθαίνω από δηλητήριο [pεϑεnǥ apǥ ðilitiriǥ] forgjeldet adj. χρεωµένος [ΧrεǤmεnǤs] / et forgjeldet bo/dødsbo (et konkursbo) κληρονοµία επιβαρυµένη µε χρέη [klirǥnǥmia εpivarimεni mε Χrεi] / han er kraftig forgjeldet (han er nedsunket i gjeld) είναι βαριά χρεωµένος [inε varia ΧrεǤmεnǤs] forgjengelig adj. (flyktig, kortvarig, forbigående, midlertidig) διαβατικός [ðiavatikǥs] # εϕήµερος [εfimεrǥs] # παροδικός [parǥðikǥs] / forgjengelig ære/storhet εϕήµερη/ παροδική δόξα [εfimεri/parǥðiki ðǥksa] forgjengelighet f.m. (ubestandighet, flyktighet) παροδικότητα, η [i parǥðikǥtita] forgjeves adj. µάταιος [matεǥs] # ανωϕελής [anǥfεlis] # ανωϕέλευτος [anǥfεlεftǥs] # (uten resultat) χωρίς αποτέλεσµα [ΧǤris apǥtεlεzma] # (fånyttes, forgjeves, ufruktbar) άγονος [aDžǥnǥs] # άκαρπος [akarpǥs] # (uten virkning, til ingen nytte) χωρίς αποτέλεσµα [ΧǤris apǥtεlεzma] # (unyttig, fånyttig, forgjeves) άσκοπος [askǥpǥs] # ατελεοϕόρητος* [atεlεǥfǥritǥs] # αχρησίµευτος [aχrisimεftǥs] # του κακού [tu kaku] / alt/det hele var forgjeves όλα πήγαν στο βρόντο [Ǥla piDžan stǥ vrǥndǥ] / anstrengelsene hans var forgjeves (det kom ikke noe ut av anstrengelsene hans) τίποτα δε βγήκε από τις προσπάθειές του [tipǥta ðεn vjikε apǥ tis prǥspaϑiεs tu] / et forgjeves forsøk (et nytteløst forsøk) άσκοπο προσπάθεια [askǥpi prǥspaϑia] / forgjeves anstrengelse (spilt møye) άγνοστη προσπάθεια [aDžnǥsti prǥspaϑia] # µαταιοπονία, η [i matεǥpǥnia] # άκαρπες προσπάθεις /ενέργειες [akarpεs prǥspaϑis/εnεrjiεs] # (bortkastet arbeid) άδικος κόπος, ο [Ǥ aðikǥs kǥpǥs] : forgjeves anstrengelser µάταιες προσπάθειες [matεεs prǥspaϑiεs] : alle mine anstrengelser var forgjeves άδικα πήγαν όλες µου οι προσπάθειες [aðika piDžan Ǥlεz mu i prǥspaϑiεs] / jeg prøvde å hjelpe han, men (det var) helt forgjeves

2 2 προσπάθησα να τον βοηθήσω αλλά άδικος ο κόπος [prǥspaϑisa na tǥn vǥiϑisǥ ala aðikǥs Ǥ kǥpǥs] / jeg vrei hjernen min for å huske han, men forgjeves βασάνισα το µυαλό µου να τον θυµυθώ αλλά στάθηκε αδύνατο [vasanisa tǥ mjalǥ mu na tǥn ϑimiϑǥ ala staϑikε aðinatǥ] forgjeves adv. (til ingen nytte, bortkastet) άσκοπα [askǥpa] # ασκόπως* [askǥpǥs] # µάταια [matεa] # αδίκως [aðikǥs] # άδικα [aðika] # ανώϕελα [anǥfεla] # τζάµπα [dzaba] # εις µάτην* [iz matin] / alle mine formaninger var forgjeves όλες µου νουθεσίες πήγαν τζάµπα [Ǥlεz mu nuϑεsiεs piDžan dzaba] / anstrenge seg forgjeves (slite/prøve forgjeves, være bortkastet arbeid) µοχθώ χωρίς αποτέλεσµα/ χωρίς οπουδαία αποτελέσµατα [mǥχϑǥ ΧǤris apǥtεlεzma/χǥris Ǥpuðεa apǥtεlεzmata] # δέρνω τη θάλασσα [ðεrnǥ ti ϑalasa] # κάνω µια τρύπα στο νερό [kanǥ mja tripa stǥ nεrǥ] / arbeide forgjeves δουλεύω ανώϕελα [ðulεvǥ anǥfεla] / jeg prøvde å overtale han, men forgjeves προσπάθησα να τον πείσω αλλά µάταια [prǥspaϑisε na tǥn pisǥ ala matεa] / jeg ventet på han, men forgjeves τον περίµενα αλλά αδίκως [tǥm bεrimεna ala aðikǥs] / snakke forgjeves (snakke for døve ører) µιλάω ανώϕελα [milaǥ anǥfεla] / være forgjeves πηγαίνω τζάµπα [pijεnǥ dzaba] forglemme v. : ikke å forglemme ξωρίς να ξεχνάµε [ΧǤriz na ksεχnamε] forglemmegei m. (bot.) µη µε λησµόνει [mimεlizmǥni] forglemmelse m. (uaktsomhet, feiltakelse, det å overse noe) αβλεψία, η [i avlεpsia] # παρόραµα, το [tǥ parǥrama] # παραδροµή, η [i paraðrǥmi] # (forsømmelse, uaktsomhet) απροσεξία, η [i aprǥsεksia] / feilen skyltes (var resultatet av) en forglemmelse το λάθος ήταν αποτέλεσµα αβλεψίας [tǥ laϑǥs itan apǥtεlεzma avlεpsias] / ved en forglemmelse (av sløvhet) από απροσεξία [apǥ aprǥsεksia] # εκ παραδροµής [εk paraðrǥmis] forgodtbefinnende n. (lune, innfall) καπρίτσιο, το [tǥ kapritsiǥ] forgreine seg v. (dele seg) κλαδώνω [klaðǥnǥ] # (forgrene seg, om vei, jernbane, etc.: dele seg, ta av) διακλαδίζοµαι [ðiaklaðizǥmε] # διχαλώνω [ðiχalǥnǥ] # (om foretagende etc.: spre seg, utvides) απλώνοµαι [aplǥnǥmε] forgreinet adj. (forgrenet, kløyvd, kløftet, todelt, splittet) δισχιδής [ðisçiðis] # διχαλωτός [ðiχalǥtǥs] forgreining f.m. (forgrening, dele, veiskille, knutepunkt, shunt) διακλάδωση, η [i ðiaklaðǥsi] # (sidegrein) παρακλάδι, το [tǥ paraklaði] # (bot.)(avlegger, sideskudd, villskudd) παραµυάδα, η [i paramjaða] / en sammensvergelse med mange forgreininger συνωµοσία µε πόλλες διακλαδώσεις /παραµυάδες [sinǥmǥsia mε pǥlεs ðiaklaðǥsis/ paramjaðεs] / et foretagende med mange forgreininger (et vidt forgrenet foretagende) επιχείρηση µε πόλλες διακλαδώσεις [εpiçirisi mε pǥlεz ðiaklaðǥsis] forgripe seg på v. (stjele, underslå) καταχρώµαι [kataχrǥmε] # υπεξαιρώ [ipεksεrǥ] # ιδιοποιούµαι [iðiǥpiumε] # (begå et seksuelt overgrep) ασελγώ [asεlDžǥ] # κακοποιώ [kakǥpiǥ] / forgripe seg på ei lita jente κακοποιώ ένα κοριτσάκι [kakǥpiǥ εna kǥritsaki] / han forgrep seg på en mindreårig αποπειράθηκε ν' ασελγήσει σε ανηλικό [apǥpiraϑikε nasεljisi sε anilikǥ] forgripelse m. (voldtekt, overgrep) βιασµός, ο [Ǥ viazmǥs] # κακοποίηση, η [i kakǥpiisi]

3 3 / forgripelse på en mindreårig κακοποίηση ανηλίκου [kakǥpiisi aniliku] forgrunn m. (jf. rampelys) προσκήνιο, το [tǥ prǥskiniǥ] # πρώτο πλάνο, το [tǥ prǥtǥ planǥ] forgrått adj. (tårevåt, gråtende) κλαµένος [klamεnǥs] / et forgrått ansikt κλαµένο πρόσωπο [klamεnǥ prǥsǥpǥ] forgude v. (forherlige) αποθεώνω [apǥϑεǥnǥ] # (tilbe) ειδωλοποιώ [iðǥlǥpjǥ] # λατρεύω [latrεvǥ] # (sette svært stor pris på) εκτιµώ κάποιον απεριόπριστα/πολύ [εktimǥ kapiǥn apεriǥrista/pǥli] # (være svak for, være helt tussete etter) ξεµωραίνοµαι µε [ksεmǥrεnǥmε mε] / familien forguden han είναι η λατρεία της οικογένειας [inε i latria tis ikǥjεnias] / han forguder dattersønnen/sønnesønnen sin έχει ξεµωραθεί µε τον έγγονό του [εçi ksεmǥraϑi mε tǥn εŋgǥnǥ tu] / han forguder deg σε εκτιµά απεριόριστα [sε εktima apεriǥrista] / hun forguder mannen sin τον έχει ίνδαλµα τον άντρα της [tǥn εçi inðalma tǥn andra tis] # έχει λατρεία στον άντρα της [εçi latria stǥn andra tis] forguding f.m. (tilbedelse) λατρεία, η [i latria] forgylle v. επιχρυσώνω [εpiχrisǥnǥ] # µαλαµατώνω [malamatǥnǥ] forgyller m. (kunst, håndverk) εδπιχρυσωστής, ο [Ǥ εpiχrisǥstis] forgylling f.m. (det å forgylle) επιχρύσωση, η [i εpiχrisǥsi] # (gullbelegg) επιχρύσωµα, το [tǥ εpiχrisǥma] forgylt adj. (gullbelagt) επίχρυσος [εpiχrisǥs] # µαλαµ(ατ)οκαπνισµένος [malam(at)ǥkapnizmεnǥs] forgå v. (dø, stryke med) πεθαίνω [pεϑεnǥ] # (vansmekte, bli matt, tæres av lengsel) βαλαντώνω [valandǥnǥ] / holde på å forgå av kjærlighet βαλαντώνω από αγάπη [valandǥnǥ apǥ aDžapi] / vi holdt på å forgå av kulde/tørst πεθάναµε από το κρύο/ τη δίψα [pεϑanamε apǥ tǥ kriǥ/ti ðipsa] forhale v. (obstruere, hindre, blokkere) παρακωλύω [parakǥliǥ] # (utsette, trenere, trekke ut) παρελκύω [parεlkiǥ] / forhale et lovvedtak παρακωλύω την ψήϕιση ενός νοµσχεδίου [parakǥliǥ tim psifisi εnǥz nǥmǥsçεðiǥ] forhaling f.m. (trenering, sendrektighet, nøling, somling) αναβλητικότητα, η [i anavlitikǥtita] # παρέλκυση, η [i parεlkisi] # (forsinkelse) επιβράδυνση, η [i εpivraðinsi] # καθυστέρηση, η [i kaϑistεrisi] forhalings- pref. (utsettende, for å vinne tid) αναβλητικός [anavlitikǥs] # επιβραδυντικός [εpivraðindikǥs] # παρελκυστικός [parεlkistikǥs] forhalingspoiltikk m. καιροσκοπική πολιτική, η [i kεrǥskǥpiki pǥlitiki] / en politiker som driver forhalingpolitikk καιροσκοπικός πολιτικός [kεrǥskǥpikǥs pǥlitikǥs] forhalingstaktikk m. (filibustertaktikk) παρελκυστική τακτική, η [i parεlkistiki taktiki] # (forhalingspolitikk, sendrektighet, opportunisme) καιροσκοπία, η [i kεrǥskǥpia] # (trenering) αναβλητικότητα, η [i anavlitikǥtita] # καιροσκοπική πολιτική [kεrǥskǥpiki pǥlitiki] # (obstruksjonspolitikk, filibustertaktikk) κωλυσιεργία, η [kǥlisiεrjia] # παρακωλυτική τεχνική, η [i parakǥlitiki tǥχniki] / drive forhalingstaktikk (drive obstruksjon, trenere) κωλυσιεργώ [kǥlisiεrDžǥ] # ακολουθώ παρελκυστική πολιτική [akǥluϑǥ parεlkistiki pǥlitiki]

4 4 forhall m. (arkit.)(forkammer, atrium) αίθριο, το [tǥ εϑriǥ] # τετράστωον, το [tǥ tεtrastǥǥn] forhandle v. (kjøpslå) διαπραγµατεύοµαι [ðiapraDžmatεvǥmε] # (dagl.: prute) παζαρεύω [pazarεvǥ] # (konferere, diskutere med hverandre) διασκέπτοµαι [ðiaskεptǥmε] / forhandle bort (miste ved forhandlinger) ξεπουλώ [ksεpulǥ] : forhandle bort rettighetene til... (noens rettigheter) ξεπουλώ τα δικαιώµατά του.. [ksεpulǥ ta ðikεǥmata tu] / forhandle med fienden om fred διαπραγµατεύοµαι µε τον έχθρο για ειρήνη [ðiapraDžmatεvǥmε mε tǥn εχϑrǥ jia irini] / forhandle seg fram til en avtale διαπραγµατεύοµαι µια σύνθηκη [ðiapraDžmatεvǥmε mja sinϑiki] / forhandler m. (forhandlingsleder, megler) µεσολαβητής, ο [Ǥ mεsǥlavitis] forhandling f.m. (diskusjon, drøftelse) διαπραγµάτευση, η [i ðiapraDžmatεfsi] # (dagl. pruting) παζάρεµα, το [tǥ pazarεma] / avbryte/gjenoppta forhandlingene διακόπτω/επαναλαµβάνω τις διαπραγµατεύσεις [ðiakǥptǥ/εpanalamvanǥ tis ðiapraDžmatεfsis] : forhandlingene ble gjenopptatt/kom i gang igjen i går επαναλήϕθηκαν χτες οι διαπραγµατεύσεις [εpanalifϑikan Χtεs i ðiapraDžmatεfsis ] / endeløse forhandlinger ατελεύτητες διαπραγµατεύσεις [atεlεftitεs ðiapraDžmatεfsis] / forhandlingene ble ført/foregikk i største hemmelighet οι διαπραγµατεύσεις έγιναν µε τη µεγαλύτερη µυστικότητα [i ðiapraDžmatεfsis εjinan mε ti mεDžalitεri mistikǥtita] / forhandlingen(e) omfatter (dreier seg om) jorda (landarealene) og maskinene η διαπραγµάτευση περιλαµβάνει τα γήπεδα και τα µηχανήµατα [i ðiapraDžmatεfsi pεrilamvani ta jipεða kε ta miχanimata] / forhandling om priser og betingelser διαπραγµάτευση τιµών και όρων, η [i ðiapraDžmatεfsi timǥŋ gε ǤrǤn] / føre forhandlinger διεξάγω διαπραγµατεύσεις [ðiεksaDžǥ ðiapraDžmatεfsis] / hindre framgang/fortgang i forhandlingene (blokkere forhandlingene) δυσχεραίνω την πρόοδο των διαπραγµατεύσεων [ðisçεrεnǥ tim brǥǥðǥ tǥn ðiapraDžmatεfsεǥn] / innlede forhandlinger αρχίζω διαπραγµατεύσεις [arçizǥ ðiapraDžmatεfsis] / kollektive forhandlinger συλλογικές διαπραγµατεύσεις [silǥjikεz ðiapraDžmatεfsis] / oppta forhandlinger om (et) salg/et lån διαπραγµατεύοµαι µια πώληση/ένα δάνειο [ðiapraDžmatεvǥmε mia pǥlisi/εna ðaniǥ] / resultatet av forhandlingene το αποτέλεσµα των διαπραγµατεύσεων [tǥ apǥtεlεzma tǥn ðiapraDžmatεfsεǥn] / sammenbrudd i forhandlingene διακοπή διαπραγµατεύσεων [ðiakǥpi ðiapraDžmatεfsεǥn] forhandlingsleder m. (forhandler, megler) µεσολαβητής, ο [Ǥ mεsǥlavitis] forhandlingspartner m. διαπραγµατευτής, ο [Ǥ ðiapraDžmatεftis] forhandlingsprotokoll m. (forhandlingsrapport, møteprotokoll) βιβλίο πρακτικών, το [tǥ vivliǥ praktikǥn] / utdrag av forhandlingsprotokollen/-rapporten απόσπασµα των πρακτικών [apǥspazma tǥm braktikǥn] forhandlingsresultat n. κατάληξι των διαπραγµατεύσεων, η [i kataliksi tǥn ðiapraDžmatεfsεǥn] forhastet adj. (overilt, mindre veloverveid, ivrig, utålmodig) ανυπόµονος [anipǥmǥnǥs] # (brå, overilt) ακαρτέρητος [akartεritǥs] # απερίσκεπτος [apεriskεptǥs] #

5 5 απερίσκεϕτος [apεriskεftǥs] # ασυλλόγιστος [asilǥjistǥs] # βεβιασµένος [vεviazmεnǥs] # εσπευσµένος [εspεvzmεnǥs] # (overilt, tankeløs) αστόχαστος [astǥχastǥs] # άστοχος [astǥçǥs] # (overilt, hastig, hurtig) βεβιασµένος [veviazmεnǥs] # βιαστικός [viastikǥs] / en forhastet/overforenklet generalisering µια βιαστική/υπεραπλουστευµένη γενίκευση [mja viastiki/ipεraplustεvmεni jεnikεfsi] / en forhastet beslutning απερίσκεπτη απόϕαση [apεriskεpti apǥfasi] : presse noen til å ta en rask/forhastet beslutning αναγκάζω κάποιον ν αποϕασίσει γρήγορα [anaŋgazǥ kapiǥn napǥfasisi DžriDžǤra] / et forhastet skritt å gå til άστοχη ενέργεια [astǥçi εnεrjia] forhatt adj. (sterkt hatet, avskydd) µισητός [misitǥs] forhekse v. (kaste trolldom over) κάνω µάγια σε (κάποιον) [kanǥ maja sε (kapiǥn)] # (fortrylle) µαγεύω [majεvǥ] # καταµαγεύω [katamajεvǥ] # καταγοητεύω [kataDžǥitεvǥ] # γητεύω [jitεvǥ] # (kaste et ondt blikk/det onde øye på, bergta) βασκαίνω [vaskεnǥ] # µατιάζω [matjazǥ] # (bringe ulykke over, kaste trolldom over, gande) γρουσουζεύω [DžrusuzεvǤ] / den onde féen forhekset prinsen og omskapte han til en frosk η κακιά νεράιδα µάγεψε τον πρίγκηπα και τον έκανε βάτραχο [i kakja nεraiða majεpse tǥm briŋgipa kε tǥn εkanε vatraχǥ] / hun forhekset han bokstavelig talt τον µάγεψε κυριολεκτικά [tǥn majεpsε kiriǥlεktika] # του 'χουν κάνει µάγια [tu Χun kani maja] forhekset adj. (fortryllet) µαγεµένος [majεmεnǥs] / en forhekset skog ένα µαγεµένο δάσος [εna majεmεnǥ ðasǥs] / et forhekset slott ένα µαγεµένο παλάτι [εna majεmεnǥ palati] / han er forhekset τον έχουν µαγέψει [tǥn εχun majεpsi] forheng n. (teppe) παραπέτασµα, το [tǥ parapεtazma] # (slør) βέλο, το [tǥ vεlǥ] # (gardin) κουρτίνα, η [i kurtina] # (teat.: sceneteppe) αυλαία, η [i avlεa] / dele av/skjerme av spisekroken med forheng χωρίζω την τραπεζαρία µε κουρτίνες [ΧǤrizǤ tin drapεzaria mε kurtinεs] forherdet adj. (ubøyelig, ufølsom, som ikke angrer) αµετανόητος [amεtanǥitǥs] / en forherdet synder αµετανόητος αµάρτωλος, ο [Ǥ amεtanǥïtǥs amartǥlǥs] forherlige v. (prise) εξυµνώ [εksimnǥ] # (forsterke) ενισχύω [εnisçiǥ] # (guddommeliggjøre, glorifisere) αποθεώνω [apǥϑεǥnǥ] # θεοποιώ [ϑεǥpiǥ] # δοξάζω [ðǥksazǥ] / forherlige/framheve glansen/prakten (til) ενισχύω το µεγαλείο (του) [εnisçiǥ tǥ mεDžaliǥ (tu)] forherligelse m. (apoteose, guddommeliggjøring) αποθέωση, η [i apǥϑεǥsi] # θεοποίηση, η [i ϑεǥpiisi] # (lovprisning, takksigelse) δόξασµα, το [tǥ ðǥksazma] # (glorifisering, doksologi, lovprisning, lovsang) δοξολογία, η [i ðǥksǥlǥjia] # εξύµνηση, η [i εksimnisi] forherligende adj. (lovprisende, rosende) δοξαστικός [ðǥksastikǥs] # εκθειαστικός [εkϑiastikǥs] # εξυµνητικός [εksimnitikǥs] forhindre v. παρακωλύω [parakǥliǥ] # (avverge, avvende) αποσοβώ [apǥsǥvǥ] # αποτρέπω [apǥtrεpǥ] # προλαµβάνω [prǥlamvanǥ] # (avlyse, forpurre) µαταιώνω [matεǥnǥ] # (hindre, forby, sperre) απαγορεύω [apaDžǥrεvǥ] # (utelukke, forby, sperre) αποκλείω [apǥkliǥ] / forhindre en katastrofe eller en ulykke αποσοβώ

6 6 µια καταστροϕή ή ένα ατύχηµα [apǥsǥvǥ mia katastrǥfi i εna atiçima] / jeg fikk forhindret at vannet flommet inn i huset (jeg hindret vannet i å flomme inn i huset) εµµπόδισα το νερό να πληµµυρίσει το σπίτι [εmbǥðisa tǥ nεrǥ na plimirisi tǥ spiti] / pengemangel forhindrer meg i å kjøpe ny bil η έλλειψη χρηµάτων µε εµποδίζει να αγοράσω καινούργιο αυτοκίνητο [i εlipsi ΧrimatǤn mε εmbǥðizi naDžǥrasǥ kεnuriǥ aftǥkinitǥ] / vi må alliere oss for å forhindre en ny krig πρέπει να ενωθούµε για ν' αποτρέψουµε έναν καινούργιο πόλεµο [prεpi na εnǥϑumε ja napǥtrεpsumε εnaŋ kεnurjiǥ pǥlεmǥ] forhindring f.m. (avverging, parering) αποσόβηση, η [i apǥsǥvisi] # αποτροπή, η [i apǥtrǥpi] forhistorie f.m. (tidligere inkarnasjon) ανάµνηση, η [i anamnisi] # (legevit.: sykehistorie) ανάµνηση, η [i anamnisi] # ιστορικό(ν) (ασθενούς), το [tǥ istǥrikǥ(n) (asϑεnus)] forhjulsdrift n. (bevegelse framover) µπροστινή κίνηση, η [i brǥstini kinisi] forhold n. σχέση, η [i sçεsi] # (omstendighet) συνθήκη, η i sinϑiki] # (bånd) δεσµός, ο [Ǥ ðεzmǥs] # (proporsjon, sammenligning) αναλογία, η [i analǥjia] / de faktiske forhold (tingene som de er) τα πράγµατα όπως είναι [ta praDžmata ǤpǤs inε] : vi må erkjenne de faktiske forhold (vi må ta/se tingene som de er) πρέπει ν' αναγωρίσουµαι τα πράγµατα όπως είναι [prεpi nanaDžǥrisumε ta praDžmata ǤpǤs inε] / et kjølig forhold (uoverensstemmelse, dissens) διάσταση, η [i ðjastasi] : skape et kjølig forhold mellom mann og kone/mellom to venner προκαλώ διάσταση σ' ένα ανδρόγυνο/σε δύο ϕίλους [prǥkalǥ ðjastasi sεna anðrǥjinǥ/sε ðiǥ filus] / forholdene er helt annerledes (helt uvanlige) οι συνθήκες είναι εντελώς διαϕορετικές [i sinϑikεs inε εndεlǥz ðiafǥrεtikεs] / forholdet mellom 1 og 5 er lik forholdet 20 til 100 οι λόγοι του 1 προς 5 και του 20 προς 100 είναι οι ίδιοι [i lǥji tu εna prǥs pεndε kε tu ikǥsi prǥs εkatǥ inε i iðii] / forholdet mellom omkretsen og diameteren ο λόγος της περιϕέριας προς τη διάµετρο [Ǥ lǥDžǥs tis pεrifεrias prǥs ti ðiamεtrǥ] / forholdet mellom stat og kirke (forholdet stat/kirke) οι σχέσεις κράτους εκκλησίας [i sçεsis kratus-εklisias] / ha et godt/nært forhold til noen (ha en god tone med noen, stå på god fot med noen) διατηρώ αγαθές σχέσεις µε κάποιον [ðiatirǥ agaϑεs sçεsiz mε kapiǥn] : jeg har ikke noe nært forhold til (jeg holder litt avstand til/er litt blyg overfor ) δεν έχω θάρρος µε [ðεn εχǥ ϑarǥz mε] : jeg prøver å ha et godt forhold til mine naboer/mine kunder προσπαθώ να διατηρώ αγαθές σχέσεις µε τους γειτονές µου/τους πελάτες µου [prǥspaϑǥ na ðiatirǥ aDžaϑεs sçεsiz mε tuz jitǥnεz mu/tus pεlatεz mu] / ha et nært/intimt forhold til (stå på fortrolig fot med noen, være freidig/ nærgående overfor noen) έχω οικειότητα µε κάποιον [εχǥ ikiǥtita mε kapiǥn] / i forhold til (i tråd med, etter) σε αναλογία µε [sε analǥjia mε] # ανάλογος µε/προς [analǥDžǥz mε/analǥDžǥs prǥs] : betalinga er/står i forhold til utført arbeid η πληρωµή είναι ανάλογη µε/προς τη δουλειά [i plirǥmi inε analǥji me/prǥs ti ðulja] : betalinga stod ikke i forhold til arbeidet som var utført η πληρωµή ήταν δυσανάλογη προς την εργασία που έγινε [i plirǥmi itan ðisanalǥji prǥs tin εrDžasia pu εjinε] / intimt forhold στενή σχέση, η [i stεni sçεsi] : lønna er dårlig i forhold til (det) arbeidet (han gjør) ο µισθός του είναι µικρός σε αναλογία µε τη δουλειά

7 7 του [Ǥ misϑǥs tu inε mikrǥs sε analǥjia mε ti ðulja tu] / jeg har ikke noe nært forhold til han (jeg kjenner han, men bare overflatisk) τον ξέρω αλλά δεν έχω δεσµό µαζί του [tǥŋ gzεrǥ ala ðεn εχǥ ðεzmǥ mazi tu] / kjærlighetsforhold (erotisk forhold) ερωτική σχέση [εrǥtiki sçεsi] # (kjærlighetsbånd) ερωτικός δεσµός [εrǥtikǥz ðεzmǥs] # ερωτοδουλειά, η [i εrǥtǥðulja] : han har hatt et forhold (en kjærlighetsaffære) med henne i to år έχει ερωτικό δέσµο µαζί της δυο χρόνια [εçi εrǥtiki ðεzmǥ mazi tiz ðjǥ ΧrǤnia] / nært forhold mellom... στενή σχέση µεταξύ... [stεni sçεsi mεtaksi] / han har et forhold med sin svigerinne έχει ερωτικό δέσµο µε την κουνιάδα του [εçi εrǥtikǥ ðεzmǥ mε tiŋ gunjaða tu] / omvendt forhold (omvendt proporsjon) αντίστροϕη αναλογία [andistrǥfi analǥjia] / se slutten på et forhold (nærme seg slutten av et forhold, være ved veis ende) ϕτάνω στο τέλος ενός δεσµού [ftanǥ stǥ tεlǥs εnǥz ðεzmu] / ugunstige forhold (vanskelige omstendigheter) αντίξοες /ενάντιες περιστάσεις [andiksǥεs/εnandiεs pεristasis] / under alle forhold κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες [katǥ apǥ ǤpiεzðipǤtε sinϑikεs] / under ellers like forhold επί της αυτής βάσεως [εpi tis aftis vasεǥs] # πάνω στην ίδια βάση [panǥ stin iðia vasi] / under normale forhold/omstendigheter κάτω από κανονικές /οµαλές συνθήκες [katǥ apǥ kanǥnikεs/ǥmalεs sinϑikεs] forholde seg v. ϕέροµαι [fεrǥmε] # µένω [mεnǥ] / forholde seg avventende (vente på en god anledning, se tiden an) περιµένω την ευκαιρία [pεrimεnǥ tin εfkεria] # καιροϕυλακτώ [kεrifilaktǥ] / forholde seg passiv (sitte med hendene i fanget/med armene i kors, ikke løfte en finger) µένω αδρανής/άπρακτος [mεnǥ aðranis/apraktǥs] : hvordan kan du forholde deg passiv når noen fornærmet πως µπορείς να µένεις αδρανής όταν µε προσβάλλουν; [pǥz bǥriz na mεnis aðranis Ǥtan mε prǥzvalun] / forholde seg rolig (være/forbli uberørt) µένω ήσυχος [mεnǥ isiχǥs] forholdsmessig adj. (riktig avpasset etter forholdene, pro rata) κατ' αναλογία [kat analǥjia] # αναλογικός [analǥjikǥs] # ανάλογος [analǥDžǥs] forholdsregel µέτρο, το [tǥ mεtrǥ] / en klok forholdsregel ένα µελετηµένο µέτρο [εna mεlεtimεnǥ mεtrǥ] / ta de nødvendige forholdsregler (gå fram på en hensiktsmessig/ riktig måte) προβαίνω στις κατάλληλες ενέργειες [prǥvεnǥ stis katalilεs εnεrjiεs] / ta sine forholdsregler παίρνω τα µέτρα µου [pεrnǥ ta mεtra mu] # (treffe tiltak) λαµβάνω/παίρνω µέτρα [lamvanǥ/pεrnǥ mεtra] # (sikre seg mot/i tilfelle av) εξασϕαλίζοµαι για [εksasfalizǥmε ja] : ta sine forholdsregler i tilfelle det blir oljeknapphet/-mangel εξασϕαλίζοµαι για την περίπτωση έλλειψης πετρελαίου [εksasfalizǥmε ja tim bεriptǥsi εlipsis pεtrεlεu] : ta sine forholdsregler mot (eventuell) brann παίρνω/λαµβάνω µέτρα για το ενδεχόµενο πυρκαγιάς [pεrnǥ mεtra ja tǥ εnðεχǥmεnǥ pirkajas] forholdstall n. (aritmetisk proporsjon) αριθµητική αναλογία, η [i ariϑmitiki analǥjia] # ισοδιαϕορά, η [i isǥðiafǥra] forholdstallsrepresentasjon m. αναλογική αντιπροσώπευση, η [i analǥjiki andiprǥsǥpεfsi] forholdsvis adv. (relativt, ganske) σχετικά [sçetika] # ανάλογα [analǥDža] # αναλογικά [analǥjika] / forholdsvis billig σχετικά ϕθηνά [sçεtika fϑina] / forholdsvis lett αρκετά εύκολος [arkεta εfkǥlǥs]

8 8 forhude v. (skip med kobber etc., finére) καπλαντίζω [kaplandizǥ] forhør n. (undersøkelse, etterforskning) ανάκριση, η [i anakrisi] # εξέταση, η [i εksεtasi] / et brutalt forhør µια κτηνώδης ανάκριση [mja ktinǥðis anakrisi] # et inngående forhør (grundig undersøkelse, gransking) βασάνισµα [vasanizma] # βασανισµός [vasanizmǥs] / forhøret av den tiltalte η εξέταση του κατηγορουµένου [i εksεtasi tu katiDžǥrumεnu] forhøre v. (spørre ut, utspørre, etterforske) ανακρίνω [anakrinǥ] / forhøre en mistenkt ανακρίνω/εξετάζω έναν ύποπτο [anakrinǥ/εksεtazǥ εnan ipǥptǥ] / forhøre seg (ymte frampå, lodde stemningen) µιλώ απέξω απέξω [milǥ apεksǥ-apεksǥ] # (forhøre seg (hos noen), sende ut en føler) βολιδοσκοπώ [vǥliðǥskǥpǥ] # (rådspørre) διαβουλεύοµαι [ðiavulεvǥmε] : han førhørte seg hos direktøren om mulighetene for et lønnspålegg µίλησε στο διευθυντή απέξω απέξω για αύξηση [milisε stǥ ðiεfϑindi apεksǥ-apεksǥ ja afksisi] / forhøre seg om noen (gjøre undersøkelser om noen) κάνω έρευνα για κάποιον [kanǥ εrεvna ja kapiǥn] forhørsdommer m. ανακριτής, ο [Ǥ anakritis] # (fredsdommer) ειρηνοδίκης, ο [Ǥ irinǥðikis] forhørsleder m. (utspørrer) ανακριτής, ο [Ǥ anakritis] # εξεταστής, ο [Ǥ εksεtastis] # f. εξετάστρια, η [i εksεtastria] forhøye v. (øke, heve; skrive opp, sette opp prisen på) ακριβαίνω [akrivεnǥ] / vi må forhøye prisen på ordbøkene/leksikonene våre πρέπει ν' ακριβήνουµε τα λεξικά µας [prεpi nakrivinumε ta lεksika mas] forhøyning m. (geol.: forhøyning i terrenget) έξαρση, η [i εksarsi] forhåndsbestilling f.m (reservasjon) προκράτηση, η [i prǥkratisi] forhåndseksemplar n. (gjennomsynseksemplar) αντίτυπο πριν από την κυκλοϕορία, το [tǥ anditipǥ prin apǥ tiŋ giklǥfǥria] forhåndssalg n. προπώληση, η [i prǥpǥlisi] forhåndstips n. (vinnersjanse, odds, tips om sannsynlgiheten for å vinne ) πρόβλεψη πιθανών νικητών, η [i prǥvlεpsi piϑanǥn nikitǥn] forhånelse n. ταπείνωση, η [i tapinǥsi] forhåpning f.m. (forventning) προσδοκία, η [i prǥzðǥkia] # (noe å se fram til, aspirasjon, ønske, ambisjon) βλέψη, η [i vlεpsi] # επιθυµία, η [i εpiϑimia] # (håp) ελπίδα, η [i εlpiða] / falske forhåpninger κούϕιες ελπίδες [kofjes elpides] : gjøre seg falske forhåpninger βαψκαλίζοµαι µε ψεύτικες ελπίδες [vafkalizǥmε mε psεftikεs εlpiðεs] / fantastiske forhåpninger ((de) ville(ste) drømmer) χιµαιρικές ελπίδες [çimεrikεs εlpiðεs] / gi forhåpninger δίνω ελπίδες [ðinǥ εlpiðεs] : ikke gi han for store forhåpninger (ikke skru opp forventningene hans for mye) µην του δίνεις και πολλές ελπίδες [min du ðinis pǥlεs εlpiðεs] / ikke ha noen forhåpning om/sjanse til (å lykkes) δεν έχω καµιά ελπίδα (επιτυχίας) [ðεn εχǥ kamja εlpiða (εpitiçias)] : jeg har ingen forhåpning om/sjanse til å vinne, for han er en mye bedre spiller enn meg δεν έχω καµιά ελπίδα να κερδίσω γιατί είναι πολύ καλύτερός µου [ðεn εχǥ kamja εlpiða na kεrðisǥ jati inε pǥli kalitεrǥz mu] / ha forhåpninger om (ha håp/ forventninger om) έχω ελπίδες να [εχǥ εlpiðεs na] : jeg har store forhåpninger om å få se/treffe han έχω πολλές ελίδες να τον δω [εχǥ pǥlεs εlpiðεs na tǥn ðǥ] / mine

9 9 forhåpninger er nå blitt mindre λιγόστεψαν τώρα οι ελπίδες µου [liDžǥstεpsan tǥra i εlpiðεz mu] / små forhåpninger om å lykkes ελάχιστες /ισχνές ελπίδες επιτυχίας [εlaçistεs/iχnεs εlpiðεs εpitiçias] / uoppnåelige forhåpninger ανεκπλήρωτες ελπίδες [anεkplirǥtεs εlpiðεs] / våre forhåpninger ble knust ναυάγησαν οι ελπίδες µας [navajisan i εlpiðεz mas] fôring f.m. (av dyr) βοσκή, η [i vǥski] # (av klær) ϕόδρα, η [i fǥðra] forkalke v. (med.) απασβεστώνω [apazvεstǥnǥ] forkammer n. προθάλαµος, ο [Ǥ prǥϑalamǥs] # (forhall, atrium) τετράστωον, το [tǥ tεtrastǥǥn] # (anat.)(forkammer i hjertet) καρδιακός κόλπος, ο [Ǥ karðiakǥs kǥlpǥs] # τερύγιο(ν) του καρδιακού κόλπου, το [tǥ ptεrijiǥ (n) tu karðiaku kǥlpu] forkaste v. απορρίπτω [apǥriptǥ] # ακυρώνω [akirǥnǥ] # (takke nei til, avslå, avvise) αποκρούω [apǥkruǥ] # (oppgi, slå fra seg) αποβάλλω [apǥvalǥ] # (kassere noe; avkrefte noe) καθιστώ κάτι άκυρο [kaϑistǥ kati akirǥ] # (jage vekk, vise bort, kaste ut, sende bort, avskjedige, bannlyse) αποδιώχνω [apǥðjǥχnǥ] # (avvise, fordømme, ikke vedkjenne seg) αποδοκιµάζω [apǥðǥkimazǥ] / forkaste en idé/en tanke αποβάλλω µια ιδέα [apǥvalǥ mia iðεa] # αποδιώχνω µια σκέψη [apǥðjǥχnǥ mja skεpsi] # (legge en demper på, dempe entusiasmen for) κόβω τον ενθουσιασµό για [kǥvǥ tǥn εnϑusiazmǥ ja] : forkaste en plan (legge en plan på is) κόβω τον ενθουσιασµό για ένα σχέδιο [kǥvǥ tǥn εnϑusiazmǥ ja εna sçεðiǥ] / forkaste/ nedstemme et lovforslag πορρίπτω/εγκαταλείπω/καταψηϕίζω ένα νοµοσχέδιο [apǥriptǥ/εŋgatalipǥ/katapsifizǥ εna nǥmǥsçεðiǥ] : lovforslaget ble forkastet το νοµοσχέδιο απορρίϕτηκε [tǥ nǥmǥsçεðiǥ apǥriftikε] / komiteen forkastet forslaget mitt η επιτροπή απέρριψε την πρότασή µου [i εpitrǥpi apεripsε tim brǥtasi mu] forkastelig adj. απόρριψιµος [apǥripsimǥs] # (klanderverdig, kritikkverdig) επιλήψιµος [εpilipsimǥs] # αξιοκατάκριτος [aksiǥkatakritǥs] # επίµεµπτος [εpimεmptǥs] # επίψογος [εpipsǥDžǥs] # (uheldig, uakseptabel, støtende, utillatelig) απαράδεκτος [aparaðεktǥs] # απαράδεχτος [aparaðεχtǥs] # (støtende, vemmelig, ekkel, avskyelig) απωθητικός [apǥϑitikǥs] # (det er) moralsk forkastelig (είναι) ηθικά αξιοκατάκριτο [(inε) iϑika aksiǥkatakritǥ] # καταδικαστέος [kataðikastεǥs] : tyveri er en moralsk forkastelig handling η κλοπή είναι καταδικαστέα πράξη [i klǥpi inε kataðikastεa praksi] / dette er helt forkastelig! (nå går det for vidt! det er utenfor sømmelighetens grenser!) αυτό παραείναι! [aftǥ parainε] forkastet adj. (annullert) άκυρος [akirǥs] / en forkastet stemmeseddel ένα άκυρο ψηϕοδέλτιο [εna akirǥ psifǥðεltiǥ] forkastelse f.m. (kassering; underkjenning, vraking) ακυρότητα, η [i akirǥtita] # ακύρωση, η [i akirǥsi] # ανατροπή, η [i anatrǥpi] # απόρριψη, η [i apǥripsi] # άρνηση, η [i arnisi] forkjemper m. (beskytter) υπέρµαχος, ο [Ǥ ipεrmaχǥs] # (talsmann/-kvinne, støttespiller) υποστηρικτής, ο/η [Ǥ/i ipǥstiriktis] # (forsvarer, talsmann) διαϕεντευτής, ο [Ǥ ðiafεndεftis] # (ivrig tilhenger) θιασιώτης, ο [i ϑiasiǥtis] # (ivrig politisk talsmann, propagandist) κήρυκας, ο [Ǥ kirikas] # (stridsmann, kombattant, soldat) µαχητής, ο [Ǥ maçitis] / en svoren forkjemper for kvinnesaken δεδηλωµένος υποστηριχτής

10 10 του ϕεµινισµού [ðεðilǥmεnǥs ipǥstiriχtis tu fεminizmu] / en forkjemper for nedrustning υπέρµαχος του αϕοπλισµού, ο [Ǥ ipεrmaχǥs tu afǥplizmu] / EUforkjemperne οι θιασιώτες της ΕΟΚ [i ϑiasiǥtεs tis εǥk] / forkjemperne for kvinnenes rettigheter οι διασιώτες των δικαιώµατων των γυναικών [i ϑiasiǥtεs tǥn ðikεǥmatǥn dǥn jinεkǥn] forkjæle v. (dulle med, skjemme bort) κανακεύω [kanakεvǥ] forkjærlighet f.m. συµπάθεια, η [i simbaϑia] # (forutinntatthet, ensidighet, partiskhet, forkjærlighet) προκατάληψη, η [i prǥkatalipsi] # µονοµέρεια, η [i mǥnǥmεria] # (svakhet) αδυνοµία, η [i aðinǥmia] / forkjærlighet for προκατάληψη υπέρ η [i prǥkatalipsi ipεr] ha forkjærlighet for noen (være forutinntatt i/for noen) είµαι επηρεασµένος υπέρ κάποιου [imε εpirεazmεnǥs ipεr kapiu] / jeg har en forkjærlighet for klassisk musikk µου αρέσει η κλασική µουσική [mu arεsi i klasiki musiki] / jeg har en forkjærlighet for konjakk έχω αδυναµία στο κονιάκ [εχǥ aðinamia stǥ kǥnjak] forkjølelse m. κρυολόγηµα, το [kriǥlǥjima] # κρύωµα, το [tǥ kriǥma] # κρύο, το [tǥ kriǥ] # πούντα, η [i punda] # συνάχι, το [tǥ sinaçi] # (snue) κόρυζα, η [i kǥriza] / denne kraftige forkjølelsen trenger omsorg αυτό το βαρύ κρυολόγηµα χρειάζεται ϕροντίδα [aftǥ tǥ vari kriǥlǥjima Χriazεtε frǥntiða] / kvitte seg med en forkjølelse απαλλάσσοµαι από ένα κρυολόγηµα [apalasǥmε apǥ εna kriǥlǥjima] / pleie en forkjølelse med ouzo γιατρεύω ένα κρύο µε ούζο [jiatrεvǥ εna kriǥ mε uzǥ] / (prøve å) ta knekken på en forkjølelse med aspirin καταπολεµώ ένα κρύο µε ασπιρίνες [katapǥlεmǥ εna kriǥ mε aspirinεs] / pådra seg en forkjølelse (bli forkjølt) αρπάζω κρύο/κρύωµα [arpazǥ kriǥ/kriǥma] : jeg har (pådratt meg) en kraftig forkjølelse (jeg er veldig forkjølt) έχω βαρύ κρυολόγηµα [εχǥ vari kriǥlǥjima] / til slutt satte forkjølelsen seg i brystet (mitt) τελικά το κρύο εντοπίστηκε στο στήθος µου [tεlika tǥ kriǥ εndǥpistikε stǥ stiϑǥz mu] / være disponert/utsatt for forkjølelser (bli lett forkjølt) έχω ευπάθεια στα κρυολογήµατα [εχǥ εfpaϑia sta kriǥlǥjimata] forkjølet adj. (forkjøla) συναχωµένος [sinaχǥmεnǥs] # κρυωµένος [kriǥmεnǥs] / bli forkjølet γριπώνοµαι [DžripǤnǤmε] # πουντιάζω [pundjazǥ] # αρπάζω πούντα [arpazǥ punda] / han blir lett forkjølet (han er disponert for forkjølelser) έχει ευπάθεια στα κρυολογήµατα [εçi εfpaϑia sta kriǥlǥjimata] / han ble forkjølet άρπαξε πούντα [arpaksε punda] / jeg er blitt forkjølet κρυολόγησα [kriǥlǥjisa] # κρύωσα [kriǥsa] / jeg er veldig forkjølet έχω βαρύ κρυολόγηµα [εχǥ vari kriǥlǥjima] # είµαι άσχηµα κρυωµένος (m.)/κρυωµένη (f.) [imε asçima kriǥmεnǥs/ kriǥmεni] # είµαι βαριά κρυολογηµένος /κρυολογηµένη [imε varia kriǥlǥjimεnǥs/ kriǥlǥjimεni] / lett(ere) forkjølet έλαϕρα κρυωµένος [εlafra kriǥmεnǥs] / være litt forkjølet είµαι λιγάκι κρυωµένος [imε liDžaki kriǥmεnǥs] forkjøpsrett m. (opsjonsrett) δικαίωµα εκλογής/επιλογής, το [tǥ ðikεǥma εklǥjis/εpilǥjis] / bruke forkjøpsretten sin (bruke sin rett til å velge først) ασκώ το δικαίωµα εκλογής/ επιλογής [askǥ tǥ ðikεǥma εklǥjis/εpilǥjis] forkjørsrett m. (tillatt gjennomfart/gjennomkjørsel) δικαίωµα διόδου, το [tǥ ðikεǥma ðjǥðu] forklare v. (gjøre rede for, belyse, gi forklaring på) εξηγώ [εksiDžǥ] # επεξηγώ [εpεksiDžǥ]

11 11 (fortelle, opplyse, vise) κατατοπίζω [katatǥpizǥ] # (begrunne, prøve å finne årsaken til, søke/finne fornufts-grunner for) αιτιολογώ [εtiǥlǥDžǥ] # (illustrere, belyse, kaste lys over) αποσαϕηνίζω [apǥsafinizǥ] # (oppklare, avdekke, komme til bunns i) διαλευκαίνω [ðialεfkεnǥ] # (tolke, gi en tolkning av, utlegge) ερµηνεύω [εrminεvǥ] # διερµηνεύω [ðiεrminεvǥ] # βγάζω νόηµα από [vDžazǥ nǥima apǥ] # (fortolke, utlegge, legge fram, fastslå) εκθέτω [εkϑεtǥ] / det forklarer fraværet hans αυτό εξηγεί την απουσία του [aftǥ εksijε tin apusia tu] / forklar meg hvordan jeg kommer dit! κατατόπισέ µε πώς να πάω εκεί [katatǥpisε mε pǥz na paǥ εki] : forklare noe i detalj εξηγώ κάτι µε κάθε λεπτοµέρεια [εksiDžǥ kati mε kaϑε lεptǥmεria] / forklare noe på en tilfredsstillende måte) εξηγώ κάτι ικανοποιητικά [εksiDžǥ kati ikanǥpiitika] / forklare noe rasjonelt (gi en fornuftig forklaring på noe) εξηγώ κάτι λογικά [εksiDžǥ kati lǥjika] / forklare seg for noen (snakke ut med noen, ta et oppgjør med noen) εξηγούµαι µε κάποιον [εksiDžumε mε kapiǥn] / forklare situasjonen for noen (sette noen inn i saken) ενηµερώνω κάποιον [εnimεrǥnǥ kapiǥn] / forklare årsaken εξηγώ την αιτία [εksiDžǥ tin εtia] / gå i detalj παίρνω σε λεπτοµέρειες [pεrnǥ sε lεptǥmεriεs] / han forklarte meg hva han mente µου εξήγησε τι εννοούσε [mu εksijisε ti εvǥusε] / han forklarte regelen ved hjelp av eksempler επεξήγησε τον κανόνα µε τη βοήθεια παραδειγµάτων [εpεksijisε tǥŋ ganǥna mε ti vǥiϑia paraðiDžmatǥn] / han forklarte uttalelsen sin på en slik måte at... αποσαϕήνισε τη δήλωσή του µε τρόπο που [apǥsafinisε ti ðilǥsi tu mε trǥpǥ pu] / hvordan forklarer du dette? (hva er din forklaring på dette?) τι εξήγηση δίνεις εσύ; [ti εksijisi ðinis εsi] / jeg forklarte henne hvordan hun skulle komme til stasjonen/veien til stasjonen της έδωσα οδηγίες πως να πάει στο σταθµό [tis εðǥsa Ǥðijiεs pǥz na pai stǥ staϑmǥ] / jeg kan ikke forklare holdningen hans (jeg forstår meg ikke på han) δεν µπορώ να ερµηνεύω το στάση του [ðεm bǥrǥ na εrminεvǥ ti stasi tu] # η στάση του δεν έχει νόηµα [i stasi tu ðεn εçi nǥima] / kan du forklare dette diktet? (får du noe ut av dete diktet?) βγάζεις νόηµα απ' αυτό το ποίηµα; [vDžaziz nǥima ap aftǥ tǥ piima] / kan du forklare oppførselen din? µπορείς να αιτιολογήσεις τη συµπεριϕορά σου [bǥriz na εtiǥlǥjisis ti simbεrifǥra su] forklarelse m. (forvandling, metamorfose) µεταµόρϕωση, η [i mεtamǥrfǥsi] / Kristi forklarelse (på berget) η µεταµόρϕωση του Χρίστου [i mεtamǥrfǥsi tu Χristu] forklarende adj. (som ligger til grunn) αιτιολογικός [εtiǥlǥjikǥs] # (betegnende, talende, megetsigende, som tyder på, som vitner om) δηλωτικός [ðilǥtikǥs] # (oppklarende, klargjørende, illustrerende) διασαϕητικός [ðiasafitikǥs] # εξηγητικός [εksijitikǥs] # επεξηγηµατικός [εpεksijimatikǥs] # (granskings-, undersøkende, utforskende, fortolkende) ερευνητικός [εrεvnitikǥs] / et forklarende rundskriv µια ερµηνευτική εγκύκλιος [mja εrminεftiki εŋgikliǥs] / forklarende notater επεξηγηµατικές σηµειώσεις [εpεksijimatikεs simiǥsis] forklaring f.m. (begrunnelse) εξήγηση, η [i εksijisi] # αιτιολογία, η [i εtiǥlǥjia] # (unnskyldning) συγνώµη, η [i siDžnǥmi] # (klargjøring, belysing, presisering) αποσαϕήνιση, η [i apǥsafinisi] # επεξήγηση, η [i εpεksijisi] # διασάϕηση, η [i ðiasafisi] # διευκρίνιση [ðiεfkrinisi] # (oppklaring, løsning, avdekking)

12 12 διαλεύκανση, η [i ðialεfkansi] # (redegjørelse, framstilling, beskrivelse) έκθεση, η [i εkϑεsi] # (tolkning, utlegning) ερµηνεία, η [i εrminia] / be om en forklaring på noe ζητώ λογαριασµό για κάτι [zitǥ lǥDžariazmǥ ja kati] / den eneste forklaring jeg kan gi (den eneste unnskyldning jeg har å komme med) η µονή αιτιολογία που µπορώ να δώσω [i mǥni εtiǥlǥjia pu bǥrǥ na ðǥsǥ] / den eneste fornuftige/logiske forklaring η µόνη λογική εξήγηση [i mǥni lǥjiki εksijisi] / det er en logisk/fornuftig forklaring αυτό είναι µια λογική ερµηνεία [aftǥ inε mja lǥjiki εrminia] / du skylder meg en forklaring µου οϕείλεις µια διασάϕηση [mu Ǥfiliz mia ðiasafisi] / en plausibel forklaring µια αληθοϕανής εξήγηση [mja aliϑǥfanis εksijisi] / en usannsynlig forklaring απίθανη εξήγηση [apiϑani εksijisi] / finne forklaring på βρίσκω εξήγηση για [vriskǥ εksijisi ja] : jeg finner ingen forklaring på hans oppførsel δεν βρίσκω εξήγηση για το ϕέρσιµό του [ðεn vriskǥ εksijisi ja tǥ fεrsimǥ tu] / forklaringen på mysteriet η εξήγηση του µυστηρίου [i εksijisi tu mistiriu] / gi en forklaring på noe δίνω λογαριασµό για κάτι [ðinǥ lǥDžariazmǥ ja kati] / gi forklaring på (forklare, belyse, oppklare, stå til rette for) εξηγώ [εksiDžǥ] : gi en plausibel forklaring på fraværet sitt αιτιολογώ την απουσία µου [εtiǥlǥDžǥ tin apusia mu] / gi forklaringer δίνω διευκρινίσεις [ðinǥ ðiεfkrinisis] : de forklaringene som er gitt, er tilfredsstillende οι επεξηγήσεις που δόθηκαν είναι ικανοποιητικές [i εpεksijisis pu ðǥϑikan inε ikanǥpiitikεs] / komme med en forklaring δίνω εξήγηση [ðinǥ εksijisi] : han kom med en slags forklaring, men jeg trodde ikke på han έδωσε κάποια εξήγηση αλλά δεν τον πίστεψα [εðǥsε kapia εksijisi ala ðεn dǥn pistεpsa] : komme med tilfredsstillende forklaringer δίνω/παρέχω ικανοποιητικές εξηγήσεις [ðinǥ/parεχǥ ikanǥpiitikεs εksijisis] / kreve forklaringer απαιτώ διευκρινίσεις [apεtǥ ðiεfkrinisis] : dette krever en nærmere forklaring (her er det nødvendig med en ytterligere oppklaring) χρειάζεται κάποια εξήγηση ακόµη [Χriaszεtε kapia εksijisi akǥmi] / lange forklaringer µακριές εξηγήσεις [makriεs εksijisis] / noen punkter trenger forklaring µερικά σηµεία θέλουν διευκρίνιση [mεrika simia ϑεlun ðiεfkrinisi] / skylde noen en forklaring (på noe) οϕείλω λογαριασµό για κάτι [ǤfilǤ lǥDžariazmǥ ja kati] / som en forklaring (til forklaring) επεξηγηµατικά [εpεksijimatika] forklarlig adj. εξηγήσιµος [εksijisimǥs] # (lett å forklare) ευεξήγητος [εvεksijitǥs] / denne hendelsen er ikke forklarlig/er uforklarlig αυτό το γεγονός δεν είναι εξηγήσιµο [aftǥ tǥ jεDžǥnǥz ðεn inε εksijisimǥ] forkle n. ποδιά, η [i pǥðja] # µπροστέλα, η [i brǥstεla] / skal dette forkleet knyttes foran eller bak? η ποδιά αυτή δένει µπροστά ή πίσω; [i pǥðja afti ðεni brǥsta i pisǥ] forkle v. (maskere, skjule) µασκαρεύω [maskarεvǥ] # (kle ut, kle opp, maskere) µεταµϕιέζω [mεtamfjεzǥ] forkledd adj. (maskert, utkledd) µασκοϕορεµένος [maskǥfǥrmεnǥs] forkledning m. (maskering) µασκάρεµα, το [tǥ maskarεma] # µεταµϕίεση, η [i mεtamfiεsi] forkleine v. (gjøre liten, bagatellisere) µειώνω [mjǥnǥ] # ταπεινώνω [tapinǥnǥ] # (rakke ned på, baktale) κακολογώ [kakǥlǥDžǥ] forkleinelse m. (nedvurdering, bakvaskelse, sverting) διασυρµός, ο [Ǥ ðiasirmǥs] # (bakvaskelse, sverting, ærekrenkelse, injurie) δυσϕήµηση, η [i ðisfimisi] # κακολογία, η [i kakǥlǥjia]

13 13 forkleinende adj. µειωτικός [miǥtikǥs] # (nedvurderende, nedrakkende, ærekrenkende) κακόλογος [kakǥlǥDžǥs] forkludre v. (kullkaste, snu opp ned på, bringe uorden i) κάνω άνω κάτω [kanǥ anǥ katǥ] # αποδιοργανώνω [apǥðiǥrDžanǥnǥ] # (rote til, lage rot i, gå i surr) θαλασσώνω [ϑalasǥnǥ] # κακοϕτιά(χ)νω [kakǥfta(χ)nǥ] # κακοϕκιάχνω [kakǥfkjaχnǥ] # µπερδεύω [bεrðεvǥ] / forkludre hele greia (rot det til) τα κάνω µούσκεµα [ta kanǥ muskεma] : pass på så du ikke forkludrer hele greie igjen! κοιτά να µην τα µπερδέψεις πάλι! [kita na min da bεrðεpsis pali] / forkludre livet til noen αποδιοργανώνω τη ζωή κάποιου [apǥðiǥrDžanǥnǥ ti zǥï kapiu] / forkludre noe (rote noe skikkelig til, tråkke i salaten) τα κάνω θάλασσα [ta kanǥ ϑalasa] # τα κάνω σκατά [ta kanǥ skata] # τα θαλασσώνω [ta ϑalasǥnǥ] : forkludre en plan θαλασσώνω ένα σχέδιο [ϑalasǥnǥ εna sçεðiǥ] : han forkludret planene (våre) έκανε άνω κάτω τα σχέδια [εkanε anǥ katǥ ta sçεðia] forkludring f.m. (oppløsning, desorganisering, avbrytelse) αποδιοργάνωση, η [i apǥðiǥrDžanǥsi] forknytt adj. (tilknappet, reservert, tilbakeholden) αξάνοιχτος [aksaniχtǥs] # (nølende, forsiktig, skjelven/veik i knærne) άτολµος [atǥlmǥs] # (blyg, forsagt, usikker, nølende) δειλός [ðilǥs] # (forknytt, med/full av komplekser) κοµπλεξικός [kǥmblεksikǥs] forknytthet f.m. (forlegenhet, usikkerhet) δειλία, η [i ðilia] forkobre v. (overtrekke/beslå med kobber) επιχαλκεύω [εpiχalkεvǥ] forkobring f.m. επιχάλκωση, η [i εpiχalkǥsi] forkokse v. (forkulle, karbonisere, brenne opp) απανθρακώνω [apanϑrakǥnǥ] forkokset adj. (forkullet) απανθρακωµένος [apanϑrakǥmεnǥs] forkomme v. (gå dukken, bli ødelagt) λιώνω [liǥnǥ] / åpne vinduene - vi holder på å forkomme i varmen! άνοιξε τα παράθυρα, λιώσαµε από τη ζέστη [aniksε ta paraϑira ljǥsamε apǥ ti zεsti] forkommen adj. (medtatt, loslitt, lurvet, ynkelig) άθλιος [aϑliǥs] # (forpjusket elendig, miserabel) κακοµοιριασµένος [kakǥmiriazmεnǥs] / være forkommen (være sjusket) γυρίζω µε µισό παπούτσι [jirizǥ mε misǥ paputsi] forkorte v. (kutte av) συντέµνω [sindεmnǥ] # (gjøre kortere) κονταίνω [kǥndεnǥ] # (om tekst, bok etc.) βραχύνω [vraçinǥ] # επίτοµος [εpitǥmǥs] # (ombrøk) ανάγω [anaDžǥ] / forkortet utgave συντετµηµένη/επίτοµη έκδοση, η [i sindεtmimεni/ εpitǥmi εkðǥsi] / i forkortet form κατά σύντµηση [kata sindmisi] / ordet er forkortet til... η λέξη συντέµνεται σε.. [i lεksi sindεmnεtε sε] / hvis vi gjør den litt kortere αν το κονταίναµε λίγο [an dǥ kǥndεnamε liDžǥ] forkortelse m. βραχυγραϕία, η [i vraçiDžrafia] # σύντµηση, η [i sindmisi] # συντετµηµένη λέξη, η [i sindεtmimεni lεksi] # (matem.) αναγωγή, η [i anaDžǥji] / bøkene nå til dags er fulle av forkortelser τα σηµερινά βιβλία είναι γεµατά συντετµηµένες λέξεις [ta simεrina vivlia inε jεmata sindεtmimεnεs lεksis] / ordboka har med forkortelser το λεξικό περιλαµβάνει συντµήσεις [tǥ lεksikǥ pεrilamvani sindmisis] forkortet adj. (avkortet, sammenfattet, kortfattet, fortettet, sanmmentrengt) συντετµηµένος

14 14 [sindεtmimεnǥs] # επίτοµος [εpitǥmǥs] # κουτσουρεµένος [kutsurεmεnǥs] / forkortet utgave (av ei bok) επιτοµή (βιβλίου), η [i εpitǥmi (vivliu)] : en forkortet Gresk historie µια κουτσουρεµένη ιστορία της Ελλάδας [mja kutsurεmεni istǥria tis εlaðas] forkromming f.m επιχρωµίαση, η [i εpiχrǥmiasi] forkrøplet adj. (veksthemmet, liten, skrøpelig) κατσιασµένος [katsiazmεnǥs] / forkrøplede trær κατσιασµένα δέντρα [katsiazmεna ðεndra] forkulle v. (forkokse, karbonisere, brenne opp) απανθρακώνω [apanϑrakǥnǥ] # (gjøre forkullet, forvandle til kull) καρβουνιάζω [kavunjazǥ] forkullet adj. απανθρακωµένος [apanϑrakǥmεnǥs] / forkullede lik απανθρακωµένα πτώµατα [apanϑrakǥmεna ptǥmata] / forkullet tre/skog (avsvidd skog/område) κάψαλα, η [i kapsala] forkulling f.m.(forkoksing, karbonisering) ανθράκωση, η [i anϑrakǥsi] # απανθράκωση, η [i apanϑrakǥsi] forkvaklet adj. (abnorm, forskrudd, pervers) διεστραµµένος [ðiεstramεnǥs] / et forkvaklet sinn διεστραµµένος νους [ðiεstramεnǥs nus] forkvinne f.m. (kvinnelig leder) επιστάτρια, η [i εpistatria] forkynne v. (erklære offentlig, kunngjøre) γνωστοποιώ [DžnǤstǤpjǤ] # διακηρύσσω [ðiakirisǥ] # κηρύσσω [kirisǥ] # αναγγέλλω [anaŋgεlǥ] # εξαγγέλλω [εksaŋgεlǥ] # επιδίδω [εpiðiðǥ] # (holde preken) κάνω κήρυγµα [kanǥ kiriDžma] / forkynne en arrestordre/stevning for noen επιδίδω/κοινοποιώ ένταλµα/κλήση σε κάποιον [εpiðiðǥ/kinǥpjǥ εndalma/klisi sε kapiǥn] / forkynne en religiøs lære el. læresetning κηρύσσω ένα θρησκευτικό δόγµα [kirisǥ εna ϑriskεftikǥ ðǥDžma] / (jur.) forkynne en stevning for noen κοινοποιώ ένταλµα σε κάποιον [kinǥpjǥ εndalma sε kapiǥn] / forkynne evangeliet κηρύσσω το Ευαγγέλειο [kirisǥ tǥ εvaŋgεliǥ] / forkynne fred(en) κηρύσσω η ειρήνη [kirisǥ i irini] : da freden ble forkynt όταν κηρύχτηκε η ειρήνη [Ǥtan kiriχtikε i irini] forkynnelse m. κήρυξη, η [i kiriksi] # διακήρυξη, η [i ðiakiriksi] # (kunngjøring, meddelelse) αναγγελλία, η [i anaŋgεlia] # εξαγγελία, η [i εksaŋgεlia] # (jur. kunngjøring, lysing, lovlig varsel) κοινοποίηση, η [i kinǥpiisi] forkynner m. (budbærer, budbringer) εξάγγελος, ο [Ǥ εksaŋgεlǥs] / Forkynneren (bok i det gamle testamente, tidl. Predigeren) Εκκλησιαστής, ο [Ǥ εklisiastis] forlag n. (forlagshus) εκδοτική εταιρία, η [Ǥ εkðǥtiki εtεria] # εκδοτικός οίκος, ο [Ǥ εkðǥtikǥs ikǥs] # (utgiver, bokforlag) βιβλιεκδότης, ο [Ǥ vivliεkðǥtis] # (utgivere) εκδόσεις, οι [i εkðǥsis] forlags- (utgiver-) βιβλιοεκδοτικός [vivliǥεkðǥtikǥs] forlange v. (kreve, fordre) απαιτώ [apεtǥ] # (kreve) αξιώνω [aksiǥnǥ] # (forvente) εννοώ [εnǥǥ] # (kreve, ta, fastsette en pris) ζητώ [zitǥ] # ορίζω τιµή [ǤrizǤ timi] / det eneste jeg forlanger av deg το µόνο που θέλω από σένα [tǥ mǥnǥ pu ϑεlǥ apǥ sεna] : dette er det eneste jeg ber deg om/forlanger av deg αυτό είναι το µόνο που ζητώ από σένα [aftǥ inε tǥ mǥnǥ pu zitǥ apǥ sεna] / han forlangte fullt oppgjør (han forlangte at vi skulle betale han (tilbake) fullt ut) αξίωσε να τον εξοϕλήσουµε

15 15 εντελώς [aksiǥsε na tǥn εksǥplisumε andεlǥs] / hvor mye forlanger du for boka? πόσα ζητάς για το βιβλίο; [pǥsa zitaz ja tǥ vivliǥ] / jeg forlanger at alle skal være/er til stede απαιτώ να είναι όλοι παρόντες [apεtǥ na inε Ǥli parǥndεs] / jeg forlanger at du forteller meg sannheten ζητώ να µου πεις την αλήθεια [zitǥ na mu pis tin aliϑia] / jeg forlanger disiplin αξιώνω πειθαρχία [aksiǥnǥ piϑarçia] / jeg forlanger en forklaring ζητώ µια εξήγηση [zitǥ mja εksijisi] / jeg forlanger en unnskyldning av han αξιώνω να µου ζητήσει συγγνώµη [aksiǥnǥ na mu zitisi siŋgnǥmi] / jeg forlanger et klart svar απαιτώ καθαρή απάνταση [apεtǥ kaϑari apandasi] / jeg forlanger et klart svar ζητώ µια καθαρή απάντηση [zitǥ mja kaϑari apandisi] / jeg forlanger et ærlig svar απαιτώ µια ευθεία απάντηση [apεtǥ mja εfϑia apandisi] / jeg forlanger at de hører på/adlyder meg ενοοώ να µε υπακούουν [εnǥǥ na mε ipakuun] / jeg forlanger å få vite sannheten απαιτώ να µάθω την αλήθεια [apεtǥ na maϑǥ tin aliϑia] forlangende n. (krav, begjæring) διεκδίκηση, η [i ðiεkðikisi] / på forlangende (på forespørsel) σε πρώτη ζήτηση [sε prǥti zitisi] : et lån som skal tilbakebetales på forlangende δάνειο πληρώτεο σε πρώτη ζήτηση [ðaniǥ plirǥtεǥ sε prǥti zitisi] forlate v. (reise fra, ha avreise fra) αναχωρώ από [anaχǥrǥ apǥ] # (oppgi, gå fra, gi avkall på) εγκαταλείπω [εŋgatalipǥ] # (fratre, avstå fra) παραχωρώ [paraχǥrǥ] # (rømme, flykte, trekke seg, gå ut av, falle fra) αποσκιρτώ [apǥskirtǥ] # αποστατώ [apǥstatǥ] # (la, slippe, oppgi, la i stikken) αϕήνω [afinǥ] # (svikte, dumpe, gå fra) παρατώ [paratǥ] # (flytte fra/ut av, evakuere) εκκενώνω [εkεnǥnǥ] : flytte ut av/forlate et rom εκκενώνω ένα δωµάτιο [εkεnǥnǥ εna ðǥmatiǥ] / forlate et parti αποστατώ από ένα κόµµα [apǥstatǥ apǥ εna kǥma] / forlate/gå fra familien sin εγκαταλείπω/ παρατώ την οικογένειά µου [εŋgatalipǥ/paratǥ tin ikǥjεnja mu] : han forlot familien sin (han reiste fra familien sin) άϕησε την οικογένειά του [afisε tin ikǥjεnja tu] : hvis du forlater meg, kommer jeg til å dø, sa hun til han αν µ' αϕήσεις, θα πεθάνω, του είπε [an mεfanis ϑa pεϑanε tu ipε] : kona forlot/gikk fra han τον παράτησε η γυναίκα του [tǥm baratisε i jinεka tu] / forlate partiet (melde seg ut av partiet) αποσκιρτώ από το κόµµα µου [apǥskirtǥ apǥ tǥ kǥma mu] / forlate et (synkende) skip (gå fra borde) εγκαταλείπω/αϕήνω ένα/το πλοίο [εŋgatalipǥ εna/tǥ pliǥ] : han var den siste til å forlate/som forlot skipet ήταν ο τελευταίος που άϕησε το πλοίο [itan Ǥ tεlεftεǥ pu afisε tǥ pliǥ] / forlate stedet (gå sin vei, dra av sted) ϕεύγω [fεvDžǥ] : han forlot stedet meget irritert έϕυγε κακιωµένος [εfijε kakiǥmεnǥs] / han forlot Hellas for godt εγκατέλειψε την Ελλάδα για πάντα [εŋgatεlipsε tin εlaða ja panda] / han forlot henne fattig (hun ble forlatt fattig, han lot henne i stikken) την άϕησε ϕτωχή [tin afisε ftǥçi] / han forlot medisinstudiet til fordel for jussen άϕησε την ιατρική για τα νοµικά [afisε tin jatriki ja ta numika] / hun forlot plassen sin (hun fratrådte sin stilling) παραχώρησε τη θέση της [paraχǥrisε ti ϑεsi tis] / jeg forlot han i bedre humør τον άϕησα σε καλύτερη διάθεση [tǥn afisa sε kalitεri ðjaϑεsi] / jeg må forlate dere nå (jeg må dra nå, jeg må komme meg av gårde nå) πρέπει να σας αϕήσω τώρα [prεpi na sas afisǥ tǥra] / vi forlot kysten og gikk inn i (inn)landet/

16 16 innover i landet αϕήσαµε τις ακτές και βαδίσαµε προς το εσωτερικό [afisamε tis aktεs kε vaðisamε prǥs tǥ εsǥtεrikǥ] / vi forlater Roma i morgen αναχωρούµε από τη Ρώµη αύριο [anaχǥrumε apǥ ti rǥmi avriǥ] forlatelse m. (unnskyldning) συγνώµη, η [i siŋDžnǥmi] / be om forlatelse (for) (be om unnskyldning (for) ζητώ συγγνώµη (για) [zitǥ siŋDžnǥmi (ja)] / om forlatelse! (unnskyld!) συγγνώµη! [si(ŋ)Džnǥmi] forlatt adj. (forfallen, ute av bruk, nedlagt) εγκαταλειµµένος [εŋgatalimεnǥs] / et forlatt barn (i nød) έκθετο παιδί [εkϑεtǥ pεði] / et forlatt (forfallent) hus εγκαταλειµµένο σπίτι [εŋgatalimεnǥ spiti] / et forlatt skip εγκαταλειµµένο πλοίο [εŋgatalimεnǥ pliǥ] forlatthet f.m. (ensomhet, tilbaketrukkethet, ødslighet, ødemark) µοναξιά, η [i mǥnaksia] forlede v. (lokke, egentl.: slepe med) παρασύρω [parasirǥ] # (lure, narre, overliste) ξεγελώ [ksεjεlǥ] # (bedra, lure, forvirre) εξαπατώ [εksapatǥ] # (forføre, lokke, føre på avveie) αποπλάνω [apǥplanǥ] # (drive, egge, bevege, tilskynde) παρακινώ [parakinǥ] # (lokke, villede, føre på avveier) ξεβγάζω [ksεvDžazǥ] # ξεσκολίζω [ksεskǥlizǥ] # (friste, tiltrekke, forføre) δελεάζω [ðεlεazǥ] / ansvarlig for å ha forledet... υπεύθυνος για την εξαπάτηση τού... [ipεfϑinǥz ja tin εksapatisi tu] / det var vennene hans som forledet han til å stjele τον παρακίνησαν οι ϕίλοι του να κλέψει [tǥm barakinisan i fili tu na klεpsi] / han ble forledet av pengene de ga han og forrådte landet sitt δελεάστηκε από τα λεϕτά που του 'δωσαν και πρόδωσε την πατρίδα του [ðεlεastikε apǥ ta lεfta pu tu ðǥsan kε prǥðǥsε tim batriða tu] / jeg ble forledet til å låne han en stor pengesum ξεγελάστηκα και του δάνεισα ένα µεγάλο ποσό [ksεjεlastika kε tu ðanisa εna mεDžalǥ pǥsǥ] forledelse m. (forføring, tiltrekning, sjarm) δελέασµα, το [tǥ ðεlεazma] forleden dag adv. (her forleden, nylig) τις προάλλες [tis prǥalεs] forledende adj. (forførende) αποκοιµιστικός [apǥkimistikǥs] # (fascinerende, fristende, forførende) δελεαστικός [ðεlεastikǥs] forlegen adj. (flau) αµήχανος [amiχanǥs] # σαστισµένος [sastizmεnǥs] # µουδιασµένος [muðjazmεnǥs] # (keitete) αδέξιος [aðεksiǥs] # (tafatt, ubehjelpelig, keitet, forlegen) άχαρος [aχarǥs] / han så forlegen ut (han så flau ut, ansiktet hans uttrykte forlegenhet) η όψη του εξέϕραζε αµηχανία [i Ǥpsi tu εksεfrazε amiχania] / prøver du å gjøre meg forlegen? προσπαθείς να µε ρεζιλέψεις; [prǥspaϑis na mε rezilεpsis] forlegenhet m. σάστισµα, η [i sastizma] # σαστιµάρα, η [i sastimara] # (sjenerthet, flauhet) αµηχανία, η [i amiχania] # µούδιασµα, το [tǥ muðjazma] # (blyghet, engstelse) ατολµία, η [i atǥlmia] # (forknytthet, usikkerhet) δειλία, η [i ðilia] / hennes forlegenhet var så stor at η αµηχανία της ήταν τόσο µεγάλη που... [i amiχania tis itan dǥsǥ mεDžali pu] / sette noen i stor forlegenhet (volde noen stort besvær, være til stort bryderi for noen) βάζω κάποιον σε µεγάλη ϕασαρία [vazǥ kapiǥn sε mεDžali fasaria] : gavmildheten hans satte meg i forlegenhet (han gjorde meg flau med gavmildheten sin) µε ντρόπιασε µε τη γενναιοϕροσύνη του [mε drǥpjasε mε ti jεnεǥfrǥsini tu] forlegge v. (legge bort uten å finne igjen, rote bort) παραπετώ [parapεtǥ] / bli forlagt (bli borte for) παραπέϕτω [parapεftǥ] / jeg har forlagt brevet hennes κάπου

17 17 παραπέταξα το γράµµα της [kapu parapεtaksa tǥ Džrama tis] # κάπου µου παράπεσε το γράµµα της [kapu mu parapεsε tǥ Džrama tis] forlegger m. (utgiver) εκδότης, ο [Ǥ εkðǥtis] # (f.) εκδότρια, η [i εkðǥtria] forlegning m. (militærbrakke, sal i kaserne) θάλαµος στρατώνα, ο [Ǥ ϑalamǥs stratǥna] # (kaserneområde) χώρος στρατωνισµού, ο [Ǥ ΧǤrǤs stratǥnizmu] forlenge v. (om tid: trekke ut, prolongere, fornye) παρατείνω [paratinǥ] # (prolongere, trekke ut, tvære ut) διαιωνίζω [ðjεǥnizǥ] # (strekke) αυξάνω κατά µήκος [afksanǥ kata mikǥs] # επιµηκώνω [εpimikǥnǥ] # (legge ned (skjørt), trekke ut) µακραίνω [makrεnǥ] # µακρύνω [makrinǥ] / forlenge en vegg µακραίνω έναν τοίχο [makrεnǥ εnan diχǥ] / forlenge et besøk i det uendelige διαιωνίζω/µακραίνω/ παρατείνω µια επίσκεψη [ðjεǥnizǥ/makrεnǥ/paratinǥ mja εpiskεpsi] / forlenge livet παρατείνω τη ζωή [paratinǥ ti zǥi] / forlenge/utvide permisjonen til en soldat παρατείνω την άδεια ενός στρατιώτη [paratinǥ tin aðia εnǥs stratjǥti] : jeg forlenget oppholdet mitt med ei uke παράτεινα την παραµονά µου για µια βδοµάδα [paratina tim baramǥni mu ja mja vðǥmaða] forlengelse m. (ekspansjon, utvidelse) επέκταση, η [i εpεktasi] # επιµήκης [εpimikis] µάκρεµα, το [tǥ makrεma] # (forøkning i lengderetningen, det å strekke) κατά µήκος αύξηση, η [i kata mikǥs afksisi] # (om tid/tidssfrist, uthaling, fortsettelse) παράταση, η [i paratasi] # (vedvaring, videreføring, gjenopptakelse) εξακολούθηση, η [i εksakǥluϑisi] # (fornyelse) ανανέωση, η [i ananεǥsi] # (uthaling, forevigelse) διαιώνιση, η [i ðjεǥnisi] / en forlengelse av ferien/av livet µια επέκταση των διακοπών/µια παράταση ζωής [mja εpεktasi tǥn ðiakǥpǥn/mja parastasi zǥis] / forlengelse/fortsettelse av en diskusjon/en streik η παράταση µιας συζήτησης / απεργίας [paratasi mjas sizitisis/apεrjias] for lengst adv. από καιρό [apǥ kεrǥ] # προ πολλού [prǥ pǥlu] # εδώ και πολύ(ν) καιρό [εðǥ kε pǥli kεrǥ / εðǥ kε pǥliŋ gεrǥ] / det er forfalt for lengst (det skulle ha være betalt for lenge siden) έχει λήξει από καιρό [εçi liksi apǥ kεrǥ] / for lengst (for)svunne tider (tidligere/forgangne tider) παρωχηµένες εποχές [parǥçimεnεs εpǥçεs] forlik n. συµβιβασµός, ο [Ǥ simvivazmǥs] # συµβιβαστική λύση, η [i simvivastiki lisi] # (forsoning, forlik) διαλλαγή, η [i ðialaji] # (jur. forlik, ordning) διακανονισµός, ο [Ǥ ðiakanǥnizmǥs] # (kompromiss, forsoning) διευθέτηση, η [i ðiεfϑεtisi] # (fred, forsoning, beroligelse) ειρήευση, η [i irinεfsi] # ειρήνεµα, το [tǥ irinεma] / det må være mulig å komme til et slags forlik κάποιου είδους διευθέτηση να είναι δυνατή [kapiu iðus ðiεfϑεtisi na inε ðinati] / gjennom/ved forlik (utenom domsstolen, i minnelighet) adj. εξώδικος [εksǥðikǥs] # adv. εχωδίκως [εksǥðikǥs] / inngå forlik (avgjøre en tvist gjennom forlik) λύνω µια διαϕορά εξωδίκως [linǥ mja ðiafǥra εksǥðikǥs] / privat forlik εξώδικος διακανονισµός [εksǥðikǥz ðiakanǥnizmǥs] # εξωδική διευθέτηση, η [i εksǥðiki ðiεfϑεtisi] forlike v. (forsone) αγαπίζω [aDžapizǥ] # αδελϕώνω [aðεlfǥnǥ] forlikes v. (forsones, bli forlikte igjen, bli venner igjen) αγαπίζω [aDžapizǥ] forliksmann m. (megler, fredsstifter) ειρηνοποιός ο [Ǥ irinǥpjǥs] # ειρηνευτής, ο [Ǥ irinεftis]

18 18 forlis n. (skipsforlis, havari) ναυάγιο, το [tu navajǥ] # καραβοτσάκισµα, το [tǥ karavǥtsakizma] / de overlevende etter forliset οι επιζήσαντες του ναυαγίου [i εpizisandεs tu navajiu] / Titanics forlis το ναυάγιο του «Τιτανικού» [tǥ navajǥ tu titaniku] forlise v. (synke, gå ned; senke, torpedere) βουλιάζω [vuljazǥ] # (gå på grunn, grunnstøte, havarere) ναυαγώ [navaDžǥ] # (om skip og passasjerer: bli kastet hit og dit, havarere) καραβοτσακίζοµαι [karavǥtsakizǥmε] / vi forliste tre sjømil utenfor Andros ναυαγήσαµε τρία µίλια από την 'Ανδρο [navajisamε tria milja apǥ tin anðrǥ] forlokkelse m. (forførelse, fristelse) ξελόγιασµα, το [tǥ ksεlǥjazma] forlokkende adj. θελκτικός [ϑεlktikǥs] # (innbydende, forførerisk) ελκυστικός [εlkistikǥs] # (fristende, innbydende) λαχταριστός [laχtaristǥs] # (sjarmerende) σαγηνευτικός [sajinεftikǥs] # (fristende) δελεαστικός [ðεlεastikǥs] # θελκτικός [ϑεlktikǥs] / det forlokkende ved fjerne strøk (sjarmen med steder som ligger langt borte) η γοητεία των µακρυνών τόπων [i DžǤitia tǥn makrinǥn tǥpǥn] / et forlokkende perspektiv (spennende sjanse/framtidsutsikter) θελκτική προοπτική [ϑεlktiki prǥǥptiki] forlokkende adv. θελκτικά [ϑεlktika] # (fristende) δελεαστικά [ðεlεastika] forloren adj. πασέ [pasε] / forlorent egg το αυγό πασέ [tǥ avDžǥ pasε] forlove v. (love bort) αρραβωνιάζω [aravǥnjazǥ] # µνηστεύω [mnistεvǥ] / hun ble forlovet i en alder av... την αρραβώνιασαν στην ηλικία των... [tin aravǥniasan stin ilikia tǥn] forlove seg v. αρραβωνιάζοµαι [aravǥnjazǥmε] # (bytte ringer) ανταλλάσσω αρραβώνα [andalasǥ aravǥna] / de forlovet seg i går αρραβωνιάστηκαν χτες [aravǥnjastikan Χtεs] forlovede m. (forlovet kvinne) αρραβωνιασικιά, η [i aravǥniasikia] # µνηστή, η [i mnisti] # (forlovet mann) αρραβωνιαστικός, ο [Ǥ aravǥniastikǥs] # µνηστήρας, ο [Ǥ mnnistiras] / han kom uten sin forlovede ήρθε χωρίς τη µνηστή του [irϑε ΧǤris ti mnisti tu] forlovelse m. αρραβώνας, ο [Ǥ aravǥnas] # αρραβώνιασµα,το [tǥ aravǥnjazma] # (høytidelig: trolovelse) µνηστεία, η [i mnistia] # (ekteskapsløfte) υπόσχεση γαµού, η [i ipǥsçεsi Džamu] / bryte en forlovelse (slå opp) ξαρραβωνιάζω [ksaravǥnjazǥ] / da forlovelsen hans ble kunngjort/offentliggjort όταν κοινολογήθηκε ο αρραβώνα του [Ǥtan kinǥlǥjiϑikε Ǥ aravǥna tu] / de bekjentgjorde/hevet forlovelsen ανάγγειλαν/ διέλυσαν τον αρραβώνα τους anaŋgilan/ðjεlisan tǥn aravǥna tus] / hans forlovelse med prestens datter ο αραβώνας του µε την κόρη του παπά [Ǥ aravǥnas su mε Tiŋ kǥri tu papa] / kunngjøre sin forlovelse αναγγέλλω τον αρραβώνα µου [anaŋgεlǥ tǥn aravǥna mu] : P og M. har offentliggjort forlovelsen sin ο Π. κει η Μ. επισηµοποίησαν τον αρραβώνα τους [Ǥ... kε i... εpisimǥpiisan tǥn aravǥna tus] forlovelsesring m. αρραβώνας, ο [Ǥ aravǥnas] # δαχτυλίδι αρραβώνων, το [tǥ ðaχtiliði aravǥnǥn] forlover m. παράνυ(µ)ϕος, ο/η [Ǥ/i parani(m)fǥs] # (kvinnelig) κουµπάρα, η [i kumbara] # (mannlig) κουµπάρος, ο [Ǥ kumbarǥs] forlovet adj. (trolovet) µνηστευµένος [mnistεvmεnǥs] # αρραβωνιασµένος

19 19 [aravǥniazmεnǥs] / de forlovede (det forlovede paret) το ζεύγος των µνηστευµένων [tǥ zεvDžǥs tǥn mnistεvmεnǥn] / hun er forlovet med meg είναι αρραβωνιασµένη µε µένα/µαζί µου [inε aravǥniazmεni mε mεna/mazi mu] forlyste v. (være lystig, få humøret opp, muntre opp, være et muntrasjonsråd) ευθυµώ [εfϑimǥ] forlystelse m. (fornøyelse, atspredelse, underholdning) διασκέδαση, η [i ðiaskεðasi] # ψυχαγωγία, η [i psiχaDžǥjia] # αναψυχή, η [i anapsiçi] forlystelsessted n. (nattklubb, varieté) κέντρο διασκεδάσεως, το [tǥ kεndrǥ ðiaskεðasεǥs] forløp n. (gang, utvikling) εξέλιξη, η [i εksεliksi] # (løp, gang) πάροδος, η [i parǥðǥs] # (sekvens, rekke av elementer) αλληλουχία, η [i aliluçia] # (serie, rekkefølge, sekvens) επαλληλία, η [i εpalilia] / etter 20 måneders forløp µετά πάροδο 20 µηνών [mεta parǥðǥ ikǥsi minǥn] / sykdommens forløp η εξέλιξη της αρρώστειας [i εksεliksi tis arǥstias] forløpe v. (finne sted, skje, hende) γίνοµαι [jinǥmε] # (gå) εξελίσσοµαι [εksεlisǥmε] / forløpe uten problemer av noe slag (gå knirkefritt) εξελίσσοµαι χωρίς την παραµικρή εµπλοκή [εksεlisǥmε ΧǤris tim baramikri εmblǥki] : alt forløp uten problemer av noe slag όλα εξελίχτηκαν χωρίς την παραµικρή εµπλοκή [Ǥla εksεliχtikan ΧǤris tim baramikri εmblǥki] : det hele forløp stille og rolig (alt gikk rolig og greit for seg) όλα έγιναν ήσυχα κι ωραία [Ǥla εjinan isiχa ki Ǥrεa] / møtet forløp normalt/gikk greit η συγκέντρωση εξελίχθηκε οµαλά [i siŋgεndrisi εksεliχϑikε Ǥmala] forløse v. (føde) ξεγεννώ [ksεjεnǥ] forløsende adj. (befriende, frigjørende) απελευθερωτικός, ο [Ǥ apεlεfϑεrǥtikǥs] # απολυτρωτικός [apǥlitrǥtikǥs] forløser m. (befrier, frelser)(mannlig) απελευθερωτής, ο [Ǥ apεlεfϑεrǥtis] # (kvinnelig) απελευθερώτρια, ο [Ǥ apεlεfϑεrǥtria] forløsning m. (fødsel, nedkomst) τοκετός, ο [Ǥ tǥkεtǥs] # γέννα, η [i jεna] # ξεγέννηµα, το [tǥ ksεjεnima] form f.m. σχήµα, το [tǥ sçima] # ϕόρµα, η [i fǥrma] # (fasong, utforming, figur) µορϕή, η [i mǥrfi] # (ovnspanne) ταψί, το [tǥ tapsi] # (støpeform, matrise) καλούπι, το [tǥ kalupi] / de ulike former for rasisme οι διάϕορες µορϕές ρατσισµού [i ðiafǥrεz mǥrfεz ratsizmu] / det var en form for /en slags unnskyldning ήταν µια µορϕή σιγγνώµης [itan mja mǥrfi si(ŋ)Džnǥmis] / en form for regjering/ tilbedelse (en måte å regjere/tilbe på) µορϕή διακυβέρνησης/λατρείας [mǥrfi ðiakivεrnisis/latrias] / føle/kjenne seg i form til/at en er i stand til/klar for νιώθω πως είµαι σε θέση να [njǥϑǥ pǥs imε sε ϑεsi na] : jeg føler meg ikke i form til å ta eksamener δεν νιώθω πως είµαι σε θέση να δώσω εξετάσεις [njǥϑǥ pǥs imε sε ϑεsi na ðǥsǥ εksεtasis] : jeg føler meg ikke helt i form i dag (jeg er ikke helt på høyden i dag) δεν τα λέγω καλά σήµερα [ðεn da lεDžǥ kala simεra] / holde på formene (insistere på å følge skikk og bruk) επιµένω να τηρηθεί η εθιµοτυπία [εpimεnǥ na tiriϑi i εϑimǥtipia] / holde seg i form κρατιέµαι γερός [kratjεmε jεrǥs] / i god/dårlig form (i en god/dårlig forfatning, om hus etc.: godt/dårlig vedlikeholdt) σε καλή/κακή κατάσταση [sε kali/kaki katastasi] / jeg hater vold/intoleranse i enhver form µισώ

20 20 κάθε µορϕής βία/µισαλλοδοξία [misǥ kaϑε mǥrfiz via/misalǥðǥksia] / nye former for energi/liv (nye energi-/livsformer) νέες µορϕές ενέργειας/ζωής [nεεz mǥrfεs εnεrjias/ mǥrfεz zǥïs] / smøre ei form (smøre ei ovnspanne) βουτυρώνω ένα ταψί [vutirǥnǥ εna tapsi] / spørsmålet om form og innhold i kunsten το θέµα µορϕής και περιεχοµένου στην τέχνη [tǥ ϑεma mǥrfis kε pεriεχǥmεnu stin dεχni] / ta form παίρνω µορϕή [pεrnǥ mǥrfi] # (utkrystallisere seg, utkrystalliseres) αποκρυσταλλώνοµαι [apǥkristalǥnǥmε] : planene våre begynte å ta nøyakrig form τα σχέδια µας άρχισαν να παίρνουν συγκεκριµένη µορϕή [ta sçεðja mas arçisan na pεrnun siŋgεkrimεni mǥrfi] / være i fin form (kjenne seg sprek, kjenne at en har krefter) νιώθω τις δυνάµεις µου ακµαίες [njǥϑǥ tiz ðinamiz mu akmεεs] # είµαι γερός [imε jεrǥs] # (holde seg godt) κρατιέµαι καλά [kratjεmε kala] : se ut til å være i fin/god form (se sprek ut) ϕαίνοµαι γερός [fεnǥmε/imε jεrǥs] : selv om han nærmer seg nitti, er han i fin form αν και πλησιάζει τα 90, κρατιέται καλά [aŋ kε plisiazi ta εnεninda kratjεtε kala] formalin n. (et bakteriedrepende middel) ϕορµαλίνη, η [i fǥrmalini] formalitet m. τυπικότητα, η [i tipikǥtita] # διατύπωση, η [i ðiatipǥsi] # (etikette, etikettesak, skikk og bruk) εθιµοτυπία, η [i εϑimǥtipia] / byråkratiske formaliteter (byråkratisk, stivt språk) γραϕειοκρατικές διατυπώσεις [DžrafiǤkratikεs ðiatipǥsis] formane v. νουθετώ [nuϑεtǥ] # συνιστώ [sinistǥ] # προτρέπω [prǥtrεpǥ] # παροτρυνώ [parǥtrinǥ] # (be inntrengende, trygle, oppfordre sterkt) εξορκίζω [εksǥrkizǥ] # (dagl.) ορµηνεύω [ǤrminεvǤ] # (anbefale) επιπλήττω [εpiplitǥ] # συστήνω [sistinǥ] # (sterkt tilråde, egge) παρακινώ [parakinǥ] / han formante/ oppildnet dem til å streike τους παρακίνησε ν' απεργήσουν [tus parakinisε napεrjisun] / jeg formante ham om/til ikke å si noe τον ορµήνεψα να µη πει τίποτα [tǥn Ǥrminεpsa na mi pi tipǥta] formanende adj. παραινετικός [parεnεtikǥs] formaning m. (bønnfallelse, henstilling, trygling) εξορκισµός, ο [Ǥ εksǥrkizmǥs] # παραίνεση, η [i parεnεsi] # προτροπή, η [i prǥtrǥpi] # (påminnelse, leksjon skjennepreken) νουθεσία, η [i nuϑεsia] # (tilskyndelse) παρακίνηση, η [i parakinisi] # (oppmuntring, ansporing) παρότρυνση, η [i parǥtrinsi] / alle mine formaninger var forgjeves όλες µου νουθεσίες πήγαν τζάµπα [Ǥlεz mu nuϑεsiεs piDžan dzaba] / et (godt) eksempel er bedre enn formaninger το παράδειγµα είναι καλύτερο από τις παραινέσεις [tǥ paraðiDžma inε kalitεrǥ apǥ tis parεnεsis] formaningstale m. προσϕώνηση, η [i prǥsfǥnisi] # προσλαλιά, η [i prǥzlalja] / formaningstale til medlemmene προσϕώνηση προς τα µέλη [prǥsfǥnisi prǥs ta mεli] formann m. (leder, ordstyrer, ordfører, president) πρόεδρος, ο/η [Ǥ/i prǥεðrǥs] # (sjef, leder) προϊστάµενος, ο [Ǥ prǥïstamεnǥs] format n. (størrelse) µέγεθος, το [tǥ mεjεϑǥs] # (kaliber, vekt) ολκή, η [i Ǥlki] / en advokat av format (en dyktig og respektert advokat) δικηγόρος ολκής [ðikiDžǥrǥs Ǥlkis] / i lite format µικρού µεγέθους [mikru mεjεϑus] / i stort format µεγάλου µεγέθους [mεDžalu mεjεϑus]