Interkommunalt styre for verneområda i Setesdal Vesthei, Ryfylkeheiane og Frafjordheiane

Transkript

1 Interkommunalt styre for verneområda i Setesdal Vesthei, Ryfylkeheiane og Frafjordheiane Innkalling og sakliste til styremøte 02/2011 Styremedlemmer Ann Cecilie Andersen Attestog Kay Jeiskelid Ole Tom Guse Olaug V Bollestad Bjørn Laugaland John Fidjeland Odd Omland Thor Jørgen Tjørhom Torkel Myklebust Annbjørg L Uppstad Oddmund Ljosland Inger Juvastøl Oddny Omdal Wenche Haffnes Andersen Representant for Bygland kommune Bykle kommune Forsand kommune Gjesdal kommune Hjelmeland kommune Hægebostad kommune Kvinesdal kommune Sirdal kommune Suldal kommune Valle kommune Åseral kommune Aust-Agder fylkeskommune Vest-Agder fylkeskommune Rogaland fylkeskommune Dato: 23. mai 2011 Tidspunkt: Stad: Hotell Norge, (Møterom Kongen), Dronningensgate 5, Kristiansand Styremøtet vert avvikla i forkant av møtet i styringsgruppa for Heiplanen. Møtet om Heiplanen startar med lunsj kl i det same møtelokalet. Innkalling vert berre sendt per e-post. Ingen vedlegg er lagt ved denne saksutgreiinga. Liste over utrykte vedlegg er ført opp på siste side. Vedlegga vil vere tilgjengelege på møtet og kan også oversendast på førespurnad. Tonstad/Valle, 9. mai 2011 Thor Jørgen Tjørhom, styreleiar Tarjei Haugen, sekretariatsleiar 1

2 Sakliste Sak 14/11 Sak 15/11 Sak 16/11 Sak 17/11 Sak 18/11 Sak 19/11 Sak 20/11 Sak 21/11 Sak 22/11 Sak 23/11 Sak 24/11 Sak 25/11 Sak 26/11 Sak 27/11 Sak 28/11 Godkjenning av innkalling og sakliste Val av to styremedlemmer til å skrive under møteprotokollen Orienteringssaker Status i arbeidet med etablering av den interkommunale forvaltinga. Orientering frå Fylkesmannen i Aust-Agder Samansetting av fagleg rådgjevande utval og administrativt kontaktutval Møtegodtgjersle for styremedlemmer Felles retningslinjer for dispensasjon til motorferdsel med snøskuter Søknad frå Jæren Smalelag om utviding av skiljeplass og etablering av ny avlessingsplass ved Roskreppfjorden, Sirdal kommune Søknad frå Leif Ketil Thorsen om byggetiltak i Sirdal kommune Søknad frå Sira- Kvina kraftselskap om sikringstiltak på Svartevassdammen, Sirdal og Forsand kommune Søknad frå KOT om renovering og tilbygg til DNT-hytta Lakkenstova i Åseral kommune og utviding av talet på sengeplassar i sikringsbu Søknad frå Inger Skaunfelt Gleditsch og Thomas Gleditsch om helikoptertransport i verneområda i Bygland kommune Søknad frå Olav K Nomeland om flytting av gamal bu til Urevasstøylen i Valle kommune Forlenging av stilling som sekretær Eventuelt 2

3 Saksutgreiing med forslag til vedtak Sak 14/11 Godkjenning av innkalling og sakliste Forslag til vedtak Innkalling og sakliste vert godkjende. Sak 15/11 Val av to styremedlemmer til å skrive under møteprotokollen Punkt 7 i vedtektene slår fast at styreleiar og to medlemmer som vert valde ved møtestart, skal underskrive møteprotokollen. Forslag til vedtak Inger Juvasstøl og Ole Tom Guse vert valde til å underskrive protokollen. Sak 16/11 Orienteringssaker AU har hatt tre møte og handsama 16 saker. Med unntak av ein søknad om etableringa av ein klimastasjon for kraftprodusentane, gjeld alle sakene dispensasjonssøknader om motorferdsel. Møta er avvikla som telefonmøte eller med svar per e-post. E-post frå Kristiansand og Opplands Turistforening (KOT) og spørsmål frå grunneigarar om parkeringsforholda langs Brokke -Suleskarvegen. Bestillingsdialogen Orientering om støtte til tiltak i verneområda. Deltaking i Rådet til KOT. Sak 17/11 Status i arbeidet med etablering av den interkommunale forvaltinga. Orientering frå Fylkesmannen i Aust-Agder FMAA vil orientere om framdrifta i arbeidet med å etablere den interkommunale forvaltinga. Det vil særleg bli lagt vekt på status når det gjeld Lokalisering av forvaltarstillingane. Organisering og arbeidsgjevaransvar. Utlysing og tilsettingsprosess. Budsjett Sak 18/11 Samansetting av fagleg rådgjevande utval og administrativt kontaktutval Bakgrunn Vedtektene for verneområdestyret har eigne punkt om oppnemning av fagleg rådgjevande utval og administrativt kontaktutval. Punkt 9 i vedtektene omhandlar fagleg rådgjevande utval: Styret skal oppnemne eit fagleg rådgjevande utval. Utvalet skal bestå av representantar for dei ulike interessene i området, som m.a. grunneigarar, andre offentlege organ som det vedkjem særleg, som til dømes fjellstyre, næringsliv, friviljuge organisasjonar, m.a. natur- og miljøorganisasjonar og liknande. 3

4 Verneområdestyret bør ha minst eit årleg dialogmøte med fagleg rådgjevande utval. Punkt 10 i vedtektene omhandlar administrativt kontaktutval: For å sikre at forvaltinga av verneområda blir godt integrert i den kommunale forvaltninga, bør styret oppnemne eit administrativt kontaktutval beståande av representantar frå administrativt nivå i dei ulike kommunane. På det konstituerande møtet 15. mars, gjorde styret dette samrøystes vedtaket i sak 06/11: Styret ynskjer at det vert oppretta både eit fagleg rådgjevande utval og eit administrativt kontaktutval og ber om at eit forslag til samansetting av desse to utvala vert lagt fram på neste styremøte. Vurdering Fagleg rådgjevande utval: Vedtektene peikar på intensjonen med dette utvalt og gjev overordna retningslinjer for samansettinga. I tillegg må vi sjølvsagt tilpasse dette til dei aktuelle brukar- og interessegruppene i våre område. Villreinnemnda for Setesdalsområdet er oppnemnd av staten og sett saman av politisk oppnemnde representantar frå kommunane. Villreinnemnda er ein sjølvskriven medlem av utvalet. Grunneigarane er sentrale samarbeidspartnarar i heia. Det er naturleg å be Noregs Bondelag og Bonde- og Småbrukarlaget oppnemne ein representant. Friluftsorganisasjonane og naturvernorganisasjonane må vere representert. I heieområda våre er det naturleg at Stavanger Turistforening og Kristiansand og Opplands Turistforening utpeikar eitt medlem til utvalet. Kraftprodusentane er sentrale aktørar i verneområdet. Agder Energi og Sira-Kvina kraftselskap bør vere representerte med eitt utvalsmedlem. Statskog kjem i ei særstilling i våre område sidan dei disponerer store og sentrale område av heia. Dei bør difor vere representert med eitt medlem. Reiselivet er sentralt i den nasjonale politikken for verneområda. Reiselivsorganisasjonane og destinasjonsselskapa rundt heia bør difor oppnemne ein representant. Fjellstyre har vi i våre område både i Bykle, Suldal og Hjelmeland. Sjølv om områda dei har ansvaret for er små sett i forhold til det fjellstyra administrerer i andre område av landet, sit dei på mykje fagkunnskap og er viktige i dei aktuelle kommunane. Sauenæringa er sentral, særleg i sørområda av heia. Jæren Smalelag og Norsk Sau og Geit bør difor oppnemne ein representant. Administrativt kontaktutval: Vedtektene legg vekt på at det administrative kontaktutvalet skal sikre at forvaltinga av verneområda vert godt integrert i den kommunale forvaltinga. 4

5 Eit administrativt kontaktutval må ha medlemmer frå alle involverte kommunar. Dei vil også vere eit svært viktig kontaktnett for dei tre forvaltarane sidan dei kan bidrage med lokal kunnskap både om kommunen og dei verna areala. Det er og naturleg at det vert oppnemnt ein representant frå kvar av dei tre fylkeskommunane. Fylkeskommunane er svært viktige samarbeidspartnarar ikkje minst sidan dei er ansvarlege for regionale planar, næringsutvikling og tiltak retta inn mot både vilt og friluftsliv. Rolla som regional utviklingsaktør illustrerer dette. Eit administrativt kontaktutval bør i størst muleg grad vere samansett av folk med ulik kompetanse. Dei er viktige premissleverandørar til forvaltinga og vil i stor grad kunne fungere som diskusjonspartnarar for forvaltarane. Eit breitt samansett utval med ulik bakgrunn og variert kompetanse vil vere ein stor styrke for forvaltinga slik at forvaltinga av verneområda ikkje får einsidig fokus på dispensasjonssøknader. For spesielle arbeidsoppgåver som til dømes utarbeiding av ny felles forvaltingsplan er det naturleg at ein oppnemner eigne arbeidsgrupper. I oppsummeringa av forsøksprosjektet med lokal forvalting i SVR, blei det påpeika at ein i forsøksperioden i liten grad hadde lykkast med å involvere rådmannsnivået i kommunane. Ved oppnemning av det administrative kontaktutvalet er det difor naturleg at ein prøvar å involvere i alle fall mellomleiarar i kommunane. Forslag til vedtak Styret ber i tråd med saksutgreiinga at desse organisasjonane/institusjonane oppnemner ein representant kvar til det faglege rådgjevande utvalet for verneområda våre: villreinnemnda, grunneigarorganisasjonane, DNT, Statskog, kraftprodusentane, reiselivsorganisasjonane, fjellstyra og sauenæringa. Styret ber om at det vert oppnemnt ein representant for kvar av dei 11 kommunane og dei tre fylkeskommunane til det administrative kontaktutvalet. Sak 19/11 Møtegodtgjersle for styremedlemmer Spørsmålet om møtegodtgjersle er aktualisert etter det konstituerande møtet 15. mars. Sekretariatsleiar har tatt spørsmålet opp med DN. DN viser til Statens Personalhåndbok. Satsane i personalhandboka er frå 1. januar 2011 auka til 475 kr per time for leiar og 360 kr for dei andre styremedlemmene. For sjølvstendig næringsdrivande gjeld eigen satsar, men desse satsane skal i utgangspunktet ikkje brukast for styrearbeidet i fylgje e-post frå sakshandsamar i DN. I den same e-posten opplyser sakshandsamar at godtgjersla kan dekkast inntil seks timar per møtedag og inntil seks timar til førebuing dersom saksmengden tilsier det. Denne praksisen vil bli innarbeidd i alle verneområdestyra. 5

6 Forslag til vedtak Møtegodtgjersle vert utbetalt etter staten sine satsar med 475 kr per time til styreleiar og 360 kr per time til dei andre styremedlemmene. Normalt vil det også bli utbetalt godtgjersle for førebuing til møtet etter dei same timesats og innafor den same tidsramma som det aktuelle møtet. Det vert ikkje brukt eigne satsar for sjølvstendig næringsdrivande. Desse satsane gjeld og for møte i AU. Ved tilbakemelding per e-post vert det rekna møtegodtgjersle for ein time, inkludert førebuing. Møtegodtgjersla vert utbetalt ved slutten av kvart kalenderår. Sak 20/11 Felles retningslinjer for dispensasjon til motorferdsel med snøskuter Bakgrunn Innafor dei forskjellige verneområda våre er det i dag både ulike retningslinjer og ulik praksis for å gi dispensasjon til motorferdsel med snøskuter. Dispensasjonar vert i dag tildelt for alt frå to til fem år, avhengig av kva for verneområde det gjeld. Utanfor verneområdet har dei fleste kommunane ein praksis med å gje løyve for fire år om gongen. Forvaltingsplanen for SVR har denne formuleringa i punkt side 34: Løyve (dispensasjon etter pkt 5.4, a, b og c) skal berre gjevast for inntil to år om gongen, med tanke på å justere praksis etterkvart som ein får røynsle med forvaltinga og samordninga mellom kommunane. I Setesdal Vesthei Ryfylkeheiane landskapsvernområde har det i alle år vore vanleg å gjeve dispensasjon for inntil 8 turar i året. I verneområda i Suldal er det leigekøyrarar som har fått løyve, og her har det vore vanleg med dispensasjon for inntil 15 turar. Vurderingar Alle verneområda som no er med i den interkommunale forvaltinga, har sine eigne godkjende forvaltingsplanar og også ulik praksis for dispensasjonssøknader for transport med snøskuter. Slike retningslinjer vil vere eit tema når det skal utarbeidast ny felles forvaltingsplan. Å utarbeide ein ny forvaltingsplan er sjølvsagt ei omfattande arbeidsoppgåve og ein må rekne med at prosessen i alle fall vil ta to år. Det bør vere ei viktig målsetting for den nye forvaltinga at ein arbeider for å redusere byråkratiet til eit nødvendig minimum. Eit tiltak for å oppnå dette, vil vere å gjeve dispensasjon for årvisse behov for fleire år. Gjeldande forvaltingsplan for SVR opnar for dette. Praksisen i dei andre verneområda i landet varier ein del. Forvaltingsplanen for Dovrefjell har med denne formuleringa For behov som er årvisse, gis dispensasjon normalt for fire år. I Forollhogna er dette og vanleg praksis, medan til dømes 6

7 Hallingskarvet Nasjonalpark har opning for femårige løyve. Andre tildeler berre for to år. Sett i samanheng med at dei fleste kommunane i vårt område tildeler dispensasjonar etter Motorferdsellova for fire år om gongen, ville det vore ein fordel om dette også gjeld for dispensasjonar inne i verneområdet. Forvaltingshandboka til DN opnar også for ein praksis med fleirårige avtalar for regelmessige aktiviteter. Ei utviding på tildelinga av løyva frå to til fire år for årvisse behov, er også munnleg drøfta med DN som ikkje har innvendingar til ein slik praksis. Når det gjeld talet på turar per år, variere dette også mellom verneområda og mellom kommunane. Det er uheldig dersom vi skal ha ulik praksis når det gjeld tal på turar innafor det nye verneområdet. Hovudmålsettinga med å innføre interkommunal forvalting er å ha ein så lik praksis som muleg. Når det gjeld tal på turar og antal år løyva kan tildelast for, bør dette vere eksempel på eit område der vi alt no kan innarbeide lik praksis. Dette er og eit tema som vil bli tatt opp under arbeidet med ny forvaltingsplan. Sirdal kommune er i ein heilt spesiell situasjon sidan dei har vore ein av forsøkskommunane med lokal forvalting etter Motorferdsellova. Dette forsøket har no halde fram i over 10 år utan at ein sentralt har klart å avslutte forsøka og legge fram forslag til revidering av lovteksten. Kommunen har difor måtta handtere søknadane dei siste åra etter dispensasjon gjeve år for år. Dette gjev kommunen spesielle utfordringar når ein skal tildele løyve for fleire år om gongen. Konklusjon Inntil ny forvaltingsplan er utarbeidd, bør ein innføre ein felles praksis i alle verneområda våre ved tildeling av løyve for motorferdsel med snøskuter. Løyve for årvisse behov bør kunne tildelast for fire år og for inntil åtte turar per år. Forslag til vedtak Styret godkjenner at det vert innført ein felles praksis i alle verneområda som er med i den interkommunale forvaltinga. For dispensasjonar til motorferdsel med snøskuter som er årvisse, kan det gjevast løyve for inntil 4 år og for inntil 8 turar per år. Sak 21/11 Søknad frå Jæren Smalelag om utviding av skiljeplass og etablering av ny avlessingsplass ved Roskreppfjorden, Sirdal kommune Bakgrunn Jæren Smalelag har søkt om to tiltak i dette området: Ny avlessingsplass ved Store Ramstjønn på Hyttehei for inndriving av sauer frå Rysstad og Langeidsdriftehei. Inngjerding av to sauegardar på m 2 til oppstilling av inntil 500 sau i kvar gard. Tiltaket vil vere utviding av eksisterande skiljeplass ved Roskreppfjorden. Søknad om desse tiltaka er sendt Sirdal kommune 4. august Kommunen ynskjer at det nye verneområdestyret tar stilling til søknadane. Søknadane er sendt på 7

8 høyring til Fylkesmannen i VA og Villreinemnda for Setesdalsområdet. Båe tiltaka ligg inne i verneområdet. Fylkesmannen i Vest-Agder rår frå at det vert gjeve dispensasjon til tiltaka. Fylkesmannen grunngjev dette serleg med villreininteressene i området og viser til at området er merka av som spesielt viktig på villreinkart. Villreinnemnda karakteriserer tiltaket som uakseptabelt og viser til at tiltaka vil føre til at sauene også i framtida vil bli drivne over Hytteheia som er avmerka som trekkområde for villrein både på villreinkartet frå 1996 og i forvaltingsplanen for verneområdet. Villreinnemnda ber og om at Jæren Smalelag og kommunen finn andre løysingar både for dei omsøkte tiltaka og for å unngå driftevegen over Hytteheia. Dei minner om at denne driftevegen vart tatt i bruk i 90-åra som eit tiltak mot smittefaren ved skrapesjuke. Sidan dette ikkje er noko problem lenger, meiner Villreinnemnda at det beste vil vere å forhandle fram ein avtale om ny drifteveg slik at ein unngår å drive sauene over Hytteheia i framtida. Villreinnemnda legg og med ei rekke dokument som underbygger kva som er gjort i saka tidlegare. I ein e-post frå Jæren Smalelag den 23. mars i år til sakshandsamar i Sirdal kommune kommenterer dei høyringsuttalane. Dei understrekar at avlessingsplassen ved Store Ramstjønn berre vil bli brukt i juni månad og nettingen vil elles vere nedlagd. Utvidinga av skiljegarden ved Roskreppfjorden vil berre vere i bruk to dagar i september og nettingen kan også her vere nedlagd resten av året. Problemet med eksisterande skiljegard er gjørme. Formell bakgrunn for vurdering og vedtak Forskrift om vern av Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane landskapsvernområde. Naturmangfaldlova, Vurdering Verneforskrifta for Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane landskapsvernområde understrekar at eitt av dei aller viktigaste formåla med vernet er å ta vare på den sørlegaste villreinstamma i Europa jf kapittel III i Forskrifta. Forskrifta opnar likevel for at forvaltingsmyndigheita kan gi løyve til ulike tiltak (t.d. oppsetting av gjerde) når tiltaket ikkje er i strid med føremålet for vernet. Hytteheia er avmerka som eit viktig område for villrein både på villreinkartet og på kartgrunnlaget for forvaltingsplanen for SVR. Hytteheia er markert som sone 1 på karta til SVR. Dette er den strengaste vernesona markert som villreintrekkområde, særleg sårbart. Avlastingsplassen ved Store Ramstjønn er eit tiltak som er tenkt etablert i denne sårbare sona. Skiljegarden ved Roskreppfjorden ligg derimot utanfor sone 1. Båe tiltaka er likevel i hovudsak retta inn på å ta mot sauedrifter som går over Hytteheia. Villreinnemnda har i fleire brev understreka at driftevegen over Hytteheia er eit resultat av problem med skrapesjuke på 90-talet og at dette difor er å sjå på som ei 8

9 midlertidig løysing. Denne driftevegen er ei kjelde til tilbakevendande gnissingar og konfliktar og ein bør difor gjere eit seriøst forsøk på å finne ei permanent løysing. Alle involverte partar bør sette seg ned og finne ei omforeint løysing som balanserer dei ulike behova og interessene i dette området. Forvaltingsmyndigheita for verneområdet bør ta initiativ til dette og vere ein pådrivar for å finne ei løysing som alle kan leve med. Sauenæringa er ein svært viktig brukar av naturressursane i heia, men deira behov må sjølvsagt også balanserast opp mot verneføremålet, omsynet til trekkområda til villreinen og grunneigarane sine ynskje. Etter 7 i Naturmangfaldlova skal dei miljørettslege prinsippa i 8-12 leggast til grunn som retningslinjer ved utøving av offentleg myndigheit. 8 Kunnskapsgrunnlaget Villreinkartet frå 1996 og Forvaltingsplanen for SVR har begge med Hytteheia som eit viktig trekkområde for villrein. Dette er stadfesta i prosessane rundt arbeidet med Heiplanen. 9 Føre var-prinsippet Tiltaket medfører avgrensa risiko for alvorleg og irreversibel skade på naturmangfaldet sjølv om drivinga av sauene fører med seg ein del slitasje i terrenget og synlege vegar etter sauedriftene. Derimot er det stor fare for at driftevegen over Hytteheia vert permanent om ein ikkje klarar å finne ein annan veg i framtida. 10 Økosystemtilnærming og samla belastning Området er registert som eit viktig trekkområde for villrein. Den samla belastninga er stor med kraftutbygging, sommaropen veg og sauedrifter. 11 Kostnadene ved miljøforringing skal berast av tiltakshavar Tiltak kjem ikkje inn under denne paragrafen. 12 Miljøforsvarlege teknikkar og driftsmetodar Begge tiltaka vil berre vere i bruk korte delar av året og nettingen kan leggast ned når dei ikkje er i bruk. Konklusjon Drivinga av sau over Hytteheia er ikkje ynskjeleg. Dette er eit trekkområde for villrein som bør skjermast så sant det er råd. Båe dei omsøkte tiltaka aukar faren for at denne driftevegen vert permanent. Det bør takast initiativ for å finne alternative driftevegar slik at ein unngår å bruke Hytteheia i framtida. I ein slik prosess må både omsynet til villreinen, grunneigarane og sauenæringa tilleggast vekt. Forslag til vedtak I medhald av kapittel III i Forskrift om vern av Setesdal Vesthei Ryfylkeheiane landskapsvernområde avslår styret søknadane frå Jæren Smalelag om å etablere ny 9

10 avlessingsplass ved Store Ramstjønn og utviding av skiljeplass ved Roskreppfjorden i Sirdal kommune. Styret understrekar at det er behov for å finne ei permanent løysing for sauedriftene frå Rysstad og Langeid driftehei slik at ein både slepp driving i eit trekkområde for villrein og finn akseptable løysingar for grunneigarar og Jæren Smalelag. Styret ynskjer at det vert tatt initiativ til drøftingar med alle aktuelle partar og ber om at saka kjem opp att på eit seinare styremøte. Å finne løysingar som balanserer omsynet til grunneigarar, sauenæringa og villreinen må også vere eit sentralt tema i ny forvaltingsplan. Sak 22/11 Søknad frå Leif Ketil Thorsen om byggetiltak i Sirdal kommune Bakgrunn Leif Ketil Thorsen er eigar av ei hytte på gnr. 2, bnr. 31 i Sirdal kommune. Hytta ligg i Grytdalen hytteområde innafor Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane landskapsvernområde. Thorsen søker om dispensasjon frå verneforskrifta for utviding av eksisterande hytte på eigedomen. Dagens hytte er på 63,8 m 2 BYA. Det er ynskje om å utvide hytta med 11,1 m 2 for å kunne utvide soverommet og doen. Hytta vil etter denne endring bli på totalt 74,9 m 2. Saka har vore sendt på høyring til Vest-Agder fylkeskommune, Villreinnemnda og Fylkesmannens miljøvernavdeling. Ingen har merknader til saka. Formell bakgrunn for vurdering og vedtak Forskrift om vern av Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane landskapsvernområde. Naturmangfaldlova, Vurdering Byggetiltak er i utgangspunktet forbode innafor landskapsvernområdet. Etter verneforskrifta kapittel IV, punkt 1.3, bokstav c, kan forvaltninga likevel tillate mindre tilbygg til eksisterande bygningar. Det føreset at tiltaket kan skje utan at det strir mot føremålet med vernet. For Grytdalen hytteområde presiserer forvaltings - planen i punkt 5.3.3, side 40, at framtidig utbygging ikkje må endre landskapets art og karakter vesentleg frå det som i dag framstår som eit småskala terrengtilpassa hytteområde. Det er lagt til grunn at korkje tillate bruksareal (T-BRA) eller bebygd areal (BYA) skal overstige 75 kvadratmeter (hytte og tilleggsbygning). I tillegg til avgrensing av areal har kommunen også utarbeidd retningslinjer for byggetiltak innafor Grytdalen hytteområde. Desse stiller mellom anna krav til estetikk. Bakgrunnen for dette er at ein ynskjer å sikre eit heilskapleg uttrykk i området som i størst muleg grad tar omsyn til området sitt særpreg. I denne saken vil den totale bygningsmassen ikkje overskride 75 kvm BYA/ T-BRA. Eit positivt vedtak vil vere i tråd med gjeldande forvaltningspraksis for området. 10

11 Etter 7 i Naturmangfaldlova skal dei miljørettslege prinsippa i 8-12 leggast til grunn som retningslinjer ved utøving av offentlig myndigheit. 8 Kunnskapsgrunnlaget Hytteområdet er merka av på villreinkartet som vinterbeite og sommarbeite for bukkar. Elles ligg området ikkje langt frå trekkveg for villrein. Det er i området registrert rovfugl, men desse står ikkje på rødlista. I denne saken må det leggast mest vekt på at det er snakk om eit tilbygg på 11 m 2 på eksisterande hytte i eit utbygd hyttefelt. Utviding av eksisterande hytte vil i så måte ha lite å seie sett i forhold til skade på naturmangfaldet. 9 Føre var-prinsippet Tiltaket medfører så langt ein kan sjå avgrensa risiko for alvorleg og irreversibel skade på naturmangfaldet. 10 Økosystemtilnærming og samla belastning Området er ikkje det mest sentrale villreinområdet, sjølv om området er viktig. Utviding av hytta vil skje i eit hytteområde som alt er utbygd, og det vil difor i liten grad føre til større påverknad på økosystemet i området. 11 Kostnadene ved miljøforringing skal berast av tiltakshavar Tiltak kjem ikkje inn under denne paragrafen. 12 Miljøforsvarlege teknikkar og driftsmetodar Sirdal kommune har gjennom forvaltningspraksis lagt føringar for arealstorleik for å sikre at framtidige utvidingar ikkje kjem i strid med formål i verneforskrifta og retningslinjene for byggetiltak i Grytdalen i Forvaltingsplanen. Konklusjon Forvaltingsstyresmakta har høve til å gi dispensasjon til denne typen tiltak etter verneforskriftene. Tiltaket vil bli gjennomført i eit eksisterande hytteområde og ha liten negativ innverknad på verneformålet. Ut frå en totalvurdering vil tiltaket heller ikkje føre til særleg uheldige skadar på naturmangfaldet. Forslag til vedtak I medhald av Forskrift om vern av Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane Landskapsvernområde kapittel IV, punkt 1.3, bokstav c får Leif Ketil Thorsen dispensasjon til å utvide eksisterande fritidsbustad på gnr. 2, bnr. 31 i Sirdal kommune i tråd med søknad. Sak 23/11 Søknad frå Sira- Kvina kraftselskap om sikringstiltak på Svartevassdammen, Sirdal og Forsand kommune Bakgrunn for saka Sira-Kvina kraftselskap fekk i 2008 godkjent arealbruksplan for sikringstiltak på Svartevassdammen. NVE har seinare pålagt kraftselskapet eit meir omfattande arbeid med sikkerheitstiltak både på damkrona og på damskråninga. Selskapet har fått utarbeidd revidert arealbruksplan. Planen er utarbeidd av Ask Rådgivning. Planen inneheld også ei støyvurdering utført av Norconsult og ei 11

12 villreinfagleg vurdering gjort av Olav Strand, NINA. Planen er sendt på høyring, men med svært knappe tidsfristar. Tiltaka skjer i all hovudsak innafor dei same områda som den opphavlege arealbruksplanen. Mesteparten av arbeidet vil bli gjennomført ved Svartevass - dammen, men morenemassen som skal brukast til å heve damkrona må hentast lenger vekk. Stein vil bli tatt ut frå eksisterande steinbrot. Sidan fyllingsgrada i magasinet i år er så lågt, vil det vere muleg å ta ut stein frå eit relativt lågt nivå i magasinet. Alternativ uttaksstad kan vere frå eksisterande tipp ved Grautheller. Mellomlagring av masse og mellombels utviding av anleggsvegen vil og bli gjennomført. Arealet for masseutak frå tipp, mellomlagring av masse og etablering av rigg ligg innafor landskapsvernområdet. Dette er område som er påverka av kraftutbygginga før vernet vart innført. Nye område vil ikkje bli påverka. Arbeidet vil bli gjennomført i to periodar. Første periode vil vere i juli/august i år og litt inn i Neste periode vert frå 2012 til Formell bakgrunn for vurdering og vedtak Forskrift om vern av Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane landskapsvernområde. Naturmangfaldlova, Vurdering Forskrifta for SVR understrekar i kapittel IV, punkt 1.1 at det ikkje må gjerast inngrep i verneområdet som vesentleg kan endra eller innverke på landskapet sin art eller karakter. I det same kapittelet punkt 1.2, bokstav b, er det presisert at denne regelen ikkje er til hinder for vedlikehald av bygningar, vegar og anlegg. Forskrifta har og med unntak i særskilde høve i kapittel VI. Her vert det presisert at forvaltingsstyresmakta kan gjere unntak frå vernereglane i kapittel IV for tiltak av vesentleg verdi for samfunnet. Tiltaka er pålagde Sira-Kvina Kraftselskap av NVE. Dette er ein del av damsikkerheitsforskrifta og difor lovpålagt. Som ein del av arealbruksplanen har Norconsult utarbeidd ein rapport om støyproblem i anleggsfasen. Bakgrunnen er omsynet til villreinen og då særleg kalvingsområda om lag 13 km nord for dammen. Det er utarbeidd detaljert rapport om støyproblematikken med eigne støysonekart som illustrerer omfanget. Det er berekna at grensa for stille område (mindre enn 40 db) vil ligge frå 3,5 km til 1,5 km frå anleggsområdet. Sidan kalvingsområdet ligg 13 km frå anleggsområdet, konkluderer rapporten med at det er liten risiko for at villreinen vil bli forstyrra. I første anleggsperiode vil det bli gjennomført 1-2 sprengingar i veka. Rapporten karakteriserer denne støyen som ei svært lågfrekvent rumling som neppe vil høyrast 13 km frå sprengingsområdet. Forskar Olav Strand ved NINA har levert ei vurdering om konsekvensar av tiltaket for villreinen. Anleggsområdet ligg sentralt i villreinområdet i Setesdal Vesthei og Ryfylkeheiane. Nærområdet til Svartevassdammen er stort sett berre i bruk som beiteområde om vinteren. Med unntak av enkelte bukkar, er området lite i bruk i barmarksperioden. 12

13 GPS data viser at simlene i sørområdet av heia har konsentrert kalvinga mellom Roskreppfjorden og Bossvatn i Bykle dei siste åra. Avstanda frå dei mest sentrale kalvingsområda til ytterkant av den berekna støysona er 6 km. Når det gjeld beiteområda om sommaren, er det helst områda aust for Roskreppfjorden som er i bruk. Det er difor lite som tilseier at anleggsarbeida på Svartevassdammen vil kome i direkte konflikt med kalvingsområda og områda for sommarbeite. Rapporten frå NINA konkluderer slik: Støyberegningen som er laget og bruksintensitesberegninger basert på GPS data tilsier at konfliktpotensialet med villrein er lite og at de planlagte anleggsarbeidene ikkje vil komme i direkte konflikt med villrein. Etter 7 i Naturmangfaldlova skal dei miljørettslege prinsippa i 8-12 leggast til grunn som retningslinjer ved utøving av offentlig myndigheit. 8 Kunnskapsgrunnlaget Kunnskapsgrunnlaget for tiltaket er svært godt ivaretatt gjennom eigen analysar av støynivå/-soner og gjennom ei eiga villreinfagleg vurdering av Olav Strand, NINA. 9 Føre var-prinsippet Tiltaket medfører berre alvorleg og irreversibel skade i område som alt er sterkt prega av kraftutbygging.. 10 Økosystemtilnærming og samla belastning Det aktuelle anleggsarealet er alt sterkt prega av kraftutbygging. Sikringstiltaket som skal gjennomførast, vil ikkje føre til inngrep i urørte område. 11 Kostnadene ved miljøforringing skal berast av tiltakshavar Miljømessige utfordringar og eventuelle avbøtande tiltak vil bli tatt opp med kraftselskapet i eigne møte. 12 Miljøforsvarlege teknikkar og driftsmetodar Dette er godt tatt vare på gjennom eigne støyanalyser og villreinfaglege vurderinga i den reviderte arealbruksplanen. Konklusjon Utbetring av Svartevassdammen er eit lovpålagt tiltak. Arbeidet vil ikkje føre til nye inngrep i urørde område, men vil bli gjennomført innanfor areal som alt er påverka av tidlegar tiders kraftutbygging. Rapport om støyproblem under arbeidet og NINA sin villreinfaglege vurdering viser at konfliktpotensialet med villreininteressene er lite. Tiltaket bør fylgjast opp av forvaltingsmyndigheita for å sikre at sluttresultatet av dei nye inngrepa vert best muleg og for å vurdere om ein i samband med anleggsarbeidet kan rette på inngrep som tidlegare er gjort i området. 13

14 Forslag til vedtak I medhald av kapittel IV, punkt 1.2, bokstav b og kapittel VI får Sira-Kvina kraftselskap dispensasjon til å gjennomføre sikringstiltak på Svartevassdammen i tråd med pålegg frå NVE og etter revidert arealbruksplan utarbeidd av ASK Rådgivning. Styret ber om at Sira-Kvina kraftselskap inviterer involverte grunneigarar, kommunar og forvaltingsmyndigheita til synfaring før sommarferien for å drøfte miljømessige utfordringar og eventuelle avbøtande tiltak. Sak 24/11 Søknad frå KOT om renovering og tilbygg til DNT -hytta Lakkenstova i Åseral kommune og utviding av talet på sengeplassar i sikringsbu Bakgrunn Kristiansand og Opplands Turistforening (KOT) søkjer om dispensasjon frå verneforskriftene for å renovere ei av hovudhyttene i løypenettet sitt - Lakkenstova i Åseral kommune - nytt tilbygg til den same hytta og utviding av sengeplassane i sikringsbua. Hytta er bygd i 1986, har 28 sengeplassar og om lag 900 gjestedøgn kvart år. Hytta vert i tillegg mykje brukt av dagsturistar frå hytteområda i Åseral særleg i vintersesongen - og vert også brukt av ein del skuleklassar. KOT ynskjer å renovere/pusse opp hytta og utvide den med eit tilbygg på 45,4 m 2 etter sommarsesongen Vindauge og dører vil bli skifta, vegger og tak pussa opp og nytt belegg skal leggast på golvet. Tilbygget vil innehalde stove/sitteplassar og kjøkkenkrok i tillegg til eit kioskutsal retta inn mot dagsturistar. Talet på overnattingsplassar vil bli det same. Formålet er å tilpasse hytta betre til dagsturistar frå hytteområda i Åseral, bygge ut hytta som ei familiehytte sidan det er så kort avstand bilveg og bruke hytta aktivt i skulesatsinga til KOT. I sikringsbua er det i dag 4 sengeplassar. KOT ynskjer å utvide sengeplassane i sikringsbua til 10. Det er gjennomført førehandskonferanse med politisk og administrativ leiing i Åseral kommune, og tiltaket er også drøfta med Ljosland velforening. Saka er ikkje sendt på høyring. Formell bakgrunn for vurdering og vedtak Forskrift om vern av Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane landskapsvernområde. Naturmangfaldlova, Vurdering Lakkenstova ligg i sone 2 i Forvaltingsplanen for SVR der det ikkje skal gjennomførast nye inngrep eller nye tilretteleggingar. Verneforskrifta opnar likevel i kapittel IV, punkt 1.3, bokstav c, for at forvaltingsstyresmakta kan gi løyve til tilbygg til eksisterande bygningar. 14

15 Forskrifta har denne formuleringa: 1.3 Når verksemda eller tiltaket kan skje utan at det strir mot føremålet med vernet, kan forvaltingsstyresmakta på nærare vilkår gje løyve til: c) Mindre tilbygg til eksisterande bygningar. I tillegg har Forskrifta med eit eige kapittel om unntak i særskilde høve: VI. Unntak i særskilde høve Forvaltingsstyresmakta kan gjera unntak frå vernereglane i kap. IV når føremålet med vernet krev det, for vitskaplege undersøkingar, for tiltak av vesentleg verdi for samfunnet og i særskilde tilfelle når det ikkje stir mot føremålet med vernet. Forvaltingsplanen for SVR har også med eit eige punkt om turisthytter sjå punkt side 41. Her vert både utviding av hytter og sikringsbuer omtala. Det er ikkje registrert spesielle reinstrekk i området, men dei nordlege delane av heiane i Åseral har vore vinterbeite for dyra og også barmarksbeite for bukkar. Bruken har vore svært låg dei siste åra, men dette kan sjølvsagt endre seg om dyretalet aukar eller vintrane vert ekstra harde. Friluftsinteressene står svært sterkt i Noreg. Det er ei viktig nasjonal satsing å legge til rette for aktiv bruk av naturen. Intensjonane og paragrafane i Friluftslova er eit godt døme på dette. Så sant ikkje føremålet med vernet er til hinder for det, bør ein difor fylgje opp dette også i verneområda. Utviding og renovering av hytta bør vere uproblematisk også sett ut frå verneforskrifta. Det er eit viktig poeng at Lakkenstova blir mykje brukt av familiar og dagsturistar og såleis er med på å kanalisere ferdsla i området slik ein ynskjer. Planane om å starte eit kioskutsal i høgsesongen understrekar dette. Hytta har i dag 28 sengeplassar og tilbygget vil ikkje føre til større overnattingskapasitet. Sikringsbua har i dag berre 4 senger. Det bør vere eit rimeleg samsvar mellom sengeplassane i sikringsbua og hytta. Å ha plass til 1/3 av overnattingkapasiteten i sikringsbua i påkomande tilfelle, verkar rimeleg. Etter 7 i Naturmangfaldlova skal også dei miljørettslege prinsippa i 8-12 leggast til grunn som retningslinjer ved utøving av offentlig myndigheit. 8 Kunnskapsgrunnlaget Tiltaket gjeld renovering, utviding av hytta og fleire sengeplassar i sikringsbua. Utviding av eksisterande hytte vil i så måte ha lite å seie sett i forhold til skade på naturmangfaldet. 9 Føre var-prinsippet Tiltaket medfører så langt ein kan sjå avgrensa risiko for alvorleg og irreversibel skade på naturmangfaldet. 10 Økosystemtilnærming og samla belastning 15

16 Eksisterande hytte ligg ikkje i eit viktig villreinområdet, men området kan bli tatt i bruk att om dyretalet aukar. Utviding av hytta vil i liten grad føre til større påverknad på økosystemet i området. 11 Kostnadene ved miljøforringing skal berast av tiltakshavar Tiltak kjem ikkje inn under denne paragrafen. 12 Miljøforsvarlege teknikkar og driftsmetodar Tiltaket vil bli gjennomført så skånsamt som mogeleg. Særleg viktig er det at ein tar omsyn til dette i byggeperioden. Konklusjon Verneforskrifta opnar for at forvaltingsmyndigheita kan gi dispensasjon for denne typen tiltak. Omsynet til friluftslivet og allemannsretten talar for eit positivt vedtak. Tiltaket vil også vere med på kanalisere ferdsla av dagsturistar i området og såleis ha ein positiv effekt for verneformålet. Ut frå en totalvurdering vil tiltak heller ikkje føre til særleg uheldige skadar på naturmangfaldet. Forslag til vedtak I medhald av Forskrift om vern av Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane landskapsvernområde kapittel IV, punkt 1.3, bokstav c og kapittel VI får Kristiansand og Opplands Turistforening dispensasjon til å renovere og utvide Lakkenstova, gnr. 7, bnr. 13, i Åseral kommune i tråd med søknad. Det vert og gitt løyve til å utvide talet på sengeplassar i sikringsbua frå 4 til 10. Sak 25/11 Søknad frå Inger Skaunfelt Gleditsch og Thomas Gleditsch om helikoptertransport i verneområdet i Bygland kommune Bakgrunn Inger Skaunfelt Gleditsch og Thomas Gleditsch søkjer om helikoptertransport i samband med vedlikehald og transport av proviant, brensel og avfall til hytte ved Øyevatn, gnr.4, bnr. 24 i Bygland kommune. Det er søkt om seks turar: - Transport av materialar og utstyr til vedlikehaldsoppdrag. - Transport av snekker/byggmeister inn til aktuell hytte. - Uttransport av snekker/byggmeister etter fullført oppdrag. - Uttransport av rivningsmaterialar/avfall. - Transport av proviant, utstyr, ved og gass. - Uttransport ved sesongslutt av avfall, tomme gassdunkar m.m. Hytta ligg langt frå bilveg, og søkjarane skriv i søknaden at det er 6-7 timars gange inn til hytta. Til frakt av større mengder materialar og proviant er helikoptertransport det mest aktuelle transportmiddelet. Andre fraktmåtar gjev praktiske og fysiske utfordringar. Gleditsch har ikkje søkt om snøskuterløyve til hytta ved Øyervatn. Dette kan opne for eit noko auka tal på turar med helikopter jf uttale frå SVR -styret som er referert lenger nede. 16

17 Formell bakgrunn for vurdering og vedtak Forskrift om vern av Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane landskapsvernområde. Naturmangfaldlova, Vurdering I fylgje verneforskrifta for SVR, kap. IV, pkt. 5.1, er det forbod mot motorisert ferdsel på land, lågtflygning under 300 meter over kalvingsområder og trekksoner og start og landing med motordrivne luftfartøy. Med landing forstår ein også henting og bringing av passasjerar og gods sjølv om landing i fysisk forstand ikkje finn stad. Forskrifta gjev likevel i kap. IV, punkt 5.4, bokstav c forvaltingsmyndigheita høve til å gjeve løyve til nødvendig luft- og snøskutertransport av materialar, brensel, utstyr og proviant til hytter og buer. I samband med ei klagehandsaming etter at Gleditsch hadde søkt om 4 landingsløyve og fått tildelt 2, gjorde det dåverande SVR -styret fylgjande vedtak den : Ut frå omsynet til søkjar rår styret i SVR Bygland kommune til å oppretthalde sitt vedtak. Styret minnar om at ein søkjer å minimalisere motorisert ferdsel i verneområdet. Styret meiner at løyve til lufttransport bør sjåast som ein del av samla transport til einingar i verneområdet. Dersom søkar og ynskjer å frakte utstyr / proviant vinterstid med scooter blir dette behovet tilsvarande redusert og følgjeleg bør scooterløyve tilsvarande utformast med redusert tal turar. På generelt grunnlag oppmodar styret SVR kommunane til normalt ikkje å godkjenne meir enn ei landing pr år for dokumenterte behov til vanleg vedlikehald og transport i slike saker. Søknadar utover dette bør underleggjast ei grundigare vurdering. For eventuelt å gje løyve utover dette bør kommunen og be om dokumentasjon av behov frå søkjar i form av omsøkte byggjetiltak eller tilsvarande. Styret ber Bygland og dei andre SVR kommunane til å endre praksis frå og med Transport i samband med næringsmessig bruk blir ikkje omfatta av dette generelle rådet. Det vart i 2010 gjeve to landingsløyve i administrativt vedtak i sak 95/11 og eitt landingsløyve vedteke i plan- og ressursutvalet Søkjaren har i brev datert gjeve Bygland kommune tilbakemelding om at berre to av dei tildelte turane vart bruka I brevet skrivar søkjarane at årsaka til at dei ikkje nytta det tredje løyvet, var at dei ville ta med seg byggmeister for vedlikehaldsarbeid samtidig som dei skulle på jakt. Då dei berre fekk eitt landingsløyve, vart byggmeister avbestilt. Vedlagt søknaden ligg Vedlikehaldsplan for Øyvassbu i Bygland underteikna byggmeister Ragnar Eftedal på bakgrunn av synfaring sommaren Denne planen låg ved søknaden i fjor òg, men i søknaden i 2010 vart det ikkje poengtert kva som skulle gjerast og at ein ville utføre utbetringane over fleire år. I vedlagte søknad for 2011 kjem det klårt fram kva som skal gjerast. Transport inn av materialar og uttransport av rivningsmaterialar/avfall er i denne samanheng heilt nødvendig. 17

18 Det vert og søkt om inn- og uttransport av snekker/byggmeister i samband med vedlikehaldsarbeidet. I utgangspunktet er det ikkje høve til å gi løyve til persontransport i verneområdet jf kap. IV punkt 5.1 i Forskrifta. I kap. VI kan likevel forvaltningsstyremakta gjere unntak i særlege tilfelle når det ikkje strir mot formålet med vernet. Sjølv om transport med motorferdsel skal haldast på eit minimum, vil det vere vanskeleg å forlange at handverkarar skal gå så langt som det her er tale om for å utføre eit arbeid. Sikkerheitsforskriftene til helikopterselskapa gjev dei heller ikkje løyve til å ta med personar når dei transporterer hengande last. Det vil og mest sannsynleg vere behov for frakt av verktøy som kan takast med under persontransporten. Ved større søknadspliktige endringar og nybygg er det før gjeve løyve til inn - og uttransport av snekker/byggmeister med snøskuter i liknande saker. Når det gjeld uttransport av avfall, tome gassbehaldarar m.m. ved sesongslutt, bør dette kunne samordnast med uttransport av rivningsmaterialar. Ein minner om at det er et overordna mål å redusere motorisert ferdsel til et minimum både inne i og utanfor verneområdet, og avgrense slik ferdsel til det som er strengt nødvendig. Motorferdsel er i all hovudsak regulert strengare i verneområde enn det som elles gjelder i utmark, blant anna for å unngå støy og forstyrring av dyrelivet. Etter Naturmangfaldlova 7 skal dei miljørettslege prinsippa i 8-12 leggjast til grunn som retningsliner ved utøving av offentleg myndigheit. 8 Kunnskapsgrunnlaget Hytta ligg i eit område som det sjeldan går villrein i. Det er ikkje registrert sjeldne artar ved Øyevatn. Helikoptertransport blir vurdert som eit godt alternativ til ferdsel på bakken fordi dette gjev kort tid med uro og fordi helikoptertransporten ikkje set spor i terrenget. Ein kan heller ikkje sjå at det er andre miljømessige forhold i området som tilseier at dispensasjon ikkje kan gjevast. 9 Føre-var-prinsippet Det er lite sannsynleg at det vil kunne oppstå irreversible skadar på vegetasjon eller økosystem under transporten. 10 Økosystemtilnærming og samla belastning Transporten skal gjennomførast med helikopter. Belastninga på økosystemet vert difor kortvarig og må vurderast som skånsam i samanlikna med annan transport. 11 Kostnad med miljøforringing skal berast av tiltakshavar Transporten kjem ikkje inn under denne paragrafen.. 12 Miljøforsvarlege teknikkar og driftsmetodar Transporten vil skape støy, men over ein kort periode. Tiltaket blir vurdert som den mest skånsame transportmetoden samanlikna med andre alternativ. 18

19 Konklusjon Vedlikehaldsbehovet er godt dokumentert og fire turar for å få utført dette tiltaket må vere rimeleg. Transport av proviant og utstyr for sesongen er også akseptabelt sidan søkjar ikkje har dispensasjon til å bruke snøskuter. Når det gjeld uttransport av avfall, tome gassbehaldarar ol på hausten, bør dette kunne samordnast med uttransport av rivingsmaterialar. Det bør difor gjevast løyve til fem helikopterturar for Forslag til vedtak I medhald av kapittel IV, punkt 5.4, bokstav c og kap VI i Forskrift om vern av Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane Landskapsvernområde får Inger Skaunfelt Gleditsch og Thomas Gleditsch landingsløyve med helikopter for inntil fem turar i tidsrommet 1. juli til og med 30. oktober 2011 til gnr. 4, bnr. 24 ved Øyevatn i Bygland kommune. Transportane skal ha utgangspunkt i Ljosland i Åseral kommune. Vilkår for løyvet går elles fram av standard løyvedokument for motorferdsel i verneområdet. Sak 26/11 Søknad frå Olav K Nomeland om flytting av gamal bu til Urevasstøylen i Valle kommune Bakgrunn for saka Olav K Nomeland i Valle søkjer om å flytte ei gamal lafta bu til Urevassstøylen, gnr. 64, bnr.2, i Setesdal Vesthei Ryfylkeheiane landskapsvernområde. Søkjar er bonde og driv med sau og ungdyr. Stølen han eig ligg i sone 2 i verneområdet. Det er frå før ei setebu og eit fjøs på stølen. Bygningane er i god stand og av opphavleg storleik og utforming. Kvar av dei er på om lag 12 m 2. Søkjar har behov for eit uthus i tillegg. Han ynskjer å flytte ei gamal lafta bu på om lag 12 m 2 til stølen og bruke den som vedskjol, materiallager og fiskebu. Bua vart flytta mellombels frå heimestøylen då Brokke- Suleskarsvegen blei bygd, og søkjar ynskjer no å rive den og sette den oppatt 4-5 meter frå den gamle setebua. Søkjar understrekar at poenget med denne flyttinga er å få til eit tett og godt stølsmiljø og å ta vare på bua i landbruksnæringa og som eit kulturhistorisk element på ein plass der bua vil fylle ein funksjon og ha ei meining. Formell bakgrunn for vurdering og vedtak Forskrift om vern av Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane landskapsvernområde. Naturmangfaldlova, Vurdering Urevasstøylen ligg i sone 2 i verneområdet. Dette er ei sone der det ikkje skal gjerast nye tilretteleggingar eller inngrep. Forskrifta for SVR opnar likevel for at forvaltingsstyresmakta kan gi dispensasjonar til somme tiltak. I kapittel IV, punkt 1.3 er det mellom annan opna for at ein kan gi 19

20 løyve til mindre tilbygg til eksisterande bygningar og til oppattføring av bygningar som høyrer med i eit tradisjonelle stølsmiljøet. Dette er også utdjupa i Forvaltingsplanen der ein mellom anna har lagt føringar for at ein kan vurdere frittståande uthus som alternativ til tilbygg dersom ein meiner at det etter ei samla vurdering vil gi ei betre løysing. Forskrifta har og i kapittel VI ei opning for at forvaltingsstyresmakta kan gjere unntak i særskilde høve når tiltaket ikkje strir mot føremålet med vernet. Det er ikkje registrert kalvingsområde eller viktige villreintrekk i området. Det er rosverdig at søkjar ynskjer å ta vare på ei gammal bu og plassere denne i eit eksisterande stølsmiljø. Denne typen tiltak vert oppmuntra og støtta både av nasjonale og regionale kulturvernmyndigheiter. Plassering i eit miljø der dei har ein funksjon, er som regel det som må til for at denne typen bygg blir tatt vare på. Forskrifta og Forvaltingsplanen for verneområdet har ingen tydelege føringar for denne typen tiltak, men det må vere rett å seie at intensjonen båe plassar er å legge til rette for å ta vare på gamle stølsmiljø og gamle bygningar. Formuleringar i forskrifta om at det kan gjevast dispensasjon til oppattbygging av bygningar som høyrer med i det tradisjonelle bygningsmiljøet i stølsgrender dreg i denne retninga. Tiltaket er rett nok inga oppattbygging, men bua vil utan tvil gli godt inn i det opphavlege stølsmiljøet. Etter 7 i Naturmangfaldlova skal dei miljørettslege prinsippa i 8-12 leggast til grunn som retningslinjer ved utøving av offentlig myndigheit. 8 Kunnskapsgrunnlaget Det er ikkje kjende villreintrekk eller kalvingsområde i nærleiken av Urevassstøylen. 9 Føre var-prinsippet Tiltaket medfører så langt ein kan sjå avgrensa risiko for alvorleg og irreversibel skade på naturmangfaldet. 10 Økosystemtilnærming og samla belastning Bua vil bli sett opp i eit eksisterande stølsmiljø og vil så langt ein kan sjå ikkje føre til nemneverdig belastning. 11 Kostnadene ved miljøforringing skal berast av tiltakshavar Tiltak kjem ikkje inn under denne paragrafen. 12 Miljøforsvarlege teknikkar og driftsmetodar Tiltaket er svært avgrensa og vil difor berre i liten grad krevje spesielle miljøtiltak. Konklusjon Søkjar bør få dispensasjon til å sette opp den gamle bua som uthus i det eksisterande stølsmiljøet på Urevasstøylen. Bua er mindre enn 15 m 2 og vil vere ein naturleg del av eksisterande miljø. 20

21 Forslag til vedtak I medhald av kapittel VI i Forskrift om vern av Setesdal Vesthei - Ryfylkeheiane Landskapsvernområde får Olav K Nomeland dispensasjon til å sette opp uthus på Urevasstøylen, gnr. 64, bnr. 2, i Valle kommune. Uthuset må settast opp i tråd med søknad. Sak 27/11 Forlenging av stilling som sekretær Sekretæren har arbeidsavtale fram til I sak 09/2011 gjorde styret dette samrøystes vedtaket: Tarjei Haugen held fram som sekretær inntil nye forvaltarar er tilsette og i arbeid. Dersom sekretær skal få utbetalt løn etter , er det nødvendig at styret forlenger arbeidsavtalen. Saka vert lagt fram til drøfting utan forslag til vedtak. Sak 28/11 Eventuelt Dato for møte i AU i juni og august. Tilgjengelege dokument i sakene Sak 19/11 Møtegodtgjersle for styremedlemmer E-post frå DN, 28. april. Sak 21/11 Søknad frå Jæren Smalelag om utviding av skiljeplass og etablering av ny avlessingsplass ved Roskreppfjorden, Sirdal kommune. Søknader med kart. Uttale frå Fylkesmannen i Vest-Agder. Uttale frå Villreinnemnda for Setesdalsområdet. E-post frå Jæren Smalelag. Diverse møtereferat, notat ol frå tidlegare handsaming av saka Sak 22/11 Søknad frå Leif Ketil Thorsen om byggetiltak i Sirdal kommune Søknad Byggeteikningar Sak 23/11 Søknad frå Sira- Kvina kraftselskap om sikringstiltak på Svartevassdammen, Sirdal og Forsand kommune Søknad om tiltak. Damrehabilitering Svartevassdammen. Revidert arealbruksplan. 21

22 Sak 24/11 Søknad frå KOT om renovering og tilbygg til DNT-hytta Lakkenstova i Åseral kommune og utviding av talet på sengeplassar i sikringsbu Søknad og nabovarsel. Byggeteikningar. Kart. Sak 25/11 Søknad frå Inger Skaunfelt Gleditsch og Thomas Gleditsch om helikoptertransport i verneområda i Bygland kommune Søknad. Kart. Brev frå søkjarane om løyva i Sak 26/11 Søknad frå Olav K Nomeland om flytting av gamal bu til Urevasstøylen i Valle kommune Søknad og nabovarsel Byggeteikningar Teikningar av eksisterande bygg og foto av bua som skal flyttast. Diverse kart. Ingen vedlegg er lagt ved denne saksutgreiinga. Vedlegga vil vere tilgjengelege på møtet og kan også oversendast på førespurnad. 22