Kva kan vi venta av dei?

Transkript

1 JULA årgang Laussal kr. 40, Kva kan vi venta av dei? Fire uskedelingar blir å finna i kommunestyret dei næraste fire åra. Så godt representert har bygda vår ikkje vore der sidan sist på 1970-talet. Forventningane til kvartetten er naturleg nok store: Kva kan dei gjera også for Uskedalen? Uskedalsposten har stilt dei ei lang rekkje spørsmål når dei no er klare til innsats. (Foto: Ola Matti Mathisen). Sidene Julehefte for 50 år sidan Side 4-8 Uskedeling i Junaiten Side 8-11

2 USKEDALSPOSTEN Side 2 Leiar Gode kort på handa for Uskedalen Ikkje berre står eitt nytt år for døra ved årsskiftet startar også ein ny valperiode.. Uskedalen bør ha gode kort på handa frå begge synsvinklar. Fire uskedelingar er å finna blant dei 35 som kommunestyret nå er redusert til: Torfinn Myklebust (IP), Gunn Mari Moberg (H), Tove Lill Lakselv (Frp) og Bjarne Lilleaas (V). Sju varafolk er også frå Uskedalen. Ein bør også ta med at Uskedalen har fått nestleiaren i den viktige forvaltningskomiteen, Elin Legland (Sp). Ikkje sidan 1970-talet har vår bygd vore så godt representert i dei folkevaldes sal. I perioden 1972/75 var ni uskedelingar folkevalde og i perioden etter var det sju! Det må vera tillete å stille store forventningar til dei folkevalde frå Uskedalen. To av dei er å finna i fleirtalspartia og to i opposisjonen. Det er ein styrke med ei slik spreiing, det gjev innsyn og kontakt på brei front. Sjølvsagt er representantane innvalde av veljarane frå heile Kvinnherad og pliktar å ta omsyn til det utan å setja nokon del av kommunen til side. Men det er no rart med det Uskedalen vil stå deira hjarta nærmast og det vil vera naturleg at dei alltid er på tå hev for å forsvara og fremja aktuelle saker i bygda. Og sakene står i kø. Også Uskedalen bør få fleire arbeidsplassar sjølv om pendlaravstanden både utover og innover er høgst akseptabel. Kommunen har utan tvil forsømt seg kraftig når det gjeld å utnytta Børnes industriområde. Politikarane har kome med sterke lovnader i valkampen og alt tyder på at dei vil stå på for å få fart på administrasjonen denne saka. Det er for lengst på plass ei løyving til marknadsføring av industriområde i kommunen og ingen grunn til å venta! Når det gjeld bustader, er ei rekkje gode prosjekt innan eit vidt spekter på gang. Også her er det tale om å få til ei effektiv, samla marknadsføring under mottoet Bu i Uskedalen! Vi har mange gode kort på handa med omsyn til natur, miljø og aktivitetstilbod. Skulesituasjonen er ei tredje sak som er svært viktig for Uskedalen. I utgangspunktet har vi vondt for å tru det ein politikar sa i valkampen at heller ikkje Uskedalskulen er trygg i så måte. I alle fall må både politikarar og innbyggjarar kjempe for skulen og for at han snarleg skal bli rusta opp. Det er stor trong for opprusting og prislappen på 10 millionar kroner verkar realistisk. Det er heller ikkje av vegen at politikaren tek eit initiativ for å få til ein sentrumsplan for Uskedalen slik at dei som vil satsa i bygda får ein betre og meir heilskapeleg plan å arbeida etter når dei skal ta standpunkt til einskildsakar. Uskedalen har mange gode kort på handa no gjeld det berre å spela dei ut! Av Ola Matti Mathisen Redaksjonen: Bente Yri Halvorsen (10 år) Birte Nybakk (11 år) Lars Fausk (12 ½ år) Ola Matti Mathisen (leiar) Tore Mathiesen (leiar) Britt Torill M. Mathiesen (leiar) Kontakt: Hobbyklubben v/tore Mathiesen Musland 2, 5463 Uskedalen Tlf: / Ola Matti Mathisen Tlf: olamatti.mathisen@knett.no Trykkeri: A1 GRAFISK KVINNHERAD TLF: kvinnherad@a1grafisk.no / Kjøp julegåva hjå GOD JUL!

3 USKEDALSPOSTEN Side 3 Juleandakt frå Oddbjørg Heimark Oddbjørg Heimark. har byrja som leiar i Hobbyklubben, og det set me veldig pris på. Jesus kjem, Luk. 2,1-2 Kven er den mest anonyme og mest gløymde personen i juleevangeliet? Jesusbarnet, Maria, Josef, Kvirinius, Augustus, Herodes, hyrdingane, vismennene. Desse hugsar me alltid. Han som var eigar av stallen tenkjer me derimot sjeldan eller aldri på. Denne stalleigaren må ha vore hard og tøff. Maria var truleg ikkje meir enn år. Høggravid. Ho trong medmenneskeleg kjærleik og varme. Ho trong tak over hovudet og ein stad der ho kunne føde barnet. Det kunne skje når som helst no. Stalleigaren var egoistisk. Dette sølet ville han ikkje ha i sitt hus og si stove. Han var arrogant, ho fekk ein mulighet og det var å ta inn i stallen og føde der. Undrast kva tankar han hadde seinare. Då det gjekk opp for han at det var verdas frelsar som vart født i hans stall. Kongen over alle kongar og Herren over all. Muligens samvitet hans gjorde at han med ekstra stor interesse lytta på Jesus når han talte: Kom til meg, alle de som slit og har tungt å bera, Matt. 11,28. Kanskje kjente han eit spesielt behov til å høyra det gamle profetordet om Jesus: Men han vart såra for våre brot og sundbroten for våre synder. Straffa låg på han, så vi skulle ha fred, og ved hans sår har vi fått lækjedom. Jesaja 53,5. Stalleigaren frå juleevangeliet kan gje oss sjølv nokre bekymringsfulle tankar. Kor flink har me vore til å plassere Jesus innanfor dørene i vårt eige liv? Eit likegyldig hjarta plasserte Jesus i ein kald og mørk stall den fyrste julenatta. Kva plass vert han henvist til når han meld sin ankomst i vårt samvit denne jula? Lat oss lære av stalleigaren slik at han vert eit eksempel til skrekk og åtvaring. Jula sitt budskap er at Jesus kjem. Lat oss ta imot han med glede og gje han ein god plass. God jul og Godt Nyår! Vennleg helsing Oddbjørg Heimark

4 USKEDALSPOSTEN Side 4 Juleheftejul for 50 år sidan Av Ola Matti Mathisen Julehefte Jul i Bygda frå 1957 Hugsar du julehefta frå då du var ung? Dei var ein bokstaveleg tala spanande fargeklatt i kvardagen framfor den store høgtida og ei positiv form for tidtrøyte etter at jula var ringt inn. Dette var før fjernsynsalderen og vi sat ikkje passive i godstolen gjennom helga og skumma alle kanalar. Men vi hadde julehefta å ty til i ei ledig julestund. Der var det mykje oppbyggjeleg å finna, ikkje berre preiker, poetiske innslag og alvorlege artiklar, men også noko for dei yngre generasjonane. Kanskje hadde vi sjølv vore med på å selja heftene og på den måten auka julegåvepotten. Julehefte på Lises Krambu I haust dukka det opp ein stabel med omkring 50 år gamle julehefte på Lises Krambu og dei utløyste omgåande nostalgiske kjensler. Det galdt i særleg grad heftet Jul i bygda i tre eksemplar frå 1950-talet. Eg kjende særleg att eitt av dei, frå 1956, for det hadde eg sjølv vore med og selt! Eg minnast lange salsturar på ski i førjulstida frå heim til heim i skogdjupet innved svenskegrensen. Julehefte Hyggelig jul. Jul i bygda var juleheftet som vart utgjeve av bondeorganisasjonene her i landet og det heldt ein spesielt høg standard tykte vi den gongen. Det hadde til dømes illustratørar som Kjell Aukrust, Arne Wold (teiknar i Nationen) og Axel Munch og mellom forfattarane som var representert i akkurat 1956-heftet var Ingebjørg Kasin Sandsdalen og Halvor J. Sandsdalen. I det same heftet skreiv konservator Anders Hagen om spanande runer i Setesdalen medan professor Olaf O. Thalberg hadde ein artikkel om fuglane som bygge-kunstnarar. - Undres hvem som har vært her for å besøke oss mens vi var borte. Vitsetekning henta frå Jul i bygda frå 1957

5 USKEDALSPOSTEN Side 5 Still advent Blakrande ljos er i mørkret tent. Dei som er vise tek skattar med, fylgjer ei stjerne og bøygjer kne der det eit under har hendt. Stille, stille advent. Heilage kveld. Glyttar er slegne på himlens tjeld. Englar skal gjeste vårt låge bu, ser du frå mørkret mot sky i tru høyrer du koret dei held. Heilage, heilage kveld. Vonfull natt. Lekkjer skal losne som foten batt. Bodskapen varslar om fred på jord. Soning er himmelens løysingsord inn til den dyraste skatt. Vonfulle jolenatt. Morgongry. Klokker skal ringje ein dag på ny, kalle all verda til ottesong minne om advent for siste gong stilt under vinterbleik sky. Herlege morgongry. Ingebjørg Kasin Sandsdalen. Stille advent er henta frå Jul i bygda 1956) Teikning: Per Teigen Julestjernen - frå juleheftet Hyggelig Jul 1950 Av: K. Kløwer Nå ringes julekvelden inn, mens snefnuggstjerner daler ned, og stemmer hvert et åpent sinn, Til julehøytid, fryd og fred. Det toner i den stille kveld, et brus av kirkeklokkeklang, som under himlens høye vell, Blir ekko som av englesang. I hvite kvelden vandrer mor og far og barn på kirkevei, mens julens budskap: Fred på jord, igjen skal gå fra hav til hei. I dag, som da de vise red, og julestjernen ledet dem- vil stjernen lyse til oss ned, og føre oss til Betlehem

6 USKEDALSPOSTEN Side 6 Hauge fabla om eit jubelår Men noko som fanga interessa spesielt i Jul i bygda var ei omfattande rundpørjing som gjekk att frå år til år. I den vart både kjende og mindre kjende folk spurde. Eit av spørsmåla i 1956 var dette: - Vi bærer alle på en ønskedrøm tør De fortelle oss Deres? Villmarksforfattar Mikkjel Fønhus svara slik ein kunne venta: - Ønskedrømmer anser jeg for min del det nytteløst å dyrke i en tid som nå, en tid som synes å mene at alt av verdier er av materiell art. Biskop Eivind Berggrad svara ganske enkelt Tør ikkje, medan bonde, forfattar og dåverande leier i Norges Ungdomslag, valdrisen Knut Hauge, svinga seg til dei store høgder: Eg går og fablar om eit jubelår, då eg skal få tid til å gjera alt det som eg skulle og ville, sette garden i perfekt stand og dessutan skriva dei bøkene som eg aldri får tid å arbeide med. Ja, og så ein sommar då eg kunne ta med gutungane og gå i fjellet, ei veke, ein månad, gå i mange fjell, fiske i mange vatn, sette opp telt ved mange susande elveosar, Ja, for det skal vi gjera ein sommar. Ein sommar i eventyret. Ein sommar som aldri kjem. Ein kjend vestlandspolitkar, P.S. Hjermann, svara slik det høver seg for ein vestlandspolitikar: Ein av mine ynskje-draumar er at våre kommunikasjonsbudsjett må verta såpass store og slik delte at det kjem minst fem millionar kroner på mitt eige fylke i tillegg til noverande løyvingar. Prøysen redd for kortslutning Gjer vi no eit sprang til 1957-heftet av Jul i bygda var eitt av spørsmåla Hva er Deres spesielle form for avkobling? Fleire kjende forfattarar var blant objekta dette året. Alf Prøysen svara slik: Det som kobles av er ingen vanskelighet. Det er verre å finne de riktige kontakter så det ikke blir kortslutning!. Tore Ørjasæter svara kort og greitt vedhogging medan Nils Johan Rud hadde dette svaret: Enhver form som fylles av noe av dette: Å leve. Jeg kjenner ingen annen avkobling med helse i, enn den som gir tilkobling. Alex Johnsen, som den gongen var res. kap i Elverum men som seinare vart biskop, hadde eit overraskende svar: Å legge kabal, nærmere bestemt Diplomaten. Rolf Kirkvaag var den store radiokjendisen. Spørje-Rolf hadde taket på kvinnene Ein gjengangar i Jul i bygda var også en slags årskavalkade, skreve av mystiske psevdonymar som Nisse og Klopopiski og fortrinnsvis i muntre vendingar.. I 1956-kavalkaden skreiv Nisse ikkje unaturleg om den store radiokjendisen her i landet den gongen Rolf Kirkvaag. Han vart kalla Spørje- Rolf og artikkelforfattaren konstaterte at han hadde alle norske kvinner på si side. Sjølv i visse krinsar på Vestlandet, der ein skulle tru at professor Hallesby og biskop Indrebø var favorittar held Spørje-Rolf på og sigla opp, meinte Nisse På det storpolitiske planet var han sjølvsagt innom kontakten mellom statsminister Einar Gerhardsen og Nikita Krusjtsjov og Arne Wold teikna dei to, handelsminister Arne Skauge, statsminister Bulganin og fru Werna på Den raude Plass, som kosakkdansarar. Økonomisk krigføring i Midt-Austen Klopopiski, som skreiv om 1957, var innom dei storpolitiske handingane, og kom mellom anna inn på utvekslinga av krigsfanger mellom Egypt og Israel. Israel hadde egyptarar medan Egypt hadde teke fire fangar og kåsøren konkluderte med at Nasser hadde vore den luraste: Han hadde lete Israel fø på gjennom lang tid medan han sjølv hadde slippe med å gje opphald og mat til fire! Slikt må ein kalla økonomisk krigføring, meinte kåsøren. Fullt så begeistra var han ikkje over at fjernsynet var i farvatnet: Riktignok har Norge hittil vært forskånet for fjernsynet, men nå leser vi trusler om at det ikke er så lenge før også dette framskritt skal forflate oss.

7 USKEDALSPOSTEN Side 7 Annonse i Jul i bygda med Grynet Molvig som fotomodell. I 1960-utgåva av Jul i bygda hadde eit svært interessant, ja nesten profetisk, oppslag om Det 20 århundre en fremtidsfantasi. Her presenterte Per Teigen skissene som tyskaren Louis Gugenheim laga i 1884 og som synte korleis livet i det neste århundre ville fortone seg. Fonografen var oppfunne sju år tidlegare, men Guggenheim tenkte seg at alle ville ha både ein slik og telefon (oppfunne i 1876) i det neste århundre. Fantasiane om luftfart var ikkje kome lenger enn til ballongstadiet, men han opererte med både elektrisitetsverk, vannverk og luftverk (for varm og kald luft). Og så hadde Guggenheim stor tru på meteorologien - med varsel så å seie frå time til time. Trollpakk på julekvelden Ronald Grambo frå Elverum, som var ekspert i folkeminnevitskap, skreiv om juleskikkar rundt om på bygdene. Mellom anna skreiv han om trollpakket som var ute og for på julekvelden og som det galdt å verna seg mot slik at dei ikkje gjorde skade på husdyra. I Odalen sette dei til dømes tre kors over fjøs- og stalldøra medan dei samstundes nevnte Jesu namn. På korsryggen og panna til kvart dyr smurde dei tjærekors og det vart også sett eit kors over veggen der dei stod. Over Hedemarken sette bøndene stål over stall og fjøsdør for å hindra at trollgubber og hekser stjal krøttera og drog avgarde med dei. Fantasi frå 1876 henta frå Jul i bygda. Mange stader fekk dyra ekstra godt stell julekvelden. Dei ga kuene god mat for at dei ikkje skulle klaga til jomfru Maria over kosthaldet, for denne spesielle natta kunne dyra sjølv tale. Kyr og hestar fekk eit havrenek kvar og i tillegg lefse og brød. I Øvre Rendalen gav dei kuene eit nek og sa: I kveld er det julekveld, kua mi! No gjev eg kyr n mine som jomfru Maria gav sine. Dei lot også lyset brenna både i fjøs og stall om natta. Seint om kvelden skulle stallkaren og budeia kappspringa han til stallen og ho til fjøset. Kom mannen først fram, skulle merra få hingstfole til våren og nådde budeia først fram, skulle den første kalven som kom vera kukalv. Ingen av juleskikkane har sett slike merke som eit dekka bord. Overalt i landet blir det fortald at ein ikkje skulle ta av bordet på julekvelden. Dei som var døde skulle kome på besøk og eta av maten. I nyare tid vart dette omtolka til å gjelda dei underjordiske. For at dei døde skulle føle seg velkomne, måtte alle dører vera ulåste og alle nyklar stå i dørene. Til slutt jaga dei jula ut med skrik og skrål og med stokker, stenger, bjørkekvistar, limer og piskar. Det var eigentleg dei døde slektningane som no måtte fare bort, Dagen vart også kalla faredagen og var 12 dagar etter julekvelden, skreiv Ronald Grambo.

8 USKEDALSPOSTEN Side 8 Jul i Norge vart utgjeve av Fremst Forlag. Visdomsord frå Håvamål Eit anna julehefte var Hyggelig jul, utgjeve av eit forlag som vart kalla Fremst Forlag. Her var det både livsvisdom og humor å finna mellom dei stort sett alvorlege artiklane. Til dømes finn vi dette sitatet frå Håvamål: Få er så gode at dei ingen feil har eller så slette at dei ikkje dug til noko. Vitsane var av det heller uskuldige slaget, til dømes denne: - Eg skal seie at Nilsen er ein ærleg mann! - Korleis det? - Jau, han reknar ut verdien av julegåvene og fører opp summen på sjølmeldinga! Det same forlaget gav ut Jul i Norge. Her var fleire prestar bidragsytarar, men sanneleg var det også ei krimforteljing i heftet. Eit julehefte som Lises Krambu også kunne presentera er heftet til Diakonforbundet, som naturleg nok hadde stoff om verksemda til diakonien landet rundt i tillegg til eit allsidig stoffutval ellers frå både Noreg og den vide verda. Ein heilt spesiell artikkel i utgåva som truleg er frå 1960 er skreve av den seinare biskop Monrad Norderval og skildrar turane hans til Vest- Grønland som prest blant fangstfolket og korleis han nytta skipsradioen til å spreia den glade bodskapen. I 1957-utgåva les vi ein fengslande reportasje om opplevingar som ei FN-soldat har hatt i Sinai. Men eg snur attende til Jul i bygda der det er Diakonforbundets julehefte kom også kvart år. mest å hente. I 1957-utgåva er det til og med lokalstoff frå grensetraktene. Ikkje berre ein artikkel med overskrifta Gøsta Berlings fotspor, men vår eigen forfattar Åsta Holth har i dette heftet skreve ei romantisk novelle ho har kalla Tomasdagen. Så det var ikkje det minste rart at Jul i bygda selde godt på traktene våre.

9 USKEDALSPOSTEN Side 9

10 USKEDALSPOSTEN Side rundt julatreet!! Av Bente Halvorsen, Birte Nybakk og Lars Fausk Spørsmål: 1: Kva ønsker du deg til jul? 2: Kva er det kjekkaste med jula? Gunn Mari Moberg - Veit ikkje, ei god bok. - Eta god mat. Svein Arild Kjærland - Alt mulig til leiligheten. - All den gode maten. Kari Ljosnes -Snille ungar. -Samla med familien og god mat. Kjersti Børve -Snille ungar. -All den gode maten og at familien kan vera samla. Kjetil Hauge - Kjekke og snille ungar. -Slappa av og eta god mat. Vera i lag med familien. Margita Aksnes - Snille ungar - Den gode maten Gunnar Eikemo -Har ikkje tenkt på det enno. -Mykje god mat. Dag-Rune Myklebust - Twintip -Gåver Vegar Iversen - PC -Pinnakjøt. KVA SKJER I DESEMBER? Uskedalen Bedehus Mandag. 3. des. kl : Yngste/Unge Røyster. Adventskos. Fredag. 7. des. kl : Fredagsforum. Søndag. 9. des. kl : Søndagsskule. Mandag. 10. des kl : Konfirmant-time. Mandag. 10. des. kl : Hobbyklubben. Miljøkveld juleprogram. Onsdag. 12 des. kl : Småbarnstreff. Jule-bakst. Søndag. 30. des. kl : Julefest for små & store. Kvar tysdag: Bønemøte kl ulen og småbarnstreff. Ida Røssland - Veit ikkje, harde pakkar. - Presangane Uskedalen Kyrkje 2. des. kl Ljosmesse ved Jan Ove Totland 16. des. kl Den tradisjonelle julekonserten med Røysterett for alle, Uskedalen Skulemusikk, Kvinnherad trekkspelklubb og fleire nye innslag. 24. des. kl Julegudsteneste ved Sven Harald Nilsen 26. des. kl Gudsteneste ved Sven Harald Nilsen Vonheim 28. des. kl Juletrefest i grendahuset Vonheim

11 USKEDALSPOSTEN Side 11 Får det til å svinga av skulemusikken Tekst og foto av Thor Inge Døssland Over: -Alle fra tall 10. Spill litt svakere så blir det enda bedre. Til venstre: -Flott! Den skal vi få til. Bra! Den blir kul!(etter første gjennomkøyring). Det har verkeleg svinga i Aktivitetshuset om tysdagskveldane denne hausten. Då har skulemusikken hatt sin faste øvingskveld, og med den nye dirigenten, Anders Christensen, er det tydeleg at korpset er i ferd med å få eit musikalsk oppsving. Mange nye og spennande musikknummer har han delt ut, og med effektiv og kyndig leiing, utan store fakter, får dei 20 skulemusikkmedlemmene to utviklande musikktimar kvar veke. Berre på den korte tida Christensen har hatt korpset har han tilført dei unge musikantane mykje. Allsidig musikar Då Anders Christensen i haust vart tilsett i kulturskulen, var det ein erfaren korpsmann og allsidig musikar som kom til kommunen.. Han kom frå ein tiårsperiode i ei liknande stilling i Troms. Han er fødd på Notodden for om lag 45 år sidan, men flytta tidleg til Svelvik ved Drammen. Det var der han starta på den musikalske løpebanen. - Jeg begynte i skolekorpset hjemme i Svelvik, senere også voksenkorpset. I tillegg gikk jeg og tok timer hos instrumentlærer. Etter hvert kom jeg med i Lier Ungdomskorps, et godt korps med veldig flott miljø. Med Lier var jeg med og vant NM flere ganger. Det var en fin tid med mye musikk. Mye korps og mye storband. Det var musikk mandag, tirsdag, onsdag osv., seier austlendingen, og både innleving og kroppsspråk fortel oss at musikken har hatt og har ein sentral plass i livet hans. Verneplikt i Garden For han var det derfor naturleg å avtena verneplikta som trompetist i Gardemusikken. Det skjedde i 1984, og året etter tilbragte han som elev på Toneheim Folkehøgskole, musikkfolkehøgskulen utanfor Hamar, som samlar ungdommar frå heile landet som er spesielt interesserte og evnerike innan musikk. - Det er det artigste året i mitt liv. Her fikk jeg spilt i ulike sammenhenger; korps, storband, ensemble, ja, alt mulig. Kjempegøy! Det var da jeg bestemte meg for at jeg måtte jobbe innenfor musikk. Derfor startet jeg på utdannelse ved Oslo Musikkonservatorium ( ), en kjempegod utdannelse både med tanke på pedagogisk arbeid og utøvende virksomhet. Etter dette vart det nokre år med jobbing i Osloområdet. I denne perioden var han både musikkskulelærar og frilansmusikar. Dessutan

12 USKEDALSPOSTEN Side 12 -Full konsentrasjon. spela han ein del med eit av våre mest kjende storband, Sandvika Storband. Neste stopp på den musikalske reisa var Troms. I ein ti-årsperiode der hadde han ei liknande stilling som han no har her. Dessutan var han og aktiv som utøvande musikar i Tromsø. - Du har framleis ein del kontakt med musikkmiljøet i nord? - Ja, jøss! Jeg spiller fremdeles en del med et godt Big Band der oppe, Midt-Troms Storband. Var nordaførr siste helgen i oktober. Da var det mye øving og klubbspilling. Kjempegøy! Storband står hjarta nær - Vi har merka oss at storbandmusikken står ditt hjarta svært nær. Saknar du det å vera utøvande musikar når du bur i her i Kvinnherad? - Til nå har jeg hatt så mye å gjøre at jeg har ikke merket savnet. Etter hvert håper jeg at det kan bli en del kontakt med musikere i Bergensområdet, og at det blir en del spilling utav det. Det er jo ikke langt til Bergen, seier Anders og vi skjønar at dei ti åra i nord har gjeve han eit nordnorsk forhold til avstandar. - Ellers har jeg blitt svært godt mottatt her i Kvinnherad. Her i Uskedalen har jeg opplevd tiden med skolekorpset svært positiv. Det er en virkelig utfordrende jobb å være dirigent for et skolekorps. Jeg synes korpset her har hatt en bratt stigning musikalsk fra den første øvingen, seier han medan han synleggjer stigningskurva med handa. Det blir virkelig spennende fremover. Det kan bli skikkelig gøy! Lovende, interesserte og greie musikanter! - Vi er imponert over måten du jobbar på på øvingene. Det er verkeleg effektivt! Brodahl eit stort forbilde - Ja, det er en jobb. Og vi må jobbe for penga!, er det kontante svaret. -Vi har registrert at du har mange gode musikkontaktar, og du har spela med mange store og kjende musikarnamn. Er det nokon som er eit forbilde og har betydd ekstra mykje for deg? -Frank Brodahl er et stort forbilde! Han er en av Nordens beste trompetere, ja, mange mener han er i verdensklasse som leadtrompeter i Storband. Jeg har hatt han som lærer, og han er på mange måter en mentor for meg. Ja, han betyr og har betydd mye. -Og no skal skulmusikantane i Kvinnherad nyta godt av kontakten din med denne kapasiteten? - Ja, Frank kommer i april. Da blir det seminar og konserter med Frank som solist. Vi satser på to konserter, en i Rosendal og en her i Uskedalen. Det blir stort! Helt topp! Virkelig noe å se fram mot! Det er et samarbeidsprosjekt med Rosendal skulekorps. Ein matglad mann Vi er blitt kjent med Anders som ein dirigent som lever og åndar for musikken og jobben sin. Vi spør han om det er musikk 24 timar i døgnet, eller om det er plass til andre hobbyar og interesser. - Tro det eller ei, jeg liker faktisk veldig godt å gå i skog og fjell. Jeg ser fram til å få sett mer av dette nydelige området på den måten. Fotballinteressert er jeg også. Fotball på TV er flott avkobling, derfor setter jeg pris på alle kanalene jeg har. Dessuten er jeg en matglad mann som virkelig koser meg med en god middag sammen med gode venner. Kafèbesøk opplever jeg også som god avkobling. Jeg tror det er viktig og helt nødvendig å koble av med andre ting enn musikk på fritiden. Ellers elsker jeg å reise. Jeg føler meg privilegert som har fått oppleve så mye av landet vårt. Heldig som får sett nye steder, og det er morsomt å treffe nye mennesker. Jeg opplever det utviklende. Neste gang flytter jeg kanskje til utlandet, kanskje til Oslo?, seier han drøymande medan han heldigvis legg til at han håpar å få bli nokre år i Kvinnherad før det skjer!!

13 USKEDALSPOSTEN Side 13 DIN LOKALE LEVERANDØR TELEFON Uskedalen Tlf / Fax firmapost@eidsvik.no Sverre Myklebust Maskinstasjon AS 5463 Uskedalen Graving Sprenging Boring Masseflytting Telefon Telefax Mobil Mobil I AKSEN MIDT PÅ HUSNES TLF

14 USKEDALSPOSTEN Side 14 Hiv og Hoi, her kjem styrmann Magnar! Av: Lars Fausk (12 ½ år) Namn: Magnar Kristian Hjelmeland Alder:68 år Bustad:Dimmelsvik Hobby:Slektsforskning Her har eg intervjua Magnar Hjelmeland om sekstanten, eit gamalt navigasjonssystem som du finn ut posisjonen med å måla høgda på sol og stjerner i grader og minutt. Dette instrumentet brukte ikkje bare båtar men også fly. Flya hadde sekstant med kunstig horisont. Det hadde aldri han hatt på båtane, om så kunne dei ha funne posisjonen om natta. Eg kjem til å fortella litt om båtane: Basra, Elisabeth Bakke, Høegh Orris og Urd. Men fyrst sekstanten som han har arva etter tipptippoldefar min, den fant han fram til Island. med! Sekstanten Sekstanten er noko du navigerte med på havet i gamle-dagar. ( Foto: Lars Fausk). - Sekstanten var lenge det einaste hjelpemidlet til å finna posisjonen. - I dag brukar vi G.P.S. - Sekstanten blir brukt til å måla høgda på sola og stjernene, men du trenger ei klokke og datoen. - 4 sekunder feil på klokka gjev 1 lengdeminutt (Foto: Lars Fausk) feil i posisjonen, så klokka må vera nøyaktig. Det var det eg ville fortella om sekstanten. Høegh Oriss Ein av båtane heiter Høegh Oriss. Der var mor mi Ann Kristin Hjelmeland Fausk, Onkel Arvid og besto med. Dei skulle koma ombord i New York. Dei kom frå Halifax i Canada og skulle til New York. På veg ned fekk dei ein fæl orkan på seg og lasta forskøyv seg og dei måtte ligge på veret. På same plassen var òg ein annan båt som heiter Norse Variant. Den gjekk ned, kun ein mann vart berga. Han vart funnen på ein flåte to dagar etter. Høegh Oriss hadde og ein fin seilas over Stillehavet. -Etter Panamakanalen skråa vi ned til ein grad nord, og der vart sekstanten flittig brukt. Urd Her er ein historie han fortalte meg om tida han var ombord på båten Urd -Eigentleg var M/S Urd heimehøyrande i Dimmelsvik min første seilas. Den gjekk i fraktfart på kysten, sement i sekk vestover den gongen. Her fekk eg læra å styra etter kompasset og lykter om natta. Å bli grundig sjøsjuk, fekk eg òg erfara, dette på vei utanfor Jæren i nordvest kuling. Ein annan lærdom var å bli lurt. Ein kar hadde sett på klegryta og bad meg røra slik at kleda ikkje svei i botnen. Eg tok jobben alvorlig! Dette må ha vore den fyrste vaskemaskinen der om bord.

15 USKEDALSPOSTEN Side 15 Basra Den vart bygd under krigen for å klare å seila minst ein gong over Atlanterhavet. Men sommaren 1956 var båten 2 gonger langt inn i Sibir for å hente trelast. Sommaren 1957 kryssa den Atlanterhavet og opp på dei store nord-amerikanske sjøane og var der heile sommaren! -Eg gjekk i land i Haugesund og reiste heim til Dimmmelsvik og var med å flytta Bjørnebølshusa der dei står i dag. Båtane Magnar Kristian har vore på. (Foto: Lars Fausk) Elisabeth Bakke Elisabeth Bakke var også ein båt med mange historiar. Den var med og rømde frå Udevalla i Sverige. Var seinare med på landgang i Nord-Afrika og konvoifart i Nord-Atlanteren. -Har seinare aldri fått anledning til å seila på The Great Lakes Eg har sett ned på Lake Michigan frå fly, det blei det næraste. -Ein tur frå Sibir skulle det vera 2 plankar av stor dimensjon, vi fant bare ein plank, men då kom styrmannen med saga og skar den i to, så hadde dei to plankar! Av Ola Matti Mathisen Korleis vart jula feira i Uskedalen i til dømes 1915? Det finn ein ikkje svar på ved å lesa den handskrivne ungdomslagsavisa Daltræk. Avisa hadde ikkje nyhende, den var stort sett fylt med kva ein kan kalla novellar samt dikt og songar. Den diktande trong var stor den gongen! Jolenummeret vart såleis innleia med diktet Jolekveld, skreve av psevdonymet H.H. Her er det: Jolekveld, jolekveld, straalande ny av himmelsk eld Tonarnes store høgtidsstund. Stille paa jord i lid og lund! Heilage julekveld. Juleljos, juleljos, kveik det liv som i natti frjos. Ljos yver hjarta, heim og land. Gjev oss ein kristen heilhugsbrand! Glitrande juleljos. Jolefred, jolefred, send du i kjærleik til oss ned! Gjev oss i sanning brodersinn, so me kann høgtida festen din. Ljuvlege jolefred! Joledag, joledag, sol du strør yver livets jag. Himmelske tonar syng yver jord, soga um honum, vaar store bror. Fagraste juledag! Jolehelg, jolehelg, brui du la yver daudens svelg.

16 USKEDALSPOSTEN Side 16 Heim kan me fara trygg og glad. Vegen er rudd til Zions stad. Herlege jolehelg! Innunder jul i 1916 var det signaturen Bob som slapp til i Daltræk og han hadde meir jordnære tema å spela på: Det lakker mot jul, hei, hvor tiden flyr, knapt nok dagen gryr før det alt er kveld, ja du vet det selv. Hvordan skal det gaa? Nylig var vi smaa og nu er vi alt saa smaat blit graa! Sommer var det just Husker du august? Da vi solbrandt slang, baat-tur dagen lang, til en regnfull røst sa at det var høst og vi fanget hummer til vor trøst. Og nu har en fugl sagt det straks er jul. Hvor ble tiden av på vor skjæbnes hav? Og i en-to-tre samles vi i læ av det kjære, gamle juletræ! I samme nummer har avisa ein alvorleg, nærmast filosofisk artikkel under overskrifta Bruk tiden, og den kan vera like aktuell 92 år seinare: Der findes neppe noget som ungdommen ødsler saa meget med som tiden. I vore dage synes fremtiden saa endeløs lang. Det er derfor almindelig at tenke, at man har tid nok til alt ogsaa til at la være at bruke tiden. Men vi ser dog hvorledes den ene dag og uke og maaned avløser den anden, inntil en hel aarstid er omme. Og ungdomstiden, full av haap, længsel og drømme, flyr vækk som fuglen, og den alvorlige mandomsalder innfinder sig med sine sorger, men vistnok ogsaa med sine glæder. Derfor skulde enhver mindes allerede mens man er ung at bruke tiden paa rette maaten. Det er daarskap at opsette til i morgen hva der endnu kan gjøres i dag. Det er ingen tvil om at mangen i vort land skulde være mer velstaaende end han er, dersom han flittig brukte tiden. Men naar mandan ikke passer tiden, saa passer ikke tiden manden. Tiden er i sandhet kostbar. Tapt tid kommer aldrig igjen. Til utnyttelse av tiden hører også utnytteløse av friheten. I vor tid gjøres desværre den oppfatning sig gjældende, at friheten hovedsagelig bør benyttes til at more sig i, eller drive hen i hva man pleier at kalde tidsfordriv. Men tal ikke saa sterkt om tidsfordriv, tiden driver sig selv fort nok i de yngre aar. Men man må gjøre forskjell paa tidsfordriv og gavnlig fornøyelse, dog bør ogsaa disse lastes naar de drives længer enn nødvendig er for at samle og styrke kræfterne. I desse åra vart Daltræk skreve i skyggen av ein krig, som Norge til alt hell ikkje var direkte innvolvert i. Den første verdskrigen set ikkje store spor i avisa, men ved skiftet over til 1916 har signaturen Hofmann ein betraktning som også omfattar krigen. Der findes ogsaa dem som det den nye århundredes første aar har sat et varig stempel paa, skriv han. Han (eller ho) kjem også inn på kvinnefrigjeringa: Tænk Dem de krigførende magter, hvor har ikke de kjæmpet, sukket og lidt for friheden! Hvor mangen draabe blod er ikke der nede i ufredens land rundet omkap med sveden paa en varm sommerdag og hvor mangt et menneskeliv er ikke gaat tilspilde. Grufult at tænke paa, det er som dit hjerte kunde martres derved. Vort land derimot har atter været forundt den glæde at kunne utvide sine interesser paa de forskjellige felter i fred. Overalt har arbeidet gaat raskt framad. Store forandringer er sporet baade paa undervisningens, handelens, jordbrugets og industriens omraade. Nye formaal og nye ideer har blinket som forilden i farvandet. Nye opgaver og problemer er stillet fram, til løsning. Og kvinden, som før var sat tilside i samfundet, ja kanske av mange seet ned paa, har nu frisket om sig, hævet sig fra sit stillestaaende standpunkt. Hun har fået det i sit indre, at hun ogsaa har sine pligter ligeoverfor samfundet, at hun har et arbeide at utføre, og hun staar ogsaa nu frem, mandig uforfærdet, fuld av kraft og viljestyrke, færdig til at tage et tungt tag, om det gjelder

17 USKEDALSPOSTEN Side 17 Konfirmantane i Uskedalen på heimleg grunn Av: Ola Matti Mathisen Her er dei 22 konfirmantane som førebur seg på bedehuset i Uskedalen fram til konfirmasjonen i mai samla på trappa: Birger Bauge, Silje Bråtun, Vegard Døssland, Thomas Halvorsen, Carina Totland Hansen, Birgitte Hjelmeland, Siv Hanne Kjærland, Monica Helen Sæle Kårstad, Ida Telstø Legland, Kristine Ludvigsen, Ingeborg Haugland Lunde, Silje Myklebust Mathiesen, Gaute Moberg, Ellen Karin Moen, Julie Grønstøl Myklebust, Dag Rune Myklebust, Aleksander Rebaudo, Anette Kyrkjeeide Sandnes, Torbjørn Steinsvik, Ingvill Traavik Sture, Margareth Sæle, Benjamin Taranger og Karsten Tungesvik. Anders Rød Eidsvik og Andreas Saghaug får undervisning i Rosendal. (Foto: Ola Matti Mathisen) Det har skjedd noko historisk på bedehuset i Uskedalen denne hausten: Konfirmantane møter til undervisning der og treng ikkje å reisa til Rosendal. - Det er ikkje heilt klårt når konfirmantførebuinga var på denne staden og i Uskedalen sist, men det har i hvert fall ikkje hendt sidan 1966, seier fleire som hugsar langt attende.. Sidan har konfirmantundervisninga vore i Rosendal. Når det likevel var naturleg å leggja den til Uskedalen i 2006/2007 var grunnen at kullet er så stort som 24. Kyrkjelydssekretær Oddbjørg Heimark kunne helse 22 av dei velkomen til bedehuset fordi to får undervisninga si i Rosendal. Bedehusets ansvarlege er på si side svært glade for å kunne låna ut bedehuset til dette føremålet. Dei to første skuletimane var, ikkje uventa, ei fin blanding av ålvor og skjemt, for Oddbjørg er myndig og morosam på same tid. Men ho stilte dei 22 desse to spørsmåla som dei måtte svara skriftleg på: Kvifor er dykk med på dette? Kva ønskjer dykk å læra dette året? Eit svar var at dei ønskte å læra meir om kristendommen og eit anna at dei ville vera saman med vener. Undervisninga strekkjer seg over to timar annankvar veke fram til april 2008, opplyser Oddbjørg.

18 USKEDALSPOSTEN Side 18 USKEDELING I JUNAITEN - rapport frå globetrottaren Astrid Kristoffersen Astrid Kristoffersen i verdensmetropolen New York., på veg til San Francisco. 8. august kom svært fort, og før eg visste ordet av det var eg på veg til USA. Til eit år eg ikkje hadde aning om korleis kom til å bli. Å ta avskjed med familie og vener hadde vore hardt, men då eg satt på flyet tenkte eg mest på at no er eg på veg til New York! The big apple! Flyturen var lang, og eg var utålmodig, men omsider kom vi då fram. Ein liten haug med norske utvekslingsstudentar vandra med godt mot på veg ut av flyplassen. Vi blei teken imot av ledarar frå Aspect, den organisasjonen vi reiser med, og transportert til hotellet der vi skulle bu dei første dagane. Vi fekk utdelt rom, og eg kom på eit rom med tre andre norske jenter. Vi fekk to dobbelsenger og måtte dele ei seng på to, noko som ikkje slo godt an hos dei gutane som var på reis. New York opphaldet gjekk stort sett i shopping, sightseeing, litt kursing på kva vi burde gjera og ikkje gjera, og ein heil del prating. Eg var heldig for eg hadde jo med meg Karina, som er ein kjempegod venn, og vi hadde det utrulig kjekt med å vandra rundt i New Yorks gater. Endeleg kom dagen då me alle skulle reisa vidare til familiane. Den byrja ikkje på beste måten, for dei som skulle ringje og vekkje oss ringte aldri! Heldigvis hadde ei av jentene tenkt litt og slått på mobilalarmen. Heile morgonen stod alt på hovudet. Folk måtte finna ut kva dei skulle ha på seg, korleis dei skulle ha håret, og krølltenger og rettetenger, sminke og kle var overalt. Alle var ganske nervøse og ingen hadde fått meir enn maks to-tre timar søvn. Så blei vi transportert imot flyplassen. Vi var fire stykkar som var saman fordi vi skulle reise omtrent på same tid, og litt etter litt så forvant dei andre inn på fly og eg blei igjen. For min del så blei det ein del forsinkelsar og styr, så eg enda opp med å tilbringa tolv timar på flyplassen før eg endeleg kom meg i lufta. På sjølve flyturen så var eg byrja å bli ganske trøtt, så eg sov stort sett heile vegen. Men eg vakna då me var på veg ned, og såg alle millionar lys som strålte ut frå San Francisco. Då me landa hadde ikkje dørene så veldig lyst å opna seg, og etter litt strev fann flypersonalet ut at dei måtte demontera heile døra, og slapp oss då omsider ut. Gangane virka veldig lange, og eg var veldig spent, men plutselig såg eg nokre folk som virka svært kjente. Der var vertsfaren min, Tom, vertsmora mi, Rita, dotter deira, Jessica og mannen hennar, Randy, og vertssøstera mi frå Tyskland, Anna. Saman reiste vi til huset. Då eg kom inn i huset blei eg overlumpa av to ganske små hundar, Lucy og Guido. Lucy, til tross for sin begrensa storleik klarte å hoppa bemerkelsesverdig høgt, medan Guido var meir roleg. Vi fekk utdelt rom og eg må sei eg var ganske nøgd med det eg fekk. Eg og Anna fekk vårt eget bad, som var nyoppussa og allting. Så byrja livet mitt i California. Å tilpasse seg til å bu med nokon du ikkje kjenner, og å folge deira levemåte kan vera ein utfordring. Men alt går fint så lenge ein trør forsiktig, og i mitt tilfelle så var vertsforeldra veldig kjekke!

19 USKEDALSPOSTEN Side 19 Det tok ei stund før eg og Anna blei vane med kvarandre, i byrjinga så snakka vi eigentleg ikkje så mykje, men etter ei stund så blei det betre, og me kunne sitja oppe til langt på natt og prata. Noko anna som tok litt tid å venje seg til er alle folka her! Det er stor forskjell på vesle Noreg og den mest befolka staten i eit godt befolka USA. Her kan du ikkje stikka ein tur opp i skogen om du vil koma deg litt vekk frå folk. Og viss du tar deg ein nokre timars køyretur for å koma til skogen, så er det jaggu meg fullt av folk der og. For ikkje å snakka om på skulen. Der på det vesle området, er det meir enn dobbelt så mange folk som det bur i heile Uskedalen! Men dei fleste er veldig kjekke, så då går det jo fint! Og nysgjerrigheita er det ikkje noko å sei på, dei har lyst til å finna ut ting om Noreg og Europa, sjølv om nokre av dei spørsmåla eg har fått har vore ein smule rare. Dei fleste spørsmåla eg får er om vi har ting som dei har her i Noreg. For eksempel, om vi har kyr i Noreg? Data? TV? Hamburgar? Hus? Juice? Frukt? Sjokolade? Hundar? Ein del tar det som sjølvsagt at sidan eg er Norwegian så må eg då koma frå Norwegia, dei blir litt overraska når eg forklarer dei at det landet faktisk ikkje eksisterer. Ein lærar fekk spørsmålet om kvar Noreg ligg, og byrja å forklare at det ligg rett ved sida av Frankrike. Men eg seier ikkje at dei er dumme, det er bare det at aviser og nyheiter på TV stort sett handlar om USA eller Irak, så då er det jo ikkje så rart at dei ikkje veit så mykje om resten av verda. Dei tre månedane som har gått sidan eg kom, har i grunnen gått utrulig fort, og det er nok fordi eg har hatt så mykje å gjera på. I vekene har eg omtrent ikkje eit liv for skulen er ikkje gniten på å gje lekser, men i helgene har eg alltid noko å sjå fram til. Nokre helger har det vore skulekameratar som har hatt bursdag, og då slår dei til med ein stor amerikansk bursdagsfest. Sidan ganske mange her rundt om har basseng, så blir det vanlegvis poolparty. Desse er ganske kjekke, og dei sparer ikkje på verken mat eller dekorasjonar. Vertsforeldra mine er også veldig flinke til å ta oss med ut på ting. Dei er glade i naturen, så me tar oss ofte den køyreturen for å koma opp i fjellet. Og me har til og med kome oss heilt ned til San Diego, då me skulle henta sonen til vertsforeldra mine, Zachary, frå marinebåten der han hadde vore dei siste seks månadane. Og sjølvsagt har eg fått svømt litt i Stillehavet og vore på nokre av dei nydelege strendene dei har her på kysten. Litt shopping har det og blitt, for San Francisco ligg ikkje så langt vekke, så der likar eg og Anna oss meget godt. I tida framover kjem det til å gå svært fort. Thanksgiving er rett rundt hjørna og det er noko eg verkeleg har sett fram til! Då samlast heile familien og et ein kjempestor kalkun, og det er visst enorme mengder med mat, så det blir nok til kalkunsmørbrød kvar dag ut året! Og etter thanksgiving er det nesten desember, og då byrjar jo nedteljinga til jul. Dette blir mi første jul utan familien, utan vener, og ikkje minst utan grano! Kjem til å sakna alt saman, men det er jo ikkje kvart år eg får oppleva ei ekte amerikansk jul heller! Eg gler meg til å baka (og smaka) dei tradisjonelle julekjeksa, og sjå dei tradisjonelle julefilmane. I vertsfamilien min er dei litt uvanlege for dei feirar både julafta og juledagen, medan dei fleste andre i USA kun feirar juledag. På julafta så samlar dei saman ein del av familien og opnar pakkar, et julemiddag, og høyrer på julesongar. På juledag samlar dei saman ein større del av familien og opnar pakkar, et julemiddag og høyrer julesongar denne dagen og. Jula her handlar verkeleg om å ta vare på familien og få litt tid til å vera med kvarandre. Julemiddagen består vanlegvis av skinke eller steik, og folk som kjem til middag tar vanlegvis med seg noko tilbehør eller dessert. I romjula bruker dei tida til å vere med vener som dei elles ikkje ser så ofte. Eg tviler sterkt på at eg får sjå noko snø denne jula, for me er jo allereie i andre halvdel av November, og gradestokken viser 25 grader. Eg gler meg til resten av året, men også til å kome meg heim igjen. For kor henn i verda eg enn fara skal, så elskar eg Uskedalen! JULEKRAMBU I USKEDAL Fått inn flotte juleduker som du får -20% på. Mykje fint og nytt i gåveartikler. Fine englar og nissar m.m. Nydeleg julete av krydder og appelsin, no berre kr 20,- pr hg. Heil kaffe (kan og malast) kr 29,- for 250g. Evanger fårepølse og middagskjøtpølse. Du kan og finna mykje fint og koseleg i bruktavd. Opningstider: mån, ons, tors, fre.: Laurd Tysdager Stengt. Butikk tlf.: Heime tlf.:

20 USKEDALSPOSTEN Side 20 Av : Bente Halvorsen, Birte Nybakk JULEKRYSSORD Løysing på julekryssord og oppgåver finn du på www/uskedalen.no den 24. desember. Julekryssord 1 Kven kjem med gåvene? Kven er mor til Jesus? Kva høyrde gjetarane då Jesus blei fødd? Kva et nokon på julekvelden? Kva reid Maria og Josef på? Kva pyntar vi juletreet med? Kven er jordas far? Kva handlar..jula om? Julekryssord 2 Det er.. den 24 desember. Kven fortalde at Maria skulle føde den einborne? Vi har fri i jula. Kvar har vi laga denne avisa? Kva lyste på himmelen julekvelden? Svenskevitser Ein svensk gut skulle gå i butikken og kjøpe mjølk for mor si. På vegen datt han og banna høgt. Akkurat då gjekk ein prest forbi, og han sa: Viss du bannar, kjem du ikkje til himmelen. Då sa guten: Eg skal ikkje til himmelen, eg skal til butikken og kjøpe mjølk! Veit du kvifor svenskane et plaster? For då trur dei at dei ikkje får magesår.. Ein mann banka på døra hos ein svensk familie. Han sa: Eg held på med ei innsamling til nytt skulebasseng. Kona ropa til mannen: Hent eit glas vatn til mannen! Kor mange svenskar treng ein for å vaske ein bil? Ein til å holde svampen og ein til å køyre fram og tilbake.

21 USKEDALSPOSTEN Side 21 Bente, Birte og Lars sine beste julekjeks! Farmors frokostpepperkaker Ca.100 stk. Steiketemperatur: 200 grader C, varmluft 175 C 300 g (3½ dl) farin 500 g (1 beger) sirup 1½ ts nellik 1½ ts ingefær 2 ts kanel 150 g smør eller margarin 3 egg 1 dl mjølk 2 ts hornsalt 2 ts bakepulver 1 ¼ kg (2 l) kveitemjøl Sjokostenger! Ingredienser: 200 gr smør 200 gr sukker 300 gr kveitemjøl 2 eggeplommer 1pk sjokodrikk (125gr) ½ ss vaniljesukker 1 ts bakepulver Julekake 4 dl mjølk 100 g smør 150 g sukker 1 egg 50 g gjær 2 ts kardemomme ca g kveitemjøl rosiner sukat Kok opp sukker og sirup. Tilset krydder og smør. Pisk saman egg og mjølk. Rør dette inn i den varme blandinga. Avkjøl. Tilset mjølet godt og bland med hornsalt og bakepulver. Legg deigen i ei bolle. Dryss litt mjøl over og dekk med folie. La deigen stå i 3 døgn. Trill store runde boller som legges på bakepapir eller smurt plate. Trykk bollene litt ned. Steikes midt i ovnen ca. 15 min. Sjakkruter. Steiketemperatur:200 grader C varmluft: 175 grader C 275-3oo g (4 1/2dl) kveitemjøl 200g smør eller margarin. Smakstilsetjing: 2 ts vaniljesukker 2 ss kakao. Slik gjer du: Alt blandast i ei bolle. Deigen skal rullast til ei stang. Kneppast flat. Pensle kaka med eggekvite. Strø på hakka mandlar og sukker. (ca. midt på) Steikast på grader C i ca min. Skjærast opp varme! Rør ut gjær i ei temperert blanding av smør og mjølk. Bland alt og kna det samen til ein deig. La den så heve til dobbel størrelse. Del deigen i to deler. Lag julekakene heilt runde. Skjær eit snitt rundt kanten (ca. midt på) og press knyttneven ned i julekaka. Hakk saman mjøl, sukker og smør til ein smidig deig. Del deigen i to. Bland den eine delen med vaniljesukker, Den andre med kakao. Trill deigen ut i 4 jevntjukke lengder. Legg lys stang ved sida av mørk stang i to lag. Trykk dei ganske lett saman. La lengdene stå kaldt ei stund. Skjær dei i 3-4 mm tjukke skiver som legges på bakepapir eller smurt plate. Steikes midt i ovnen ca 10 min. Brett opp kanten slik at det blir ei flat og jevn overflate på toppen. Heves så i minimum 30 min. Pensle med egg tilsatt 2 ss vann. Steikes på 175 grader C i min.

22 USKEDALSPOSTEN Side 22 Julegåta: - Kvar var pappa før jul? Tekst: Tore Hjalmar Sævik Det var advent, og Nina var ganske spent. Sjølvsagt lurte ho på kva som kom til å vere i pakkane under treet og om det ville kome snø. Men ekstra spent var ho på å få pappa heim til jul. Pappa var nemleg sjømann. Han reiste rundt i heile verda med båt. Det gjorde at han fekk besøke mange land, men det gjorde også at han måtte vere lenge borte frå Nina og mamma. Han hadde sent Nina kort frå både Brasil, Japan, Canada og Sør-Afrika. Ho visste ikke akkurat kvar desse landa låg, men mamma hadde fortalt at dei låg langt borte frå Norge. Før pappa hadde reist denne gongen, hadde han smilt lurt og sagt at han ikkje ville fortelje kvar han skulle. Han meinte Nina måtte greia å gjette det dersom ho fekk litt hjelp. Han skulle sende e- postar som fortalte noko om landet, til mamma og Nina i adventstida. Det syntest begge to var ein god ide. Dei likte godt konkurranser. I løpet av desember fekk dei fleire e-postar frå han. I den første stod det at han var i eit land der det var ganske varmt. -Ja, då kan han i alle fall ikkje vere på Island, sa Nina. - Nei, det har du nok heilt rett i, svarte mamma. -Men det er jo så mange land der det er varmt. Eg kan jo ikkje vite kvar han er berre fordi eg veit at det ikkje er kaldt der, sa Nina. Også dette var mamma einig i. Pappa hadde fortalt mamma kvar han var, men Nina ville ikkje at ho skulle røpe det. Det var å gi opp altfor lett. Då pappa sende e-post igjen, fortalte han litt meir om elva han hadde nemnt. Ho hadde plutseleg vorte heilt raud ein gong for lenge sidan, og han trudde at Nina kanskje hadde høyrt om dette på søndagsskulen. Nina syntest dette høyrtest litt kjent ut, men ho greidde ikkje å forstå kva han meinte. Korleis kunne elva ha vorte heilt raud? Og kvifor skulle ho ha høyrt om dette på søndagsskulen? Nei, dette var merkeleg. Så var det berre ti dagar att til juleaftan. Mamma hadde begynt å rydde og vaske i huset, og Nina hadde hjelp henne med å lage julepynt. Men Nina lurte stadig på kvar pappa var. Den dagen kom det endå ein e-post. Der stod det at familien til ein veldig kjent person som snart har bursdag, måtte flykte til dette landet rett etter at han var fødd. -No veit eg det! No kan pappa berre kome heim! jubla Nina. -Er du sikker? spurte mamma. -Ja. Pappa er i eit land der det er nokre kjempestore spisse byggverk av stein som er veldig gamle, ikkje sant? -Det er heilt rett! sa mamma. Veit du kvar far til Nina var? Løysing legges ut på julaften. Den neste e-posten kom tre dagar seinare. Der skreiv pappa at det var ei stor elv som rann gjennom landet. Attmed elvebreidda hadde han sett ein kamel, og ved sidan av kamelen stod ein mann med eit rutete skjerf på hovudet. -Å, men det er jo så mange store elvar som renn gjennom land der det er kamelar og menn med skjerf på hovudet, sukka Nina. Men då ho tenkte seg om, greidde ho ikkje å kome på nokon. Likevel syntest ho pappa gav henne altfor lite hjelp til å gjette kvar han var. -Mamma, brukar dei skjerf på hovudet i Kina? spurde ho. -Nokre kinesarar gjer vel det, men det er andre land der det er meir vanleg, svarte mamma. Nina hadde lyst til å spørje kva for land det kunne vere, man fann ut at ho ville vente med det. Først ville ho tenke litt til og sjå kva pappa skreiv neste gong. Kvar var pappa før jul? Er attgjeve med tillatelse frå Barnehelg Julen 2007.

23 USKEDALSPOSTEN Side 23 Fire politikarar klare til innsats Av Torfinn Myklebust og Ola Matti Mathisen Fire politikarar frå Uskedalen er blant dei 35 folkevalde i kommande periode: Torfinn Myklebust (IP), Gunn Mari Moberg (H), Bjarne Lilleaas (V) og Tove Lill Lakselv (Frp). Ikkje sidan på slutten av 1970-talet har så mange uskedelingar vore med i kommunestyret og veljarane er spente på kva kvartetten kan utretta også for Uskedalen. GUNN MARI MOBERG 41 år, vidareutdanning, butikkleiarskule, har mann og tre barn, arbeider på SPAR Nilsen Handel Kvifor valde du Uskedalen som bustad? Eg er fødd og oppvaksen i Uskedalen, og har alltid trivst her saman med familie og vener. I Uskedalen fekk eg meg jobb i familiebutikken til foreldra mine, og eig dessutan husatomt på familieeigedommen. Det er svært kjekt å bu i dalen. Kva andre jobbar har du hatt? Eg har i eitt år vore barnehagepraktikant i Uskedalen og dagmamma i eitt år. Kva gjer du helst i fritida? Eg likar lagsliv og engasjerer meg i det. No er det spesielt i Uskedalen Utvikling og damevennene til Aktivitetshuset. Elles likar eg å gå tur, vera saman med familie og sitja i ro med ei god bok. Kor reiser du helst i ferien? Deler av familien til mannen min kjem frå Voss, og vi reiser dit rett som det er. Elles kan det verta ein storbytur av og til, til dømes til Brüssel, Paris, Istanbul, Warzawa og Tallinn. Kvifor valde du Høgre og sa ja til å vera listekandidat? Eg har tru på Høgre, som meiner at alle menneske i utgangspunktet har fridom til å realisera eigne tankar og mål. Vi vil gje folk mogelegheit til stå på eigne bein. Eigedomretten er fundamental for oss. Vi må som regel ha lov til å bruka det vi eig til det vi har lyst og bruk for. I praktisk politikk har eg sett at det er mange saker i Uskedalen og Kvinnherad elles der eg har lyst til å koma med mine innspel til løysingar. Så for meg er det ein blanding av ideologi og jordnær, praktisk politikk som eg synest må løysast. Gunn Mari Moberg på plass i kommunestyret. Leiar i Kvinnherad Høgre Politisk erfaring og praksis? Eg er leiar i Kvinnherad Høgre. Eg har vore med i levekårskomiteen og vore vararepresentant til kommunestyret i førre perioden. Organisasjonserfaring elles? Eg er med i Uskedalen Utvikling og Aktiviteshusets damevenner. Lions likar eg og å vera med i. Har og vore innom idrettslaget og ungdomslaget i bygda. Kva saker saknar du som ikkje vart løyst i forrige periode? Det vart gjort mykje i høve til kommunens økonomi. Sjølv om det vert sagt at næringslivet i Kvinnherad går svært bra, meiner eg det kunne vore arbeidd meir med å få industri og næringsareal. Nye areal må tilretteleggjast og bli klare for etablerarar. Kva tre saker er dei viktigste for Kvinnherad i tida framover? * Veg og kommunikasjonsmidlar. * Opprusting og utbygging av dei skular som treng det mest. Prioriteringslista må følgjast. * Det er viktig å få gjort noko med Rosendalstunet.