ULLAHOLM BÅTKLUBB 10. års jubileum

Transkript

1 ULLAHOLM BÅTKLUBB 10. års jubileum

2 Ein kveld hausten 2003 sat ein gjeng på KaffeBaren i Ulstein vik å såg ned på hamna der Ullaholm låg, brannskada å fæl. Båten hadde akkurat komt ut på finn.no til salgs. IF Skadeforsikring skulle selje «Brannskadet Skøyte» for Vi syns det var for gale at denne båten skulle fare frå Ulsteinvik, og kontakta derfor selgaren, som var ein meklar i Ålesund. Det kom inn to bod på båten, men Ullaholm Båtklubb gav meklaren tilbod om at vi kunne ta båten slik den låg og i den stand den var mot å dekke kostnadane til meklaren. Meglarhonoraret, straum, og innkjøp av 2 nye startbatteri kom på kr ,- noko som også vart kjøpsprisen på båten. Klausulen i kjøpekontrakta var at motoren skulle starte. Start kablane frå styrhustaket og ned i maskina var smelta, men vi løyste dei frå skotet, og drog dei frå kvarandre, og på den måten kunne vi sjekke at maskina gjekk ved bruk av dei gamle kablane. Maskina og manuellstyringa fungerte utmerket. Besluttninga om å kjøpe båten sto ved lag. Eit møte vart stelt i stand, i lokala til Bergen Rør i saunesmarka, i det gamle Televerk bygget. Ulstein og Hareid Dykkerklubb var representerte ved Tor Inge Normo, Voitto Jokinen, og Jan Helge Dyngeland. Vi kjøpte offisielt båten frå dykkerklubben for 1 kr. Ullaholm Båtklubb var no formelt eigar av M/S Ullaholm LKHT. 3. November 2003 hadde vi skipingsmøte på Sjøhuset (No KaffiKari) Ullaholm Båtklubb vart stifta, med Karl Johan Barstad, Tom Henrik Muggerud, Jan Helge

3 Dyngeland, Jon Flø, Arnleif Kleven og Martin McGowan som medlemmar. 10 januar tok vi båten ut på prøvetur, kjekt å la båten pløyge bølgene igjen! Seinare vart båten vart teken ut til Ulstein Verft, de det vart teke om bord steamhøgtrykkvaskar, HD vask og slamsugar. Deretter starta vel det som er den største grisejobben til no om bord! Akterlugaren, byssa, egnarhuset og styrhuset blei spylt ned, og sot, trekol, og anna drit vart sugd opp frå skutebotnen. Vi arbeida på skift, og når dagen var omme var båten gullande rein, og alle vi, var grovskitne! Båten vart teken inn til sentrum igjen, og vi reiv ut 2 fulle containerar frå akterlugaren og styrhuset. Alle store verktøy vart tekne i bruk, motorsag, vinkelslipar, slegge og kubein! Det var eit enormt arbeid å rive ned styrhuset og akterlugaren. Det nye aluminiumstyrhuset viste seg å berre vere bygd på utsida av det gamle tre styrhuset. Treverket i taket var veldig råteskada, og vi beslutta derfor å rive vekk alt saman. Dessverre var ein del av treverket sopass bra at det blei ein veldig omfattande jobb å få det vekk. Taket vart lekta oppatt, isolert og lagt på 70mm faspanel. Nytt instrumentpanel vart laga i firkant jern og kryssfiner,

4 For å finansiere dette arrangerte Ullaholm Båtklubb diskotek på samfunnshuset og tente ,-. Dette var kjærkomne pengar i ei tid då vi var gode kundar hjå diverse inkassoselskap rundt om kring. Fullt fokus vart sett på å få båten i operativ drift igjen. Nye startkablar vart skaffa frå Ulstein Elektro, styrhuset vart bygd oppatt i panel og stål. For lugaren vart fiksa opp, og vi bygde også ein dobbelt lugar der framme. Enormt med arbeid vart lagt ned i løpet av våren og sommaren Den første turen 9 August 2004 var vi på vår første tur med båten. Turen gjekk til Borgarøya, der vi hadde teke på oss å bygge ei utescene for kommuna. Dette skulle vise seg å verte eit vendepunkt i interessa for båten! Turen vart ein suksess! Sidan der ikkje var noko særlig med fasilitetar om bord, måtte vi overnatte inne i hovudhuset. Men det var likevel ein veldi flott tur, med grilling, bading å Tomma hadde med seg gitaren. Interessa for å jobbe på båten steig raskt, og planar og framtidsvisjonar vart laga. Vi ville bygge oppatt båten basert på material og fargar vi fann når vi reiv ned. All innreiing skulle vere i ståande faspanel, same type som vi fann bak respatexen i styrhuset. Ellers skulle vi få om bord alle fasilitetar for å

5 ha de komfortabelt om bord. Varme, ventilasjon, 220v straum, varmt og kaldt vatn, toalett, etc. Folk kom stadig ned på kaia og ville vite kva vi heldt på med, og skuta låg der flott, og nymala. Ein av desse var Bård Emil Ødegård, som vart meir å meir gira og til slutt kom med i klubben på fulltid! Vi bestemte tidleg at Ullaholm Båtklubb skulle vere ein klubb det var vanskeleg å bli medlem av. Vi ville heller ha nokre få medlemmar som jobba å sto på, i staden for ein haug med medlemmar som berre ville vere med på tur, og gjer dei kjekke jobbane. Det gjekk derfor fleire år før den neste nye medlemmen kom til. På tokt med NIVA 23 august sette vi båten på land på Vegsund Slip. Vi hadde fått ei kontrakt med Norsk Institutt for Vannforsking (NIVA) som skulle ta botnprøver utanfor alle verft og industriområder på Sunnmøre. Dette gav oss økonomisk moglegheit til å gjere nokre store jobbar som stod i kø på båten. Slippsetting, nytt ladesystem, kartmaskin og ekkolodd, diverse oppgraderingar i maskina og ikkje minst, ein sinnsjuk aktivitet om bord med snekring av forlugar og styrhus. Båten vart med eit nødskrik ferdig til den søndagen då NIVA kom om bord. Heilt på tampen vart vi overraska av ein startmotor slutta å virke, og i hui og hast vart ein bytte motor henta på Vatne, og montert om bord, vi var i mål, og berre 4 timar forsinka i forhold til skjema. Karl Johan, og Bård var med på mesteparten av turen, utanom nokre dagar då Ottar Vattøy vikarierte som skipper. Det vart ein spesiell tur, med NIVA folk som jobba og tok botnprøve og vi mannskapet som jobba for å halde båten

6 i gong! Einaste problema vi hadde var stadige lekkasjar på spylepumpa på dekk, denne gav vi til slutt heilt opp, og laga til ei provisorisk elektrisk spylepumpe, og ein av dagane då vi skulle over breisundet og til Ålesund, fekk vi problem med maskina. Fuelfiltera var fulle av skit, etter slingringa i breisundet, og vi klarte med eit naudskrik å få båten inntil kaia ved Sunnmøre Fiskeindustri. Folka frå NIVA gjekk i land, og tok taxi til hotellet, mens Arnleif kom om bord å hjelpte Karl Johan og Bård med å få skifta filter og draina tankar. Neste morgon var vi klare for innsats igjen! På tross av småproblema, so virka båten nesten knirkefritt heile veka vi var ute! Vi gjekk heilt frå Statt til Molde i løpet av denne veka, og klarte toktet 2 dagar før tida! Siste kvelden, då vi kom fram til Molde, bydde Aud og Sigurd frå NIVA på middag om bord, mens vi gjekk båten frå Vestnes til Molde laga dei svinesteik og dessert, og når vi klappa til kai var ankerdrammen klar! Vi hadde eit kjekt måltid om bord, før dei to gjekk på hotellet, og kapteinen og chiefen gjekk i land og på Petrines Pizza. Kvelden vart lang og våt, og til slutt ville ikkje dørvaktene ha oss der meir, ikkje fekk vi gjer opp bar rekninga vår heller. Men slik kunne vi ikkje ha de, Bård tok saka i eigne hender og ville gjere opp for seg. Kapteinen vart beordra av Chiefen ned på båten å hente den største skiftenøkkelen vi hadde i maskina. Dum som Kapteinen var gjekk han ned å henta den, utan å tenke på at planen var å likvidere byens dørvakter! Til alt hell hadde chiefen ombestemt seg når kapteinen kom tilbake, med skiftenøkkelen Morgonen etter starta med eit brak, då dei to frå NIVA kom om bord, og mannskapet vakna, tydeleg prega at gårsdagens strabasar. Men vi fekk i gang

7 båten kjapt, og var klar for ein ny dag med vassprøver, før vi sette kursen for dei 50 mila heim til Ulsteinvik. I ettertid hadde vi store problem med å få oppgjer frå NIVA, dei klaga på alt mulig, og prøvde tydelegvis å få redusert rekninga vår. Vi var forespeila Ca ,- for jobben, men fekk utbetalt ,- Dette førte oss ut i eit økonomisk uføre, og vi måtte gjere i stand ei gjeldsordning med Sparebanken Møre. Dette skulle vise seg å vere eit problem som vi sleit med i lang lang tid etterpå. Vi vurderte ved fleire høve å ytre enkel, og banal vold mot NIVA, ved for eksempel å reise til Oslo å stripe opp bilane deira og slike ting. Men vi besinna oss, og lot det heile passere, etter nokon epostar med harde ordelag. I september hadde vi første overnattingstur om bord, denne gjekk til Ålesund, og på tross av svært spartanske forhold om bord, vart dette ein minnerik å flott tur! Båten vart i stadig betre stand, og vi bygde ein provisorisk lugar nede i lasterommet, for å få med meir folk, og fleire turar vart de utover våren og sommaren I Juli 2005 var vi på vår første Molde Jazz, noko som skulle vise seg å verte ein årleg tradisjon! Vi fekk ei utruleg oppmerksomheit overalt der vi for. Alle var interessert å sjå på denne flotte skuta som kom inn i hamnene. Stadig fekk vi besøk av folk som hadde jobba om bord, hadde slekt som hadde jobba om bord, eller hadde andre minner om kviteskuta frå Haramsøya. Sesongen 2006 vart ein svært aktiv sesong for oss i Ullaholm Båtklubb! Dei nye lugarane og salongen i lasterommet tek form, og komforten om bord er blitt veldig mykje betre. Vi var med på maritimedagar i

8 Fosnavåg, Margarets Sommarfest på Giske, Ullafesten på Haramsøya og ikkje minst MoldeJazz! Maritimedagar 2006 gjekk føre seg i striregn, men takkavere partytelt på dekk og kjekke folk, vart det veldig kjekt både om bord og på land! MoldeJazzen dette året kan vel reknast som då vi sette Ullagutta på Jazzkartet i Molde. Utallige påfunn og turnear dette året har vel gjort at MoldeJazz ikkje vert det same utan Ullaholm her etter. Dei ansatte på Dockside fekk gleda av å ha oss liggande på piren dette året, og vi fekk veldig veldig mykje nye og kjekke bekjentskapar i Molde. Helga etter vi kom heim frå Molde fekk vi invitasjon til å vere med på den lukka sommarfesten til The Margareths på Giske. Dette vart ein heilt ubeskriveleg artig fest, saman med heile VIP eliten frå norsk musikkliv! Dette var før denne årlege sommarfesten vart open for publikum, og Ca 100 personar kosa seg i fjøra på Giske, med musikk og sjømat. Heile festen var sponsa av Remmereit, som dei fleste i Ulstein kjenner til. Dagen etter gjekk vi vidare til Haramsøya, og til det som vi nok kan kalle høgdepunktet i historia vår om bord i Ullaholm. Allereie på Lepsøyrevet høyrde vi Ullaholm, Ullaholm på VHFen. Gamle reiaren Magnus Tomren var ute i sjarken sin for å ynskje oss velkomne. Vi måtte gå æresrunde ut i Ullasundet, forbi der Ullaholm brukte å ligge i bøye, og forbi familiegarden til Tomren familia på Austnes. Vi fortøygde båten i fiskerihamna på Austnes,

9 og ei taxi stod klar å venta på oss for å ta oss ut til Ullasundet, der den årlege Ullafesten heldt til. Når vi steig ut av taxien vart vi møtte med ståande applaus! Alle på festen kom å skulle prate å røle, og utrykke si entusiasme over at vi tok vare på kviteskutå. Ullafesten 2006 kan vel utan å overdrive omtalast som fantastisk! Knut Halvard Ulla, som har hjelpt oss mykje med å få tak i gamle bilde av båten og samla inn historikk, var den som inviterte oss oppover, og introduserte oss for gamle reiarane. Ulla er ei lita bygd på Haramsøya, heilt ute mot havet ved Ullasundet. Dei fleste husa er frå flytta, men plassen er veldig godt teken vare på, og husa vert brukte som sommarhus. Ullafesten er eit årleg arrangement der alle som stammar frå Ulla kjem heim og møtest. Vi vart inviterte inn i husa til folk, fekk høyre mykje gamle historier. Dagen etter tok vi med alle som hadde lyst ut på fjorden med båten, og Magnus Tomren stod til rors! Dette var ei veldig spesiell oppleving, både for oss og dei! Vi fekk ei veldig annerkjenning for arbeidet vi hadde gjort om bord, noko som var viktig for oss å høyre. Når folk som har hatt sitt liv å virke om bord i båten, før oss,

10 er overvelda over å kome om bord igjen gjer dette eit sterkt inntrykk! Besøket knytte også gode kontaktar med Tomren familia, spesielt Magnus Tomren og systera Bjørg Haram. Vi reiste frå øya i gledesrus, og veldig motiverte for å fortsette restaureringsarbeidet om bord på Ullaholm! I romjula i 2006 hadde vi de første av Ullaguttas tradisjonelle julebord. Dette hadde vi i leilegheita til Bård, og vi både åt og drakk og hadde det veldig kjekt! Chiefen heldt ein rørande tale. Dette julebordet har vart tradisjon og alle som har vore med på tur vert invitert. Året 2007 vart på mange måtar ein repetisjon av suksessar. Ikkje det at året eller turane vart noko dårligare av den grunn. Vi var i Ørsta på Klypashow, på Haramsøya på båttreffet og sjølvsagt på Moldejazz. For å kome med eit sitat frå Chiefen, frå dette året; Eg får ei slik ro når eg er ute med Ullaholm! Vi har det veldig veldig kjekt på tur! Ein tur må nemnast, og det var turen til Sandsøya på Vassendgutane konsert. Dette gjekk som det må gå når Ullagutta og Vassendgutane møtest. Alt er etter sitat frå dekksbasen, som er den einaste som huskar denne turen. Vi hadde også med oss Ingar Dimmen på denne turen, som belønning for mykje hardt arbeid om bord. Han viste oss blant anna at det var muleg å starte maskina frå styrhuset! Noko vi ikkje vil anbefale blir gjort fleire gongar. I 2008 var vi ikkje på like mange turar som åra før, rett å slett på for lite tid, grunna alle andre prosjekta vi hadde rundt lystbåtmessa, trebåtfestivalen, og de å få båten klar til å gå på Molde Jazz.

11 Men det vart ein minnerik tur til Ørsta, for å sjå uteshowet til Klypa. Utan om denne var det Moldejazz som også dette året vart den store turen. Vi hadde stort sett full båt heile veka, og på det meste var det 16 personar som budde om bord! Ei spennande erfaring, og ein test på kor mykje folk vi kan ha med på tur. Etter fleire veker med intens skruing, virka faktisk det tekniske om bord svært godt igjennom heile veka. På heimvegen derimot fekk vi store tekniske problem. Då vi skulle passere Flø, fekk vi mykje slingring og veret var ikkje det beste. Dette førde til stor belastning på båten, og mykje rasa over ende og datt ned. Plutseleg ropar Bård frå styrhuset at han ikkje klarer å styre skuta. Han sveivar på rattet, og brukar joysticken utan at noko skjer! Vi konstaterer at hydraulikkoljetanken på styringa er heilt tom, og prøver å fylle på ny olje, men denne berre forsvinn etter kort tid. Vi stoppar båten og startar å bakke utover mot havet, og vekk frå Fløfjøra. Vi prøver å kalle opp redningskøyta, og Florø Radio, utan å få kontakt. Det viser seg at PCen i bestikket har vore stripsa fast til ledninga for VHF antenne, og når PCen gjekk i golvet sleit den av ledninga til VHFen. Vi ringte derfor Florø Radio på mobil, og fekk vite at redningskøyta låg i Måløy, men at losbåten i Ålesund kunne rykke ut dersom det vart kritisk. Vi starta ein intens jobb for å finne lekkasjen, og alt av olje på båten vart tømt ned på styringa. På den måten klarte vi å styre skuta innover. 2 timar og liter olje seinare, kunne vi klappe til kai i Ulsteinvik. Lekkasjen vart funnen i ein kopar albue bak kjøleskapet i egnarhuset. Mulig har denne vore dårlig, slik at når vi monterte nytt avløp for vasken har dette røret starta å

12 leke. Dette forklarer også at vi aldri fann oljen som lak, sidan all oljen gjekk ut igjennom dreneringa av egnarhuset. Når vi kom heim fekk Arnleif hjelp av to arbeidskameratar frå Dimo, til å legge opp heilt nye og rustfrie rør til styringa. Dette fører også til at vi kan få senka dørstokken til byssa, slik at denne vert enklare tilgjengeleg. No når Ullaholm ikkje lenger går ut i storhavet, er det ikkje nødvendig med denne høge dørstokken. Vi hadde også med oss leiaren for Hardanger Trebåtfestival på turen frå Molde. Ho fekk ei uforgløymeleg oppleving om bord i Ullaholm vil vi tru. Vi vart spesielt inviterte til festivalen i Nordheimsund i Juni 2009, og målsettinga blei å få båten klar til denne langturen! Trebåtfestivalen Ullaholm Båtklubb hadde heilt frå starten av slete med dårleg økonomi. Sparebanken Møre måtte gå med på ei gjeldsordning, og vi var registrerte ved dei fleste inkassoselskapa i landet. Vi prøvde å finne kreative måtar å få inn pengar på. Sponsormarkedet var vanskeleg, fordi få såg nokon verdi av å støtte oss. Til slutt kom vi opp med ideen om å lage Trebåtfestival i Ulsteinvik. Vi såg fleire plassar vi var kor enkelt ting var gjort for å trekke til seg folk. Spesielt gjorde besøket vårt på Maritime dagar i Fosnavågen, at vi tenkte, Dette må vel vi også klare. Fleire av medlemmane i klubben har i mange år dreve med arrangement å konsertar og forskjellig, så kompetansen hadde vi august 2006 vart den første trebåtfestivalen arrangert. Vi fekk med nokre sponsorar, leigde eit stort telt, fekk skjenkeløyve, og hyra inn danseband. Ekstra

13 flytebrygger vart også lagt ut. Vi fekk eit fantastisk ver, og det strauma på med besøkande! Festivalen overgjekk alt vi hadde forventa oss, og gav oss eit godt økonomisk resultat, som gjorde at vi hadde pengar til å halde kreditorane litt på avstand. Vi arrangerte festival igjen i 2007, og då, på tross av eit forferdelig ver, klarte vi å doble oss i forhold til 2006! Dette året fekk vi også besøk av Hardangerjekta Mathilde, noko som hjalp veldig på sjølvtilliten vår. I 2008 toppa vi festivalen på nytt, og greidde på nytt å dobble oss i forhold til 2007! Slik har det fortsett. Trebaatfestivalen i Ulsteinvik er komen for å bli, og vert rekna som den nest største Tre/Veteranbåtfestivalen i Norge. Lystbåtmesse I Mai 2008 arrangerte vi lystbåtmesse, i samarbeid med XL Marin, dette vart også ein suksess. Vi hadde 29 båtar utstilte, og messa var veldig godt besøk. For å kaste glans over arrangementet leigde vi inn glamour modellen Aylar Lie, og arrangerte moteshow saman med Blåhuset. Dette arrangementet hjalp også veldig godt på økonomien til klubben. Vi prøvde med ei messe også i 2009, det viste seg at det var tyngre å få til ei slik messe enn kva utbyttet vart, så vi beslutta å legge ned dette prosjektet. Vi fekk mykje skryt frå Ulsteindagane komiteen for denne messa, sidan den laga mykje ståk og styr i hamna og mykje flotte båtar.

14 I 2009 tok vi besluttninga om å ta turen til Nordheimsund og Trebåtfestivalen i Hardanger. Vi har spesielt inviterte, og fekk omtale i lokale media der nede for at vi tok den lange vegen. Det vart også gjort stas på at arrangørane av Trebaatfestivalen i Ulsteinvik kom på besøk. Det vart eit enormt arbeid å gjere båten klar til turen sørover. Vi jobba målretta heile vinteren og våren med å få båten klar. Vi bygde ferdig lugarane og salongen under dekk. Nytt toalett med dusj vart ferdig. Flislagt å gode greier! Styrhuset måtte gjerast ferdig. Vi trengte skikkelig navigasjonsutstyr. Det vi hadde fram til no, med ei PC basert kartmaskin var alt for ustabilt. Ikkje hadde vi radar heller. Det viste seg at sonen til gamle reiaren, Guttorm Tomren var salssjef i Furuno Norge. Det var gode greier for oss! Han laga til eit veldig godt tilbod til oss, på det sværaste av navigasjonsutstyr frå Furuno. Furuno NavNet 3D er in pakke med radar, satellitt Gyro, DGPS, AIS, og 3D kartmaskin med 2 skjermar. Hareid Elektriske sponsa oss med skjermar, og Sparebank1 hjalp oss med finansieringa. Dette er nok den største enkelt investeringa vi har gjort på båten. Ved 2 arrangement fungerte vi som demobåt for Furuno, noko som vi ser på som stor stas. Vi starta turen sørover med heilt nystrigla båt. Båten har vel aldri vore så fin i pussen sidan den kom til Ulsteinvik. Litt småjobbar sto igjen, så vi heldt på litt på turen

15 sørover. Faktisk hadde vi ikkje elektrisk styring før vi passerte Flåvær. Turen gjekk først til Florø, så vidare til Bergen, og siste dagen inn Hardangerfjorden til Norheimsund. I Solund møtte vi M/K Heland, som også var på vei til Norheimsund, så vi gjekk i følgje med dei til Bergen, og vidare til Nordheimsund. Hardanger Båtfestival var ein kjempe flott festival. Vi hadde 3 flotte dagar i Norheimsund. Med besøk både på fartøyvernsenteret, på pub saman med Ausekarane, og på besøk på opplysninga Sistnemnde hadde heldigvis stengt for kvelden. Etter Nordheimsund gjekk vi tilbake til Bergen, der vi feira jonsok. Rjomegraut vart laga frå botnen av, ved hjelp av Vi fekk besøk om bord av ein del utflytta Ulsteinvikarar, så det vart ei flott jonsokfeiring! Dagen etter gjekk vi til Askvoll, der vi kjørte alt Caterpillaren orka for å rekke hamburgersjappa. Dette var same kveld som Kjetil Rekdal kalla Erik Bakke for ein Alkis, og Michael Jackson døde tragisk. Vi misstenker at Ullagutta hadde ein finger med i spelet i begge episodane. Vidare gjekk vi til Måløy, der vi var med på Måløy dagane, dette var også minnerikt seiest de. Ullagutta har ingenting å berette frå dette besøket. Vi gjekk heim over Statt i eit strålande ver, same som vi hadde då vi gjekk sørover. Det var ein sliten gjeng som kom heim etter 10 dagars tokt på kysten.

16 Åra går vidare, og Ullaholm har blitt brukt til småturar rundt om kring, Molde Jazz og Båtfestivalen i Ålesund har vore besøkt fleire gongar. Ï 2010 var vi inviterte til FjordSteam i Florø, dette er eit skikkelig stor arrangement, der stort sett alle veteranbåtar frå heile landet var samla. Vi gjekk rundt frå båt til båt, og vart kjende med mykje kjekke folk. Ullagutta leia også allsongen, som seg hør og bør. Vi gjekk saman med Hindholmen, Oront, Heland og Norlys sørover til dette arrangementet. Norlys seilte standsmessig med ein 1930 modell T-Ford på dekk, noko som vakte stor oppsikt i Florø! Dette er eit godt minne om vår gode trebåtentiusiast kammerat Stig Aurvåglid, som dessverre sette ut på sin siste seglas alt for tidleg. I 2011 vart storturen vår å besøke Kystkulturdagane i Kalvåg. Sjølve Kalvåg er rett å slett berre kystkultur. Dette er ein fantastisk flott plass, og er eit populært reisemål for båtfolket. Denne helga kokte det over av båtar og folk! Vi var spesielt inviterte av arrangørane, som var gutta om bord på Haugefisk. Vi var der saman med Nybakk, Von, og Norlys. Det vart ein svært minnerik helg! Ullagutta kom på ein god 2 plass, med 1 tidelsekund i suppekonkurransa, men vi vann som vanlig allsongen og festen etterpå. Turen heim hart også minnerik. Når vi passerte Gamla lyd og lys bøye gjekk vi oss fram i ein vestlig kuling, noko som førte til ganske mykje sjø. Ullaholm, eller Rullaholm som båten også gjekk under tidlegare, sette mannskapet sitt på prøve. Etter 2 timar med slingring, sjøsjuke, tårer og dramatikk kunne vi svinge inn Vanylvsgapet, og atter få trua både på livet og frelsaren.

17 Å bli spesielt inviterte til slike arrangement som Fjordsteam, Hardanger og Kalvåg, gjer at vi trur vi har gjort noko rett i alle fall. Restaureringa av Ullaholm og arbeidet vi gjer vert lagt merke til i veteranbåtmiljøet i Norge. Det viser også igjen i besøket vi får til festivalen vår. I 2008 gjorde vi ei besluttning i klubben som ikkje var så veldig god. Under Molde Jazz, relativt lite gjennomtenkt, men med store vyar tok vi over M/B Taxi. Ein 50 fots passasjerbåt frå Molde. Båten hadde ei lang og spennande historie. Men dessverre hadde tidens tann tatt eit veldig godt grep i denne båten. Vi gjekk den heim til Ulsteinvik for eiga maskin. Ting såg litt lyse ut, og vi jobba med å skaffe finansiering og folk til å utføre ein del trearbeid for oss. Dessverre vart prosjektet alt for stort, og tida vår alt for lita. I tillegg har vi ei 72 fots skøyte å ta vare på. Det enda med at vi selde skroget til ein tysker i Gjerdsvika for 1 kr. Båten står enda på Stranda Verkstad, og er ikkje noko vakkert syn. Dette kapittelet passar eigentleg veldig dårlig inn i Ullaguttas historie, som den tidvis har gått under navnet Ulstein Success Forrening. Aktiviteten vår har fått stor interesse i media, utallege aritklar i aviser, radio og TV har det blitt gjennom 10 år. Det som var ekstra kjekt var når vi vart kontakta av TV8 Sunnmøre som laga eit flott innslag om Ullagutta, båten

18 og festivalen vår. Ein heil dag med solskin i påska 2011,med gode fohold var vi ute på tur med TV 8. Heilt frå 1989 har Ullahom hatt fast kaiplass ved den gamle fergekaia i Ulsteinvik. Ulsteinvik sentrum er no i jubileumsåret 2013 inne i ei kjempe utbygging av sjøsida. Det blir nye kaier, brygger og hus ved sjøkanten. Dette er kjempe positivt for den aktiviteten vi har. Utbygginga har ført til at Ullaholm har midlertidig kaiplass på Strandabøen ved Stranda Verkstad. Der har vi også fått leige oss eit lagerrom på 60 m2. Det er godt å ha ei eiga kai til båten, med lager på land til alt vi eig og har samla på igjennom 10 år. Vi ser fram til den dagen vi kan flytte tilbake til sentrum. Det er der båten høyrer heime, og det er viktig at den ligg i bybildet slik at folk ser den. Båten er også med å skaper liv i sentrum, og også ein synlig bevis for fiskeriaktiviteten før i tida. Ullaholm Båtklubb har også løyve frå Kystverket om å leggew ut flytebrygger langs moloen på Sauneset saman med eit par andre verna båtar. Kanskje er dette det som skal bli eit godt fartøyvern miljø i Ulsteinvik? Ullaholm Båtklubb har heile tida brukt media, og internett aktivt. Dette har nok vore med på å laga ein del av suksessen. Det at folk har fått sett kva vi driv med, både godt og gale, gjer at vi har lettare for å få til ting., sponsorar og avtalar rundt om. På websida og på youtube

19 ligg det veldig mykje god dokumentasjon over kva Ullaholm Båtklubb har drive med dei siste 10 åra. Dei siste åra har medlemmane i Ullaholm Båtklubb vore spreidde rundt om på alle hav. Nordsjøen, fjordane, og studiar ved fjerne strender gjer at aktiviteten er litt lavare enn før. Uansett klarer vi å halde båten ved like, å bruke den litt. Vi klarer også å halde festivalen gåande. Folk står på når dei er heime, og dei som er igjen i Ulsteinvik gjer den daglige innsatsen. I planane for dei fleste er å vende tilbake til Ulsteinvik etter kvart og då vil nok klubb aktiviteten auke på igjen. Det er i alle fall det som må vere drivkrafta for å halde båten og klubben godt i stand. Ullaholm Båtklubb feirar 10 år i 2013, og det er ingenting som tyder på at ikkje klubben skal feire fleire slike jubileum i framtida. M/S Ullaholm Svenskeskøyte bygd i eik på eikespant. Opprinnelege mål frå byggeverftet: LOA meter, Breidde 5,75 meter, BRT: NRT: Kallesignal: LKHT Fiskerimerke: M-48-H Båten vart levert i 1935 frå Ringens Båtvarv i Marstrand med navnet "GIPSY LOVE" til

20 The Marstrand Fishing Co Ltd i Grimsby. Mest truleg eigde motorleverandøren Bolinder-Munktell AB i Eskilstuna ein del eller heile rederiet, for 24 oktober 1938 sel Bolinder Co Ltd, London, båten til Felix Mally, Eskilstuna. Han sel den vidare den 5 november 1938 til partsrederiet Rickard Eliasson på Öckerö i Göteborgs nordre skjærgard for kroner. Dette rederiet står som eigar frå i følge i perioda er det på samme webside oppført at båten var i England. Båten hadde allereie då namnet Zenit. Rickard Eliasson er etter det vi forstår identisk med mannen "Ernst Bremer" som er kjend som ein av sveriges største smuglarar. Han var ein halden man og villaen som han eigde i Öckerö, nærare bestemt Kalvsund er i dag museum og blir kalla Bremerska Villan eller Smuglarvillan. Båten hadde Svenskt reg.nr Den første motoren var en 100 hk Bolinder tennkulemotor, 1 cyl, 2-t, som blei bytta ut i 1939 mot en 150 hk Bolinder, 2 cyl, 2-t. Båten fekk svensk fiskeriregistrer nr: GG 63. Då andre verdenskrig braut ut vart båten overteke av den tyske krigsmarine ved Nordmeer Studien- & Reederei Gesellschaft i Leipzig. Båten blei overført i 1945 til kontoret for fiendtleg eigedom i Oslo og i 1948 overtatt av Sjødirektoratets avviklingskontor. Under 2. verdenskrig fungerte båten blandt anna som Isbrytar i Narvik. I 1949 blei båten solgt til Johan og Georg Hansen i Åkrehamn og omdøpt til Spannholm R-376-A. Båten fekk då sett inn ein 180 hk Alpha motor.

21 I desember 1950 kjøpte Tomren-karene båten, og avløste den forrige Ullaholm. Båten fekk namnet "Ullaholm" og registreringsnr M-48-H. I 1960 var eigarforholda slik: Petter Tomren (4/5) og Hans Tomren (1/5). I 1969 eigde Magnus og Hans Tomren Ullaholm ilag. I 1972 fekk båten ei betydelig oppgradering, ny Caterpillar maskin med 425 HK blei installert og nytt overbygg i aluminium vart sett på. Radiostasjonen på båten fekk kallesignal LKHT. Båten blei strukturert i 1989, men erklært verneverdig og overtatt av Ishavsmuseet Aarvak, Ulstein og Hareid Dykkerklubb stod for drift, og vedlikehold av båten. Ulsteinvik 3.november 2013