Rekkedal Gjestehus med gjesten Tekst og foto: Morten Feiring

Transkript

1 Rekkedal Gjestehus med gjesten Tekst og foto: Morten Feiring Innsteg Som nybakt og spent og litt nervøs journalist for medlemsavisa vår har eg køyrt eit stykkje ned i Bondalen og stoppar mellom grøne markar og høge tindar attmed eit fjøs på Rekkedal. Eg stig inn i tunet på Rekkedal Gjestehus og kjenner på den gode stemninga med ein gong. Mellom desse husa er det godt å vere! Vertskapet er ikkje å sjå men døra til Grindløa er open eg gjeng inn og på kjøkenet står eit stort brett med nydeleg kantarell til tørk. Både synet og lukta gjer noko med ein. Så kjem vertskapet Margrethe og Bjarne og ynskjer velkomen. Bjarne fyrer på peisen og triller inn brettet med kantarell slik at det kan tørke vidare framføre peisen medan vi set oss ned for ein kaffi og ein god prat. Dei fortel at soppen er plukka på setra deira av ein pensjonert oljearbeidar som har vore hjortejeger i utmarka deira i 35 år no. På eit underleg vis kjenner ein seg heime her med ein gong nervøsiteten til journalisten har reist opp i pipa med den gode trekken frå peisbålet, og praten kjem lett i gong. Meny Neste to dagane skal dei ha ei samling for regionleiarar i Vinmonopolet frå heile landet 20 til saman. I kveld startar dei med ein 4 rettars middag og som drikke til maten serverar dei polfolket vin frå eigen vinkjellar, vin som dei sjølve importerar direkte frå Italia med godkjend løyve sjølvsagt! hjortepate med soppstuing. Så er det dekka til middag i grindløa. Til forrett hjortemør frå Toregarden på Vartdal med Snøfrisk frå Tine Ørsta og norsk skinke attåt. Så ein mellomrett med lokalt fiska Breiflabb. Til hovedrett vert det Ekstra stjerne kalvefilet - det møraste og beste kjøtet som finst, norsk og ofte lokalprodusert i alle høve med merking som syner kva for gard den er produsert på. Desserten til slutt vert denne gongen Panna cotta ei italiensk nyting som synleggjer vertskapet sin italienske tilknyting i tillegg til deira klare profil på lokalprodusert mat på menyen. Elles vil journalisten på alle vis tilrå Margrethe sin vidgjetne råmjølkspudding - ei himmelsk oppleving! Økonomi Rekkedal Gjestehus er i dag ei suksessrik reiselivsbedrift plassert på tjukkaste landsbygda. Den gjev vertskapet eit godt levebrød i tillegg til at dei gjev ein god arbeidsplass for tilsette på serveringssida på timesbasis og som ikkje minst bur i nærområdet. Men ingen skal vere i tvil om at det er mykje hardt arbeid som ligg bak at dei er komne dit dei er i dag. Bjarne og Margrethe dreiv tradisjonelt med mjølkeproduksjon frå dei tok over i 1973 og i tretti år fram til Gjestehuseventyret starta med at dei måtte gjere noko med gamlestova på garden: Iverstova. Det heile starta som ei tilleggsnæring og dei har heile tida vore veldig bevisste på å bygge opp steg for steg. Nøktern investering og god og sunn økonomi ligg som basis og dei presiserar at dei har ikkje hatt fokus på tilskott utaifrå! Dei selde mjølkekvota på garden og la pengane inn att i oppbygginga av gjestehuskonseptet i gamlestova. I ei periode på nokre få år dreiv dei attåt med kjøp og sal av livdyr dei kjøpte kalvar og selde dei som drektige kviger, men frå 2007 vart det slutt på dyrehald, og dei satsa på gjestehus på heiltid. No vert jorda vekkleigd til gode grannar. Dei har vore klare på at eventuell utviding av verksemda heile tida skulle vere kundedreve Gjestane får servert velkomstmat som handmat i gamlestova, og då vert det Margrethe og Bjarne Rekkedal med kantarell frå eiga seter framfor peisen i Grindløa. 36

2 i sentrum dvs utvide i takt med etterspurnaden. Tunet Etter kvart strøymde folk til hyggelege lag i gamlestova. Slik laga det seg til økonomi og ei moglegheit til å hente ei gamal grindløe frå Volda og sette den oppatt i tunet under snikkar Tore Stokke si dyktige leiing - med eit moderne kjøken attåt og ein kjellar med konferanserom/galleri og vinkjellar bygd med materiale frå gamle Vestnes kyrkje. Etter kvart kom det fleire små hus til gards: stabburet frå Nørevartdal og sist no nyestova: heilt nybygd på staden ei storstove smakfullt dekorert av kunstmalar Sigmund Årseth hjørundfjording busett i Valdres- og med lysekroner laga i Firenze, den største i midten spesiallaga. Ein kjempestor kakkelovn møter oss midt på i enden av romet som eit storslagent midtpunkt. Margrethe ynskjer velkomen inn i gamlestova kor eventyret starta. Frå venstre: grindløa, nyestova, gamlestova, sengjabuda og stabburet. Foto: Knut Arne Aarset, Sunnmørsposten. 37

3 Med så mange bygningar kan dei no skreddarsy opplegg for dei fleste ynskjer: samarbeid med hotell frå Ålesund til Ulsteinvik til Ørsta og Volda, cruisebåtturistar, kurs og konferansar for næringsliv og offentleg forvaltning, private selskap av alle slag m.v. Hittil i år har dei hatt 18 bryllupsfestar i tunet og eitt er tinga til klokka 11.00! Totalt i år om lag 5000 gjester til gards! For kurs kan dei no tilby nyesalen som plenumssal, grindløa som matsal og alle småhusa som grupperom med eiga atmosfære, og dei samarbeider som sagt med hotella i området i høve til overnattingskapasitet, og her rosar vertskapet satsinga politisk på infrastruktur som Eiksundsambandet og no snart Kvivsvegen som opnar for eit enda større kundegrunnlag for bedrifta. Sovekammerset i gamlestova: Senga (sengeteppet som dei før nytta som dyne) var bryllupsgåve til Bjarne sine besteforeldre. Gjesten i sentrum Dei har klare meiningar om at hotellkjedene vert meir og meir like og dei er veldig bevisste på å levere noko anna : Vandring i tunet og i husa er deira event. Plasseringa midt i ei landbruks -bygd er ein del av heilheita: Møkkalukt og beitande dyr og gras som vert hausta inn viser at dei bur i ei levande bygd og det vil turistane ha og sjå. Dei som kjem på besøk ser verdien av at jorda vert halden i hevd og Margrethe og Bjarne vil streke under at dei ikkje har hatt ein einaste gjest som har vore negativ til jordbruket. Opplevinga er viktig for gjestane. Så kjem vi til essensen: Om dei får 400 gjestar på ein dag så handhelsar dei på alle grunnfilosofien er å sette gjesten i sentrum - kvar og ein gjest som kjem inn i tunet skal takast i mot på same vis som om familie eller vener kjem på besøk. Og her kjem eit hjartesukk frå vertskapet: her har vi norske turistverter, hotellpersonale m.v. mykje å lære av andre land, ikkje minst italienarane: Gjesten skal vere i sentrum! Her må journalisten skyte inn til lesarane at han har vore så heldig og fått vere gjest her i tunet ved fleire høve og knapt nokon stad har ein følt seg så velkomen som nett her! Alle lysekronene i nyestova er laga i Firenze. Den største lysekrona er spesiallaga. 38

4 Prima vare, men ikkje av eigne druer- kan hende som pensjonist i Toscana om nokre år? Matlaging Etter kvart har dei utvikla og satsa på deira eigen kompetanse på kjøkenet. Dei to styrer og steller til - på like fotdei nydelegaste rettar av naturen sine ressursar, av lokal og stuttreist mat, og så leiger dei inn serveringspersonale frå nærområdet og dei får friheit under ansvar til å servere maten på deira personlege vis. Prisar Godt vern prisen 2001-for gamlestova -frå Fortidsminneforeininga Sunnmøre. Bygdeutviklingsprisen 2006 frå Innovasjon Norge Møre og Romsdal Næringsutviklingspris frå Ørsta Kommune Årets Bondaling kan hende den gjevaste prisen synest vertskapet, den har dei fått av sine eigne Vin/Italia Dei importerer vinen dei serverer direkte frå Italia og har sjølvsagt fått løyve til dette. Dette starta med to gode vener som driv vingard i Italia. Dei vil ikkje fokusere på vinimporten, men den agronomiske delen av vinproduksjonen, som er veldig interessant og enkelt sagt knallhard jobbing frå morgon til kveld. Margrethe og Bjarne reiser til Italia når dei ein sjeldan gong får sett av nokre feriedagar og ynskjer sterkt å ta med seg den gode vinkulturen attende til Sunnmøre. Dei meiner at dette er ein viktig del av opplevinga dei gjev gjestane, og at vinen er med å heve eit godt måltid. Dei har ofte skjenkekontroll og skryt av Ørsta kommune for godt samarbeid og god servicehaldning frå dei på fleire område. Eg er på ingen måte nokon vinelskar og har vel nokre tankar om at den grenselause dyrkinga av vinen her i landet den siste tida har gått litt av skaftet, men vertskapet her på Rekkedal Gjestehus si formidling av vinen si rolle virker veldig truverdig og jordnært eksklusivt! Historie Dei eldste skriftane til slektsgarden skriv seg frå 1600 talet og bonden Einar. Eldste barnebarnet deira er no nummer 21 i arverekka. Elles kan ein finne gravrøyser i nærleiken av tunet som er tidfesta til å vere i frå 600 talet. Framtid Eldstedottera Karen flyttar no til Ørsta med familien. Ho er utdanna førskulelærar og har og utdanning innan administrasjon og leiing, og svigersonen arbeidar i oljebransjen. Dei er begge aktive med sykling og telemarks-køyring, og engasjerer seg og hjelper til når det høver. Margrethe og Bjarne har tru på at dei kan vere 39

5 interessert i å take meir del i drifta etter kvart og sette sitt eige preg på gjestehuset, men dette stressar dei ikkje på og seier roleg at tida vil no vise. Landbruk Dei er veldig glade for at fellesfjøset i nabolaget og bøndene lokalt held jorda i hevd. Strukturrasjonaliseringa i landbruket i Noreg er veldig likt utviklinga hjå vinbøndene i Italia, og dei legg til at KSL her i landet er berre peanuts mot kontrollregimet for vinprodusentane i Italia. Dei innser at store einingar er framtida for norsk landbruk og meiner det er viktig at dei store fjøsa får evne til å halde fram på ein berekraftig måte både økonomisk og økologisk. Dei vil gjerne verte sitert på at: vår generasjon bønder, som no er i ferd med å døy ut, er dei siste som vil godta å vere dobbeltarbeidande. Oppmoding Om ikkje lenge kjem det populære NRK-programmet til Dag Lindebjerg: Norskekysten med innslag frå Hjørundfjorden og Rekkedal Gjestehus! Få med deg det! Heimferd Margrethe og Bjarne må trø til på kjøkenet for å førebu til middag i kveld, og eg takkar for meg og set meg i bilen med ei god kjensle i kroppen, og det trur og veit eg at alle gjer når dei reiser frå Rekkedal Gjestehus. Frå loftet i gamlestova: her har vore mange gode måltid servert - og mang ein god kvild i sengane. Under ser vi frå kjellarstove i nyhuset, dekorert av Sigmund Årseth. 40