LANDSKAP VESTLIA. Konsekvenser for landskap ved områderegulering i Vestlia, Geilo, Hol kommune Opus Bergen AS Desember 2014

Transkript

1 LANDSKAP VESTLIA Konsekvenser for landskap ved områderegulering i Vestlia, Geilo, Hol kommune Opus Bergen AS Desember 2014

2 LANDSKAPSANALYSE VESTLIA Hol kommune 1 SAMANDRAG INNLEIING LANDSKAPSKARAKTER LANDSKAPETS HOVUDFORM LANDSKAPETS SMÅFORMER VATN OG VASSDRAG VEGETASJON OG JORDBRUKSMARK BYGDE STRUKTURAR VERDISETTING, OMFANG OG KONSEKVENS LANDSKAPSKARAKTER INFLUENSOMRÅDE VERDISETTING, OMFANG OG KONSEKVENS LANDSKAPSBILDE TOPOGRAFI TOPOGRAFIEN I PLANOMRÅDET VERDISETTING, OMFANG OG KONSEKVENS FOR TOPOGRAFI LANDSKAPSROM ROMLEGHEIT VERDISETTING, OMFANG OG KONSEKVENS FOR LANDSKAPSROM SAMLA KONSEKVENS LANDSKAP

3 1 SAMANDRAG Vestlia ligg i landskapsregionen Øvre dal- og fjellbygder i Oppland og Buskerud. Landskapskarakteren og landskapstypen i planområdet er ikkje sjeldan eller spesielt sårbar ut frå type og innhald. Sjølve planområdet er i stor grad utbygd med skianlegg og hytter, og dette gir planområdet noko større toleevne for bygging. Dei midtre, brattaste partia er derimot ein landskapsdel som er viktig for både landskapsbilete og topografi. Landskapskarakter Landskapsbilde Topografi Landskapsrom Den samla verdien for planområdets landskap er middels, og omfang og konsekvens for tema landskap er middels-lite negativt. 2

4 2 INNLEIING Landskapsdefinisjon Landskap betyr et område, slik folk oppfatter det, hvis særpreg er et resultat av påvirkningen fra og samspillet mellom naturlige og menneskelige faktorer. (Den europeiske landskapskonvensjon, 2000) Landskapsanalysen skildrar landskapstypen og kva toleevne/sårbarheit det har i forhold til fysiske inngrep. Det skal gjerast ei kortfatta, overordna vurdering av landskapsverdien i planområdet og deretter ei konsekvensvurdering jf. metoden som vert nytta i Statens vegvesen sin handbok 140 om konsekvensutgreiing. Planområdet vert kartlagt, verdisett og konsekvensvurdert ut i frå følgande tema: 1. Landskapskarakter 2. Landskapsbilete 3. Topografi 4. Landskapsrom Til slutt vert det gjort ei samanstilling av verdi og konsekvens for temaet. Landskapsanalysen legg til grunn planens valde alternativ som er 0-alternativet (dagens situasjon), alternativ A (utbyggingsalternativ med inntil 500 einingar), alternativ B (utbyggingsalternativ med mellom 500 og 700 einingar), alternativ C (utbyggingsalternativ med mellom 700 og 900 einingar). Utbyggingsalternativa B og C inkluderer ei utviding av skiløypenettet. I tillegg legg ein til grunn temaskildringa for landskap i planprogrammet, mellom anna: Begrepet landskapsbilde brukes i denne sammenheng om de visuelle omgivelsene, og handler om hvordan tiltaket påvirker omgivelsene både nært og fjernt. Det skal vurderes hvordan tiltaket vil påvirke den visuelle opplevelsen av området frå ståsteder ved Geilo sentrum og nærmere planområdet, sør for Ustedalsfjorden. 3

5 Figur 1 Flyfoto over Vestlia (Skog og landskap, 2013). 3 LANDSKAPSKARAKTER Landskapet kring Vestlia inneheld element frå 1 landskapsregion, jamfør nasjonalt referansesystem for landskap (NIJOS rapport 10/2005): Figur 2 Landskapsregionen i planområdet er Øvre dal- og fjellbygder i Oppland og Buskerud (markert mørkegrønt). 4

6 NIJOS-rapporten viser at Vestlia og kringliggande landskap er registrert med 1 landskapsregion og 1 underregion: Landskapsregion 11: Underregion: ØVRE DAL- OG FJELLBYGDER I OPPLAND OG BUSKERUD (utgjer 100 % av planområdet) Øvre Hallingdal Landskapskarakteren vert fastsett ut frå ei vurdering av: 1. Landskapets hovudform 2. Landskapets småformer 3. Vatn og vassdrag 4. Vegetasjon 5. Jordbruksmark 6. Utbygging og tekniske anlegg Ei samanfatting av desse gir landskapskarakteren i området. 3.1 LANDSKAPETS HOVUDFORM Landskapets hovudform vert vekta som svært viktig for landskapskarakteren i landskapstypen Markante dalføre omkransa av låg- og høgfjellsområde kjenneteiknar regionen. Men på grunn av ei vid geografisk utbreiing, så fins det store variasjonar når det gjeld relieff og dalform. Mest markant er djupe U-dalar som er omkrinsa av høgfjell. Dette gjeld for Geilo kor djupe innskjeringar i fjellmassiva kan gi høgdeforskjellar på over 1500 meter. Bratte dalsider og flate dalbotnar er her gode kjenneteikn. Planområdet ligg i Ustedalen som har ei mildare form; paleiske dalsider som er ganske slake. Dette gjeld særleg på sørsida av dalen. Dalsidene har ganske jamn horisont på grunn av eit flatare (eller småkupert) bakanforliggande viddeterreng. 5

7 Figur 3 landskapet. Planområdet (innanfor raud sirkel) si plassering i hovudstrukturen i Innanfor planområdet kan ein sjå konturane av dei store landformene ved at høge fjelltoppar strekker seg oppover i alle himmelretningar. Figur 4 Utsikt mot planområdet frå nordvest (omtrentleg innanfor raud sirkel). Biletet viser tydeleg den jamne horisontlinja. 6

8 Planområdet ligg i ei åsside kor terrenget skrår mot nord Figur 5 Utsikt mot planområdet frå Geilo sentrum 3.2 LANDSKAPETS SMÅFORMER Landskapets småformer vert vekta som svært viktig for landskapskarakteren i landskapstypen Planområdet ligg frå midten til botnen av ei dalside. Planområdet har difor stor variasjon i brattleik; frå bratte heng i sørvest til flate parti fram mot Ustedalsfjorden. 7

9 Figur 6 Planområdet (svart, stipla strek) ligg i ei åsside med bratte parti øvst. Det er noko variasjon i førekomsten av lausmassar i planområdet. Vekslinga mellom ope landskap, skog og terrengvariasjon skjer i ei open, skrånande dalside, noko som fører til at småformene vert mindre framtredande. Det er hovudsakleg ned mot Ustefjorden småformene trer fram, der terrenget flatar ut. Størstedelen av planområdet er jorddekt, medan dei sørlegaste delane, som ligg høgast, er grunnlendte eller er fjell i dagen. Figur 7 Grunnforhold og vatn i planområdet. Kartkjelde: Direktoratet for Naturforvaltning. 8

10 Figur 8 Planområdet sine småformer 3.3 VATN OG VASSDRAG Vatn og vassdrag vert vekta som svært viktig for landskapskarakteren i landskapstypen Karakteristisk for regionen er dalføra sine store elver, men det er variasjon i vassdraga. Ustedalen har ei viss helling, men kring planområdet flatar dalbotnen ut og Ustedalsfjorden pregar landskapsrommet. Snø og isdekke er vanleg øvst i dalsidene, og midt i planområdet fins det eitt større bekkefar. Førekomsten av bekkefar er ikkje av ein storleik som gjer at dei vert vurdert som svært viktige planområdets landskapskarakter. Der planområdet flatar ut mot Ustedalsfjorden kan ein sjå myrflater og flater som kan vitnar om attgrodd myr, men det er ikkje opne vassflater innanfor planområdet. 9

11 Figur 9 Det renn eitt elveløp gjennom planområdet. Kartkjelde: NVE-atlas, VEGETASJON OG JORDBRUKSMARK Vegetasjon vert vekta som svært viktig for landskapskarakteren i landskapstypen Innanfor landskapsregionen har vegetasjonen gjerne ei tydeleg sonering, ofte med barskog i lågtliggande lier og dalbotnar, og med fjellbjørkeskog øvst i dalsidene. Furu er vanleg på dalbotnens tørre grusmoar eller på skrinne og næringsfattige bergartar. Gran veks ofte i samanblanding med furu, men dannar også fleire stader homogene bestandar. Høge og særleg slanke graner er stadvis eit karaktertrekk. Lauvskogen er viktigare visuelt i dei ulike landskapsromma i regionen. Dette er både grunna fjellskogen i dei øvre dalsidene, men også fordi regionen har meir beitepåvirka bjørkeskog, både hagemarksskogar og engbjørkeskogar. Desse er likevel ikkje til stades i planområdet. 10

12 Planområdet er delvis typisk ved at den høgaste vegetasjonen består av barskog. Elles er planområdet bart etter hogst, med innslag av busksjikt. Figur 10 Vegetasjonsbiletet i planområdet. Figur 11 Treslag i planområdet. 11

13 Figur 12 Vegetasjonsbiletet i planområdet, sett frå søraust. I nordlege del av planområdet står det att høge skogsholt av blandingsskog. Mellom hyttefelta fins lågare bjørkeskog/lauvskog. Det er ikkje jordbruksmark innanfor planområdet. Skiløypene og eksisterande utbygging har påverka vegetasjonskomponenten av landskapskarakteren i store delar av planområdet. Dette vil seie at også mellomsonene av vegetasjon ikkje alltid er representative for landskapskarakteren. 3.5 BYGDE STRUKTURAR Bygde strukturar vert vekta som svært viktig for landskapskarakteren i landskapstypen Planområdet er delvis utbygd med hytter, serviceanlegg, infrastruktur og skiløyper. Utbygde strukturar pregar også areala utanfor planområdet; over dalhøgda mot sør (Kikut), mot aust og nordover til Geilo sentrum og langsetter Riksveg 7. Dei nordlege og høgareliggande delane av planområdet er minst utbygd, men likevel påverka av tilgrensande arealbruk. Vestlia ligg i eit utviklingsområde i den visuelle samanhengande linja mellom Geilo sentrum og ski- og hytteanlegga mot sør. 12

14 3.6 VERDISETTING, OMFANG OG KONSEKVENS LANDSKAPSKARAKTER Den mest samlande landskapskomponenten er ei markant dalform med veksling mellom slake åssider og enkelte framtredande, brattare kantar. Ustedalsfjorden er ein langsmal dalsjø som gir dalen eit viktig visuelt innslag. Landskapet er dominert av dei store landformene og høgder med vidstrakt utsikt. Landskapskarakteren og opplevinga ligg også i variasjonen mellom storskala landskapskomponentar og det menneskeskapte. Med bakgrunn i denne variasjonen er planområdet gitt ei samla verdi for landskapskarakter. Verdisetting og omfang: Ei utbygging vil vere tydeleg over eit større område, men er samstundes del av ein større samanheng med store utbygde flater, infrastruktur og skianlegg. Den markerte åssida mot sør har mykje blandingsskog, myr og lauvskog i ein mosaikk mellom bygg og tiltak. Vegetasjonen er eit viktig element i landskapskarakteren. Totalt kan ein seie at landskapskarakteren har middels verdi i planområdet. Ei utbygging vil gjerast i form av fortetting innanfor eit etablert hytte- og skianleggsområde. Variasjonen i utbyggingsalternativa ligg mellom einingar. Landskapskarakteren er i hovudsak definert ut i frå dei store landskapsformene. For landskapsbiletet vil ei utbygging difor ha eit middels negativt omfang for utbyggingsalternativa B og C. Figur 13 Alternativ 0. 13

15 Figur 14 Alternativ A, inntil 500 einingar. Figur 15 Alternativ B, inntil 700 einingar og utviding av skiløypenettet. Figur 16 Alternativ C, inntil 900 einingar og utviding av skiløypenettet. 14

16 Endeleg verdi, omfang og konsekvens for landskapsbiletet vert følgande: 0-alternativ Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 17 Omfanget av tiltak for landskapskarakter, utan utbygging. Alternativ A Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 18 Omfanget av tiltak for landskapskarakter, inntil 500 einingar. Alternativ B Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 19 Omfanget av tiltak for landskapskarakter, einingar. Alternativ C Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 20 Omfanget av tiltak for landskapskarakter, med einingar. 15

17 0/A B / C Figur 21 Samla verdi, omfang og konsekvens for landskapskarakter vist i Konsekvensvifte. 16

18 4 INFLUENSOMRÅDE Den visuelle effekten av landskapsendring knytt til moglege tiltak innanfor planområdet vil kunne strekke seg utover plangrensa. Det er difor definert eit influensområde for planområdet. Dette vil seie ei yttergrense for kvar planområdet og byggetiltaka der vil vere synlege. Grensa for influensområdet er i hovudsak basert på topografi, det vil seie at ein dreg grenselinja langs toppane i det kringliggande landskapsrommet. Dette er den ytre grensa for kor det kan vere fysisk mogleg å sjå landskapsendring, men influensområdet er ikkje korrigert for mindre landskapselement som kan ha skjermande effekt; høg vegetasjon, skrentar, større bygningar og liknande. Influensområdet for Vestlia er vist på figuren under: Figur 22 Influensområdet for reguleringsplanen. Figur 22 viser at influensområdet i hovudsak strekker seg mot toppane kring dalføret. Frå fleire stader i dalbotnen er ikkje planområdet synleg på grunn av topografien og små terrengformer. Frå dei nærliggande områda vil tiltak i planområdet vere godt synlege, men terrengformer og stadvis vegetasjon kan dempe noko av den visuelle påverkinga, avhengig av andre bygningar, vinklar og høgdeskilnader. Tiltak vil stadvis kunne vere synlege for dei som ferdast på riksveg 7 som går gjennom Geilo. 17

19 4.1 VERDISETTING, OMFANG OG KONSEKVENS LANDSKAPSBILDE Kartet over influenssone viser at planområdet vender seg i et belte mot nord. Sjølv om influenssona er stor, er den sterkt påverka av tilgrensande tekniske strukturar med veg, parkering, hytter og ski- og serviceanlegg, og verdien for landskapsbiletet til planområdet (visuell influens) vert sett til middels. Figur 23 Utsikt mot planområdet frå Geilo sentrum. Omfanget av ei utbygging vil vere mest synleg i dei delane av planområdet som strekker seg opp mot toppen av åssida (Økle). Her er det ikkje planlagt hytter eller byggetiltak, og det er dei flataste og mest skjulte partia som er aktuelle for utbygging. Ved utbygging vil landskapsbiletet mot nordaust og nordvest difor verte mest endra vegetasjonsmessig, medan det mot sør vil ha større omfang for sjølve terrenget. Inngrep i dei sørlege, skrånande formene i planområdet vil også vere synlege over eit større område. Ei utbygging vil vende seg mot tilgrensande store, utbygde flater og slik få ei visuell samanheng med desse. Omfanget av utbygginga vil difor kunne opplevast som mindre enn om planområdet vende seg mot urørt landskap. For landskapsbiletet vert difor det totale omfanget av alternativ B og C sett til middels-lite negativt. Omfanget av alternativ 0 og A vert sett til liten/ingen. 18

20 Endeleg verdi, omfang og konsekvens for landskapsbilete vert følgande: 0-alternativ Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 24 Omfanget av tiltak for landskapsbiletet, utan utbygging. Alternativ A Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 25 Omfanget av tiltak for landskapsbiletet, inntil 500 einingar. Alternativ B Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 26 Omfanget av tiltak for landskapsbiletet, med einingar. Alternativ C Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 27 Omfanget av tiltak for landskapsbiletet, med einingar. 19

21 0/A B / C Figur 28 Samla verdi, omfang og konsekvens for landskapsbilete vist i Konsekvensvifte. 20

22 5 TOPOGRAFI 5.1 TOPOGRAFIEN I PLANOMRÅDET Kartet under viser variasjon i ulike grader av brattleik. Her får ein fram landskapstypen sine karakteristiske trekk med skrånande, lett kupert terreng. Nord og lengst sør i planområdet er landskapet flatast. Konklusjon brattleik Utifrå risiko- og tryggleiksmessige omsyn er det generelt ikkje anbefalt å bygge i terreng med fall brattare enn 1:3. Ein bør også unngå skrentar og toppunkt i og ved planområdet. Figur 29 Brattleiken i planområdet. Mørke felt er bratte, og lyse felt er slakare. Som figuren viser, er planområdet brattast mot vest og inn mot midten i planområdet, kor det er eit belte med svært bratt terreng. Elles er planområdet skrånande og lettare kupert. 21

23 Figur 30 Ulike høgdelag i planområdet. Høgdelagskartet (figur 30) viser at planområdet er jamt skrånande i heile lengda frå sør til nord. Laga er tettast mot sørvest; det vil seie at dette er dei brattaste partia. Mot nord går terrenget over i breiare høgdelag, noko som gir eit flatare og meir byggbart terreng. 5.2 VERDISETTING, OMFANG OG KONSEKVENS FOR TOPOGRAFI Sidan planområdet er skrånande og stadvis både bratt og flatt, vil landskapet ha ulik toleevne for nye tiltak. Det bratte beltet midt i planområdet ligg på grensa av det som er rekna som byggbart terreng. Områda som er flatare er meir gunstige for tiltak og kjem ikkje i konflikt med markerte terrengformer. Vurderinga for omfang og konsekvens vert difor vurdert likt for alternativ B og C. Planområdet har svært bratte terrengelement, men samstundes flate parti i nord og litt i sør. Det er ei jamn terrengskråning frå sør til nord, noko som skaper ei open dalside med mykje innsyn. Verdien for topografi er sett til middels. Omfanget til dei ulike utbyggingsalternativa vil vere lite/intet i beltet frå nordvest til nordaust, då dette er flatt eller har flate parti. For det bratte beltet i midten av planområdet vil omfanget av utbygging vere stort. For tema topografi er plassering i terrenget det mest avgjerande for omfang og konsekvens og ikkje sjølve talet på einingar. For heile planområdet vert omfanget av utbygging vurdert til middels negativt. 22

24 Endeleg verdi, omfang og konsekvens for topografi vert følgande: 0-alternativ Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 31 Omfanget av tiltak for topografi, utan utbygging. Alternativ A Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 32 Omfanget av tiltak for topografi, med einingar. Alternativ B Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 33 Omfanget av tiltak for topografi, med einingar. Alternativ C Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 34 Omfanget av tiltak for topografi, med einingar. 23

25 0/A B / C Figur 35 Samla verdi, omfang og konsekvens for topografi vist i konsekvensvifte. 5 LANDSKAPSROM 5.1 ROMLEGHEIT Landskapsromma si hovudinndeling går mellom dalsidene og dalbotnen, og kor vidt daldraga har sidedalar som skjer inn i hovuddalen. Det overordna landskapsrommet kring planområdet har si avgrensing i fjellhøgdene kring tettstaden Geilo. Dette er eit stort landskapsrom med mange små/mindre landskapsrom. Opplevinga av rom varierer i svært stor grad etter kvar ein står i daldraget; stort rom i dei opne fjellsidene og lite rom i dalbotnen/sentrumsområda med tettast bygningsstruktur. Også vegetasjon / skog gir varierande oppleving av rom. Dette varierer også med årstidene. Tettare på planområdet finst mindre landskapsrom som er avgrensa av vegetasjon (tre og skogsholt) og bygningsstruktur. Alle er nordvende mot Ustedalsfjorden som utgjer det opne landskapsgolvet i landskapsrommet. 24

26 Terrenget i planområdet skrår nordover i heile si lengde, med ei avflating heilt mot nord. Dette medfører at planområdet er ein vegg i det overordna landskapsrommet. Dei nordlegaste, flate delane inngår i landskapsgolvet saman med vatnet. Formene på dei små landskapsromma er ikkje framtredande når ein går i terrenget på grunn av vegetasjon og varierande bygningsstruktur. Heller ikkje på avstand er dei framtredande. Figur 36 Planområdet vender seg nordover i eit stort, overordna landskapsrom kring Ustedalsfjorden. 25

27 Overordna landskapsrom Små, interne landskapsrom Figur 37 Overordna landskapsrom markert med svart, stipla strek. Mindre, interne rom finst internt i planområdet. 5.2 VERDISETTING, OMFANG OG KONSEKVENS FOR LANDSKAPSROM Planområdet er del av ein skrånande vegg i det overordna landskapsrommet. Det overordna landskapsrommet har få romdannande element; Ustedalsfjorden som golv og dei kringliggande fjellsidene som veggar. Ustedalen er orientert vest aust. Dette gir opning i landskapsrommet mot desse retningane. Verknaden av tiltak vil ha størst effekt i dei motståande dalsidene på kvar side av Geilo sentrum. Og det er hovudsakleg i dei høgastliggande partia at tiltak vil vere synlege og gje effekt. Planområdet omfattar ikkje dei høgste partia av Vestlia, men byggetiltak heilt øvst i planområdet vil likevel kunne sjåast over store avstandar. Byggetiltak i dei lågare delane av planområdet vil ikkje ha særleg innverknad på dei store linjene i landskapsrommet det er ein del av. Planområdet ligg i eit område med etablerte skiløyper, hytter og skianlegg, og byggetiltak vil falle inn i ein heilskap saman med desse. Sjølv om planområdet er ein del av landskapsrommet si avgrensing mot sør, vil toleevna for endring i romlegheit vere høgare enn i eit urørt område. Dette gjeld også for dei små landskapsromma. Verdien for landskapsrom vert difor sett til liten. Omfanget av dei ulike utbyggingsalternativa vil ha effekt i forhold til det overordna landskapsrommet. Dei underordna landskapsromma er i hovudsak lukka og avgrensa av vegetasjon/skog. Utbyggingsalternativet vil i stor grad endre romma si avgrensing, og opplevinga av rom. På grunn av tilgrensande infrastruktur, skianlegg og hytteutbygging, vil totaleffekten på landskapsrom likevel ikkje framstå som stor. Mengdevariasjonen mellom alternativ B og C vil heller ikkje gje store skilnader i 26

28 opplevinga av rom. Omfanget av begge utbyggingsalternativa vert difor sett til lite negativt. Omfanget av alternativ A er sett til liten/ingen. Endeleg verdi, omfang og konsekvens for landskapsrom vert følgande: 0-alternativ Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 38 Omfanget av tiltak for landskapsrom, utan utbygging. Alternativ A Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 39 Omfanget av tiltak for landskapsrom, inntil 500 einingar. Alternativ B Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 40 Omfanget av tiltak for landskapsrom, med einingar. Alternativ C Omfang Stort neg. Middels neg. Liten/ingen Middels pos. Stor Pos Figur 41 Omfanget av tiltak for landskapsrom, med einingar. 27

29 0/A B / C Figur 42 Samla verdi, omfang og konsekvens for landskapsrom vist i konsekvensvifte. 6 SAMLA KONSEKVENS LANDSKAP Landskapskarakteren og landskapstypen i planområdet er ikkje sjeldan eller spesielt sårbar ut frå type og innhald. Landskapskarakteren er sterk i dette overordna landskapet kor daldraget har eit ope og svært storskala preg. Det utbygde arealet innanfor planområdet er variert, og både mot vest, nord og aust kan dette sjåast i direkte samanheng med store utbygde areal, skiløyper, samt veg, parkering og teknisk infrastruktur. Omfanget av det eksisterande utbygde arealet (i og ved planområdet) og parti mot nord som i liten grad er eksponert, fører til at landskapskarakteren har middels verdi. Fjerning av vegetasjon ved vidare utbygging vil opne opp landskapet og eksponere dei små landskapsformene. Vegetasjonen er ein viktig komponent i landskapskarakteren, men er allereie i stor grad fjerna i planområdet. Landskapet rundt har stadvis tett vegetasjon, noko som gir planområdet eit bakteppe og noko høgare toleevne for inngrep. Sjølve planområdet er del av den sørlege veggen i eit storskala landskapsrom med lange siktlinjer, men eksisterande byggetiltak og infrastruktur gir planområdet noko 28

30 større toleevne for bygging. Dei midtre, brattaste delane av planområdet er mest eksponerte og er dermed viktigast for landskapsbilete, topografi og landskapsrom. Nye skiløyper her vil vere synlege over store avstandar, men vil i stor grad falle saman, reint visuelt, med det eksisterande løypenettet. Samla verdi, omfang og konsekvens for tema landskap er følgande: Tema Verdi Omfang Konsekvens Alt 0/A Alt B Alt C Alt 0/A Alt B Alt C Landskapskarakter Middels Intet Midd. Neg. Midd. Neg Landskapsbilete Middels Intet Midd. Neg. Midd neg, Topografi Middels Intet Midd. Neg. Midd. neg Landskapsrom Liten Intet Liten neg. Liten neg Samla vurdering Liten Middels Stor Intet Middels/lite neg. 0 --/- --/- Figur 43 Samla verdi, omfang og konsekvens for tema landskap. 29

31 0/A B / C Figur 44 Samla verdi, omfang og konsekvens for landskap vist i konsekvensvifte. Landskapsverdien i planområdet vert vurdert til å ha middels verdi, ut i frå vurderinga av kor karakteristiske/unike dei ulike komponentane i landskapskarakteren er. Tilråding: Dei mørkaste områda i helningskartet bør vurderast som for bratte til bygningar og veg. Tilrettelegging av skiløyper er eit tiltak som vert tilpassa terrenget og vil ha ein visuell samanheng med eksisterande løypenett. Med god terrengtilpassing vil skiløyper kunne tilrådast innanfor planområdet. Sidan planområdet er eksponert mot nord bør ein ivareta buffervegetasjon som kan dempe inntrykket av tiltak i planområdet for innsyn. Dei høgaste terrengformene i sør bør haldast frie for hytter og vegframføring sidan dette kan gi mogleg silhuettverknad og terrenginngrep som har verknad for landskapsbiletet. Dei nordlegaste delane av planområdet har størst absorbsjonsevne for tiltak på grunn av små terrengvariasjonar og flatare parti som i mindre grad ligg eksponert i dei store landskapsformene/-rommet. Oppsummert skisserer figur 45 ei landskapsmessig tilråding i høve 3 soner: Arealet innanfor grøn strek og grøn flate kan byggast ut, med føresetnad om god tilpassing til terreng. Arealet innanfor svart linje med grå flate bør ligge mest mogleg urørt på grunn av brattleik og det overordna landskapsbiletet. Arealet innanfor raud strek med raud flate i sør bør haldast fri for hytter og veg. 30

32 Figur 45 Tilråding for vidare utvikling. 31