n / = tallverdi 50 / fork. for sør sør- øst sør-vest nabo hjelpsom nabo jeg overlot hunden/nøklene til en nabo naboene våre nabo-

Transkript

1 1 N n m. (bokstaven n) νι, το [tǥ ni] / ν' = tallverdi 50 / fork. for sør Ν. (Νότιος) / sørøst NA. / sør-vest Ν. nabo m. (mannlig:) γείτονας, ο [Ǥ jitǥnas] # (kvinnelig:) γειτόνισσα, η [i jitǥnisa] / en hjelpsom nabo (en god nabo) βολικός γείτονας [vǥlikǥz jitǥnas] / jeg overlot hunden/nøklene til en nabo άϕησα το σκυλί/τα κλειδιά σ' ένα γείτονα [afisa tǥ skili/ ta kliðja sεna jitǥna] / naboene våre οι γείτονές µας [i jitǥnεz mas] # (de som bor ved siden av oss) οι διπλανοί µας [i ðiplani mas] nabo- (tilgrensende, tilstøtende, granne-) γειτονικός [jitǥnikǥs] # κοντινός [kǥndinǥs] # (side-) διπλανός [ðiplanǥs] # πλαϊνός [plaïnǥs] # παρακείµενος [parakimεnǥs] # συνεχόµενος [sinεχǥmεnǥs] nabobyer m.pl. γειτονικές πόλεις, οι [i jitǥnikεs pǥlis] nabodistrikt n. (naboland, tilgrensende land/område) γειτνιάζων χώρος, ο [jitnjazǥŋ ΧǤrǤs] nabogutt m. γειτονόπουλο, το [tǥ jitǥnǥpulǥ] nabohus n. διπλανό σπίτι, το [tǥ ðiplanǥ spiti] nabojente f. γειτονοπούλα, η [i jitǥnǥpula] nabolag n. (nærhet, nærmiljø, omegn) γειτόνεµα, το [tǥ jitǥnεma] # γειτονιά, η [i jitǥnja] # (bydel, kvartal) συνοικία, η [i sinikia] / et beryktet nabolag (en bryktet bydel) κακόϕηµο συνοικία [kakǥfimi sinikia] / et trivelig nabolag καλή/ϕιλική γειτονιά [kali/filiki jitǥnja] / han bor i nabolaget vårt µένει στη γειτονιά µας [mεni sti jitǥnja mas] / den/det er en plage/til irritasjon for hele nabolaget είναι ενόχληση για όλη τη γειτονιά [inε εnǥχlisi ja Ǥli ti jitǥnja] naboland n.pl. γειτονικές χώρες [jitǥnikεs ΧǤrεs] nabolandsby m. (nærmeste landsby) κοντινό χώριο, το [tǥ kǥndinǥ ΧǤriǤ] naborom n. διπλανό δωµάτιο, το [tǥ ðiplanǥ ðǥmatiǥ] / (pl.) rom som ligger ved siden av hverandre/rommene ved siden av (τα) γειτονικά/ διπλανά δωµάτια [jitǥnika/ðiplana ðǥmatia] # τα παρακείµανα δωµάτια [ta parakimεna ðǥmatia] nabohus n. (nabobygning) διπλανό κτίριο, το [tǥ ðiplanǥ ktiriǥ] / alle nabohusene όλα τα διπλανά κτίρια [Ǥla ta ðiplana ktiria] naboskap n. γειτονικότητα, η [i jitǥnikǥtita] / et trivelig naboskap (et godt naboforhold) ένα γειτανικό ϕέρσιµο [εna jitanikǥ fεrsimǥ] NAF tilsvarer gresk Ε.Λ.Π.Α. [εlpa], (Ελληνική Λέσχη Περιήγησης και Αυτοκινήτου = Gresk tur- og bilforening) nafta m. νάϕθα, η [i nafϑa] naftalin n. ναϕθαλίνη, η [i nafϑalini] nag n. µνησικακία, η [i mnisikakia] # (bitterhet, bitter følelse) πικρία, η [i pikria] # πίκρα, η [i pikra] # αϕορµή, η [i afǥrmi] # (uvilje, hat, bitterhet) άχτι, το [tǥ aχti] # (ondskapsfullhet, hat) γινάτι, το [tǥ jinati] # έχθρα, η [i εχϑra] # έχτρα, η [i εχtra] # (folk.) κάκητα, η [i kakita] / bære nag (ha et horn i siden til) τρέϕω πικρία [trεfǥ pikria] # διατηρώ πικρία [ðiatirǥ pikria] # έχω αϕορµή [εχǥ afǥrmi] # έχω άχτι [εχǥ aχti] : bære nag til noen (ha et horn i sida til noen) κρατάω

2 2 έχθρα για κάποιον [krataǥ εχϑra ja kapiǥn] # κρατώ κακία σε κάποιον [kratǥ kakia sε kapiǥn] # έχω γινάτι σε κάποιον [εχǥ jinati sε kapiǥn] # µνησικακώ σε κάποιον [mnisikakǥ sε kapiǥn] # έχω πάθος µαζί κάποιον [εχǥ paϑǥz mazi kapiǥn] : bære nag til noen med god grunn µε το δίκιο µου κρατώ κακία σε κάποιον [mε tǥ ðikiǥ mu kratǥ kakia sε kapiǥn] : jeg bærer ikke nag til deg δεν σου κρατάω µνησικακιία [ðεn su krataǥ mnisikakia] : jeg bærer ikke nag til han (jeg klager ikke på han) δεν έχω αϕορµή εναντίον του [ðεn εχǥ afǥrmi εnandiǥn du] (folk.) δεν του κρατάω κάκητα [ðεn du krataǥ kakita] : jeg vet ikke hvorfor han bærer nag til meg δεν ξέρω γιατί έχει πάθος µαζί µου [ðεŋ gzεrǥ jati εçi paϑǥz mazi mu] / uten nag til en eller annen χωρίς εχθρά για κάποιον [ΧǤris εχϑra ja kapiǥn] / uten nag til noen χωρίς µνησικακ α για κανέναν [ΧǤris mnisikakia ja kanεnan] nage v. (gnage, plage, forurolige, pine, torturere) βασανίζω [vasanizǥ] nagende adj. (gnagende, plagsom) βασανιστικός [vasanistikǥs] nagle m. (klinknagle, pinne, plugg, propp, tapp, tein) αξονίσκος, ο [Ǥ aksǥniskǥs] # καρϕί, το [tǥ karfi] # (stift, plugg, (mek.) splint, splittbinders) καβίλια, η [i kavilia] nagle v. (nagle fast, feste med nagle/nål/spiker), holde fast) καθηλώνω [kaϑilǥnǥ] / han stod som naglet til jorden av redsel ο ϕόβος τον καθήλωσε στο έδαϕος [Ǥ fǥvǥs tǥŋ gaϑilǥsε stǥ εðafǥs] # έµεινε καρϕωµένος στη θέση του από το ϕόβο [εminε karfǥmεnǥs sti ϑεsi tu apǥ tǥ fǥvǥ] naiv adj. (blåøyd, troskyldig) αϕελής [afεlis] # ευήθης* [εviϑis] # απονήρευτος [apǥnirεftǥs] # µωρόπιστος [mǥrǥpistǥs] # (enfoldig, sløv) κουτός [kutǥs] # µωρός [mǥrǥs] # (lettlurt, godtroende) εύπιστος [εfpistǥs] # (uerfaren, grønn, ukyndig) άπειρος [apirǥs] # (enkel, naturlig, uskyldig) απλοϊκός [aplǥïkǥs] # (uerfaren, troskyldig, uskyldig) αξεσκόλιστος [aksεskǥlistǥs] # άδολος [aðǥlǥs] # (harmløs) αθώος [aϑǥǥs] # (godhjertet) αγαθός [aDžaϑǥs] / ei naiv jente (et troskyldig pikebarn) ένα αθώο κορίτσι [εna aϑǥǥ kǥritsi] # (et gudsord fra landet) επαρχιωτοπούλα, η [i εparçiǥtǥpula] / en naiv fyr fra landet (bondetamp, tølper) βλάχος, ο [Ǥ vlaχǥs] # επαρχιωτάκι, το [tǥ εparçiǥtaki] # (en naiv gutt fra landet) επαρχιωτόπουλο, το [tǥ εparçiǥtǥpulǥ] / jeg er ikke så naiv at jeg tror på det/deg δεν είµαι τόσο απλοϊκός /αϕελής ώστε να το/σε πιστέψω [ðεn imε tǥsǥ aplǥïkǥs/afεlis Ǥstε na tǥ/sε pistεpsǥ] / så naiv du er! τι αϕελής που είσαι! [ti afεlis pu isε] naivitet m f.m. (uskyld, uskyldighet, troskyldighet) αθωότητα, η [i aϑǥǥtita] # αϕέλεια, η [i afεlia] # αγαθότητα, η [i aDžaϑǥtita] # (enkelhet, uskyldighet, enfoldighet) απλοϊκότητα, η [i aplǥïkǥtita] # αϕέλεια, η [i afεlia] # (godtroenhet) ευήθεια, η [i εviϑia] najade f.m. (mytol. vann-nymfe) Ναϊάδα, η [i naïaða] naken adj. (bar) γυµνικός [jimnikǥs] # γυµνός [jimnǥs] # (avkledd, bar) γδυτός [DžðitǤs] # ξέντυτος [ksεnditǥs] # (om tre: uten blader/løv) αϕούντωτος [afundǥtǥs] # άϕυλλος [afilǥs] # (tom, umøblert) άδειος [aðiǥs] # ανεπίπλωτος [anεpiplǥtǥs] # (forblåst, bar, øde) άγριος [aDžriǥs] # (om sannhet: rå, brutal) ωµός [ǤmǤs] / den nakne sannhet η γυµνή/ωµή αλήθεια [i jimni/ǥmi aliϑia] / ei naken grein γυµνό

3 3 κλαδί [jimnǥ klaði] / et nakent golv γυµνό πάτωµα [jimnǥ patǥma] / et nakent fjell (snaufjell) γυµνό βουνό [jimnǥ vunǥ] / et nakent, forblåst landskap άγριο τοπίο, το [tǥ aDžriǥ tǥpiǥ] / et nakent rom άδειο/γυµνό δωµάτιο, το [tǥ aðiǥ/jimnǥ ðǥmatiǥ] # (et umøblert rom) ανεπίπλωτο δωµάτιο [anεpiplǥtǥ ðǥmatiǥ] / nakne armer γυµνά µπράτσα [jimna bratsa] / naken på overkroppen γυµνός ως τη µέση [jimnǥs Ǥs ti mεsi] / nakne trær γυµνά δέντρα [jimna ðεndra] / nakne vegger γυµνοί τοίχοι [jimni tiçi] / splitter naken τσιτσίδος [tsitsiðǥs] # τσιτσίδι [tsitsiði] # ολόγυµνος [ǤlǤjimnǤs] # θεόγυµνος [ϑεǥjimnǥs] # (helt naken) κατάγυµνος [katajimnǥs] # (i Adams drakt) όπως τον γέννησε η µάνα του [ǤpǤs tǥn jεnisε i mana tu] nakenhet f.m. γυµνότητα η [i jimnǥtita] # γύµνια, η [i jimnia] nakensnegl m. (zool.) γυµνοσάλιαγκας, ο [Ǥ jimnǥsaliaŋgas] nakenstudie m. (maleri: aktstudie, akt) γυµνό, το [tǥ jimnǥ] nakke m. σβέρκος, ο [Ǥ svεrkǥs] # αυχένας, ο [Ǥ afçεnas] / i nakken στο σβέρκο [stǥ svεrkǥ] / knekke el. brekke nakken γκρεµοτσακίζω [grεmǥtsakizǥ] : han kommer til å knekke nakken hvis han hopper av toget nå θα γκρεµοτσακιστεί αν πηδήξει από το τραίνο τώρα [ϑa grεmǥtsakisti an piðiksi apǥ tǥ trεnǥ tǥra] / krum nakke καµπυλωτός λαιµός, ο [Ǥ kambiltǥz lεmǥs] / ta noen i kragen/nakken αρπάζω κάπιον από το γιακά/σβέρκο [arpazǥ kapiǥn apǥ tǥ jaka/svεrkǥ] / ta seg selv i nakken (stramme seg opp, komme seg opp/på fote ved egen hjelp) ορθοποδώ µε τις δικές µου δυνάµεις [ǤrϑǤpǤðǤ mε ti ðikεz mu ðinamis] / være stiv i nakken πιάστηκε ο λαιµός µου [pjastikε Ǥ lεmǥz mu] nakke- (bakhode-) ινιακός [iniakǥs] nakkegrop f. (anat.) αυξένας, ο [Ǥ afksεnas] nakkeregion m. (anat.) ινιακή χώρα, η [i iniaki ΧǤra] nakkestøtte f. (i bil) ακουµπιστήρι κεϕαλιού, το [tǥ akumbistiri kεfalju] # στήριγµα του κεϕαλιού, το [tǥ stiriDžma tu kεfalju] namsmann m. (namsmyndighet, formynder) διαχειριστής αναγκαστικής διαχείρισης [ðiaçiristis anaŋgastikiz ðiaçirisis] nanisme m. (bot.,med.) (dvergvekst) νανισµός, ο [Ǥ nanizmǥs] napalm m. (napalmbombe) ναπάλµ, το [tǥ napalm] Napoleon hist. Ναπολέοντας, ο [Ǥ napǥlεǥndas] Napoli geo. Νεάπολη, η [i nεapǥli] napp n. (rykk og napp, risting, skaking) ανατίναγµα, το [tǥ anatinaDžma] # (fiskebitt) τσίµπηµα, το [tǥ tsimbima] nappe v. (ta, snappe, rive, blåse, slite) αρπάζω [arpazǥ] # (om fisk) τσιµπώ [tsimbǥ] # αρπάχνω [arpaχnǥ] # (snappe, naske, stjele, gripe) βουτώ [vutǥ] / fisken nappet το ψάρι άρπαξε το δόλωµα [tǥ psari arpaksε tǥ ðǥlǥma] / han nappet til seg geværet og fyrte av/løs άρπαξε τ' όπλο του και πυροβόλησε [arpεksε tǥplǥ tu kε pirǥvǥlisε] / nappe spesialbilaget ut av et tidsskrift αϕαίρω το ειδικό παράρτηµα ενός περιοδικού [afεrǥ tǥ iðikǥ parartima εnǥs pεriǥðiku] Narkissos gr. sagnfigur Νάρκισσος, ο [Ǥ narkisǥs]

4 4 narkoman m. (stoffmisbruker) τοξικοµανής, ο/η [Ǥ/i tǥksikǥmanis] # ναρκοµανής, ο [Ǥ narkǥmanis] narkoman adj. (stoffavhengig) ναρκοµανής [narkǥmanis] narkomani m. (stoffavhengighet) εθισµός στα ναρκωτικά [εϑizmǥs sta narkǥtika] narkose m. (anestesi, berdøvelse) νάρκωση, η [i narkǥsi] narkosebehandling f. (narkotisering) αναισθητοποίηση, η [i anεsϑitǥpiisi] narkoselege m. (anestesilege) αναισθισιολόγος, ο/η [Ǥ/i anεsϑisiǥlǥDžǥs] narkotika m. ναρκωτικά, τα [ta narkǥtika] / all narkotika dreper όλα τα ναρκωτικά σκοτώνουν [Ǥla ta narkǥtika skǥtǥnun] / avhengighet av narkotika (narkomani) εθισµός στα ναρκωτικά [εϑizmǥs sta narkǥtika] / bruke narkotika (gå på stoff) παίρνω ναρκωτικά [pεrnǥ narkǥtika] / du må aldri begynne med/ty til narkotika ποτέ µην καταϕύγεις στα ναρκωτικά [pǥtε min katafijis sta narkǥtika] / handle med narkotika εµπορεύοµαι ναρκωτικά [εmbǥrεvǥmε narkǥtika] / lange/pushe narkotika πλασσάρω ναρκωτικά [plasarǥ narkǥtika] / omsette narkotika διακινώ ναρκωτικά [ðiakinǥ narkǥtika] / slutte/ha sluttet med narkotika (bli/være nykter) κόβω/έχω κόψει τα ναρκωτικά [kǥvǥ/εχǥ kǥpsi ta narkǥtika] narkotikahai m. (narkoselger) έµπορος ναρκωτικών, ο [Ǥ εmbǥrǥz narkǥtikǥn] # f. έµπορισσα ναρκωτικών, η [i εmbǥrisa narkǥtikǥn] # (narkotikalanger/-pusher) λιανοπουλητής, ο [Ǥ lianǥpulitis] narkotikaomsetning m. (salg/langing av narkotika) εµπορία ναρκωτικών, η [i εmbǥria narkǥtikǥn] / narkotikaomsetning er en forbrytelse η εµπορία ναρκωτικών είναι έγκληµα [i εmbǥria narkǥtikǥn inε εŋglima] narkotikasalg n. πώληση ναρκωτικών, η [i pǥlisi narkǥtikǥn] / narkotikasalg er ulovlig η πώληση ναρκωτικών είναι παράνοµη [i pǥlisi narkǥtikǥn inε paranǥmi] narkotisere v. (behandle med narkose, bedøve) αναισθητοποιώ [anεsϑitǥpiǥ] narkotisk adj. (bedøvende, bedøvelses-) ναρκωτικός [narkǥtikǥs] narr m. παλιάτσος, ο [Ǥ paljatsǥs] # κορόιδο, το [tǥ kǥrǥiðǥ] # (klovn, bajas) γελωτοποιός, ο [Ǥ jεlǥtǥpiǥs] # (latterlig person, en som gjør seg til latter/til narr) νούµερο, το [tǥ numεrǥ] # (fjols, dust, mehe) ζωάριο, το [tǥ zǥariǥ] / gjøre narr av (holde for narr) αναµπαίζω [anambεzǥ] # κοροϊδεύω [kǥrǥiðεvǥ] : gjøre narr av noen παίρνω κάποιον στο µεζέ [pεrnǥ kapiǥn stǥ mεzε] : gjøre narr av en motstander πειράζω έναν αντίπαλο [pirazå εnan andipalǥ] : gjøre narr av noens forsøk κοροϊδεύω τις προσπάθειες κάποιου [kǥrǥiðεvǥ tis prǥspaϑiεs kapiu] / gjøre seg til narr (dumme seg ut) γίνοµαι νούµερο [jinǥmε numεrǥ] : ikke gjør deg til narr! (ikke vær latterlig!) µη γίνεσαι νούµερο! [mi jinεsε numεrǥ] narre v. (bedra, lure, forlede, forvirre) εξαπατώ [εksapatǥ] # καζικώνω [kazikǥnǥ] # (snyte, villede, forføre) παραπλανώ [paraplanǥ] # (villede, føre bak lyset) ψευκαλίζω [psεfkalizǥ] # απατώ [apatǥ] # (lure, lokke, overliste) ξεγελώ [ksεjεlǥ] # γελώ [jεlǥ] # παραπείθω [parapiϑǥ] # παρασέρνω [parasǥrnǥ] # παρασύρω [parasirǥ] / han ble narret til å tro at... τον παράσυραν και πίστεψε ότι... [tǥm barasiran kε pistεpsε Ǥti] / han fikk narret meg til å tro at... µε εξαπάτησε και µε έκανε να πιστέψω

5 5 ότι... [mε εksapatisε kε mε εkanε na pistεpsǥ Ǥti] / han narret meg til å kjøpe den µε παράπεισε και τ' αγόρασα [mε parapisε kε taDžǥrasa] / jeg ble narret til å tro at ξεγελάστηκα και πίστεψα ότι [ksεjεlastika kε pistεpsa Ǥti] / narre noen til å gjøre noe καταϕέρνω κάποιον µε δολιότητα να κάνει κάτι [katafεrnǥ kapiǥn mε ðǥljǥtita na kani kati] # εξαπατώ κάποιον και τον σπρώχνω να κάµει κάτι [εksapatǥ kapiǥn kε tǥn sprǥχnǥ na kami kati] # παρασέρνω κάποιον να κάνει κάτι [parasεrnε kapiǥn na kani kati] / narre pengene fra noen (lure/svindle til seg noens penger, avlede noens oppmerksomhet og ta pengene) απατώ κάποιον και του παίρνω τα λεϕτά [apatǥ kapiǥn kε tu pεrnǥ ta lεfta] / narre seg selv (lyge for seg selv) ψευκαλίζοµαι [psεfkalizǥmε] narrestrek m. (narring, svik, bedrag, svindel, juks) απάτη, η [i apati] # (toskeskap, fjolleri, tull) βλακεία, η [i vlakia] / jeg visste det var en narrestrek, men... ήξερα ότι ήταν απάτη αλλά... [iksεra Ǥti itan apati ala] / narrestreker (sprell, narraktige påfunn, klovnerier) καµώµατα, τα [ta kamǥmata] # κουτουράδες, οι [i kuturaðεs] : alle lo av narrestrekene hennes γέλασαν όλοι µε τα καµώµατά της [jεlasan Ǥli mε ta kamǥmata tis] / narrestrekene hans kommer til å skaffe oss ubehageligheter/gi oss trøbbel οι βλακείες του θα µας βάλουν σε µπελά [i vlakiεs tu ϑa maz valun sε bεla] narring f.m. (narrestrek, bedrag, lureri, fanteri) απάτη, η [i apati] # (fusking, luring, juksing, bedrag) εξαπάτηση, η [i εksapatisi] narsiss m. (påskelilje, pinselilje) νάρκισσος, ο [Ǥ narkisǥs] # ζαµπάκι, το [tǥ zambaki] # (påskelilje, asphodelus) ασϕόδελος, ο [Ǥ asfǥðεlǥs] # ασϕοδίλι, το [tǥ asfǥðili] # µανουλάκι, το [tǥ manulaki] narsissisme f.m. (narsisme, selvtilfredshet,selvdyrking) ναρκισσισµός, ο [Ǥ narkisizmǥs] nasal adj. (nese-) ρινικός [rinikǥs] # έρρινος [εrinǥs] # ένρινος [εnrinǥs] / nasal snakking (snøvling) έρρινος τόνος [εrinǥs tǥnǥs] / nasal uttale/aksent έρρινη προϕορά [εrini prǥ fǥra] nasjon m. έθνος, το [tǥ εϑnǥs] # (folk, herkomst, rase) γένος, το [tǥ jεnǥs] nasjonal adj. (nasjonal-) εθνικός [εϑnikǥs] nasjonalbank m. (sentralbank) Εθνική Τράπεζα, η [i εϑniki trapεza] nasjonalbibliotek n. Εθνική Βιβλιοθήκη, η [i εϑniki vivliǥϑiki] nasjonaldag n. (den greske uavhengighetsdag, 25. mars) εθνική γιορτή, η [i εϑniki jǥrti] nasjonaldrakt f.m. (folkedrakt) εθνηκή ενδυµασία, η [i εϑniki εnðimasia] / jenter i nasjonaldrakter (bunadskledde jenter) κορίτσια µε εθνηκές ενδυµασίες, η [kǥritsia mε εϑnikεs εnðimasiεs] nasjonalforsamling f.m. (folkeforsamling, parlament) εθνοσυνέλευση, η [i εϑnǥsinεlεfsi] # κοινοβούλιο, το [tǥ kinǥvuliǥ] # βουλή, η [i vuli] # Εθνική Αντιπροσωπία, η [i εϑniki andiprǥsǥpia] # Εθνική Συνέλευση, η [i εϑniki sinεlεfsi] nasjonalfølelse m. (nasjonalt sinnelag) εθνισµός, ο [Ǥ εϑnizmǥs] nasjonalgarde m. (heimevern, milits) εθνοϕρουρά, η [i εϑnǥfrura] nasjonalisere v. εθνικοποιώ [εϑnikǥpjǥ] # εθνοποιώ [εϑnǥpiǥ] nasjonalisering f.m. εθνικοποίηση, η [i εϑnikǥpiisi] # εθνοποίηση, η [i εϑnǥpiisi] # κρατικοποίηση, η [i kratikǥpiisi]

6 6 nasjonalisme m. εθνικισµός, ο [Ǥ εϑnikizmǥs] # (sjåvinisme) σωβινισµός, ο [Ǥ sǥvinizmǥs] / den gjenoppvåknende tyske nasjonalisme ο γερµανικός εθνικισµός που αναζωπυρώθηκε [Ǥ jεrmanikǥs εϑnikizmǥs pu anazǥpirǥϑikε] / fanatisk nasjonalisme λυσσαλέος εθνικισµός [lisalεǥs εϑnikizmǥs] nasjonalist m. (en som er glad i landet sitt, fedrelandsvenn) εθνικόϕρονας, ο [Ǥ εϑnikǥfrǥnas] # (sjåvinist, kraftpatriot) εθνικιστής, ο [Ǥ εϑnikistis] # (f.) εθνικίστρια, η [i εϑnikistria] nasjonalistisk adj. adj. (sjåvinistisk) εθνικιστικός [εϑnikistikǥs] nasjonalitet m. εθνικότητα, η [i εϑnikǥtita] # εθνισµός, ο [Ǥ εϑnizmǥs] # ιθαγένεια, η [i iϑajεnia] # (nasjon) εθνότητα, η [i εϑnǥtita] / av gresk/tysk nasjonalitet (av gresk/tysk herkomst) ελληνικής/γερµανικής εθνικότητας [εlinikis/jεmanikis εϑnikǥtitas] / et fly av ukjent nasjonalitet (et uidentifisert fly) αεροπλάνο άγνωστης εθνικότητας [aεrǥplanǥ aDžnǥstis εϑnikǥtitas] nasjonalpark m. εθνικός δρυµός /κήπος, ο [Ǥ εϑnikǥz ðrimǥs/kipǥs] # εθνικό πάρκο, το [tǥ εϑnikǥ parkǥ] nasjonalprodukt n εθνικό προϊόν, το [tǥ εϑnikǥ prǥiǥn] / økningen i bruttonasjonalproduktet η αύξηση του εθνικού προϊόντος [i afksisi tu εϑniku prǥïǥndǥs] nasjonalsang m. (fedrelandssalme) εθνικός ύµνος, ο [Ǥ εϑnikǥs imnǥs] nasjonalsosialisme m. (nazisme) εθνικοσοσιαλισµός, ο [Ǥ εϑnikǥsǥsializmǥs] nasjonalsymbol n. εθνόσηµο, το [tǥ εϑnǥsimǥ] nasjonalteater n. εθνικό θεάτρο, το [tǥ εϑnikǥ ϑεatrǥ] / de skal sett opp Hamlet på nasjonalteatret neste år θα παίζουν τον 'Αµλετ στο Εθνικό του χρόνου [ϑa pεzun dǥn amlεt stǥ εϑnikǥ tu ΧrǤnu] nasjonaløkonomi m. εθνική οικονοµία, η [i εϑniki ikǥnǥmia] naske v. (stjele, knabbe, rappe) κλέβω [klεvǥ] # βουτώ [vutǥ] # αρπάζω [arpazǥ] # αρπάχνω [arpaχnǥ] # σουϕρώνω [sufrǥnǥ] / han ble tatt i å naske fra guttenes pulter τον έπεσαν να κλέβει τα θρανία των παιδιών [tǥn εpεsan na klεvi ta ϑrania tǥn pεðjǥn] / han nasker alt han kommer over δεν αϕήνει τίποτα ασούϕρωτο [ðεn afini tipǥta asufrǥtǥ] nasker m. (småstjeler, småtyv) µικροκλέϕτης, ο [Ǥ mikrǥklεftis] # βουτήχτρα, η [i vutiχtra] # λωποδύτης, ο [Ǥ lǥpǥðitis] # µικρολωποδύτης, ο [Ǥ mikrǥlǥpǥðitis] # f. λωποδύτρια, η [i lǥpǥðitria] # µικρολωποδύτρια, η [i mikrǥlǥpǥðitria] / broren hans er en notorisk nasker ο αδελϕός του είναι µεγάλη βουτήχτρα [Ǥ aðεlfǥs tu inε mεDžali vutiχtra] nasking f.m. µικροκλοπή, η [i mikrǥklǥpi] # (småtyverier) µικροκλοπές, οι [i mikrǥklǥpεs] # (grabbing, griping, (s)napping) βούτι(γ)µα, το [tǥ vuti(Dž)ma] # (butikktyveri) κλοπή σε µαγαζί [klǥpi sε maDžazi] nat m. (naut.)(buttskjøt, sted der to plankeender møtes i skipsside) επωµίδα, η [i εpǥmiða] Nato (NATO) Ν.Α.Τ.Ο. [natǥ] : ο Οργανισµός Βορειοατλαντικού Συµϕώνου [Ǥ ǤrDžanizmǤz vǥriǥatlandiku simfǥnu] natrium n. νάτριο, το [tǥ natriǥ] natriumkarbonat n. ανθρακικό νάτριο, το [tǥ anϑrakikǥ natriǥ]

7 7 natriumklorid n. χλωριούχο άλας, ο [Ǥ ΧlǤriuΧǤ alas] # (koksalt, bordsalt) µαγερικό άλας, ο [Ǥ majεrikǥ alas] natriumsulfat n. (kjem. svovelsurt natrium) θειϊκό νάτριο, το [tǥ ϑiikǥ natriǥ] natron n. (natriumhydrogenkarbonat) σόδα µαγειρικής, η [i sǥða majirikis] # σόδα µαγειρέµατος, η [i sǥða majirεmatǥs] # διττανθρακικό νάτριο, το [tǥ ðitanϑrakikǥ natriǥ] natron- διττανθρακικός [ðitanϑrakikǥs] natt f.m. νύκτα, η [i nikta] # νύχτα, η [i niχta] # βραδιά, η [i vraðja] # (nattetid) νυχτιά, η [i niχtja] / Athen om natta/ved nattetid (by night) η Αθήνα τη νύκτα [i aϑina ti nikta] # η νυκτερινή Αθήνα [i niktεrini aϑina] / det blir natt (det mørkner) νυχτώνει [niχtǥni] / ei forferdelig natt µαρτυρική νύχτα [martiriki niχta] / (gjennom) hele natta καθ' όλη τη νύχτα [kaϑ Ǥli ti niχta] / god natt! καληνύχτα [klaliniχta] / hele natta όλη τη νύχτα [Ǥli ti niχta] # ολονυχτις [ǤlǤniΧtis] : som varer hele natta ολονύχτιος [ǤlǤniΧtiǤs] / jeg har ikke sovet på tre netter έχω τρεις βραδιές να κοιµηθώ [εχǥ triz vraðjεz na kimiϑǥ] / midt på natten (om natta) µέσα στη νύχτα [mεsa sti niχta] # µεσανυχτίς [mεsaniχtis] # (i nattens mulm og mørke) στην καρδιά της νύχτας [stiŋ karðja tiz niχtas] # µεσονυχτιάτικα [mεsǥniχtiatika] : midt på svarte natten (på et ukristelig tidspunkt) µεσ' στ' άκραχτα µεσάνυχτα [mεs stakraχta mεsaniχta] / mørk natt ( svarte natta ) σκοτεινή νύχτα [skǥtini niχta] / natt etter natt πολλές νύχτες συνέχεια [pǥlεz niχtεs sinεça] / natt og dag (døgnkontinuerlig) νυχτοήµερος [niχtǥimεrǥs] # (døgnet rundt) νύχτα µέρα [niχta mεra] / natta over (for ei natt, i natt) αυτονυκτί* [aftǥnikti] / om natta τη νύχτα [ti niχta] # νυχτιάτικα [niχtiatika] : reise om natta ταξιδεύω νύχτα [taksiðεvǥ niχta] / over natta (fra den ene dagen til den andre) από τη µια µέρα στην άλλη [apǥ ti mja mεra stin ali] # (i løpet av natta) µέσα σε µια νύχτα [mεsa sε mja niχta] : han ble berømt/rik over natta έγινε διάσηµος /πλούσιος από τη µια µέρα στην άλλη [εjinε ðiasimǥs/plusiǥsapǥ ti mja mεra stin ali] : situasjonen forandret seg i løpet av natta η κατάσταση άλλαξε µέσα σε µια νύχτα [i katastasi alaksε mεsa sε mja niχta] / til langt på natt βαθιά µέσα στη νύχτα [vaϑja mεsa sti niχta] / to ganger hver natt δυο ϕορές κάθε νύχτα [ðjǥ fǥrεs kaϑε niχta] / være/sitte oppe hele natta νυχτερεύω [niχtεrεvǥ] natt(e)- (nattlig) νυχτερινός [niχtεrinǥs] # (nattåpen, hele natten) ολονύκτιος [ǤlǤniktiǤs] / som har nattåpent που διανυκτερεύει [pu ðianiktεrεvi] nattangrep n. νυκτερινό επίθεση η [i niktεrinǥ εpiϑεsi] nattarbeid n. (nattskift, nattevakt) νυχτέρι, το [tǥ niχtεri] # νυχτερινή δουλειά, η [i niχtεrini ðulja] nattblomst m. νυχτολούλουδο, το [tǥ niχtǥluluðǥ] nattbord n. κοµοδίνο, το [tǥ kǥmǥðinǥ] nattbordlampe f.m. πορτατίϕ κοµοδίνου, το [tǥ pǥrtatif kǥmǥðinu] nattdrakt f.m. (pysjamas) ρούχα ύπνου, η [i ruχa ipnu] # (nattskjorte, nattserk, nattkjole) πουκαµίσα, η [i pukamisa]

8 8 nattefrost m. νυχτερινός παγετός, ο [Ǥ niχtεrinǥs pajεtǥs] # (rimfrost om natten og om morgenen) αγιάζι, το [tǥ ajazi] # (rim på bakken, tele) παγετός εδάϕους, ο [Ǥ pajεtǥs εðafus] natteliv n. νυχτερινή ζωή [niχtεrini zǥï] natterangler m. (mann) αλανιάρης, ο [Ǥ alanjaris] # νυχτοκόπος, ο [Ǥ niχtǥkǥpǥs] # νυχτοπούλι, το [tǥ niχtǥpuli] # (kvinne) αλανιάρα, η [i alanjara] # (nattugle, natteravn, ranglefant) ξενύχτηδης, ο/η [Ǥ/i ksεniχtiðis] # ξενυχτής, ο/η [Ǥ/i ksεniχtis] / alle natteranglerne i Aten όλοι οι νυκτόβιοι της Αθήνας [Ǥli i niktǥvii tis aϑinas] / være natterangler (være seint oppe om natta) ξενυχτώ [ksεniχtǥ] # (vandre omkring netterstid) νυχτοκοπώ [niχtǥkǥpǥ] natterangling f.m. ξενύχτι, το [tǥ ksεniχti] nattergal m. (zool.) οηδόνι, το [tǥ ǤiðǤni] natterstid adv. (om/på nettene, om natta, om kvelden, på kveldstid) τη νύχτα [ti niχta] / Aten om natta/natterstid η Αθήνα τη νύχτα [i aϑina ti niχta] : jeg liker å rusle rundt i Aten om kvelden/natterstid µου αρέσει να γυρίζω στην Αθήνα τη νύχτα [mu arεsi na jirizǥ stin aϑina ti niχta] nattesøvn m. (søvn) ύπνος, ο [Ǥ ipnǥs] / ta fra en nattesøvnen (hindre en i å sove, holde en våken) µ' εµποδίζει να κοιµιθώ [mεmbǥðizi na kimiϑǥ] : det kommer ikke til å ta fra meg nattesøvnen (jeg kommer ikke til å miste nattesøvnen av den grunn) αυτό δε θα µ' εµποδίσει να κοιµιθώ [aftǥ ðε ϑa mεmbǥðisi na kimiϑǥ] nattevakt f.m. (vekter) νυχτοϕύλακας, ο [Ǥ niχtǥfilakas] # (om tjenesten) νυχτοϕυλακή, η [i niχtǥfilaki] # (nattskift, nattarbeid) νυχτέρι, το [tǥ niχtεri] # νυκτερινή βάρδια, η [i niktεrini varðja] / ha/være på nattevakt δουλεύω νύχτα [ðulεvǥ niχta] : jeg har nattevakt denne uka δουλεύω νύχτα αυτή τη βδοµάδα [ðulεvǥ niχta afti ti vðǥmaða] / han leide inn to nattevakter µίσθωσε δυο νυχτοϕύλακες [misϑǥsε ðiǥ niχtǥfilakεs] / nattevakta går runden sin hver time ο νυχτοϕύλακας κάνει τη βόλτα του κάθε µια ώρα [Ǥ niχtǥfilakas kani ti vǥlta tu kaϑε mja Ǥra] nattforestilling f.m. νυχτερινή παράσταση, η [i niχtεrini parastasi] nattfugl (zool.) (overf. natterangler) νυχτοπούλι,το [tǥ niχtǥpuli] / nattfugler νυκτόβια πουλιά, τα [ta niktǥvia pulja] nattgudstjeneste f.m. (vigilie) αγρυπνία, η [i aDžripnia] nattillegg n. (natt-tillegg, lønnstillegg for nattarbeid) επίδοµα νυκτερινής δουλειάς, η [i εpiðǥma niktεriniz ðuljas] nattinsekter n.pl. νυκτόβια έντοµα, τα [ta niktǥvia εndǥma] nattkjole m. (for kvinner og barn) νυχτικό, το [tǥ niχtikǥ] # νυχτικιά, η [i niχtikia] # (γυναικεία) πουκαµίσα (ύπνου) νυχτικό, το [tǥ (jinεkia) pukamisa (ipnu) niχtikǥ] nattklubb m. νυχτερινό κέντρο, το [tǥ niχtεrinǥ kεndrǥ] # νάιτ κλαµπ, το [tǥ naitklab] nattkrem m. κρέµα νυκτός, η [i krεma niktǥs] nattlampe f.m. (nattlys) νυχτοκάντηλο, το [tǥ niχtǥkandilǥ] nattlig adj. νυχτερινός [niχtεrinǥs] # νυχτιάτικος [niχtiatikǥs] # (som varer hele natta) ολονύχτιος [ǤlǤniΧtiǤs] / et nattlig besøk

9 9 νυχτιάτικη επίσκεψη [niχtiatiki εpiskεpsi] nattportier m. νυχτεριός θυρωρός, ο [Ǥ niχtεrinǥs ϑirǥrǥs] nattpotte f. καθίκι, το [tǥ kaϑiki] # δοχείο της νυκτός, το [tǥ ðǥçiǥ tiz niktǥs] # (nattpotte, bekken) ουροδοχείο, το [tǥ urǥðǥçiǥ] # αγγειό, το [tǥ aŋgiǥ] # πάπια, η [i papja] # (bekken, balje, vaskevannsfat) λεκάνη, η [i lεkani] nattskift n. νυχτερινή βάρδια, η [i niχtεrini varðia] nattskjorte f.m. (mannsplagg) νυχτικό, το [tǥ niχtikǥ] # νυχτικιά, η [i niχtikia] nattsokk m. κάλτσα ύπνου, η [i kaltsa ipnu] # κάλτσα κατάκλισης, η [i kaltsa kataklisis] nattakst f.m. (natt-tariff) νυκτερινή ταρίϕα, η [i niktεrini tarifa] / fra hvilket klokkeslett gjelder natt-tariffen/natt-taksten? από ποιά ώρα ισχύει η νυκτερινή ταρίϕα; [apǥ pja Ǥra isçii i niktεrini tarifa] nattverd m. (altergang, kommunion) µετάληψη, η [i mεtalipsi] # (nattverdens sakrament) ευχαριστία, η [i εfχaristia] # (den hellige kommunion) η Θεία Κοινωνία [i ϑia kinǥnia] # ο Μυστικός είπνος [Ǥ mistikǥz ðipnǥs] # (det siste måltid) ο τελευταίος δείπνος [Ǥ tεlεftεǥz ðipnǥs] / dele ut/forrette nattverden κοινώνω [kinǥnǥ] # µεταλαβαίνω [mεtalavεnǥ] / gå til nattverd (gå til alters) κοινώνοµαι [kinǥnǥmε] # µεταλαβαίνω [mεtalavεnǥ] : hun går til nattverd hver søndag µεταλαβαίνει κάθε Κυριακή [mεtalavεni kaϑε kirjaki] nattverdsbrød n. (hostie) άρτος της µετάληψης, ο [Ǥ artǥs tiz mεtalipsis] nattverdssalme f.m. κοινωνικό, το [tǥ kinǥnikǥ] nattverdsvin m. καθαγιασµένος οίνος, ο [kaϑajazmεnǥs inǥs] nattøy n. νυχτικά τα [ta niχtika] # ρούχα ύπνου, η [i ruχa ipnu] nattåpent adj. (det å ha døgnåpent apotek etc.) διανυκτέρευση, η [i ðianiktεrεfsi] / ha nattåpent διανυκτερεύω [ðianiktεrεvǥ] natur m. ϕύση, η [i fisi] # (landskap) τοπίο, το [tǥ tǥpiǥ] / av natur εκ ϕύσεως [εk fisεǥs] # από τη ϕύση µου [apǥ ti fisi mu] # εξ ιδιοσυγκρασίας [εks iðiǥsiŋgrasias] : han er optimistisk av natur είναι αισιόδοξος εξ ιδιοσυγκρασίας [inε εsiǥðǥksǥs εks iðiǥsiŋgrasias] / enstående vakker natur τοπεία ανυπέρβλητης / ασύγκριτης οµορϕιάς [tǥpia anipεrvlitis/asiŋgritis ǤmǤrfjas] / (tegnet) etter naturen (om kunst: realistisk) εκ του ϕυσικού [εk tu fisiku] / føle seg (i) ett med naturen (stå i nær forbindelse med naturen) κοινώνοµαι µε τη ϕύση [kinǥnǥmε mε ti fisi] / hun er lunefull av natur είναι αλλοπρόσαλλη από τη ϕύση της [inε alǥprǥsali apǥ ti fisi tis] / han er stridbar av natur (han har et stridt lynne) είναι από τη ϕύση του εριστικός [inε apǥ ti fisi tu εristikǥs] # είναι καβγαδής από τη ϕύση του [inε kavDžaðis apǥ ti fisi tu] / indre natur (indre vesen, åndelig natur/innhold) εσωτερικότητα, η [i εsǥtεrikǥtita] naturalisere v. (akklimatisere, tilpasse) εγκλιµατίζω [εŋglimatizǥ] / bli naturalisert (akklimatisere seg, tilpasse seg) εγκλιµατίζοµαι [εŋglimatizǥmε] / planter/dyr som er blitt naturalisert i Europa ϕυτά/ζώα εγκλιµατιστεί στην Ευρώπη [fita/zǥa εŋglimatisti stin εvrǥpi] naturalisering f.m. (akklimatisering, tilpassing) εγκλιµατισµός, ο [Ǥ εŋglimatizmǥs] # εγκλιµάτηση, η [i εŋglimatisi]

10 10 naturalisme m. νατουραλισµός, ο [Ǥ naturalizmǥs] naturalist m. νατουραλιστής, ο [Ǥ naturalistis] naturalistisk adj. νατουραλιστικός [naturalistikǥs] naturfarge m. ϕυσικό χρώµα, το [tǥ fisikǥ ΧrǤma] naturfenomen n. ϕαινόµενο της ϕύσης, το [tǥ fεnǥmεnǥ tis fisis] naturgass m. ϕυσικό αέριο, το [tǥ fisikǥ aεriǥ] naturgitt adj. (naturlig, iboende, medfødt) έµϕυτος [εmfitǥs] naturgjødsel f. ϕυσικό λίπασµα, το [tǥ fisikǥ lipazma] # (husdyrgjødsel, møkk) κοπριά, η [i kǥpria] naturgummi m. (rågummi, kautsjuk) ελαστικό, το [tǥ εlastikǥ] naturhistorie f.m. (biologi) ϕυσική ιστορία, η [fisiki istǥria] naturisme m. (nakenkultur) γυµνισµός, ο [Ǥ jimnizmǥs] naturist m, γυµνιστής, ο [Ǥ jimnistis] naturkatastrofe f.m. (uavvendelig hendelse, force majeure) ανωτέρα βία, η [i anǥtεra via] # θεοµηνία, η [i ϑεǥminia] # (kaos, verdens undergang, ragnarok (oversvømmelse, orkan etc.)) κοσµοχαλασιά, η [i kǥzmǥχalasja] # κοσµοχαλασµός, ο [i kǥzmǥχalazmǥs] naturkrefter f.m.pl. δυνάµεις της ϕύσης/ϕύσεως, οι [i ðinamis tis fisis/fisεǥs] / utsatt for naturkreftenes vrede εκτεθειµένος στη µανία των στοιχείων της ϕύσεως [εktεϑimεnǥs sti mania tǥn stiçiǥn tis fisεǥs] naturlege m. (healer) θεραπευτής, ο [Ǥ ϑεrapεftis] naturlig adj. (fysiologisk) ϕυσιολογικός [fisiǥlǥjikǥs] # (naturgitt, medfødt) ϕυσικός [fisikǥs] # (iboende, medfødt) έµϕυτος [εmfitǥs] # (enkel, ukunstlet) ανεπιτίδευτος [anεpitiðεftǥs] # άδολος [aðǥlǥs] # απέριττος [apεritǥs] # απροσποίητος [aprǥspiitǥs] # (enkel, naiv, uskyldig) απλοϊκός [aplǥïkǥs] # (upresset, utvunget, frivillig, rolig, naturlig) αβίαστος [aviastǥs] # χωρίς καταναγκασµό [ΧǤris katanaŋgazmǥ] # (forventet) επόµενος [εpǥmenǥs] / det er naturlig (det er forventet/som forventet) είναι επόµενο [inε εpǥmεnǥ] / dø en naturlig død πεθαίνω από ϕυσικό θάνατο [pεϑεnǥ apǥ fisikǥ ϑanatǥ] / ei enkel, naturlig jente απλοϊκό κορίτσι [aplǥikǥ kǥritsi] / en naturlig væremåte (ukunstlede manérer) αβίαστοι τρόποι [aviasti trǥpi] # απροσποίητος τρόπος [aprǥspiitǥs trǥpǥs] / hans naturlige enkelhet η ανεπιτήδευτη απλότητα του [i anεpitiðεfti aplǥtita tu] / naturlig enkelhet ϕυσική απλότητα, η [i fisiki aplǥtita] : den naturlige enkelheten i dialekten til η ϕυσική απλότητα της διαλέκτου των [i fisiki aplǥtita tiz ðialεktu tǥn] / naturlig, utvungen tale αβίαστος λόγος, ο [Ǥ aviastǥz lǥDžǥs] / naturlige anlegg (medfødte evner og anlegg) ϕυσικά δώρα [fisika ðǥra] # έµϕυτα χαρίσµατα [εmfita Χarizmata] : han har (et naturlig) talent for musikk (han er en musikalsk begavelse) έχει έµϕυτο µουσικό ταλέντο [εçi εmfitǥ musikǥ talεndǥ] / som naturlig er όπως είναι επόµενο (som forventet) [ǤpǤs inε εpǥmεnǥ] naturlig adv. (enkelt, nøysomt, fordringsløst) λιτά [lita] # απέριττα [apεrita] naturlighet f.m. (naturlig enkelhet) ϕυσική απλότητα, η [i fisiki aplǥtita] # (oppriktighet, fravær av falskhet og bedrag) απουσία δόλου, η [i apusia ðǥlu] naturlov f.m. ϕυσικός νόµος, ο [Ǥ fisikǥz nǥmǥs] : menneskelivet er underlagt

11 11 naturlover η ζωή του ανθρώπου διέπεται από ϕυσικούς νόµους [i zǥi tǥ anϑrǥpu ðjεpεtε apǥ fisikuz nǥmus] / naturlovene er uforanderlige οι ϕυσικοί νόµοι είναι αµετάβλητοι [i fisiki nǥmi inε amεtavliti] naturomgivelser m.pl. (fysisk miljø) ϕυσικό περιβάλλον, το [tǥ fisikǥ pεrivalǥn] naturperle f.m. (naturskjønt sted) όµορϕο τοπίο, το [tǥ ǤmǤrfǤ tǥpiǥ] / naturperler (ekte perler som vokser fram uten dyrking) ϕυσικά µατργαριτάρια, τα [ta fisika marDžaritaria] naturskjønn adj. (vakker) όµορϕος [ǤmǤrfǤs] # γραϕικός [DžrafikǤs] / et naturskjønt sted (naturperle) όµορϕο τοπίο [ǤmǤrfǤ tǥpiǥ] / naturskjønne omgivelser (et vakkert landskap) ένα γραϕικότατο τοπίο [εna DžrafikǤtatǤ tǥpiǥ] naturtalent n. (medfødte evner og anlegg, begavelse) ϕυσικά δώρα [fisika ðǥra] naturvernorganisasjon m. (miljøbevegelse) οικολογική οργάνωση, η [i ikǥlǥjiki ǤrDžanǤsi] naturvitenskap m. ϕυσικές επιστήµες, οι [i fisikεs εpistimεs] nautil m. (nautilus, en blekksprut av slekten Nautilus) ναυτίλος, ο [Ǥ naftilǥs] NAV (Arbeids- og velferdsordningen i Norge) tilsv. gr. 'Ιδρυµα Κοινωνικών Ασϕαλίσεων, το [tǥ iðrima kinǥnikǥn asfalisεǥn] : fork. ΙΚΑ [ika] navar m. (trebor) ξυλοτρύπανο, το [tǥ ksilǥtripanǥ] # (redskap til å lage hull med, bor, drill) τρυπάνι, το [tǥ tripani] # τρύπανο, το [tǥ tripanǥ] # αρίδα, η [i ariða] # αρίδι, το [tǥ ariði] navigasjon m. (navigering, seiling) αρµένισµα, το [tǥ armεnizma] # (science fiction) navigasjon i rommet διαστηµική πλοήγηση, η [i ðiastimiki plǥïjisi] navigatør m. ναυτιλλόµενος, ο [Ǥ naftilǥmεnǥs] # πλοηγός, ο [Ǥ plǥiDžǥs] navigere v. (seile, krysse) αρµενίζω [armεnizǥ] # (manøvrere, styre) κατευθύνω [katεfϑinǥ] / navigere et skip κατευθύνω ένα πλοίο [katεfϑinǥ εna pliǥ] navigering f.m. (seiling, navigasjon) αρµένισµα, το [tǥ armεnizma] # ναυσιπλοΐα, η [i nafsiplǥïa] / navigering på elver og kanaler ναυσιπλοΐα εσωτερικού, η [i nafsiplǥïa εsǥtεriku] / navigering på åpent hav/i rom sjø ναυσιπλοΐα ανοιχτής θάλασσας [nafsiplǥïa aniχtis ϑalasas] navle m. (anat.) οµϕαλός*, ο [Ǥ ǤmfalǤs] # (dagl. navle, midtpunkt, sentrum, brennpunkt) αϕαλός, ο [Ǥ afalǥs] # (sentrum, midtpunkt) κέντρο, το [tǥ kεndrǥ] # (sentrum, hjørnestein, krumtapp, hovedperson) άξονας, ο [Ǥ aksǥnas] / verdens navle ο άξονας του σύµπαντος [Ǥ aksǥnas tu simbandǥs] # το κέντρο του κόσµου [tǥ kεndrǥ tu kǥzmu] : Athen er ikke verdens navle η Αθήνα δεν είναι το κέντρο του κόσµου [i aϑina ðεn inε tǥ kεndrǥ tu kǥzmu] navle- οµϕαλικός [ǤmfalikǤs] # οµϕάλιος [ǤmfaliǤs] navlebeskuelse m. (som en øvelse for mystikere og overf. apati, uvirksomhet, fatalisme) οµϕαλοσκοπία, η [i ǤmfalǤskǤpia] navlebeskuer m. (overf. fatalist) οµϕαλοσκόπος, ο [Ǥ ǤmfalǤskǤpǤs] navlebrokk m. οµϕαλοκήλη, η [i ǤmfalǤkili] navlestreng m. (legevit.) οµϕάλιος λώρος, ο [Ǥ ǤmfaliǤz lǥrǥs] / kutte navlestrengen αϕαλοκόβω [afalǥkǥvǥ] / kutting av navlestrengen οµϕαλοτοµία, η [i ǤmfalǤtǤmia] navn n. (rykte, ry) όνοµα, το [tǥ ǤnǤma] # (benevnelse, betegnelse) ονοµασία, η [i ǤnǤmasia]

12 12 / bare i navnet µόνο κατ' όνοµα [mǥnǥ kat ǤnǤma] : han er sjef bare i navnet είναι αρχηγός µόνο κατ όνοµα [inε arçiDžǥz mǥnǥ kat ǤnǤma] / det må nødvendigvis/kommer uten tvil til å skade ditt gode navn og rykte σιγούρα θα βλάψει τ' όνοµά σου [sigura ϑa vlapsi tǥnǥma su] / dette navnet er langt som ei ulykke! όνοµα είναι αυτό η σηδιρόδροµος! [ǤnǤma inε aftǥ i siðirǥðrǥmǥs] / et påtatt navn ψευτικό όνοµα [psεftikǥ ǤnǤma] / et stort navn innen... µεγάλο όνοµα σε... [mεDžalǥ ǤnǤma sε] # σηµαίνον όνοµα σε... [simεnǥn ǤnǤma sε] / fullt navn όνοµα και επώνυµο [ǤnǤma kε εpǥnimǥ] # ονοµατεπώνυµο, το [tǥ ǤnǤmatεpǤnimǤ] / få et navn (bli kjent, bli berømt) γίνοµαι γνωστός [jinǥmε DžnǤstǤs] / gi navn til (kalle) ονοµάζω [ǤnǤmazǤ] # (omtale ved navns nevnelse, nevne ved navn, benevne) ονοµατίζω [ǤnǤmatizǤ] / gi nytt navn (forandre navnet på) µετονοµάζω [mεtǥnǥmazǥ] / gå under navnet κυκλοϕορώ µε το όνοµα [kiklǥfǥrǥ mε tǥ ǤnǤma] # ακούω στ' όνοµα [akuǥ stǥnǥma] : han går under navnet A. Smith κυκλοϕορεί µε το όνοµα Α. Σµίθ [kiklǥfǥri mε tǥ ǤnǤma a smiϑ] / hans navn ble trukket ned i søla το όνοµά του ατιµάστηκε [tǥ ǤnǤma tu atimastikε] / i himlens navn! (for Guds skyld!) για τ' όνοµα του θεού! [ja tǥnǥma tu ϑεu] / i lovens navn εν ονόµατι* του νόµου [εn ǤnǤmati tu nǥmu] / i navnet og i gavnet (på alle måter, i enhver henseende) όνοµα και πράµα [ǤnǤma kε prama] / i noens navn εξ ονόµατι κάποιου [εks ǤnǤmati kapju] / jeg kjenner ikke navnene på alle disse plantene δεν ξέρω τις ονοµασίες όλων αυτών των ϕυτών [ðεŋ ksεrǥ tis ǤnǤmasiεs ǤlǤn aftǥn dǥn fitǥn] / jeg skal ikke nevne navn όνοµα και µη χωριό [ǤnǤma kε mi ΧǤriǤ] : da var det at en av dem - jeg skal ikke nevne navn - reiste seg og sa... τότε ένα απ' αυτούς όνοµα και µη χωριό σηκώθηκε και είπε [tǥtε εna apaftus ǤnǤma kε mi ΧǤriǤ - sikǥϑikε kε ipε] / kan du si meg navnene på disse plantene? µπορείς να µου πεις τα ονόµατα αυτών των ϕυτών; [bǥriz na mu pis ta ǤnǤmata aftǥn dǥn fitǥn] / kan jeg få deres navn og adresse, takk παρακαλώ πείτε µου το όνοµα και τη διεύθυνσή σας [parakalǥ pitε mu tǥ ǤnǤma kε ti ðjεfϑinsi sas] / kjenne noen bare av navn : jeg kjenner han bare av navn τον ξέρω εξ ονόµατος µόνον [tǥŋ gzεrǥ εks ǤnǤmatǤz mǥnǥn] / i navnet (titulær, navnlig, nominell) ονοµαστικός [ǤnǤmastikǤs] # adv. (nominelt) ονοµαστικώς [ǤnǤmastikǤs] : han er direktør bare i navnet είναι διευθυντής µόνον ονοµαστικώς [inε ðiεfϑindiz mǥnǥn ǤnǤmastikǤs] : statssjef kun i navnet ονοµαστικός αρχηγός του κράτους [ǤnǤmastikǤs arçiDžǥs tu kratus] / skape seg et navn (bli berømt, utmerke seg) διακρίνω [ðiakrinǥ] # κάνω όνοµα [kanǥ ǤnǤma] # βγάζω όνοµα [vDžazǥ ǤnǤma] : han skapte seg et navn som dikter (han ble en berømt dikter) διακρίθηκε σα ποιητής [ðiakriϑikε sa piitis] / skriv ditt fulle navn γράψε ολόκληρο τό όνοµά σου [Džrapsε ǤlǤklirǤ tǥnǥma su] / som lyder navnet... (som går under navnet...) που ακούει στο όνοµα... [pu akuï stǥ ǤnǤma] / sverte noens navn og rykte λερώνω τ' όνοµα κάποιου [lεrǥnǥ tǥnǥma kapiu] / ta (i bruk) et nytt navn παίρνω άλλο όνοµα [pεrnǥ alǥ ǤnǤma] / under navnet µε/υπό το όνοµα [mε/ipǥ tǥ ǤnǤma] / uten å nevne navn χωρίς ν' αναϕέρουµε ονόµατα [ΧǤriz nanafεrumε ǤnǤmata] / ved navn (kalt) ονόµατι* [ǤnǤmati] # (i navnet, nominelt) ονοµαστικώς [ǤnǤmastikǤs] : de ble oppropt ved navn for å stemme κλήθηκαν ονοµαστικώς να

13 13 ψηϕίσουν [kliϑikan ǤnǤmastikǤz na psifisun] : en mann ved navn Klaus (en som ble kalt Klaus) κάποιος ονόµατι Κλάους [kapiǥs ǤnǤmati klaus] / ødelegge sitt gode navn og rykte (miste sin anseelse, skjemme seg ut) λερώνω την υπόληψή µου [lεrǥnǥ tin ipǥlipsi mu] navnedag m. (blir feiret særlig i katolske land) ονοµαστική γιορτή, η [i ǤnǤmastiki jǥrti] / ha navnedag έχω τ' όνοµά µου [εχǥ tǥnǥma mu] / i morgen har jeg navnedag αύριο έχω τη γιορτή µου [avriǥ εχǥ ti jǥrti mu] / feire navnedag γιορτάζω το όνοµα [jǥrtazǥ tǥ ǤnǤma] navneendring f.m. (det å forandre navnet på) µετονοµασία, η [i mεtǥnǥmasia] navneliste f.m. λίστα µε ονόµατα, η [i lista mε ǤnǤmata] # (navneregister) κατάλογος ονοµάτων, ο [Ǥ katalǥDžǥs ǤnǤmatǤn] # ονοµαστικός κατάλογος, ο [Ǥ ǤnǤmastikǤs katalǥDžǥs] / han ramset opp ei navneliste αράδιασε µια λίστα µε ονόµατα [araðjasε mja lista mε ǤnǤmata] navneopprop n. ονοµαστικό προσλητήριο, το [tǥ ǤnǤmastikǤ prǥsklitiriǥ] # (mil. appell, opprop, navneopprop) εκϕώνηση, η [i εkfǥnisi] / ha/foreta navneopprop ϕωνάζω κατάλογο [fǥnazǥ katalǥDžǥ] / svare/være til stede ved navneopprop είµαι παρών σε προσλητήριο [imε parǥn sε prǥsklitiriǥ] navneskilt n. (navneplate) επιγραϕή, η [i εpiDžrafi] navngi v. (nevne ved navn, benevne) κατονοµάζω [katǥnǥmazǥ] / vi vil at du skal navngi den virkelige gjerningsmannen θέλουµε να κατονοµάσεις τον πραγµατικό ένοχο [ϑεlumε na katǥnǥmasis tǥn praDžmatikǥ εnǥχǥ] navngitt adj. (benevnt, identifisert) επώνυµος [εpǥnimǥs] / ikke navngitt (ikke identifisert) ακατονόµαστος [akatǥnǥmastǥs] navngjeten adj. (navnspurt, berømt) ονοµαστός [ǤnǤmastǤs] navnløs adj. (ikke navngitt) ακατονόµαστς [akatǥnǥmastǥs] # ανώνυµος [anǥnimǥs] / en navnløs giver/donator ανώνυµος δωρητής [anǥnimǥz ðǥritis] / en navnløs grav ανώνυµος τάϕος [anǥnimǥs tafǥs] nazi- (nazistisk, nasjonalsosialistisk) εθνικοσοσιαλιστικός [εϑnikǥsǥsialistikǥs] # ναζιστικός [nazistikǥs] naziparti n. εθνικοσοσιαλιστικό κόµµα, το [εϑnikǥsǥsialistikǥ kǥma] nazisme m. ναζισµός, ο [Ǥ nazizmǥs] # (nasjonalsosialisme) εθνικοσοσιαλισµός [Ǥ εϑnikǥsǥsializmǥs] naziokkupasjon m. Κατοχή, η [i katǥçi] / under naziokkupasjonen επί Κατοχής [εpi katǥçis] nazisoldat m. ναζιστής στρατιώτης, ο [Ǥ nazistis stratjǥtis] nazist m. εθνικοσοσιαλιστής, ο [Ǥ εϑnikǥsǥsialistis] # ναζί, ο [Ǥ nazi] # ναζιστής, ο [Ǥ nazistis] # pl. ναζιστήδες, οι [i nazistiðεs] nazistisk adj. ναζιστικός [nazistikǥs] nebb n. ράµϕος, ο [Ǥ ramfǥs] # µύτη (πουλιού), η [i miti (pulju)] # µύτος, ο [Ǥ mitǥs] # (noe som ligner på et fuglenebb) οπιδήποτε µοιάζει ράµϕος [ǤpiðipǤtε miazi ramfǥs] # (dagl. snyteskaft ) µυταρόλα, η [i mitarǥla] / krokete nebb γαµψό ράµϕος [DžampsǤ ramfǥs] / utstyrt med nebb ραµϕωτός [ramfǥtǥs]

14 14 nebbete adj. (nesevis, rappkjefta) αναιδής [anεðis] # ζωηρός [zǥirǥs] # (frekt, uforskammet) αυθάδικος [afϑaðikǥs] # αυθάδης [afϑaðis] / ikke vær så nebbete! µην είσαι τόσο αυθάδης [min isε tǥsǥ afϑaðis] / en nebbete jentunge (frekk jente, drittjente) βροµοκόριτσο [vrǥmǥkǥritsǥ] / et nebbete svar ζωηρή απάντηση [zǥiri apandisi] nebbete adv. αυθάδικα [afϑaðika] nebbethet f.m. (nesevist svar, svar på tiltale) αναίδεια, η [i anεðia] # αντιµίληση, η [i andimilisi] # αυθάδεια, η [i afϑaðia] nebbformet adj. (bøyd, krokete) γαµψός [DžampsǤs] nebbtang f.m. πένσα, η [i pεnsa] ned adv. κάτω [katǥ] / kom ned! έλα κάτω! [εla katǥ] / ned med...! (ut med...!) γιούχα [juχa] # κάτω! [katǥ] : ned med løgnerne! κάτω οι ψεύτες! [katǥ i psεftεs] / få/legge/sette/skyte/ta/trekke osv. ned κατεβάζω [katεvazǥ] : legg ned bøkene! άϕησε κάτω τα βιβλία! [afisε katǥ ta vivlia] / sitt ned! κάθισε κάτω! [kaϑisε katǥ] nedadgående adj. (synkende) υποτιµητικός [ipǥtimitikǥs] # καθοδικός [kaϑǥðikǥs] # µειούµενος [miumεnǥs] # (nedstigende, skrånende/hellende nedover) κατηϕορικός [katifǥrikǥs] / en nedadgående tendens υποτιµητική/ καθοδική τάση [ipǥtimitiki /kaϑǥðiki tasi] / være for nedadgående (være på retur, være på vei nedover, vise nedgang) εµϕανίζω ελάττωση/µείωση [εmfanizǥ εlatǥsi/miǥsi] nedarvet adj. προγονικός [prǥDžǥnikǥs] / våre nedarvede tradisjoner/skikker (de tradisjonene/skikkene som vi har overtatt) οι παραδόσεις /τα έθηµα που βρήκαµε [i paraðǥsis/ta εϑima pu vrikamε] nedbetale v. (økon.: amortisere, innløse et lån, avskrive gjeld) εξοϕλώ µε χρεωλύσιο [εksǥflǥ mε ΧrεǤlisiǤ] # εντάσσω σε χρεωλύσιο [εndasǥ sε ΧrεǤlisiǤ] / (gjøre opp, amortisere, innløse, innfri, nedskrive, rdeusere) αποσβήνω [apǥzvinǥ] nedbetaling f.m. (avskriving, amortisering) χρεωλύσιο, το [tǥ ΧrεǤlisiǤ] # χρεωλυσία, η [i ΧrεǤlisia] # απόσβεση, η [i apǥzvεsi] # (betjening (av lån)) εξυπηρέτηση, η [i εksipirεtisi] / nedbetaling av gjeld απόσβεση οϕειλής /χρέους [apǥzvεsi Ǥfilis/ Χrεus] # (betaling av gjeld, det å kvitte seg med ei gjeld) η εξόϕληση ενός χρέους [i εksǥflisi εnǥs Χrεus] # (betjening av lån) εξυπηρέτηση οϕειλής, η [i εksipirεtisi Ǥfilis] # απόσβεση δανείου [apǥzvεsi ðaniu] nedbrutt adj. (sønderknust) εξουθενωµένος [εksuϑεnǥmεnǥs] / hun var nedbrutt av sorg ήταν εξουθενωµένη από τη θλίψη [itan εksuϑεnǥmεni apǥ ti ϑlipsi] nedbrytende adj. (fortynnende, løsnings-, oppløsende) διαλυτικός [ðialitikǥs] # (splittende, oppløsende) διασπαστικός [ðiaspastikǥs] / nedbrytende krefter διαλυτικές δυνάµεις [ðialitikεz ðinamis] nedbryting f.m. (forfalsking, forvrengning) αλλοίωση, η [i aliǥsi] # (forfall, oppløsning, forråtnelse) αποσύνθεση, η [i apǥsinϑεsi] # (oppløsning, forråtnelse) αποσύνθεση, η [i apǥsinϑesi] # ( felling, riving, demolering) γκρέµισµα, το [tǥ grεmizma] / nedbryting av en materie/et lik η αποσύνθεση ύλης/ενός πτώµατος [i apǥsinϑεsi ilis/εnǥs ptǥmatǥs] / nedbryting av noens personlighet η αποσύνθεση µιας προσωπικότητας [i apǥsinϑεsi mjas prǥsǥpikǥtitas]

15 15 nedbør m. (regn, regnfall) βροχόπτωση, η [i vrǥχǥptǥsi] # (snø, snøfall) χιονόπτωση, η [i çǥnǥptǥsi] / årlig nedbør (årsnedbør) ετήσια βροχόπτωση [εtisia vrǥχǥptǥsi] nedbørfattig adj. ανυδρός [aniðrǥs] nedbørsmåler m. (regnmåler) βροχογράϕος, ο [Ǥ vrǥχǥDžrafǥs] # βροχόµετρο, το [tǥ vrǥχǥmεtrǥ] nedbørsområde n. (nedbørsfelt, nedslagsområde) λεκάνη απορροής, η [i lεkani apǥrǥis] nedbørsoversikt f.m. (nedbørsdiagram) βροχοµετρικός χάρτης, ο [Ǥ vrǥχǥmεtrikǥs Χartis] neddyssing f.m. (hemmelighold, tildekking) κουκούλωµα, το [tǥ kukulǥma] # (fortielse, hemmelighold, undertrykking) αποσιώπηση, η [i apǥsiǥpisi] nede adv. χάµω [ΧamǤ] # κάτω [katǥ] / langt nede (medtatt, sjusket) ξεπεσµένος [ksεpεzmεnǥs] / litt lenger ned(e) παρακάτω [parakatå] : litt lenger nede finner du svaret λίγο παρακάτω θα βρεις την απάντηση [liDžǥ parakatǥ ϑa vris tǥ apandisi] / nede på stranda κάτω στην παραλία [katǥ stim paralia] / rommene nede /i etasjen under τα κάτω δωµάτια [ta katǥ ðǥmatia] / se nedenfor/ lenger ned(e)! κοίταξε πιο κάτω [kitakse pjǥ katǥ] nedenfor prep. (under) (πιο) κάτω από [(piǥ) katǥ apǥ] / jeg skadet beinet mitt nedenfor knéet κτύπησα το πόδι µου πιο κάτω από το γόνατο [ktipisa tǥ pǥði mu pjǥ katǥ apǥ tǥ DžǤnatǤ] nedenfor adv. (i tekst etc.) παρακάτω [parakatǥ] # κατωτέρω [katǥtεrǥ] # (nede, der nede) κάτω [katǥ] (lenger nede, under) κατωτέρω* [katǥtεrǥ] / fra høyden kunne vi se sjøen nedenfor/der nede από το λόϕο βλέπαµε τη θάλασσα κάτω [apǥ tǥ lǥfǥ vlεpamε i ϑalasa katǥ] / i avsnittene nedenfor στις κα τωτέρω παραγράϕους [stis katǥtεrǥ paraDžrafus] / navnene som er nevnt nedenfor τα ονόµατα που αναϕέρονται παρακάτω [ta ǤnǤmata pu anafεrǥndε parakatǥ] / se nedenfor βλέπε παρακάτω [vlεpε parakatǥ] # κοίταξε πιο κάτω [kitakse pjǥ katǥ] / som nevnt nedenfor κατώδι* [katǥði] nedenfra adv. από (τα) κάτω [apǥ (ta) katǥ] # αποκάτω [apǥkatǥ] # από χαµηλά [apǥ Χamila] # (fra nedenunder) κάτωθε(ν) [katǥϑεn(n)] / vi hørte stemmer nedenfra ακούσαµε ϕωνές από κάτω [akusamε fǥnεs apǥ katǥ] nedenunder adv. (under) αποκάτω [apǥkatǥ] # (i etasjen under) στο κάτω όροϕος [stǥ katǥ ǤrǤfǤs] / den nedenunder ο αποκατινός [Ǥ apǥkatinǥs] nederdrektig adj. (gemen, skjendig) αναξιοπρεπής [anaksiǥprεpis] # (gemen, sjofel) άσχηµος [asçimǥs] # άσκηµος [askimǥs] # (tarvelig, simpel, sjofel) αχρείος [aχriǥs] # ελεεινός [εlεinǥs] # (ondskapsfull, skadefro) µοχθηρός [mǥχϑirǥs] nederdrektig adv. (ondskapsfullt, sjofelt) µοχθηρά [mǥχϑira] # (lei, gemen, kulten, ekkel, vemmelig) απαίσιος [apεsiǥs] # (vanærende, æreløs, ussel, skammelig) άτιµος [atimǥs] # (smålig, tarvelig) ευτελής [εftεlis] # µικροπρεπής [mikrǥprεpis] nederdrektighet (sjofelhet, giftighet) δεινότητα, η [i ðinǥtita] # ελεεινότητα, η [i εlεinǥtita] # καταστρεπτικότητα, η [i katastrεptikǥtita] # αναξιοπρέπεια, η [i anaksiǥprεpia] # κακοβουλία, η [i kakǥvulia] # (ondskap, ondsinnethet) µοχθηρία, η [i mǥχϑiria] # (infamitet, skam, vanære) ατιµία, η [i atimia] #

16 16 (tarvelighet, simpelhet, skamløshet) βροµερότητα, η [i vrǥmεrǥtita] # ευτέλεια, η [i εftεlia] nederlag n. (fiasko) αποτυχία, η [i apǥtiçia] # ϕιάσκο, το [tǥ fjaskǥ] # (nedtur) ήττα, η [i ita] # (sammenbrudd, knusende nederlag) κατατρόπωση, η [i katatrǥpǥsi] # (mil. tilbakeslag) απόκρουση, η [i apǥkrusi] # (utslettelse, vill flukt) πανωλεθρία, η [i panǥlεϑria] # (mindre nederlag, motgang, elendighet, tilbakeslag) ατυχία, η [i atiçia] # (vanskjebne, ulykker)(pl.) ατυχίες [atiçiεz] / erkjenne nederlaget (kaste inn håndkleet, gi opp) αναγνωρίζω/παραδέχοµαι την ήττα µου [anaDžnǥrizǥ/paraðεχǥmε tin ita mu] / et forsmedelig nederlag µια ατιµωτική ήττα [mja atimǥtiki ita] / et stort/knusende nederlag καταπόντιση, η [i katapǥndisi] # καταποντισµός, ο [Ǥ katapǥndizmǥs] / gjentatte nederlag/seirer (nederlag etter nederlag/seier etter seier) αλλεπάλληλες αποτυχίες /νίκες [alεpalilεs apǥtiçiεs/alεpalilεz nikεs] / lide nederlag υϕίσταµαι ήττα [ifistamε ita] # καταποντίζοµαι [katapǥndizǥmε] : lide et avgjørende nederlag ( møte sitt Waterloo ) βρίσκω το Βατερλώ µου [vriskǥ tǥ vatεrlǥ mu] : lide et knusende nederlag (tape stort, få seg en på trynet) νικιέµαι άσχηµα [nikiεmε asçima] : arbeiderpartiet led det sviende nederlag/bli nesten utradert το εργατικό κόµµα καταποντίστηκε [tǥ εrDžatikǥ kǥma katapǥndistikε] / livets (små) nederlag (livets nedturer) οι ατυχίες της ζωής [i atiçiεs tiz zǥïs] / nederlaget var uunngåelig η ήττα ήταν αναπόϕευκτη [i ita itan anapǥfεfkti] / oppleve nederlag (ha motgang, ha uflaks) ατυχώ [atiχǥ] / revansjere et nederlag (få revansj) αποπλύνω µια ήττα [apǥplinǥ mja ita] / ta et nederlag med fatning (svelge et nederlag, erkjenne en fiasko) δέχοµαι µια ατυχία µε εγκαρτέρηση [ðεχǥmε mja atiçia mε εŋgartεrisi] Nederland geo. Ολλανδία, η [i Ǥlanðia] # οι Κάτω Χώρες [i katǥ ΧǤrεs] nederlandsk m. (språk) ολλανδικά, τα [ta Ǥlanðika] # ολλανδέζικα, τα [ta Ǥlanðεzika] nederlandsk adj. (hollandsk) ολλανδέζικος [ǤlanðεzikǤs] # ολλανδικός [ǤlanðikǤs] nederlender m. Ολλανδός, ο [Ǥ ǤlanðǤs] # f. Ολλανδέζα, η [i Ǥlanðεza] nederst adj. κατώτατος [katǥtatǥs] / nederste delen (av meny, liste etc.) η ουρά (του καταλόγου) [i ura (to katalǥDžu] : navnet mitt står nederst på lista είµαι στην ουρά του καταλόγου [imε stin ura tu katalǥDžu] nederst adv. (bakerst) στο βάθος του [stǥ vaϑǥs tu] # (på nedre/nederste del) στο κάτο µέρος [stǥ katǥ mεrǥs] / nederst i hagen/korridoren στο βάθος του κήπου/του διαδρόµου [stǥ vaϑǥs tu kipu/tu ðiaðrǥmu] / nederst på sida στο κάτο µέρος της σελίδας [stǥ katǥ mεrǥs tis sεliðas] / nederst på veggen στο κάτο µέρος τοίχου [stǥ panǥ mεrǥs tiχu] nedfallsfrukt f.m. (hell, lykke, gudegave) εύρηµα, το [tǥ εvrima] # (også: røverkjøp ) κελεπούρι, το [tǥ kεlεpuri] nedfrysing f.m. (nedkjøling) κατάψυξη, η [i katapsiksi] nedgang m. µείωση, η [i miǥsi] # (nedstigning, avstigning) κατάβαση, η [i katavasi] # (fall) πτώση [i ptǥsi] # (fall, forfall, tilbakegang) ξεπεσµός, ο [Ǥ ksεpεzmǥs] # (reduksjon) κάµψη, η [i kampsi] # (tilbakegang, retrett) υποχώρηση, η [i ipǥχǥrisi] # (svikt, knapphet, mangel) έλλειµµα, το [tǥ εlima] # (reduksjon, demping)

17 17 ελάττωση, η [i εlatǥsi] # (astr., om f.eks. sola) βασίλεµα, το [tǥ vasilεma] # (tilbakegang, forringelse, svekkelse) εξασθένηση, η [i εksasϑεnisi] # επιβράδυνση, η [i εpivraðinsi] / en plutselig nedgang i prisene απότοµη πτώση των τιµών [apǥtǥmi ptǥsi tǥn dimǥn] / en plutselig nedgang i salget απότοµη υποχώρηση των πωλήσεων [apǥtǥmi ipǥχǥrisi tǥm bǥlisεǥn] / en ubetydelig nedgang αδύνατη µείωση [aðinati miǥsi] / nedgang i avkastningen (inntektssvikt) έλλειµµα στα έσοδα [εlima sta εsǥða] / nedgangen i prisene/lønningene var slik at (prisene/ lønningene ble redusert så mye/i den grad at ) ο εξευτελισµός των τιµών/των µισθών ήταν τέτοιος που... [Ǥ εksεftεlizmǥs tǥn dimǥn/tǥn misϑǥn itan tεtiǥs pu] / nedgang i produksjonen επιβράδυνση της παραγωγής [εpivraðinsi tis paraDžǥjis] / vise nedgang (være for nedadgående, være på retur, være på vei nedover) εµϕανίζω ελάττωση/µείωση [εmfanizǥ εlatǥsi/miǥsi] : kriminaliteten viser en nedgang/er på vei nedover η εγκληµατικότητα εµϕανίζει ελάττωση [i εŋglimatikǥtita εmfanizi εlatǥsi] nedgangstid f.m. (stagnasjon, passivitet, inaktivitet, latskap) απραξία, η [i apraksia] nedgradere v. (oppheve sikkerhetsgradering, frigi) αποχαρακτηρίζω [apǥχaraktirizǥ] # (avfarge, misfarge, bleke; polit. nedgradere) αποχρωµατίζω [apǥχrǥmatizǥ] nedgradering f.m. (frigivelse av graderte dokumenter) αποχαρακτηρισµός, ο [Ǥ apǥχaraktirizmǥs] # αποχρωµατισµός, ο [Ǥ apǥχrǥmatizmǥs] nedhogging f.m. (nedsabling, utryddelse, desimering) θέρισµα, το [tǥ ϑεrizma] # θερισµός, ο [Ǥ ϑεrizmǥs] nedjustere v. (senke) εξισώνω προς τα κάτω [εksisǥnǥ prǥs ta katǥ] nedkjempe v. (jage på flukt) κατατροπώνω [katatrǥpǥnǥ] # (beseire) νικώ [nikǥ] # (knuse, tilintetgjøre) συντρίβω [sindrivǥ] # (knekke, overf. knuse) τσακίζω [tsakizǥ] nedkjemping f.m. (bekjempelse) καταπολέµηση, η [i katapǥlεmisi] nedkjøle v. (fryse ned) αποψύχω [apǥpsiχǥ] # καταψύχω [katapsiχǥ] nedkjøling f.m. (nedfrysing) κατάψυξη, η [i katapsiksi] nedkjølt adj. (nedfrosset) κατεψυγµένος [katεpsiDžmεnǥs] nedkomme v. (sette til verden, føde) τίκτω [tiktǥ] # γεννώ [jεnǥ] # ξεγεννώ [ksεjεnǥ] nedkomst m. (fødsel) τοκετός, ο [Ǥ tǥkεtǥs] # γέννα, η [i jεna] # ξεγέννηµα, το [tǥ ksεjεnima] # (med. forløsning) ελευθέρωµα, το [tǥ εlεfϑεrǥma] nedlagt adj. (ute av bruk, forfallen, forlatt, øde) εγκαταλειµµένος [εŋgatalimεnǥs] / en nedlagt brønn/ei nedlagt gruve ένα εγκαταλειµµένο πηγάδι/ορυχείο [εna εŋgatalimεnǥ piDžaði/ǥriçiǥ] nedlate seg til v. (nedverdige seg til) καταδέχοµαι [kataðεχǥmε] # ευδοκώ [εvðǥkǥ] / ikke nedlate seg til (ikke nedverdige seg til, forsmå) απαξιώνω [apaksiǥnǥ] : han nedlot seg ikke til å svare (han forsmådde å svare) απαξίωσε ν' απαντήσει [apaksiǥsε napandisi] : han nedlot seg iikke til å hilse på oss δεν καταδέχτηκε να µας χαιρετίσει [ðεn kataðεχtikε na mas çεrεtisi] nedlatende adj. (arrogant, overlegen, hoven, stolt) αγερώχος [ajεrǥχǥs] # καταδεχτικός [kataðεχtikǥs] # συγκαταβατικός [siŋgatavatikǥs] / jeg hater hans nedlatende mine σιχαίνοµαι το καταδεχτικό του ύϕος [siçεnǥmε tǥ katðεχtkǥ tu ifǥs]

18 18 nedlatende adv. συγκαταβατικά [siŋgatavatika] # (ovenfra og nedad) αϕ' υψηλού [afipsilu] / snakke nedlatende til noen µιλώ σε κάποιον αϕ' υψηλού/ συγκαταβατικά [milǥ sε kapiǥn afipsilu/siŋgatavatika] nedlatenhet m. καταδεχτικότητα, η [i katðεχtikǥtita] nedlegge v. (vise fram, kaste fram, framsette) προβάλλω [prǥvalǥ] / nedlegge veto mot noe (nedlegge forbud mot noe) προβάλλω βέτο σε κάτι [prǥvalǥ vεtǥ sε kati] nedleggelse m. (avvikling) διακοπή, η [i ðiakǥpi] # λύση, η [i lisi] # (av våpen/mandat/ grunnstein) κατάθεση, η (όπλων/εντολής/θεµελίων) [i kataϑεsi (ǤplǤn/εndǤlis/ ϑεmεliǥn)] / nedleggelse av en bedrift η λύση µιας εταιρίας [i lisi mjas εtεrias] / nedleggelse av en fabrikk (driftsstans ved en fabrikk) η διακοπή λειτουργίας εργοστασίου [i ðiakǥpi liturjias εrDžǥstasiu] / nedleggelsen/stengningen av fabrikken το κλείσιµο του εργοστασίου [tǥ klisimǥ tu εrDžǥstasiu] nedlegging f.m. (nedsetting, plassering) απόθεση, η [i apǥϑεsi] nedlesse v. (fullpakke) καταϕορτώνω [katafǥrtǥnǥ] nedlesset adj. ϕορτωµένος [fǥrtǥmεnǥs] # γεµάτος [jεmatǥs] / nedlesset med arbeid/ pakker γεµάτος δουλειά/δέµατα [jεmatǥz ðulja/ðεmata] : hun var nedlesset med pakker ήταν ϕορτωµένη µε δέµατα [itan fǥrtǥmεni mε ðεmata] nedløpsrør n. (takrenne, avløpsrenne/-rør) λούκι, το [tǥ luki] nedover adv. προς τα κάτω [prǥs ta katǥ] / gå nedover (bevege seg nedover, skråne nedover) κατηϕορίζω [katifǥrizǥ] : da vi begynte å gå nedover όταν πήραµε να κατηϕορίσουµε [Ǥtan piramε na katifǥrisumε] / være på vei nedover (vise nedgang, være for nedadgående) εµϕανίζω ελάττωση [εmfanizǥ εlatǥsi] : kriminaliteten er på vei nedover η εγκληµατικότητα εµϕανίζει ελάττωση [i εŋglimatikǥtita εmfanizi εlatǥsi] nedoverbakke m. m. (unnabakke) κατηϕόρα, η [i katifǥra] # κατήϕορος, το [tǥ katifǥrǥs] # κάθοδος, η [i kaϑǥðǥs] # κατωϕέριεια, η [i katǥfεria] / gå nedover(bakke) med (gå i hundene, komme på skråplanet) παίρνω τον κατήϕορος [pεrnǥ tǥn katifǥrǥs] nedrakkende adj. (nedvurderende, forkleinende, ærekrenkende) κακόλογος [kakǥlǥDžǥs] nedrakking f.m. (baktalelse) κακολογία, η [i kakǥlǥjia] # διαβολή, η [i ðiavǥli] # (sverting, ærekrenkelse, folkesnakk, sladder) διασυρµός, ο [Ǥ ðiasirmǥs] # δυσϕήµηση, η [i ðisfimisi] # εξύβριση, η [i εksivrisi] # κατασυκοϕάντηση, η [i katasikǥfandisi] # (bakvaskelseskampanje, svertekampanje) εκστρατεία λασπολογίας / κατασυκοϕάντησης, η [i εkstratia laspǥlǥjias/ katasikǥfandisis] nedrig adj. (ussel) ποταπός [pǥtapǥs] # παρακατιανός [parakatianǥs] # αϕιλότιµος [afilǥtimǥs] # (pøbelaktig, skurkaktig, ussel, simpel, tarvelig) αχρείος [aχriǥs] # (fornærmende, skjendig, krenkende) εξευτελιστικός [εksεftεlistikǥs] nedrigge v. (naut.)(rigge ned, demontere) αποσυναρµολογώ [apǥsinarmǥlǥDžǥ] nedrigging f.m. (naut.) (demontering) αποσυναρµολόγηση, η [i apǥsinarmǥlǥjisi] nedrighet f.m. (gemenhet, skjendighet, nederdrektighet) αναξιοπρέπεια, η [i anaksiǥprεpia] # αϕιλοτιµία, η [i afilǥtimia] # αχρειότητα, η [i aχriǥtita] nedringet adj. (om kjole: åpen i halsen, utringet) γυµνόλαιµος [jimnǥlεmǥs] # µε καρε [mε kare] : nedringet foran/bak µε καρέ µπροστά/πίσο [mε karε brǥsta/pisǥ]

19 19 nedringning f.m. (utringning) καρέ, το [tǥ karε] / en kjole med dyp nedringning foran/bak ϕόρεµα µε µεγάλο καρέ µπροστά/πίσο [fǥrεma mε mεDžalǥ karε brǥsta/pisǥ] nedrivning f.m. (demolering, rasering) κατεδάϕιση, η [i katεðafisi] nedrivningsentreprenør m. (en som kjøper opp gamle bygningog og river dem) εργολάβος κατεδαϕίσεων, ο [Ǥ εrDžǥlavǥs katεðafisεǥn] nedruste v. (ruste ned, avvæpne) αϕοπλίζω [afǥplizǥ] / hvis supermaktene nedruster... αν αϕοπλιστούν οι υπερδυνάµεις [an afǥplistun i ipεrðinamis] nedrustning m. (avvæpning) αϕοπλισµός, ο [Ǥ afǥplizmǥs] nedrustningsforhandlinger f.m.pl. συζητήσεις /συνοµιλίες για τον αϕοπλισµό [sizitisiz/sinǥmiliεz ja tǥn afǥplizmǥ] # συζητήσεις /συνοµιλίες αϕοπλισµού [sizitisis/sinǥmiliεs afǥplizmu] / det oppstod (uventede) problemer i nedrustningsforhandlingene (nedrustningsforhandlingene kjørte seg fast) παρουσιάστηκε εµπλοκή στις διαπραγµατεύσεις αϕοπλισµού [parusiastikε εmblǥki stiz ðiapraDžmatεfsis afǥplizmu] / nedrustningsforhandlingene brøt sammen οι συνοµιλίες για τον αϕοπλισµό απότυχαν [i sinǥmiliεz ja tǥn afǥplizmǥ apǥtiχan] / nedrustningsforhandlingene vil strande med mindre... οι συζητήσεις για τον αϕοπλισµό θ' αποτελµατωθούν εκτός αν... [i sizitisiz ja tǥn afǥplizmǥ ϑapǥtεlmatǥϑun εktǥs an] nedrustningskonferanse m. διάσκεψη αϕοπλισµού, η [i ðjaskεpsi afǥplizmu] nedsabling f.m. (nedhogging, utryddelse, desimering) θέρισµα, το [tǥ ϑεrizma] # θερισµός, ο [Ǥ ϑεrizmǥs] nedsatt adj. (svekket, avkreftet, svak, dårlig) ασθενής [asϑεnis] # (redusert, skåret ned, forminsket) µειωµένος [miǥmεnǥs] / nedsatt pris µειωµένη τιµή [miǥmεni timi] / nedsatt syn/hørsel ασθενής όραση/ακοή [asϑεnis Ǥrasi/akǤï] nedseget adj. (nedbøyd, bøyd) λυγιστός [lijistǥs] nedsette v. (oppnevne, utnevne, etablere) εγκαθιστώ [εŋgaϑistǥ] # εγκατασταίνω [εŋgatastεnǥ] # (danne, lage) ϕτιάχνω [ftjaχnǥ] # ιδρύω [iðriǥ] # καταρτίζω [kztartizǥ] # (danne, sette opp, sette sammen) συγκροτώ [siŋgrǥtǥ] / nedsette en kommisjon/komité ϕτιάχνω/συγκροτώ/ιδρύω/καταρτίζω µια επιτροπή [fjaχnǥ/ siŋgrǥtǥ/iðriǥ/katsartizǥ mja εpitrǥpi] nedsettelse m. (formildelse, lindring) ελάϕρυνση, η [i εlafrinsi] # (reduksjon, nedgang, gåsakte-aksjon) επιβράδυνση, η [i εpivraðinsi] / nedsettelse av farten (fartsreduksjon) επιβράδυνση της ταχύτητας [εpivraðinsi tis taçititas] / nedsettelse av tempoet/ rytmen επιβράδυνση του ρυθµού [εpivraðinsi tu riϑmu] / nedsettelse av straff η ελάϕρυνση (του) πόνου [i εlafrinsi (tu) pǥnu] nedsettende adj. (sladderaktig, baktalersk, ærekrenkende, injurierende) δυσϕηµιστικός [ðisfimistikǥs] # υβριστικός [ivristikǥs] # (foraktelig) καταϕρονητικός [katafrǥnitikǥs] # περιϕρονητικός [pεrifrǥnitikǥs] # (fornærmende, fornedrende, skadelig) µειωτικός [miǥtikǥs] / nedsettende kommentarer µειωτικά σχόλια [miǥtika sχǥlja] nedsrettende adv. (på en ærekrenkende måte) µε υβριστικά λόγια [mε ivristika lǥja] # µιλώ για κάποιον µε υβριστικά λόγια [milǥ ja kapiǥn mε ivristika lǥja] nedsetting f.m. (nedlegging, plassering) απόθεση, η [i apǥϑεsi]

20 20 nedskjæring f.m. περικοπή, η [i pεrikǥpi] # (reduksjon, kutt, avkapping, avkutting) κουτσούρεµα, το [tǥ kutsurεma] # (nedtoning, demping, moderasjon) µετριασµός, ο [Ǥ mεtriazmǥs] nedskriving f.m. (nedskrivning, verdiforringelse) απόσβεση, η [i apǥzvεsi] # υποτίµηση, η [i ipǥtimisi] # (registrering, notis) καταγραϕή, η [i kataDžrafi] nedskrivings- adj. (som kan nedskrives, reduseres) αποσβεστέος [apǥzvεstεǥs] nedskyting f.m. (av fly) κατάρριψη, η [i kataripsi] nedslagsområde n. (nedbørsfelt, nedbørsområde) λεκάνη απορροής, η [i lεkani apǥrǥis] nedslagsvinkel m. (mil.) γωνία πρόσπτωσης, η [i DžǤnia prǥsptǥsis] nedslakting f.m. (massakre) κατακρεούργηση, η [i katakrεurjisi] nedsliting m. (slitasje, teol.: sønderknusing, anger) κατατριβή, η [i katatrivi] nedslitt adj. (slitt) ϕαγωµένος [faDžǥmεnǥs] # εϕθαρµένος [εfϑarmεnǥs] # (medtatt, loslitt, lurvet, ynkelig) άθλιος [aϑliǥs] / et nedslitt golv ένα ϕαγωµένο πάτωµα [εna faDžǥmεnǥ patǥma] / en nedslitt skole ένα άθλιο σχολείο [εna aϑliǥ sχǥliǥ] nedslående adj. (trist, smertelig, vond, bedrøvelig, sørgelig) αλγεινός [aljinǥs] # λυπηµός [lipimǥs] # (skuffende, frustrerende, desillusjonerende) απογοητευτικός [apǥDžǥïtεftikǥs] # (deprimerende, trist, skuffende) αποκαρδιωτικός [apǥkarðiǥtikǥs] / et nedslående syn (et bedrøvelig skue) ένα αλγεινό θέαµα [εna aljinǥ ϑεama] / nyhetene er nedslående τα νέα είναι απογοητευτικά [ta nεa inε apǥDžǥitεftika] / nedslående nyheter θλιβερά/λυπηµά νέα [ϑlivεra/lipima nεa] nedslått adj. (nedtrykt, deprimert, mismodig) κατηϕής [katifis] # άκεϕος [akεfǥs] # ανόρεχτος [anǥrεχtǥs] # δύσθυµος [ðisϑimǥs] # (fortvilet, motløs) άθυµος [aϑimǥs] # αποθαρρυµένος [apǥϑarimεnǥs] # αποκαρδιωµένος [apǥkarðiǥmεnǥs] # βαριόθυµος [variǥϑimǥs] # βαριόκαρδος [variǥkarðǥs] # βαρύθυµος [variϑimǥs] # βαρύκαρδος [varikarðǥs] # κακόκαρδος [kakǥkarðǥs] # (motfallen, slukøret) µε πεσµένα αυτιά [mε pεzmεna aftja] / gjøre en nedslått (gjøre en motløs/trist) κακοκαρδίζω [kakǥkarðizǥ] / gjøre en nedslått (gjøre en motløs/trist) κακοκαρδίζω [kakǥkarðizǥ] : de ble nedslått da de fikk nyhetene πολύ τους κακοκάρδισαν τα νέα [pǥli tus kakǥkarðisan ta nεa] nedslåtthet m. (depresjon) κατήϕεια, η [i katifia] # ακεϕιά [akεfja] # (mismot, motløshet) δυσθυµία, η [i ðisϑimia] nedstamme fra v. (stamme fra, komme fra, være etterkommer av) βαστώ/κρατώ από [vastǥ / kratǥ apǥ] # γενεαλογούµαι [jεnεalǥDžumε] # κατάγοµαι από [kataDžǥmε apǥ] # ελκύω την καταγωγή από [εlkiǥ tiŋ gataDžǥji apǥ] / han nedstammer fra irer (han er av irsk ætt) κατάγεται από Ιρλανδούς [katajεtε apǥ irlanðus] / han nedstammer fra en kongsætt (han har blått blod i årene) κρατάει από βασιλική γενιά [kratai apǥ vasiliki jεnja] / vi nedstammer alle fra Adam όλοι βαστάµε/καταγόµαστε από τον Αδάµ [Ǥli vastamε/kataDžǥmastε apǥ tǥn aðam] nedstemming f.m. (utstemming, forkasting, svartelisting) καταψήϕιση, η [i katapsifisi] nedstemt adj. (nedtrykt, beklemt, bedrøvet) αποθαρρυµένος [apǥϑarimεnǥs] # κατηϕής [katifis] nedstemthet f.m. (mismot, motløshet, tungsinn, skuffelse) αποθάρρυνση, η [i apǥϑarinsi]